Quinti Horatii Flacci Opera omnia

231쪽

E IRARUM T. I. 103

Seso ferro, sones ut in otia tuta recedant, Aiunt, quum sibi sint conmata cibaria sicut Parvula, nam ex D est, magni lamica laboris Oro trahit quodcunquo potos atque addit acervo, Quem struit haud ignara a non incauta futuri asQuae rimul inversum eontristat Aquarius annum, Non usquam prorem et illis utitur anto Quaesitis sapiens quum to nequo fervidus aestus Demoveat lucro, neque hiems, ignis, mare, ferram, Nil obstet tibi dum no sit to ditior altor. 40

Quid juvat immensum to argenti pondus et auri

Furtim dosossa timidum, noro terraris Quod si comminuas vilem redigatur ad assem.'At ni id fit quid habet pulchri constructus Mervus 'Milli frumenti tua triverit area centum, Q Non tuus hoc capiet vento plus ac meus ut si Beticulum pania venales inter onusto

Foris vobis humoro, nihil plus accipias quam Qui nil portarit. Vel dic quid resora intra Naturas sinos viventi jugera eontum an ro

Μillo aret At suavo est o magno tollem Morvo 'Dum ex parito nobis tantundem haurire relinquas, Cur tua plus laudes cumoria granaria nostris l

Ut tibi si sit opus liquidi non amplius m si omino, o dicas, Μagno do flumino malim MQuam ex Mo sonticulo tantundem umore ' Eo fit Plenior ut si quos delecte copia justo Cum ripa simi avulsos ferat Aufidus acer. At qui tantuli ego quanto est opus is neque limo Turbatam haurit aquam nequo vitam amittit in undis. ω

A bona pars hominum decepta cupidine salso,

Nil satis est,' inquit; quia tanti quantum habeas ais '' Quid sinas illi Mubeas miserum eas libenter

Quatenus id facit ut quidam momoratur Athonis S didus ac dives, populi contemnere Voces si Sio solitus: Populus, sibilat a mihi plaudo

Ipso domi simul ac nummos contemplor in arca 'Tantalus a labris sitiens fugientia captat Flumina .... Quid rideat mutato nomino do toribula narratur congestia undique saccis re

232쪽

- HORAT FLACCIIndormia inhians o tamquam paroero sacris Cogeris aut pictis tamquam gaudem tabellis. Nescia quo u dea nummus quom inoboa usum

Panis ematur, olus, vini sextarius, addo Quis humana sibi doleat natura negatis. πAn vigilaro motu exanimem, noctesquo diesque Formidare mala fures, incendia, servos Norio compilent fugientos, hoe juvat Horum Semper ego marim pauperrimus esse bonorum. At si condoluit tentatum frigore corpus, MAut alius insua lecto te adfixit, habes qui Adsideat, lamenta parot medicum rogo ut to Suscite a gnatis reddat cinaquo propinquis. Non uxor salvum to vult, non filius omnea Vicini oderunt, noti, pueri atque puellas. 1Μiraria, quum tu argento post omnia ponas, Si nomo praestet quem non merearia amorem An si cognatoa, nullo natura laboro Quos tibi dat, retinere velis servarequo amicos, Infelix operam perdas ut si quia Mollum soIn Campo doceat parentem currero fronta. Denique sit finis quaerendi, quumquo habeas plus Pauperiem metuas minus o finiro laborem Incipias, parto quod Mobas, ne facias quodUmmidius quidam non longa est sabula divos so Ut metiretur nummos ita sordidua ut so Non unquam serito melius vestiret ad quo Supremum tempus, ne se penuria victus Opprimm metustati At hunc liberta securi Divisi medium, sortissima Tyndaridarum. Quid mi igitur suados ut vivam Maenius aut sic Ut Nomontanusi' Pergis pugnantia secum

Frontibus adversis om nem: non ego Varum

Quum et to fieri vappam jubeo ac nebulonem. Est inter Tanain quiddam socerumque Viselli. Ita Est modus in rebus, sunt certi denique fines, Quos ultra citraquo nequit consistere rectum. Illii undo abii redeo, nemo ut avarullSo probet ac potius laude diversa sequentes, Quodque alioua capella gerat distentius uber is

235쪽

SATIRARUM I. 2. 107 Tabescat, nequo as majori pavoriorum Turbae comparet, hunc atquo iam a Maro laboret. Si festinanti semper locupletior obstat, Ut quin earceribus Mama rapit imi eum Instat equis auriga auos incontinua, illum Iuriaeteritum temnens extremo inter euntem.

