장음표시 사용
111쪽
r nitas in tionemque in abstracto, absolute, & simpliciter, auian creat 'U ' h ris consideramus, Patrem scilicet uti Patrem Filio digniorem , sit mitile maioremve esse fateamur oportet, in diuinis vero perlonis il- μ' la contemplando, cum aliud nihil sint, quam ipta diuina ellentia, etsi inter se distincta sunt, maiorem unam alia non esse, te-DὸZla asis statur idem Athanasius in eodem symbolo, quando dicit, arquisve ἡρη- m lis Patri secundum diuinitatem, id est, secundum diuinae ellen--- - tiae unitatem, quia de Filio in diuinitate hic sermo habetur. G μυρον Nec nos assiciat illud generare, ac generari, & illud produc 't re ac produci, quoniam per aequi ualentiam diuinae essentiae Vt nonnullis visum fuit fieri videntur. Aequivalet enim ipsa dis 'i essentia paternitati, filiationi, & spirationi simul & arquδ' ' liter, prout illis conuenit, quae nec aliud sunt illa gener re ist 'licet & generari, ac spirare & spirari, quam ipsa diuina essen--α tia . Regula enim est in Theologia, quod omnis actio ipsius V- ρμο ἰnae essentiae, est ipsa eadem diuina essentia, nec aliud Vltra, - - -iρ neque extra, ut glos. dixit in cap. I. in verbo Natura eodem: in accidens aliquod in ipsa diuina essentia esse non pol
et sit nec illae diuinae personae ob eamdem causam maiuS duuod
' i' ue minus habent propter diuinae essentiae unitatem, di sim-
zenta plieitatem, cuius diiunitatis simplicitatisque diuinae e
t esse νῆ' Ita uuam indivisibilem omnino esse demonstraui, immut Druiua esὰ bilemque , & omni compositione carentem , nulla est maio- - ' 'i β' filiis nulla uc ipsarum minoritas, sed summa paritas , D milis p ' & aedualitas, non solum in arternitate, magnitudine,& potestate , ut in capitulo de aequalitate personarum dixi ;sed & in persectione, & omnibus alijs , quae de Deo, & dμ uinis personis dici possimi, etsi personae inter se distinctae sunt, quia illiu um distinctio aliud nihil dicit, & aliud nihil desi- ' - oraeter illam puram, simplicem,& absolutam diltinctionem , quam necessariam fuisse dico; cum alia sit persona P alia Filij , alia Spiritus sancti, ut Athanasius dixit, quae ''δ'' 'distinguerentur , alia atque alia perlona non diceretur
oua omnia cum bene considerantur, Os claudunt omnibus di- . A centibus Unam esse maiorem , alia Vero minorem, 't Arriusta' arbitratus falso est, quando Patrem videlicet uti Patrem
112쪽
In diuinis consideramus, quia semper Filius Patri est aeqv, s rimis Iis, & utrique Spiritus sanctus & nulla maior, nullaque mi- nor est, sed tantum simpl ici & pura absolutaque distinctione reistin is
distinguuntur, quae nullam affert inter ipsas diuinas personas alterationem, neque augumenti, neque diminutionis, Ut dia Ditistia i δcamus semper diuinam essentiam esse immutabilem, &consequenter ipsas diuinas personas, quas nihil aliud esse declara- Ebissetiἡj, ut praeter illam diuinam essentiam, etsi inter se diuina illa dita prestinctione distinctae sunt. Et quamuis Pater a nullo,&Filius Ha Patre habeat, & Spiritus sanctus ab Vtroque recipiat, quae Disisa vi dignitatis sunt, dignius enim esse Videtur generare quam ge- tatis es. nerari, & dare quam ab alio accipere ; tamen haec non mu- sῶa . Θr. tant naturam aequalitatis personarum diuinarum , sed semper nerariae Ui- ut ex iam dictis demonstraui sunt pares, similes, & aequa- h.
