Servatii Gallaei Dissertationes de Sibyllis earumque oraculis, cum figuris aeneis

발행: 1688년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

702쪽

CAPUT XXVI. De Deo

HERCULE MAGUS A NO

In littore Maris Zelandici effossis.

BREVIARIUM. Gladiis di Gruterus emendantur. Hercules Magusianis Thebano HerisI cule antiquior. Eindius resinatis. Ante Coseum Samium nemo Graecreum usique ad Gades navigavit. Galli Doris es antiquum sisti fuerunt Herculem. Doriensis non fuerunt Graeci sed Phoenicii. Dor eivitas ubinam sita. Ammianus expostus. Stephanus emendatus.

Insieritio Mest Cappellana eorrecta ct exposta. Hercules Magusanua quis fuerit, Phoenices is ysua fugantur. Hercules Magusanus in Hispaniam usique ad Gades navigavit. stua forma pingatur Hereules. Templum hule Herculi Metusano fuit erectum in Gadibus. Trii praecipue Herculem eorunt. Magusiani nomen esse vocem Phoeniciam probatur erexplicatur. Unde Magusanus Hercules vocetur, ostenditur. Num Her eules Posiae tempore Matiebriam usique pervenerit. Pervenit etiam in Galliam. Unde eiυitas Ales in Gallia nomen sit sertita. Unde urbi Nemause, nomen illud sit datum. Galli quomodo Herculem vocarunt. o modo Herculis cultus in Malae iam fuit introductus ' Ad Scaldis ostium olim fuit exstructum templum Herculi Magusano. Matiebria olim i Doriensibus suit oceupata. Romodo Hercules Magusanus a Malachris olim fuerit cultus. Zelandia ante Romanorum adventum in i N n n n x lar isti iam by GOrale

703쪽

εueo DE HERCULE MAGUSANO, &c.

las regiones, fuit cognita. Sub quo nomine Romani Herculem Magu- sanum coluerunt ' Templi Herculei deseraptis. sedibus ceremoniis Her-ιules hie colebatur ἰ Sub titulo Hereulis Victoris Hercules Metu nisadorabatur. Cur Portumnus fuerit dictis P H in Herculis varia nomina. Cur Melearthus suerit dictus Z Cartheia is quo fuit sundata orexstructa st Carthaginem quinam eondiderint. Dea Dialennia quae sis. Unde Nebasennia si dicta. Di nomen Hebraeum vel Hamisis-Ost absolutas dissertationes de Sibyllis , lubet heic,

etiam adjicere conjecturas nostras de Deo Hercule Magusiano & Dea Nehesennia , de quibus ante aliquot annos multa apud Zelandos aliosque suere conscripta. De Hercule Magusino cui vitiose Marcusano nomen est in veteri inscriptione, kNobilis . Eindio in suo Chronico Zelandiae. o. XLIV. ex Grutem , citata ut dicam quae nobis maxime vero umilia videntur , sic habe , lector benevole. Fallitur Nob. Undius Hereulim hunc Magusianum cum Nebano eundem suisse, existimans. The banus enim Hercules Magusiano multo iunior. Lucian. in de Dea

μως ἐς . Et sunt templa in SIria aeque fere antiqua atque 1n AEgypto quorum ego musta viai, inter quae Hereulis in dro , non illius Hereulis quem Graeci veneramur , sed de eo loquor, qui musto est antiquior, herarique rius est. Imo Graecorum neminem ante Colaeum Samium qui annissere cxcentis Hercule Magulano posterior usque ad Gades navigasse ex Herodoto certum est. Nec Thebanus ille in Illyria regnavit, sed Ambraciae in Epiro: ideoque navigatio in Galliam illi non potest adscribi, quidquid dicat nob. Eindius: Galgi enim Dorienses de Graecis Doriensibus perperam accipitur) teste Ammiano ab eodem Lindio ibidem citato, Antiquiorem securi Herculem, Oceano locos em es inhabiatarunt. Hoc procul dubio Nob. Virum fefellit,quod Doriensum meminit Ammianus, si enim Hercules Magulanus in Galliam deduxit Dorim. H , omnino statuendum videbatur , per Magusianum hunc , Hem

