Lex talionis 12. tabularum cardinali Baronio ab Isaaco Casaubono dicta retaliante Heriberto Rosuueydo Vltraiectino Societatis Iesu theologo

발행: 1614년

분량: 282페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

2 L. TALIONI ssalutem esse consecutum, nisi a CR RisTo,&per CHRISTvM: posseque non immerito ea ratione Christianos dici illos omnes, qui etiam ante Christi aduentum At mr,vel in populo Dei,vel apud Gentes s sunt salutis participeS. Ros vuE Y Dv S. Ergo a VERITATE,ergo a C H Ri s T o ipso Annales suos auspicatur Caesar Baronius, vel teipso teste. Sane quot ille Tomos,ut iam in praefatione dixi, in Ecclesiam Dei intulit, tot ille lapidibus, omni Termino immobilioribus, Ecclesiae latifundia circumscripsit. Sed ut vere olim Aristo- Aristopia phanes:

Sermo mi vetus probatur:

eam docet lapidesub omni,

Mordeat ne Rhetor,obseruare. ita hodieque verum est, quod nunc ut Rh tor,nunc ut Grammaticus,Baronianos Terminos admordet Casaubonus ; scorpij instar blandiens facie, ut verba nunc sonant; sed caudae flagello venenum, Ut mox videbimus, intimans . Rectissime olim Magnus

Gregor. Gregorius: Scorpione unt,qui blandi b inuiti Eiecia te videntur ,sed post dorsumpo

taὴt viae venenum fundant. enim in o culto l

42쪽

tulto feriunt,mortem latenter trahunt.Veri sima igitur Baronij vel hoste adstipulanto sententia , quod a CHRISTO , & per CHRI-

monstratio e Sacris litteris adeo facilis est deverta, ut paucos hodie putem esse Christia nos, qui ea super re dubitent. Nam quod Misnus Erasmus, Ludovicus Viues vir doctim mus, & nonnemo etiam e protestantibus, cum primis vero atque omnium animosissime Andradius Lusitanus, aliter alia quando pronuntiarunt , persuadcre aliis sunt conati: explosa est dudum ea sentemtia, a doctissimis utriusque partis Theo logis , veris & solidis argumentis confutata. RosvvEYDus. Q aod Erasmum Magnum asseris, nae ille maior fuisset, si minor esse voluisset, ut de eo vere edixit olim Iu- Iul. Scal.lius Scaliger. Fuerit sime magnus, dum sepultas excitat Graecas litteras , dum fugiatiuum iam hun anitatis studium velut tu gientem seruum nouus Stator sistit , e maga retrahit , dum rubiginem , quam muli rum staculorum vitio auctores pleriqtie profani contraxerant, pro virili conatus est de tergere. At vero ubi ille scholia sita in Sacras litteras , in Auctores sacros inferre voluit,s pe pro scholiis scorias intulit. Erasmum se

43쪽

x L. TALIONIS

salutem esse consecutum , nisi a CR RIsTo,&per CHRISTvM: posseque non immerito ea ratione Christianos dici illos omnes, qui etiam ante Christi aduentum Ss Oeta momν,Vel in populo Dei,vel apud Gentes s cti sunt s alutis participeS. RosvvEvDus. Ergo a VER ITATE,ergo a C H RI s T o ipso Amaales suos auspicatur Caesar Baronius, vel teipso teste. Sane quot ille Tomos,ut iam in praefatione dixi, in Ecclesiam Dei intulit, tot ille lapidibus, omni Termino immobilioribus, Ecclesiae latifundia circumscripsit. Sed ut vere olim Aristo- Aristoph. phanes: P ἐ-tro

riam docet lapidesub omni,

Mordeat ne Rhetor,obseruare. ita hodieque verum est, quod nunc ut Rh tor,nunc vi Grammaticus,Baronianos Te

minos admordet Casaubonus s scorpij instar blandiens facie, ut verba nunc sonant; sed caudae flagello venenum, ut mox videbimus, intimans. Rectassime olim Magnus Gregor. Gregorius: Scorpione unt,qui blandi bin-

hi. st ' i' facie videntur , sed post domum por

tait,unde venenum fundant. aut enim in o culto

44쪽

tulto feriunt,mortem latenter trahunt.Veris sima igitur Baronij vel hoste adstipulanto sententia , quod a CHRISTO , & per CHRI-

monstratio e Sacris litteris adeo facilis est de Terra, ut paucos hodie putem esse Christi nos, qui ea super re dubitent. Nam quod Magnus Erasmus, Ludovicus Viues vir do

