Quinti Horatii Flacci Opera omnia

251쪽

AMIRARUM I. . 1 Is Himo capit argenti splendor stupo Albius aere; IIio muta mereos surgento a solo ad eum quo Vespertina ope regio, qui per mala praeceps MFertur uti pulvia collectus turbine, no quid

Summa deporta metuens aut ampliet ut aen. Oninos hi metuunt vimus, odore Poetas.

Foenum habes in minu longo sago dummodo risum Excutiat sibi non hi cuiquam parcet amico; MEt quod unquo semel mixtis moverit omnes Gostio a fumo redeunte sine lacuque Et pueros et anus.' Agedum, pauca actam contra. Primum ego mo illorum doderim quibus esse poetis

Excerpam numero neque enim concludere Versam εο

Dixeris esse satis nequo a qui scribat uti nos Sermoni propium putes hunc esse poetam. Ingenium cui sit, cui mona divinior atque os Magna sonaturum, des nominis hiuus honorem. Idcirco quidam comoedia necne poema 45 Esset quaesivere, quod acer spiritus a via Nec verbis nec rebus inest, nisi quod pede certo Differt sermoni sermo merus. At pater ardens Saevit, quod meretrio nepos insanus amica Filius uxorem grandi eum dote recuset, MEbrius et magnum quod dedecus, ambulo anto Noctem cum stabus. Numquid Pomponius istis Audiret leviora pater si vivoret Elis

Non satis os puris versum perscribere verbis, Quem si dissolvas, quivis stomachetur eodem 5, Quo personatus paci pater. His em quae uno,

Olim quae scripsit Lucilius, eripias si

Tempora certa modosque, et quod prius ordine verbum ostPosterius lacias, prae non ultima primis, Non ut si solvas Postquam Discordia tetra eo Belli ferratos postea portasquo res ι' Invenias etiam disjecti membra poetae. Hactenus haec alias justum sit necne poem Nun illud tantum quaeram, moritono tibi ιSuspectum mnus hoc scribendi Sulcius acer ea

Ambulat et Caprius rauci male cumque libellis, Magnus uterque timor latronibus a bono si quis

252쪽

Et vivat puris mani'nis contemnat utramque.

Ut si tu similis Caeli Birrique latronum, Non om sum Capri nequo Sulci cur motum mor o Nulla taberna meos habeat nequo pila libellos, Quis manus insudet Vulgi Hermogenisquo Tigelli: Noc recit cuiquam nisi amicis, idque coactus, Non ubivis coramvis quibuslibet. In medio qui ripta soro recitent sunt multi quique lavantes: a

Sum locus voci resonat conclusus. Inanes Ηοo juvat, haud illud quaerentes, num in sensu, Tempore num aciant alieno. Laedere gaudea,

Inquit, et hoc studi pravus lassis' indo petitum Hoc in me Misa Est auctor quis doniquo oram so ixi cum quibus 4bsentem qui rodit amicum; Qui non defendit alio culpante solutos Qui captat risus hominum famamque dicacis;

Fingere qui non visa potest commissa tacero Qui nequit hic niger est, hunc tu, Romane, caveto MSaopo tribus lectis videas coenare quatereos, quibus unus amet quavis adspergere cunctos Praeter eum qui praebet aquam; post hunc quoque potus, Condita cum verax aperit praecordia Liber.

Hi tibi comis et urbanus liberque videtur, MIMest nigris. Ego si si quod ineptus Pastillos Rufillus olet, Gargonius hircum, Lividus et mordax videor tibia mentio si iva Do Capitolini furtis injecta Milli

Te coram fuerit, defendas ut tuus est mos ta Μ Capitolinus convictor usus amicoque puero est, causaque mea multa rogatus

Fecit et incolumis laetor quod vivit in urbo; Sed tamen admiror, quo pacto judicium illud Fugerit ' inio nigra succus lolionis, haec At idoAerugo mera. Quod vitium procul asore chartis Atquo animo prius, ut si quid promittoro do mo Possum aliud ore promitto. Liberius si Dixor quid, si laris Mosius, hoc mihi juris Cum vinia dabis insuevit pater Optimus hoc mo, QVt lagorem exemplis vitiorem quaequo notandincum me hortaretur, parce frugaliter, atquo

255쪽

Barrus inops Magnum documentum ne patriam rem is Pordo innis voti turpi meretricis amore Cum detorreret otan dissimilis sis.'N sequerer moechas concessa cum Venero uti

Possem: Deprensi non bella est fama Treboni, Aiebat Sapiens vitatu quidquo petitu ita Sit molius causas reddet tibi mi satis est si

Traditum ab antiquis morem servare tuamque, Dum custodis eges, vitam famamque tueri Incolumem possum simul ac duraverit astas Μembra animumque tuumnabis sino cortice ' Sic in iis

Formabat puerum dictis et sivo jubebat Ut acorem quid 'Habes auctorem quo lacia hoc Unum ex judicibus solocus objiciebat;

