장음표시 사용
121쪽
llo BiSTORIA ECCLESIASTICA. sciaca 1030Jlinquetis . in saltum currebat. Et a PosSessore cum sa-
milia et canibus diu quaesitus, inveniri nequibat, sed post v vel vii dies, dum ii recuperabiliter perditus putaretur, repente sospes rodibat. IIoc itaque frequenter sactum est, ct hujusmodi res in o suetudinem versa est. Ludus inde vicinis intuentibus agebatur, et libera iuvenco sacultas eundi vel redeundi permittebatur. Post aliquod tempus curiositas pastorum indignata est, et discursus tauri pertinaciter explorare conata est, ipsumque per spissitudinem luci secuta est. Sagacem etiam iudagatorem nomine Duiletum sibi adjunxit. qui more canum vestigia tauri sagaciter investigavit, donec illum coram altare S. Petri apostoli iacentem, quasi oraret ibidem, invenit. Maceriae siquidem discoopertae erant, nisi retibus hederae, et ruinae antiquorum aedificiorum spectantibus patuere. Condensa silva crevit intus et extra, ubi nemo habitaverat per annos L. Tunc albescentes silicernit, haec audientes, re memorati sunt quod, sicut patres eorum illis narraverunt, Sanctus Ebrulsus, aliique plures mundi contemptores illic habitaverunt. Rediviva quoque visio, Restoldum repetens, reda
guit quod primae jussioni non plene adhuc Obaudierit. Cumque presbyter sollicite inquireret quomodo jussioni gratiosius obtemperare deberet, dictum est illi quod deberet Uticum ire, ibique sancti sequax Ebi ulli Deo militare. Restoldus ergo pristina Monis ortis habitatione relicta Uticum perrexit, ibique, cum coriuge et Iiberto filio suo, primus habitavit. Tunc Gua χso de Monti orti nobilis miles fuit, qui, timore Dei plenus, in corde suo pie proposuit ut om
nes ira vicinio suo ecclesias, quae vetustate OL incuria ita
122쪽
ira 105M LIBER SEXTUS. iii multis desolatiouibus, quas supra notavi, dirutae erant, restauraret, et ad tam laudabile studium omne ingenium suum cum tota possibilitate et substantia medullitus amplicaret. Hic nimirum basilicam veterem sancti Petri apostoli propriis sumptibus reparavit, talique studio cunctipotentem Deum sibi placare desideravit. Quodam mane, dum bubulcus ejus boves in collo super rivuIum Carentonae custodiret, et inter parietinas ubi so8cundior herba esset excubaret, eme peregrinus ei quidam astitit, ibique quasi labore itineris sessus resedit. et cum eodem aliquandiu contabulari coepit. Cesteriter, inquit, ad Guamonem via E, et dic ei vi consessimoeniat ad mρ. Cumque bubulcus ad herum suum cucurrisset, et peregrini verba intimasset, ille pigritia de temtus, jussis Mon Obsecundavit, sed peregritium mox persamulum ad se vetii re praecepit. Ille vero iterum et tertio clientem direxit, sed obstinatus heros a), nescio quibus occupatus, non ivit. Cumque bubulcus tertio redisset, dominumque suum Dolle venire nunciasset, Veni, inquit senior, et diligenter intende qum loquor. Hic locus a ρrisco temρore diuina benedictione s-ει --ttis est, et sanctissimis reliquiis ditissimus est. Haec dicens, candidus relator surrexit, iii medio areae sedem altaris sanctae Dei genitricis Mariae ostendit, itemque aram sanctae et individuae Trinitatis ad Orientem moti-
stravit S . Deinde obstupenti bubulco adjunxit : Si
dominus tuus ad me Nonisset, drammodo fsum Per te
123쪽
ii 2 HISTORIA ECCLESIASTICA. Γ1030-iobolacceratoi, secretum thesaurum ostendissem illi, tin ρoxset hic antiqtiam reparare basilicam, et ruratis aliud arcanum prodidissem, quod toti Normarinimicetitiam peperisset ingentem. Cumque simulus haec ad ultimum audisset, et reciprocato calle audita Gua sotii retulisset, ille tunc festinus equum ascendit, et perveniens ad locum desiderabilem, nuntium DOD invenit. Moestus ergo pro tarditate sua Dimis sectus est, et a servo, quae de sanctificatione loci, et de duobus altaribus audierat, avide perscrutatus est. Deinde cum Ra
dulfo Fraxinello si , Turulli filio, qui tunc temporis
ejusdem loci capitalis dominus erat, Collocutus est,
Deoque juvante basilicam in honore perpetuae Virginis
Mariae restaurare Conatus est. Opera rates antiquam
ruinam estoderunt, et ingentem Iapidum copiam invenerunt, unde incoemum opus instanter perse erunt. Ibi multa mausolea nobilium personarum invenerunt, in quibus regum et pontificum corpora, ob insignia quaedam quae ibidem repererunt, condita suisse seniores asserunt.
