장음표시 사용
121쪽
Implet πι fides,cum contra potius ac magis facere videantur quam pro,ut beatus Vincentius in suo sermone qui est de Trinitate testatuin e re .reliquit; Nec tanta siquidem solitudo afferri potest quin m ἶ4 1 A., 1Or dassimilitudo reperiatur, periculose enim similitudines, ex pla, coniecturae valde sunt & rationes, quae si bene consideren-h- - ω- tur, ut non credamus suadent magis, cum praesertim magnum illud diuinae essentiae.vnitatis mysterium trium diuinarum per ita P in sonarum a se inuicem distinctarum consideramus, cuius diui-πποῦ nitas, & indi stincta unitas facit illas tres di uinas personas, unum in se idem in essentia tamen esse, quod in creaturis considerare ne-z dum arduum , & perdissicile est & impossibile, cum hoc so-- tabes et laipsa diuina essentia sectat,&proprium praecipuumque diu,
in m per- narum sit personarum; quod & dominus quidem Iesiis manife-ρ demonstrat, quando in Matth. cap. I a. locutus dixit, Ego re Pater unum sumus , ad diuinas personas unitatem essentiς simul cum diuinarum personarum distinctione referendo, non autem
ad creaturas. Quod enim dictum est de Patre, & Filio, illud quoque dicendum censeo & de Spiritu sancto, qui propter naturae diuinς unitatem Vnus est cum Patre, & Filio, qui totus est in Patre, & Filio, quemadmodum & totus est Filius in Patre, &Spiritu sancto, & totus quoque in verbo Pater, & Spiritus sa vider cius. unde prouenit illudque fit, quod qui videt Patrem, videt, I hi & Filium, & Spiritum sanctum, & qui videt Filium, videt & P vum assia trem, & Spiritum sanctum, & qui videt Spiritum sanctum, videt similiter & Patrem, & Filium simul, propter singularem ipsarumis diuinarum personarum Deitatem, & essentiae unitatem; quare μ' - Ioan . in sua epistola Canonica; Tres inquid sunt qui testimo-πα mu dant in cano Pater, verbum, & Spiritus sanctus, & hi tres
sim vnum sunt,una essentia,& Vna diuinitas,non autem Vt creaturali
zia A quae cum inter se distinctae sint, non Vnum S idem sunt, sed plu-
-ψ' res, & diuerser etsi aliquando dicatur quod una sit duorum, vel D strum uri pluriu voluntra, quoru non Vna proprie, sed plures & diuersae ρω i- Vρει--& distineis illoru volutates, ad unu Vero finem tendentes, P- ρ enim duoru vel plurium voluntates unum dicuxur&Vna voluntas . Non itaque duae res creatae donec distinctae sunt,
unum & idem dici possunt, sed duae semper,&distinctae. Vid
122쪽
mus etenim ceram quae cum in partes aliquando distincta sit, si tamen partes illae simul & in unum iunguntur di copulantur,vnu s si, si m& idem quoque in essentia sunt, absque aliqua tamen partium distinctionei ad differentiam vero dium rum personarum, quae tuis .isu is etsi unum, & idem in essentia sint, sunt vero inter se distinctae,
quamuis illarum essentia una semper atque indistincta rem neat. Ex quo etiam fieri videtur, Vt una eademque Ipsarum po- diainmone.
tentia sit una eademque sapientia, & bonitas , etsi potentia P tris esse dicatur, & sapientia Filii, ac bonitas Spiritus lancti per Aappropriationem scilicet & attributionem,cum tantum proprie
sit una diuinarum personarum, quantum & alteia,& tantum una quantum duae, & tantum duae quantum Vna,& quaI um H insancti. eadem quoque voluntas est, non ad eumdem solum finem , sed una proprie atque eadem ipsarum voluntas, quae in creaturis . . in On Vna, neque eadem est, sed tot esse videntur, quot distinctae segregataeq; reperiuntur creaturae. Videmus etiam multa membra in uno eodem6; corpore, quae tamen cum distincta sint non . Eumdem actuar habent, ut Paulus a corinth. dixit : Impossibi ale enim est creaturas diuinis personis assimilare , tum quia I atio ..ihi, bis. illas non capit,& sine rationis cognitione assimilare vanitas, i υanum est
meritasd; est ; tum erit quia vere & plene creaturas summo Deo creatori assimilare, comparareq; minime conuenit, lotus quiaQ ripis re homo ad Dei similitudinem & imaginem factus est,ut Genes . irivrinc. dicitur. Non itaque tanta potest afferri similitudo, quin maior reperiatur dissimilitudo; quapropter similitudines & eκ Dia cum afferuntur, videndu est ne magis noceant, quam diutria haec aperiant. Noscere enim quod Pater est, & quod Filius a Patre solo genitus est Propheta psal. a . dicente: Ego hodie genui te; & quod Spiritus sanctus ab utroque procedit iuxta illud mi a Patre procedit ille testimonium perhibebit de me, satis
Est, cum diuino ore haec omnia Dominus reuelauerit . Quomo- Misa νὸti.
Eo autem Filius a Patre genitus sit,& quomodo Spiritui i nctus :;nae
ab utroque procedat, exempla, similitudines, coniecturae, & r tiones non declarant, nec ratio ipsa quae auriga est, & Omnium AJ-riga is cognitionum magistra demonstrat, Ambrosio dicente, impossiabile esse diuinae generationis scire secretum, licet enim scire , nisuis.
123쪽
yi mitidem , quod Pater est aeternus, & quod Filius a patre QIo
genitus est,& quod Spiritus sanctus ab utroque procedit,vtD minus Iesus sua lalla diuina reuelatione monstrauit, non autem .s ., st ua, quomodo, nec scire conuenit qua ratione unum,& idem sunt functus ab Pater & Fili us, & Spiritus sanctus in essentia, quod est illud ma-Σ '' gnum mysterium & arcanum, quod sibi Dominus restiuauit: Diis foema Itaque nos dicere cum Ambrosio licebit, quod scrutari plurali- T ae talem personarum in unitate essentiae,& unitatem essentiae in consileratio pluralitate personarum temeritas est, cum superna haec myst ria sint, quae scrutari non licet dixit Magister sententiarum c. 9. Dicunt Theologi,ut in summa Theologiae cap. Io. Iegitur,quod sanctissima Trinitas tribus modis nobis innotescit: patet modis issis enim Vt in ipsa Iegitur in figuris, & creaturis, &ut etiam ego μηπος ἔ- addidi & in miraculis, sed quicquid sit, ne quod antea dixi d
nuo repetam, nunc non recenseo; satis superque erit scire quod omnes illi modi etiam per auditum verbi Dei, & per visum 1 Modioris, crarum scripturarum ut faciunt Theologi reuelationum sunt: prcter tamen quod in creaturis vere cognoscatur,cum hocm a 8 ἡ-ὸ ab Omni prorsus ratione alienum esse antea demonstrauerim. ration uni Distat enim multu similitudines & exempla,quae de rebus cre
Dista simia tis fiunt,a diuina ipsa generatione,& a diuinis personis ipsaru6;--ώαI mysterio & arcano; etsi Vestigium Trinitatis certo quodam mo-G-b re do in unaquaque creatura esse dicatur, quod in creaturis multi
plex esse potest, secundum tamen quod unum aliquid est, & s cundum quod quendam ordinem tenent,ut August.in libro qui est de Trinitate scripsit, per creaturas, & similitudines ipsarum certo quodam modo consideratur diuina Trinitas, & mysterium ipsius, &ad aliqnam ipsius cognitionem deuenitur, non autem quid ipsa proprie sit cognoscitur, sic neque mysterium illius &arcanum; fieri namque aliquando huiusmodi coniectum, simias; nuata litudines, comparationes & eXempla solent de rebus creatis ad' ata eruditionem, &simplicium institutionem seu instructionem, viis Abbas in hac rubrica cap. I. dixit, tamquam prima elementa, ut animus noster ex his quae nouit surgat ad incognita ,quae Π0 . duri, iis nou1r, Vt Greg. il est sententia in sua homilia super Mittit. c.
& ita quasi mentis ratiocinatione quae suo ipsius proprii est in
124쪽
quendo, non propter quid, sed propter quandam certam aequiparationem quodammodo sanctissima Trinitas demonstratur, ipsiusque mysterium simul & arcanum, surgendo ab elementis ad canum, & a corruptibilibus ad incomi ptibilia. Est etia Deus n-'. is ipse verus & perfectus finis Omnium, alij vero ita appellantur si mum f- . militudine quadam; veritas tamen est, quod generatio, & ipsae diuinae personae, atque mysterium & arcanum ipserum, reuel tione nobis diuinitus facta cognoscuntur, quae tamen cognitio non est eadem, nec tanta quanta Patris &Fiiij & Spiritus sania rat PM cti, quam tamen postea fide penetramus, nisi enim, iuxta illud P, C c. Isaiae cap. II. credideritis non intelligetis . .
ROMAE, m Tapuraphia Sa ij, s Sociorum.
126쪽
Recognitio nonnullorum locorum.
r. v U I 8 post illud verbum, praecipuana eius partem, adde, magis . . vers. δ. lege, generalia, m in vers ao. lege, quantamq; .
s. vers. s. poII νerbum, simiori, adde, etiam. s. vers. ast post verbum, est omnium , adde verbum, maxime. vers. aa. dicas, inc- olim. cy in vers a s. pH3 verbum, transu stantiationem , liceat hoc uti vocabulo, seu conuersionem
quae idem simi. 1 o. vcrs 1. dicas, de qua , ct in eo. vers dicas, nam in ea. ἔI. vers. I. tolle verbil illud, dixit, er in eade pag. vers. ιγ quando dicit. non enim est pater nisi sit filius, immediate adde , neque filius est nisi sit pater. ιε. vers as quando dicit in eo. c. I. rasse illud, I. I. vers. 3 . quando dicit, ut scilicet sintres diuersiae, Adde immediate, de diuersam habeant substantiam.
ab. vers. as Post verbum, esse videmus, adde immediare, in quibus idesunt diuinae per nae cum diuina essentia . 27. vers. s. creatara est, dicita . vers 33. existimaueruntia. a. vers. am Verbia ρ. vers. s. ut ad persectania.