Ies, nec alia res dicuntur; quod si alia res dicerentur genera- non mutant
re & alia generari, Pater dici posset aliquo modo Filio cli ' π:gnior & maior, sed cum Deitas sit in Patre, & Filio, sequita ruas M.tur quod eadem res sit in uno, quae est in alio, immo rCS iI- Rissis quais Ia, quae est generare, est in Filio, quia Deitas quamuis Dei- εὐε reitas non videatur aequi ualere ipsi generare prout in Filio consi deratur, ipsa tamen est in Filio . Nam si Filius est illa res, in aba. quae est generari,& Pater illa, quae est generare, & illa, quae est generare illa eadem est, quae & generari , quicquid habet eois,d s. a Pater formaliter habet Filius, & Spiritus sanctus, vel forma Iliater, vel realiter, aut idemptice,&quicquid habet Filius, ha- bis, si hisbet Spiritus sanctus, vel formaliter, vel realiter, aut idempti- , Spiritusce, & quicquid habet Spiritus sanctus habent Pater, & Filius sta, his pari modo; illa ergo eadem sunt in omnibus personis, sed non ves Cadem eodem modo sunt in omnibus personis, consideratione 6 i tamen & distinctione: qua de causa aliqua personis appropriata reputantur non distincta licet personae distinctae sint ) . Nos enim ipsi considerare possumus quomodo quinarius nuta
merus dexterae manus indistinctus sit in sinistra, ubi nec qui narius alius est a quinario sinistrae, nec Vno modo in una, nec os a. ibis alio modo in alia, nec in partes diuisus, qui totus est in maia 6 ra. nibus , etsi digiti unius manus alij sunt a digitis alterius . M a N c
113쪽
strictri im retione ad perfection
diuina generatione minime eotingit. si una maior is altera minor esset,
Nec minus credere debemus Filium a principio Patre minore; nam hoc quod animalis generatio de potentia ad actum, & de imperfectione ad perfectionem paulatim procedat, in diuina
generatione minime contingit, ut sanctus Thomas in suasu ma contra gentiles lib. .c. I I. dixit. Firma itaque remanet illa conclusio, quod una diuinarum personarum non est maior, nec alia minor, quod si ab hac sententia recederemus in errorem utique prolaberemur. Vnde discordiae potius rixar,dissensiones,& bella multa, tandem in caelis orirentur, ut in alio c. iam oste di. Diuersitas enim maioritasque, & minoritas discordiarum , malorum4, omnium causa semper & origo fuere, quae numquain caelis Luciferi superbia postposita extiterunt, nec sunt, nec erunt propter magnam illam diuinae essentiae unitatem,simplicia talemq; & maῆnam in omnibus personarum diuinarum aequaliatatem , quam superius etiain docui. Quamobrem & Beda nuJIum potuit, inquit, esse maius pacis indicium, quam una totum orbem descriptione cocludi, & Magister etiam sententiarum iri suo libro de Trinit. scriptum reliquit, Patrem Filio non esse m iorem, neque Filium Spiritu sancto, neque duas illarum maiores una, neque tres duabus, neque maiorem quantitatem in una
