장음표시 사용
21쪽
linearum iniuria pono corrosa, uelut o postliminio mortis in tuo mroduxit. Quae igitur lioc signo ' notata uidebis, non intogra de .geribi potuisso oX nntiquissimo Iani codice cortissimo scias, multiaonim orant iam obliterata, niloo ut no uostigia quidem Olomontorumoxinroiit'. quam lunm igitur membra uas tum quoquo lacuni A corruptas misso adparet, ut invia principu oditi Diau cum eodicis scriptura conluta saepe plura quam nunc adparunt olim locia sui Aso intolloxi. De tuo vero ea diligontin usus est Pierius ut ubi pio diligentor qua oin codico scripta erant oxhiborol. nam ot in primo libro tria capita omisit, eum do tertio certo cupito nunc quoque inlatum supersit ut maxima pars probabilitur rostitui possit, ot in coloris hacnnis reliquias votoris scripturae quae milii nil parobant vol u gloxit vol minus accurato deseriti sit vol Omnino Conisecturam potius quam oculorumacioni ci doseritandi ii item socii ins lacunas suo arbitrio supplovit. quo fit ut et o euutu sit principis editioni A in hoc genoro pracsidium ot suspecta fide ambiguum . itaque ut noe doossot quicquam sto fide codicis nec diutius coniecturis mixta sorrontur ea quno Corto lo8timonio tradita sunt, vorsibus lacunosis O codico trans oriptiς adnotationem subicere placuit, qua principis oditionis discropantia, quae quidem nil lacunas pertinet, si modo plura luam quae iii codicis Scriptura bubon-tur ibi leguntur, resurrotur. praetoron ubi moliore o dictis conditione usus est Piorius in principio ad Rotationis ea de re monui . in Supplementis autem lacunitrum Onm legoria sociatu η sum ut quite Ox Princi Oditicino rocopia cssoni, ubicumquo Pleniore scriptura usu8 esse vi do-batur oditor, paritor ut luo Oa quae o dicis fido nitorsentur haborom. Non maiorem utilitatum quam princops oditio attulerunt duo codicis apographa sexto decimo snoculo is 'in, quac una cum iPSO OO-
dico in bibliothoea Ilorbonica sorvantu, nil moris inscripta IV l: ot IV B 10. ea enim cum intor so pinno consontiniat, ita ut id quod priore loco dixi o postorioro, quod ploniorum intordum Scripturam OXhibet, descriptum usso vidi'ntur, tum lacunas nam de ro liquis non quaesivi) uod mi sore modo iitquo princeps oditio iudicitiaη habent. quare nitero quidem prorsuΗ noxioeto ex Postoriore apographo pauca quaedam in initio libri adnotavi ut in duobus libri quarti capitibus quae in principe oditiono omissa sunt o iustioni libri discrepantiam ad ioci, in reliquis voro omisi. Ad Neapolitanum codicem, quo uno omnia quae OX nrto grnm mattea Clinrisii notatem ivlorunt continoiitur, in libri sucundi pario postrema ot in torii o libro Meodit fragmentum codicis Parisini T. 160, olim Coibortitii 4, 27. qui liber ust membranae euS sor-
mau Oblongae saeculo undecimo, ut videtur, scriptus. continet autum post i harisii part in enua quam dixi 22l, 2I oui ιιι fisi ess - 2iii, i si Diseutun lum ni tum grammaticam do octo pili libus orationis, Pris iani do nomino prouomimi ot vortio librum, commentarium do
22쪽
pronomino et verbo, Sorvii do ultimis syllabis librum, do littoris,
do generibus nominum, Phocae nrtoria grammaticam. OX his ea quae nil harisium pertinorat indum .manu atque ro liqua in primis schedia novem scripta sunt, nulla inscriptione vol iis indiciis quibus initia codicum ornari solunt significata. quamquam igitur ni iud detrimonii indicinm non Praebent membranno, tam On non nullae Rehetae, quibus quae de reliquis partibus orationis in primo ot secundo libro a Charisio tradita sunt similitor conprehonga fuerint, de , Sso videntur, ea suo causa fuit eur ngmentum codicis esse dicerem. scriptura libri ita cum Noa politano consontit ut, cum obiter rem iudieanti ex oo ipso I nrisiniis dors riptus osse videri possit, habent tamen quae
rectius ex communi utriusquo archsetypo Servilin esse adparent. cuius roi unum luculentissimum sexemplum adferro sufficit supplementum
quod in fragmonto Calvi 229, 9 sqq. pra stitit: cf. peaeteren 221, 27.
