장음표시 사용
261쪽
stitutum; quia id clari sit ne colaum citi tr ex vita
lulianae apud R. patrem Eis in ubi expresse habetur , illum Dille euocatum ad ossicium Prioratus . non a segitimo Supc ore, sed
ab aliquot lulianae aduellariis reiecto vero Priore, nugam alam ob cautum, 'am libido, sic terataqtu libertas p stea eret. idque non cum
intentione ut relinqueretur in ossicio prioris, ' menta talia sunt. luae clarξ ostem tu i . iit urit virum aliquem, qua dissimularent mrat aries sius Quibus verbis per parenthesim, interiecti R.
P. Fisen Cormit; montem Norbertim tum M a bant quem hodie Caith. lienses 7. Dicit D. de Waglaenae e non immorandum corteris argumenti meis res lenis, eo quod tantum sint coniecturae. CC. te, a gu- sed solummodo ad breue tempus tanqualia deseruitor,donec alius euocaretur hoso; ut colligitur ex contextu, & etiam effectiis docuit:
Nam paulo poli, ijdem quidem Praemonitiatensem hunc euocauerant, rursus illum amouentes,alium horensem ci substituerunt; adeo menta Patris Titen nil :l conclud e id quod unicum intendi, de tacete debui adeoque dictum Patrem immer: to conatum iiiiisse tulia nam nobis subtrahere. 8. Non patum ut ait admirans, dicit cum Patre Fisen senesc re quid ἰoanni xlola: ro, io vi sine ullo prorsus fundamento dicatur. PGe- aiatia D. Assigny. de . diis recuritium , mn men- monstratensis ille futile electus in Priorem. tem venerit, beatam Iulianam f.rminis uis c. Asserit D.de maghen aere, vitam galli- rere Cisterciensibus ἱ Ad deos, Illos omnes po-cam lulianae non esse antiquam,& scr tam , a tu i ' errare, licut Trithemtus&aliiqitidam, quodam Cisterciensi,aut Cisterciens; liii titu- qui Porsonas at olum ordinum luis Ordiniti amatore. buc adi 'plertint. Verum,contrarium patet ex R. Patre Titen, l At,iudicet aeqvii, Lector. virum non multo sol. 2 1. ubi testatur, vitam gallicam omnium t potiore iure quispiam exclamare possit, nes- esse antiquistimam, ab anonymo conscriptam. cio quid in mentem venerit Domino de Wa- eamque adhuc seruari in domo Corneliensi, tenacie sine ulla prorsus authoritate, aut ra- inpetuetusto codice M. S. ad quam quidam tione filida, lulianam Premonstratentibus
etiam anonymux paucis hinc inde additis vi- i velle ad ei ςre,contra innumeros fere. & gra-u: limos. Itali e . Hispaniae, G alliae, gelgij, deditionis Leodiensis Scriptores, qui hactenus de eadem luliana scripserunt, ex qu bus iamisit pia pleiosque citauim is & plure; adhuc io: a producemus latitoriae ecclesialticae bel-: gicae & Leodiensis, vere bales & columnas;
quos omnes in re tam notabili, erroris inlimu- .lace absque auilioritate antiquiore, aut ratione conuincente magnae, profecto, temeritati, & prael imptionis est: praesertim, cum plares idorum Malauus 2 Chapeaurille testentur se ea quae scripserunt, hausile ex antiquis in numentis, Arelationibus authenticis.
C c 2. In- tam descripsit latinam antiquissimam, quam ipse Pater Fisen edidit. Fuit quidem postea
alia facta translatio gallica. quae anno s9S.
prodijt Leo iij. sed&haec facta fuit ad duos
antiquos codices manuictiptos, per Lambertum Ruitium, domus Cornelianae V: carium,
hominem non magis Cisterciensibus quam Praemonitia tensibus addictum. At. ne vim ponamus in vita gallica, latina etia in antiqui mina,teste Patre Fisen, fol. i; . idem prorsus adnotat quod gallica, his verbis: Su atrio scilicet Rebelles libidine de scelerata libertate ducti in a P monstrare sit disciplina, siblioth. Ordinis cisto.