vel duabus, quam in tribus, vel in tribus duabusque, quam in una, propter ipsius diuinae essentiae indivisibilem unitatem. In igne vero a quo motus, lux, & calor proced unt, diuersum quippe atque aliud iudicamus, cum motus lux & calor, qui ab ipso igne procedunt, diuersos inter se ipsos esse videamus, atque ab ipso igne diuersos, &diuersas quoq; habere operationes. M tus enim ignis suo continuo motu movendo operatur, lux vero lucendo, & calor calefaciendo, qui nec simul operantur, etsi uno eodemq; tempore suas assidue exerceant operationes, diastincte tamen, separateq; nec alter illorum alterius in operando auxilio indiget, cum quilibet eorum distinctum,atque diue sum sortitus sit ossicium, & diuersas operationes, ut modo dixi, distincte, segregateq; , atque separate pertractant, licet uno e demq; tempore cum ipso igne sint, & oriatur. Cum autem ignis
114쪽
&distincte ad disserentiam diuinarum personarum, quae simul Dini ρ de inseparabiliter operantur, & illud quod una potest, & aliam
quoque posse non dubitamus, ob indivisibilem, incommutabi- iis varam. Iemque diuinae essentiae unitatem, quae nec similem habet, neque aequalem: Ex quo fit, ut tanta iit paritas, consorinitas,&xqualitas inter ipsas personas,quarum nulla maior, nullaue minor existit, sed omnes pares, similes sunt,& aequales. Aequa-Ies, inquam, non secundum relationem quod bene aduertendum est nec secundum quod a Patre dicitur Filius, sed prout quomodo. secundum quod in diuinis consideratur, & secundum substantiam, & essentiam diuinam, quarum eadem omnino est. Aequa--: Iitas ergo Patris &Fiiij non est relatio, Vel notio, sed natur sena=ia non Iis unitas, & idemptitas, quemadmodum docet Magister sententiarum distinct. 3. Quod enim dixi de Patre ,& Filio, illud l . atio idem dicendum & de Spiritu sancto assevero . Nec tantae parit nua σεμ ti, similitudini, atque aequalitati ipsarum diuinarum personaru tra- ὰ,ἱ Θ
contradicit Dominus cum in Matth. c. I q. dicit: Pater maior me aquabi
est ; nam tunc Filius de se ipso tamquam homine loquitur. Neque contradicit idem Dominus quando in Ioan.c.7. Mea doctria Mn corradina, inquit, non est mea, sed eius qui me misit, ostendedo quam p .
maior sit Pater ipso Filio in humanitate, manens aeternaliter in h. es . . diuinitate aequalis, sicuti Dominus in Ioan. c. I q. expresset mi 'statur dicens, Creditis in Deum, & in me credite, aequalem se Deo Patri faciendo, dum eamdem ipse de se fidem exigit, quae Iaabetur de Deo Patre . Itaque Paulus ad Philip. cap. z.ait: Qui s. cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est esse se aequata δε ap-- Iem Deo, sed semetipsum exinanivit formam serui accipiens, in similitudinem hominum factus,&habitu inventus ut homo. Et pisia viri alibi idem Apostolus: Cum autem omnia fuerint ei subiecta, Γο inhiam tunc & ipse filius subiectus erit, qui omnia illi subiecit, dixit,de Filio scilicet inhumanitate; ut August. in suo libro de Trinit. pinu, india c. 8. declarat. Dicemus igitur Dei Filium esse Deo Patri natura parem, similem, & aequalem, habitu vero, & in forma, quam ac- iis humani cepit, in humanitate scilicet minorem, ut idem Augustinus indicto c. 8. declarat, & Athanasina in suo symbolo .