233, i l. 23s,, 30. 2IS, l9. vorum trimon ut oxiguus eius libri usus sol insignis ii glegentia ossocii librarii. nam non solum omnia vitiosissime seripta ut so dis erroribus inquinata sed conplura otiam pravo con8ilio omissa sunt. post ea Onim quilo de coniunctione et de prael Sitione vitioso quidem, ut pleno tamen transcripta gunt in illis quaodo intori licino a Iulio Romano excepta secuntur titulos tantiun in-toriectionum brovitor rettulit librarius, exumpla scriptorum quae ad
Scripta sunt prorsus noglexit, doindo in tortio libro ad maiorem ii domso revocrevit, sed in fino libri iturum plurima omisit. in tanta igitur
libri dopravation o ne cum summa molestia, usu autom nullo, F ripturae vitia exscriberem, pana rationem somitus Sum ut Oa tantum qua aliqiuini utilitat in habere videruntur ndnotarem, reli tua omittorom.
quaro do his dumtaxat quae quom ad modum in codice legorenturilisis verbis adpositis indicatum ost certum esse iudicium volui, doro liquis vero in quibus nihil adnotatum est nullam ex silentio coniecturam capi, praeter illum quidem, nihil quod momoria dignum ηit in eo libro inveniri. Alia emendationis praesidia studiis rocentium grammaticorum, qui inde ab octavo foro saeculo libros harisii Oxseripserunt, parata
sunt. nam cum excitato in Francorum imporio Latinno linguae studio Et veteros grammatici aerius traeinrentur ot novi libri, quibus vol discentium vel docentium usui consuleretur, a multis conponerentur, in Grum scriptorum numero qui tum maximo tractabantur fuit Charisius. quo factum ost ut in grammaticis libris illo tempore confectis multa e Charisii arte vel di scripua vel in breviorem formam re incla reciperentur. quae quia aliter ab aliis constituta sunt, nominibus codicum quibus debontur adpositis DXc rpta appellare consuevi. o quibuη excerptis primum locum tonsent ea quae in analectis
grammaticis ab Elelion soldo et Endlichoro indobonao a. lS37 oditis p. 75--l2l o codico Vindobonensi HI saeculo soptimo vel in unio
23쪽
codicem accurato deserit,sit Endlicitoriis catal. cod. philol. Latin. bibl. Palat. Vitidob. p. 2l 5 sqq. cod. . ι22). suit nutoni olim Parrhasii, post cuius mortem cum Noapolim translatus esset, iisdomoxcorpiis adseripto salso nomino Saeordotis, cuius artium grammati- earum libri duo in codom codico loguntur, usus ost Hieronymus Columna Εnia. Dagin. p. 20. s. post a quom ad modum , indobonam ablatus sit docet Κollarius in Lambeo. comita. bibl. Caesar. Vindob. I p. 7ti4. in oci igitur libro quas do nomino et pronomino ot VPrbo scripta sunt s. 142-l5.5 omnia sero e Charisii arte DX orpta sunt. ntque cum eodem loco lineo, ut dixi, oodona quo soro tompore quo NenpΟ- litanus codex scripta sint, id om nrcho pium quod in illo Oxpressumost videtur is qui OXcerpta conposuit secutus osso. sed quoniam in universo hoc genere non accurata describonili filio liti solebant librarii, non solum his quae in Noopolitano codico corrupta suorunt opem rit
tulit Vindobonensia libor, sod prnotor oa etiam quae nil Clinri8ium mundandum adhibiti quaodam praobuit quao ita a Neapolitani
scriptura recedunt ut neque adnotatione conprehendi satis commode iuuiue prorSus omitti potuerint . quare non vortius molostam Saepo Orundona vorborum ropolitionem intogra ex orpta in fino huius voluminis repetivi. His actato paria sud gonoro divorsa sunt Parisina o X cor plao codice Parisino 7530, qui Saoculo octavo Fcriptus est, deprompta. in eo enim s. bu I 23 intor vitrios libros gi nilimnti Os, quorum indicom a me consuetum exhibuit Echst finius in ano dotis Parisiiiis rhotoricis utilis n. l852 editis p. III sipi , logitur ars graimiiniica a Charisio Diomodo Prisciano Oxcorpta. Cuius artis sum mn est hia c. post brovom graminati Re definitionOm maximam partoni a Diomodo 426, 23 sqq. petitam sequitur expositio nominis, ot primum quidem secundum Diomodoni f. S A, e=ι ess - Ν2' ubi cim i m ιιιν p. 32u,ll 328, de indu a Prisciano recol tuu ost libor tertius set secundi pars, Conparati ivm es s. 99 uirimιuu Prisc. I p. ,2, 2-ll6, 2. 56, 28 -59, iu). secuntur excerpta Charisii, Abriu ueneris
