Scipionis Gentilis ... De coniurationibus libri duo. Ad Christianiss. Henricum 4. Francorum regem. Cum indice locupletissimo

101쪽

s Co Niv RATION ut scribit Suidas. Sextum eodem pertinet, id c titulorum & statuarum, & si quae alia in hoc g

quae alia in hoc γ' nere reperiuntur, abolitio atque euersio. d. l. O nmes.&res ubiq; obuia in Romana his oria. Sir

gulare est illud quo Lampridius in Heliogabalo. Tyran norii statuas luto oppleti consueuisse, scri

o bit. sed de recte tractas atq; ia Gemonias prole ctas nonnullorum constat, ut Pisonis apud Taci tum iis . Annal. vel Glo adflictas,ut Domitian apud Suetonium. Eumdem morem nominu

imasinum & omnium deniq; honorum alicui olandorum fuisse olim apud Athenienses, asin paret ex rogatione ab iis de Philippo rege lax quam recitat Liuius lib.x L 1. Poena etiam fuit, quis imagines tales damnatorum vel tyranno haberet, ut de Cassii imagine refert Tacitus, dSaturnini Cicero: de omnibus in genere sic A bros. in Psal. xxxviii. Si quis tyranni imagii habeat qui iam victus interiit,iure damnatur. Ex quibus intelligimus quid sit Memoriam alictui damnari,quod saepe in iure nostro de hoc crini ne perduellionis legitur item de iis qui sibi morem consciuertit, in quorum etiam cadauera Pariter saeuiri consueuit. Quanquam,etiamsi nillil eorum, quae supra commemoraui, mortuo ad a derit, tamen memoria eo ipso damnata intelligi-ITtur, si perduellionis damnatus sit, id quod & post

morte fieri potest,licet vivus ne postulatus qui- dem fuerit. l. pen. C.hoc tit. l.ex iudiciorum .D. e adcusat. Sic memoria Origenis post ducetos demum annos damnata fuit, opera Theophili Episcopi Alex cum excommunicaretur teste Socr

sostoli

102쪽

, - - . . .

authore: corpore eius, quod Comanis se ultum esse dicebatur, Constantinopolim cum iummis honoribus relato. Nam & restitui vel conseruarix nemoriam,ac bonam fam in post mortem, vita 'tatum olim fuit. Conseruata est Lucano poetae a Nerone, qui eum supplicio adfecerat coniur conis reum; quod indicat vetus inscriptio Ro-' inae: M. ANNAEO LvcANO CORDvBENSI, DOETAE AENEFICIO NERONI s Cas. FAMA Ru ATA. Poenitentia & dolore sine dubio Ne-

xo id fecit,plane ut antea Darius Candemum A. F niensem hospitem & supplicem, quia libere

me exercitu eius locutus erat, cum iugulari iussi L. O set, statim poenitentia correptus ac vera dixisse 4 confessus,sepelire iussit, ut scribit in Curtius lib. I iii. Restituta SC fuit M. Antonio Antio Pr.&ci

' verba inscripta sepulchro eius. Huc etiam pertiai net illa Senatus adclamatio apud Lampridiu in jCommodo, Memoriae innocentium seruentur, i Honores innocentium restituas. Memoriae da- , mnatorum eiusque rei caussam siue utilitateni, sic describit Corippus Afer,lib. 1 v. de Rebus tu i stini minoris: Paucorum multisp os texempti malorum pon morte nostrae monumetaperhorren damnant leges. Erit nim utile multis upplicis G cessanis dot dum poenarimetur. Atque haec quidem de memoria hominis mortui

103쪽

uattinetia solet memoriae mortui coli. interdum etiam nisi quis eam colat, publice punitur: veluti 'haeres,nisi iustam ortuo faciat, α lugeat per noui dies, unde olim Nouendialia dicta. quem morem probat etiam imp. Iustituanus Nov. 1 I s. & Nou, 3 3. Item nisi ea ex equatur, quae testator hono ris memoriae suae caussa fieri iussit, vi in L liber tis. S. vlt. D. de alim. lcg. cum siniL Quale est tiam,si pecuniam ciuitati legauit, ut ex eius redi tu atque viris ludi siue spectacula quotannis

