장음표시 사용
61쪽
propositum Matth. XXVIII. 8 peragere cLuc. XXIV. 9. 23. potuissent, altera Maria &Salome Marc. XVI. I nemini quieis
quam narrarunt, quamvis una e comitibus. Maria Magdalena, cui, si per terrorem v. 8 licuisset certissime de viso expos . turae fuissent, obviam iis fieret v. 9 . cum repeteret sepulcrum cIo. XX. 1i . id ipsum haud dubie in Ioannem quoque & μ- . trum valet, ad quos , ipsis pariter obvios v. a. se) . nominatim vero ad alterum, mandata habebant Marc. XVI. 7 . quae vero. eum se nondum collegissent cv. 8 , exequi non poterant. V rum Marcus, ut in hac clausula ccs. etiam Luc. XXIV. 34. &eel. nichaelis p. agi. s. , se alias quoque multa, quae ad Petrum
proprie pertinebant, nisi sorte Petri modesta obstitit Marc. VIII.
M Ut Maria Magdalena. eum Iapidem amotum videret Marc. XUI. I. g. JO. XX. r . non cogitavit de sepulcro intrando v. et . ita nec ceterae muIieres statim ingressae. sed de communi cf. σιώ - v. a. &eel. Michael f p. 3sa. si solicitudine sua. quam ista cum Petro &Joanne communicandam putavit, aliquamdiu inter se collocutae suis. se videntur, dum tandem, ut seri solet, incidissent in cogitationem Ineundi sepulcri Marc. XVI. s . Quo pacto Maria ad sepulcrum . revertisse potest, cum altera Maria & SaIome prope a sepulcro a i-sent earumque aκ v. 8 receus admodum esset. Atque ita fieri etiam potuit . ut illa Jesum prope sepulcrum Jo. XX. I a. si prausi Marc. XVI. 9 con iceret, suam ceterae absolvissent reditionem
domum Matin. XXVIII. 8-Io . ςM Eidem hoe quoque tribuendum viderer . quod Petri discIpuIus .
. cum III. Tq. s. dixisset, desum sessiluisis duodecim, qui cum ipso essent & mitterentur ab eo ad docendum cum iacultate morbis meis' dendi &damnonia Hieiendi, v. 26. non pergit. quemadmodum --ctura v. 17-I0. sagitabat, cum amulativo -- v. -- duodecim
62쪽
p. igo. s. , silentio transire solet VIII. 29. coli. Matth. XVI. t 7.A. Marc. XI. I. coli. Luc. XXII. 8. add. V. 3. se . Ceterum ea reo surrectio,is Christi documenta legit Marc. XVI. 9-II. & v. I a. f. coli. IO. XX. a I - i 8. & Luc. XXi V. 13. O.'' , quorum certe propter conjunctionem aliquam cum privatis ipsius rebus ΙαXX. 2-II. I 8. Luc. XX lv. 3 in primi, meminisset Petrus, iisque addit conjunctam Luc. XXIV. 36 ejusdem diei 're cβατω , qua Domihus resurrexerat Marc. XVI. 9 historiam. c jus descriptio v. I J, 'quamvis brevissima ad relicuam tamen Marci cf. Ulll. I7. se. VI. 5et. 6. cum πιν α' ιαν seu Petri cs Act. X. 4r. cum ανακυμενοις & Lue. XXlv. 4I - 43. eo suetudinem accurate consentit. Nec abhorret a sensu Petri vel diactorum cs λαληται Marc. XVI. is vel factorum delectus, quae in extremo libro e reliqua Christi historia reperimus delibata sv. r s.c
omnibus pnaeponi debebat. quod o ..u is Matth. X. et a Domino constitutus estet. velut extra num mim appellat his verbis : -& imis postierat cos. Jo I. .3. &' liber den Zweh Joh. p 2 o Simoni nomen Petri. V deinde vero subjicit: -& ra. t r a. praeter magistrum auri , iq. co Vlit i Iacobum Narcum vero scripsisse . - .raves πψησατο αυτω. hiit H/etr argumentatione essicitur i. c. g. 56. quae a tem rationibus ex ipso libro asserendis eo omnino. v. etiam l. c. p. 27ι. s. Ven. Gesch. nnd Sehristen der Apostet T. II. p. 235. A perit L Uielistis Elni. in die Schristen des N. B. p. 015.
