Gottlob Christiani Storr Dissertatio exegetica in librorum N.T. historicorum aliquot loca

발행: 1790년

분량: 99페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

n. a. p. 19 , sed expsere at e cs. l. c. p. sto observares ποιησM. U. 39 , h. e. vita exprimere. Neque etiam in bonum doetorem . qualis ipse fit, aliam agendi rationem cadere. Neque enim v. I 8 sacrarum literarum, ex morati parte spectatarum , vesapicem interiturum, ne minimam quidem, quae videatur, pr. seri 'tionem 19 moralem in sacris literis extantem, irritam esse suturam ces. Raphelii Annotti ex Herodot. p. 673. - cel. Loρmerum in v. a 8. p. ast. & eo unctis . Goeatum p. 8G .

dum intereat caelum & terra, sue dum latisfactum fuerit omnibus. Quisquis igitur cv. Iq minimum aliquod praec

363 Ante o- αν v. I, exis. intelligimus και cf. Notit. his . epp. ad Cor. not & Ebr. ll. 3. t . idique Job. VI ll. 3a . S l rios em nempe sententiam, quod terra coeluinqtie initurum sit ei tauri: Luc. XVl. εῖ. cf. Lud. Careeitii n & irotium in Matth. V. I 8 . quam apex scripturarum, haec altera explicat . quod sacrariam literarum lea Iegis divinae moralis apex iseu pari i dustum priescriptum v. ly interire nequeat , διπη Icι stamin fuerit. Neque repugnat e . perii l. vlu, σι is Ziis. dor vierten Ausg. der EisI. his N. T. p. 213 . praeuripta legis' divinae crebro vitari & ominbus istis ieci. Nam itat , sis quoque . qui divinas leges ne studuerunt v. 6 quidem sera are, sed ita perruperunt, ut Christi sat stamone, quae salutis impedimentum. In humanae varici desectu positum. D νο υνs honore, amovit comm . in Up. ad Hebr. P. II S. 13-Is. 18. s. p. 667. Q. 67 a. se . nequeant l. c p. 378. Ω 620. l. 679. R gaudere, nez ig tur ea beatitate v. 6 potiantur, ut l. c. h. sm. ω6. s. 667 tvluutati dii triae Mifecte meque, oua v. 6. Io & amori, qni legis summa est VII 12 . in perpetuum T cor. Xln. 8. D exquisite colando pares fiant, haAenus certe Iesii 1χIρ ι ..d t exitus, ut pinnas, in e paria ter satieuar, luant & cs. l. c. p. 446 regno divino excituantur Matth. V. 19. s. vll. 2I-a3

37 es. p. aa. s. & obssi gr. p. 363.c Quamquam sensus etiam hic esse potest et unum e sacra m uteriumn praeceptis, quae parvi sin

22쪽

ptorum, Ἱe quibus v. Ir. s. sermo fuerit v. I9 . h. e. minimum aliquod de praeceptis sacrarum litirarum, violare ccc Myle p. a I. s. & alios quoque ad hunc modum docere aulit, eum scripturae sanctitatem v. i8 , ne ab ipso quidem regni divi in principe VII. aa. s. neglectam cU. ι7 . hactenus certe persensurum esse, ut nullo loco numeretur in regno divino. Licet enim

v. ao doctores , qui Christi Lue. XVI. 15 & superioribus

Matth. V. a I. 33 temporibus maximam auctoritatem habu rint , complura praescripta parvi faciant sipro habeant , eaque tum ipsi violent tum v. 19 alios quoque parum ea curare doceant v. 21. se , idem tamen Christi discipulis, qui regnum divinum affectent, haudquaquam licere, quandoquidem ea ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, quae potiri velit regni divini, praestare omnino deis beat Pharisaicae. Apparere putamuS, δικαιοσυνης cv. ao notionerant actiones tum doctrinam c-v. I9 contineri. Cum enim de sacrarum literarum morali parte sermo fit v. idi1ο , facile intelligitur , ipsi pietatἰ δικπιοσυνη discipulorum Jesu. eo unctum fuisse, ut religio vita seu diligentia in ossicii quovis' genere servando, cum alios instituere deberent, reIigionem qu que in Oeendo seu accurationem in vitae praeceptis tradendis pareret VII. let. s. , quemadmodum contra Pharisaeorum remissior

sita & negligentia iri ossicio, quod parvi aestimarent coae ηις ον putarent V. I9 , faciendo ipsam quoque morum doctrinam, quam aIiis

