Gottlob Christiani Storr Dissertatio exegetica in librorum N.T. historicorum aliquot loca

발행: 1790년

분량: 99페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ibi, igitur- h. e. U)-persona ad -- profectionem -pertinebat; sed ita potius scribendum fuerat . Jesum inoini Spiritus impulsu veni e cs. Matth. lV.. I. Marc. l. I Luc. lv. I an editam templi Hierosolymitani partem atque in montem excelsum iri st. 5), ubi .accesserit ad eum diamur, ,e, que dixerit. cs Matth. I 3. I. . IV. 3 ,, quae . v. οι disti Matth. IV. 6. 0. Iegunturi. ' Maneat ergo, Iesum vere tentatum suisse a Satana, idque. ut Grotii verbiS I. ad Luc. IV. a utamur, multis modis. quorum pracipui tantum V. 3 Iz- Jeferantur, Neque enim triplice illo congressu ββ Mm XL dierum cuia et i, minis tentatis. V. 33 absoluta suilla, sed diabesus post repetitos conatus, intra dies XL. V. G compressos RJesu, ad extremum denuo accessisse Matth. IV. 3 videtur hoc ipso consilio. quod anteae multipliciter, quumque unum conatum a Christo resutatum sensit, intercapedine iacta, novo tentationis generetpersecutus suerata. DamuS quidem facile. ' , verba Lueae. IV. r. r ad hunc modum posse transferri: -Jesus in ΣL. dimimpulsu Spiritus ducebatur in solitudinem, tentandus a dia-

s4 Recte quidem b. nommarmus copusc. p. 39z. O re mire, Gareos. non itis loqui; sed hebraizantium scriptorum, ipsiusque I ncae simiI-dieendi soranulas b. Bengelius ad vispois τεσσαρακοντα Luc. ΙU. a. attulaeas es. in Iac. III. 6- noti Io6. SimiIiter Ap. XXI. 8. ει λυν-. 'sunt d tastandi peccatores. quorum mox varia genera nominantur. & Matth. XXIII. 27. να ε κεκον--νω sunt sepulcra calce Apim , quae, cum Mariis aut, sicubi sutilat atiata calx, Instaurata nondum egent.

12쪽

Mo Quodsi v ' Rus hoc consilio, ut Satan. tintasonἰ emibsitus ' set cf. quoque Matth. IV. x , in deserta cothpulsus in

1 edere, at tentatio Satanae orta demum Inito XL dierum statio cLuc. U. et 'A ; nulla' catilla intelligitur, quamobrem imbus leonini gratia'. divino jussu' v. I)' debuerit in quadraginta dies secedere, atque tempus tam longum, quamvis omni inter vallo nihil tentationis motum iri Deus pnhvidisset, iis desertissuina χMarc. I. I 3, solitudine degere. Ustatam igitur structuram tenentes Lucam' N. 2 sic intelligimus, ut Iesus a diabolo per in dys fuerit tentatus Consentit Marcus I. xo, praesertim ex lectione, veh. Griesbachio probata. Neque hic eventus tam incredibilis videbitur . si cum antiquiore alio Men. III. 1-D .iseratus, in quo diabolicam tentationem ipse etiam celo Thadidaeus cp. a 7. s agnoscit, nobis autetin h. l. stiniere liceas 'scor e Progr. 'citi ' p. 7. A). ' Quamquam enim salutifera sth obedienaria in 'eontinentem Marc. l. x, baptismo v. ο-ria historia v. ia 'concludenda nobis minime videtur Gomm. in eo. ad

Hebro

es. Lehi tum in i. co. ambulantes a mundo solo dlisce nore -li ιν gero non possent, urvii verbo, sepulcra OAR. xl. 4. . . . est* Receptatae Iectionem hoc: sibi velle et , remabatur. η, . cs. v. 22. 39. Lue. l. Io. 22 ibi in solitudine per XL. die. h is interpretandam esse in alteram sententiam: Aibi in desertis oer XL dio. - versabatur, tent- - . Satis ratio supra cad Lue IV . misita persuadet. Sin alitem. partem cod. Vercellensis. alii Certe alterutram partem omittunt tiro glossemate habeamus ἔ ne grammattea quidem ratio aliam versisnem paritur nisi hanc: per XL dies tentabatis v Sahuria. 'ri QRςm