Indo fit ut raro qui so rixisso boatum

Dicat, et exacto contentus tempore vita Cedat uti conviva satur, reporis queamus.

Jam satis os No mo Crispini scrinia lippi m

Comni se putes, verbum non am ua addam. II. AMBUBAIARUM Olle a pharmacopolas, Mendici, mimas, balatrones, hoc gonus omnΘ

Maestum a sollicitum est cantoria moris Tigelli. Quippo benignus a Contra hic, no prodigii esso Dicatur metuens, inopi dare nolit amis o Frigus quo duramque samo propellere possiti Buno si percontoria ari cur atque parentis Praeclaram ingrata stringat malus inglario rem,

Omnia conductis coemen obsonia nummis, s

Respondet Laudatur ab his, culpatur ab illis. Fufidius vappae samam timet a nebulonis, Dives agris, dives positis in sonore nummis: Quinas hic capiti mercedes exsecat atque Quanto perditior quisquo est tanto acrius urges; is Nomina sectatur modo inmma est virili Sub patribus duris tironum Maxime, qui non, Misitor exclamatisimul atque audivit 3 At in so Pro quaestu sumptum facit hic. Vix orodoro possis Quam sibi non sit amicus, ita ut patre illo Terenti a Fabula quem miserum gnato vixisso fugato Indues non a milua cruciaverit arius hic. Si quia nunc quaerat, Quo res has portineti mucrDum vitan stulti vitia in oontraria currunt. Malum tunicia domissis ambulat est qui asInguen ad obscoonum subductis usque acetus;

Pastillos Rufillus olet, Gargonius bimum

236쪽

Quamini subsuta talos tegat instita vosto; Contra alius nullam nisi olenti in fornico stantem mQuidam notus homo cum exiret omice, Hacte Virtute sis,' inquit sentantia dia Catonis. Nam simul ac venas inflavit tetra libido Huc juvencs aequum est descendero, non syle a Permolere uxores. Nolim laudarior: inquit, as Si mo,' mirator cunni Cupiennius albi. Audire est opera pretium, procedere recto Qui moecho non vultis, ut omni parte tali ont; Uinus illis multo corrupta dolore voluptas, Atque haec rara cadat dura inter inem pericla. οHic se praecipitem tecto dedit illo flagollis Ad mortem caesus fugiens hic decidit acrem Praedonum in turbam dedit hic pro corpore nummos; ne perminxerim calones quin etiam illud Accidit, ut quidam testes audamque salacem MDemeteret serro Mure omnes Galba negabat. Tutior at quanto merx est in classe secunda, Libertinarum diem Sallustius in quas Non minus insanit quam qui moechatur. At hi si Qua res, qua rati suaderet, quaque modesto oriunifico esse licet, vellet bonus atque benignus Esse daret quantum satis esset ne sibi damno Dedecorimo foret. Verum hoc se amplectitur uno, Hoc amat et laudat: Μatronam nullam ego tango 'Ut quondam arsaeus, amator Originis illo, asQui patrium mimae donat fundimique laremque, Nil fuerit mi,' inqui cum uxoribus unquam alienis. Vorum est cum mimis, est cum meretricibus, unde

Fama malum gravius quam res trahit. An tibi abundo Personam satis est, non illud quidquid ubiquo Omest vitaret Mnam deperdere famam, Rem patris oblimare, malum est ubicunque. Quid interni in matrona, ancilla, peccem togata Villius in Fausta Sulla gener, hoc miser uno Nomino deceptus, poenas dedit usque superius MQuam istis est, pugnis caesus ferroque petitus,

239쪽

AATIRARUM L 2. 109 o si mutonis verbis mala tanta videntia Diceret haec animus Quid vis tibia numquid ego a toΜam prognaim deposco consule cunnum re Volatumque stola mo cum conferbuit irat' Quid responderet 'Μagno patro nata puclla est.' At quanto moliora monet pugnantiaque latis Divea pia natura suae, tu si modo recto Dispensam velis ac non fugienda petendia etsImmimore. Tuo vitio rerumno labor Nil referre putast Quam ne poeniteat is Desino matronas sociarier, unde laboris Plus haurire mali est quam ex re decerpere fructus.

