장음표시 사용
12쪽
Charisii artem grammaticam odidi o libro manu scripto qui Neapoli inter codicos bibliothecao Borbonicao ost IV Λ 8. is codex in
inundiranis sorinno oblonguo, quam vulgo in solio minoro dicimus, vel ineunte octavo saeculo vel exeunte soptimo Bobii scriptus ostscripturae generis eo quod Olim Longobardi cum dicero solebant, nunc sero Merovingicum curatvum vol Anglosaxonicum technici appellant. Bobii autem olim misso librum eum ca quae in scheduo tricesima
Octava margine summo manu rocentiore adscripta sunt docent, 'libor
sancti Columbani , tum ex indico intollegitur codicum Bobiensium a Muratorio antiq. Ital, III p. 817 sqq. edito saeculo decimo, ut illi Videbatur, scripto, in quo P. S2l Neapolitanus codex indicatus ostita, liber Sosipatri I. in quo continotur Liber Dissorontiarum Plinii .
dein Pertinere Possunt haec quamvis minus accurato indicata in inventario librorrum monasterii S. Columbani do Bobio, quod renovatum fuit in 1461 , quod Amodeus Poyron post Ciceronis orationum pro Scauro ete. fragmenta odidit, p. 45 cod. 165 'do subtilitatibus grammati lium ci metrorum compo8itione. Quodam do poetis. Cronica quedam brevis do imperatoribus romanorum. Gesta summorum pontificum incompluta. in littora longobarda obscura ot disiicili ad legendum . nliquot annis autem DOStqtiam haee Seripta sunt codex o Bobiensi bibliotheca ablatus ot Iani Parrhasii sentini factus cst. quod quo tempore quove casu lactum sit quamquam non roperio nquoquam memorino traditum esse, inmon, quoniam do libris Bobicnsibus quos olim Parrhasius possidobat saepius mihi dicendum csso video, quas ea de ru eXplorata sunt hoc loco exponam . primum igitur Goorgium Morulam, qui iussu Ludovici Mariao Ssortiao ducis Mediolanensis anno 1493 Bobium prosectus cst, bibliothocsto Bobion-
sis famam intor Italos suscitavisse constat: es. Sax. histor. typographico - littor. Modiol. p. CC Poyron do bibl. Bob. comment. p. XVIII Sqq. eo auctoro cum ibi conplures libri grammaticorum Latinorum qui antea ignoti erant inventi ossent, eorum librorum pars Mediola-
13쪽
uiua transtitia o8t. cuius roi tostos liabemus locupletissimos duriκ oditionos o libris nobi olasibus tum Ilodiolani Oxpressas, altorum Torentiani II auri n. l I97 n ἰcorgio ἰnlbiato, altoram Probi, Maximi Victorini nitorii in tuo grammaticorum n. lbud n Parrhasio tactam. ot Torontinni qui doni exemi lari practor opistulam oditoris, cpili nobilin eoonobio divi Columbani multa nobilium scriptorum volumina n RHOX carcore porpotuo ot te iobris in luc in odia in ot nil vitam revoenta osso scribit, additrio sunt publioni, littorno Si ortino, quibus cavit no. quis grammaticos a Galbinto, Merulae ninnnuonSi, in votitos ni tuo transcrit,iras inprimer t. quorum scriptorum nomina index littoris Ssortino subiectus Oxhibot ita conprobonsos, Torsent innum do motriR Pt syllabis II oratii, Fortunatiamuli do carminibus Horatii, Vcliuin Longum do orthographia, Adamantium de ortho raphin, Catholica Probi, Cornolii