13쪽

MATTH. ITHebr. p. 664. s. 669. 63ς , & ipse etiam Lucas N. I3. extri Ggnificat, hoc quidem tempore Iesum non defunctum suisse rusi

aliqua tentationum diaboli, qui, cum tempus aliquod in tercessisset, obedientiae Christi pericula alio, eoque graviore, modo per instrumenta sua secit Joh. XIlI. a. 27..i XlV. 3o. s. UlI1. 38 44. Luc. XXII. 3 5 G. consentaneum certe videtur, ob dientiam eam, qua Jesus mereri debebat l. c. p. 589. R. 666st potestatem,suae beatitatis ipsam quoque progenum Eva ses. Progr. citi p. io se) participem reddendi, similiter, ae Evae 'bedientiam,vaque a diabolo, sed multo exquisitius, h. e. blande quidem etiam scs. Matth. lV. 3. 6.8. cum Gen. li I. I. q. s. , adhaec 'λ auistem violenter quoque Go. xl V. 3o. s. tentatam suisse, quo magis inter omnes ad imis divinae honorem constaret, explora

tissimam & praemio proposito dignissimam esse hominis Iesu ob dientiam. Quin ipse etiam Satanas ejusque socii angeli, non obstante veritatis & hominum capitali odio Jo. VIII. 44b, resiastere nequeunt, quin persentiscant interdum, obedientiae Jesti, quain ipsi cominus adspexerint Matth. IV. q. T. Io. Jο. XIV. 3o. eoll. Phil. II. 8. Ebr. U. 8 , persolutum esse hoc pra mitim, ut salutis copiam sacere liceres iis b. q. II. Io. quiabus perniciei duces ipsi esse gestirent cv. I ' Mox certe post '

14쪽

ptimam, quam Jesus Matth. IV. r. ao.s Luc. IR, 3. ex Satria

na Iulerat; victoriam, daemonaminum Matione statim conspbςuam l. 22.-22. Matth. .XlI. 28. s. Marc. l. 27 , nedum mst absolitiam & consummatam Iob. XVI. I u XU. 3I. Ebr. ILI . Col. it. 15 victoriam, haud raro fuit, ut i sensum praesta tiae Jesu reprimere &, infitiari non possent. U-uc. iV. 3 I. Marc. lil. II . - C: V-VII: Cum Matthaeo certum esset,' 'Τ doctrinae Iesu IV. II. 23 specimen hoc loco prodere; talem orationem api. tissime protulit iii medium, quae vim regni divini, mentisqiis μετανοιαὶ v. IT ad eam con equendam necessariae formam copiosius & expressus declararet Quod ad regnum divinum Attinet. huic quidem nomini v. 17. ac longe alia, ac Iudaei informare consueverant, notio subjicitur, dum beatitas' Tum, ad quos regnuta 'divinum pertineat V. 3. io. in , ita

Sumitur, eo tempore, quo Jesus daemonia ejecit v. sto, jam M. να im ab eo fvisse Satanam v. aG, cui alias non potant eripi sua b. ar. Matth. XII. 29 , i. e. V. 23. 22 homines e , quoa in P restate haberet Act. X. 38. V. 6 . . Atqui praι sterqι ea ieis vuctoria, quam in omnium vel victoriam, a Iesu ex se ipso relatam, - eonverti non pone, adhue vidimus. . 'αM v. ober den Zwey Joh. p. 3oI. v. Diss de notione regni coelestis S. II. Utraque sententia, h. e. prima. & ultima, Quae enim v. Ir. II. leguntur. superioris commaria sententiam. suam ultimam numer vimus, persequuntur tantum & explicant, nane ipsam formulam ra/o m. cuius vim interjecti versiculi aequipollentibus aliis sommulis declarant, eo consilio retinuit, ut appareret, de regni a x sim bratitudine sermonem esse.

15쪽

- scri3itur; hi chiriunc' loribiti & hi milithdinem et cum Deo liceat V. Τ8. s. , quae ipsa quidsm cs' Ap. XXII. 4: VI l. ys. cum. U. Ib. s.'& XX l. D dicat iminimitatem niali & voluptatem id- . nem Matth. V i. r o Coll. 'Luc. XVI. 25 . sed 'quae ri sentem tristitiam non tollit udaith. V: 4. Io. s. , & cs. V. 45. 48. . VI. 33. I Joh. III. g. s Ebr. XIl. 'r mali moralis absentiam fanctitatisque persectionem suturam ante omnia complectatur Matth. . 6. VI. IO. φε . Ne multa, Jesus clare profitetur dixinum 'regnum, ad cuius . spem & desiderium . v. 33 ipse excitet,. qua' vis regni illius cupiditate flagrantibus . necessitqWS quoque, . non eodem, sed ad vitam terrenam pertinentes ταυτα V. 33.c0ll. y. 3I. s. , Deus. prospicere soleat, terrenis certe opibuS ne

quaqua ni contineri . v. i'. et sed ealisti beatitate eto. V. Ia), qua non arma. potiantur m insoletitia, sed pacis studium y. 9 , Mericordit; - 'suetudo. v. s. & modesti v. 3I Quod vero attinet ad viam beatitatis, trita certiorem

i i 26 'Dlis de beata vita post mortem f. l. 36 et a cum istaelitae habitationem in patria numstassent in maximi bonos eti' loca Pa. XXXVII. 3.α7. - : formula την γηs . V. 1330. 22.343 & brevios. - v. I 8ὶ si non ad Ieticitatem umi. MVa digni. ilicandam cs. Sirac. x XIl. 23. & Ven. Schiri meri Spici leg I. post Bletium p. 7 . s. , certe ad marimam illam, quae novo populo Dei proposita est, quaeque alias etiam cum veteris populi diuini possessone comparatur sΕbr. lI. d. i V. 3. e . h . v. 6. l . beatiis potuerit

