장음표시 사용
41쪽
30 HISTORIA ECCLESIASTICA. s 1081Jeisque datis sumptibus lapideum tricorium si , ubi una
rescerent, construi praecepit. Casulam auro et margaritis comptam, et elegantem Cappam cantoris Sancto
Ebrulso dedit, et plura, si diu viveret, promisit; sed
morte Praeveuiente promissa complere non potuit.
Adelina quoque, uxor Rogerii de Bellomon te a)albam.
aurifrasto S) copiose Ornatam, Uticensibus contulit, qua indutus sacerdos praecipuis in solemnitatibus mi sam celebrare consuescit. Sic alii plures utriusques sexus praedicto monasterio de suis donariis in diversis speciebus erogabant, et participatione beneficiorum, quae ibidem ccoli architecto conserebantur, Spi Pitualiter perfrui peroptabant.
His temporibus tres ibidem germani laudabiliter militabant in monachili habitu : Rodbertus cogno
n'etant devenu duc de Bretagne qu'en i 4, la guerre entre tui et Guillaunae a dii apparienir a tota, et son mariage a tota, consorm mciit ata recit des historiens Bretous. M. Stapleton, qui a examine aland cotto question, nous parati etablir victorieusement quo les san- milles d)Λla in Fergaut et de Constance curent lieu en IO76 a BavDux. mais que la princesse, ii 'etant Pas nubile, te mariage ne sui con-wmmu qu'en io86, a Caen. Il est Constarit que te siege de Dol com meta En s ptembre io'6 et dura jumu'au milien dyOctobre. C est du
42쪽
mento Nicolaus, Rogerius et Odo. Hi fuerunt filii cim jusdam presbyteri nomine Gervasit de Monasterolo i), quem Τheodericus abbas jamdudum de Sartis su) trans, tulit ad regendam dioecesim de Sappo 5 . Τres itaque
praedicti fratres ad conversionem in juventute venerunt, et honis moribus inter fratres pollentes, Deo grati et hominibus habiti sunt. Primus eorum illiteratus, sed servidus amator virtutis erat; novaeque basilicae, quae Construebatur, Operi solerter praeerat. Alii duo erant grammatici et sacerdotes conspicui, abbatisque sui adjutores strenui, et intus ac foris illustres vicarii. Praefatus enim archimandrita Odonem, qui aetate junior, sed eloquentior, et ad tolerandos labores erat robustior, priorem monasterii sui constituit. Ro-gerium vero, qui aetate et eruditione litterarum major erat, in Angliam pro utilitatibus ecclesiasticis destinavit. Ipse autem haud segniter jussa magistri Complevit, et capsam, in qua reliquiae Sanctorum apte Conderentur, procuratione Sua sabricavit, quam auro argentoque comiter ornavit. Solertia itaque sua ecclesiae suae nactus est plurima bona : variam scilicet supellectilem et cantorum cappas atque Vestes, CaΠ- delabra et argenteos calices, aliosque Ornatus, diVino cultui congruentes. Erat enim mitis et modestus, in cibo et potu somnoque sobrius, et pro inolita mansuetudine amabilis omnibus. Ρeν diversa igitur ossicia XX annis, ut ordo monasticus exigit, exercitatus est, et
43쪽
32 7 MISTORIA ECCLESIASTICA. succederiti tempore, post Mainerium et Sert Onom, ad tenendum regimen Utice usi sabbati se communi fratrum electione promotus est i . Quod xxxiii annis in adversis et prosperis tenuit, senioque fractus uni disci pulorum suorum nomine Gua Pino commisit; et ipsum. quantum in ipso fuit, tribus anuis ante Obitum suum, sui vicarium et successorem constituit a . Verum de his in subsequentibus, si vita comes fuerit, si sucultas opitulante Deo suppetierit, sed imitae nostro manifes in posteris cnarratio res gestas enodabit. Nunc ad disse vendas res Sancto Ebrulso datas regrediar.