lebrarentur. l. legarum x vi. D. deus: r. leg. in

qua lege Modestinus respodit, si genus illud spectaculi non liceret in ea ciuitate agi, non tam eam pecuniam haeredum lucro cedere debere sed aduocatis primoribus ciuitatis atque haere bus dispiciendum esse, in quam rem conuerti . beat fidei ominissam, ut memoria testatoris a di licito genere celebretur. Q iae ideo libetius Acito, quod ea lege summus ille vir&doctissimi Phil Melanthon usus fuerit, eamque adcomm dauerit rectissime ut eum citans Cuiacius loq xur; tanta est vis virtutis & doecti tuae, ut etiam a inimicis laudetur ad mores suae patriae, cum illucertum penus celebrandae memoriae defunctoru: ρbrogasset eam pecunia in aliam iustam causi in conuertendam,veluti in institutionem iuuenuia quo sic alio gencre conseruetur memoria desun cti. Haec Cuiacius nosterio libro xi. Quaesti olim Papiniani postumo,ad l.vit. D. de bis quin μtant. intam. ubi plurima eruditissime, ex vel ribus scriptoribus,ut solet, de tota hac re celebra

dae defunctorum memoriae docet. Sed quod institutum nostru magis Pertino inherdum pri

104쪽

L 1 η 1 R I. 8 i Ei orum & perduellium imagines conseruantatri d infamiam. Sicuti tradit Alfonsus ὶ Carthagenai Qe Iuliano Comite & Oppa Archiepiscopo,quot Tum conspiratione cum Arabibus Rqdericus Hiai ibani rex, ultimus Gothorum appellatus, cecia F dit. Decet enim, inquit, sicuti roborum virorum 5 depinguntur imagines,ut ad memoriam nostramo veniant laudandi, sic & sceleratorum, ut venianti execrandi. Si ut & Iudas in coena Domini soleta depingi.

it Lex, Adnugosprorsus honores,adnun

, sacramentaperueniant. O N tum id ad poenam sancitur, sed ne alia quid moliri possint,& ne Rempubl. pertu

t. Quae ratio M. Tullium mouit, ut proscri sorum liberos, qitorii caussam non improbabat, Republ. summouendos censeret, atq; idem oratione defenderit. Quos postea Rep. in unius dominationem redacta, ideoq; tali periculo sub- laxo, Caesar& Augustus restituertit,&ad hono- a miseriit. Quintilianus libro xi. cap. I. Mollienda est inquit in plerisque alio colore asperitas orationis, Mi Cicero de proscriptorum libertis cit: Quid enim crudelius, quam homines bon a parentibus ac maioribus natos a Repub sum- uerit Itaq; durum id esse summus ille tractat . . rum artimorum artifex colitetur. Ned ita legia i Ius Sullae coharrere statum ciuitatis adfirmat, ut bis solutis stare ipsa non possit. Adsecutus itaque est, ut aliquid eorum quoque caussa videretur fa- Tu, contra quo diceret. 5c vulgatu olim in Ti-

105쪽

benum, qui I hodi per pectem sucossus exesa

rat, carmen: ---- regnabit inguine musto,

regnum qui quis venit ab exilis. Honorum nomine magia ratus Miasquς curatio nes publicas dc dignitates hic intelligi, manifest uest. Sacramenta pertinent ad rum militarem. V tantur ergo milites esse, Vtpote infames. Th c philus S. vlt. Instit. de excepta-άτυ ρει ,.l. 1 v. . ad tempus. D. eie mit; Sed tanquarnserui poenae supplicio addicti, dum vivunt, V mox subiicitur. Notissimum autemςsti servos militia repelli, ideoque Virgilius, que erua cinniafurtim Extulerat, litis, a Troiam miserat armis de cuiusmodi seruis, qui non e militiae dederancosuluit Imperatorem Traianum Plinius, ut lilγ. epistolarum videre est. Chrysostomus Hop xxi Antiochen : Exteriora militum,& corporis mens iram,& bonam carnis habitudinem e qui runt ipsos in exercitum deligere debentes. No autem haec sola militaturum oportet habere, sed libortate: si quis enim sit seruus,reiicitur. Cin lorum utem rex nihil tale requirit. Plurium au aum numero Impi'. hic vixitur, qui unum facis monii milit is genus etiam quod a gregariis. Beatus Sulpi. Di:RVis edictum, ut vexςranorum filii ad miliis . scriberentur: prodente patre, qui felicibu i ςius actibus inuideba cumcuet annorum quit