16쪽

VIIo 33. sin, sive ad eam mentem, quam regni divinἰ sudiosus induere debeat. universe quidem Aemo συνης studium. VI. 33 a . dentius V. 6. solito. & accuratius requiritur cv..eto , diviainra voluntatis, ad quam υι δ' , suo cup tes gni divini

sonsormare se debent. VII. a-a3Τ, ea potissimum capita iv ctantur, quae. ad amore 33 Hloruin i spectant. Quamquana enim dissertationi de hoc ossiciorum genere V. . 2I. T. VI. I q. VlI ι--5 etiam alia quaedam interposita videmus Iram . t mm iipsa cum principali caulla manifestami conjunctionein ha, betati : Veluti , quid locus VI. s. ss. de animo curi'ue muniverse. V. 24. 2o. s. , . tum in precibus v 6. Jejunio . . . , . . '

Matth. V. 8 . eoll. M Iu- ---aaὼν perfidiae, quae amoris Contris rium est, occurritur & sdes opt/ma V. 3T inculcatur . . . . . . 20 Coni unis hic locus v. rh-ai alibi . Luc. Xll. 33. s. nominatim revocatur ad quaestionem de be. ιfcentia, iunde Matth. VI. Christi oratio deverterat . ad . cognatas quaestiones . de .pryci q.& jejunio, quibus consuetudo Pharisaeorum U. 2o umilitor. heheneticentia, ad ' pietatem mentiendam abuti lolebat Lue. XUIIv

sob cum Pharisaica -- - in s non modo amaret precari in publiaco . sed ostentationis gratia etiam νου bol. precari gestiret cAXIII. 34 , .pivbνVs vitii castigatio VI. S. s , quae contratui v.'Σ-- lv. tissima fuerat cf. v. 3 18 . oratorem facile deduxit . ut in altero quoque vitio, quod ethnicis v. facilius condonari poterat quam rem're Dei notitia ov.-imbutis homin ibusz reprehenioset Unat . saeos. Principale vero propositum ne hic quidem . Donino fuisse dimisiam; ex eo intelligitur, duod, breuioris Pteeationis m/mplo

17쪽

v. I 8 proprie, in Deum eiusque remunerationem defigendis , cum loco G stipis conserendae recta ratione cv. I-4ὶ conjunctum habeat, dubitari non potest tu i . Nec temere latius hae, persequutus est Jesus. Ut enim' praeceptio de amore hominum alteri de ainando 'Deo XXIII 3 . similis b. 39ὶ.t hujusvs instar v. μ). praeceptorum seu voluntatis Dei 1VIl.I ar 'sum ma esset v. I a. Gal. V. I )ἰ iplamque δκαιοσυνης Matth. Via notionem exhauriret, talis amor hominum significandus ecth, y λ' qualis ab animo, Deum eiusque praemia, non alio VLx s I9. 23. , spectante v. 4. 6. I 8 . ao-aa. 2 ' Ge. V. 0. IOι 3IV 4s. 48 , proficiscitur.' Verum c. VIl. Illuc rediit otatio, unido ad sontem amoris erga alios deflexerat, quumque, per occasionem moniti, ut, is qui mite & aequum, h. e. tale judiciuin deoliis sacere velit, quale sibi, expetat sv. I. s. , se ante. Quinta ipse diligenter castiget' v. 3-5 , eorum gratia,' cum quibuβChristo proprie res suerat v. et , quique aliorum commodis itiam verborum castigatione servire Ull. s. extr. debebant, haec cautio

subjicitur v. Q, ne is intempestivam iresque & veritati noSi

operam in iis consumant, quos veri contemtores & osores emela; antecessum constet; ' mox v. 7 II. precatis cominendatur, qua bonorum v. II ante memoratorum, h. e. amoris in altos.

quo' δκαιοσυνη continetur v. I et , ipsusque V. eto. VI. '3 regni divini, i studium verum cernatu & VII. 7. s. II . tuum