262쪽
Inculcat frequenter nostrum Chrysosto- Imrini Hentaque et diuersis in locis errasse, ac proini le,hic etiam potuisse. Cui repono, etiam D. Gerardum van Herilegoni . Religiosum
Tungerlocnsem crassc erraste, in sua Diva Virgi- ηι cani: da anno 16so. biuxellis edita, dum lib. 2.cap. io ., 4. lol. Ial. scripsit, R. Patrem risen probare, beatam Iulianam fuisse ordinis Praemona catensis; cum tamen dictus Pater in toto
citato l bro ne vel vel bum habeat quod eo tendat , sed e contra probare conetur Iulianam suissi hospitalatiam S. Augustini, quales etiam-niim iunt moniales Monasteris Corneliensis in-
Praeterea s. aepi'serrauit Ioannis unit in sua
Bibliotheca Praemonstratensi teste ipso Domitino de ma henaere, in libro suo de Praemori- stratent bus,scliptis illustri bus . ubi deiectis pluribus eiusdem erroiibus . tandem concludit. Ilas Calatir alia Hu Pario dipulandinteriores. Et nili: lominus ii te pallina profert testimonia ipsorum : quod otiam non culpo ; quia viii ductitapii int, qui iam cis in aliquibus lapii fuerint, non ideo diccndi suiu pastina etiam in aliis elaralle, niti iii quibus aut noritate, aut ratione solida et rO: s.conuincuntur. Idem dicendum de
nostro Ch sostomo HenriqueZ.Qu: nimo. ipse R. Dona: nus de aghenae- te in solo fio Nor .rta voce soluta tilibrato,aliquo ies l. plusca , tum in iis quae statim recensui mu Ac iis si iii Moni. νm Ciburc. tum etiam folio is 4. dom Beatum Beriholdum Livoniae Apostolum. Abba cni Caenobii de Luca in Saxonii interiore, Praemonstratensibus ad censet,su a Vonastilitam hoc a prima sua fundatione hoc est, anno ii 3. su: IIo,&etiamnum esse Oidinis Cisi relenus, & Filiationis Veteris Campi. notissimum est omnibus qui vel leuem
Gei manicarum rerii in notitiam habent. in b,
ego ipse anno is in dum in partibus illii habi.
larem, ibidem expetitus fui in Sub priorem, de Magistrum Nouitiorum, pet Reuerendissimu tD. Laurentium de Beuer. Abbatem veteris Campi. Ordinis nostri per V Vesti haliam de . Tractum Rheni Vicarium Generalem, cuius adhuc penes meliabeo originales litteras, qui- bus mihi di ista ossicia oneri , sequentis tenoris:. Inscriptio. Tenerabili G RE:giso Fratri Carata de Vi ιb profisu Oidinis C: eiciensi in D v. re uiab:lis, dilecte prator
ante octi duum fuimus Hemme ire ij, in Pir
u. campi. t. De hoc Monasterio Luca eu Iucha,eiusque
Abba e B Iucinoido qui plura desiderat, con- sulat longclinum . in notitiis Abbatiatum Ord. . iCistere. anno 36-o. Coloniae impressis,& lo- annem Ditia aium C liuenlcm. in Historia. Campensi. item A ubertum Mimiam in au ctario ad chronicon Cisterciense, ad annum
i 9 .fol. i . cuilis haec sunt verba: Cima annum
263쪽
thoido agens, tametsi solum dicat se arbitrari, Monasterium de Luchi esse Cist retensium,
subiungit tamen r nam alii annalis praebe sint Gri- coram fuisse Monachoram, esto Ienm restium hibetire Menas hi ofer. i. imo postmodum, melius
adhuc informatus . in uvandalia tu i lib. 6. cap. to.num o. fol. 33 .cdit. Hat ouiensi; ann. si 9.
absolute asserit Berhoidum fuisse Abbatem Osterciensem his verbis Cum turtili Meynardus primus Livoolentium Epii copus) in pace Christi quio eret, Perth; si quidam et sterc. um
ab as,illi in opere pretatis. π opatre luccos:t. Iu- censim dixere Annales Comentum τnde r cerat. Ludovicus quoque Gotcifredi, in Archon. tolog a cosmica, tol. 'I. agens de Religione per Poloniam, ii bdit: habuit uel narrae imi so rem Peribolduin abbatem coerciensem, qtii in proelio ι ut tus in deles cssus e cubuit.