Nonnulla etiam signa divinitus ibidem acta sunt. Harduinus enim quidam eques ingens saxum inter lapides ecclesiae vidit, quod ad opus suum concupiscens, in domum suam devexit, ibique aquarium sibi suisque jumentis sacere voluit, sed post incoeptam cavationem in languorem cecidit. Eo languente, Gum idus de Tolcheta a , pagensis eques, visionem
124쪽
LIBER SEXTUS. tia ciRca 1050Jvidit, qua edoctus Harduinum aegrotantem visitavit, et sacrum ad pristinam sedem revehi Saxum comm Duit; alioquin illum inevitabiliter moriturum praedixit. Quod audiens aeger, familiam actutum convocavit, quadrigam cum bobus coaptari praecepit, saxumque ad sanctam Virginis Matris aedem reduci obnixe rogavit. Saxo itaque in curru levato ipse superpositus est, et lapide de sacra domo, quem rapuerat, reddito,
reatum consessus est, et omnipotentis Adonat clementiam exoravit, et mox sanatu S QSt.
Multa quidem et alia signa ibidem perpetrata sunt; quae deiicientibus terrigenis illius temporis oblivioni tradita sunt; quia pro penuria scriptorum, quibus
tunc Neustria maxime carebat, scripta non Sunt.
Denique constructa in monte silvoso basilica i , t tius provinciae populus laetatus est, et cura ejus cum regimine parrochiae Bel vacensi Restoido commissa est, tam a Guaraone et Radulla quam ab episcopo Ebroicensi in cujus territorio sita est.
Ea tempestate Guillelmus, Geroii filius u , dominatum Escalsou possedit, et in silva sontem Sancti Ehrulfi,
et super rivulum Carentonae veterem ecclesiam S. Petri apostoli esse audivit. Qui curiositate ductus, omnia perlustravit, locum Dei cultoribus idoneum vidit, reverenter laudavit, ibique Res inlitum et Ingerantium eidem loco presbyteros delegavit, eisque victum suia solentem de redditibus Escalsou ordinavit. Processu
125쪽
li4 HISTORIA ECCLESIASTICA. Il050-1057Jvero temporis ut in tertio hujus operis libro pleniter
Dotatum est), a praelato Guillelmo et si a tribus ac nepotibus ejus Uticense coenobium restauratum est, et labore studioquc Gommeticensium regulariter institutum est. Anno siquidem Dominicae incarnationis iniri, rein dericus, Gemmeticensis monachus si , abbatiae curam suscepit, et neophytum gregem Per Octo annos Pie et prudenter educavit, atque Secundum Dormam S. Be
nedicti ambulare in lege Domini digniter docuit. Deinde ut in praecedentibus dictum est Onus regi minis fastidivit, moestis praesulibus : Mam ilio Rot
magensi et Hugone Lexoviensi ultro deposuit, terrena spernetis exilium petiit, coelestemque Jerusalem desiderans, terrestrem videre laboravit. Tandem in Cypro insula in ecclesia S. Nicolai ante altare kal. augusti obiit, ibique a conventu monachorum venerabiliter sepeliri meruit, et si equentibus miraculis in aegrotorum curationibus coruscavit sa). Heroicum quoque
super illo epitaphium sic edidi :
Reelesiam primus Uticensem Teoderieus nexit, et edocuit hona quae prius ipse peregit. Atinis tricenis monachatus ipse rigor mGossit, et in Satanan toleravit ovant Pr agon m. Ossietum patris octonis 3) exoreuit annis, Intor silvestres, ubi pauper mansit, homones li). Ipse, manu propria scribendo volumina plura, i) Voym ci-:lessus. t. I l. p. 38. It y a ici une error d)un an . Crne sui pas en i Mi, comme Orderic te dit en eo moment, mais en Octobre io5o, que te hientietire ux Thierri de Matouxille sui appete al'administration dia nouueau monastere. α) Vo3ea ei essus. t. II, p. 66. 3J Coci ost en re tine ori et r. l 'abhe Thierri ne gouverna Satrit Eurouit que du 3 octobre i 5o ali us a out o57.