'rime aeremationis nominum ueteres soliti erant . . . . tiuum y r ut ut haec aula huius aulas huic aulai - f. ln5 Numiae solum nomen unum tuba minor ab co est unde oritur quoa nutritur sp. ib, lT-il, S). de pronomine commontarius membranarum iactura, ut vi dotur, in EDdice truncatus est. rostat nutum finis commentarii a Pompeio
24쪽
grammatico p. 248-26l od. Lind. sumptus ita, L 106 nihil possumus dicere nisi mustis demonstrativa - s. 106 quoniam nomina sunt sed prDntimina. Anit. Secuntur do V rbo primum pauca a Cliarisio deprompta, L ID6' Ac eo aces acui et accuo acuis aeui - s. 107 Mesι enim se ut sil volutans se. similiter pruecipitans traxit omnia deest enim
se ut sit praecipitans se p. 247, 22-262, 243; deinde conpluta a Diomedo descripta sunt, De ordinatione uerbi id est temporum iunctione. 9ualitus uerborum quibus tempora copulata sermone conectuntur - f. lli patitur et se ullis quoque inversa repperiuntur exempla p. 388, 10400, 22). liaue excipit Prisciani libri duodevicesimi pars si 5
l26, De ordinatione uerbi. In illum llT 'Mui . quae restant de adverbio, do participio, de coiiiunctione, de Praopositione, do interiectione, ea partim ex Diomedis partim sex Charisii disputationi bus potita sunt. atquo ut in his ita in iis quae antecedunt, ubi Diomedom sequitur scriptor, integra fere verba repetivit, in Uliarisio
brevitatem Secutus omnia paucioribus Vorbis conpleXus est. ita- quo ea quae nil luam vim habere videbantur ad scripturam omendandam adscripsi. quibus dola,ntis non orat cur reliqua ederentur, praesertim um et neglegoriter u scriptoro conposita et vitiose seripta sint omnia.
Aliud excerptorum genus OX tribus codicibus sumpsi, uno Bor- nonsi, altero Loidensi, tertio Sanctamandino. o quibus codex Bor- nons is l23 sormno maximae saeculo discimo scriptu , olim Floria sensis, continet libros grammaticos recenti novo conpositos quinques hos: s. l-3l de littoris, de syllabis, de accentibus, de luisituris, de
octo partibus orRtionis, est apud Iutinum unae latini us ortu est maior μυωus - ut a ce Morsum et a super sursum . mit ne praepositioni X. namox positio interiectionis, quao sequi dObebat, Omissa est. initium nutum libri uno mombranarum quaterni uno pordito interiit. roeunti manu in
prima pagina addita est inseriptio CLEMENTIS SCOTI I. IBER DE PARTIBVS ORATIUNI S. s. 3l-53 oiusdem argum onti libor 'lego
interrogationis ex Donati arte promulgata' conscriptus. s. 53 78 Al cui Di de arte prammatica liber. s. 7S -li 7 commentarius de nominoot pronomino maximam partona a Donato Isidoro Augustino Consontio Priseiano sublatus. s. ll T do partibus orationis - i 22 vide u- unus υ quia fertia correpta est et insititiuo mirio antepe, ubi reliqua absi i- sis aliquot membranis in fine codicis portorunt. codex Leidennis, qui ost inter Vossianos sorinno quadratilo numero tricesimus tertius, diversis mombranarum fasciculis ex conpluribus eodicibus olim decerptis conpositus est. o quibus unus quaternio s. 75-82 comment rium do cluattuor partibus orationis, do iidverbio coniunctione pra position o intoricctione, saeculo docimo scriptum continet iun, s. 75 In ciyit cle astu rbis. Et erbium est Pars orationis s. Si num duimus accentus solidis ileb re duri par ibus Orutionum intersectio autem confusu est
25쪽
so1io. ηnu. addita sunt in Ondent pagina pauca de ordine partium orationis. nam in una soli eda quae de eo quaternione restat nita quaedam diversi argumenti scripta sunt, ita ut illas mombranae olim infino codicis alicuius liositae suisse viduantur, ante eas autem reliquarum partium orationis enarratio scripta lacrit. commentarii do ad
verbio partum aliquam edidit Fridoricus Linde mannus in ineditorum Latinoruin particula I Zittaviae a. 1832. de reliquis codicis partibus dixit idem in praefatione ad Prisciani opera minora p. XVIII sqq.