Frontonis eloganti iis . De Prid, i autem libris Parritas ius inopistula ad M. Antonitim Cuganum data 'oa nuiom oporti' inquit sexcontis ot amplius abhinc annis in nitissimo pulvero incitoriant incognitni donoe a situ Goorghis primum Morii in vindicavit in usumtnntum suum. mori eo destincto unicum quod . Xt:ibiit oxemplaromptum est auxilio Patris Amplissimi Stophani Ponchorii Lutocino Parisiorum Pontificis, indulgentissimique patroni mei. - qui re nos iisdem, suibus antea Morula Vestigiis nil intercopitio prnodao cubile doducti, libros notato iam putres excripsimus, inerodibile 'iunnio in-horo, propior obsolotas votorum literarum notas, et iam tomi, iniminiuria vanoscentium'. undo iam corio adt,ar 't non apographa solum librorum sed otiam ipsas mombranas Mediolatium iiditatas ess . ni id mautem librorum Bobiensium 1 artem Romam travo iam DS8D nu torcst Riit,haol Volntorranus, qui in descriptiono coouobii Hobionsis commenlar. urban. l. t V s. LVI od. Roman. n. laui; onumeratis libris qui ibi anno 1493 reperti essent quorum bona pars' inquit his nianis tiroximis a inco Municipo Thoma Phaodro bonarunt nrtium pirascssoro est aduecta in urbem . niquo hoc ipso ti mporo cum nobi0nsos libri distrahi cooi,ti sunt Ianus Parrhasius Oxul Modiolanum Venit, ubi Octo annos conmorabatur ab anno Idus, ut vi dotur, usque ndRnnum ibi T. d indo per paucos annos Vicetino Patavii Vonotiis vixit; anno 1510 domum Neapolim, inito Cosentiam rediit: cs. U. Ianelli do vita ot seriptis Auli Ialii Ι'iuq hasii p. 35 sqq. multos Latinorum Serilitorum codices vir antiquis scriptoribus emendandis ot libris ninnu scriptis excutiendis in primis deditus tum cum in ea rogi Ono Italiao vorsabatur protio sibi parabat . ita suo illa opportuni into usus hoc potissimum tonuiore et tilios codices nobi onses et ipsum Charisii codicem sibi parasAo cosque in ira triam secum Rbstuli AKo vidulum practeron eum Thoma Phaodro, a quo libros nobienses Romam ablatoa osse diximus, familiaritor uteretur Parrhasius, fiorit,otuit ut ex liis quoque libris vel tum cum per duos sero nnnos
14쪽
priusqi in in Mediolamma proficiscorollir, Iloinau VPrSaluitur, vel cum n. i5ll publice accitus ibi per aliquot nurios litteras docolint, quo tempore 1 inodius mortuus est a. l5l6, quidnin ad I 'arrhasium per-vonirent. odi Uliaris ii quidem libium et ipso Parrhasius sa Pius lisure pavit in quaesiitη per ollistulam et Oo pra bonis Ioannes Pierius Va-lorianus in castigatio ilibus in Vor; Hlium a. 152l Ronano editis mulia indo attulit: cs. castig. in Vorg. Λen. II 90. mortuus ost Plirrhnsius circa nnnum 1520. libros autem legaverat familiari suo atquo discipulo Antonio Sori pando, qui cum moreretur, hero lom roliquit lia troin Hieronymum . is porro hac ipsa here litato largissima motus in monasterio S. Ioannis in Carbonaria, quod orat Neapoli ordinis Augustinianorum, cuiuS ordinis ipse prae socius orni, bibliothoen condita anno 1550 libros conlocavit: cs. AndroR. an Od. Gra c. et i,atin.
