Grammatici latini ex recensione Henrici Keilii Flavii Sosipatri Charisii Artis grammaticae libri 5

61쪽

quae Pia c. timsta remis rat arma norare parisant. sui versus olim ab

eo ipso exempli Causa ita rolictus sit, idem a Diomodo is S, 6 ponitur. non minus certum est in dos initione pedis versus Torontinnii 342 sq. una lonya non valebis est re ex sese pedem. Ictibus qui sit duobus, non stemrim lampore oXprossos osse a Diomede 475, 3 eryo vnti Iovia pestem non valebit emo ne . qum ictibus cluseus arsis et Grais, non

stemrim impore ν requirenua est. item do pedibus 475, II ot 476, lTTorentiunt versus lassi et l330 ox seripsit et ulteram disputationsem do pontametro 503, 9 - 22 ex Tercutiani v ursibus 172l sit l. transtulit. quarti vero sa culi grammaticos Donatum et Marium Victὀ-rinum, quorum De luonS cum Cliarisio et Diomede onsensio est, utrum ipsos legorint an ab iisdom auctoribus quos illi secuti sunt hi quoquo doctrinam derivaverint non vidui ur certo dici posse. EX quibus ri bus ad parot quam latum coniectandi spatium in temporibus

tofiniendis rolictum sit; nisi sorte isti similitudini, illium duo grammatici et inter so et cum illis scriptoribus quos dixi habent, id tribuendum esse putamus, ut noe ipso8 notate longo divorsos nec ab illis procul remotos esse dicamus. certioribus quidem finibus Osannus symbol. littor. II p. 339 sq. utriusque aetatem circumscribere conatus eSt. posti iunm cnim Cominiano grammatico intor Donati ot Sol vii aetatem locum adsi Mavit, propterea quod et in Sorvii commentariis Vergilianis conmemoratus esset et ipse in excerptis quae eius nomine feruntur p. 12 M. Lindem. Donati montionem feeisset, illud ad Charisium quo tuo, quoniam is x ominiani librum usurpavisset, pertinero voluit. nam quia a Prisciano, qui non ita multo ante annum quadringentesimum quinqui gesimum libros Suos odi dissol, up- pollutus esset, consentaneum e8S. huius grammatici aetatem Oxeunto saeculo quarto et ineunte quinto contineri. Diomcdom porro Charisio aequalem, paullo tamen Rntiquiorem fuisse. Sed quanto opore haoc argumentatio a meis rationibus abhorreat, ut taceam de reliquis quae mihi minus probavit vir doctissimus, satis adparet ex iis quae de Cominiano supra dixi. ceterum ChariSium inter artis grammaticae doetores in aliquo honore fuisse indicant ea qusto in opistula ad filium data eius nomini adscripta sunt, vir perfectissimus magister urbis Romae . ita enim haec eri vestigiis priscae scripturae restitui. viri persectissimi autem dignitas non inaudita ost in .

hoc genero hominum . nam et Marcius Salutaris grammaticus eo

nomino appellatur in excerptis Romani 229, 19 et ex iis qui agri .

metiendi artem profitobantur non nullos eundem honoris gradum obtinuisse constat: cs. Mommsen. de libr. colon. grom. vet. II p. 175. Titulus qno Clinrisii libri inscriborotitur in codico non est rolictus. nam quod vulgo institutiones grammatic ne distuntur, quae inscriptio in summis marginibus huius editionis me invito, cum minus

adtenderem et sero rem conmissam esse animadvertorem, repetita est,

62쪽

nulla antiquitatis fido ex principe oditione propagatum est. itaque hae auctoritate romota communi nomino, quod ipsa Charisii verbal, 4 conmundare videntur, artem grammaticam i nscripsi. eundem titulum Dioinodi restitui, cuius libri post Pulsellium do orationo et partibus orationis ot vario genero metrorum vulgo dici solent. nam in exemplaribus antea inpressis simpliciter de arto grammatica opus vel grammaticae opus tripartitum vel Diomedis grammati ei opus inscribi solebat. Pulsellius autem novum titulum ex codice Puteaneo sumpsit, in quo haec ita ut illo edidit in prima pagina scripta sunt. identur tamen Oa verba librario potius, qui argumentum librorum indicare volebat, quam ipsi grammatico deberi. artem grammaticam vero non solum librarii dixerunt in iis quae singulis libris sub- Acripsorunt sed Rufinus etiam p. 2745 eo nomine usu est.

Scripsi Borolini monso Soptembri anni MDCCCLVII.