63쪽
n. M. Π η- 34. X.. 66. 2. & Marc. XVI. ls.c coli.Ast. II. 3 36;σeu. tu. aa. Ast lv. a 9 3I. Raa. Ulli. 34-25. IX. 32 . Cum igitur genuina sint postrema Marci commata; mirari omnino lasgsset quid δή quod Marcus qui XVl. 7. & XlV. 28. mentionem .secerat promissi, discipulos in Galilaea visuros esse Dominum, prorsus sileat de itinere in Galilaeam. st quidem ob ocu-Ios haluisset Matthaeum, apud uem XXVIIIa 6 Ieg et relatum, discipulos, uti promissum fuerat, Christum in Galilaea vidisse. Jam Grie bachim, Vir S. V. Iuculente quidem cProgr. 178q. p. 7.iS probavit, Marcum ita consentire Matthaeo & Lucae, ut, nisi alius euangelista le fuisset ab alio, prodigio simile esset Marcum in deligendo ex immensa materia libelli argumento nonnisi eadem tractanda sibi sumsisse . quae Matthaeus etiam aut Lucas tractaverint l. C p. I a. s. , imo eamdem rem eodem saepe modo l. c. P. I 6. s, not. Ir) & loco & ordine, etiam ubi maxime fortuitus est ac arbitrarius cf. Marc. Ul. I7.is. cum Matth.XlV. 3. ), retulisse l. c. p. II. s. . Hinc vero nondum cogi posse videtur ,
i celeberrimi Viri, Grusbachius cin Progr. pentecost. I789. e. II. - 7 . p. 6 & MuAaelis cl. c. p. I83 , hactenus consentiunt, ut' inserius hoc concedendum este agnoscant, cum concessieris supe rius. Cetorum dubitant de eo, quod primum in connexo em ' Ioi Sin secus. mirum videri non debet silentium Marci, cum alias quoque eventa, per Occasionem aliquam paucis indicata, praeteriri videamus non a domne tantum v. iber den Zwex Job. g. 5 . m'- xime p. 2 3. O, sed a Luca quoque. v. XXIV. 2. cf. periit. Aticita
64쪽
Marci evangelium totum e matthas o Luca eom tariis deucerptum esse, sed consensionis ratio non minur intelligitur -si contra' evenerit, Lucasve & matthaeur inter scribendum . pariter ob oculos habuerint Marcum, itaque ita suum quisque li4-bium, quovis loco derivare potuerit e Marco, quicquid. visum: fuerit. Licetnt igitur, quod veritati & sinceritati clausulae Mareseonsequens es. sine dubio sumere, Marcum nempe nec locutride Christo a discipulis tu Galilaea viso nec Matthaei librum uni
verse, ' quippe t serius exaratum , . vidisse. imo. caussa ratioque , cur Matthaeus Lucas tam multa narraverint, quae
apud Marcum non leguntur, multo faciliat perspicitur, si Marcus prior smpserit, quam si Matthaeus & Lucas scribenti ad manum fuerint. Posteriores enim, auctores astum agerent , superioris scriptoris non verba solum & orationem hie illic variare'. sed ipsas quoque res narratas augere'& amplificare debuerunt, passim quoque , ut novis additamentis
65쪽
Ioeum laterent circumcidere &. contrahere potuerunt. maxime cum.narrationes omissarum simillas de suo addidis.sent , Nihil contra suisse videtur, quod Marcus novum conficeret rerum Christi commentarium . si , praeter tenue corollarium viginti circiter & quatuor commatum , Alatthaei duntaxat Lucaeque libros compilasset 'Α. ' Neque etiam . si Marcus Lucam & Matthaeum ante oculos positum habuisset; mirari non
possemus, cur idem ille scriptor, qui non modo i res a Christo gestas, sed complures quoque sermones vc c. VIII. 3 .
ror Uelut historis Marc. UIli. 22 6. Progr. cit. p. IJ. s. , quae Rictoris magistrum, quippe cujus patriam ido. I. 4 spe staret, singui
riter affecerat . nec a Matthaeo nec a Luca repetita fuit. cf. liber denZ- Joh. p. 3ω. 275. Adde p. 20 4 277. s. 207. . 'IG Veluti Matthaeus, qui locum Marci l II. 4. amplificaverat parabola XlI. 11. 2 Urenda . moX v. l, s. longiora Marci verba Ill. 7-Ia. ad compendium contulin cs. Progr. cit. p. I g. s. . Similiter LucasIX. at omittit servatum a Matthaeo sXVI. 263 versiculum Marci Vli I. 37. cf. Progr. cit. p. 16 . Adde l. c. P. S. n. Io Tq. 14. & quae P 13. subjiciuntur , itemque. librum uber dem Z-h Joh. p. 203. 275 Ioo Vide l. c. p. 203-296. 3ος. 275. R. Eadem de catissa cs. Matth.