Ι p. XXX sqq. A. Ianelli praus. in Cataldi Ianollii librum do vita Parrhasii p. VII sqq. eius autem bibliothoeno eodicos, qui quidemi Mist varios casus, quos narraverunt AndroSius ot Ianollius i. c., reliqui orant, anno 1799 in ri giam bibliothecam Borbonicam translati sunt. at tuo in iis suit Charisii codox. Sod eum a Cataldo Ianollio in catalogo bibliothoeno Latinao
votoris et classicao manus riptae quae in regio Neapolitano muso Borbonico ndservatur p. 5 sqq. Charisii codicem non eo studio quod huius oditionis rationos liostulant descriptum osso vidcam, do ea quidem parto quae ad grammaticos pertinet R Curatius eXponcro visum usi. nsim in fino codicis unus mombranariam quaternio adiectus
ost n reliquo libri argumonto alienus, in quo vitrio pontificum eodemtompore scriptae sunt, do quibus diligonior disputavit ἰ. II. Porigius archiv. societat. hist. Gomn. antiq. V p. 70 sqq. de iis igitur non magis hic dicondi totius ost quam do fragmontis digestorum et Lucani ot Gargilii Martialis quao in chartis dolotietis intoni, do quihus Dag- montis post Perigium divorunt E. T. Gnuppi iis in commentationc de quattuor soliis antiquissimi alicuius digosiorum codicis roscripti Noapoli nuper roporti Vratis lavino n. l824 odita et A. Maius class. auet. I p. 387. ea autem codicis pars do qua dicturus sum primo loco
habet tros membranarum ii interniones, deinde unde im Rchodas una conpago iunctas, denique duo membranarum Parin soparatim posita, qui ost numeriis schodarum triginta novem. scriptura librarius usus ost admollum minuta on quo permultis scribendi conpondiis ro-soria ot ita omnino rom gessit ut mombranstrum parcissimum fuisso
hominem videas. . paginis enim bisariam divisia in forma membranarum non ita magna plus quinquageni, interdum etiam septuagenivorsus in dimidia parto paginac vel columna quam vulgo dicunt scripti sunt. praeterea, siquid spatii in sino Versuum relictum orat, id quod saepe accidit in nrgmnonio propter rerum Variolatum crebris versuum initi Is distincto, eo ita usus est librarius ut duabus lincolis
15쪽
littorpositis post finem sequentis vorsus ibi continuaret seripturam. continoni aut in primao subedae viginti quattuor, quas tribus quaturnionibus dispositas osse dixi, Cliarisii libros tros et priorem partem quarti usquo nil ou quuo odita sunt p. 2ST. seδ cao paucis
X optis omncm lacunis in marginibus membranarum tactis graviter Ormipino sunt. nam cum in trima codicis selioda ot in secunda liuinoro sorto contracto oxtorni mombranarum marginea prorsus doloti
sint, tum ad reliquas schedas ita linoo labos pertinuit ut in modia sero regione marginum qui in latero libri longiore extrorsum spe 'tantvol mombranne tenues ct vetustato conlapsae corroderentur Vol Seril
tura pallida ut subruta omnino ovanosceret. Recedunt alino subinde lacunao, quibus in insertoro maximo membranarum rogi no similiter margines comitati sunt. quibus robus laetum est ut in plurimis mombrania do binis vorsuum commatibus quae DXteriorem Partem membranarum Oecupant in altera pagina exitus, in altora initia multorum versuum perirent, in quibusdam etiam aliis locis, ut casu iactura membranarum aecidit, scriptura deficeret, pauono, in quibu3vol scriptiua longius a marginibus remota orat vel minus lato lacuna pertinebat, Omni inbo vacarent. Praeterea vicesima quarta schedn, quamquam incolumis fere sorvata ost, tamen margines ita litteris
oppletos habet ut schedis artissimo conligatis in ultima pagina in
omnibus soro versibus extremae litteras non ni parcant. soquitur in codico undeuim schedarum lasciculus, cuius satis diversa ab iis quae praecedunt natura est. nam ut ipsao membranae alio foro habitu, partim etiam minores quam reliquau neque ulla lacuna conseptaosunt, ita geriptura conlituribus vorsiculorum commatibus distincta eandem quidem manum, diversam tamen speciem pracbet. Scriptao
autem in iis sunt variarum dictionum formulao ordino litterarum dispositae, quas texica vel indicos Ianullius dicit. quarum rorum quia nihil una cum Charisio oditum ost, indicem subiecimus. sunt nutem
haec: 25 incipis de latinitate. Ardua res. anima tua quod cupit. an se quae urit Iutis instar - timet infumium 25 h. o. in schoda 25 aversa) Expliciunt latinitates. incipiunt fossume multifariae idem sistri
