장음표시 사용
691쪽
quod adeo palam erat . ut homines id crederent & dicerent , Diabolus ne subodorari quidem potuit ἰ desiit iam sagax esse Spiritus, ignavum pecus & stipes factus. aut bardos ac stupidos credidit nostet omnes Indos Persasque quibus etiam insulsissima quaeque saperent. Novum habe documentum. Pag. 6 I. Joseph, inquit, ct Maria
Balaebem versu itre serentes, incommoda multa a Mento, pluria, pragore , hyems enim erat a longitudine viae, ab imordinatione, laminumque qui in hac causa ibam multis me. invia pas Fint. praesentim Maria , cui tempus pariendi isto aut postero dis aderat. -is ilia vehebatur. Habebam ct bovem comitem qui eum parata pecunia sarcina portarer, ibidemque divenditus proposito satisfaceres , ct impresae viseris simul ob tinerentur. In urbe plus pass sunt. quum enim exi a ea esset, hominesque
tanto numero undequaque confluxissent , in omnitas locus non daretur,
summo studio ae se uim me extra urbem domicilium quoddam angustum, humile , a Llere eo apsum ct e sim sibi eo ararunt , quadrupedum refugium assiversus venetum es pluviam. Dependebat hae domuncula i diversorio urbs vicino, ubi hamines divertebant. quumque diversorium hominibus esset refertum, coacti fuere in hoc bestiarum domicilium defendo M. Pirgo tenuem hune is desertum locum intuens, Vatias egit Deo, --misara hin opera, quod isthic loci nasiiturm esses altissimi Dei fi . Veserunt, minami, ordinant domunculam, sique sub flere summo cum Iosedis , ct concordia ae favore Dei deliberant. Haeccine Euangelica ἰ aut haec certa η Pro mulo asina suisse vectam Mariam, habet mendacissimiim illud Jacobi Proto. Euangelium. De bove nihil. Barradius in medio relinquit , & prudentius sane , pedibusne an iumento viam peregerit Virgo. Quia author Sermonis de Nativitate, qui Chrysostomo adscribitur tom. II. Iosephum & Matrem Domini de Nazareth solos venisse asserit, nec habuisse iumentum. Idemque Barra dius, quod de bove ut venderetur adducto noster effutit, non adis modum verisimile eise testatar. Creditur autem in Ecclesia Romana ex nonnullis Patribus , quibus locum Esa. I. lII. ad Christum applicare libuit , jacuisse Christum in praesepi inter bovem & a linum praespi alligatos. Si quaeras, unde advenerant ista animalia φ facilis jam ex Xaverit fabula est responsio , Josephum & Virginem ea eo adduxisse, num asinum dicat an mulum, qui ex asino genus ducit, parum Ies)it. Barradius & bovem & asinum alic nos potius suisse
692쪽
putat. De domuncula repugnat etiam Proto-Euangelium , ait enim Mariam ingressam esse δε απήλπιον in speluncam atque ibi peperisse. Sic Barradius, in antro sub rupe. Epiphanius similiter adversus haereses lib. I. haeresi XX. ait, natum esse in Bethlehem, circumcisium in spelunca , nempe in qua fuerat natus, sic enim tom I. lib. II. haeresi LI. Magi, inquit, non invenerunt Mariam in spelunca ubi peperit.
