Theodori GrasuuinckelI Delphensis, I.C. Libertas Veneta. Siue Venetorum in se ac suos imperandi ius. Assertum contra anonymum Scrutinii scriptorem

발행: 1634년

분량: 566페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

42쪽

Libertas Venetorum. Libertas quae , O quot uplex. LLbertis Ordinum foederati Be ij. Tegu nomen inviai fum Romanis. Libertas est, quae in Principe Maje- stas. Libertas descripta. Libertati opposita fervitus.

MEa .eMonarchici . alia Fobarchici regiminis ratio. cimilaec errar insignis Anonymi, exacerbatus ejus

in Venetos animus.

NE Tos do fuisse iam tum ab

Urbe eorum condita, & esse hoc ipso tempore liberos: quo constet, fund

menti vice fixum immotumque esto,hoc IIberum esse, vocemque U- proposito themate a

nobis accipi: significatu scilicet gener liore, quo Remp. ipsam totumque quantum quantum est Reip. corpus Itali Signoriam vocant complectitur, item dc adductiore, quo nimirum singulis individuis quadrare, &ad quaevis Reip. membra applicari possit. Remp. ipsam totumque illius corpus quod attinet; st tuendum,voce Libertam aliud nihil designari,ipsamque adeo Libertatem nihil aliud esse, quam potesatem absolutesummam ra-bentem is semetipsa atque infra semetissam plenum persectumque -- A a per di

43쪽

perandi μ , in tantum, ut no risimi solique Deo obnoxia, pr nupter se parem, νημι Muprasisse sublimiorem a sar quempiam. Ut verbo dicam, opponuntur sere semper ac Libertas

ut pugnantia; lic tamen ut cum regibus propria mystis sit, Re que publicis Dbenasidipsum quod in rege Majesti diacitur,in Rebus publicis superiorem non agnoscentibus liber dicatur, civitasque libera, mim sit ac singulse cretabi dicere possi Mesuperiorum aut aequalium aut inferiorum necesia, conseras . Prius hoc,nempe summum Imperii jus labertare quod te minetur , ipsoque Libertatis nomine veniat, uti exemplo non caret, ita neque authoritate destitui quisquam judicet, quando & Anonymus ille Scrutinii scriptor, in quem haec nostra diriguntur, vel ipsius Reipub. Venetae intuitu, verborum liberae juxta & independentis, notionem, pro una eademque s mit,&recte. neque enim diversum in hujusnodi enuntiato

abire possimi infinita ut alia apud Oratores Historicos Nepassim obvia consulto praetereamus quae cum Helvetiis, utpote cum populo libero suique juris, inita fuere, aut etiamnum ineuntur pacta. Eadem procul dubio & mens suit Illustrium & praepotentium Foederati Belgii ordinum nisi plenario i ibertatis edicto ac consessione praeviis, ad ullas omniano super faciendis induciis pactiones descendere recusam lium. Accedit quod&ipse Hispaniarum Rex, ipsique An

chidu ces, liberas nationes foederatas,liberos earundem pro .ceres, inque quos nihil sibi quod arrogem juris essie profitendo , irrefragabili auctoramento id quod assertum imus

evincant.

Posterius vero clarum faciunt illa Taciti, Regra scis acriores Germanorum hia .Demor b. Germ. Item prima illa ejusdem, VHem Romam a principio reges habuerem Libertatem se

Ca ululum L Eratus luctituit. Quando autem id factumὸ Nem-

44쪽

pe, cum L. Bruto & P. Valerio authoribus, populus Romanus juramento adactus est se neminem Romae regnare passurum, atque exinde, Bruto rebus Gemto, mrationem jussit ut sacrum cum bonis caput illius esset, qui regni o cupandi consilia inisset. Liv. lib. I. Estque idipstim incolumi libertate servatum semper. Sic apud Silium Scipio quem regem gentes salutaverant nominis illius invidiam a se est amolitus. ,- Et Romam nomina regum

Mon iravit non posse pati.