sicantes. Ad hoc negotium non accedo. abstineo nus hac re. non interuer o lhuic rei. non adiuristo me ne tiυ - uicem tibi reddam. beneficium idem repracsentabo. parem fratiam referum . umualm te meritis. non me uin sbeneflciis. rependam tibi meritum. ωυ Sabo stratium. oratum' me Scam . non e reteris instratum. referam aequule meritum. beneflciis tuis inferior non cro. Ea liciunt fossulue mullis. incipiunt synonymo ciceronis reuine litterarum conposita. Amor ardor - 3l veru ensis manius spatha sica mucro hasta Iunceu Mucius. E liciunt feliciter synonymuriceronis orcine isti rarum coni, ita. Item sunt idiomutu nominatiua quae per senem emeruntur quiae et ipsa ordine e. onemus quas iapuia lauri masculina apud Procos feminina sunt. 4Hic u ratus η παροχανι x accen-Dicilli
16쪽
a mulor latus sum. ucsculor latus sum καλκολογω l. χαλκολογω) 33 Π ordinis Tertii oruinis IIII ordinis - ἴ- ure uoce tantum activa Ire crinuur latine apud strems autem passivam si stnmcationcm habent. Ardm ursi. ures . abstineo. abortum fucis abortum feci. π-pureo - Uerba ενι- acclinatione iactiva tum vva strecos cymum vilia lutinos feruntur adfectum tamen hiabent passivi. Descio aesum lan stura - Uerba P ae Pra positionibus uaditis filiam si imationem habent nisum commomeo remoueo - ncs partes orationis sunt hae. Nomen oνομα muta linera αφωνον. Uerba activa coniustationis primae. Ausculto-34
mme media appellan Irm. AHomtor adi lor Haec uerba IIII conii stuli n/lm sine pracmumnitas adnotatιλειs. num sunt vi aestam quae adiectis praepositionibus ullum sistumcationem habent ινι- idcirco non adnotaui ut stitaen ibita labor adiectus iitcunditatem utiquam in requirendo habere uideatur. ferum exempli stratia unum et item alterrim in crPonamus. Dum αγω ελκω abduco απάγω deduco καθίστqμι - intervenio συντυγχάνω finis. deo stratias amen amen umen. Incip. latinitas. ardua res anima
tua quoa cupit antiquuc rictustatis instur. et haec quidem qum imi moloco posui scripta sunt in Xtrema pagina schedae 35, cuius pars aversa scripturn Vacnt. restat ut dicatur de quattuor membrani ου quao ultimum locum in codico occupant. in iis nutum, si ordinem qui nuncost sequoris, scripta sunt haec: 36 De ut munio. in manium constat cimetro hyPcrcutuleris - mustis probabis si tibi usu scribosti pretivm --
32 ed. Putsch). paucorum versuum spatium in extrema pnginR relictum est. 36 Incipis lib. V de hidio films. Hidmmala quae sunt nostri sermonis- fuit haec res Charis. p. 21 l 294, 12 . 37 Accusucusus. Urdior hunc - puteo sformis el stercore. I fem sunt hilomata nomin. . Plac Per scncra em intur diversia id est uva seraecos ulterius sunt steneris et alterius uva latinos Ῥιue sunt satis Pauca et per alpha beti ordinem disses a quue nos quasi non necessaria nunc pracfremisisse lector Gynoscat. seu in alio loco eo quo distratu sisI ordine a nobis transcripta repperie . incise ne set' Secun cisse tierbo et nominii, h. o. 'incipiunt nunc plura socundum dis orontinui verborum ot nominum , non ut olim oditum cst, 'incipiunt nune Plinii Soeundi dis rontiao Verboruin et nominum Charis. p. 294, 1 296). iterum paucorum Verauum spatium in Oxtroma pagina relictum est. 3T Inter ultionem
17쪽
ci 1ιδει dictam itum uinclicat factum - itaque istud ne uuale hoc honoratiim est Orn. Front. ilo ili florori t. v v nimi. p. 2l9l-2 I91, 38). 3S msuturnio. sunt i cm saturnii - stu a capacis uis re averni Cliaris. P. 288-290). ilini lilia sero solio lac parte abscisa nitorum ver Suum Omina, quini finem capitis cuius Oxtroma uerba quae restant posui Continebat, Prnutor paucas membranarum lacinias dolo tum os t. in illis tam on laciniis linoc ad parvorunt: Amino ser ius orammaticus. tibi
hunc. quihus vorbis S rvii libollus do contum motris sp. t Sl5 od. Put sch) indicatur. nil oundona librum porti noni, quao in aS scripta
Funt, o ciuibus cum prius comma oodum damno pra tor paucas litteras dolotum sit, in ali ro liabolitur haec: De his,ponuctio. hinumacuum consta trametro catul curo fuste moenia iam telamoniade Serv. decent. met r. p. 28l9, 46-2822, l). 39 Indule et pedule - in re uire main et hostium. uictima mu/ser est hostia min- Corn. Front. do diss.