cutem Graecum intelligendum esse, non enim probabile judicandum est

704쪽

est, Doriensis , quos Graecos esse Vir Nob. putavit , voluisse sequi Ducem Barbarum, Herculem Phoenicium nempe, quem Magusianumelle Hermum, infra dicetur. Nec hic Viri Nob. tantum fuit error, verum & aliorum, cum veterum, vide Philostrat. lib. V. de Apoll. ubi de Gadibus tum recentiorum. Sed ut nodus hic solvatur, &Viro Nob. scrupulus eximatur, per Dorienses hos, cum magno B charto lib. de colon. Phoenic. cap. XLI. intelligendum esse putamus, Dorienses Phoenicios, urbe Doro vel Dora prope Carmelum inter Pto- Iemaidem & Caesaream Stratonis, oriundos. Hujus civitatis meminit Josua cap. XII. commate XXIII. & de ea legitur, Ι Chron. cap. VII. vers XXIX. De incolis urbis Dor legas etiam lib. Judici cap. I. vers XXVII. Ab illa civitate est nomen gentile , Dorienses. Δωροιής Graece vocat Josephus , lib. Antiq. XIX. cap. VI. Latina versio sic sonat, Pallas Petronius , legatus Tiberii Claudii Caes. Aug. Germanici, Magistraritas Doriensium. Stephanus, eodem loco , B

nus dicit, Dorienses antiquiorem Herculem secutos, de Colonia Doriens quam Hercules Magus s e Phoenicia ad Gades usque, imo & ejus partem hine in Galliam secum adduxit, statuendum esse existimamus Putamus ergo uti supra notavimus , nomen hujus Herculis: non esse legendum Marcusanus sed Magusianus : Ineptiunt, inquit Doctiss. Ottelius in Thesauro suo Geographico qui pro voce Magusianus, Mareus num legunt: quum nec eanina istera, neque quου vestigium in lapide qvim dirigenter inspexi eernitur. At hane veram ese scripturam, testimonio es Post humi nummus aeneus, qui Herculis Magulani quoque figiem in nomen liquido ostentat, Posthumum trans-Rhenani limitu huyus Ducem edi Galliae praesidem factum is Valeriano, Trebellius Pollio memoriae prodidit. Inscriptio autem quae Nest-capellae in columna templi asservatur, hoc modo resertur in libello Belgico, anno i 6 7. Medioburgi edito,

V. S. L. Μ.

705쪽

s DL DE HERCULE MAGUSANO, 8ee.

manifeste evincet. Ipsi enim oculis nostris Inscriptionem illam eo speximus & distincte legimus; sic autem habet:

V. S. L. Μ.

Ex hac Inscriptione & lapide Antiquo non MARCUSANO sed ΜΑGVSANO legendum esse nulli dubitantes assirmamus

ac asserimus. hanc cum in Nest-cappellano templo legeremus & deseriaberemus, Inscriptionem , retulit nobis pastor illius Ecclesiae , viros multos hanc legentes , non potuisse explicare quid significaret vox

eta viri alicujus nomen proprium , neminemque moveri debere ob duplicatum I. plurima enim ejusmodi exempla in Veteribus Inscriptionibus reperiri et hoc autem quo pacto contingat I. superfluum in Inscriptionibus inveniri nonnunquam, putamus nos, hoc accidisse ex ignorantia lapicidarum, qui non secundum scriptionem ordinariam sed pronuntiationem, literas efformarunt & exsculpserunt: quando ex. gr. P RIM IV S ore pronuntiatur, videntur duo L. pronuntiari

non Ρ R IM IV S sed P RI M I-I V S. atque hinc putamus evenisse quod pro nomine P RΙΜIVS PRIΜΙ-IVS secundum pronuntiationem sculpserint lapicidae. Hercules ergo hic Magusinis, est Phoenicius ille, sive Tyrius. qui bioli a nonnullis judicatur. Phoenices enim qui propter occupatam a Josua terram Canaan, alio commigrare cogebantur . Iugiebant a facie γομα praedonis , fui Nam, docentibus id columnis in Tingintana, cum Phoenicia inscriptione olim visis , ut testatur Procopius Uandalicor. lib. II. cap. X. aedificarunt, inquit , castellum in civitate Numidiea ubi nune est urbs Tί γις , ITVis, ibi ex alia lapidibus constarit duae e lumnae, prope magnum fontem erectae, Phoenicios habentes ebaracteresin. scriptos, qui Phoenicum lingua se sonant : H μεις ἐσω, οἰ φυμύες, Iλσῆ του Ληςου, ii. Nαυῆ, nos ii sumus aut fugerunt d facie γομα praedonis, tiliι Nave. Phoenices, inquam, instructa arce navali, duce Hercule Tyrio, in Hispaniam ad Gades usque navigasse, asi