Cicero, Viro Romano ne nominandum quidem n si nomen pro

nunciavit: & Caesare ab Antonio rege salutato, etiamsi ille non regem se sed Caesarem serret, Iovem solum regem esse dictitaret, visa statim illa ad libertatem identidem respectantium indi nabunda inscriptio B vaea Dost Mis Θ Eversa quoque libertate durasse, nec nisi sero animis P.R. excessisse

testantur illa Claudiani de Stilicone, - avortia plebes Te regem Bruto non dedignante fatetur, Et quod adhuc nusio potuit terrore coacta Libsertas Romam pati, Stiliconis amori tetulit, inc.

obiter & in transcursu hoc notasse fas sit,uel eousqueRoma, nos regium nomen habuisse exosum ut cum justis etiamnum regibus, regium nomen attribuerent, ingenti id benefacto deputarent. Apud Livium tanti non est quod adstante exercitu multa honorifica Scipio dixerit de Masinissa, quam quod Mer appellarit: Belli Cal. lib. i . Caesar ita de se,in oratiza Ariovistum. uia rex appellatus esseta Senatu,quod amicus,quod

A. 3 munera.

45쪽

munera amplis amissa. aeuam rem se paucis contigiss se a Romani

pro maximis hominum osciis consesse tribui docebat. Sed nos ad T citum revertamur. Ille in proposito nobis argumento, Autopus riori bibito Caesare, intempestive repetitam ubertatem nota ac alibi quoque rei insociabiles vocat principatum ac libertatem, pariterque domisationi sine fine opponit libertatem cum modo. Libertatem porro majessati regiae aequari docent illa SNnecae, Intendum populus est quem timere debeamus, interdum, rea Cimitaris disciplina est, ut plurima persenatum transigantur, gratis in ea limratur viri merdum Muli, quibui potes populi, se in populi mdata est, Epist. I9. Altero quem notavimus significatu, cum I. C ' Florentiano Libertatem habemus pro naturali facultate ejus,quo facere cuique lubet, nisi quod aut vi aut jure prohibeatur. Huic libertati quae opponatur servitus est. Tacitus. προdimus profecto grande patientiae documentum, se, sicut vetus aeti vidis quid ultimum in libertate esset, ita nos quid inservitute, adempto peris ussiones audiendi loquendique commentari in vit. Agric. Apud eundem annalium 3. Sacrovir, quam decora victoribus liberti squanto intolerabilior iervitus iterum victis & alter ille, historilis. r. aeuid aliud fibi reliquum Para tenere kbertatem aut mori ameservitutem 'Porro cum ea quam attulimus libertatis descriptio omnium sit adprobata calculis , neque cuiquam quod quidem coo sciam improbata, merito quoque hujus nostrae a nobis disputationis constituetur norma, ad quam tanquam

ad Lydium lapidem complura ad cognoscendam inspiciendamque penitius naturam atque essentiam libertatis facientia, cum bono Deo exigere atque explorare est animus.

Extra haec duo principia quemadmodum certi solidique in subjecto themate poni nihil potest, utpote quae talia sunt ut quaecumque aut ab Anonymo dicta sunt aut a nobis in

46쪽

in medium adserri poterunt, ad illa ipsa necessario sint reserenda,castiganda atque examinanda; ita mirari sebit quid A-nonymo quo libertatem serenissimas elorum Reipublicae convellat, in mentem venerit, quod omisso medio, ab extremorum uno, ad altem in pariter intremum deveniat, ac prae termissa temperatiori illa libertate quae in Aristocratico regimine haberi solet,aut saltem insuper habita,distinguendum putet, inter istiusmodi libertatem qualis extat in regno Galliae, atque alteram illam quae apud Helvetios reperiatur. N que enim video quid Venetis commune sit cum regno Galliae, in quo nihil est quod regium super rediatur fastigium,

imo ne exaequet quidem, quid cum Helvetiis, quibus unicum est Libertatis argumentum vicissim parere atque imperare Θ Esto,M confinaliter regnandi ratio iis ut uni reddatur. Impune facere quod velis sit id vero demum regem esse. Relinquamus subdiatis obsequii gloriam,quin altiora si spirent, subeat illud Lucani,

Libertas populi, quem regna coercent Libertate perit , cujus ster Paveris umbram

Si quidquid jubeare metas.

