장음표시 사용
81쪽
tamen, dum reciperent animum, tardius motae & longius mois ratae fuisse videntur. . Cum certe duo isti Luc. XXIV. i 3 Hierosolymis abirent, de angelis visis nuncius apportatus tu rat V. 23. ex tr. coli. v. 4 - Iob, de ipsius Domini visione Matili. XXV ii I. 9. Io non. item, quamvis mirarentur discipuli Jesu, cur Petrus & Ioannes, qui ante Joannam introierant iii sepulcrum, hoc quidem a corpore Domini, quemadmodum Maria Magdalena nuntiaverat, vacuum .deprehenderint, sud 'Dominumissum minime viderint. I-ς ri XX trita ), taque n. horteret, si verus esset cs. ym nuncius, 'a Joanna ceterisquet latus, quae non modo relarrent, corpus Jesu in 'entum non
esto, quod apostolorum testimonio firmatum suerit v. et ), sea dicerent praeterea v. 237, . se usdisse angelos , qui uiuentem Jesuin praedicassent. QVoniam vero Lucas e Marco XVI. . I. 5 7. intellexit'. p. 63. se. , discipulos Iesu etiam a Maria, Jacobi ina tre, de angeli a praeconio vitae Jesu nuncium accepi lle , '&ώMariam quoque Magdalenam v. i de augelis a se visis J0XX. ia. s nuntium tulisse v. 18. Marc. XVL Io. s.), inter omnes constabat: huc etiam spectare potuit Lucas XX lv. tainetsi visionis angelicae singula momenta apud Magdalenam.& alteram Mariam alia suerunt, atque apud Joannam, cujus narrationem Lucas V. 3-8. proprie exposuerat. Satis habea-prus, rem 'som. quM a pluribus testibus narrata fuerit, sed apud discipulos Jesu nullam fidem habuerit v. 9 - II , undique
82쪽
refert, h. e. corpus Iesu ab omnibus in sepulcro desideratum v. a. s. ', & ab omnibus unum ccs. Ebr. XI. 35. h pluresve -- gelos visos fuisse, qui Iesum vivere perhiberent cLuc. XXIV. 4-7 . Singula vero ejus, quod caput est, momenta F. 3-T. coli. Io. XX. Ii-I3. & Luc. XXlV. φ c Q. Matth. XXVIlI. s. Marc. XVl. 5 in historia, quM ad plures pertinet, non continuo eum singulis, quos res ipsia, sed varie attigit, communicari verum certae parti, ut Ioannae & aliis sorte quibusdam mulieribus, a Magdalena sic alii in Maria εc Salome diversis, propria esse posse, supra p. 77. s. ostendimus. l ri
Ium aperium & angelorum mini feria fgnificant omnino magnitudinis v. so Iesu illustria documenta cri 5 II, primunt illud su. 9ὶ, quod Nathanaelis animum tam valide' affecerat . deinceps secuta v. 5I , h. e. miraculorum 'paullo post cf. ταροι v. sab exortam ii I. II seriem. Caussa vero, quamobrem pro miraculorum generali nomine quaedam potius formaces Ebr. XIII. a. t miraculorum, & hae quidem proprie 'mira culorum species, appellentur, in superiore Christi historia Vare. I. Io. I 3 , quam Joannes more suo ccs uber den Zweh Joh.set. 53 ex antiquioribus evaugesila cognitam suinit, reperiri videtur. Quum Jesus haec verba faceret, non illud duntaxat miraculum, quod Nathanaeli persuaserat, Iesum esse filium Dei
83쪽
Io. l. q-3i . sed majora, eaque talia Matth. III. I 6. IV. II . qualia verborum, loco nostro synecdochice cs. Obss p. 9 usurpatorum propria vis significat, hoc ipsum, quod Jeius sit Dei su ilius, confirmaverant IlI. II. Joh. l. 34 , & contra dubitati inem iniquam Matth. IV. 3. 6 defenderant v. II . Haec igitur re utia ,voluntatis paternae erga Jesum specimina, quam vis non fuissent a discipulis conspecta, magistro tamen sic anis oculos obversabantur, ut praeseoti magnitudinis suae documenisto Jo. l. 49 ampliora, quae deinceps expectaret v. si , specimina vocabulis, ad praeterita, quae in. animo versabantur, sp cimina convenientibus, appellaret v. s a), talia praedicturus &tanta miracula ses. V. 36 , quae magnifico principio v. 37. coss. Marc. I. Io. s. add. v. I 3 digna sutura, hujusque ipsius fidem factura sint discipulis, ut animo saltem videant, quod oculis ceris nere ac videre non potuerint, sed a baptista acceperint cf. Jo. I. 32-a , vel ab Ipso Jesu audituri essent, caelum ipsi apertum ει angelos ministros fuisse. .