vocilli. p. 2l94, 39 - 22ul, 25). lineo igitur, quase ita ut nunc in codico so excipiunt iudicavi, siquis paullo nocuratius Oxnmina erit, facile perspiciet ordinem schodarum errore in conlimandis mombraniSoonmisso turbatum olim misso hune ut gehodis 36 et 3T inter 38 cta nam ita membranae intor se cohaerent) interpositis sic se exci-
porciit sinIpilae solicdao, 3, 36 37 39. itaquo primum posita sunt duo capita do vorsu Saturnio ot do rilythmo 38); sequitur Servii decentum metris libellus 38. 36); oum autom quinius liber Charisii 36' 37) oxcipit; huic doniquo subiditur Frontonis qui dicitur libordo 'ularentiis 3T . 39). in qua quidem conpago cum ita omnia et
argumenti Dt gehedarum continuitato intor so colla rontit ut nihil deosso adparent, sequitur illas quattuor schedas intorna esse paria qua torii ionis, cuius PRria exturna portorunt. niqui tortium qualemi Onomin libri quarti Charisti eapito soxio, quod inscribitur do lectione, torminari diXimus. post quom locum quae scripta erant usque ad cum qui est de idionantibus, a quo quinti libri initium laetum est in schoda 36', ea in indico capitulorum in fronto codicis posito indicata
sunt ita, de uocentu es msituris. M discretione, se pronuntiatione, ne modulatione, ae con inuutione, ne se furiatione, de mora, ac instinctione. de Subdistinctione, ile rhythmo, de metri rerrimatione, se basi, ste pedi bus, de rersibus, se metris. his titulis quantum mombranarum spatium tribuendum sit quamquam certo iudicari nequit, tanton parum credibile est integrum quaternionem vol hoc amplius otiam Periisse. quare oo potius nil ducimur ut illam conpagoin cuius duo Achodarum Paria interiora superosso, Oxteriora iiDm duo periisso domonstravimus tortio quaternioni subicctam et quarto loco positam fuisse dicamus. undo simul illud consoquitur, undocini mombranas de quibus niit a diximus Olim Post quartum quato tonom positas extremum codicis locum obtinuisse. orgo quarti quaternionis schedac duao quac in initio perieriint, itona tertia, cuius dimidia pars relicta est, et quartae scho-
18쪽
lae pagina prior respondent iis quae ex indice capitulorum supra adscripsi inus. sed quod in quinto libro so instituisso dicit librarius iis quae capiti do idiomatibus verborum subscripsit, ut utilitatem Potius rorum, quam scilicet ipso foro existimabat, quam fidom do- scribondi seculiis a prisco exemplari recederet, idem in quarto libro
tactum esse Videtur. nam si vo omnia quae in eo libro do vorsibus ot motris a Charisio disputata orant transcripsit si vo qua dam tamquam minus necessaria ibi quoquo praetermisit, in fine libri libidium Nervii grammatici de contum inras, qui usui discontium in primis adcommodatus caeat, addidit. ne quis enim id ab ipso grammatico ita institutum osso existimet, multa quidem Charisius ab aliis grammaticis petita in suos libros rocopii; Servii tamen librum, ni salior,
nec potuit recipere nec intonum, ita ut in codice saetum est, recepisset. huic librarius subiecturus orat quintum Charisii librum. cuius eum partem priorem, quae Ofit do idiot natibus vorborum, in duabus pnginis quae sequebantur transcripsisset, reliquis quasi non noeos Sariis, ut nit, omissis primum quidem finem scribendi socisse vidc-tur, si cluidem quae proXime secuntur in ista adnotatione non eodem tempore scripta osse videntur; deinde vero in iluinino Schedae pngina altera et in sexta scheda plura de disserentiis vorborum et nominum seripsit. atque de his quidoni video dubitari l,osse utrum a Charisio, qui in fine univorsi operis, si modo fidos habonda est indiei titulorum, on do ro di xorat, an ab alio auctoro petita sint. quamquam ab illo qui dona, Iuno est eius dissorendi ratio, aliam sano eam quo aliquanto doeliorem disputationem do tali argumento Oxpoctabamus. non magi g constat quid in duabus schodis quae misi haec portorunt scriptum fuerit. sed quae in ultimo membranarum lasciculo scripta sunt ea non videntur omnino . n Charisio aliena osse.