Exacti itima dein una notitia huius rei hal espotest ex libro, cui titulus e st, Si fraganti Colo nim b, c. Author est Agidius Gelenius criptis luis Clarii limus, ut constat ex approbat scensoris)impress. Coloniae, amao i 6 i. Vb' 6. sa sol. habentur sequentia: Zccidit non mul:upe hac,anno iis 3 5 Meitrario io. Ut Ovia ερο lolo2 E isops d uncito succediret ei in D copatum Berto liti Luchen', mor . Ci sterc. Abbas, ob cili sina consuratis ab Hartvrico stimensi aridie a copo, ut habet Alb. studensis. Et paulo post tot sequenti,
fluuim Uri cat attx Chron. Diuerberg, ct Marten Uensi. Haec ibi. Porro, Monasteri j de Marienset d. siue Campi B. Mariae, meminerunt omnes Chronologiae nostrae, eiusque funda. tionem referunt Iongelinus & Di tmarus supra. cum Gelenio iam citato. Sed de hi . fatis. Nunc ad Iulianam redeamus. Itaque. io. Obijcit mihi, quod in Bibliotheca me,
non citauerim codicem antiquum M. S. Abbatiae Villatiensis, quem tamen antea in priuatis litteris citaueram. Sed Respondeo, me in publicis meis scliptis nullos citate Authores aut codices, quos ipse non legi, saltem per viros qxio dam doctos, &fide dignissimos: Codex autem ille Villarietiss continens vitam B. lulianae, tunc ficile b: ennio ante clanculum ex monasterio sublatus eatinus reperiri nequieuerat, ut litteris suis certiore me
fecit, Venerabilis illius loci prior, D. Seruatius Gillet ; quem proinde librum tunc legere non poteram. M odo tamen repertum, aliquandiu apud me habui, reperique Authorem non re- seire cuius fuerit ordinis, estque eadem vita, quam edidit R. Pater Fisen. ii. Possessionem nostram immemorabilem tot grauissimorum Authorum testimoni js confirmatam per hoc impugnat, quod ut ait Renedicti nisuerint in i cissessione cuiusdam B. Lucae Abbatis Ordinis Praemonstratensis, quem Trithemius Benedicti num suille scripsit Et Ci- sterciet, Iesin possessione diuersarum Pettanx-rum aliorum ordinum, quos Chrysolio mus Heniiqueet nostris adscripterat in suo Meno logio. Jc nihilominus, utrique nunc sua possessione lunt detrusi. Ad quod, Respondeo, sicuti una Hi tundo non facit Ver; sic nec unus Scriptor statim inducit possessionem; sed authoritates& rationes conuincentes. V nde negamus nos vi quam
fuisse in postessione illarum Personarum quos Horiquee ex alijs Ordinibus nostris adscripsit; quia alii ipsum subsecuti Historici, has omnes personas ad propria remiserunt, pro ut & ego seci in prima editione huius Bibliothecae, de Cca modo
264쪽
modb iterum facio. Sed nec Dominus de ghen acie unquam B. Iulianae possessionem si, is conciliabit,ia: si antiquiora te stimonia,aut rationes magis solidas produxerit, quod nunquam praestabit. Atque eadem est ratio, de diuellis aliis persoriis Religione Z vitae sanctimonia claris, quas in suo Sancto Noiberto supra relato sine ullo prorsus fundamento,nobis detractos, Praemonstratentibus suis adscripsit, prout alia commoditate fusius demonstrabi
Q. Tandem sic concludit: dico ergo, Beatam Iulianam fuisse Praemonstratensem, &Cornelium inferius, in qua habitauit, fuisse
Verum, aequi & prudentis quoque iudicio relinquo, utrum simplex ipsius dicere, inertia
pro iis authoritate aut ratione conuin re, praeserri debeat authoritati tot g auissimorum Scriptorum totius Europae . quos supra magno numero citaui praeter illos quos indies adhuc detego, inter quos sunt, Laurentius Pso Inch, in magno I heatio vitae humanae, tomo G. lit. P.