IV. 48. Vox IReroso*mis , aliave similis dictio, h. e. in i
Iudaea, quamvis e contextu v. 45. 47 repetita sit, partim l .men commode ad verbum intestigendo adjungi, sed omnino exprimenda fuisse videtur, si Christ hoe sibi voluisset quod su icati suimus in libro uber dea ZweE Joh. p. o. ver
84쪽
Imus ergo: is nisi miracula videritis, non credetis sta, es. Luc. VI. 29. not. ΑΙ , non prius creditis miracula, quam oculis ea videritis, non creditis nisi visa'; aut, si verbum similiter accipere malis, atque Job. IV, 53. I. s. coli. 39. haec erit sententia: si non mihi confidetis ante, quam vi mers miracula. Hoc posto, regii fidus V. 47ὶ in eo, quod suspensa tenebatur, dum filius esset sanus factur, & metu aliquo perturbabatur v. q), ne curatio perfici non posset, reprehensa v. 48 eoque tandem deducta suit a Domino , ut parem crederet miraculum μ. 5o , quamviS nondum cerneret. cs. b. Bengelir Gmm. . 'Tanisdem fiduciam, quae virtuti, e superioribur miraculii Jesu cf. v. 5 peripecitae. in caussa nova item confident, , ut si miracuisium ijam sudore patratum oculisque subjectum, alias quoqus desderavit Dominus sVI. 5. s. Marc. VlII. 37-ΣΙ , raramque' Matth. VIII, fidem, scubi invenit cv. 8. Ω, miratus est ac vela ementer laudavit. Fidem , quae miraculis Christi niteretur, l. n. universe notatam 'a Domino dc despectam fui
tempus intelligendum est cet. 34M Quam late scs secundam pluralem D. IV. vitium regii diame.rit, ex eo maxime intelligitur, quod ad Ipsos etiam aposto os eos- . . . que dudum cum Christo Versatos. pertinuit Vl. τ o Mare UI Α0 5 - VIII.. 6-2I. Joh. XX. M. - . . ' . 'i' seque magis ad rem peltinet alisa loeus c Marc. VIII. II. c. , p. prolatus. , Tantum enim
85쪽
se, vel solus locus Io. XV. a resutat, qui doctrinae Iesu cm
aa miracula tanquam necessarium firmamentum adjungit, cujus absentia fidem Christo negatam & doctoris auctoritatem repudiatam excusatura esset cs X. 37 . Et lectissimi ces. I. 8 quique discipuli Jesu hoc argumento, probante magistro V. 5 I. D, tum ipsi ducebantur v. 40-5 I. II. D. cf. liber den Z eh Joh. p. I . s. , tum suos quoque discipulos & lectores moveri volo. bant cXX. 3I. cf. l. c. g. 7. 80. . VIII. 3Dabfuit, ut Iesus propter miratara fidem sibi nollet haberi Jo. X. m. XIV. 11 , ut potius in hoc ipso Matth. XI. . 2O-24. cf. I XlI. 37 aequalium stuporem & pervicaciam indignabundus Μare.
VIII. Ia) re,rehenderet, quod post tot ac tanta miracula, quae in eodem congressu cum Pharisaeis v. I. coli. Matth. V V l. ελ co firmavit luculenta lesiola hujus temporis es. Notit. hist. epp. ad Cori noti r o , sive temporum Messiae indicia esse v. 3. cf. quoque Μatth. xli. 28. XI. 3-5 . ipsius tamen dictis nullam fidem adjungerent, sed , tanquam si praegrestis miraculia nihil prob eum dedisset, eave nomen miraculorum, seu GDh. V l. i. go dorit eumentorum missionis ipsius divinae v. ao . haud mererentur. po. 1 stularent demum miracula lv. m. Matth. YιI. quae, cum stipe. riora pro nihilo duxissent, alius generis Pl. I. Marc. VIll. ri esse deberent. Atqui laba v. I. cf. etiam Luc. XI. 29. cum l6 miracula negat Marc. UlII. ia a se nunc editum iri, quamvis post moris e tem ipsius, & in ipso, novum quoque miraculorum genus extiturum ut Matth. XVI. 4. coli. XII. 30. s. Luc. Xl. 29. s. a Si nulla in miraculia Iem ad divinam ejus missionem confirmandam vis aut evidentia sitisset, nee injuria miraculis universe diffideremus cs. S. V.
