Ioannis Rho Mediolanensis, Societatis Iesu, Ad Io. Bapt. Castaldum, clericum regularem, interrogationes apologeticae. In quibus S. Ignatij fundatoris Societatis Iesu, cum B. Caietano Thienaeo colloquentis, atque ab eo Theatinorum ordinem postulantis

발행: 1641년

분량: 406페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

so interrogatio V.

excuso. Et si Nigrcinus, potentiam probabilibus ustis coniecturis negauit, illarumque consequens esse dixit,non fuisse,Logicissimc argumentatus est. Tu, qui potuisse, quamuis frustra probare conaris , vide quid cificias,nisi potentiae illius consequens esse dicas,fuis sic quod a Nigrorio e dictis tuis confici doles. Quid enim aliud facere potuit limo percruditus, & quem tibi praehaberi in Logicis profecto irasci non debcν, utpote in scholis diu versatumὶ quum oborta de facto

controuersia,aduersarium de eo silere, totaque effusa. vi Potentiam probare videret λ Sic disic crin Nigronus: Quo tempore Ignatius Venetiis nitit, validi illinis coniecturis manifestissime probatur, Caietanum ibi. non fuisse,non ergo colloqui potuerunt. VI, Hanc tu argumentationem ut cludas ,debes Pro-Iδερ η positionem assumptam cuertere, quod tamen nus-ιHMi ' P ' ii,iri nec facere in illa epistola conaris , nihil

''s ' enim aliud agis quam probare non dico, quam bene potuisse ibi adeste Nihil ergo Nigrono responde ,3

si respondes, Potentiae consequens actum facis. Hoc VII. tibi Nigronus obiecit, quod nunquam dilues. Quid sua vali- ais 3 Propositionem negas λ Quaero , qtaomodo Z Quida est rWiρ' fieri potuisse doceo,ut adesset. At hoc nunquam ne-ς ' με' gauit Nigronus,sed non misse docuit,sdquo probabilibus argumentis factum negauit: Consequutionem forte Nigronianae ratiocinationis negas 3 Quomodo idTacias,quaero. Quia, inquis, quod Nigronus factum fisisse negat, quia fieri non potuit, ego fieri potuiste luculenter doceo. Videamus hoc. Quid negat Ni gronus ' Potuisse Caietanum Venetias per id tempus currere ' Non de hoc quaeritur primo , sedc naCaietano locutum Ignatium , . qui est quaestionis tit ius. Tu Castalde fcri potuisse doces, quod Nigronus sua in consecutione non. inficiatur. Concludit enim Caietanum,quippe qui venetiis non fuit ,cum Ignatio colloqui non potuisse. Quare da mihi paululum placidas aures,ta veri,quod te virum optimum amare

102쪽

vIII.

De Argumentatione. SI

non dubito, patientcs, conabor tibi salsam hanc op fiationem eripere , ne a Logicis paulo acutioribus rideariS.

Scribis primo Ignatium Venetiis Caietanum conuenille. Nudum hoc istum si cntum reiicit Nigronus in Asceticis hac aretumcntatione: Caietanias Vc-

netus tum non Iuit , neque enim Verosimiliter potuit;

Non igitur vcrosimilia narras, dc quia sine omni pro batione,ac verosimilitudine narras; falsa dicis. Qua sane a*umcntationc ad Logicam amussim nihil in hac tota caussa potuit exactum magis excogitari. Tu contra tota tua. Epistola eadem in fide aberrans,tuum illud Potuit ingeminas: tuo ex dicto,si quidem contra Nigronum aliquid conficere vis, illud necessario colligcre debes:Ergo fuit, dc loquutus est. Teneris, opinor i neque tamen caussam irasccndi habes , nam &viris magnis, ut praedixi, dicta tuendi amor saepe sucum fac it,in eosque laqueos induit,quos si quis addu- diis capitibus adstringat,tum se teneri sentiunt. Cum enim validas omnino Nigroni coniecturas, atquc rationes csse non ignorares,isque altera suae propositionis parte ficri id veros militer potuisse inficiatus cs- .set; outasti egregie te satisfacturum , si eam quomodocumque infirmares , Qxiasi vero Nigronus, aut quispiam sanus ignoraret, nusquam, & nunquam ex ipsa rerum natura duo, hos terminos pugnantes esse , Caietanum, dc Venetias, ut simul alligari non possent, sed quia commode fieri non potuit, & nulla rei probatio fuerat allata,& multa undique obstitisse, ne fieret, i monstratum fuit,lure optimo negauit Nigronus Quare quae ex IurisIudentix scitis in medium affers, ex

tra caussam sunt . inod autem ais : Aliquorum Satramentorum institutionem , Matris Virginu in Cariam Assemptionem, alias toram insti- non probari,quam traditionibi 'tamen semiter praesis quem

tibi quomodo dicas ecli videndum. Mitto de Assumptione Magnae Virginis quaerere.Tune Sacrameotorum iri