verba cf. Progr. cit. p. 16 cA . De sermonibus Christi Maro . IV. a6M. XIII. 33-36. u. Matth. XIIL 24- o. 3 43. XXIV. 36 XXV. 46. nanc ipsam rationem etiam saepe laudatum Programma p. 9. L 13. attulit, nisi quod Autlor eruditissimus a Marco prae Drmissa censet . quae nos contra putamus a Matthaeo demum addita suisse Mareo. & vicissim a Marco substituta arbitratur, quae nobis silentio praeteriiste videtur Matthaeus, quamvis in IIarco reperta. cs quoque Progr. citi p. 7. i). . . D t' XIM l a. p. 6. Ta. s. 3 in cs. l. c. p. i. n. 6. p. xo. in . si . i
66쪽
c. IV. Alli etiam preoxime pertinentes ad Palaestinenses Christi aualtores' v. C. N. I 6 a8. III. aa-3o. VIII. H. Ig. δ M VI exhibet. abus proprie dictis Christi, quae Matth. V-VII. leguntur, ita re-
inaei librum , sed Lucam quoque . ad quem novum ducemis, rum exteris
tradita' , ilicidisset, pariter desereret & ad Matthaeum se reciperet , imo vel pauculos versiculos Matth. XII. et et hac una de caussa, quod sententias his similes in oratione mo tana legisset, a suo libro rejiceret Extremo , si Marcus
: tranam ceris poterat exhibere .H8 v. liber den Z-h Ioh. p. 288. i
67쪽
rimus scripserit, tum ea, quae literis mandavit, vere, ut hinstoria prodidit, familiari in ipsius aedibus A t. XII. ra. si
tro, accepta res re potuit, tum vero Matthaeum quoque & L cam . a quibus nempe lectus & adhibitus suit, ita consentientes habere potest, ut, quamvis multa suo quisque modo, hoc est, aliter quam Marcus, narrarent & exprimerent. maxime v ro, quod in immensa illa παραλε-ομενων copia expectare Iic bat nova complurima, alius alia, de suo adderent, creber. rime tamen easdem ipsas res. quas literis consignaverat Mariscus , ipsi quoque . nec raro iisdem sere verbis usi, memoriae prodidisse intelligantur. Sin autem Marci liber duobus reliquis poserior numeretur, prodigio simila omnino foret. Marcum ejusve ducem, si versus excipias circiter et , ex amplissima scribendi materia nihil aliud delegisse, quam quod Lucas & Matthaeus praevertissent. Pleraque igitur omnia mutuatus fuerit oportet a Matinthaeo & Luea Sic vero Marci απυκνημονευ-ατα Matthaeo euius ει Luea, quam Atro. assignari debebant. N que enim scripsit πεμρος αὐ- , sed Matthaeum potius & Lucam duces habuit. Nobis vero certam & indubiam videri antiquam de Petro narrationem, supra not. 98. p. 6 I professi
sumus Iar l. r. p. Ia. s. aeta) l. c. p. 4. 6 Ia. s. an Si Mareus Lum duee usus suisset, quoties de Matthaei libro deces
si, contraque Matthaeo fere omnia deveret, quae non sumsisset a - l. c. p. 4. 6. se et materiae, quam Petrus suppeditasse queat, multo. etiam - minus relinqueretur, quam si Matthaeum duntaxat vel Meam
68쪽
sumus, & opipi mis nostrae tanto minus nos parasset se quod ab 'ipso etiam eruditissimo intrabachio in Progr. Pentecost. Iroo historica, quibus nitimur not. 98 , argumenta non labefieri, sed intacta relinqui, & vetustam narrationem hon alia de caussa l. e. p. 22. 13. n. III. p. s. n. 3) rejici videmus, quam quod hypothesi repugnet. e Bla libri Marci comparatione 'cum Matisthaeo & Luca, sed . quantum nos judicare possumus ccs supra P. 63. s. . nulla necessitate & evidentia ductae.
