Quinti Horatii Flacci Opera omnia

243쪽

SATIRARUM L . III

Saopsta omiser os modo reges atque tetrarchas, Omnia magna loquens modo, ' Sit mihi mensa tripes et Concha sam puri et toga qua defendore Digus Quamvis crassa queat. Docios intona dedisse is Huic paro paucis contento, quinque diebus Nil erat in loculis. Noctos vigilabat ad ipsum Μane, diem totum stertebat nil fuit unquam Sic impar sibi -Nunc aliquis dicat mihi: Quid tu' Nullano habes vitia τ' Immo alia et soriamo minora. οΜaonius absentem Novium cum cameret, Heus tu,'

Quidam ait, ignoras to an ut ignotum dare nobis Vorba putast Egomet mi ignosco: Maonius inquit. Stultus et improbus hic amor est dignusque notari. Cum tua pervideas oculis mala lippus inunctis, sCur in amicorum vitiis tam comis acutum Quam aut aquila aut serpens Epidaurius' At tibi contra Evenit, inquirant vitia ut tua rursus, illi Iracundior est paulo minus aptus acutis Naribus horum hominum Mori possit, quod is Rusticius tonso toga defluit et malo laxus In pede calceus Moret: at est bonus ut molior vir Non alius quisquam, at tibi amicus, at ingenium ingena Inculto lato hoc sub corpore. Doniquo te ipsum Concuto num qua tibi vitiorum in veri olim a

Natura, aut etiam consuetudo mala namque Neglectis urenda filix innascitur agris. Inuo praevertamur, amatorem quin amicas

Turpia decipiunt caecum viti aut otia ipsa haec Dolectant, veluti Balbinum polypus agnam . Vialom in amicitia sic erraremus; et isti

Errori nomen virtus posuisset Mnestum.

At pater ut gnati sic nos debemus amici Si quod sit vitium non fastidire sua nomAppellat pactum pater, o pullum malo parvus M Si cui filius M, ut abortivus fuit olim Sisyphus hunc varum distoriis cruribus illum Balbuti scaurum pravis fultum malo talia. Hrcius hic vivit, Duo dicatur. Inoptua Et jactantior hic paulo est, concinnus amicis os Postulat ut videatur. At est truculentior atque

244쪽

Caldior est, acres inter numeretur. Opinor Haec res et jungit junctos et sinis amicos. At nos virtute ipsas invertimus, atquo βοSincerum cupimus vas incrustare. Probus quis Nobiscum vivit, multum demissus homo illi Tardo cognomen pingui damus mio fugit omnos Insidias nullique malo latus obdit apertum, Cum genus hoc inter vitae versetur ubi acria o Invidia atque vigent ubi crimina, pro bene sano

Ac non incauto fictum astutumque vocamus.

Simplicior quis et est, qualem me saepe libenter obtulerim tibi, aecenas, ut lariora ontem Aut tacitiun impellat quovis sermon molestus, 1 Communi sons plano caret, inquimus. Eho Quam temoro in nosmet legem sancimus iniquam lNam vitiis nemo sino nascitur optimus illo ost ui minimis urgetur. Amicus descis ut aequum eat Cum mea compenset vitiis bona pluribus hisco is Si modo plura mihi bona sunt inclinet amariSi volet hac lege in trutina ponetur eadem. Qui nori oribus propriis offendat amicum Postulat ignosco vorrucis illius aequum est Poccatis veniam poscentem reddere rursus. πDonique, quatenus excidi ponitus vitium imo Cetera item nequeunt stultis Morentia, cur non Ponderibus modulisque suis Mi utitur, ac rea Ut quaequo os ita suppliciis doliola oosirces Si quis eum servum patinam qui tinem jussu in Semosos pisce tepidumquo ligurierit jus In cruce suffigat, Labeone insanior inter Sanos dicatur. Quanto hoc larissius atquo Majus peccatum est paulum deliquit amicus, Quod nisi concedas habeam insuavis acer a modisti o fugis ut Rusonem debitor aeris, Qui nisi eum tristes misero venero Kalendas Μercedem aut nummos unde undo extricat, amaraa Porrecto jugulo historias apum ut audit. Comminxit lectum mina monam catillum so