qua de re certius, opinor, iudicari poturat, nisi indox titulorum is do quo saepius diximus, quem ducem in hoc genore Boqui par erat,
in extremis verbis aut minus diligenter transcriptus aut membranarum iactura truncatus esset. nam quinti certo libri initium porvorse
ab oditoribus indicatum prorsus omissum est. quo fit ut quam fi dona habeant ultimi tituli iam non satis intellogatur. illud constat, idiomata nominativa vel Potius nominum quao per genera ossemntur, quae post Synonyma Ciceronis posita in schedii . 32 sqq. supra indicavimus, haec ipsa idiomata essu quae in quinto libro praetermissa alio loco a se transeripta ossu dixerat librarius . tametsi in tanta librarii lieontia, qua in fino operis usus est, no haec quidem integra ex Charisii libro transcripta sed vol oxeorpta vel cum alienis mixta
Haoc habui quae de pristina codicis sorma d quo librorum Charisii conditione quae nunc est dicerem. luno idcirco uberius suorunt exponenda, ut practor minori s quidem plurimarum membranarum
19쪽
la unas et quattuor seliodas quae in iliinrto quatorni ono lieri omini nihil idoosso in eodico oaquo quast in OXtroiian libri liarto scripta sunt non Omnino quidem aliona a Cliarisio, sed noxiogentia librarii et mixta cum alionis ut vario mutata at tuo u genuina ibrina deflexa osso dimonstrarom. itaque Sorvii qui tum libriam ot commentarium do ditarentiis voenbulorum consulto omisi, nitorum, quia utique nCharisii libris alienus ost, nitorum, quia, si sorto do quinto libro DX-copius OSSOt, tamen non satis onusin esse vid obntur eur nunc oditus nroliquis olus generis commentariis quos alii loco dostinavimus, disiungoretur. Contra dictionum sormulao in Oxtremo dodico congestiae, quarum aliquam partem Clinrisio debori probabilo est, suo quodam iure sibi locum in editio no Charisii vindicabant. vorum tamen haOE Omninvel proptorea necessario mihi omittenda suerunt, quia n quo adhuc odIta n quoquam sunt nequo mihi, cum reliquam codicis partem Neapoli cum oditis exemplaribus contulissem, ad hacc d scribenda otium sufficiebat . his igitur quae aut ratione ductus aut nocossitato coaetus praetorii exceptis reliquam libri partem 'unui nconratissime fieri poterat excussi. nam in tanta vetustato codicis, cuius fidem raro nitOrum librorum auctoritate sublevaro liceret, nihil tam love osse oXistimavi quod in scripturae discropantia omittendum osset. qua in re magnam difficultatem in primis parabant lacunao membranarum Per universum codicum, ut supra dixi, propagnino. nam ut ros taedii plena erat quid quoquo loco in membranis corrosis logoretur acriter oculis dispicero, ita in primis difficito quantus litterariim numerus in scriptura deesset vel certo des viro vel a curate indicaro, praesertim in co scribendi genero quod et conpondiis abundaret neque in omnibus versibus vel paginis satis aequaliter eurroret. nee ni in ratio tutior osso visa est quam ut vorsus lacunosi ita o codico describerentur ut litteris quae in singulis versibus vel ante vel post desectum scriptumo adparerent necurato, sicut suum quaequo locum in laceris membranis obtineret, dispositis et figurao et spatia lacu minimsignificarentur. itaque, ut quao osset conditio mombranarum ubique certo intellegi posset, prima unius cuiusque versuum commatis Vocabula una cum numeris quaternionum schedarum paginaritiai nnteposita littora, quod signum osso codicis volui, in imis marginibus adnotavi, eodemquo loco, siquid per conplures Versus in scriptura portit, totos versus eo quom dixi modo transcriptos cadom littera anteposita ux-hibui . sud ut certis finibus uni cuique versui constitutis scriptura
'ro uti tuam pariem . x liis aevi pi. nam i Orgilii, Thilo clim lilia istaedam P Reninxtim digna mentor in ei visa sunt plera pie nim in vili arguinenio versaliiiii' tiim Pa ili no do idionantilius ii miliuini stipis inition vi a se descripta nil mo tramisit. inde video nitis intilis ploniorem odi potiris,o iii licona non uiuin tu oxemplis Isidii ensili iis p. 55l oxhilitii in . sed haeo istoniani suo li,eo edore iam non liciti t. iii aliiid tempus distkrro ii iam illinc siri pli menti insinr nili coro malui.