ox oodem codice deprompta sunt eXcerpta quibus usus est Bondamus var. lec t. p. 239. CO de X Sancta mandinus sormae minoris, quam in octavo dicere con SucVimus, saewlo nono vel ducimo Scriptus nuncost Valentianis in bibliotheca publica M. T. 3. hutie Sanctamandinum propterea dixi, quod antiquissimos eius bibliothocao eodicos ex monasturio S. Amandi Ehionensis in istam civitatem translatos esse constat: cs. Bethmann archiv. societ. hist. Germ. antiq. VIII p. 95. co
eontinentur haec: f. l-68 Albini in Priscian uni libri duo, Incipiunt
cupitula libri primi. Deflnitio orationis etc. Albini in Priscianum incipis liber primus. DUnum orationis et quid sis prose 'ium nominis quia verbi. Oratio est ordinatio dictionum consimum sententiam perfectamque demonstra ιs - neque unum uSSUm praestat ille menti nec hic abnestat petenti aliquid prorsus quod potest et decet. s. 69-l 15 commontarius in Donatum, Incipit de partibus oriationis. Donatus artioraphus divit partes orationis sunt VIII nomen pronomen uerbum et ceterae - tuae pax stratulantis heu dolentis ua optunus utut hi fumentis. explicis de partibus orationis. Incipiunt pauca de burbarismis collectu ste multis. sevire est barbarismus 'Pompeius oss ndit ita dicens - de tropis) troia cum fuit. βnit de arte Donati pleniter. f. 1l6-l34 Incipiunt olossae de libius strammaticorumile littera et syllaba et accentu et posituris. Disciplina unde nomen accepit - de modo inpersonali) quore panis ulteriores non habet actus. explicit. s. l34--l44 Retractatio reciproce interrostatio res responsio de pedum restulis aldhelmi. Expositis amomulum propositionibus et distrata metrorum melodia - e terra distare nubes ae quibus funcuntur. s. 144-l48 Incipit conlatio de steneribus metrorum. Uuot Sunt stenera metrorum principalia - bona iustis sua semper deus affert. ilem bona iustis deus amori. f. 148 sqq. ars mauri seruit strammatici de censum metris. ex his igitur
codicibuA quae ad emendationem Charisii adhibui, on deprompta sunt eX Rrte grammatica quae in Sanctam an lino codico post Albini libros posita, quia disserandi ordinum a Donato institutum soquitur 'do Donato' scripta osse dicitiiu, in Bernensi autem codice nescio qua aucto ritate') Clemontis Scoti nomino inscripta est, in Loidonsi denique
Clememein quendam una cum Alcuino ρx Hibernia ad Karollim Magniam venisse et pueris erudiendis scholisque instituendis in Gallia operam dedisso scribit monnctius Sangallensis de gestis Karoli Mugni monum. Germ. ed. Perig II p. 73l. eum quo iure Claudium Cluiliuntein dicat Fabricius bibist med. et in . Latin. p. 1082 sq. vel qus a te-
26쪽
oius fragmen in do quattuor Oxtremis partibus orationis extant. ita nim intor so tros codicos quos dixi consontiunt ut, quamvis multa divorso modo con Prohonsa sint, in mon unum oundomque librum es o adparent. qui libor ea re maximo prao reliquis huius modi libris memorabilis ost, quod scriptor plurima artis praecepta ox antiqui rum grammaticorum libris collocta intorpositis auctorum nominibus rottulit. no quo tamen illi ad roconditos antiquitatis sontos aditus patebat, sed eorum grammaticorum quorum tum maximo libri lecti
tabantur, Cominiani Consontii Donati Isidori Pompeii Prisciani