ctissimus, re nonnemo etiam e protestantibus, cum primis vero atque omnium animosissime Andradius Lusitanus, aliter alia quando pronuntiarunt , de persuadere aliis fiunt conati: explosa est dudum ea sentemtia, a doctissimis utriusque partis Theologis , veris & solidis argumentis confutata. RosvvEYDus. od Erasmum Magnum asseris, nae ille maior fuisset, si minor esse voluisset, ut de eo vero edixit olim Iu- Iul. Scaulius Scaliger . Fuerit sime magnus, dum sepultas excitat Graecas litteras , dum fugiatiuum iam humanitatis studium velut tuagientem seruum nouus Stator sistit , re e maga retrahit, dum rubiginem , quam muli rum staculorum vitio auctores plerique profani contraxerant, pro virili conatus est de tergere. At vero ubi ille scholia sita in Sacras litteras , in Auctores sacros inferre voluit,

si pe pro scholiis scorias intulit.Erasmum seia

45쪽

d L. TALIONIS cutus est Ludovicus Viues, Scaurus Varum. Superbissimum est sane criticu supercilium, quod non litteris Sacris auctoritatem, non Patribus nouit venerationem commodare. Et licet tu nunc, Casaubone, e portu soluens, eum littoralem scopulum vites , in quem uterque litterator impegit; ubi tamen altius in hoc mare Ecclesiasticum inueheris, in tot latentia inusitatarum opinionum breuia, in tot eminentes ambitionis scopulos, in tot elatrantes Vanitatis Scyllas, in tot voraginosas falsitatis Charybdes incurris, ut nullus naufragus plura vota Neptuno (nam Sanctis dicanda abnuitis) quam tute tot imfamis naufragiis, umquam debuerit. Sed quis ille nonnemo et quis Hic vero luculenta sese offerebat occasio,excandescentiam tuam, qua efflictim flagras,exerendi, si tanta te Sacrametariorum quorumdam V nas opiniones, quanta Catholicorum veras sententias exagitandi prurigo incessisset.Verum hoc nonnemino velo obtegis blasph

mam Sacramentariorum cateruam, Zbim

glium,Lauatherum,Hardem bergium, D nielem Tossanum, Taminerum, Rodo phum Gualterum,alios; qui falsos Ethnico rum deos, qui sacrilegos pontifices, qui impios crudelesque duces, sine fide, sine Christo caelo intulerunt. Non te apud Zvvim glium

46쪽

TABvLAr. Iglium legisse memineras, haec eius ad Franciscum Primum Galliarum Regem Christianissimum verba In vita aeterna vi sermes Herculem,Theseum, NAmam Camillim, tones, Scipiones. ut festiue olim Vitus V Vitis hemius in suis VVittembergae praelectioni bus discipulos suos monuerit: optim uiuocauete vobis a calo E Mettianorum,quia in eo collocant Herculem cum claua sua. Valde enim mihi metuerem a claus Herculis. Quam blasphemam SaCramentariorum assertionem Franciscus Feuardentius, e D. Francisci familia egregius in agone Theomach rum pugil,iampridem profligauit. Atque hoec quidem partim Critici, praepostera erga Philosophos, Poetas, & Orato

res pietates ne eorum videlicet in caelo care rent consortio, quorum scriptis hic in terra fuerant delectati: partim haeretici, omnia audentes, veritatem interpolantes, Scripturas adulterantes, arrogato sibi Dei iudicio sensere. Nam Erasmus quidem nominatim inter caelites locum non tam optat quam

aptat Socrati, Virgilio, Horatio, Ciceroni.Ludovicus vero vives, iis etiam gentibus, qui nunc in remotissimis Oceani terris sine Christo vivunt, salutem impertit, quod iis sua conscientia lex sit, modo Deum, modo proximum diligant. Quem errorem accu

' A 3 rata

fidei sine. Apud set tussielb. lib. 3. de Theologo

Religiosi

47쪽

Viues in

i I g. c. T. August.de Civit. Dei.