706쪽

seritur. Philostrat. lib. II. de vita Appollon. Λυτι, g k--υς ο

Αἰ- ον Nn τα Γαδειροι ἔλθειν, κ, et γης. Hoc est: ipsi enim Hercules dieitur Gades disterminasse, columnasque terminos erexisse, Oceanum qui extra est dirimens , paret non Thesanum hunc Here

km , M AD ptium fuisse, qui ad Gades venit di terrae fuit stor, atque

hinc est quod Hercules pingatur ea serma quae nautam convenientissime refert, teste Luciano in Hercul. Γερων ἐς το ἔκαπν, ἀναφα λο πτας ε πιλιος ἀκούως , οσμ λοιπαὶ , π τυχών , ρυσης το δε μα,1 Moy κεκαυ νγ ἐς το μελάν 'ον , οἴστ ει ν οἱ θαλαίουργοὶ ψονΤες. Hoc est: Summus deerepitus, reealvager, reliquis eapilia prorsus canis,

cute rugosa ct in nigerrimum taurem exusta, quales sunt nauta senes. Sed praeter hanc rationem putamus non inconcinne dici posse eum tali colore depictum suisse , siquidem Phoenices a servore Solis ita exurantur, ut eorum color cum hominum in occidente degentium colore non possit conserri. Herculi huic templum in Gadibus a Phoeniciis suit erectum , in quo divinos honores ipsi deferebant, non Graeco ritu, ut par esset, si Thebanus intelligi deberet, sed Phoe

es apud eolumnas, Phamisti mihi videntur exstruxisse, er hodie colitur more Phaenicis , De que ipsis Thebanus non est, sed T ius. Tyrios Herculem praecipue colere, testis est Curtius lib. IV. p. m. so. Plura loca quae ex Arriano , Pomponio Mela aliisque postent adduci, non addemus. Constat ergo fuisse Phoenicium, quod etiamsi hi scriptores non testarentur , asiunde probari posse videtur , ex ipsius nomine Magusiano, quod Phoenicium esse nulli dubitamus. Notandum autem in antecessum, linguam Phoeniciorum Hebraeae&Chaldaeae valde similem, ut praeter Plauti prenuit id testantur Hieronymus & Priscianus, ille in comment. ad Jer. cap. V. Paeni quasi Phoeni , quorum lingua Hebraeae maina ex parte est eonfinis. hic lib. V. Lingua Poenorum Chaldeae vel Hebreae smilis. Magusmus itaque dicitur, nomine paululum interpolato, i, navigatione, a transfret tione , Ra gus Chaldaeis est secare, abstin ere, & hinc accipitur pro

707쪽

tranfra, transfretare scit. flumina, mare &c. quas diceres secare m

re , ut passim apud aruores , phrasis haec reperitur, Horat. Ode I. lib. I.

- - - - Ut trabe Cypria

Myrtoum pavidus nauta scet Mare. Et in Chaldaeo textu legere est II Sam. XIX. vers XVII. &EsaLXVI.

Vers II. arao m sm transvehentes. Hinc etiam Chaldaeis Mao m

gis est navis tr ectoria, scapha, item vadum, transitus. Quis igitur non videat a Mau megis , Megisnum dici posse, nomine, ut dictum, parum mutato, & Herculem Magusianum vocari nomine Hebraeo sive Chaldaeo , cui Phoenicum lingua similis est. Magusianum itaque Ducem hunc Phoenicium Punico vocabulo , a navigatione, vocari. nostra est opinio. Nec miretur quisquam, siquidem, teste Lactantio, Dii Deaeque aliique sine numero, a reperta arte, vel dona elone munerum , vel rebus gestis nomen & Divinos honores consecutisnt. Ιmo Philostratus assirmat Herculem hunc cultum, quia sumisma sapientia totum orbem dimensus est, usque ad ultimos terrarum fines. Magusianus igitur Hereules, est Hercules transfietator, qui EPhoenicia colonias ad sectum Gaditanum & ulterius si non ipse, ipsius saltem hoc fecerint posteri, perduxit e sin autem nunc quae ratur, quomodo haec Inscriptioni st-cappellanae quadrent, num ergo statuendum sit, Herculem hune Josuae temporibus Walachriam usque pervenisse ἰ respondemus, etiamsi haec assirmaremus, nosa probabilitate aliena non dicturos, testatur Lactantius lib. I. cap. IX.