115쪽
illivis alti mo, Dr profu i mo arcam, π quomodo ad illius, diuinarum . pensium
AC TENVS de aequalitate diuinarum persona rum , & quomodo una non est maior altera pro viribus ingenioli mei dixi. Nunc arbor altissima da mihi pennas sicut columbae , dc volabo in supercaelestem illam regionem ubi omnis secretorum omnium diu in rum rerum cognitio, & scientia praesertim tanti Mysterij, & a Gmmana cani sanctissimae Trinitatis reposita est, quam nedu humana, seda ζά. Ah, necti Angelica mens capere, neq; considerare potest: Aut flecteis capere ramos, & inclina caelos tuos,descende,tange montes,& fumigabunt tuae diuinitatis mysteria,quod si me destitueris,& ita metis meae oculos non aperueris ciuitatis tuae miracula, neq; hoc fa Pauli admi ctis LTrinitatis arcanum cotemplabor, sed cum Paulo dicere me necesse erit: O altitudo diuitiaru sapientiae, &scietiae Dei quam . inc6prehensibilia sunt iudicia eius,&i innuestigabiles vi eius rQuis enim tanti Mysterij & arcani latebras tentare, aut quis ilIa' sua mete,atq; intellectu Capere poterit, cum Deus ipse, ut Apo-Dein Meεm stolus ait, lucem habitet inaccessibilem. Multa enim extant mo- .ET ut numera,& scripturi; multae,& libri pene innumerabiles de Deo,& quod Deus est, Ut credere nos omnino debemus, & tenemur Deum esse quia est . Et quamqua infinitae sint rationes,quq nobis Deum esse aperte bstendunt; attamen magna semper fuit Philosophora Aratur. contentio & cotrouersia, & diuers; quoq; eorumde opiniones, ' cari, &stntentiae,cunt de Deo simpliciter dicere dissicillim v, arduuq: i d. o. semper fuerit,ut Cic. in lib. de nat.Deor. scriptu reliquit, & san- eius qtioq; Tho. I .par.art.7 mos edocuit. Infinitum enim scibile ς,-.ι non esse declarauit Aristo. a. phyLEt propterea tantus est Deus,mnunu er Lactat. Firmian. de ira Dei c. I O .dixit,quod ab homine nec ve
, I b, bis enarrari, neque sensibus aestimari valet. Sed proh quam dism..ia r rimati cillimum erit de mysterio sanctiss.Trinitatis illiusq; altissimo, , ' ἡ . A i profun-
116쪽
prosundissilino arcano disserere, cum & mente pescipi, lintelle eluq; intelligi, & ratione comprehendi minime queat; superat M . s.Trienim ipsum omnem sensum,omnemq; intellectum,& omnes intelligedi rationes,&sedet super Cherubin, idest, super plenituri isti intini dinem scientiae. Sentio enim quod in explicado, mysterij huius 'ει arcani magnitudo omnes vires meas eXcedit, quare mens deficit, & vox silet, & stupore maximo affectus admiror, obmute-stoq; & valde timeo non corde, sed ore forsan, aut calamo erra rei cum & mente syncera puro ; corde firmiter id semper credi- Credo Δderim, & c teros fidei articulos non secus ac credit,& tenet san- mater Ecclesia Catholica. Itaq; hac summa rem cum timore, a F irmi s& tremore,ac etiam modestia,& mente attenta,atq; omnino de- Σ ais uota tractare institui, quod & quilibet ChristianuS, ac Deo de- is, ne. Q creuotus facere debet, quia ut August. in libro qui est de Trinitate declarauit, nec periculosius alicubi erratur, nec laboriosiuS ali- ,hἡ Ecclesia quid quaeritur,nec fructuosus aliquid inuenitur. Et quamuis,ut Catissim Ambros.in sua homil.super Matth.c. I .retulit,diuina lateat my- c., Θ dita steria, nec facile iuxta Propheticum dictum, quisquam hominu m movet consitum scire possit, ut idem Ambros .in suo CodU I .c. neq; DA edin tu operum omnium,quae fecit Deus homo certa rationem reddero
possit: Tamen ex caeteris dictis, ac Domini praeceptis possumus , st. aliquid intelligere. Verii enim vero cum hoc sanctiss. Trinitatis Q se qanysteriu,& arcanum ab ipsa diuina generatione,illiusti; diuina, generationis personis procedat,no quid ipsa proprie sit exordiri z- bis
incipia&enarrare,quq nullo pacto enarrari potest, Isai.c. II. dita nonpotest.
cc te, Generatione eius quis enarrabit; sed quod ipsa est & u uod Paternitas,& Filiatio,& Spiratio seu procellio in diuin IS est,pro istisiis pacto faciliori intelligentia eoru,quae ad declaratione sanctiss.Trinit. '1oy sterii,& arcani pertinent principi u facia,eaq; premitta.Quoianaodo aute diuinarii personaru cognitio haberi possit, cum ex reno sit secundo loco quantu in.me erit aperiam. Cqtera Vero quq pHMipalis principalia in hoc prasenti capitulo sunt,de mysterio erunt sanias. Trinitatis, & arcano ..Tradit enim nobis i acra scriptura il- V sis Iud generationis nome,ut in Veteri,nouoq; testameto, & in mul D in η
tis alijs sacrς scripturqliteris legitur: Ait enim Ditiis per Isai.ult. - ' ' Si ego qui alijs generarionem tribuo stςxilia ero P quasi dicat no.