20쪽
continoretur, fieri non potuit quin notae conpen liorum quao in codico sunt, quod eius fieri posset, OXprimorentur. quarum notarum quid tuaeque significet, otiamsi quaedam, ut fit, . minus accurato DXpres- suo sunt, tamen, quoniam satis oX illis quao quovis loco exhibita sunt puto intellegi posse, non videtur hoc loco Exponondum csso. quae maximo in hoc genero memorabilia Aunt conposuit Pertzius i. c. p. 72. praeterea, siquae minus Corto in codico mihi adparobant, littoris inclinatis expressa sunt. oodum litterarum genero ubi in ipga continuitato verborum usus sum, ea quae praetor fidem codicis niJdita sunt indieari volui. nam ne iterum molestiam crearent lacunae in adnotatione indicatao, ea qyae deesso videbantur, si modo e imaliqua probabilitato suppleri desectus poterat, interposui. quae quidem supplementa ut non tam quid scriptum morit' a grammatico
quam quid scribi potuerit ostendunt, ita, si quandi kinus probabilitor saeta sunt, cum legentibus usum praestabunt, ut quot soro lit- torno,. quarum numerus ubique sorvatus est, mihi puriisse videantur
taciti negotio perspiciatur. si quando, id quod raro accidit, nullo
modo probabilitor restitui verba scriptoris poterant, punetis interpositis numerum litterarum quae interciderunt exaequavi. Sed in reparando codicis damno omittenda non fuit princ ops oditio Charisii Ox hoe ipso codico tum cum quibusdam in locis plenior ad parobat scriptura expressa. cius editionis, quae eat lar-mao maximae vel in solio, hic est titulus, 'Fl. Sosipatri Charisii, nati ino Cami,ani, Grammatici uetustissimi, Institutionum Grammaticarum Libri uuinquo, ab A. Iano Parrhasio olim inuenti, ac nunc primum a Io. Pierio Cyminio Iani auditore, in gratiam adulescentium Cosontinorum oditi . in scheda li S anto indicem rerum ut verborum in fino libri positum leguntur haec, Impressum est hoc Charisii do grammatica opus Neapoli apud Ioannom Suisbacchium IIngonouensem Germanum, anno ab orbe redempto, M. D. XXXII. XI. Kalend. Febr. regnante Augustissimo Caesaro Κarolo pius nominis Quinto. um priuilegiis Caesaris et Pont. Max. Piorius Cyminius, qui huic editioni praefuit, bis a se deseriptum esse codicem Charisii uit, primum vivo Parrhasio, deinde illo npographo amisso post Parrhasii mortem, eum a duobus eius ex fratro filiis, priusquam hereditas ad Sori pandum perveniret, librum iterum transcribundum accepisset. do conditione autem codicis ita queritur in opistula nuncupatoria ad Coriolanum Martyranum data, Sed reuocandus est orationis noua ad Charisium, Is est multis ut uides in locis mutilatus, quod accidoro necesso fuit uetustatis et temporis iniuria, uerum hoc mo minimo ab oditi otio doterruit, quum uiderem me id, non sine elarissimo OXemplo socisso. Nam ot Attilium Fortunatianum, Donatianumquo εἰ γwi-σων ἐστὶ, ct Cnosii Isassi opera cum Probi institutis sie enim libor inscribituri Parrhasius quum Mediolani honas litoras profiteretur