decumo

106쪽

v de in Graptus Scatenatus sacramentis militarib. implicatus est. Hanc eamdem poenam tanquam is laesae maiestatis diuinae Ethnicis irrogauisse iHonoriiun reperio, apud Zosimum lib. v. ugelaxa,quae in Aula cingulo vetaret eos uti,qui , Christiani no essent, sed eam postea propter Go si eridum, qui cum potestate militibus tum Ro- . inae praeerat, ab eo abros tam fuisse, concessum U. ue unicuiquo, ut opinionem sit in retinens, si a magistratu suo fungeretur, militaret. Christi 'nis eti militia non semelle interdictu in con- lii .. tumeliam, nemo paulo doctior ignorat. In hac

quoq; re disimilis authoribus huius constitutio nis fuit M. Antoninus, teste Gallicano. Vixerunt tur posteri Auidii Cassii securi; sed eos postea Commodus interfecit. Sed ne quis Antoninunt uobis obiiciat, semel dico,in tam illustribus viris,

qualis Cassius fuit, interdum conducere non uti ueritate, quam stulte& cum sua pernicie quis in omnes aut multos prestermittat. Et aliud sunt

'os, liud singularia ς empla

Nτε xi Exiet hoc saeuus ille Tiberius, qui reo ex vinculis roganti,ut supplicium ei maturaret,

nondum se ei reconciliatum esse,respondit. o verum est, quod C. Caesia apud Salustium in oratione de coniuratis dixit,In luctu tque mise-

- . s mortem aerumnarum requiem, non cruciatu .

Quam sententiam ex Sophoclis Antigonx

107쪽

D x C o N i v R A T I o mmutuatum eum putat elegantissimus Muretii lib. xlx.Leci ion. Sic enim ille ait:

Hoc est,ut nos vertimus;

Namsiquis in tu tu ais miserit,uti ego, Viuit, quid ille mortem haud lucro deputet' aHanc Caesaris opinionem de morte reprehendi

ibidem Cato, quasi ludibrio haberet ea, quae di

iudiciis de locis apud inferos memorantur; ab omnibus scilicet & Romanis & Graecis barbarisq; 'Chrysestomus Serm. i v. de Fato: Quod si & il lassequilibet ea admisersit post hanc vitam correctiones,futuraq; in inferno iudicia, & adcus xiones,poenas, praemia, suffragia & sententias, d supra; veris doctrinis Ethnicos no restitisse, qUL- uis alias delirauerint in his recensendis Virgil. v

sitit iuris ciuilis & Pontificii peritissimus etia o

dine iudicionim ex iis in inferno constituit. Sic nim Seruius in lib. vi. Eneid. ad illum versum: Tum demum horrisono stridemG carum arta Mittuntur, inquit,pos verbera ad aeternum iiii , plicium. Et est secutus ordinem iuris antiquum.

Nam post habitam qu stionem, inTullianum,ad ultimum si plicium mittebantur. Sed haec in litabro ad L. Porciam doceo. His ita expositis sui est

ut cognoscamus, num has liberorum poenas

et lex aliqua posterior abrogauerit, vel consile Dido sitstulerit. Et adfertur eorumdem Impera torum Arcadii &Honorii noua & posterior constitutio quae extat in l.sancimus. C. de poeta. his verbis constripta. Sancimus ibi esse poenam, ubi noxia est. Propinquos,notos, familiares, pr

108쪽

' ς calamiuasubmovemus, quos reos sceleris .i societas non facit. Nec enim adfinitas vel amicitia nefarium crimen admittunt. Peccata igitur . 'Os teneant avectores, nec ulterius progrediarur metus,quam reperiatur delictum. Hac constit. . tione Gul. Budaeus putauit abrogari hanc legeni. 'Dd haec sentonii quae ab Adcursio Maliis origia, 'emhabui te videtur, notantibus has duas leges quasi contrari ab omnibus reprehesa est, Dux reno, Roberto,Contio,Deciano,aliis.&resposio i dl.sanctimus. duplex. Prima, quod loquatur il cognatis, notis, & adfinibus ac familiaribus, in ovibusnulla talis ad puniendum caussa, qualis in f, adeo ut nec in fratribus germanis hae pin' valeant,vixespondit Phil. Decius con Lixiv coniuratione quadam adt ςrsus Ducem Medi clani inita. Altera esst, quod licet de filiis calex lori quererim,quod tamen concedendum non es ta Hen hoc crinam perd uel lionis ab ea regula excia se oporteret, ut plurimis in legibusnominatim. excipitur. Nam verissimum puto, quod ab inter pretibus nos ris,tanquam per manus traditur,legem generalem,quae ius antiquum corrigat, non esse perducendam ad castis speciales, qui in veteri iure excipiebantur a regula,ut notat Adcursius de alii in l. ciendum. D. qui fati l cog. Recte autenu necess*rio Arcadius & Honorius de amicitia, ne crimini daretur,id sanxerunt: Qu'd id genus calumniae stequentissimum esset, nec Romae solum, sed & alibi. Quam multos mortales amicutis sela Seiani evertit: plures': illa mina obruis set, nisi oratio M.Terentii plena spiritus staenum