Sivo volatia: An hoc inhonestum et inutilo factu Noon ait addubitos, flagret rumore malo cum ira Hi atquo illo Avidos vicinum fisus et aegros Exanimat, mortiaquo motu sibi parcer cogit; Sic teneros animos aliena opprobria saepe Absterrent vitiis. Ex hoc ego sanus ab illis Peraiciem quaecunquo serunt, mediocribus et quis Ignoscas vitiis teneor fortassico istinc Largiter abstulerit longa aetas, liber amicus, Consilium proprium neque enim cum lectulus aut moPorticus excepit desum mihi. Rectius hoc est: Hoc laesens vivam molius Sio dulcis amicis tu Occurram Hoc quidam non bono numquid ego illi Imprudens olim laciam similoa Haec om mecum Compressis agito labris ubi quid datur oti Illud chartis. Hoc est mediocribus illis Ex vitiis unum cui si concedere nolia uamlta poetarum veniat manus auxilio quas Sit mihi nam multo plures sumus), ac veluti toJudaei commua in hanc concedere turbam.

REMUM magna me incepit Aricia Roman puto modico rhetor comes Heliodorus,

256쪽

II HORAT FLACCIGrascorum longo doctissim is inde Forum rid, Dissorium nautis cauponibu atque malignis. Hoesitor ignavi divisimus, altiva ac nos Praecinetis unum minus est gravis Appia tardis. Hic ego propter aquam, quod erat deterrima, vetitia Indico bellum, comantea haud animo aequo Exspectans comites. Jam nox induo- terris Umbras et caelo diffindoro signa paraba ; Io Tum pueri nautis, moria convicia nautae Ingerere inuo appello 'recentos inseris: MoJam satis osti Dum aes exigitur, dum mula ligatur, Tota abit hora mali culicos ranaeque palustros Avortunt somnos, absento ut canta amicam is Μulta presutua vappa nauta atque viator certatim Tandem fossus din miro viator Incipit, a missa pastum retinacula mulao Nauta piger saxo religat stertitque supinus. Jamquo dies aderat, nil cum procedere lintram Sentimus, dono oorebrosus prosilit unus Ac mula nautaeque caput lumbosque saligno Fusto dolat quarta vix domum exponimur iam , Ora manusquo tua lavimus, Feronia, lympha. Missis tum pransi tria remmus atque subimus asImpositum saxis lato eandentibus Anxur.

Huc venturus erat,aecenas optunus inuo C mi , mises magnis de rebus uterque Legati, aversos soliti componor amicos.

Hic oculis ego nigra meis collyria lippus MIllinem. Intoream cenas advenit atquo Coo ius Capitoque simul Fontes , ad unguem Factus homo, Antoni non ut magia alter amicus. Fundos Aufidio Lusco praetor libenter Linquimus, insani ridente praemia scribae, Praetoxiam si latum clavum prunaeque batillum. Inmamurrarum lami deludo urbo manemus, Murena praebent domum, Capitone culinam. Postrea lux oritur multo gratissima namque Plotius o Varius Sinuessa Virgiliusque ιο Occurrunt, animas quales neque candidiores Terra tulit neque quis me ait devinctior alter.

259쪽

SATIRARUM L. 3. Is qui complexus et gaudia quanta fuerunt lNil in contulerim jucundo Maius amico. Proxima Campano ponti qua villula, tectum εο Praebuit, o pis hi qua debent ligna salem mno muli Capua cluellas t-Poro ponunt. Lusum it Μaecenas, inmutum ego Virgiliusque; Namquo pila lippis inimicum o ludore crudis. Hinc nos Moesi reeipit Noe sima villa s.

Qua super est Caudi cauponas. Nunc mihi paucisSarmenti Murra pugnam Messique Cicirrhi, Musa, velim memoros, et quo Patre natus utemus Contulerit lites. ossi arum genus Osci; Sarmenti dimina xstat ab his, Oribus orti as Ad pugnam venero. Prior Sarmoni Equi toEsso seri similem dico ' Ridomus o ipso Messius Accipio,' caput o moves. o tua comuNi laret exsecto Irona,' inqui quid ceres, cum Sio mutilus minueris '' At illi laeda cicatrix o issam laevi laontem turpaverat oris. Campanum in morbum, in faciem permulta domina, Pastoro saltaret uti Cyclopa rogabat: Nil illi larea aut tragicis opus esso eothurnis. Multa Cicirrhus ad haec: Donasse jamno catonam a Ex voto Laribus, quaerebat scriba quod esset, Nihilo dolorius domina jus osse iuuabat Denique cur unquam fugisset, cui satis una Farris libra soro gracili ala tamque pusillo. Prorsus jucundo coenam produximus illam mTondimus in mota enovoninin, ubi sedulus hospes Paeno macros arsit dum turdos verint in igni; Nam vaga per veterem dilapso flamma culinam

Vulcano summum properabat lamber tectimi. convivas avidos monam eo quo timentes rari rapens, inus omnes restinguem vino videres.

Incipit ex illo montos Apicia notos Ostentam mihi, quo torret Atabulus et quos Nunquam erepsemus nisi nos vicina Trivisi Villa recrisisset, lacrimoso non sino fumo, Udo cum soliis ramos urent camin Hio ego montaministestimimus usque puellam Disj1ta6 6 COOste