tit. de Beatis ac Venerabilibus ex ordine Ci- sterciens,iol. 437. Aigidius Mamn, SOCIesu in Sacratio Leodiens anno i , i 3 Leo thedito in tabella expansa, typis loan. Aumerc. Philippi u L' a be, e isdem Societatis, insito Diurnali hi storico edito Parisiis anno u so,
gallice in b. Et Baltimus Iuvius Ord. S. Francisci in Chronico suo morali, anno aciΣ. Colonia impresso ad annum Christi iis . agens de B. Iuliana Corneliensi, sic ait: Beata Iuliana Ormi in f, Virginibus :n tituti Cistercunt tu Corn lita monte, ad muros Vrbis Leo tinfisor afuit, &c. Et post pauca : Haius etiam Iuliani haltatu, Ioannes Ordinis Cistiuien se monachus, in Cornelio monte Deo iseruulis,dι ren rabili sacramenio, οβ tum mi uum ρroprium, cuius h c est exordirim, animarum lcisas, s.com mi.&c. dixtillae pila auiboua. e, l
quia, tametti forti iam aliqui Ipraemonstraten ses visis rationibus Domitii de Vaghenaere, α non meis responsis ipsi consentiant; illorum Authotitas hic nulla est, utpote in propria causa. Plures tamen Viri Doctissimi istius ordinis, hic de re interroganti, candide consessi sunt. Dominum de Vaghenaere non esse fundatum & lulianam nunquam fuisse monialem
Praenuinstrarensem. inprimis. R. x is Dominus.
Chrysostomus vander Sterte, Abbas Sancti Michaelis Antueri iae, Vir in antiquitatibus ordinis sui versatissimus, nullique secundus, a Dommode' aghen aere super hoc consultus, speciali rescripto, diuersis rationibus firmato,& ad ipsum D. de maghenaere transmisso, late demonstrauit lulianam non fuisse Praemonstratentem; prout mihi sincere retulerunt,
diuersi Religiosi ipsius Abbatiae s. Nicolai
a lana a biennio aut circiter Reu. Prior DAt gen ensis hic Prugis in Dunensi nostro C
no bio. a me interrogatus, ingenue etiam lassus
est Iulianam nunquam suisse Praemon stiatensem: Addens, lacobum quoque Marchantium expresse testari illam fuisse Cisterciensem. 3. R. D. Amandus Fabius, Religiosus noviensis, ir undequaque doctissimus quem etiam I . de maghenaere illustribus ordinis sui Scii prolabiis merito adnumerat: hoc anno icῖ 'ς. tuli:, vi a cum Subpriore sui Coen bi . in monasterio nostro Dunensi hospes praesentibus Rdo D. Abbate nostro, D. Priore, Vlici be cano me Priore Dunensi, & duobus alij1 Religiosis, absolute quoque testatus est, Dominu de 'Maghenaere non esse fundat una, ct Iulianam nunqua fuisse Praemonstratensem: id quod etiam confirmabat collega ipsius. D Sobptior Ninoviensis, vir quoque solide do-O usi licet putarem, etiam non fuisse Cisterci-
ei. lem. Quinimo, ipsemet Religiosi Montis
265쪽
Corneli j superioris, siue ut nunc vocantur
Belli reditus, Staii Repabl.visiis de discussis rationibus Domini de V V hen aere, in consessu plurium eruditorum, Leodit, tandem ex archiui. M. SS. ex coniecturis, opinionibus, &sententiis, definierunt, P. tulianam non fuisse Praemonsitatensem Religiosam, nec deprehendi pusse illam unquam alio nomine aut titulo ipsis sitisse cognitam, niti familiaris. Haec, ipse me D. de V Vaghenaere mihi intimauit, specialibus litteris,de data, 17. Aprilis. I 6 o. quas in malo tem confirmationem, ex integro hic reddam. lacriptio. Due do A m. Domino. D. Carolo de risib, Zbbatie Duu.nsu Priori pigilant imo. Eruau. Deterenge Admodum Domine Priori quod alia solummoti ex parte, ne totum Iodio an tum, Q imu rerba Reuerentia re ira refero, ne sum diui maxat sine pluratiotu, aut oleum aui horitate audi se me dicat. Hunc in modum, Constatrum D linum Furransium Hsit semii non nocul Iradio, pro impore, ligens, Iss. Ianuar I bulin currentis anni, Um scripsit. Oblata siunt Reuertndo Domino Pruri selli reditus, ct qxidem in si raptis, rationes dubiorum
cieadem s. Iuliana, a Reuerentia Vestra concepta, mihi: αι tam verbo quam titteris quondam traitae. Lepcil
Aprilis, anno I 6 o. F. parvi de PValhenatu.