uitia: iniecis et cum qua velint studiosi cons

109쪽

i D E C o N i v K A T i O N. . rant paulisper Amyntae in pari caussa orationem i. apud Q urtium lib. v ii .in primis illa,quae sunt huius propositi. Proinde,inquit, ad id reuertar, propter quod rei sumus. Amicitia quae nobis cum

Philota fuit,adeonsi eo inficias, ut expetisse quo- que nos, magnosq; ex ea frui spercepisse con' sicear.&quae sequuntur. Tacitus lib. vi.Annal Fatebor ex fuisse me Seiano amicum, ut essem, expetiite,&postquam adeptus eram,laetato. Sed - satis est loca indicatse. cum voluptate,imo cu fru-

ea conscret,cui haec studia curae. idq; eoma gis,quod tantam similitudinem, &eamdeni vel- . ut indolem authorum scriptorum non nim aduerterint diligentis imi & eruditissimi Corne- hi interpretes,si memini. De Consuetudine: v reor ne huius legis poenae magis exacerbatae mul-- tiplicataeq; sinti quam abolitae aut mitigatae, prae sertim in coniuratos & reos. Nam in filiis eoruit potius eas mitigatas credidero, praesertim quod .. infamiam dcintestabilitatem, ut sic loquar, aliis ' , net. Sublatas prorsus esse, Angelo, quamuis lo- , ctori illustri, nullus credo, si id sensit, ut putatur inl.fallaciter.C. de abolition.

Ialamm etiam eos notabiles esse sine venia, pro talibu m apud nos interuenire

tentaverint. ED vero durissimum. &nescio an aliud aeque in hac tota lege. Nana deprecari non modo pro se ipse,

110쪽

Vtiunt certe isti coniuratorii filii. tanta vero poena deprecante,imo deprecari conantem quis unquam adfecit Z Simile tamen quiddam ausus im

rus ille Tribunus pl. Clodius priuilegio in Cia

ceronem, cuiusillud caput mei noratur, Ne quis . de eo ad Senatu referret, ne quis decerneret, ne disputaret,ne loqueretur,ne pedibus iret ne scim. . . bendo adesset. Quare non existimo hanc partem in legis, nisi ad terrorem scriptam elle, ut illa lex, in . .

xii.Tabulis,de corpore debitoris dissecando,qu hemo unquam usiis: ut scribit A. Gellius. Leuio- :res tamen poenas huiusnodi deprecatoribus f pe irrogatas esse, non dubito:vt relegationis qua pycena adfectus olim Artaxerxes Eunuch' ab A taxerxe rege,quod liberius pro Megalyao perdi esse apud eum esset,locut teste Ctesia librorum Persicarum apud Photium. Vt visit, deprecari tamen licet populo,licet Ecclesi ae,lice ut i 'refactu in hac ipsa Maiestatis caus legimus, re-I osis hominibus ac monachis , etiani singulis, viab Eutychiano lib. i. Histor. Ecclesiast. Soci tis cap. xiii . Sic Chrysostomus populum horta ' L Vir, ut secum ad Imperatorem huius legis auth in plo Eutropio lupplicaturri eant. Sic idem iri omil. iv. de incomprehensibili Dei natura ad- 'ra -υ siis Anomeos , ita fit hum refert interprete

odoro Gaza: Decem ante hos annos,inquit,

capti nonnulli sunt tyranidem adfectantes, cuius vos etiam menti isse arbitror. Fuit inter eos quidam dignitato ac priri ipatu forte est, inagistratu vel imperio) praeestus, lim cum dan capite ad supplicium duceretur: populus mo-