23쪽

aliis traderent, . ipsorum vitae VII. I 6. Io. coli. III. 8. Io eoiasentaueam cVII. I7. s. ), h. e. remissiorem effecit V. ar. A. XXIII. I 6- I9. XV. g. is . Auditori satis erat observare cVII. et O. mae a Pharisaeis, quatenus cf. in . XXIII. ab e Mose & sacris literiS pendebant cv. a , . quaeque insuper Ra a Christo audierat; ii vero, cum .quibus proprie Cliristus egit, sive discipuli. qui alios pbsthac ipsi docere debebant, δικαοι esse non poterant nisi retitiora sensa de praeceptis divinis, ut reliqua vita, sic ipso etiam docendi actu exprimerent. Si pravam tradidissent doctrianam moralem, aut ipsi non recte. sensissent de praeceptis divinis. eorumque igitur ipsorum sanctimonia δικαιοσυνη bac parte non praestabilis cv. aob suisset, aut cogitate alios in errorem induis xissent certarumque legum violandarum auctores esse voluissent. itaque leges divinas sua ipsorum actione perfregissent. Hacteis . nus igitur Christus, dum legi morali, in sacris literis e X pressae. congruenter se vivere dicit v. Ir , eidem is, quia doctor suerat,

hoc quoque vitae actu respondere , seu convenienter ei docere profitetur. Neque igitur h. l. necesse videtur, ut verbi σαι usitata notio augeatur chaldaizante, quae Col. I. as. inventis tur . aut, si malis. Verbum διδασκων, diserte v. . I9. adjunctum .

v, et r. intelligendo adjungatur ces. S. V. Mori Diss theol. & plii-Iol.. p. 81 . Nam in hoc ipso significatu: flabilire vivendo, alterjam inest: docendo flabilire.

U. 2 l. s.

24쪽

V. zI. s E duabus opinionibus, quarum optionem cel here. N. R. Testerus cari. Gerichi & Muter dedit, prior hactenus

praesen nda videtur, ut visu non de iudicio minori oppidano , cuius profecto, Christi saltem aetate, non fuit est celeberrimisMMIis ad v. a I. p. 64. & Erebiam ad .v. a a. p. a I , de cvitali crisi) caussa cognoscere, sed de poena universe intelligamus. V rerum sententia, quam Pharassaei v. ao ab antiquioribus traditam habebant cv. at , ut disjuncto pronunciato v. aet) pa- . tet, hoc .sibi voluit: homicidam utique sana teneri v. et I , sed v. 22 alteri temere irascentes, imo contumeliam dicentes, levitera regula aberrare, praeceptum, quod tanti non- grare λ-αι v. 30 . Similiter pessurii interdicto subjecta adjunctio. dabis vero jus jurandum per Deum' v. 33J, non hoc modo dicit. 'tu jurandum, quod quis per Deum juraverit, verillimum esse debere, sed hoc quoque signi Jcat cf. noti 28. , pessurum non esse habenis dum, qui jusjurandum, per oIias res datum V. 34rrim , non seris. vaverit, tale jurandum religionis esse nu*ius XXIII. i. a 8 . IN sus contra, qui maiore Iq. s. cs. V. 46. s. V l. 7. 32. suos re sigione obstringit, etiam temere succensentem poena teneri, RE' contumelias meientem ' hominis, synectio obnoxii, smilem 3M. h. e. graviore, quam qui temere irascatur, poena dignum esse, praecipit V. et et . Quo autem clarius appareat, non de na, qua synedrium asscere debeat, sed de poena, quaIi syn drium multare soleat, h. e. grauiore lal Krabsum L c. , serm

25쪽

nem esse, v a 2. tertia sententia subiungitur, quae locum, ubi etia vel minor vel major suiserenda sit, expressius definit: , qui vero contumeliam secerit, graviorem , quam dixi, poenam luere debet in geenna, obnoxius est futuris v. 29. s. cf. XVll Lq. cum v. 8. & II illenium ad V. a a. p. 200 quae sunt regni divini v. Iv. s. a. Io. VII. a I contrarium. Qui non modo prioribus enunciatis V. et a), de quibus facile consentimus, sed tertia quoque sententia, quae genus poenae vide-

tur nobis finire, varios delicii & poenae gradus significari putant, ii probare debebant, & μωea gradu diversa convicia

esse. Quod si vero prius vocabulum cum plerisque interpretibus verbo κενε exprimamus, quid intererit inter ρακα & fatuum' Facile quidem videmus, Erasmo, cuius quaestionem nostram se- 'cimus, λ responderi, nomen alterum potussa bominis 1 rofani &athei maculam inurere. Quidni vero κενε eodem angustiore sensu. usurpari- Illud autem proprie vocabulum cM H, quod . certe ex comitiunt usu loquendi multo latius patet, in convicio

qO Eis ante νην - quia dativi praecedunt cv. gr. s. , Dro nota dativi habemus. cf. X. Tri mr. VI. o. noti s . & Notit. hist. epp. ad Cor. not. IS9. Ceterum desiis mox Matth. V. 23-26 ostendit. uomodo Mennae obnoxius laetus poena, qua teneatur, liberari post, si nemue iram in alterum, cui temere succensuerat aut coni moliam dixerat, non modo ipse ponat, sed, quum ipse melius erga 'Destim asthecua v. a3 fuerit, jam laesi quoque, cui r teria querelarum v. a3. 25. data fuerit, voluntatem recuperare Rudeat. v. 24. Cf. Comm. in ep. ad Hebr. p. 4o8), & summopere quidem maturet ac urgeat v. M. f., satisfactionem suam, ipsis lacrificio ma- . ras necessariam v. a . eoll. Marc. XII. 33 , licet . in riae sariri

Matth. V avi interdictum pro nihilo soleat iratari v. I9.--m.