Ecce,quomodo ,Viri doctissimi iplius etiam Montis Corneli j , excussis omnibus archiuis
suis, idque in expiesso super hoc habito concilio , nihil reperire potuerint, quo professionem Iulianae in Oidine suo Praemonstratensi colligerenti proindeque concludant. de candide fateantur, non fuisse Monialem sui ordinis, contra Dominum de V Vaghenaere. Et licet quoque asserant, ipsam non fuisse etiam Monialem ordinis nostri, cum pro hoc nullam rationem aut authoritatem producant, nobis non ob-suiu: Vnde benignὰ iis ignoscendam, tanquam in Ordinis nostri Histori s noti versatis. At v ro, dum a stirmant illam fuisse dumtaxat inclusam quandam excusari non possunt. cum ex vita plius nimis clare constet, eam fuisse Moni lem, in congrega tione viventem, imo de Congregationi praefectam ; ut notarunt omnes qui
hactenus de illa scripserunt. Nec obstat, quod legatur habuisse Oratorium priuat 3; quia OP dinarium est salte in Ordine nostro ut Abb tes oc Abbatissae domestica sua habeant orato ria seu Sacella. similiter, quod addunt, illam Itidiensis habuitque ipsa domicilitum ad pedem adon finge ordinis sui familiarem, de habuisse Coa i. cornilii: Monasterium rerὸ Ordinis nostri , in iugossessarios Praemonstratenses, nulla unquam vel xvi tu quondam 'umerat; nec Beata Iuliana alio probabilitatione, aut authoritate demonstr homine aut titula Religiosis nostris cunila Iusse Dpu- bunt ut superitu satis declarauimus: Nisi sorte.Lnditur nisi familiaris, quales σὸ in necrolog s no- nomen, familiaris, late sumant , quomodo α is risiuntur.Notum tamen nihilominin est , hastasse ego multis ipsorum familiaris fui, &ipsi etiam ὐα Rectus illas Patrem suum Piritualem, sim Con- nobis , licet simus diueis Ordinis. Atque bis, serium x Resiosi M'. Motuis Corniar. Porn, rursus solutae manent rationes omnes a D. de
266쪽
V vaghenaere in suo Norberto. supra citato,contra nos productae. Occurrendum tamen nunc
etiam duxi, tribus alis s dubiis. quae forte aliquando obi ci poterunt, nimirum, I. quoad Ossicium de Ven. Sacramento i Ioanne Corneliens compotitum, ut supra vidimus, quod dicitur, Leodis. & alijs in locis adhuc reperiri, sed ubique compositum more Romano, cum
nouem tantum Lectionibus; cum tamen Ci-
stercienses,iuxta Regulam S. Benedicti, habeant semper Lectiones duodecim. Ad quod, Respondeo, Oilicium hoc, statim ut compotitum fuit accommodatum fuste usui Romano,
ad petitionem Roberti Leodiensis Episcopi,
qui rtres riti cap. n. lib. 2. Vita sim Iuliara mox conscribi incit viginti exemplaria, quae postea per totam diaecesim distribui fecit. id quod fieri potuit sine ulla fere ossicis alteratio-iae, nimirum, contra bendo duodecim lectio nes, in nouem. cum omissione trium responsionum. Id,liue ab authore ipso famini fuerit. sue ab alio. ossicium non censetur mutasse ut dici deberet aliud ossicium. Quomodo nos modo dicimur recitare ossicium a S. Thoma Aquinate compositum, tametsi illud recitemus cum D. Lectionibus, & Romani solum habe.ant nouem , pro ut nimirum ab ipso S. Thoma sunt distinctae. lino, quandoquidem sui apparet , & communiter Ainhores censent j paucis annis post egressum tulianae, in Cornelium in. serius introductae suerint Moniales Augusti. nianae, qu ae adhuc ibidem degunt, dc o cium habent Romanum. mirum non est, ibidem etiam nullum repetiti Ossicium nisi Romano