18쪽

thr, tandemque v. I 2. summa rei ita dicitur, ut superiora praeis 'cepta ccs in C Ia diserte ad amorem homurum revocentur. tan quam ad surarum literarum summas v. Ist. ex tr. γ'),' de quibus nihil remitti possit V. Ir.- I9 . Tametsi ergo montanam orationem . prout a Matthaeo tradita est omuitio cohaerere a bitramur; illud contra Ven. Fouis Dlis de natura atque indole orat. montanae cap. I. Sect. ill assentimur; quod criebris oratio praecipue ad dis ipulos Chri ri v. 1 spectare v. a putanda sit. qui hoc ipso nomine. quod Christi essent discipuli, editiorem l cum obtinuerant v. I .s , quumque oculos In ulticin eos con jecturi essent cva I . ex tr. , tanto magis debebant aliis non doctrina modo cs. VII. aa , sed exemplo etiam praelucere V. I I 6 , qui successores prophetarum v. I a. extri evadere, suaque tum vita tum GaDina U. I q) alios quoque . tanquam sal cv. 13. cs. Luc. Xlss. & Paul en vom Acherbau der Morgent. p. 37. s. ' o. s. seraces reddere ccc XIlI 8 s) debebant bene factorum

III. Io. coli. 8. U. I 6, Dum vero Christus comm populo v. L VII. 28. . VIIL u discipulis exposuit, quid ab ipsis praeter vulga. . rem ibευδοπρπητων V. ao. VII. I 5-ao & antiquiorum, quos isti sequerentur, magistrorum cf. MVEe ad V. a I. add. Marc. '

19쪽

. 1s MATTH. . V. 3 Io. VII. 3. s. g. s. 13. consuetudinem observari populoque reari vinlat Matth. V. Iοὶ ; audienti ponula simul ipse tradidit praecepta,

quae, quamvis adhuc inaudita VII. 20 , vehementer tamen ad illum pertinerent cv. 24.27 . Unde etiam bona pars praecepto rum, quae in oratione montana legimus. alio tempore Luz. VI. a . se) multitudini o quae discipulis, seorsum antea compella. tis v. zo. - , praesto fuerat v. I7-is. VII. I . nominatim. dici

V. 3-Io. Ad vocem Mακαρ:οι, quemadmodum Luc. VI. zo. silpplemus verbum ες ε v. 22. MattiLV. Ii , ut sermo distipvlat

Christi v. I.s) attingat Luc.VI.et a3 , quorum V. c. tristitiam, si veri atque constantes discipuli essent, laetitia consecutura erat V. dii , quod Matth. V. 4 de aliorum maestitia non aeque confise mari poterat. Neque obstant pronomina & verba tertia personae in altera Versiculorum 3-Io. parte. Quae enim , latine reddita. hoc v. c. sonant: is beati estis, qui jacetis in maerore, vos enim laetitia . eadem, si verbum pro verbo reddas, hoe inbdo transferenda sunt: - beati estis. oli. qui sunt in maeroretnam, rar moerentes vpluptate a iratur. - es Luc. l. 45. PLCXLIV. Io. - o Deus, canam tibi v. v . vis, qui eripit. Nuum suum, i. e. canam tibi, qui eripis servum tuum. is coess. gr. p. 388. f., V. Ix

20쪽

MATTH. V. 13. II 2O. 10. . . V..I, Verba ει-εξω cum superioribus : suουδεν συει Era, incommode videntur jungi cum nulla in eo vis ut utilitas sit, quod abjici & conculcari aliquid debeati stre d bitamus, quin verba Matthaei similiter, atque consona Lucae XIV. 35 , seorsum accipere & vertere liceat: - cs liber den dii ekDh. p. 192. a6et foras ejusmodi sit. proficismium es V conterendum ab hominibvs... v.' Esth. IX. r. ' ebr. Ap. XIL 7. coli. Ps.

V. I7-go. Sacras literas v. II. s. ' eerra parte λ in Dominus spectaviti Nam hisoricis partibus extrema vereculi 18. lasemula: E 1Σ αν παντα γεατω, nequaquam convenit. pmdictis Vero, quibus apta foret, contextus non favet, qui versatur inhibur εντολας , quae ab homine vel viri*ri vel servari possint V. I9 , & iis quidem proprie, quae praescribant τα, καλαυ- 6 , seu δικαιοσυκην cv. go , iis necessariam, qui in regno di- vino contemni v. I9. cf. Diff. de notione regni coelestis not. 94 . seu v. zo proscribi nolinti Uno verbo, sacrarum literarum ni muti argumentum intelligitur, quemadmodum UlI. Ia. XXII. go. Jesus igitur, discipulis V. I. s. , a quibus suturum munus d cendi v. I a. ru) recte lactis ornari voluit v. I 6 , suum magi- stri exemplum propositurus. v. 17. dicit, sacras literas, . earum. que moraIe argumentum, se ipsum non violare cs Myrti ad v. x7.

SEARCH

MENU NAVIGATION