vacillant haec omnia, nec fidem merentur. Pergit noster. Pag. 7o. Issa nativitatis nocte duo miranda contigere. Unum , quod Romae fons olei manavit , atque in torrentem evadens se
mari junxit, ct aliquot dies parduramis. Baronius in Appar. ad Annot. Eccles tradit ex Eusebio , contigisse id tertio Triumviratus anno, id est , 37. eirciter ante nat. Christ. annis. Ergo non ipsi nativit iis nocte. vide & Jesultam Barradium Concord. Euangel. l. VIII. c. XIII. Alienum, quod fores templi Iani quod Dominum elaudendi eruperiendi negocia, praecipue belli, signis et) hactenus apertas, in signum universalis pacis elauserint. Et hoc negat Baronius ibidem , contigisse ipsa nativitatis Christi nocte. Merito sane, nam id Ciceronis, tunc Consulis, iussu factum, cum devicto ab Augusto mortuoque Α tonio, deditaque a Cleopatra AEgypto, nuncium Romam esset de latum , quod 18. circiter ante natum Christum annis accidit. Secundo clausum est ab Augusto , Iunio Silano & Augusto Cois 23. circiter ante Christum annis. Tertio a Senatu decretum , ut clauderetur, sed orientibus novis bellis impeditum, Julio Antonio, & Q. Fabio Maximo Coss. 8. circiter ante Christum annis. Postea demum, diu post Christum, sub Nerone clausum. Pergit noster. stuum autem Caesarem Augustium paeis hujus er felicitatis authorem arbitrati, adorare eum cudient, isque , quantumcunque
pro sua modestia renueret, eobibere populi impetum nequiret, Sibilam accersivit, ex qua num quis se in mundo esset major quaesint. Ita tempus egitandi postulans Deum consuluit. Nono post die, eo actis in Caesaris palatium omnibus primoribus , Sibila Caesarem in angulum deducit, quoque ipsa videbat ostendit, nempe, Uso meridie circumcirea solem eirculum aureum , in ejusque medio Virginem incontaminaram ct luce plenam, puerulum manibus ad peritus tenentem. ibi Sibylla Caesari, Hie infans, inquit, te maior est, ac protinus ubi convenissent, vox caelitus audita, me est astare eaeli. 1llud de oleo Orosius lib. VI. hist. XVIII, XIX, XX. Μ m m m a & Pau-Diuitiam by GO le
693쪽
N Paulus Diaconus prodidere. de Iani templo histo Iar Romanae tradidere di sed haec tum incerta , tum non necessaria , ad veritatem Euangelicam sulciendam adeo non faciunt, ut Spiritus S. tuto omia serit. Illud de Augusto Sibyllam consulente, deque ostenso a Sibyula miraculo, & de altari coeli, petitum est, teste Barradio, ex Anton. prima parte Historiar, tit. IV. e. VI. g. X. Sed nec antiquitatem habet , nec speciem veritatis. Baronius in Appar. ad Annal. Eccles. nullum his , aut sane exiguam fidem habens, nullumque aut horem citans, Munt, inquit, Genitricem Dei Mariam, infantem sn ulnis habentem, monente Sibila, sublimem in aere ab eodem Augusto illis esse conspectam. Ωuod tamen ita velim inrelligant, qui ei rei majoremsdem adhibendam putant , quam his quae ex Graecis authoribus recensuimus : non quod Sihila aliqua Augusti temporibus, qua iliam Me docuerit , superstes fuerit: squidem Cumaea, quae novi a omnium fuisse traditur , quinquagesina Olympiade auctore Solino) vixit, temporibusique Tarquinii regis Roma fuit : sed se accipiendum , ut ea ipsa Augustus is Sib)lla, hoe est, Sibyllinis earminibus, pii Sibyllae nomine eitari d --ioribus consueverunt, acceperit, non d Sibysia, quas aiaue vivente vine, qua diximus, ei ostens fuerint. Hactenus ille. quae sane cum XaveriCconciliari nequeunt, quippe qui Sibyllam ab Augusto accersitam compellatam, novemque respondendi dies postulasse fingit. Quae Suidas habet in voce Abisue, multum sunt dissimilia. Verba ejus reser re
Augustus peracto sacriscis Pythiam consuluit, quis post se esset regnaturus. re se et, Ebraeus puer, beatorum Deorum rex, jussit me hane aedem de relin ruere, ct in insimum redire- Abi itaque tacitus d no Aru aras. Ggressus ergo e templo Oraculi meustus, astare in Capitolio eon uxit, cui verbis Latinis inseripsit, Hoe altare est primogeniti Dei. Apud Suidam
consulitur Pythia in ipso oraculi templo, apud nostrum Sibylla , in
694쪽
aedem Augusti accersita. Ibi quaerit, quis sibi sit successurus: hic, num se quis major. Ibi Christi oraculum , ejicientis Pythiam & in infernum relegantis, prosertur: hic, Christus insans cum matre iii Sole ostenditur. Ibi altare Primogeniti Dei ab ipso Augusto erigitur: hic altare coeli divino oraculo revelatur. Utrumque fabulosum videtur. indignum certe quod Euangelicis Scriptis attexatur. At sac, contigisse quod noster asserit, quemnam putas oraculum verbis istis designasse, me est altare caelist alium ne ab isto infante, quem Sibylla Caesare majorem dixerat Z Αt is honos non infanti sed matri debebatur. Itaque noster addit , Hie Lei , ubi his Caesari ostensa fuere, progressu temporis Ecclesia exstructa fuit. ct in eadem domo nune Patres