103쪽

8α interrogatis V

institutionem praesumi ais 'E ane praesumuntur,quae diuina credimus fide 3 Quae est ista loquendi nouitas 3 An exciderat mente Concili j Tridentini Canon I .sess. 7.

in haec verba conceptus: VI quis dixerit Sacramenta nouae legis a Irsv CHRisTO Domino nostro non esse insituta,

Anathemasit. Quod & ab ipso proxime factum decerni aliis eiusdem Concilij locis planE cuincit sapien-

tissimus Suarius. Hanc tu rem tam certam, atque ex' Tom. s. ploratam ad praesumptionem reuocas Z Fidemne ego Π 3- p, praesumptionem dicam 3 Quae igitur illius firmitasZ. LI. i. Clim enim non de rerum naturis,sed de liberis hominum actionibus quaeritur,nulla incluctabilis Praesumptio cλSed fac esse; fac de causarum , escciorumque scedere,atque colligatione sermonem e sic, quis violentissimam,ut Iuri consulti loqui amant, quae ab illis ducitur praesumptionem fidei componat Si fumus assecndat,ignem esse: si cui demptum sit caput, cum

diem suum obiisse: si quis Mediolani Kal.Maij stipuletur, eum tunc Romae non esse, violentissimae praesumptionis esse docent Iurisconsulti. Verum aliquid ubrio h. ego longe firmius credo,clina fide diuina credo;quod ς ρια- . nemo inficiari audeat 3 Nullius ergo praesumptionis nomen fidei diuinae sussici potest; quod si me docti ris,ingentissimus mihi,& Iurisconsultus, εc Theologus hoc nomine,&. omnino magnui cris Apollo, nam me huiusmodi loquendi formam clam esse fateor. Scio te aliquid ex Menocsio lib. I.q. 3. num. I .comminisci posse,sed fides,quae hominibus adiungitur,dc quaeDeo habetur,longe disparantur. Sed ut ista iam mittamus: Cum Nigrono nihil a Castaldo tota sua in Episto- .2η ερ re da probationis allatum esset, quod verosimilitudinem 'riis. c. congrcssus Ignatij,&Caietani comprobaret, sed tan altam =ὸ tum absolutam eius potentiam, quam ipse nusquam prelaudit. fuerat inficiatus,cuiusque consequens factum non est, rectissime illi vitiosam argumentationem obiecit. Quod mihi hac interrogatione probandum fuit.

104쪽

INTERROGATIO

SEXTA,

DE CHRO NOTA XI.

Temporum rationem maximam in tantoriis habendam esse ad rerum antiquarum veri- talem eruendam, immerito negare Casta

dum,eamque iure depoposcisse Isigronum, sen ituri

VAE R o ex te Castalde,an quum Ani- I. maduersioni tuae t V. titulum faceres, Ratio tem, Temporum momenta non sebialiter expen porηm H ζ 4enda; non enim officit, quando res euemi 1l' ignorari,an, inquam, Historiarum Om- inium fundamenta eruere, ac veritatis indagationi viam omnem occludere volueris 3 id quidem strenuE

tu agis.

Legerasne apud M Tullium,Rationem rerum in Hi- II. storia ordiuem de reare Z Et Historiam ab eodem Testem temporum appellari λ Et reprehensionem Antonij, ii ' σcum Ciceroni obiecisset,eius opera Pompeium a Caesaris coniunctione avocatum , iure accusari , quod Non quidem in re tota ed quod es maximum,in temporaίω errauer se' Sciebas ne a Dionysio Halicarnassaeo Fabium , ac tir reliquos Romanarum rerum scriptores, uno excepto P ρυμ Pisone,grauissimorum errorum postulari, lubd negle

105쪽

ῖ Interrogatio VI.