117쪽
Et rursus in alio loco, generatione eius quis enarrabit. In psatii . mo quoque secundo legitur: Dominus dixit ad me, Filius meus es tu, ego hodie genui te. Et iterum idem in alio loco, ipse in-
uocauit me Pater meus es tu. Quam generationem Ioanes etiain suo primo cap. demonstrauit, quando verba illa protulit: Et, vidimus gloriam eius gloriam quasi unigeniti a Patre. Et in alio loco iterum Ioannes, unigenitus Dei Filius, qui est in sinu P
tris, scripsit. Et Paulus I. Hebraeorum locutus ait, Cum iterum producit primogenitum in orbem terrae. Et in varijs alijs,diue sisque locis tam veteris, quam noui testamenti, ac etiam sacrae nisi arme scripturae literis hoc generationis nomen ostensum fuit; gener tionis, inquam, non secundum humanitatem, sed secundum di-Fibus a uinitate,qua ab sterno Filius a Patre sine matre nascitur,queas
has c.' modum & paternitatis, filiationisq; nomina, quς similiter vel
Pisi a tim ris novique testamenti sunt,& aliarum sacrarum scripturarum. ἰ monilim Dicitur enim Deuteron. 3 a. Numquid non ipse est Pater tuus ,
qui possedit, fecit, & creauit te ξ Et in Isa. c. 63. legitur, Tu do-nrui turm mine Pater noster, & Redemptor noster a s culo nomen tuum . ' Haec eadem nomina in nouo similiter testamento,& in alijss crae scripturae literis, sed clariori voce saepissime tamen expressa reperiantur, quando praesertim Dominus Iesus Matthaei voce c. I a. Ego&Pater unum sumus dixit; Et in Ioan .c. 8. idem D minus ait,si me sciretis. Et Ioan . in suo primo cap. Dedit eis p
testatem filios Dei fieri, cecinit. Et alibi Apostolus Christiun Dei filium confitentem: Benedictus Dominus Deus,& Patertianasam domini nostri Iesu Christi exclamat. De Spiritu sancto habeturm vibi ha- in Ioan . c. I S. & I6. quando Dominus dixit, Qui a Patre proce-- dit ille terimonium perhibebit de me. Sunt &alij loci pene quidem innumerabiles in quibus paternitatis, filiationisq; n mina, & spirationis ac processionis longe satis expressa reperiuntur, quae nunc hic prolixitatis euitandae gratia non refero .s, , auis, Sed quonam modo diuinarum personaru cognitio haberi pos. regnitia sit nunc hic facile quidem declaro, quod facile etiam declar tiirsiPatris Filius prius audiatur, quod & Patris praeceptum est,hait , quando Videlicet vox illa de cano intonuit: hic est Filius meus a. uid dilectus in quo milii bene complacui, ipsum audite. Praecepit enim
118쪽
enim Dominus, & expresse mandat Filium audiri, ut in Matth. eap. 11 . legitur; quem etiam audiuimus, & bene 'uidem, quando idem Dominus in eodem cap. II. diXit, quod nemo nouit Patrem nisi Filius, neque Filium nisi Pater, quod est summa co- gnitionis paternitatis, filiationisque, si recte verba illa conside
centur. Sed ut velum tantae cognitionis ab Oculis nostris remota riueatur,idem Dominus illa verba in eodem cap. subi unxit,& cui L -- voluerit Filius reuelare: non enim ratione, mente, atque i
tellectu diuinas ipsas personas comprehendi voluit, & totaIia hiis: ter intelligi, sed reuelatione tantum, Ut ipsa duce, etsi non im z.,, is talis aliqua saltem diuinarum personarum cognitio, reuelati o- nilbctunis scilicet haberetur. Dei enim inuisibilia, idest essentia Ita Dei attributa, quae humano generi sunt hodie inuisibilia, per ea D. g; Quae facta sunt, intellecta conspiciuntur, ut Paulus I. ad Romam θαρ' a declarat. Exemplis enim, similitudinibus, coniecturasque , α