α. Dubium peti rotcst, ex cap. r. vitae me motatae, supra, ubi habetur, lulianam gestasse 'velum album, nec voluisse induere nigrum,
quantumuis rogatam ,cum tamen, Oniales Ci-
stercienses gestent velum nigrum hoc dubium magusiae: patri A en . quam D. de PVM reine, iquia etiam Monialis PMQευbate et g iant velum nigrum.) Ad quod Respondeo, valde probab le esse, Moniales
Cistercienses olim gestasse vela alba, & non nigra, quodque etiam Monachi incellerint omnino albi. vel grilei: quia sic sulli rei de comestatur Universa Congregatio Fuliensis quae est strictioris obseruantiae ordinis Cisterciensi Viri, doctissimis&sanctissimis reter ta) cuius
profestores, in vestimentis suis reiecto prorsus omni colore nigro . nihil nisi album gestant, Odita de hoc speciali constitutione, pro ut vide re est in libro Constitu nouuin ipsius Cong e-gationis, a Clemente 8. Pontifice approbato, dc anno i 9 . Romae impresso, cap. ss. Quo sacto se obsecuare dicunt antiquum ordinis colorem,sicuti a Beata virgine obirriam Montalibus sitam Monachis traditus fuit.Vide de hoc
etiam Manti iura, tomo t. Antrat. Cisterc. ad ann. io'. cap. 2. Du. . Et licet alij quidam Authores contrarium sentiant, nihil tamen convincens adferre possunta, adeo ut ex colore veιstium nostrarum, nullum formari possit solidum argumentum:cum certum sit habitum saepius in Ordine ille mutatum, ut bene ostendit Maniique et,ad annum citatum, cap. t. detis: quotidiana adhuc praxis docet. maxime in Germania,&aliis quibusdam Prouincij si ubi licet frequentissima sint ordinis Monasteria, pauca tamen sunt, quae in vestibus conueniant; certe ,habitaui ego in duobus , nimirum in Veteri Monte, Diaec. Colon.& in Ebii baco, Diaec. Moguntinae, in priore, quotidi Ealbis utebamur cucullis, usque ad Sextas, a sextis autem, reliquo diei tempore,nigiis. in posteriore vero Monasterio, semper ulcbamur nigris, a maneusque ad vesperam, exceptis Festiuitatibus BB. Virginis, &praecipuis anni solennitatibus, qui
bus solis utebamur albis. Imo, solas proficiscente ,
267쪽
rentes, etiam tunicas nigras astumebamus, adeo ut non distingueremur a Benediistinis nistis. Sed &in Registro sacrarum AEdium Regui
Angliae.Hentico 8.exhibito, irequenter reperi. te est Culci cientes Albos,&nigros. lnsuper,in
inti quis Hillorijs, Monachi Cistercienses pas-lim vocantur. Monach grilei, quia griseis utebantur ut stibas. Ex quibus omnibus, recte infere ex albo velo Iulianae, non posse concludi, illim non fuit te Cistercientem. Quare,esticacio-raa: gumenta producere debebit, qui eandem vilinem Cistet ciensibus volet subtrahere: quod nunquam futurum credimus. s. Et praecipuum dubium , oritur ex sorma prole sonisSanctim ni alium Corneliensium. tempote tulianae, tua ut dicitur promittebant obediet tiam Priori ,. ad is sitas dilaetionem, secundum Regulam s. Augustini; quam sor mam Roberius Leodientis Episcopus approbauit, dato speciali diplomate, anno 12 2. ex peduo, qua praecipit ut in posterum ita voverent. M. quod di oma producitur. Ad quod. Respondetur, si certo constaret, omnia haec ita se habere,certum