26쪽

MATTH. U. 39-qa. as On latiore, 'd isto unice sensu, contra vero ραχα non angustas in partem duriorem, sed latissime tantum accipi consuevisse, quis prata stabit' Imo hestralatim ex consuetudine loquendi certa atque explorata pro gutis os quorque. ipse perili. Michaetis sad V. aa. p. 46b latente, fgnificavit fiet Par. XIII. 7 ; Christi vero aetate nom, inis asperitatem mitigatam fiuste, sumitur, haud probatur. Quae inerte Masenius in Matth. V. aa p. 208 Egit loca, ea omnia aiunt recentiorum temporum, partim vero etianinunc convicio tanquam acerbissimo utuntur. v. LightDotum in l. c. Opp. VOLV. p. 286. & mxtorsi Lex. Tataudicum p. 22M. v . dira ad

30- a. petentes praeibus cv. 42 non dici possint injuriosi πονηροι , neque tamen versculum r. cum Grotio cadv.' i. s. & celeberr. Hespο Uesch. der a leaten Leben aliis Iesu p. I. p. I superioribus divellere audeamus , quia simu lium' capitum vereculos v. 2I.'Κ a7. R. 3I. s. 33. A. 43. a. coharsre videmus: τω πο)η ω malumus pro neutro habere, &de molestia eoue, quod grave πανος. μοχΘος est , intelligere μ Ebr. X. 22. g. i p. aeto . Jesus nempe discipulos suos mol bl a vult ita patientes esse, ut novam citius injuriam patiantur,. quam ut pro accepta smilem ipsi inserant f Matth. V. 30 , d trina Pharisaeorum favente v. 38. cf. periit. nichaelis Mola Recht g. 242. P. V. p. 84. Q, ut summo jure contra se agi si nant ipsique beneficio juris renuntiare audeant, itaque duro

27쪽

Mant, isque velit accipere φ Τ, ipsum quoque pallium, aegerrime pauperes , carebant quodque propterea jure Mosa seo l. c. g. Iso. P. t Il. p. os λ privilegium habebat, relinquant via o , ut onera publica ces celeberr. Isracelis ad v. tb eo animo subeant, qui vel comitati ero exactorem & Iinmanitati Deum relinquat v. 41 , ut ea denique osscia, quae exigi

nequeunt, quamvis molestii ,: non detrectent continuo, sed reis cti amoris interno jussui non minus pareant v. 4et quam e ternae necessitata

VI. 4. Ig. Quamquam εν τω κρυ mω idem esse conc dimus, ac το κρυχροον, hujus certe significatus caussam non quietarimus in ellipsi articuli γο) aliave simili, quae, tametsi in hae loquendi forma Obss. p. aget Iocum habet, Rin insolantior tamen esse videtur,. quoties istiuSmodi formuIa obliquo casu a eipienda est, neque tamen ut epitheton, i. e. nomine vel pron mine intercedente, sed per se sola e verbo pendet. Quae certe Grotiar in v. g. attulit exempla, lange diversa sunt. M Iumus ergo prae; ostioni ἐν , quemadmodum Coh. XI. 4. apud II X. eamdem vim tribuere. ut hebraico a obiectL

um quam sumus h. I. secuti. omnem dubitationem to sit . quam celeberrimo Michaelis cha I. e. p. Wo. & Zus von dervienen Rusgo do I. p. 241. Isq. attulit verborum m- - svusoris e structio eum Ra vitias, non eum antecedentibus.