126쪽
clesiae natis dedit Exemplum honitatis. Denique I eiusalem Peregrinus Pergere coepit. In Cypro vitae finem tumulumque recepit. Ultima vidit eum quintilis si) lux morientem, Quem foveat Christus patris in thalamo renitentem.
Uticenses monachi corpus patroni sui non se habere doluerunt, et quomodo sibi redderetur multis modis quaesierunt, nec adhuc impetrare praevaluerunt. Et quoniam totum desiderium suum super hac re nondum impleverunt, jam plures reliquias diversis modis procuraverunt, variisque temporibus favente Deo reduxerunt.
Fulco, praepositus Uticensis ecclesiae, qui postea Divensis abbas iactus est, a Guillelmo Notho rege Anglorum ad Bertam comitissam sa) pro privatis causis in Brigiam 5 missus est. Tunc per quemdam Capellanum comitissae quem Datione Normannum cognovit , quia similiaris ecclesiae Resbacensis erat, dentem sancti Ebrulfi obtinuit, ac ad Uticensem ecclesiam remeans gaudentibus cunctis attulit.
canonicus nomine Futherius Parisius erat, qui os int grum de spina S. Ebruisi habebat, quod capellanus de capella Henrici regis Francorum subtraxerat, eiquejam
127쪽
li Gul STORIA ECCLESIASΤICA. fli 33-lla Jdudum pro amoris piguore dederat. Timens autem pro diversis causis illud habere, Fulcone presbytero Manlio mediante, accersiit Guillelmum de Mosterolo priorem Manliae, eique reliquias tradidit deserendas Uticensi
ecclesiae. At ille gaudens munus excepit, et jussa quantocius complevit. In itinere dum sestinaret, sancti patris sensit si is Iragium. Praelatus enim prior in cibo venenum nescius manducavit, quod protinus equitantis per membra et viscera sese dissudit. At illo, ut mortem cordi vicinam sensit, sormidolosus ad Deum exclamavit, et ut sibi per merita sancti Eb Pulsi misereretur oravit. Factis itaque precibus et votis venenum vomuit, citoque sanatus, Salvatori suo gratias egit,
et reliquias Uticensi coenobio laetus exhibuit, atque easdem argento decenter inclusit si . t i5o. J Anno ab incarnatione Domini M' c' xxx', Guarinus, septimus abbas, Resbacum adiit, ubi medic- Latem corporis S. Ehrulsi esse audierat. Cum praesalo patre duo monachi profecti sunt: Odo namque de Moste- volo, et Guarinus Sagiensis, ut sancta patris sui pignora quaererent, comitati Sunt; quibus plurimae disti cultates contigerunt. Natalis cnim, Besbacensis abbas et ,
aberat; voluntas con Ventus, non ut hospites, sed ut hostes, eos cavere erat. Par etiam incolarum alienatio,
verbis desolatoriis ut sugerent, deterrebat. Bonum iamen desiderium quod habebant, crescebat, P Sque magis ad effectum pertrahebat. Abbas ergo, dimissis
i) Ce Guillaume de Montreuit, pristur de Maulo, cst probabiPinent te iticino Guillai me qui est cite t. II, p. 467, comme te troi- time des priours de Malale. Dans ian passage precedent sibi p. 444 ,c'est un person nage non iuu Rogor qui ost cito a Ra piace.