quoque elici, Moniales illi: nec fu ge Praemonstratenses, nec Cistercienses quia uterque ordo, tunc ferEacemum annis, aut circiter. exemptus fuerat a Iurisdictione Episcoporum,qui proinde non poterant in ii tum ordinum Monasteriis ordinare formas professionis. Nec etiam talis forma unquam in usu fuit in Ordine Praemonstratensi, ut viri docti illius Ordinia mihi certificarunt quare, . necessario dicendam est, diploma hoc non esse Authenticum, ideoque nihil convincere ; aut si probari possit esse authonticum, Moniales illas titisse pleno iure iubiectas Episcopo,& rei aera, tale qualesiuisse contendit Pater Fisen: quod
tamen est contra torrentem omnium docto. rum,ut supra vidimus. Vr, ut sit, nihil hie pro Domino de V Vaghenaere , aut Praemonstra-tentibus. Imo sufficien ter ex vita Iulianae coli, gitur , ipsam nunquam talem obedientiam vovisti suo Priori utpote quaes ut etiam diximus nunquam voluerit Priori dare monumenta Caenobi j, sed ea tanquam S uperior apud se reseruauerit: caeterum, si quae instrumenta pioserantur expedita post decessum Iulianae a. C0rnelio monte . hoc est, post annum ir 7. nihil. contra nos faciunt; quia paulo post hunc annum , introductae fuerunt Moniales Augusti nianae, ut Authores passim reserunt, illae autem Episcopis subiberunt, de ad beneplacitum eorum gubernatae. Ioannes Cras equius, Arseolanus quod Brabantiae oppidum est. Ducatus titulo illustre STheologiae Baecalaureus Lovaniensis, monasticen profestus est in coenobio B. Mariae locis. Bernardi ad scaldi m . mille circiter passibus: Antuerpia distante. VndE ob excellentem eruditionis claritatem, . Villarium euocatus, diu. ilicologiam ibidem religiosis praelegit, donec ad proprium reuocatus monasterium, Prioris officio honoratus ibit, quo etiam valdE laudabiliter persumnus est. Fuit& Consessarius monialium in Ianter. Scripsit doctum Commentarium. in R gulam Sancti Γιnedicti. Duaci anno Isa .impressum,apud Petrum Auror, in δαReliquit &. cmmentarios in diuersis SMrat
Scriptura labros. Item, in aliquos tractatra summa Diui Thema. . Ex relatione admodum Reuerendi Domini Iu-
doti Gillis,eiusdem Loci tunc Priotis,s.Theol Licenciati nunc vero Abbatis, de Vicarius Generalis Ordinis per Belgium. Obijt Crael
Ioannes Currificis. ulgo, aethmaribu, Ca nonicus primum Regularis, deindὰ monachus ordinis Cistercietis, in V illario Brabantiae, ac demum Confessarius monialium eiusdem or
dinis in monasterio de Matis; sic ipsi: Irassatum
269쪽
Visam sana Africi presbyui: Reuerendo Patri ac Domino Bartholomaeo.
Acta I metu Rrgis Anglis, lib. I. rotis cisenuan, cuius initium . Debitu sum.
satur,dcc Extat M S.Cam abrigiae, in cLllegio Sancti Benedicti. Opu uterum librum rnum. Demiferus fatetur se hoc opere Plur nium fuisse adiutum, illudque impense laudat , lib. de scriptoribus Scottae, ra. vide de hoc etiam Ioannem Pitisum & Balaum de Scriptoribus Angliae, ex Italando.
Ioannes Foucard senior, Abbas 32. Beatae Mariae de Laude,in Flandita, S. Theol. Baccalaia reus . scripsit Eretum ex sitionem psalmorum.
Redegit & in compendia diuersa praeclara
Summam oleti e casibus onstitntis. Seruantur haec omnia manuscripta in Laude, 3. voluminibus in folio, & a. in v. . Ant.