ordinis S. Francisci habitant , itamque Ecelestam hoc tempore vocant, Sancta Maria altare caeli. Ahara voeatur, quia sicut in altari osseruntur Deo sacriscia , se per intercessionem Mariae custus nostras Deo offerimus, ut aereptiores habeat. Attende Lector Christiane. Solebas esse ιε,ταμαάγον, ανγεγυη πνLωάικας DmM , C προσδέίους τω θεωXes ου, Sacerdotium sanctum, ad asserendum spirituales hostias, acceptaνλο per Jesum Christum , I. Petr. ΙΙ. vers V. nunc dicendum , per Sanctam Virginem Mariam. Olim Christus nobis factus suit a Patre αγασμὸς sancti alion, I Cor. I. vers XXX. Nunc id Mariae debetur. si enim illa est altare nostrum, illa est quae Deo oblatos a nobis cultus sanctificat. nam τι-ε re αἰγιαλον τὰ δῆγον, altare est
quod sancti ut munus, Matth. XXIII. XIX. Nunc vides, quom do interpretari illud debeas Apoc. VIII. III. V. Et alius Angelus venis , stetit ante altare , habens thuribulum aureum , ct dati sunt ei sustitus multi, ut adderet precibus Sane, um omnium super altare aureum quod eratε ante thronum. est implevit angelus thuribulum ex igne altaris. Sensus est , secundum Xaverium, stetisse Angelum ante Mariam& obtulisse preces Sanctorum super auream Mariam , thuribulumque sutim implevisse ex igne Mariae. Nulla hie amplius Christi ratio, quippe qui ossicium suum in Matrem resignavit. in terra etenim locum tantum habuit illud Johan. II. IV. T. ἐμοἰ γάσω, quid mihi tecum mulier ρ in coelis alitor se res habet , ubi & Porta coeli, & Regina coeli , & Altare coeli , & Mater misericordiarum,ti sons gratiae , & omnia saeta est Maria. ut verum esse desinat quod ait Paulus Col. II. XX. , αλύ in πεπληρωμοι in ipse estis,
695쪽
Pag. 37s. Pro, Dis Ecclesiae, habet noster , Dκ primario Me se, ct si eum etiam non audit, sit tibi velut Ethnum is publieantie. An non hic sacrilegus audiat Xaverius ' an falsarii crimen effugere potest ' Excusationem mereretur , si Commentatoris vice fungens, verba Christi, die Melesae, de Ecclesiae primario intelligenda dixi cset. Error Xaverit, male Scripturam interpretantis, is dici potuisset. At nunc historicum agens narrat , Christum dixisse, die primario Ecclesae. quae pura falsitas est, & mendacium contra conscientiam. quid est, si non hoc est κώ--σως, dominari fides ρ κα --υίειν π κλ,:ρων, dominari Ionibus Domini' Christum enim is, memoως-6 ri λειω δυ , fiat ducem ac consummatorem, non quae
ipsius sed quae tia sunt loquentem facit. Tanti scilicet erat Pontifex Romanus, ille Ecclesiae, si credere fas est , primarius , ut in ejus gratiam Christus ipse salsandus esset. Cor Xaverit non hic reinctum fuit coram Domino. Resipiscere debuit ab illa mesitia sua, &rogare Deum, si sorte remitteretur ipsi imaginatio cordis sui. Quid tibi de hisce nune videtur Crassere Pater ' an non vos Papistre propria vestra autoritate, additis, rescinditis libros nonnullos Sacrae Scripturae , an vos non interpolatis ac pervertitis libros Sacri Caianonis , pro vestro lubitu, certe hoc luce meridiana clarius ex iis quae superius allegavimus constat, sin vero adeo persevcuisti seontem ut hoe negare audeas 4 unicuique te ridendum propinabis , ac te plane stulteicere ostendes, quemadmodum stultitiae tuae luculentum suppediatas argumentum, & specimen. Scribis enim & quidem tani agistrali modo ut risum omnibus moveas, Audiamus vero hunc supram
gistrum , disie hoe Domine Doctor , quod Justinus inquit ignorantiae
magister duplicis generis composuerit quaestiones, primas ad I s. quasissi proponebant Christiani , quas ad Orthodoxos direxit, algemum I 6. quaestionum librum qwis illi gentes proponebam, cui titulus est , ad gentes : in ustima illi opere respondet ad plurimas ofectiones quas illi nebant infideles, is quas ex vereri ct Novo Testamento petebant: ha doctas responsiones , inquit , habemss tantum Latine , ct reperitur ilia responsio quastione 74. ad gentes, uti citat S. Clementem Papam in Epi-
696쪽
pila sua ad Corinthios uri de Sis lea loquitur. D. Blondditas se ipsim δε- 1ellit citam S. Justinum ad Orthodoxos , quod ipsi condanandum est : at
vero Nare iis qui sitam tantum legis Per e s oculos , numquid est ex . sanias condemnans tam semere , ,eum , qui emantem in semitam reduxit , di ae sare lino rasa Etam , in qu stume quam ira ignorat: ct eui prius studuisse debebat , antequam exprobrationem tam injustam ita proponeret ' Heic, scilitati crassitus tenet D. restium, sed omnium hete Doctorum virorum fidem imploramus , sagax hic Jesulta doc hil , si DIS placet Doctorem & Prosessorem resormatum, ipse bipedum stupidissilis Loyolita, qui se sensu communi carere evidentissime demonstrat, putidum est Jesultae mendacium S. Justinum Martyrem duplicis generis scripsisse quaestiones, uti absque ulla veritate supra distinxit Crassetus, cudet sorte hic miser Iesulta, nosis alium ustinum martyrem. citat Justinum in quaestionibus ad Gentes e sponsione 74. contineri B. Clamentis testimonium de Sibyllis.