condidissent, ac nominatim Valerium illum Antiatem,qui temporum ignoratione deceptus Pythagorae auditorem Numam fecerit 'Recordabatisne Baroni j tuis contraria docentis, , quum de Nerone agens, illum esse Antichristum, Pauli ea ad Thessalonicenses Epistola probari minime posse contendit, quod ipsa Claudio Caesare scripta fuerit ab Apostolo 3 Cuius haec aurea sunt verba: Ex quo manifeste videas quod sepe iucul amus , quantum

conferat exacta in rebus inues gandis temporis ratio , Noqua interdum lati inportentosos errores necessesse. Proba uerasiae eiusdem iudicium , quo in antiquitate iudicanda vir ille magnus semper usus est acerrimo, tuum ad annum LXXVIII. in haec scriberet verba : At quoniam quid quo anno gestum sit, ex antiquis is que veris Ecclesiae monumentis, certum explorat mque reddi non datur, consultius existimamus hos annos rerum nostrarum vacuos relinquere 'Reputauerasiae apud te,ante inuentas Olympiadas tempus fabulosum dici a Graecis , quia quin diuinis Carerent monumentis, nullis etiam illud distinguere notis poterant ue ob eamque orbationem fabulis opportunissimum fuisse iudicabant ue quibus ipsas tamen qui veritatis laruam circumdare volunt, tempo rum membra,& articulos distinguuntὸHaec qui considerauerit,titulum illum tuum minime probaturum, pro certo habeo. Quaero riti sum ex te,Castalde,an quum alios temporum lege teneri velis, ea te solutum putes Θ quodnam tuum hoc est priuilegium 3 Si enim priuilcgio non uteris, iniuriam Constantino Caietano facis Iudici' tui I. V.eum ad diligentem temporum collationem Vocans, probaturus nullum superesse, quo Carata inter Castinenses Monachos nomen potuerit profiteri. Quid si enim Constantinus tuum istud tibi reponat, Temporum momenta non subtiliter expendet da, no erim os scit, quando res euenerit gnorara lubd si cadem

Tom. Panno

ibid.

Anim. iv. p. s.

106쪽

De Chronotaxi. 81

te accusatione percellat, qua tu dicam Nigrono im-H agis, clametque te Tempora moliri ct moras λ Quamquam Constantinum tua illa temporum partitione non tenes: ab anno enim MDIII.quo Carasam Primicerium Neapoli fuisse doces ad annum seculi eius VII. quo Theatinus Episcopus factus cst, duos annos

habet Constantinus , quos consuendo , atque indu endo cucullo satis esse dicet. Videsne igitur, vel te magistro , grauiter a te contra Historiae leges peccatium, quum titulum illum scriberes 3 Sed Quaero amplius abs te, cur additis tribus verbis totam hanc reprehensionem non cistigeris, poteras enim fecisse, si addidisses i suom de re constat , Q cium testes de visu , aut de auditu deponunt, tum de illis visionibus atque auditionibus , quarum testcs sunt,

articulos omnes temporis anxie ac religiose cxaminari miniis esse necessarium iudicibus, si me tibi Iurisconsultissimo , de quos allegasti Doetores , iubes credere , ne contentiosi is agam, quoniam id extra caussam est, libenter faciam imperata. Nam alioqui exploratum ' comperti inque mihi est quod magni Iuris Antistitites tradunt: quando tempus cst fundamentum intentionis alicuius, debere praecise probari & qui se tuetur tepore , sitic agat, siue excipiat, cidem legi obnoxium cite: qua de tota controuersia Mascardum habes, quem considas, & a quo discas, non esse teporum rationes flocci facicdas, cuius No p clara resposa, ut teporis compendium faciam, hic lubens dissimulo. His ita constitutis, quae de Laustentio , dc Catharina in medium attulisti, quid tuam hanc fabellam Hiient, non video. Illorum enim res gestae a magnis auctoribus traditae , ac Romanae Ecclesiae vcl tacita adprobatione laxi datae , vel praeclaris testimoniis confirmatae &. in sacerdotali pre- cum officio descriptae , si quam ex perperam digestis temporum notis trahunt difficultatem , non

ideo labant ; sed tantis nixae praesidiis auctorum

L 3 ingeniis

107쪽

Probatur auctoritate Euangelistarum

tura.