VI. Radulfus tiro, filius Alberti de Crevento 3 ,
dum primitus arma militaria gestare coepit, contra Guilmundum monachum μ) cum simulo suo Manlia venientem in valle Guidonis 5 insurrexit, deject que monacho, Caballos abduxit. Moriachus vero pedes Pacetum 6 expetiit, Albertum moerens ut erga filium sibi suifragaretur rogavit. Cui praelatus miles proterve respondit, et de Deddendis equis Omne subsidium mox denegavit. Hoc videtis Alberata uxor ejus coepit plo-Tare, manus torquere, capillos trahere, atque filium
44쪽
quasi mortuum jam deflere. Alta voce velut amens clamabat, et cum multis fletibus eiulans, dicebat: Fili mi Radulfe, qualem coγisti non militiam, sed dementiam exercere Θ Detestabilibus Pedagogis Priare, proh dolori agitaris, quorum lethi eris soρhismiatibus in
sulse nunc seduceris, et in barathrum Perditionis miserabiliter traho; s. o quam triste mihi nuncium misisti, quamque acerbum mihi moerorem ργeristit
Decepte juoenis, quid tibi dicam p Nequiter isti riando inermem famulum Christi, mortiferam tibi dejectionem pmmeruisti. Fili mi Radulfe, quid δε- bacchando jecisti, qui primordia tum millis o contra
Omnipotentem exercuisti Z Moi centissime quod breoe gaudium et longam tristitiam habitum sum pro tuo
facinore. Nonne omnes doctores pariter Consonant,
et una υOCe passim praedicant quod Altissimus in Sanctis stiis habitrat, et cum eis linia vel adoersa Pie tolerat p Succurre, pater, insanienti Alse, et omni elabora studio ut ablati cornipedes lugubri reddantur monacho; ne unicus situs tuus pro tanto scelere statim tradatiar Gemonio. Sic prudenti matrona pro salute silii supplicante, monachumque desolatum fideliter mulcere satagente, Albertus cum omni similia sua commotus contremuit, mulam Suam monacho tradidit, armigerosque suos cum illo Brebe vallum i) destinavit, filiumque suum, ut ei sine mora quaeque ablata suerant redderet, terribili adjuratione obtestatus, constrinxit. Guilmundus itaque receptis equis Paceium remeavit, Alberis et uxori eius gratias egit, a quo uterque veniam pro commisso reatu postu-
45쪽
dulo suo multa honestate viguit. Eodem anno praelatus tiro aegrotavit, lactique sui poenitens, ab Uticensibus veniam petiit, se et Omnia sua Sancto Ebrulso devovit. Quo defuncto, Pater moerens corpus eius Uticum devehi secit, et medietatem
decimae de Ulmelo a , totam liberam, sicut eam ipse
tenuerat, Sancto Ebrulso concessit. Aliam nempe me
dietatem decimae de eo monachi Columbenses Sin tali
tenebant pacis, ut omia es episcopales consuetudines et Omnes exactorias servitutes persolverent pro illo. Haec itaque donatio lacta est Uticensibus anno incarna
tionis Dominicae M' Lxx', tempore Philippi regis Francorum , et Goi redi Carnotensis episcopi 4 , nepotis
46쪽
LIBER SEXTUS. 35 scilicet Bainaldi, Parisiensis episcopi. Radulfus autem cognomento Malus-Vicinus si), qui capitalis dominus erat, gratanter apud Medati tum annuit poscenti Mai-nerio abbati decimam de Ulmeio, quae ut dictum est in jus Ecclesiae cesserat.
Non multo post, praelatus Albertus deiunctus est, et corpus ejusdem Uticum delatum est. Heredes vero decimam, quam dederat Sancto Ebrulso, concesse
runt : Guido scilicet gener ejus, Ebrardi de Rui α)filius, et Radulfus de Cunella S , aliique, qui usque
in hodiernum diem successerunt; eamque Uticenses monachi sub tribus episcopis : Goi redo, Ivone et i redo 4), per annos ferme Lx , opitulante Deo quiete possederunt.
VII. Nunc qualiter et quo tempore Alsagiensis cella 5) sit in comitatu Talogii constructa, et Guillelmi regis atque Iohannis archiepiscopi tempore Uti
censibus subacta, placet scripto posteris intimare, et chartam donationis atque confirmationis, quae tempore Henrici regis sancita est, huic operi coaptare. Quia mortalis vita quotidie labitur, et mortalis homo irrecuperabiliter perdit mundanos honores, quos cum summo labore adipiscitur, debet quisque
47쪽
36 HISTORIA ECCLESIASTICA. fi 0701 Praeceptis Dei, dum vivit et potest, fideliter obtemperare , ut contemptis labilibus per Dei gratiam petet napossit impetrare. Haec diligenter considerans, quidam generosus in Normannia miles nomine Gnibertus, Ri- ea edi de Hugie villa si) silius, instinctu Beatricis conjugis suae decrevit in patrimonio suo apud Alsagium
monachos Constituere, quorum precibus meritisque juvaretur in extremo examine. Et quia Di Ogo nepos suus saecularem militiam nuper reliquerat, et apud Uticum in coenobio sancti Ebrulsi consessoris monacha tum assumpserat, Mainerium abbatem et Ebrulsianos monachos vehementer adamavit, eisque ecclesiam
S. Mariae de Alsagio sa) cum omnibus praebendis suis
dedit: tali pacto ut sex monachi pro sex canonicis. qui tunc ibidem deserviebant, constituerentur; et canonicis quolibet modo, vel emendatioris vitae pio c Datu, mundum relinquentibus, praebendas eorum Danciscerentur. Dedit etiam praelatus Heros eisdem monachis totam villam de Parco S), cum ecclesia et tota decima ejusdem villae, ita liberam, et ab omni molesta consuetudine absolutam, sicut ipse hactenus t nuerat eam. Homines de Parco omnino absolvit ut nullam sibi coactitiam exhibeant servitutem, nec eant nisi in generalem principis Normanniae expeditionem.