In vicem, esto & hoc, quod Democratico in politeumate omnia diversa sint atque opposita regno. Plura, si velit Anonvino largiamur, non effecerit tamen ut ea vel tantillum linertatem Reipub. Venetae sint tactura. Longe illi regale nomen , longe itidem plebis effraenis licentia: quin imo,per tot saeculorum decursus,perstitit illa,statque etiamnum, suo nixa tibicini, ac virtutis instar, media, & reducta inter utrumque; Neque est quispiam qui ignoret eam quantum a Democratico abscedit regimine, tanto ad Monarchiam propius accedere, &ex ad verso tanto eam popularii Remp. regendi sermae conjungi propius, quanto ab unius,

47쪽

dominatu longius recedit. Sunt emo haec oppido quam separatissima, & ut absolvam non subsistit arcessitum a separ

tis argumentum.

Sed enim vero ne videat cuipiam, quod egomet mihi ad allatam ab Anonymo distinctionem simplici hac co sutatione defunctus videar, scrutari lubet, ac si detur et-jam excutere , cui bono, cuive fini vir caeteroquin doctissimus , & ut testantur ab eo scripta, Polyhistor, in ipse limine impingere, atque tam quaesitae amiaeque dissertationitam ineptam incongruamque distinctionem praem*am voluerit. Ejus ego causam reor aut exacerbatu in Venetos animum. aut praeposterum Imperatori placendi studium: Quid eum in Venetos exstimularit equidem nescio, ac neque scio quid eum Imperatori tantopere conciliaverit. Quicquid est, judicavit. quantum assequor, sibi a distinctione in speciem verissima, nec minus facili, quaeque nullo negocio a uolibet demum lectore & capi valeret & concedi, petenum esse praesidium ., Hujus beneficio fidem facere sese posse speravit, neque olim istiusmodi libertatem qualem in regno suo reges habent, Venetis competiisse, neque &hoc tempore talem competere: qualem penes se existere Helvetii gloriantur: quin ex adverso, fuisse eos jam tum a primis incunabulis alienae potestati subditos, & ex quo sese in libertatem adseruerunt, resedisse eandem ex asse apud illos, qui Reip: clavum moderantur, neque ullam prorsus adeoque ne vel minimam libertatis portiunculam ad populum, nedum & ad plebem post nouum manasse. Sed de his plus satis. Vnum addam non abs re sore, quandoquidem multoties de originaria Venetorum libertate deque praeterito, nec non & de praesenti Reipub. statu erit dicendum descriptionem

48쪽

nem libertatis. prout eam a L O'. Florentino mox dicebamus traditam, fusius paulisper examinemus, quo si ex amus. sin omnia singulaque in illa , quam assertum imus Reipub. Venetae libertate, concurrere deprehendantur,quae in praedictam I. C. definitionem influunt, quaeque ex illa non inconcinne possitnt elici; omnibus quibus haec nostra in manus de ventura sunt, fides fiat, nolle me quippiam eorum, quae ad cognoscendam penitissime libertatis naturam factura videantur , Occultare; quoque & manifestum evadat, prius me nihil potiusve habere . quam ut sermone per regiam veritatis orbitam constanter deducto , vel ipsi adveriario, i gratiis licet, ac contranitenti, nedum aequo, benigno, candidoque Lectori, assensum torqueam.

C A P U T. II. Libertas diligentius in accuratius excussa. Libertas

naturalis quae, , quare. Libertas facultas. Fundamentum libertas. Iuris σ Lerum praescripta fictae L bertatis objectum , eidem. libertati nihil detrabunt.

Venetorum Respub. liberrima. Nec superiorem, nec parem agnoscit.