8 6 interrogatio V

ingeniis atque industria depulsis erroribus,quitem pomm diuturnitate irrepserunt, defendi merciatu . . Tua narratio a te primum prolata viro quidem probo, sed post tantum aeui nouae rei auctore parum idoneo,nullis firmata testibus .nam Antistites de re 3psa

ne verbum quidem nullius antiquarum membranarum auctoritate nam quas ex Tabulario Neapolita- no siue tu , siue Grauina laudatis, eae anno demum

hulps sectili XII. scriptae, atque obsignatae sunt nulla rerum probabilitate suffulta, cur ad temporis,quasi ad Lydij Historiarum lapidis probationem non crigatur ZLucas ipse dc Marcus, imo Spiritus sanctus, qui Christi Domini mortem tradunt, quam luce palam

obierat, totque testes habebat, temporis tamen notas addendas diligentissime censucrunt, quamuis diruersam horas enumerandi rationem uterque sequii

tus sit Euangelista. Tu Castalde , hac te temporum lege putas esse debere absolutum 3 In veteris Eccle- ιsae Historia, quae diuinis libris continetur ,& ante. riorum temporum rationibus constituendis scisne quantum dcsudauerint viri magni, hodieque desii dent λ quod videant scilicet, illis labantibus, Histo ricorum non quidem concuti fidem,nam diuino nititur verbo , scd ei tamen apud homines, quamquam minus pios,acutos nihilominus,de suo splendore multum decedere ρ Poterant hi omnes, quum de temp porum rationibus lis intentabatur, si te magistrum audiuissent, verbulo cana incidere , atque dirimere. Quid enim expeditius, quam dicere, Non sitit quan Ani do res euenit, ignorari ' Miseret me illorum ignoratio- ιν nis.Hoc tu dicto Nigrono os obtrues sic enim loqueris . . . quasi unus esset loquentium iniqua θ qui tempora molitur, . s.

o moras , quod ego immane aliquod facinus este v p εν reor , ob quod os illi velis obstruere ; nam quae nQtio illis subsit vocibus, ut qui pariun Latine sciam,candide me nescire fateor. Q are tua bona cum Venia,.

108쪽

citae.

tonporum rationes subducamus,ut intelligant Lectores ex illorum contentione nihil tuae fabellae probabilitatis superesse. Quaero igitur abs te Castalde, in quamnam anni xvi. tempestatem Caietani Venetam excursionem coniicias 3 Quid ais3ex tuis scriptis nihil sane colligi potest; nam mira inconstantii in hac tota temporum ratione versaris. Sed antequam propius agamus, Quaero cx te, quamdiu Caietanum Venetiis habiturus sis Z multum enim hoc mea interest scire. Visne aliquot menses ibi fuisse 3 Quomodo ergo, si aliquot menses de duobus auferas annis, vere dicetur , tum biennium Neapoli fuisse, ac domum stabuli gubernasse Quis ita unquam loquitur3At id secundum docent Historici vestri. Non igitur primum verum esse potest. Paucos aliquos di Zaccipio libenter, ex similitudo illa tua sulguris coruscantis , qua uteris Epistolae tuae particula xvri. id plane conficit : Paucis igitur diebus Venetiis fuit. Age nunc, SI de tempore huius excursionis, quod hominibus prudentibus verosimile videri possit, constituamus, nam si me tuis dictis credere pro imperio volueris, nec rerum aliquam admirabilitatem attuleris , tum ego nihil credam om-

netiis fuisse dicenda ori

Placetne igitur sub exitum anni xxxv. Caietanum Venetias proficiscentem fingere λ Placet ineunte igitur xxxvi. Neapolim regreditur. Qui ergo cum Ignatio colloqui potuit, qui vel tua ipsius coniectura sub initium anna xxxv i. Venetias aduentauit 3 Scisne quid neξotiorum expediuerit, quid itinerum consecerit, qua tempestate iactatus,qua valetudine afflictus fuerit peream hyemen Ignatiusὶ Haec qui nouerit,cum Vc-netiis vix ad Kal.Martias habere poterit. Iuuat sanctissimi Patris vestigia terra marique relegere. Discessit Ignatius Lutetia sub exitum autumni anni XXXV.Loyolam versus,quod iter ccxXX. leucarum est. Ibi beneficio patrij ccclicovaluit; Languebat enim stomacho,

Non exitus anni xxxv.