65쪽

Diu muliorum ii sutorio emugitatum est ut grammatici Latini egregio studii, at tuo industria olim ab Ilolia Pulsellio oditi novi,

editiouo repeterentur. Itaque cum Friderieus Lindomannus Ham curam in suse pissot, mota vero vix susceptum opus omisissset, iam iunioribus Hopiis instrueti novam grammaticorum Latinorum odiiii noni, quae magis ossut ad horum studiorum rationem adcommodata. do integro pararu constituimus. Qua in vo b00 ni is sequondum prop08uinius, ut verba scriptorum n0u solum e libris manu seriptis necurate conlatis qiuuii maSimo emendata exhiberentur sod ei inindiscrepantia seripi urno ima cum emendationibus virorum doetorum adnotata commentario critico instruer uitur, into rotatione automr 'rum n0s obstineronius. Praeteron 8ingulis Volturiinibus prologo inqua ac doni, quibus et rati0, quam in te tu verborum recon

hend0 secuti sumus, o licetur et de ipsis 8criptoribus dequo eon ditiono librorum o onatur. Indicem i serum et Seriptorum suum QRique grii maiieo uut Volumini parabimus, e0mmunem omni i r mutatiuorum indidem, quo magis commodo d-ωriun hominum P008ulatur, in filio univorsi oporis addituri. Sed ut modicis finibus δ' sex cohiboretur, niuio quidem mi eos innium nuci0 8, qui volhriu' grammatiens eonposuerunt vel singularibus libellis partem urit

66쪽

Π Drum nostram pertino

IV. Probus. Donatus. Commontarii in rtur Servii V. Claudius Sacer os. Palaemon. A PL

menta et sex apta grammatica Am

, incertorum auctorum sim onta.

69쪽

N c ut ex Bobiensis, nune Neapolitaniin Borbon. IV A. 8, cuius ot intom nadnotata ost scriptura ot, siquao iactura membranitrum Porierunt, Vorsus iii imis marginibus adseripti sunt P fragmonium codicis Parisini 7560 p. 224 - 264B excorpin codi eis Hobionsis, nune Vindobonon sis I 6 L Oxcorpta eodi eis Loidonsis Voss. 37. Μ p. 272 - 279 P exeorpta eodicis Parisini 7530tio oditio princopa Noap. a. 1532

70쪽

Amore Latini sermonis ol,ligare te ci illiens, fili harissi inc, ari in gratias inalicani sollertia iloclissinioruin virorum lioli lana et a me dii oslam in libris quinque dono tibi misi. qua penitus inspecta cognosces ipia tenus Latinae saeum liae licentia regatur aut natura aut analogia aut ratione curiosae ob-sservationis aut consuetudine, quae multorum consensione convaluit, aut certe auctoritate, qua se prudentissiti ni mi opinion recepta est. erit iam in tuae dilig taliae frequenti recitation 1 studia in a ex variis artihus inrigata memoriae luisipi ' sensibus mandare. ut quod originalis patriae itatula de-

tiosces qi aleinis latine lacunda analogia a Maxione multor sensioue oualuit a certe auctoriime tu simorum opinione recepta e erit iam diligeuli et frequen

ti recitioiae studini a. . . ex uariis urtibus linigala memoriet tilis i. sensib: maudare ut v originali patri et tiatura denegreuit 4 Primi nersus , quorum eaeDemue litterae iactura membranarum deletae sint . inte-yri ea staba ne saeculo Maelo de uno. itaque principis editionis - supplementa adscripsi, quibuscum yraeter eximam v udam discrepantiarn, quam adnotum, consentu πυru- .phum Bor bonurum i V A it . rL. sosipATER cii Risivs v P. RAGisTER. l AMORE Latini sermonis obligare te cupietis. fili eliarissime, artem Grammati eam sollertia doctissimorum uirorum polliam, ei in f, dono tibi misi. uua penitus inspecta, cognosces tu: cumnosees apoyraphum norhonicum T lacundiae licemia regatur, aut natura, aut finalogia, aut intinne curiosae obseruationis, aut consuetudine, quae is 9 aucioritate, quae prudentissimorium is I 0 lectione studium meum ex in. in codice fuit rectione, quod addita i et cuper scriptis 'a liueris eorrectum est 1 PL. sosi PATER cuARistus, VR. Magister. ad Filium Fabricius. quae addidi, urbis dicit, in altera paginae parte ante sterium decimum saecvium deleta locum habere νο- tuerunt it originalis is GRAMMATICI LΛΤINI I. l