' omnium gravissimum vocari v. 28. - potuissent, qui miraculorum
Jesu divinae origini dissiderent ipsi, suamque dissidentiam cum aliis scommunicando v. 22. m. Matth. XII. 24 , argumenti per se incerti vim atque ineaciam apud alios cv. 23 infringere conarentur Disitigod by Coral
86쪽
VIII. 35. Generalis sententia, quod perpetua' mansio in familia non servorum, sed filiorum *Τ fit, ad Judaeos v. 3I
revocata, primo sumit, hos homines tanquam posteros Abrahae V. 37. Coll. 4 I. Rom. t X. I. s. , 'quem honorem modo Io. VIII.
33 jactaverant, imo tanquam discipulos v. 3o. s. coli. I. I 2 filii Dei, adscriptos videri divinae familiae οαια . Deinde ponitur, eosdem Christi auditores, quia vitiis indulgeant, liberos atque ingenuos non esse tVili. 3 ideoque sola opinione b. ΑΙ , non v. 42 ad verit tem οντωρ v. 36 liberos atque Aior υιως v. 33) Dei esse; quamvis Abrahae filii usuri entur v. 33.
sq. , nomina tantum esse filiorum Abrahae v. 37), non V. 30. Eoin. IX. 6-8 ueros dc germanos filios; quamvis audiant discipuli Iesu Jo. V l. 3o), re tamen vera αληΘ eoς v. 3I haud esse discipulos. Ex quibus tandem esscitur, homines istos, nisi liberentur a Filio v. 36 , non mansuros esse in familia Dei, nec eo perventuros esse, quo Filius proficiscatur v. a I , eiusdemqeveris discipulis sv. II. coli. v. 3I. not. t q. aditus pateat v. 5 I. XlI. 26. XV i I. a ), & Abrahamus quoque pervenerit VII l. 56.
87쪽
- coli. 5 53. . & perili. Michaelis Dogm. p. 726); quamvis nune fceu Abrahae pol teri & discipuli chriiti videantur esse filii Dei, i perpetuis tam eu divinae sanuillae . sedibus exclusum eos iri v. a I. l
rat autem Fi. ius Jo Vm. 36) per doctrinam suam l
ἀν y. 3 , si quis eius observans fuerit εν --αυτου v. lai. , Qui do trinae Ebristi observantes erant, non ii continuo omiam, qui, audita doctrina, magistrum eum profitebat tUr V. 3o, coli. Matth. .Vll. ai. 263, vere discipuli erant sJο. VIII. 3i . Verus enim Cliristi discipulus est, qui veram ejus doctrinam cognoscit ita, ut scLκ Marc. IX. et liberetur Io.. Vill. 3a a servitute peccati v. 34 & conjuncta V, a I. 24. 35 miseria, non qui cognoscit Sc profitetur ita v. 3o , ut in selix mancipium peccati esse pergat Matth. VII, a I. 23. 26. O. Ialem fidem, quae doctrinae christi tenaces & Jo. VIII. si. pernicie, conjuncta sv. a I. a d peccato, liberos essiseret, v. a flagitaverat Dominus, non qualis erat v. 34. S. των πεπω
88쪽
τευκοτω- v. 3o. s. . Et a principio statim v. 11 Christus dixerat, suos discipulos σω ακολουΘuντα αυτω, aut, quae verba Xll. 3g. 46. legimus, τω-ὲις αυτον, nimi-Tum α Θεος, cs. UIlI. 3o. 3I , luce & cognitione balutari της ζωηo gaudere, quae non sinat cs. v. si in peccati miseriae θανατου v. 21. a tenebris versari. XII. I. Pronomen αυτου, quod in toto contextu v. 37.
a) non alio quam ad Iesum spestat hoc etiam loco dubitamus aliorsum accipere sive ad Deum κυριον v. 38 trahere. Quamqiaam cnim lacile concedimus, non Chrim proprie, sed diuinam universe maiestatem citato v. 4o capite Esaiae VI. 2-5 visam praedicari: Ioannes tamen, qui & universo librosis uber den ZNek Ioh. . 46 & hoc ipso loco XIl. 45. cf. l. c. p. i96. si a. a.) in divinitate Christo asserenda elaborat, propheticum locum de majesate divina apposite, ad magnificam, quam de Jesu Christo habuit argumentis firmavit, opinio nem: in eumdem Hum Dominum absque dubio. transferre potuit scs Ebr. I. io. cJ XIl. 26 o . Deindi hoc in more positum est cs uber den Zwek Joh. p. .a Joanni, ut orationi suae passim adspergeret, quae' de consilio libri universo lectores admonere possenti Neque igitur miramur, si nostro etiam loco. animadversioni 'suae Go. XII. 37- o. cn l. c. g. Io brevissima
-I 7 eL Vitringae comm. in Iesaiam P. I. P. I4a..