28쪽

VI. 22. s. oculia in apodosi parabo, respondet animus is καρδια v. et 1 , corpori Mema octionum εοα . Si animus fuerit sanus, integer, rectus scs. Xyy et n. V. 22. s.), h. e. Deo v. q. 6. IS. a l& coeli studio v. eto. 33 deditus; actionum systema universum, ne iis quidem attibus exceptis, qui viles & a sanctimonia remoti habentur cs. l. III. I 8. s. 23; c , Iucidius. h. e. Eph. V. 8-Io.r Ioli. F. s. r. II. Io rectius, Deo probatius praemiisque ac be litate clo. VI IL I a. extr. lacu udius evadet Sol tu. et . Matthi VI. q. contra animi' valetudo mala fuerit, si cupidi

ratibus rerum terrenarum' captus fuerit anim--excaecatus tu. 24. Iq. et I , uniVersum systema dicti uin, ne iis quidem erat

deptis. quae tanquam luculentae & piae splendent v. I. s. s. o. XXIII. 5. Luc. XV l. Is , obscurum erit ac nigrum, h. e. Epli. V. 3-7. xl. 1 Joh. I. 5. s. divinis laudibus ac praemiis illustrari non poterit aes Phil. IIL I9. Matth. XXIlI I3-I5. Luc. XVI. i5 . Quodsi ergo in animo, qui vice luminis est, caeca nox lamrit; quanta caligo erit 3 Si animus recte affectus Deoque prohatus non est; quam lubrica & intuta ccs I Joh. II. 11 erit omnis agendi rat ' Videndum igitur, i ne animus ' caecutiatretumque fluxarum c Mattia. VI. I9J caeca cupiditate raptus Deo nequeat esse adclictus v. a J. Quae Liscas XI. 36. simili

29쪽

admonitioni N. 35 subjecit, ea versiculum 3, respicere Ninmque cum sequentibus duobus Tonjungere videntur. Oaristus se v. 33, .ut alias Matth. V. i5' ' discipulos, tum me compa raverat, quae abdi aut . tegi non soleat, sed quamvis coiisputua , lumen coryserit pro rium; idque sanum, requirat, si conis

spici ipsa totique, corpori lucem debeat impertire sLuc. XI. 34 . Jesus & doctrina & miraculis tam conspicuus fuit, ut audit res doctrinae ipsius origium divinam videre , , illaque admista v. 28 ementem cs v. 3aὶ totamqus vitam mutare, & conjumcta Matth. IV. I p. V. ao. VII. a I beatitudine Luc. XI. eto gaudere potuissent X. 33. Jo. XV. aa. 24 . Sed multorum ii sic caligarunt IX. 36. cf. liber den Z-λ Joh. p. Io), ut in media luce, quam non agnosci mirarentur alii v. 3o se , vesaccusarent tenebras Luc. XI. Is vel clara luminis documenta flagitarent demum v. I 6. aq). Tam vitiosus πονηρος v. 34. coss.αο & ab amore veri tam vehementer alienuS animus non adiamisit utique divinum lumen v. 33 , cujus beneficio systema actionum in v. 3 luce impertiri, h. e. melius & beatitati conjunctius est ci potuisset. Cuivis ergo, num animus, qui pro lumine ipsi esse debebat, tam graviter caecutiret, ante omnia dispiciendum v. 33 , & curandum erat, ut veri amantior

fiereti Si igitur cv. 36 hoc v. 35 factum esse sumamus, si

nimirum animus vero pateat divinoque Iumini - λογω του

30쪽

v. a8 aditum perinittat, si oculus sit integer, siue, quod e

dem redit, v. 3 , corpus beneficio oculi totum luce fruatur, ut nullum membrum in tenebris versetur; corpus erit luciduintotum ea ratione . qua luce' ia fulgore suo v. 53ὶ alia quem eosi ret. Dcctrinam Christi integro animo exceptam a que reconditam v. 28) non singulis tantum nigris actibus, v. α criminationi, qualis v. II. legitur, obstare ,: sed totum systema actionum mutare, ut nequeas te velut partiri hostibus& amicis Christi v. I 6. a3. 29. cf. comm. in epp. ad Hebr. p. 5 3. , vitiis & virtutibus, non magis mirandum est, quam quod candelae splendor non uni tantum . alterive membro, sed toti corpori unius oculi beneficio . praeluceat. Si veritatis lux penetraverit in animum, ad actus, qui proficiscuntur ab animo, cujuscunque tandem sint generis, non potest non

dimanare. Cum animus doctrina Christi collustratus est, per omnis generis luculenta facta exsplendescit Matth. V. Iob. VI. 34

43 Tautologia , ad quam tollendam mi natus cogitavit de voea σμματεε pro σωπιστον Vocabulo iubstituenda, alii vero alias conjectu.ras attulerunt cf. perili. Micha/Iis Eisi in das N. T. p. 6 7. Lusp. rso . facile depellitur, si modo recogitemiis, in priore parte enunciati v. 36. ouemadmodum in versiculo 35. qui eerte non praeocipit oculi , sed animi curam, non tam protasin similitudinis, e v. 3 . repetitae, quam apod η , b. e. vim dcνctrinae Christi in omnes vitae partes, spinandam esse, hancque in alterni parte enuncia- tionis v. m. extri , i duce versiculo 33, illussori potesse compara

tione cum Iucem

SEARCH

MENU NAVIGATION