Sanderus tona. r. bibliothecae Belgicae M. S. Obi, a paucis annis. Dimus ti Franciuia, de a. aiis Vira, ex mo nacho Ord. Cisterc.&s.Theologiae Doctore, Episcopus distantinus, &S. E. R. Cardinalis. scribitur a Sylvestro Maurolico lib. 2. Maris oceani) Author cuiusdam commcntat 1 inco-
tica Canticorum.Sed fallitur, confundens huneloannem nostium cum Ioanne Hil no Al-grinum vocat Miraeus in scholis ad Henricum Gandauensem,cap. s. de Abbatisvilla, Cardinale, Sc Episcopo Biliuntino cr. in quem errorem lapsus est etiam Arnoldiis de 'arion. Certὰ Commentarium hunc sub Al-grini nomine impressum vidi Parisiis, anno
Si. Per Badium, una cum Comment.Thomae Cisterciensis, Porro Algrim Comment. inciapit: in principis igitur huius Canticii mistere liqui rintroducitur oc Exponitur Canticum, de Chrsesto,& A. Virgine. Caeterum Nomenclator Cat-dinalium Scriptorum, hunc Ioannem nostrum siripsi se luce dotia se duit. Libros duos sermonumia tempore, a totidem de Sanctu, &obilite circa annum ir o. iii b Greg. 9. At Ferdinandus V ghellus,m Romanis antiquitatibus versatissimus,lom. I. Italiae Sacrae, te Episcopis agens Portuentibus, fol. is 3.& i p. ex Regestis vaticani ,contendit probare, nullum unquam extitisse Ioannem de Francios a, Episcopum di- luminum, & postea Cardinalem, ex ordine Cilici ciensi, nihilominus, quia tot illustres Scripto: es, tam Angli quain Galli, huius Ioannis meminerunt crediderim .illum omnino e titisse, non tamen futile Episcopum s . vi refert EγHetius, sed sue immediate scilicet post
Ioannem Algrinum anno in '. quo Algrinui nobilite plures scribunt, & adstruunt etiam diplomata data a Nicotio, i6s. Episcopo, annis immediate sequentibus i c. I 2 O.I 2ῖr. &c.apud Eyilletium in sua Vesontione, supra, verum quia Ioannes noster paucis mentibus praefuit Biluntinis, a Gregorio V. creatus Cardinalis s. Sabinae, st. via pluribus Authoribus catalogo Episcoporum non adscribatur, ab aliis vero confundatur cu suo Praedecesssore. ut iam vidimus; adeo ut Nicolaus, vulgo centeatur c3. E
270쪽
menclator opta, o cit illum objsse, circa ann.ir o sub G: egorio P. Cui anno ia 4. ab Innocentio in Cardin.itatu substitutus fuit Ioarmos de Toleto, Anglus , ex ordine quoque Citi l clinii ali inpius, qui proinde etiam
nonnullis tui ditur cum loanne de Fran-clogia, Prae eccil metuo. nao ipse longelinus in tua Purpur , tametsi voibis& rationibus osten-d hos cile da erios,i eis la tamen illos confundit . quae res gesta , iiuus attribuit alteri. Secontra sibi ipli conti ar iri.
lo Gu vim, colai Gulonis, aecatum littera- ruiti Regii ol. ni Lin eo x Protellotas ficius graece& ple docti limus, Oidinem Cillerciense in in Cori gregatione Fulsentium , prolatius, tanto mox capit pi udentiae & virtutum splendore coruscare, ut post diues sol iam caenobiorum praelectilias laudabiliter obitas, ad totius Congregationis reg men euectiis fuerit, in quovis ele gelli rit, fidem mit eiusdem elogium, quod legitur ad calcem. Oprium Sancti Dion GAriopagita, secunds translat: onis, ab ipso ex Graco incultis'm idiama translator m imprestarum vero Parisiis, in . anno i cap per Nicolaum baon, di Ad ianum Taupinaert. Vnde mutuatum,
placuit etiam hic adscribere: Ioannis Guloni Elogium.. inter Gallos domina illi stris, Ioannes Guloniis
annum rati miretur, quem Νuolaus pater Ioannu
suit; sit eius precipua in Graecis ornati um. as magna si ι conuertendis lain f it. Nicolai Patris visonem librorum s. Giuers, seni contra sanomium. e ensiuit, atque mi Grtyr xιditionem recognouit.
Visulari Nuotii Fabri, rita sanctitatem or/tio lumbri celebravit. Vir fuit in rebita agendis summa rudentis Omnis Tntris tib u censendu acerrimi iudici, acuti Osagacis
ingens otis a fisturatiore praestans, canitie ventra bau, ut siemorem quam erat,ex vultu suspicarere, mori bus candidi inris, ac Patria amantissimus. μι subli
n ratione otio ma:ορι liberior ac solatior, qua iam animo pracon petat quam plurima stanta erat in