89쪽
admonitionem subjecerit v. . et , cujus una pars re cares me moriam consilii, cf. AL ' . quo & miracula Xll. 3 . coli. X l.& v. a8-3o & dicta sv. 43 i Jesu literis ab ' ipso consignata fuerint XX. AI), altera vero moneret de praediri, Esaiae, Uyus eventus in Jesu consilium evangelistae . adjuvet cs. l. c. g. II . Neque enim postrema versiculi n stri verba: κω ελαλησε περι αυτου, ad sextum Esaiae. --Put, V. 39. s. allatum, putamus esse reserenda, quo plicto otiosa sere essent, sed ad superius v. 38b allegatum c putI.lit, quo Esaias de Christo proprie ' dixit v. Comm. in ep. ad Ebr. p. 75. 2. . Quod loci nostri priorem particulam adpropiores versiculos 30. & o, posteriorem vero ad remotius comma 38. pertinere arbitramur, chrasmi, quem vocant, inueu pluribus exemplis dosendi potest. cf. Ebr. IX. 1. g). h). de Dill qua insigne de Christo oraculum Es. LII. 1a-LIli. ia. illustratur p. aa. Etiam Matth. XIll. primum ea, quae proximus locus v. 43 de regni divini summo 'pretio: luculentissime tandem - manifestando, omnemque operam των δικαιων, quorum reS in. hac terra non meliore loco esse videbantur cv. 28 3οὶ , quam, res ceterorum I , sua excellentia abunde compensaturo. attigerat, duabus parabolis v. --46. cf. 'Diff. de parabolis' Claristi not. 56 illuminantur, tum demum ea, quae superioribus vorsculis Ao-ga. de funestissimo malorum, bonis aliquamdiu intermixtorum, parique cum his conditione uti visorum, exitu praecepta suerant, alia Parabola v. 47-5o Dominus exequitur. XIV. 26. Disitigod by Coos
90쪽
IoH. XIV. 26. XVII. II. s. 30'
sive εις το ονομα Matth. XVII L ao . alias Joh. XlU. I s. s. XV.16. XVI. s. a 6 tribuimi ad. Jac V I . noti a 3 , eadem . his quoque locis teneri potest. hactenus, ut graeca verba. idem 1 valeant, ac latina: in honorem v. etiam ad Col. Ill. i 7. not. 46).i Nam. divini spiritus praesidium apostolis vere datum est ad hoa 'norem Jesu D. XIV. a6 , quem & sententia idoctrinae apostolucae XVI. 8-rr. I . XVII. I. 3. cf. liber den Z eL Joh. p. Α6a ,& hoc quoque ipium adjuvabat, quod impletum esset promitium Christi, idemque majestatis, reDera ab inseo aditae, indicium S argumentum λVs. 7. cf. VII. 30 . Altero loco D. XVil Iesus tum profitetur v. ia , is apostolos praeter unum omnes adhuc serIasse in honorem patris v. q. 6 , tum rogat patrem v. II pro saluta eorum in honorem patris. XlV. 1 . XV. 8. XVII. I. 3. cf. l. c. 462. s. . QuRmquam nec repugnamuS, si quis illud τηρυν εν τω ονοματι σου malit in hanc partem intem pretari, ut apostoli dicantur servandi vel servati esse putri, ut eos patris esse gaudeat Christus & posthac eiusdem manere velit v. 6. q. s. . Quo pacto εν - ανομαm σου postum erit pro εν σοι ces. XV. a I. Μatth. X. aa. Luc. XXI. I7. I a. cum VI. aa. Matth. V. D. X. I 8. Marc. XII l. 9 , hocque pro ση, quemadmodum a Cor. VIII. I. ccs Comm. in ep. ad Ebr. p. so7 Ac M. IV. I a. participio subjectus dativus per εν effertur. Loca annis similia dabit Progr. in 1 Tim. III. 16. o. . AeT.