rationibus rerum creatarum inuisibilia, & essentialia Dei attrita .is.lligunt.buta certo quodam modo intelliguntur, n'Π autem ipse Deus, D.in lucem qui lucem habitat inaccessibilem,& quem nullus hominum .idit unquam, ut Ioan. cap. Io. dixit, neque illas diuinas perscianas, quas nulla nouit creatura, ut idem quoque Dominus iii 1 1. Matth. docuit. Quae enim supra rationem sunt, non huma- suas iana ratione, sed quantum diuinitus reuelantur, noscuntur. L -gitur enim Ioannem post sibi diuinitus factam diuinarum perso- , bis, ista, narum reuelationem in suo primo cap. cecinisse, quod in priri cipio erat vebum, & verbum erat apud Deum, & Deus erat veri δετ α bum; ubi ipse quoque paternitatem, filiationemque demoria iis dum strat, non autem diuinitatem ipsam, nec quid ipsa sit, neqcie Hys -- quid Pater, & quid Filius, aut spiritus sanctus. Praedicauerum t γ--- Christum Prophetae, diuinitatem Vero ipsius neque in Proph tuerne tis, neque in Evangelio harretici quidem cognouerut dixit A
custinus super Ioan. cap. Io. Stephanus etiam Vidit caeIOs aper- non regnotos, & Iesum stantem a dextris virtutis Dei. Et hic est verus illo modus diuinas agnoscendi personas Patris scilicet, Filij, &Spi- ρhisis Brin. . ritus sancti r De Spiritu sancto, qui est tertia in diuinis persena , Genes. in princ sermo factus est cum dicitur: Spiritus Gi fere ζ' 12 Aibatur super aquas;& in Ioanaa -& 16. Quod enim dictu est de ηυ presse .
119쪽
viiiiiiis persinis, illud idem dicendum arbitror &de mysterio
sanctissimae Trinitatis,illiusq; altissimo & profundissimo arcano, quod simili ac pari etiam ratione cognosci potest, ut in Matth. P et Fili 4 cap. 12. Dominus nos docuit, quando aperta voce dixit: Ego,& Pater unum sumus; Et in Ioan . quoque cap. 1 q. idem Domi- Pilio is pia nus, Pater in me est, & ego in Patre similiter ait. Item in eodem ζ C., cap. videt me , videt & Patrem meum locutus est ; In quibusna. I, omnibus praenotatis locis pluritatem personarum, item &diuia re patre.Θ nar essentiς vilitatem simul ostendit,quod est magnum illud mPlz'. a. o sterium & arcanum, quod &intelligere, & ratione comprehe- Filium . dere maiores nostri non potuerunt, cuius nec alia propria co-M, 3isitim gnitio est, nisi diuinae illius reuelationis, abscondita enim haec
μ' a sunt a prudentibus & sapientibus, & caelestis disciplinae, idest
...iis , Christifidelibus qui paruuli nuncupantur, reuelata,vt in Matth. 'sti cap. II. legitur; quae nec loqui licet si Pauli verba a. Corinth. considerantur, qui dixit ei Audiui arcana Dei quae non licet ' homini loqui. Nullus enim sermo est mysterij huius & arcani , nullaque consideratio cum a sola Dei voluntate pendat ,&sola Dei volantate fiat; Deficit namque sensus humanus ubi M steria q natura non est, sed virtus Dei tantum: Et propterea beatus Vi .ga,. hau centius in suo sermone, qui est de Natiuitate Christi, scriptum d t.diuina reliquit, quod mysteria quae a sola Dei voluntate pendent, ut , - is Q hoc sanctissimae Trinitatis mysterium & arcanum, non nisi diui-hipossunt, nareuelatione cognosci possunt, quemadmodum & mysterius si 'inm quoque sanctissimae Conceptionis Domini nostri, quod cum asaeo, briis mera & sola Dei similiter voluntate pendeat, non Patriarchis , A. Michaeb neque Prophetis, aut alijs sanctissimis viris, sed beato Michaelixa, .ia et Archangelo, & ab eodem beatae Virgini docet fuisse reuelatum, .eata Viro- quemadmodum &Apostolis mysterium Regni Dei, ut in Luc.