In molendino de Alsagio dedit pro decima duos modios tritici singulis annis, et in alio molendino super Sedam O dimidium modium cujuslibet segetis. Concessit etiam ut monachi de lignis silvae suae, quae Harul-
48쪽
37sari si dicitur, ad somitem ignis duas sagmas asiniquotidie acciperent. Praelatus miles duas quadrigatas vini de principe Normannorum in seudo tenebat siti gulis annis; ex quibus unum modium ad celebrandas
missas perenniter concessit monachis. Duas nimirum dedit ecclesias cum tota decima et terra, quae ad easdem pertinebant: unam scilicet de Parco, quae in ho- Dore saticiae Dei genitriciS Mariae constructa erat,
aliamque de Bel nato a , quae in honore sancti Petri apostolorum principis condita erat. Quas, quia proe hendae Alsagiensis ecclesiae erant, duo canonici tunc possidebant. Radulfus enim ecclesiae de Parco deser viebat, quem post aliquod te us de Anglia redeuntem marina tempestas involvit, et fracta navi cum omnibus sociis fluctus absorbuit. Gualterius autem ecclesiam de Bel nato tenebat, qui postmodum monachus Sancti Ebrulsi factus est. Haec omnia Gulbertus cum conjuge sua Matrice libenter Ecclesiae Dei pro aeterna salute contulit, hominesque suos et amicos, ut eleemosynam suam augmentarent, multoties benigniter obsecravit. Goi rediis igitur, miles ejus, ecclesiam Sancti Dionysii S) cum totadecima Sanctae Mariae dedit; partesque decimae, quas de eo tres milites : Osbernus Capes, et duo filii Aset Dis: Bernardus et Radulfus tenebant, hortatibus et mu-
49쪽
38 HISTORIA ECCLESIASTICA., fl070lneribus datis Ecclesiae Dei recuperavit. Ipse quoque terram et villanos, et Omnes consuetudines de ipsis
villanis in Vico Silvatico i) concessit. Rodbertus, miles de Huglevilla, ecclesiam Sancti Albini et cum tota
decima monachis concessit, et inde ex eorum caritate
xvi libras Rodomensium habuit. Bernardus, Goisseedi de Novo - Mercato filius, ecclesiam de Speinis S)
et totam terram ad ipsam pertinentem, cum tota d cima, quam Ebrardus presbyter tenebat, sanctae Mariae dedit, et pro mutuatione ecclesiarum de Burchella et de Brunestiopa, xx solidos de censu Neoburiae ad
sestivitatem Sancti Michaelis concessit ). Baldricus, si lius Nicolai, aci Deppam s5) dedit unum burgensem, et Radulfus, Anseredi filius, ad Hotot s) dedit unum
hospitem. Atino itaque incarnationis Domini M' Lxx'1x indi
50쪽
LIBER SEXTUS. 39tione ii , anno scilicet x' tu' i) Guillelmi magni regis Anglorum et ducis Normannorum, praefatus Gulbertus et Beatrix uxor ejus suprascriptarum rerum donationem super altare Sanctae Mariae posuerunt, et hi sunt testes qui praesentes affuerunt: Gislebertus et Radulfus, Gualterius et Iohannes, quatuor canonici eiu dem Ecclesiae; Bernardus de Novo-Mercato et Gols-sredus de Sancto. - Dionrsio, Osbernus Capes et
rius de Parco, et alii multi. Denique Gulberto oviri' kal. septembris O defuncto,
et a monachis, quos in fundo suo constituerat, hori Orabili ter sepulto, Gualterius filius ejus paternum honorem obtinuit, et Omnia , quae pater suus, hominesque ejus Sanctae Mariae dederant, concessit. Iterum tempore Bodberti ducis Normannorum, P tquam
Aviciam, Herbranni de Salchev illa 5 filsam, uxorem
duxit, ipsius instinctu, patris et matris eleemosynam concessione sua confirmavit. Decimam quoque teloneide Alsagio addidit, et sex burgenses, Omne ue COH- suetudines eorum concessit, eosque penitus sic absolvit, ut sibi nil ab eis exigat, nisi generale comitis