Noo magis huic inter niveos viridosquo lapillos m Sit licet hoc, Corintho, tuum tenerum est semur aut crus Rectius, atque etiam melius persaepe togata est Addo huc quod mercem sine fucis gestat, aperto Quod venale habet ostendit, nec si quid honesti est Jactat habetque palam, quaerit quo turpia cole is Regibus hic mos est ubi equos mercantur opertos Inspiciunt, no si sacies ut saepe decora Μolli fulta pedo est emptorem inducat hiantem, Quod pulchra clunes, breve quod caput, ardua cervix. Hoc illi recto ne corporis optima Lyncei κContemplere oculis, 3psaea caecior illa Qua mala sunt spectes. O crus o brachia Verum Depugis, nasuta, brevi latere ac pedo longo est. Matronae praetor Euriem nil emero possis, Cetera, ni Catia est, demissa veste tegentia. κSi interdicta petes, vallo circumdata linam is Hoc mi insanu , multae tibi tum ossicient res, Custodes, lectica, ciniflones, parasitae, Ad talos stola domissa et curaumdata passa, Plurima qua invideant pure apparere tibi rem ire Attora nil obstat Cois tibi paeno videro est Ut nudam, ne crure malo, ne sit pedo turpi; Metiri possis oculo latus. An tibi maria Insidias fieri pretiumquis avellier anto Quam mercem ostendit Leporem venator ut alta ita In nivo sectetur, positum sic tangere nolit,' Canta si apponit 'Meua est amor huio similis; nam

240쪽

Π0 HORATII FLACCITransvolat in modi posita si fugientia eam 'Hiscino vorsiculis spera tibi posse dolores Atque aestus curasque graves o pectore possit οNonno cupidinibus statuat natura modum quem, Quid latura sibi quid sit dolitura negatum, Quaerere plus proles ot inans abscindore soldor Num tibi cum sauces urit sitis aurea quaeris Pocula num esuriens fastidia omnia praeter iis Pavonem rhombumquo Tument tibi cum inguina, num si Ancilla aut voma est praesto puer impetus in quem Continuo fiat malis tentigin rumpit

Non ego namque parabuem amo Venerem facilemque.

Illam, Post paulo,' Sed pluris Si exieri vir, iis Gallis, hanc Philodemus ait sibi quas neque magno Stet pretio neque cunctetur cum est jussa venire. Candida rectaque sit munda hactenus ut nequo longa Nec magis alba voli quam da natura viderLΗaec ubi supposuit dextro corpus mihi laevum affaIlia et Egeria est O nomen quodlibes illi,

Nec voreor ne dum futuo vir rure recurrat,

Janua frangatur, latret canis, indique magno Pul- domus strepitu resonet, vepallida lecto Desilia mulier, miseram se conscia clamet, ire Cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi Discincta tunica fugiendum est ac pede nudo, Ne nil mi pereant aut puga aut denique fama. Deprendi miserum est Fabio vel judico vincam.

OMNIBim hoc vitium est cantoribus, inter amicoaUt nunquam inducant animum cantare rogati, Injussi nunquam desistant. Sardus habebat Ino Tigellius hoc Caesar, qui Me Si petore per amicitiam patris atque suam non Quidquam proficeret a collibuisset ab ovo Usquo ad mala citaret, Io Baccho modo summa Voce modo hac resonat quas chordis quattuor inia.

Nil aequias homini fuit illi saepe velut qui

Currebat fugiens hostem, persaepe velut qui iodunonia sacra serret habebat saepe ducentoru