ET ' eap. 8. legitur. Fidei enim haec sunt, & in sola scilicet fidei r
uelationis cognitione consistunt, quae cu in Domino facta sint, Raue io a qui cst via, Veritas, & aula, Vt in Ioan . cap. Iq. habetur, certiori I . . 'bi'. & firmior est ipsa humana ratione, quae nos modo huc, modo i sis humana luc pro libito nostrae voluntatis impellit; nec fides haberet me-- ritum si nostra haec humana ratio praestarct experimentum, Ut
Augustinus 3.epist. scripsit,&Gregorius in suis homilijs super
120쪽
Ioan. cap. 2. & Papa quoque in cap. in domo , post principium ,
iuncta etiam glos. in verbo; Non deuitare. quod utique praest rei si comparationibus, exemplis, coniecturisque, aut similit dinibus diuina haec probarentur,cum nulla quidem creatura sit, quae Deo, diuinisque personis assimilari, compararia e valeat, N iuxta illud Prophetae psal. suo 8a.&88. Deus quis similis tibi Θquod & Exodi quoque cap. Is . legitur. Neque aliquod est μ η ut exemplum, temeritas enim magis est, Ambrosus dixit, quam ' Π δ'
diuinarum cognitio, nec minus conuenit diuina huiusmodi ra- Non edomistionibus scrutari; nimis namque curiose diuina haec scrutando a gloria facile opprimimur. Sola enim reuelatio est,&sacra- n. a sis iarum scripturarum auctoritas & figurae, ut in summa Theologiae oriulegitur, atque etiam miracula, Vt etiam Iple docui, quae α diuis .misi a. nam generationem, diuinasque personas, mysterium & arc, magis est. num nobis ostendunt, quod ad fidem satis est, & maior credCn- Maior eretium beatitudo; Beatus enim ille est, cui caro & sanguis non re- 'uelauit, sed spiritus Dei, ut in Matth. cap. 16. legitur; nec vuterius perquirere debemus, sed cum Ambrosio magis dicere fas est, Nullum esse exemplum, quo humana comparatio rebus duuinis praestare possit. Quod si exempla & similitudines diuinam, ipsam gen erationem, mysteriumq; & arcanum nobis aperirent, cum omnia pene creata ad similitudinem hodie diuinae gener tionis, diuinarumque personarum, mysterijque illarum &ar- .ilsiisil macani deducantur non amplius reuelatione ipsa opus esset; Et dirim frustra Dominus in Matth. cap. 1 1. diAisset, quod nemo nouit Patrem nisi Filius, neque Filium nisi Pater, & cui voluerit Fi- Θ ajeam Iius reuelare et Nec mysterium amplius & arcanum diceretur, uelo neque vera fides esset, quoniam ratio humana, similitudineseMempla, comparationesque,&coniecturae praestarent experia ma
mentum, ut Augustinus in sua 3. epistola, & Gregorius in suis homilijs super Ioan . cap. a. & Papa in praeallegato cap. in domo i uncta glos. itidem in verbo, deuitare, dixerunt. Sed res certisi sma, & omnibus notissima videretur, carens omni penitus fide; vera enim, ut inquiunt ipsi, fides est credere quod proprijs oc
lis etiam mentis non videmus. Et cum exempla similitudines; Drepsi aemciconiecturae in medium adducuntur impietas magis est, quam