toritate usus sit is qui clementis ii omen Bernensi eo lici adscripsit, quam inseriptionem prohaverunt Pius hius iii prast satione nil gramin. Lat. auet. et Siniterias catal. cod. manii siripi. hihi. Bern. I p. 343 sqq. . mihi non coiislat. est quidem in eodem Lei densi codiee qui eius libri de quo die imus partona posi romam eontinet Clementis de harbarismo ceterisque vitiis commentarius lillic arti grnmmatione similis, L i59 Incipiunt pauca de Barbari mo coli Ga ue mullis. Ouid est barbarismus. I ompeius - quia postea I Ora rapta fuit. Anil expositio Clem ntis. qui commentarius ipse quoque excerptis antiquorum grammaticorum, Victorini Donati Eutyi hii Consentit Pompeii Uieronymi Isidori Se- regii Maximiani nam Cominiani nomen non inveni . conpositiis est. idem porro tu Sanctam anilino codice. omisso lamen Clementia nomine. priori libro si ibiectu A est. sed noex his quidem reriam de auctore libri eoniret iram eapi posse vel inde ud paret . quod, cum ex diversiκ codicibus petilao si ut Lei densis codicis membrana , ad alium codicem olim Clem ntis commenlnrius. ad alium ars grammatica de qua dicimus pertinebat. denique in line quaestione de Clemente grammatico non omittendus est Hamhergensis -dex saeculo decimo seri plus, de quo dixti liieckius in deseriptione bibliothecae Bambei ge ubi R i p. ia T. eo enim continetur Clementis liber ab illis quidem excerptis quae ad Charisium perlinent diversus. sed extri iam parte. quae est de barbarismo ceteri Aque vitiis sermo uis . cum commentario illo euius mentionem sectilius consentiens, p. 1 In deinimmine pnuere in istiunt de philoxomiti es partibus eius - s. 70 Troia rapta fuit. Anit. νnueis de philosophia deque artium genere diverso pri emissis reliqua in grammaticu exponenda vomuntur ei aeutem libro subiecti sunt versus hi, quibus nomen suum aucior prosit Piur. pauca tibi, Caesar. de muliis. - re HloMarcture tuus omema xa e menda dedi,
retera quo lateas per te penetrare sophine calle velut veterum xcita re unda virum. namque prius pueri pascuntur ab ubere matrum in laetis et irristut nectaris hausta petunt; xed eum vita solera pubet, cum membra vigescunt, tunc solidos Eotidia educat esca viros. sic litus eximius crescat dum sensus et aetas.
dogmata distribuam tunc potiora tibi. his tumen his oradibus Iuraea M. Caesar, inomia
culmina doctrinae scandere numma νυtes. indolis ut sursunt cremalis pondera quantum sursuι et instonium mentis in arce tuum.
non etenim vitis xtatim ferι fmnde rom os nee lotiora iungues fundit Olisti auos, sed prius insistunt radices algi e inde viro M. storibus hinc resilent, post sua liba ferunt.
27쪽
Probi Sorogii Vergilii, rarius otiam Augustini Eulyeliit Ilioronymi Maximiani P crini Victorini, eXuerpta posuit. quo fit ut, cum nillil, quod quidem alicuius momenti sit, praebeat, quod non idom ab aliis traditum sit, hoc sero eius libri usus continentur, quod quaedam ad
omendationem eorum librorum quibus usus ost non inutilia praesint. et in Cliarisio quidem, n quo on quae Cominiani nomon prae se serunt petita sunt, ut maximo exoptata esse debebat novi tostis aucto .ritas, ita gravitor accidit illud, quod, quao orat illius notatis consuetudo et eorum quorum usui prospiciobatur ratio, in lovioribus sororobus, definitionibus maXimo vocabulorum Di r gulis tritissimis, omno
scriptoris studium versabatur, on Vero quae ad usum antiquorum probandum portinent plerumque omisit. nam in commentario do advor-hio, in quo plura Cominiani excerpta quam in reliquis partibus cxtant, cum ea quae de vi adverbii doquo divorsis significationibus otgonoribus adverbiorum Charisius disputavit eXscripsisset, ex locupletissima Iulii Itomani disputatione nillil nisi indicom advorbiorum larga exemplorum Copia, quae ab illo adposita erat, destitutum ro- liquit. Eiusdem soro genoris sunt ea quae, quia o Vaticano codice, qui intor codicos bibliothomo Roginno Succino est Mi 2, deprompta sunt,