Evandri manibus tritum, oest, ob hanc rem

247쪽

SATIRARUM T. 3. II3 Aut positum anto mea quia pullum in parto intini Sustulit esuriens, minus hoc jucundus amicus Sit millia Quid faciam si furtum secerit, aut si Prodiderit commissa fido sponsumvo negariti a Quis paria osso sero placuit peccata laborant Cum ventum ad verum est sensus moresque repugnant Ainus ipsa utilitas, justi prope mater et aequi. Cum prorepserunt primis animalia torris, Μutum et turpe pecus, glandem atque cubilia propter ita Unguibus et pugnis, dein fustibus atmo ita porro Pugnabant armis qua post fabricaverat usus, Donec verba quibus voces sensusque notarent Nominaquo invenero: Lhinc absistere bello, Oppida coeperunt munim et ponere leges, laetyo quis fur esset, neu latro, neu quis adulter. Nam sui anto Helenam cunnus teterrima belli Causa, sed ignotis perierunt mortibus illi, Quos venerem incertam rapientes moro ferarum Viribus editior caedebat, ut in grege taurus. Ilo Jura inventa metu injusti suear necesse est, Tempora si fastosquo velis evolvero mundi. Nec natura potest justo secemere iniquiun, Dividit ut bona diversis, fugienda petendis; Nec vincet ratio hoc tantundem ut peccet idemque ila Qui tenem caules alieni fregerit horti Et qui noctumus sacra divum legerit. Adsit Regula peccatis qua menas irroget aequas, Ne scutica dignum horribili sectem flagello. Nam ut serrula caedas meritum majora subiro

Verbera non vereor, cum dicas esse pares res

Furta latrociniis et magnis parva mineris Falco recisurum simili te, si tibi regnum Permittant hominos. Si dives qui sapiens est, Et sutor bomis et solus formosus et est rex, ira Cur optas quod habes Non nosti quid pater, inquit, Chrysippus dicat Sapiens cropidas sibi nunquam Nec soleas fecit, Autor tamen est sapiens. Qui lUt quamvis tacet Hermogenes cantor tamen atque Optimus os modulator ut Alfenius vafer, Omni im jecto instrumonto artis clausaque taberna,

248쪽

Sutor sint, iniens oporis sic optimus omnis Est opifex solus, si rex. Vollunt tibi barbam Lascivi pueri quos tu est fusis o re Urgoris turba circum to stanto miserquo M mporia et latras, magnorum maximo regum. No longum laciam dum tu quadrante lavatum cibis noque o quisquam stipator ineptum Praeter Crispinum octabitur, et mihi dulo Ignomon si quid peccaro stultus amici, ita Inquo vico illorum patiar doliola libonior, Privatusque magis vivam to ego beatus. IV. A moras atque Cratinus Aristophanesquo poetas, Atquo alii quorum comoedia prisoa virorum est, Si quis ora dignus describi quod malus ac fur, Quod moechus foro aut sicarius aut alioqui Famoma, multa eum libertato notabant. Hinc omnis pondo Lucilius, hosce secutus Mutatis tantum pedibus numerisque, acetus,

unctae naris, dum componem Versus.

Nam fuit ho vitiosus in hora favo ducentos Ut magnum versus dictabat stana podo in uno iocum fluore lutulentua orat quod tollam viles; Garrulus atque .s scribones em laborem, Scribendi recte: nam ut multum nil moror. me, Crispinus minimo me provocat Accipe, si vis Moipiam tabulas detur nobis locus, hora, 15 Custodes videamus uter plus scribore possit.' Di bono socerunt inopis me quodquo pusilli Finxerunt animi, raro et perpauca loquentis. At tu conclusas hircinis sollibus auras, Usquo laborantes dum serrum molliat ignis, NUt mavis imitare.' Beatus Fannius ultro Dolatis apsis, imagine cum mea nemo

Seripta legat vulgo recitare timentia ob hanc rem, Quod sunt quos genus hoc minime juvat, utpote plures