de Hercule narrari, eum totum terrarum orbem peragrasso σο expugnasse,

ut melioris notae codices legunt, idque mi vigiosactum esse dicit idem Lactant. lib. I. cap. V. Philostrat. ut paulo ante dictum fuit, illum totum orbem usque ad ultimos terrarum fines. dimensum esse, affirmat. Constat etiam illum ultra fretum Gaditanum navigasse, &in Galliam venisse , urbemque Alesiam ibidem ab eo exstructam. Ales, ' τὸ ρ , κα- ἀω πατει-- Teste Diodoro Siculo p. m. iue g. ab errasione ad expeditiones Molicaae. Nemausum , Nisemes vuIgo ,. a Nemauso Herculis filio, conditam docet Suidas in voce Nέα-σγ. De Hercule apud Gallos qui degit, videndus Lucianus , in Herc. qui testatur, Gallos Herculem sermone patrio rimium vocare consuetos. Imo di hodie in Liguria visitur portus Hermia Monaeci, vulgo. M

708쪽

naeo. Ammianus de Hercul. lib. XV. Monoeci similiter arcem θ ρω- tum ad perennem sui memoriam consecravit: Ita ut certissimum sit in Gallias illum pervenisse : num igitur usque adeo mirandum esset, Herculem, aut aliquos illius c oloniae ultra Gades missae, littora legentes, Natachriam usque appulisset praesertim cum Ammianus arguat, loca, Herculi & Doriensibus habitata, suisse quasdam insulas extimas. Tacitus , qui sub Germanorum nomine & Belgas complecti tur, testatur in de morib. Germ. illos memorare , fuisse apud eos di Herculem: quod de illo Phoenicio quominus intelligatur, nihil obstat. Sed non necesse est eo nos devenire, siquidem & alio pacto, Hereulis Magusiani cultus ibidem deserri potuit, per aliquos nempe Doriensium illorum de quibus supra. vel per posterorum nonnullos. Gallia enim usque adeo longe a Natachria non distat. An hoc insulsum esset, si contenderemus, illos cultum numinis sui eo, ex Gallia Hispaniaque asportasse i Certe nobis equidem non videtur , Inscriptione antiqua evidentissime illud probante. inest-cappellae ergo olim suit portus, uti testantur multi , quo naves in diversas regiones solvebant , vel ad quem exteri & incolae contendebant. Scaldis ostium

fuisse perhibet Ortellus , ibique templum illi Herculi , cujus reliquias suo aevo extitisse assirmat Geropius liscanus , exstructum suisse. vero simile est, in quo tum incolae cum advenae, foelix ut illis cederet navigatio , more usitato sacra faciebant. Imo & arcis ibidem relliquias aevo suo visas, contendit idem Geropius Becamis, unde nos vere assirmare posse existimamus, Wala chriam a colonia Doriensi, vel aliis ab illis Doriensibus oriundis, suisse occupatam , &contra hostium insultus munitam, atque hinc videat quivis ad portus ostium custodiendum, arcem illam sundatam fuisse. Quomodo

autem Hercules Phoenicius , Deus extraneus a Walachris Romana,

ditioni subjectis Caesarem enim Belgas debellasse constat) suerit culistus , si quis quaerat aut miretur ' agnoscat vel hinc clarum esse, Zelandiam , terram habitabilem non tantum , verum etiam habitatam notamque suisse . ante Romanorum in has oras adventum di postquam autem Romani Belgas subiugarunt, si Herculis cultum retinuere

Walachri, non amplius illum sub Magusani nomine adorarunt sed sub alio titulo. Mos enim Romanis erat, Deos gentium quas sibi subjicere nitebantur, aut subjugarant evocare . Romamque deserre, eisque

o ooo ibidem

709쪽

c sis DE HERCULE MAGUSANO, 3 e.

ibidem templa ara Rite dicare atque consecrare , ut dotum est ex formula evocationis, a Macrobio lib. III. Salum. cap. IX. ex Samia monici Sirenici lib. rerum reconditarum , recitata. Num ergo,