128쪽
duobus sociis apud Reshacum, praelati schemate deposito iteP arripuit laboriosum, et quasi pauper monachus equitans, occursum non erubuit Obviantium; sed Natalem abbatem obnixe quaesivit, ad curiam Ted
haldi comitis adiit Ruginia cum municipium si). S
cunda vero die ad abbatem venit, Nec quis esset, sed quid quaereret indicavit. Ille autem Claras Valles seire velle intimavit, et si secum ire vellet annuit. Ambo itaque cum suis famulis Claras-Valles abierunt, benignea fratribus illius coenobii suscepti sunt, qui regulam S. Benedicti omnino ad litteram observare satagunt. Domnum vero Bernardum u), illius monasterii patrem, quaesierunt, cum eo locuti sunt, et plurima sciscitantes, magnam in eodem sapientiam invenerunt. De sanctis enim Scripturis luculenter tractavit, et votis eorum et interrogationibus satisfecit. Causam quoque Uticensium ut audivit, Guarinum abbatem benigniter adjuvit, litterasque exhortatorias Resbacensi conventui destinavit. Denique Guarinus abbas, cum Natali ni,hate reversus, Odonem et Guarinum invenit alacres, atque Resiacensibus caros et amabiles. Erant quippe ambo maturi, nisu biles et modesti, geminaque litterarum eruditione imbuti. Et quamvis secundia ambo poli rent et eruditione, Odo tamen caritativo servore summopere studebat sibi Guarinum praeserre. Guarinus
129쪽
iis HISTORIA ECCLESIASTICA. filmi enim gratiam et sapientiam in divinis sermonibus habuit, et per viii dies hospitalitatis, instinctu Amatarici prioris, exhortationem omnibus in claustro exhibuit , benivolentiamque totius conventus non jam ut hostis, sed ut fidelis amicus obtinuit. Guarinus ergo abbas epistolam venerabilis Bernardi abbatis protulit, quam Restacensis conventus libenter suscepit, et a dita libentius complere decrevit. Stephanus Ρarisiensis
episcopus i , et Burchardus Meldensis episcopus a
nutu Dei aderant, et Resbacenses ut caritatis nectare Uticenses exhilararent, obnixe admonebant. Igitur annuentibus cunctis dies ab episcopis indicitur, quo multorum pignora sanctorum ibi detenta pariter extraherentur, populus terrae haec Visurus Congregar tur, et multiplici benedictione consirmatus laetificar tur, ac postmodum Uticenses optata susciperent, et sic propria reviserent. Porro Natalis abbas consilium mutat, Uticenses
mobilitate versuta turbat, dicens quod nisi Tedhaldus
comes concederet, nunquam ea quae conventus annuerat traderet. Igitur communi consilio in Normanniam Odo Uticensis ad comitem mittitur, qui tunc ad. avunculum suum Henricum regem ierat, ut cum eo loqueretur. Obediens monachus dissicilem viam arripuit, comitemque sequens, Vernonum 5 venit, suumque secretum prius regi, ut juvaret, detexit. Rex vero auxiliaturum se illi pollicetur, comitemque nepotem
130쪽
pro monachorum negotio Precatur. Comes autem precanti avunculo concedit, et per Andream dapiserum suum Reshacensibus concessionem suam mandavit,
qui ad diem quo reliquiae monstrahantur non venit, sed apud Colummers, comitis castrum i , remansit. illuc Uticensis abbas et Guarinus Sagiensis ac Andreas Colum hensis a) ad Andream pertexerunt. Quos ut
vidit, benigne suscepit, eorum orationibus se commendavit, concessionem comitis intimavit, seque legatum inde et fidejussorem nuntiavit. Τunc Guarinus abbas laetus cum sociis Resbacum remeavit, et Natalis abbas, ut concessionem consulis audivit, poenitentia motus quod Uticenses valde vexaverat, votis eorum annuit. Amatricus itaque prior mane conventum excitavit, eum Uticeusibus ad hasilicam duxit, omnisque Conventus ordinata processione ad sacrarium vadit. Vas
argenteum, in quo B. Ebrui si pignora clausa erant angitur, reliquiae reverenter extrahuntur, brachium dextrum cum pixi de plena fracturis OSSium erogatur. Uticenses itaque in Neustriam redierunt, atque Uticum via' kal. junii S pervenerunt. Magna multitudo utriusque sexus sere ad quatuor millia convenit, ac ad suscipienda tanti patroni beneficia occurrit, et ejus ante Deum suffragia promereri susis precibus sategit. aegri diversarum infirmitatum molestia praegravatia CCurrunt, et remedia suis doloribus ab Altissimo per