Roginensia Oxcorpta diX i. is codex autem, qui in membranis formao mnNimae Anoculo undecimo oxeunto, ut milii viilobatur, scriptus ost, duos continoi libros, nitorum do philosophia ita inscriptum, s. t In dei nomine pavea incipiunt de ph ophia et purimus - s. 5horatius posuit linquimus insunt ridentes praemia scribae. sinit de philosophia: alterum do octo partibus orationis ita, s. 5 In aei nomine pauca
se octo partibus orulionis incipiunt. Omnibus octo latinnulis partium notitium habere uolontibus ut sciant unus Unstuarum diuersitas ortu est
reliquae partes. Iinis ile octo partibus Orationis. in posteriore codicis parto similitor ni tuo in eo libro do quo anto diximus cum aliorum grammaticorum tum Cominiani oXeorpta congesta sunt. ori liis pauca Cominiani nomino inscripta odidit Maius class. nuci. V p. i50, plurna Vergilio grammatico poti in ad olus grammatici libros ocidona volit-mino a so editos idem Maius adnotiivit. auctorem autona libri quo iuro Gninis dum Anglicum homi nona, qui duodecimo snoculo clarus
suorit, dicat Maius ibid. p. XI et p. l8 noscio. mihi satis suit otox his Oxcerptis ot ox illis quae supra dixi Oa quas ad omen diitionum Charisii porti noro vidubantur ad ponore ).
Iii excerptis C liniatii. quihiis multi oliin usi videntur . non dii hilo qniusteilo migeri possit inimi rii' i Odimim. mil' pri oler Pos di quibus dixi vitiis notus ostSangallensis 876. in quo niti posito 'ominiani nomine qu Pilum do adverbio excerpux ex latu in lihrum de tu lo impiihus orationis nono merulo seriplum reo pla. Piusdem nutem generis suisse puto eo, libros in quihiis integram Cominiani nrt in extitisse temere non
28쪽
In parVn parto operis usus sum codico L oi donsi, qui inter
Vossianos lamine minoris est tricesimus Hoptimus. in eo enim post
commentarium Surgii do litteris et syllabis cumera dicta est quasi le-
stitera - arma uirumque cano troiae anal. gramm. p. 473-488 ed.
Vind.) et brevem do soloecismo disputationem duo commentarii dotropis ot do motaplasmis leguntur L 38-4l, qui ita cum iis quao do oodem argumento in Charisii libro quarto scripta sunt p. 27 279,
2l consentiunt, ut, quamvis magna sit scriptorum do hoc loco similitudo, tamen ex his potissimum excerpti osse vidcantur. itaque iniit is Loidensem codicum ad omendationem adhibui ot discrepantiam scripturae, quae quidem digna memoria Videbatur, ndnotavi. Praeterea quaedam scripturae supplemcntii mihi praebuerunt oxcorpta orthographica, ea quae lueedao nomino inscripta Pulschius p. 2775 sqq. odidit. quorum oXceri torum maxima pars in consu tudine infimae notatis ot usu Christianorum 2 criptorum explicando votantur; restant inmon multis locis antiqvno cruditionis reliquisto, quae omnes soro Charisio, paucae Diomedi accoptao debuntur. in iis nutoni quae indo nil scripsi duobus usus sum codicibus, ni toro Parisino 5730, do quo supra dictum c8t, altero Montepassulano II 306 saeculo nono
nulli i r ni id seria iit, tiliorum Moiiiiii versi litis ite hibliotheca Elnii aceti si iapud i In leti in laist. Brit. Saxon. Λnglo-Dan. Script . Oxnn. a. Isil l l p. 730 indicatum, nitis r. innantii ac vol si id scripsero magistri, ni id I rolnis ni pio Foctis Donatus I riscianiis vi Servius Eutici iis Pompo ius comminianus si s. lli ri κ praes. PriSe p. Vlul): allorum piem in monasterio nlulo ii si s S. Rieliter onPieardio) tilim fuisse narratur in citronico Centu lenSi edilia n Daciterio spicit. vet. scii pl. , . iiii in εἰ alline lii Uioiliocis delituerunt pil. nov. I aris. n. l723 Il p. 3lo sit l. ilii enim tinuo Hai lii suisse liliri dicuntur. 'Donuius. Pompeius, Proinis, de podilius et syllabis, Priscianus. Comminianus, Syrvius, Victori uus Marius, Diomedos, Virrus I.ongilius. Tad vivus Movinus , Tullius Ci ero lilietoricorum liliri li'. qiinna sunm lios lytidi m Si-ιiuis ipsius Cliarisii codices suisse malit, non lini eo liuod opponam. certii ros est 'ne illo de ilia , olim fraudoin secit Goldustus. iiiii cum tuaedam Comiti iani nomino Pilavisset nil Parasti ut . vet. p. 3T, 'Criminianus v eius grammaticus, ordinis deinde deinceps tum nitio post Sic , cum luit, 're in logrum Pius graminii lici collicem multi credideruiri. in iluit,us mit Helias P ni schius, qui a. lima de illo codico haec nil ἰold.isium seripsiti vir. clue. et doci. ad MElch. Goldasti in pist. ex hibliotheca I hiulei nuri Franeo surii et Spirae n. l68η li. tul), nunc tuarum desiderium vix sero, ita me in sponi locasii Commi uiuii et Eutycholis - interim rogo te per Musiis tuas Clariss . Dii. transmillns illud opus ad me prima vi iam Occasione'. Postea, cum librum non acci pisset, facile eo se en rore posse intellexit prae L in gramin. Ibat nucl. , 'onamininitum quem hactenus experiavi nondum necopi ni, illo, pii se missurum sancie reco perii l. Sed po'ion didicinania fide eum lom in pleris lite versari, adeo ut putem nihil illum linhoro praeler illa luno apud Cloni. Scotum leguntur; inter quae nihil reppori quod non in Charisio legerum . supei PilthimuS orgo supervacaneo in horo . ni mirum iste usurpaverat I.cidensem codicem, cuius partem Pana quae Comini: ni cxcorpia continet ex diversis eniminem branariam si scientis lihrum conpositum esse supra diximus olim toldasii fuisse testantur haec quae in scheda sexagesima prima adscripta sunt, ex bibliotheca Goldasti'.
29쪽
. scripto. similem usum praestitit libellus de gonoribus nominum, cuius maximam partem e Vindobonensi codice post Ovidii Halioutica ot Gratii ot Nomosiani Cynegotiua p. 74 sqq. primus odidit Hauptius a. 1838; intonum librum o Laonensi codico protulit Clorieus in catalogo codicum Gallicorum cataloguo generat des manuscriis dos bibliothoquos dos dopartemonis) I p. f;49 sqq. nam inoo libro quoque quae de antiquorum scriptorum uAu adnotata Sunt scro omnia Charisio dobentur. somol vel bis mentionem Dei fragmenti quod Donatiani nomino inscriptum ex codice BobionRi Parrhasius odidit Modiolani a. 1504, e quo discrepantia Scripturae, quae quidem memorabilis osso videbatur, adposita est p. 52 ct 53. donique pauen e codico Lavant i no 24, Oo de quo anatoctorum grammaticorum editores , indobonenses p. XXIV dixerunt, adscripsi.
in Do codice Onim Oxtat ars grammatica sacculo OCtRVO scripta, in
qua quaedam e Cliarisii libris recepta esse inveni. His libris igitur, de quibus dixi, ita usus sum ut Neapolitanus
codeX sundamentum esset rcconsionis olusquo scriptura, Si quando minus diligonter habita ossot, ex roli quia quantum fieri posset corrigeretur et supploretur. et Boburnsia quidem eXcerpta et ea quae oX libello de gonori tins nominum ot ex Donatiani fragmento recepta sunt ex editis exemplaribus descripsi, reliquorum libros manu scriptos ipso exuuSSi. restat ut dicatur de codico Iani Dousae, quem et olim ad hunc grammatioum corrigondum adhibuerunt conplures et ipso eo nomino aliquotiens memoravi. eius libri primum mentionem factam csso inveni a Panio Merula, qui cum in Ennii annalium fragmentis n. I 595 oditis non nulla veterum scriptorum fragmenta a Charisio Oitata alitur utque in editis exemplaribus tum legebantur proserrut p.