Quibus tenebrae obductae sunt, ea releg tur, dum eota syrantur a liimine. Quum igitur Iesus dicitur esse lumen ad νε- tegendos cs. Es. XLIX. 9 ethnicos, iacentes in tenebris cf. Act. XXVl. 18. Bom. I. et r. 'Eph. IV. r8. V. 8. ii aeonsequente significatur, quod nimirum Iesus sos luce sua istupraturus sit. Neque propterea conjecturam criticam probamus, allatam a Io. Prisaeo, quamvis alii interpretationi sex a Cor. lII. r 'I6 serviente. Nam retegendi vis in
verbo rece o et in 1λt 'ειν non minus inest . quam in conjugato ἀνωιαλυπτειν. v. Susiann. 32. a Sam. XXII. T6. coli: Ps.
do v. I 8 s ex e specta abdita fuerit cv. 24., Col. II: I a tegendi
69쪽
68 . Luc. III. 3ου .isendi atque in ea luce eollocandi esse dicantur, quae . quanti sint pretii quantaeque dignitatis, non sinat porro dubitare.
III. I 6. Uoculam non audemus ad poenar divinas eum perili. Michaelis ad Matui. ill. II. aliisque interpretibus tral re. Quamquam enim de calamitate dicitur Luc. XII. so. Natth. XX. aa. s. , nulla tamen ratione probari potest, locis pro latis baptismum ignis respici, sed hebraica loquendi consuetudo es Goezium ad v. ag persuadet potius. mala subeunda comparari cum undis . quibus aliquis mergatur. Nec necesse est, ut Ioannes Luc. Ill. 17. imaginem ignis. V. I 6. extremo usurpari
coeptam, dicatur persequi. Nam baptista nuncium cu- 18 de Christi, proxime prodituri, excellentia super ipsum v. i5. s. duabus his rationibus confirmavit, quod successor Christus non aqua duntaxat, quemadmodum ipse, sed Spiritu etiam sancto baptizaturus sit c v. 16 . quodque non solum promulgaturus sit με ramι , sicut ipse sv. I 6. init. Coll. v. 3. T. 8. Act. XIll. a 4 . sed judex quoque suturus sit c. lil. ΙΤ eorum, qui praeconio μετανοι Matth. lV. ιγ vel morigeros vel asperos se praebiaturi sint; harum vero rationum altera Luc. Ill. 17 sic expresis est . ut imago adhibita ad ignis cogitationem per se ipsa decliserisset, cs. Matth. Xlli. 3o , etiams Luc. ni. I 6. non magis h beretqr mentio de igne quam versiculis, nono superioribus. do eo facta suerat mentio. Nobis igitur baptista v. Ιε. cum Sprriatus -ncti nomine videtur conjunxisse nomen externa Metei ma v. aa , qMuu ipsi innotuisse. putamus ex eodem
70쪽
oraculo divino', unde' speciem divini Spiritus se esse praescisset eaque ipsa 'nota Christum dignoscere didicisset Joh. I. 33 . probabile omnino videtur , apostolis, quo facilius d prehenderent. ad continuandam magistri doctrinam se eodem atque ipsum cs Luc. lv. l . Act. X. 38 , Spiritu instructos esse, im quoque, , ' visam suisse , cum Joannis praedictum Luc. ill. 16 eveniret sAct. I. 5 . Atqui' species ,
quae t l. 3. visae silerunt & quarum singulae' consederunt suis per singulos apostolorem fuereunt igneae.' Neque igitur incredis bile fuerit, conspicuam notam, qua Chrsum baptista discem re debuerit, suisse dinem Luc. lil. I 6 , perniciter cωσειραν v. 22. de caelo delatum , sed, quo diligentius ac certius cognosci posset a Joanne , commoratum aliquamdiu super Iesu Jo. I. 32. s. . . VI. go. s. Prima enunciatio jubet omnibus petentibus dare, non amisis modo, sed immicis quoque v. 27.s 32. s. 35 . Altera v.3o potusimum respicere videtur quibus debitor . nisi revidat mutuo sumta, aufert ac eripit sua. Neque enim Matthaeus solum V. 4et. cum priore sententia copulat locum de mutuo, sed apud Lucam ipsum mox 'verseulo 3ψ, qui, cum praecedentes