affirmat, ubinam Doctor ignorantiae invenisti quaestiones illas ad Gentes Latine tantum conscriptas , certe nullibi nisi in cerebello tuo, hactenus nulli illas videre licuit , somniasti bone Pater haec cum scriberest certum est, quidquid si te nunquam testimonium hoc apud Justinum in quaestionibus ad Gentes legisse, cum istae quaestiones in
rerum natura non exstent e videmus L olitae scopum , prurigine contradicendi adactus, maluit contra suam conscientiam mentiri ae
fingere sub Justini nomine scriptum quod hactenus non exstitit,. quam tacere, hoc fine ut sui similibus, indoctis imponeret, probe enim novit Jesulta proverbium , audacter mentire semper alluid a haerebit. Putavit enim, nemo credere audebit, me mala fide egisse, citando locum ex scripto Chimaerico ac nulli bi exsistente, sed potius Doctorem illum haereticum a me superatum existimabunt. Dicit porro Iesulta, testimonium hoc B. Clementis exstare in quaestionibus ad Gentes, non in illis quae ad orthodoxos diri untur , cum certissimum sit. nultibi illud inveniri nisi in responsione ad quaest. 7 . ad
Orthodoxos, rogamus etiam attentum lectorem ut velit explorare testitae fidem. Dicit ineptus scriptor, quaestiones has ad Gentes habemus tantum Latine , tamen ipse Graece allegavit in dissertationis suae p. LXI. si tantum Latine cxstant hae quaestiones, unde tu Graecumtextum nactus es Crallite Pater ' de quod probe notandum lcxtus ille. Disitired by Cooste
697쪽
ille Graecus a te citatus , quem salso collocas in quaestionibus ad Gentes , legitur in responsione ad quaestionem LXXIV. adeo ut te numquam legiste aut vidisse Iustini Martyris scripta demonstres. Si enim legisses quomodo potuissses, scribere tantum Latine exstare has ad Gentes quaestiones , quarum tamen ipse textum Graecum habe- has & allegabas, quomodo citare ausus fuisti scriptum quod in rerum natura non daturi Haec cum absolvissemus, fortuito casu incidimus in Doctiss. D. Μarchii exercitationes Juveniles , quibus prae- sationem praefixam deprehendimus, qua Cractii Jesultae cavillationes, objectiones & mendacia deteguntur ac refutantur : & sic temerariae suae audaciae debitas luit poenas: ideoque non opus esse ulterioribus nostris responsionibus ad reliquas indocti Iesultae nugas, cuique constat, quandoquidem tam solide illi suit responsum ut nihil in posterum a Jesulta reponi possit: consuleremus potius I uitae ut deinceps tempus suum terat grana rosarii sui numerando, fabulasque fingendo, & mulierculis illas narrando, ulterius enim eius Spiritus Ie- suilicus non adscendit i uti hoc ridiculo pariter ac blasphemo suo
scripto cui titulum dedit, L A VERIT ABLE DEVOTIONE N VERS LA. S. UILRGE ET ABLIE ET DEFENDUL, ostendit. Scatet etenim liber ille fabellis puerilibus& plane anilibus, uti hoc demonstrare potamus nonnullis exemplis ex illo scripto petitis. Pag. 94. Craritus refert historiam dicamus
potius fabellam puerilem de ave quadam in Vivis conservata eo quod dixisset, Ave Maria. p. ior. dcc. refert Cratatus sabellas quibus nemo nisi mente captus commodare fidem poterit, loquitur de Adel- manno quodam ad mortem aegrotante, cum ad sepulchrum deportaretur, quod repente se erexerit, apparueritque tanto in vigore ac si nunquam morbo ullo suisset correptus, narraveritque etiam di versis in locis se conspexisse varia supplicia adcuae erat damnatus, sed precibus Beatae Virginis Dei matris & intercessionibus gloriosi Sancti Martini, in mundum fuisse missium ut poenitentiam ageret. Narrat porrop. Io . latronem quendam , qui intellexerat illos qui ad S. Virginis honorem singulis saturni diebus jejunarent, non morituros absque consessione, votum illud secisse atque exacte observaλverum post annorum aliquot spatium fuisse captum, ac postquam caput illi fuisset amputata tum , illico exclamata, Consessol consessior confessol &c. quis non rideat Diqitired by Gorale