Hercules hic Agag anus Romam delatus , ibidem Divinos honores, templum arasque est consecutus, roget sorte quispiam' Sed quid ab surdi siquetur hoc si ila tuam usi Certe nihil , fatemur quidem non sub Magusiani nomine Phoenicio , sed Latino , Portumni & Victoris fuisse cultum. Plinius lib. X. cap. XXIX. Ronne in aedem Herculis, in foro boario , nec musicae nec eanes intrant. Hujus Dei templum , mulieribus & servis intrare erat prohibitum , imo canes, & muscae& porci summa cura arcebantur. Conser cum his ceremoniis, illas, quibus Hercules noster Agaginantis olim in templo Gaditano col batur , videbis eodem modo fuisse peractas. De his vide sis Silium Italicum lib. III. initio. mineos prohibent gressin, ae limine curant Setigeros arcere sues, M. Ibidem etiam exactam deprehendes templi Herculei descriptionem, an non etiam titulus Victoriae eleganter & concinne tribuatur Herculi Magusiano, qui terrarum orbem expugnasse sertur ζ Apprime etiam alachri esl-cappellani , pro Deo suo habebant Herculem hunc Magusianum , portubus siquidem praesidere tredebatur, hincque Latini illum Portumnum dixerunt. Multa & varia uni eidemque Deci Romanos dedisse nomina, nemo est qui non sciat. Graeci hunc Pomtumnum Palaemonem vocarunt e Hesychius παλα&μων ό H,κλῆς.

Phoenicii illum etiam vocabulo Punico μέλαικον appellarunt, aliam, ut statim constabit , ob causam , Philo Byblius ex Sanchoniathone apud Euseb. lib. I. praeparat. Evang. Tω ' Δηυαρου γί - μελ-

κικοῖ γ o M H . Ex Damarunte natus est Melcaribus, qui se Hercules. Portumnum autem eundem esse cum Pa mone, testatur Festus. Portumnus qui ct Pa mon atio nomine dicitur, inter Deos,

qui praesum mari, is Romanis colebatur. Portumnus igitur, Palamon 3e Mestarthus , vel ut Latini scribunt. Melicerta ct Hercules Magusianus est unin idemque Deus: quamvis miseri mortales existimarint, diversa se

colere numina. Hunc autem eundem esse cum Hercule

constat , & uti Aset anus a navigatione & transfretatione, dictus Diqitigod by Cooste

710쪽

DISSERTATIO

suit , sic heie Melearthm dicitur ob conditamist Kartham urbem. Strabo docet, olim fuisse in Hispania urbem eximiam , cui nomcnerat καrretα Cartheia, hujus conditorem fuisse Herculem perhibet

cet Tyrios Carthaginem condidisse. Hane ab Hercule dicunt fundatam, inter quas ct Timosthenes , qui eam antiquitus Heracleam dictam fuisse

refert. Μelcarthus ergo idem ac RGp abo Meleta Cartha, hoc est, rex , Dominus Kartha. Olim autem civitas haec ου mp di Meleta Carthia vocabatur. Hinc Herculem, simplici nomine Matica olim uocabant Phoenicii, si ve potius Amathusii Phoenicibus oriundi: Hesychius,

conveniunt , quem in Hispaniam appulisse , supra probatum fuit, ibique in Gadibus cultum, de Thebano aliove Hercule haec dici non possunt, ut pluribus probari posset, si de hoc esset controversa. Hinc

cuivis constet 1 Romanis etiam adoratum fuisse Herculem Magusanum sub Herculis Vimris, Portumni nomine, & si Nest-capella non evocarunt Romamque detulere, saltem illos a Phoeniciis habere Herculem Deum, Walachriamque hanc Zelandiae nostrae, multo ante Thebanum Herculem extitisse non solum, a Deo enim creatam, non E mari sponte natam putamus) verum etiam cognitam, habita tamque

fuisse probasse nos , existimamus. Ex his de Hercule Masu sano ita explicatis, lucem haurire possumus, quaenam fuerit Dea Ne- halennia apud Zelandos: uti Magusini nomen olim tulit Hercules , ex lingua Phoenicia , a transfretatione , uti superius suit demonstratum, sic nunc Deam hanc fuisse vocatam Nehalenniam, v ce Phoenicia , vel Hebraea paululum interpolata , Deam fluminis, Scaldis scilicet, cujus ostium olim fuit in littore Walachriano, nostra est opinio. Phoenicia autem lingua cum Hebraeae valde sit similis, uti superius ostendimus, atque ex Doctissimi Bocharti scriptis patet, uti Hercules suit dictus Magusanus a voce Phoenicia , sic etiam potuit Dea haee vocari Nehalennia, a vocabulo sive Hebraeo si ve Phoc nicio bri, Nahal, leniter di commode duxit , & uti multi annotarunt, verbum hoc fere semper in bonam partem accipitur , notatque istud Ossicium quod matres infantibus reddunt , quum illos ducunt, &ducendo sustentant, vel uti pastor oves leniter & commode ducit: O o o o a pari Disitiroes by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION