장음표시 사용
311쪽
movisse narrat, ut Civium illorum querimoniis faceret satis . Eorum
sunt verba Trittaniὶ vanitatem , intempestivasque querimonias , etsi vetera exempla coarguebant,tamen Henricus Moguntiam profectus est, O υisitata aede celeberrima, priυilegia oppidanis confirmavit, quibusa νιrisdictione Praetoris Mediolam eximuntur. inrou reliqtium est, injuste, ut mihi videtur, Georgio Merulae succenset Balth .issar Fidelis, quod scripserit lib. I. Antiqv. vicec. Modoutiensibus ab Henrico luscoronandi Regis fuisse restitutum , quod beneficium haud gratuitum fuim, quinque enim millibus aureorum privilegium eos redemisse constat. Haec Georgius Merula, dc post illum Gaudentius Merula lib. 3.
Cap. 9. Antiqv. Gall. Cisalp. non ex opinione sua , sed ex Bonim ontri sententia laripsere, curuis Historias quin illi evoluerint, minime du-hium est mihi. Risu autem dignus en Luccliuis,dum contra aut per e Torem, aut per malam fidem tanta aureorum mole cxlodoctiensem p pulum ab Henrico donatum narrat; constat enim inter Principes patiis
Perrimum fuisse Henricum,ut Joannes de Cermetiate saepe te ita us eli.
Ludovici Baυari. caroti m. ae Sigismundi coronationes Mediolanenses referuntnr. Fridericus III., ct Carolus V. corona ferrea donati . Onubrii Panuinii opinio refellitur.
Post Henrici VII. mortem, Regnum, Imperiumque Ludovicus Ba
variae Princeps invasit. Hunc in Italiam advenientem Galeatius Vicecomes Mediolani Dominus, Romano Pontifice nequicquam reluctante, summo cum honore excepit, elusque coronationem in hac Civitate promovit. Inaecla Ambrosiana collata est Ludovico dignitas Anno a 327. sed nec rue, nec a legitιmo Episcopo. Vido Tartatus, seu Petramal. i, ut Volaterranus lib. 13. Anthropol. tradit, Aretinus Epita copus, Ecclesiasticis antea censuris per Ioannem Pap.. in XXII. innodatus, coronandi Psetido imperatoris munere cit iunctus, Ayeardo Archiepiscopo Mediolanensi ex illante, seque Schιsmaticis iam iniicere no. lente. Rema Gualvaneo , qui coronationi mterfuit, in Maia P. Flor. cap. 3ST. his verb s descriptam audiamus: Anno Domini MCCCXXVII.
Ludovicus Ba υariae Rex,quem Ioannes Papa omm Reguo, omnιque iure Imperiali Privaserat intrat Lombardiam, . Mediolanum cam Aegis die Dominico XV. Maii ingredιtur oec. Hic steriti corona ferι ea corsena .ri. Quia vero Frater AI cardus Arcbιγiscopus Mediolani, ad quem coronatio Imperatoris de rure pertιnebat, exuiabat, per quemdam πιιέ-copum Aretιnum in Festo Pentecostes sequenti, qua fuit dιe ,ultino
312쪽
Saxoniae , Regina vero corona aurea coroηata fuit seque viseopus depositus Imperatorem depositum injuste perunxit sec. Porro Bon inconiatriis a vero longe abest, quum lib. 2. cap. 62. Ll3dovicum Mediolani coronatum ab Episcopo de Areetis Mediolanensi Archiepiseopa scribit.
Italiam deinde meliore auspicio ingressus est Carolus IV. Caesareae, Regali'; dignitatis jura ex Romani Pontificis consensu adepturus. Ubiis nam Italici Regni insignia susceperit ille, a Zucchio sciscitemur oportet. Respondet is cap. 31. Petri Galesinii verbis ita in Catalosto Ae-ehiepisc. Mediolan. scribentis: Robertus b6cecomes M diolanenIιs Ariae biepiscopus Carolam Quartum Imperatorem regali bovitio accepit, σ3 ωοetiae in Basilica S. Ioannis Baptista Regem Longobard a coronaυit.
Verum a Galesinii sententia di scedere, euinque lieic mmus accurate lor mlutum pronunciare cogor. Non Mod aeriae, sed Mediolani Carolum riuartum Corona insignitum fuit se, locupleti stimi, ac gravissim rerum Mediolanensium Scriptores testantur, eorumque sententiam pluris laete faciendam reor. Pervetiistus Auctor, qui Gualvanei Historiam Manip. Flor. continuavit ad Annumu', l3 I. haec habet cap. 379. Anno
MCCCLV. carolus Rex Romanorum in B. Ambrosii per ipsum Ra-berti coronatur. Donatus Boisius ad Annum Christi Carolus. inquit, Rex coronatus fuit die, qtuo vi Ianiae solennitas eelebratur, ad altare D. Ambrosti per Robertum bracecomitem Mediolanensem Archiepiscopum. Comus praTerea, Bugatus, ac Moragia iisdem re veris his coronationem describunt. Sed oc in vetuita Corausiorum Historia o MS. quam laudat odoricus Raynaldus in Annal. Eccles. ad Annum
aues t .ista leguntur: Mense Ianuariora die Epiphania in Ecclesia B.Ambrohi de licentia Sammi Pontificis per Archiepiscopum Mediolani corona ferrea honorifice coronatur. Idem tradunt Ioannes Dii bravius lib. 1 a. Hist. Bohemicae, Albertus Aventin . in Chronico, Raphael Volaterraianus lib.23. Anthropologiae, Gherardacius in Historia Bononiensi, RE vitis in Annalibus, de Cuspinianus in ejus vita haec habet: Mediolanum delatus ferrea est insignitus corona de veteri more. Reserendis alias Auctoribus supersedeo, quum satis hi nostram tueantur sententiam. Annus a Christi Nativitate trigesimus primus supra mille sinatim , de quadringentesimum recurrebat , quum Sigismundum impermorem, Insubres a Germania venientem excepere, dc vll. Kal. Decembris die sacro Catharinae in Ambrosiana Basilica per Bartholomaeum Capram Archiepiscopum inungenuum curarunt. Ipsemet Caesar rem per literas luliano cardinali S. Angeli, aliisque Patribus Concilii Basiliensis significavit, ut videre est Tomo . par. a. pag. 219. Conci l. edit. Binii.
Inquit autem: Significamus paternitatibus vestris , quod ipso Fereo S. carbarina Vivinis proxime praeterito hela Mediolani in Somieilia S. Ambrosii, malorum nostrorum imitando vestigia , Regium diademata assumsimus. Eadem tradunt Raynaldus in Annalibus, Morigia in IIst. Mediol. aliique Auctores. Corius vero hac dere jussu Archiepi
313쪽
mpi publienni Diploma confinum fuisse scribit. Illud ego hoc Ioel
Producere opportinium arbitror . acceptuma D stissimo viro Ioanne Baptista Blanchino,qui a ModoctieasisBasilicet Archiose olim descripssse mihi affirmavit.
Instrument lim Coronationis Serenissimi Imperatoris SIGisMONDI de Corona Ferrea Mediolani dcc. IN ' omine 2 Omini Anno a Vativitate ei dem millesimo qua
dringentesimo trigesimo primo , Indictione decima, die vero Somiis nico vigesimo quinto meηsis Novembris sera dum Blum , ct consuetudinem cιυitatis, ct Dioecesiis Mediolani . In praesentia mei rutarii , ct testium infra striptorum ad hoc specialiter vocatorum, σrogatorum, Rewrendi us Dominus Domιnus Bartholameus delati Capra DEI, ct Apostolica Sedis gratia S. Mediolanensis Eeclesia Ar-cbιπιβπus, ad quem, ut dixit, ampositio cor a ferrea in civitate , vel 'Diaeces Mediolani, Romanorum more Caesareo imponenda tam de v re, quam de longa, antiquaque eonsuetudinc approbata noscitur pertinere , existens ad Altare malas Melesiae S. Ambrosii Maioris Mediolani in Pontificalibus revestitas, o Serenissimus Princeps, σ Dominus Dominus Sigismondus Romaeorumsemper Augustas Memiaque Rex, Coronam huiusmodι eidem imponi a pradicto Domino is rebiepiscopo iuxta morem Iobtam, postulans, oe in coronatione hul modι essctualiter adimpleri, qua consueverunt, oe debeηx in tali eelebratione servari. Itaq, dictus Archiepι scopus volens oscii sui debitum peragere , exequ/, ut tenetur, aucioritate sua orvina a, qua fungitur ι
hac parte, pradictum Serenismum semper AMustum,Boemiaq; Regam ibi personaliter existeGem pro sua Coronationis , susceptionisque munere unxit in humero ejus dextro iuxta formam Ecclesiae eonsueram . oeprout alii Reges Romanorum in susceptione cor x ferrea consueverunt, O debent ungi. Et deinde post inunctionem huyssmodi, ut pra- fertur, factam eidem Domino Regi in digιto anulari elκs dextra manus anulum imposuit, eique tradidit ensem nudum, ac subsequenter capiti suo coronam ferream imposuit. Et ingurir in eius dextra virgam Sce tri, o deιnde pomum deauratum, quod Monareum significat, in sinistra manibus assignavit, servatis omnibus solemnitatibus, quae consueverunt, er debent Romanis Regibus in tanta celebratione servari. Et de praedictis M. Annus agebatur vulgaris Epochaeis 2. quum Fridericus III. Romanorum Imperator renunciatus, Alpibus emensis, Ferrariam contendit, illine Romam accipiendae Imperialis coronae ergo iter continuaturus. Ad eam urbem Franciscus Sfortia Vicecomes,qui tum νn Insubribus regnabat, Galeatium filium, nonnullinque Langobardiae optimates cum
314쪽
donis ablegae, ut benevolum sibi Caesarem faciant, eique Mediol.inenasem coronationem bono animo Oiserant. Verum Fridericus, tum quod minime ei probabatur Smrtiae Imperium quippe Romanorum Regii in iura in Insubres per vim usurpaverat ille) tum etiam quod Mediolane sem agrum teterrima pestis nuper vastarat, Romam recta ire perrexit. Ibi a Nicolao V. Romano Pontifice peramice susceptus, omnibusque. honoribus cumulatus rem non parvi ponderis ab eo expetivit; dicens
enim: Terram Mediolanensem, ubi Corona Langobardici Regni susein consuetum est, pestifcra laxe i/fectam, nulloIque mortales sine periculo illue profici ci posse, Vicolaum ruaυις, ex plenitudine potestatis ut se
Romae Longobardorum Regem coronaret. Sunt haec Aeneae Silvii verba, quae in Austriati Historia lib. leguntur. id egerit Pontifex, tradi eidem celeiam mus Auctor: MIagravis res est Pontifici. Sed eum e sulti cardinales nihil Caesari negaudam dicerent, invitis, ac multum re clamantibus Mediolanensium Legaris, icibus Martii apud S. Petri summum Altare dericum in Regem Longobardia coronavit. Ceterutria iustissimus Pontifex publicas sub id tempus literas promulgavit, quibus iuri, & consuetudini Langobardici Regni nihil derogari hujulmodi exemplo volebat, Archiepiscopi Mediolinensis in haere auctoritate nihil imminuta. Laudatum Diploma Raynaldus retulit in Annales Anno i s x. num. 1. Nihilominns Friderici gesta tantum ad exemplum momenti habuere, ut deinde Carolo into Imperatori, qui Bono niam coronationis ergo acccinerat, argumento fuerint, illic diademata serreum suscipiendi. Hujus rei fidem habeo apud Raynaldum eum. dem , qui ad Annum Isso. verba rituum Magistri de hu .usmodi cor natione refert. Inquit autem hic Auctor in libro MS. m. Februarii coepi proponere ,σ interrogare deputatos Impertales, an electus Imperator, qui iam in Germania primam coronam sec=ndum ritus ιllorum
sumpserat, vellet secundam coronam, qua ferrea dicitur, capere , e Abi, o a quo, seu quibus , σ quibus tolemnixatibus, de qua invenis. bam quandoque a dιversis, ct dιυer inode receyta modo Motietiae , quandoque Mediolana, o quandoque aetbi. Hrs meis interrogationibus respondreunt Imperiales, quod Cafar ιliam capere omisino intendebatheie Bononia, o de manu Pontificis per aliquot dies, antequam caperet diadema Imperiale; o allegabant simιlitudinem bonae memoria Frideriaci III proavi moderas caroti electι , qui de Anno MCCCCL M. per Lenia ante coronam Imperialem recepisse erream de metu felicis recordationis Nicolai V. reperiebatur. Ceterum innumeri Scriptores Bononienisiem Caroli Auguiti coronationem literis Prodidere , ideoque in re nimium vulgata diutius insistere supervacaneum foret. CLDous hactenus perspectis reliquum est, ut Onutal Pan vinii celeberrimi viri sententiam - proponamus, illam ad Lydium veritatis lapidem eximi naturi. In Iib.
de Comitiis Imperatoriis cap. II. de ea corona, qua ferrea dicitur, sic iusserit laudatus Scriptor secundum exemplar Alabrosianae Bibluithecaet
315쪽
ab ipso castigatum: Postquam vero Rex Romanorum primum Ao Agravi ab Archiepiscopo Coloniensi dialemate Regni Germanici , quod
corona argentea dicitur, coronatus est, postea sepraeparat ad suscipiendam Imperialem unctionem a Romano Ponti=ce. Nam coronam sectu: dam, quam ferream vocant, Mediolani a posterioribus Imperatoribus assumi solitam , ante Friderici II. tempora in usu nequaquam fuisse er diderim. Post cuius obitum ea consuetudo , ut existImo, inolevit . ut Imperator designatus, antequam Iinperii Romani diadema a Pontifice Maximo Iuscipiat, Mediolanum primum profla catur, ubi in Basilica S. Ambrosii, υel Modoetiae in Nasilica S. Ioannis Eaptista, iterum confecretur, ct alia corona, quam ferream υocant, ab Archimsscopo Modiolanensi in Regem Longobardorum, vel Italia coronetar. Quod ante Henrici PII. Lutcembigensis tempora nunquam quod sciam, fa Iun fuisse legi. Ipsum enim Henricum primum fuisse existima, qui Mediolani ea ratione coronatus sit '. qui mos cum ceteris quoque eiusmodi novis ritibus inυentus est post Fradericum II. Imperatorem e. Neminem praetereasuperiorum Imperatorum ab Olboue primo usque ad Fri-dericum II. hoc diademate coronatum fuisse, unquam quod sciam memini apud veteres Auctores me legisse c. I iam sibi obiicit Patavinius Si geberti Gemblacensis, atque Othonis Frisingensis testinannii de Conradi Primi , ac secumii coronatione, quae tamen aut tam uim dubia norat, aut aliter explicat. Repellit inde Corii Mediolanensis auectoritatent, quem non sine errore aliquando scripsiste animadvertit. Sed multa accuratissi .num Panvinium fugere; quae si vidissset, non dubito, quin numquam eam animo opinionem imbibisset. Tot si intd κ umenta, tot vetiisti Auctares, qui hujus consuetudinis fisem secere, ut nil minus ad veritatem accedat , quim quod Henrictis VII. oninium primus Cisalpini Regni insignia apud insubres acceperit. Heic itaqu minime immorabor ,uc P in vinii argumenta refellam , quae procul dubio , si Commentarius ille legatur, se ipsa ruunt, atque evanescunt.
Neque Sebastianum Munsterum obtorto collo in jus traham, quod lib. 2. Cosmograph. univers. de Modoctia loquens haec habeati In hac Civitate conlueverunt Imperatores ante quadringentos annos suscipere eoronam ferream , sed qua postea translata est Mediolanum. Si enim sinisgillorum Scriptorum liac de re opiniones aut perpendere , aut damna re animus foret , praeterquamquod operam luderem, me citius charta deficeret, quam scribendi materies. Atque ex his hactenus collectis, ac disputatis, evidenter patebit, Papiae interdum, saepius Modoetiae, Mediolani vero fere semper Italicorum Regum coronationes fuisse Peractas, ideoque hanc Urbem uti insubrum longe praestantissimam , ita in coronandis Regibus primas semper tulis e. Hoc autem plane conse . quitur, quoties se Mediolani coronandos exhibent Caesares, posse illos ab aliis in Langobardia coronationibus abitinere; heic enim legitimum regnandi ius sedct. Si alibi Corona expetitur, splendori potius,
316쪽
quam dignitati amplificatio paratur, & onus minime necessarium ii quiritur. Vidit hoc Fridericus I. Imperator , atque idcirco in Diploismate, quod Mediolanensibus concessit, apud Puricellum in Monum. Basil. Ambros. num. 337. ita loquitur: Et reservata paratica nobis,qua
debet praestari Filio muro Illustri Re i Henrico, σ omnibus successoribus eius cum primo coronam Regm Mediolani, aut Modoetis. Quae etiam apud Tristanum Chalcum, & Gualvaneum cap. 9. 8. Chron. Major. leguntur: tibi animadvertas, Modoctiensem coronationem Cinsatibus necessariam haudquaquam videri , quod etiam exemplis confiris mari potest ; etenim quamplures Mediolani tantummodo regali iuscepere insignia.
Basilicae fuerint, ubi Reges , ac Imperatores eo ronabantur S. Micbaelis ades Titini, S. Ioannis Baptista in Oppido Modoetiensi , ac Ambrosian Mediolam. PRO diversa locorum ratione, ubi Italis is Regibus corona imp
nebatur, diversae etiam suere Ba Illicae, in quibus coronationis solemnia peragi consuevere . inod ad Ticinum attinet, quando ibi ut Regum quisquam coronaretur, contingebat, vetustissima S. Michaiilis aedes tanto muneri destinabatur. Scimus iarengarium, atque Ada herium, Harduinum, Henricum primum, & Fridericum primuntia ibide in inunctos. Quod si concedamus , Langobardos quoque Reges Corona uti consuevi ire, aliam Bisilicam in urbe Ticinenti huiusmodi dignitate conspicuam fuisse invenio. Paulus Diaconus lib. 6. de Geltis Langob. de Liuiprando aegrotante in hanc sententiam loquitur. caemLangobardi vita excedere existimantes, eius nepotem H ldeprandum foras muros Ciυitaris ad Sancia Dei Genetricis Ecclesiam, quae ad Persicas dicitur , in negem levaverunt. Verum consuetudini, an tempori tunc Langobardi servierint, investigare non licet , monimentis iam diu dissipatis, totaque antiquitate silente. inum vςro Ilo doctiae. inungebantur Reges, in infimi Bisilica S. Joannis Baptistae, quam Theodet inda Regina aedificavit , illustre spectaculi im celebrabatur. Pluribus exemplis id ita probatum eii, ut in praesentia ostendere super- .vacaneum foret. Non inutile tamen erit huc Bonincontri Modoctiensis Scriptoris verba hunc derivare ex eius Historia MS. lib. I. cap. 12. ubio Coronam ferream describit . Ita vero se habent: Secunda Corona in
Modoetia in nolatiori, ct sanctiori oraculo totius Regni Lombardorum, maxime pro iure ipsius Regni dato ab Aponolica Sede Imperatori. Qui raculus adimatusfuit a Sancti ima Theodolinia Longobardorum Ex-
317쪽
sina per revelationem divinam in bonorem Dei, ct B.labatinis Paptissmin quo etiam Oraculo plurimi Longobardorηm Reges eoronati, alii ad Fidem conversi baptietati sunt, sepulti, ipsa Re ina una cum Rege
unanimiter eum maioribus natu Longobardorum ibi S. Iohanni voverunt suum patrimonium, σdefensorem ipsum vocaverunt, prout de ipso diximus supra. Et haec Corona super Italiam, Nyrmandiam, in Saxoniam est terrea in signum iustitia , maxime quia victae fuerunt a Xartilo ditiae proυinciae ferro, ideo datur de ferro, quia sicut ferrum est durius, O fortius 'per omnia metalla, oe cuncta metalla, ct omnia alia domantur a ferro , is ei supponuntur , sic omnia temporalia debent supponi, oesubiacere ad iustitiam Imperatoris. Quapropter cum provincia Lombardiae sit fortior fertilior super ceteras provincias Italiae, in ipso nobiliori, O sanctiori illius provinciae LMmbardiae oraculo S. Iohannis Imperatori datur balia , fortitudo faciendi iustitiam sanguinis. Non ita tamen in S. Ioannis templo coronationis locus Iaxus erat, ut alibi rem peragere piaculum foret. Anno ii 28. Modoeti equoque, ut supra adaotavi, inunctus in Regem fuit Coenradus. Interia fuit coronationi Landulfusa S. Paulo, cuius Historiam M S. Ambrosiana servat, atque ideo quid ille referat, summa dignum est animadverissione. Te cetero, ait, Anselmus Archiepiscopus, quo consentiens gentium voto, in Ecclesia S. Misbaelis, quae est Modoetiae, benedixit, ct unxit, oe Coronam Electo conrado in Festo S. Petri posuit, altero Episcopo ante Regi coronando. Visitur & nostris temporibus in Oppiis
do illustri s. Michaelis vetusta ardes, quanquam an eadem sit cum memorata a Landillis ignorem. Ceterum in s. Ioannis Baptistae absolvisblemnia adhuc debebant; ibi enim Sacrum celebrabatur, ut his verbis
garrare pergit laudatus Hi storicus: In quo facto ego quippe piger non fui , sed ante ipsum Pontificem, ipsumque coronatum ab Ecclesia S. Michaelis Ponti'ealem virgam , in admirabili pompa per Dei voluntatem congregata ad bonopem illius Regis, usque ad Ecclesiam S. Ioannis bona
cum voluntate portavi, ct in S. Ioannis Ecclesia selemniter cum Rege isto quamonimo uisum audivi. Atque haec de Ticino, ac Modoctia dicta sint latis. Nunc Mediolanum revertamur, qua in urbe, si Gualvan eo fidem hele habere licet,S. Michaelis aedes regiae coronationi olim destinata fuerat . Inquit igitur heic Auctor cap. 7o. Chronici Maioris secundum exemplar MS. Ambrosianae Bibliothecae: Mortuo Theodo erto , siue Lamberto Imperatore sibit hic Francorum Rex, a quo in Italiam facta est ante Langobardorum adventum impressio) Theudoricus
spuer eius Italiae Rex sedebat in civitate Papienti Oe. Hie honorem coronae sublatum Mediolano restituit, O inparva Ecclesia S. Michaelis
iuxta S. Ambrosium fieri ordinavit. Similia legas in alio exemplari MS. quo usus Puri cellus cap. ioi. Monum. Baul. Ambros mare iterum Gualvaneus coronationem Autharis Regis Langobardor uim
describens ita loquitur cap. si. Et fuit coronatus Corona ferre in Disiligod by Coos
318쪽
in parva Ecclesia sancti Michaelis iuxta S. Ambrosium . In exemplari vero Puricelliano additur : Cicut ab antiquis temporibus servatum fuerat secundum quod dicit chronica Ptolomel Epiuopι. Nostra etiam tempestate Mediolani extat memorata S. Michaelis aedes Sanctimonialium curae a longo tempore commendata . Sed his Gual-vanei verbis erunt, qui acquiescere nolint,ac proinde certiora nos quaerere oportet. Est autem certissimum, in celebri, vetustissimaque S. Ambrosii Basilica Regibus Italicis coronam imponi consuevisse. od si memoria repetantur innumera exempla in superioribus capitibus prodita, nullum luculentius hujusce rei testimonium desideres Attamen neque his pn rcere volo, ut majori in luce aedis huius excellentia coli cetur. chronicon Anglaria, quod toties Gualvane commemoratur. M S. in Ambrosiana custodimus. Eius Auctor ignotus, nisi sorte is fuerit Daniel quidam, qui Historiam illam circiter Annum ἔχω. elucuis bravit . Describit ipse eoronationis ritum, atque his orbis exorditur:
Quando Rex Alamania electus est, ct qui est Romanorum, debet venire in Italim ad recipiendum primam Coronam Imperatori, quam debet recipere in civitate Medio timi in Eccl ita S. Ambrosii c. Gual-vaneus quoque cap. Io6. Chron. Major. haec tradit: ordo coronationis, qui fit in Ecclesia S. Ambrosii, talis secundum quod colligitur ex Chronica comitum Angleria oec. His accedat Faccia de Viartis perantiqui Poetae Florentini testimonium, qui lib. 3. Qintu . Diti mundi ita canit: Giunti ea Milo.eαὶ volsi vedere M Samaeo Ambrosio, dove s incorona Queι d'Ati una it Re , se n'hatti potere. Porro subobscurus videtur quidam Sigeberti Historici lQcus, ubi Co vadum I. his verbis centonatum describit Anno Domini MXXXIX.
Et quia Episcopus Mediolamentis fusa lanus est, Imperator suburbia
Mediolani race uiit ., me vero Peraeeostes ram Imperator tu parva Ecclesia erus Vrbem coronaretur ad istissam, tam graaedia fureunt toni trua CZe. God ad Annum, quo coronatus Mic aicuur Conradus,sp ehat,in eo recensendo lapsum esse Sigisertam arbitror,namAnno Io16. rem peractam fuisso uitant tam Sciti mores tradidere, ejusque gesta luculet ter ostendum Verum ubi de ronationis laco verba facit,non male Sigebertus loquiitus videtur u Aut enimi parvam S. Michaelis aedem intelligit Ambrosianae Basilicie proximim , de qua superius Gualvanei sententiam retuhmus, alumium Ambrosii templum aut ra-que enim aedes iis temporibus secus Wiam sita erat. Atque hactenusiae coronationis loco. Nnnc de coronarum nume O dauerami. .
319쪽
Plures fortasse fuerunt corona . quid corona Palearis , ac Laurea fuerint . Ferrea nomen sero excogitatum videtur . Henrici VII. coronatio illustrata. Moctitienses Scriptores emendati. MCoronae suerine, quibus Italiae Reges olim vinciebantur , non
ita facile ostendi potest. Unam tamen fuisse, quum una in urbe' s seu Mediolanum, seu Ticinum laret in Reges inaugurabantur, consentaneum veritati puto; nulla enim necessitas videbatur, ut plures Coronae ad usum Principum servarentur. At postquam consuetudo inolevit, ut non Mediolani solum, verum etiam Modoetiae Regni inis signia conferrentur, probabile est, geminas coronas usurpari coepisse , Iarum unam Ambrosiana Basilica, alteram S. Ioannis Baptistae M oetiensis aedes sibi servarent. Et sane Mediolanenses coronam illam , qua Modoetiae insigniri quidam Reges voluere, λrtasse per contem- tum palearem appellabant, quod utique ut ego opinor nequaquam fe eissent, si cum Mediolani, tum Modoetiae una eademque corona adhibita misset. Sigonius lib. 8. de Regno Ital. ad Annum i o26. de Conrado I. scribens , qui Modoetiae quoque inungendum se praebuit, Nec re fert: conradum inde imitati p teri, ae Recessores eius plerique Mo- eriensem quoque coronam appetiverunt, quam coronam Mediolanenses inυidia perciti ad contemptum palearem vocarunt. Hinc autem est auod Blandus, qui medio seculo Epochae vulgaris decimo quinto Hi- coronam Modo etiae conia ri est arbitratus . inquit is lib. Dec. 2. Voluere veteres, ut is, qui casar in Germania deciaratus Romam veni, set confirmandus, duas medio itinere coronas acciperet, ex palea unam Modoetia, ex ferro ineram Misiolani ab Archiepsscopo imponendam, od quidem ad ten ra usqueiostra Iervatum videmus. Huc prom o respexit Carolus Paschalius lib. I Q. αγ. M.Corona, quum ait tmdoetiensem coronam invenio Disse e palea, quum illa. qua accipiebatur Mediolani, Glat ferrea. Et Raphael Tostanus in Italicis carminibus Anno i s 87. editis de urbe Mediolanensi ita canit:
i Ῥι pulιa in Moneta , e d or lucente. m Roma. Blendi quidem temporibus Modoctiensis quoquς coronationis vestigia supererant, verum nullus certe palearis corooae lisus fuit. Quam vero antiqua merit huiusce agnominis origo, e Gualvaneo discamus, qui istae Chronico Philippi de Castro Seprii erat autem longe vetullior Gualvanao Historia) refert cap. so3. Chron. Ma1Or. Statuit B. Gregorius
320쪽
ν Ilai Papa de insensu Senatus , quod Archiepiscopus Mediolanensis
ramoenis omnibus suis Susaganeis Episcopis eligeret unam visum, vis tuosum ,σ Imperio aprum, non in Imperatorem, sed in cimitem totius Italia, qui per Arehiepsseopum Mediolaηensem eoronaretur iae Modoetia corona ex paleis contexta, O turgentibus sticis redimita eri. Postea redire debebat versus Mediolanum, o iterum per Arebiepiscopum eoronari corona ferrea. Vides, quam aleas radices haec fama egerit; quamquam libenter fatear, hujus opinionis originem a contemtu Mediolanensiam natam esse, quibus inutilis ut palea Modomiensis ronatio videbatur. In eadem vero sententia ruit Mediolanensium deceus Andreas Alciatus, cujus verba e libello de Brmula Romani Imperii huc reserre non ab re erit, inquit enim conradi exemplo ct alii quidam ex Caesaribus urbe Mediolanensi armis exclusi Moguntiae s Motuntiam veteres dixerunt agrι Mediolanensis ad decimum ιapidem Oppidum se coronari voluernnt. Fuere oequi cum ulterius progyedi non possent, Alexandria, qua Statiliensium Ligurum Civitas est, infulam susceperint. Sed Med olanenses bas coronas contemtus caussa paleas vocant ι pristo loquendi more , quo vilis res, ct nihili palea dicitur. Ex quo σ Arassopbaues inquilinos Atticos paleam cirum in antiqua Comoedia
appellavit. iniae hactenus tamen recensuimus, ostendere nequaquam Possunt, utrum una, an plures coronae apud insubres eoronandi Regis gratia olim servarentur . AEque vero dii ficile demonstratu est , an unius Modoetiensis Coronae, quam ferream appellamus, perpetuo usus obtinuerit, quum non nisi sero coronationes in eo Oppido celebratasHisse animadverterimis. His accedit, a ' veteribus Coronam quidem commemorari, qua Italiae Reges adornabantur. Sed ferrea nomen proxime tantum superioribus seculis usurpatum invenio . Primus.
quod sciam , Corona ferrea vocabulum adhibuit Chronici Angleriensis MS. Auctor , quem sub finem seculi a Chritio nato decimi tertii vixisse
adnota viri ust, inquit enim: Rex Alamantae Wrmam coronam Imper
tori debet recipere incιυitate Mediolani in Ecclesia S. Ambrosti m. quae Corona debet esse de ferro. Huc etiam referri possent S. Tliomae Aquinatis verba e lib. de Regim. Principum lib. 3. cap. 2o. , quae ita se habent Duplicem habent coronam, CT recipiunt electi in Imperatorem . unam quidem prope Mediolanum ιn Mua, qua dicitur Modoetia, ubi sepulti sunt Reges Lomb irdorum, qua quidem corona ferrea dieitur es e in signum , quod primus Imperator Germanus Carolus M. colla Regum Longobardorum, suaquegeutis, perdomuit. Sed hujus opusculi Tliomam Auctorem futile, quam plures negant eruditi, ac Delisimum Cl. Carditi. Bellarminus in lib. de Scriptor. Ecclesiast. Observ. 1. Utienim animadvertit Emin. scriptor, lib. s. cap. 2O. hujus libelli, mentio fit de Adolfo , ac Alberto Imperatoribus, qui multis poli S. Thomam annis Regnum iniere. Frequens deinde apud recentiores Historicos serreae Coronae est mentio, quod insgne alio etiam cognomine appella tum