6 L. TALIONIS

rata Theologorum Lovaniensium censura, in eius ad libros D. Augustini de Civitate Dei commentariis merito expunxit. Quam parua vero haereticorum hac in re prodigi

sa sacrilega fingentium habenda sit ratio, iam dixi.Quod vero de Andradio Lusitano addi tur , viro longe doctissimo, qui ad Conci lium Tridentinum 52 profundissimi Theo Iogi menxem , linguam eloquentissimi Oratoris attulit, id vero satis mirari non potui. Sed dum libros Orthodoxarum ex plicationum lustro, qui Dieghi Payua An dradij nomine olim prodiere (nullum ita

quidem librum eius citas) omnino contra rium reperio. Ita enim ille libro II i. advi. axioma Colonielium a Κemnitio repre hensum,cum splendidissima tria veteris E clesiae lumina, Iustituim scilicet Martyrem clarissimum, Clementem Alexandrinum, & Epiphanium , quod Christiani etiam in lege naturae eae inter Gentiles fuerint asserentes, defendit dis interpretatur: Fuisse quidem CHRISTI cogntitionem omni,vi ante

scalis a. salutem necessariam,quamuis obscuram ct inuolutam , fateor. Esi tamen audes Andradium,Theologum Catholicum,Phi Iologis litteras humaniores rimantibus, ha, reticis errores ructantibus occensere, quasi paria

48쪽

TABULA I. Tparia cum iis senserit, quasi quemquam sine Christo salutem velit consecutum CASAvpo Nus. Sed quod addit Baronius, apud veteres quoque Patres omnes semper hoc fuisse in confessoud vero si accipiatur simpliciter dc sine exceptione, an satis

certum sit, equidem vehementer addubito.RosvVEYDv S. Viden ut caudam sensim trahere, velut adhuc blandiens s ut acu- , leum occultare, quo certius feriat s Vt ven

num quasi timidus insorbere, quo letalius perimat, incipiat scorpius Dixerat Baronius,dit verissime dixerat, quod ire cossessos Baton.Aρ- apud omnes Patres, quotquot umquam runt ab exordio mundi, non nisi a CHRISTO, est per CHRISTvM salutem consecutos. Nam quae Casiaubonus in speciem contraria ex Chrysostomo, Iustino, Clemente adfert, iam ante fuere a Catholicis scriptoribus animaduersa & explicata. Vnus Sixtus Senensis,quem meritiissimo subinde laudat, de cuius hic arculas compilauit, abunde satis fecit lib. vi. Bibliothecae sanctae Annot. LI. A quo videri etiam potest Casaubonus in Scholasticorum adyta introductus, cum de fide explicita & implicita obiter meminit. Quis enim non miretur Casau bonum, qui numquam verae Theologiae scholam ne a

limine quidem salutauit, qui numquam ad

49쪽

s L. TALIONIS

portam suspirauit, qui non mysta, non iniatiatus umquam fuit ; tam derepente epo-ptam,arcanorum inspectorem factum e dedportat ille videlicet, ut olim asinus in Eleusiniis,mysteria, quae illi Sixtus Senensis, quae illi Doctor aliquis Scholasticus imposuit; ut Aristoph. vere dicere cum Aristophanico illo possit:

Ita per Iouem sum asinus vehem msteria. Illud vero mirari non mediocriter subit, quod Baron assertionem dum labefactare conatur, ea Patrum loca adducit, quae vel ipse collatis aliis eorumdem Patrum locis interpretatur,vel benignam iis mentem tribuit,ut nullus non caput hoc primum Exe citationum legens, nodum eum in scirpo quaesisse sit anirmaturus. Certe ut scorpius seipsum cauda sua flagellans, puri suo immoritur.

CASAvpo Nus. Clim Iobius,scriptor antiquus & eruditus, caussam affert, cur humanam naturam Filius assumpserit, no Pater,aut Spiritus sanctus: quia Filius sit ὴ A O-T O Σ,quem homo cum amisisset,est,nece sarium fuit ad sanandam A A O Γ IA N etor A O T O N in terras venire ; parum abest, quin ludere illum potius in re grauissima existimem,quam seriumTheologum agere. R o S vv E Y D v s. Hic vero non iam in, Bar

50쪽

TABULA I. sBaronium caudam vibrat, spiculum ham ille stringit, venenum stillat scorpius: sed Patrum venerandam invadit Canitiem, eorum insidiatur calcaneo; eos docens, a qui bus discere:eos laedens,quos laudare debuerat. Quid enim Iobius, elegans apud Plio tium scriptor,de arcana illa Chrim oecono mia prodidit, quod non ante post alij P tres , quod non ipsa Theologorum schola, quod non scholae illius decus D. Thomas, quod non omnes docti vel prodidere, vel approbauere. Audiamus peraccommodam Iobij rationem de Verbi oeconomia;cur H lius,non vero Pater, non Spiritus sanctus,ad afferendum in libertatem pristinam hum num genus, carne sese induerit. oeti l t. AorOE onoc, όλι αν ms Ao cri evapho

te pisaurum. Mando Filius 'RAUoes,shomoRA, T i O N E atque imagine Dei olim cohonestatus, hisce ponea excidit, comparatini epiumentis

SEARCH

MENU NAVIGATION