It ergo I C ' libertin es naturalis faculti ejus quod facere α cuique lubet, nisi si quid vi aut jure prolabeatur. Naturalem quod vocet magna ratio est Prima, quod sola sitNatura tu erum hominem quae faciat, idque per se, ac nullius externi egena ministerii. Hinc est quod tota libe ita sit a natura & homini insit a natura, ita adhaereat ut avelli non possit : Quod de sese gloriatur apud Herodianum Commodus Imp. ομῶ ε ψε--δεω νηB idem

49쪽

idem & de libero homine recte dicas. Idem qui homines solaspicit; eodem momento intuetur & liberos. Taleis nos matris alvus in lucem edit. Punerum temporis cogitatione praesumere non datur, quo quis non sit liber, nec momentum qu s ullum assignaverit, quo dici possit, homini qua homini, perinde ac si ante illud tempus plenariam libertatem non ha-Duisset, libertas primitus acquisita fuisse. Altera ratio quod instar naturae quae communis omnium est parens, ad omnes sese & singulos libertas diffundat, nu li, privatim emancipata. ita ut quod ex fragmentis Tullianis de Iustitia recenset Nonius & de libertate usurpareticeat, Eam nimirum ad quos bet ex aequo spectantem explicane ferie atque porrigere , fora spectane, projectam esse totam, publicam omnium cunctisque pariter communem . Quod & confirmant verba in hac ipsa definitione sequentia, aeuia facere cuique lubet, ipsaeque ita per leges libertatem non tam privatam quam publicam rem esse depraedicant: ut est textus in L. Si qua rogatu . Is de fideiacem. Iderr. in eundem & sensum in orat. de lege Agraria comtra Rullum Cicero, quid inquit tam populare quam liberti Θquam non solum ad homissim verum etiam a bestiis expeti atque o L 3 relus anteponi videtis. Non inconcinne & haec adsignari posset ratio libertatem vel hoc intuitu a natura I. C arcescere, quod olim non modo aequali in pretio libertas habita fuerit quo vita hominis animaque, quo spectant illa Crispi

Libertatem nemo bonus nisi cum anima simulamittit, verum etiam

majore. Erepta siquidem libertate hominem ab homine se reptum optimi mortalium majores nostri censuerunt. Sic novum hominem esse videri l. C μ Paulus servum ait, qui postquam manumissus fuerat, in servitutem relabitur. l. 27.

V de ad . legatio in L 98. J. desolui. se liberat. hominem alienum qui ex libero, aut quod in idem recidiimanumis sic vis sit effectus alium videri pronunciat. Quin &compar

50쪽

tione facta servitutem morte graviorem statuit Imp. l. Lori latis. ιλ tollend. maximeque disettim Imp. Constantinusini. ult. Coae depictam est in terminis ait, Libertati s verba sunt textun a majoribus tantum impensium ect, ut patribus quibus jus

dictae in Eseros necisue potest olim erat permissa, libertatem eripere non liceret, Optima sane ratione. vitam parentibus nostris pro parte acceptam se: imus, libertatem non item. hanc non parentibus,ὶ uni naturς debemus. Recte vel hoc ipso nomine libertas naturalis dicatur quod in ea tuenda conservandaque plus sibi licere natura voluerit, quam vel in ipsam mortalium vitam juris sibi reservavit. Neque haec quidem obiter notasse suffciat. Facultatis verbo liberam ac plenam potestatem rerumque pro arbittio gerendarum quandam velut facilitatem nullis aliunde impedimentis interturbatam I. C designat, unde& linguae Latinae auctores facultatem a facilitate metiuntur. Eadem Graecis dicitur. Ad hanc respoxisse facilitatem non inepte dicantur illa Lucreti lib. I.

Quodcumque obtulerat praedae fortuna, ferebat Sponte sua, sibi qui ue malere j mi vere docti.

Illud notari meretur, data opera I. C μ' Libertatem ver bo facultatis definire , nempe quo demonstret illam a jure neutiquam pendere, verum cum in mera liberrimaque cujuscumque voluntate consistat, per semetipsam subsistere, quod quidem nullatenus ei possit aptari , si aut hac in re juris alicujus essent partes, si qua communio. Eo enim deveni mus necesse est, ut cum jus nobis esse dicamus hoc aut illud agendi, ex adverso negare non possimus contrarium ejus, aut quod ab illo diversum sit adversumve, facere nobis non

licere: quando & illud ipsum, quod beneficio juris nobis

B a qua

SEARCH

MENU NAVIGATION