109쪽

8ῖ interrogario V I.

stomacho, quod profecto una alteraque die non sit. Imo Cardinalis de Monte tribus mentibus hanc commorationem definit. Audiatur in Relatione habita in Consistorio ad Pontiliceim: ntque per tres mensis in

Hospi iti Magdalenae ostiatim victum emendicans se pauperibus in eruiens tempus traduxιt. Haec Cardinalis Re

latio mihi ante omnium Historiarum fidem es f. Con firmatis vicinoque viribus,mox nouum iter,& quidem pedes ingreditur,Pompeiopolim primum,quae Loy la distat leucis xvo Tum Almaganum xv.inde Saguntum,totidem ab illo oppido,Tolctum XXm .inde V lentiam L. iter millia passuum omnino MLXXX. quod tantum iter alienissima anni tempestate pedes breui sane tepore conficere non potuit homo longo studiorum labore,& voluntaria vitae austeritate,ac vix

confirmata valetudine inualidus Adde Tingulis in oppidis sociorum negotia domestica tractasse ,& res ita composuisse , ne quid illis in suscepto consilio ab

ea parte pararetur incommodi. Quantum, rogo te,

Castalde,haec itinera, haec negotia tempolis abstulisse, aequum videtur. Age, iam tempestate iactatus longa, & dii scili nauigatione usus, Genuam tenet; inde. Bononiam digrestus per Apennini tramites errabundas vagatur : Bononiae aeger in Hispanorum hospitio decumbit ac recreatar. Haeccine tot viarum incommoda

totam non sibi auferant hyemem Z Non igitur per cam Venetiis Ignatius venit, Nec tu illam totam ibi Caietanum detines, quem raptim fulguris instar, eo usque Neapoli emicuisse contendis. Tota igitur hyeme depulsus,ad xxxvi.anni ver te iam conferas Quid 3 inito

vere excurrit CaietanuSytum nimirum, cum eum domo abesse minimc oportuit, sanctiori nimirum anni tempore,quo vel si abfuisset, illum reuerti par fuerasi ut diuina,in tanta sodalium paucitate,solemnius celebrarentur. Sed & ille in similitudinem, fulguris coruscantis regredi poterat. Neque potes in aestatem iam ineuntem iter istud

110쪽

caietani

De Chromtaxi. 89

coniicere , nam adfuisse Caietanum oportuit , cum ad D. Nicolai cxceptum hospitio Ignatium scribis, quod hospitium si fuit,breue admodum mittae O Ve no tempore ibi fuit Caietanus , quem hyeme prosectum dicere,breuitas commorationis , vcre , ratio re

rum non patitur. Sed tu Castalde omnia dicturus es, ut filisse dicas,cum enim ab una anni tempestate depclleris,ad aliam migras. Scripseras Epistolae particu

la XIo. Potuit igitur B. Caietanus, vel subfinem anuι tragesimi quinti, vel sub initium trigesimi sexti Venetias petere, reta cum sociis copositas transfretato Adri,ico ti solebat, qui scilicet tribus,antequam haec facta finguntur,annis Nea litanam Profectionem longinquam , dc dissicilem arbitrabatur,ut loquitur Clemens VII. san Everbum illud solebat consuetudinem dicit, qu. V Vnius X v. actionis proles non est, sed tibi hac admirabili abusio- A a AD ne uti commodum fuitὶNeapotim iterum redire,Romam pali fuit. post Neapolitana negotia expedria proferitarus. Quaenam negotia hic comminisceris,Castalde, oblitas eiusdem Epistolae particula um. te scribere , testibus Tufo dc Caracciolo, decem menses Neapoli otiosum desedisse Caietanum,quod ego otium a negotiis interpretari cum velim , ne in virum inclytum , qui in virtutum cxercitatione nunquam seriaretur , peccemus i ais enim:Menses decem ab initio anni 36.ad extremos Octobris dies excurrunt,in quibus cum Gracciolo 9 Tu se re inbus nihil egerit Neapoli,&c. Quae est ista scribendi inconstantia, qua virum hunc sanctissimum pro arbitratu quasi cerea esset Historiae tuae fides, fingis ac refingis' Cum co tibi vacuo opus est, nihil Neapoli habuisse ais, quia ageret;rursum quum in rem tuam est, negotialem eius facis commorationem. Quis huic tam fingi facili credat Historiae 3 No ego,qui scio veritatem sibi perpetuo constare, nec illi ullum cum Proteo effecommercium. Sed ad id, quod agebamus, reuertatur Oratio. Non igitur ineunte vere Venetias abiit Caicianus. Et quando igitur Z Per aestatem,aut eius saltem Ma initio.

SEARCH

MENU NAVIGATION