53 l87 237 424 6 26, haoc so cx vestigiis rentiqui libri, quem apud
Ianum Dousam logissot, omendasse prosossus est. deinde Franciscus Inousa Iani filius in Lucilii satirarum reliquiis a. i597 oditis ea quae , ex Lucilii saliris a Charisio citata sunt eX vetere codice, ut nit, partim ipse emendavit partim a patro emundata exhibuit: cf. not. in Lucit.
datiores quam anto scrobantur edidit, eodem codice se usum osso dicit. ita onim scribit in prati satione in grammaticae Latinae nuctores Rntiquos, Cliarisii libros so ex codico nobilissimo Iani Dousne infinitis locis auctos suppletos et cmundatos edidisse. denique Petrus Bondamus varias scripturas ex illo libro descriptas, easdem quas Pulschium quoquo a B. Vulcanio accepisse et loco codicis usurpasse docet var.
loci. p. lb, pretio sibi paravit et quaedam a Pulachiq praetermissa inde attulit var. luet. p. t 3 sqq. l 20 230 sqq. ipsius astem codicis
quae esset ratio atque auctoritas frustra quRosivi. nam cum Loidenses, apud quos vel Vulcanii schodas vel ipsius Dousae cxcerptii
30쪽
xtaro hi eraverain, litteris adii8seni, nihil quod huc pertino rot ibi superessu res 'riptu in ost. linquo rur5um ad ea quac cum II erula otDousa et Boii damus do singulis locis adnotavernni tum por universam seditionum novaverat Pulschius rodactus, quamquam plurima saneo codice manu scripto potita osso vidubam, tamen, cum illi non ipsum votorum codicona quem dictitabant usurpavisse sod Ox odito exemplo ad fidem codicis omondato sua hausisso viderentur, coniecturas doctorum virorum ita Cum vetoro scriptura mixtas osse intellexi ut undo quaequo prosectia essent certo iudicari non posset. quaro tam incortae auctoritatis libro ad veram loetionem constituondam nihil tribuendum osse putavi, praesertim cum nil ea quae ipse incorruptam codicum fidem secutus inveneram vix quicquam novi, quod quidem interpolationis suspitiolio vacnrct, eX isto libro accedere viderem. Ceteraim quno maxime digI R memoria esse videbantur adscriptis nominibus auctorum quorum fide nituntur in adnotationo exhibui . sed praeter opinionem nocidit ut re peracta, cum iam formis litterarum hoc volumen grammaticorum exscriptum ossot, novo subsidio parnio gregie eiuκ codicis notitia augoretur. nam eodom sero temporct quo primum DOusae nomino codicorii Charisii usurpatum esse supra dixi vel non multo ante Ioannes Cauellius Traiectinus novam grammatici editionem paraverat . qua do ro Paulus Manutius ad Laevinum Torrentium scribit epist. V 4 p. 261 od. Venet. a. 1595, duos Cauehii filios in Italia porogrinantos Charisii exemplum a patre emendatum ad so detulisse sequo ut illud oderetur optaro et ei rei operam
daturum osso. ct editio quidem Cauehit nescio quo casu omissa est, notas autem ineditas post a a Graovio emptas osse testimonio cognovi C. Burmanni Traieci. litterat. p. 82. hinc nata spes soro ut Hei del-bergno, quo Gracvii libros dolatos esse eonstat, schedae reperirentur. itaque a Christiano Baehrio viro illustrissimo petivi ut ea do re quRD-reret et, quae est eius humanitas singularis, paucorum diorum spatio intori octo librum quem εlunerebam necopi. ost autem eXemplum
principis oditionis cui discrepantia libri manu scripti ab ipso Cauchio,
Cuiu8 Se manum Probe cognoscero conlatis aliis Oiusdem Cauehii libris Baselirius adfirmabat, adscripta ost. ex quo exemplo accuratiorem notitiam eius codicis do quo antea frustra quaesivoram peti pOSSO Statim intoli xi. nnm ita haec quao Cauchius adscripsit cum iis qune GD usao libro oxcerpta seruntur consontiunt ut dubitari nequeat quinox uno eodomque tanto omnia ducta sint. continobat autem ille co-dox quo usuη est Cauchius maximam partem libri primi Charisii et librum secundum et tertium. nam in rotiquis libris duobus nihil adnotatum ost. et ex primo quidem libro, cuius index adpositis titulis et num oris schedarum subiectus ost a Cauchio, aliis omissis, in aliis
Ordine rerum mutato recopia orant haec. s. l-74 ae extremisutibus n
mimum et diuersis quaestionibus - sonus uocis admittis p. 50, 7-ll2, 32 ,