698쪽
deat aniles fabulas ἰ ejusdem sursuris exempla ibidem leguntur, &quidem tam insulsa, ut nemo non reperiatur, qui non miretur,
Crasseti, impudentiam tales quisquilias in chartam coniicere audentis. Legantur etiam illa quae exstant parte secunda p. 29 . ubi ex ore defuncti alicujus monachi ortam suisse arborem narrat in cujus soliis haec quatuor verba creverant inscripta Ave Maria , Gratia plena.
Ibidem etiam narratur tale quid accidisse B. Iohanni, qui propter ingenii sui hebetudinem, nihil praeter duo haec verba, Ave Maria
addiscere potuit , quae cum ante sapissime magna cum delectatione recitaret , evenit ut post ejus obitum multa in illo sepulchro crescerent lilia, quae soliis suis inscripta habebant literis aureis , excellentia haec duo verba, Aie Maria. Credant haec pueri & delirantes
senes, Crasseti ejusque sodales: nos nunquam credemus. Ne autem stabulum Augaeum expurgare velle videamur, exemplum unum aut alterum Blasphemiarum eodem impio libro contentarum recensere lubet; ut vel hinc pateat, quam merito Idololatra apud suos Pontificios audiat Crassetus r imo quum & ipsorum paganorum idolomaniam superet et uti hoc passim ridiculus & blasphemus eius liber manifeste Ditendit. Legantur haec quae reperiuntur apud eundem Crassetum ejusdem lib. p. XXVIII. & XXIX. B. Virgini data est omnis potestas in caelo ct in terra, nihil illi es impossibile, potestque salvare quam mori
me de paratos , accedit ad Dei tribunia non simpliciter tanquam amisia
supplicans , sed tanquam mater filio suo imperans. Item Maria sola maledictionem sustulit O benedictionem Paradisi aperuit, per quam Christiani omnes sicut per stellam maris ad portum aeternae gloriae iuriguntur. Quis porro non obstupescat ad haec verba, quae exstant parte lecunda p. 286. B. Virgo Mama , tantum bonum in Deum contulit, quam Deus
in hominem: Spero, inquit, scriptor ille ex quo Crassetus locum hunc descripsit , Deum mihi eondonaturum quod tam alte de ejus Matre sim locutus ; additque postea , conserens illa quae Deus erga hominem, ac quae Μaria erga Deum praestitit: Deus, inquit, hominem ex luto formavit, Maria vero ex sanguine suo purissimo. Deus homini suam .mpressit imaginem, Maria autem suam impressit Deo , pariens fi- 'ium qui omnium hominum est pulcherrimus, uti illa omnium eminarum est pulcherrima. Deus hominem creavit impassibilem, Maria vero levamento fuit Deo in fame , siti, caeterisque Dei ne-N nn n cessita-Disitigod by Corale
699쪽
cessitatibus. Deus hominem pellibus bestiarum amicivit, Maria vero Deum fastiis & linteis involvit: Deus hominem Paradisi fructibus nutrivit, inria Deum educavit lacte suo, cujus unica tantum gutta omnibus Paradisi fructibus praestantior est. Infinita talia exempla ex Impio pariter ac ridiculo hoc Crasseti libro excerpere possemus, verum haec tantum allegasse sit satis et ex ungue enim novimus leonem. Haec itaque nune scripsisse de Sibyllis earumque oraculis abunde lassicient.