장음표시 사용
81쪽
o HISTORIA ECCLESIASΤlCA. f587-5κJ Deus dederit nobis Potestatem ut sacra quin hic fuimus, Somites nec cre possimus, in hoc loco wenerabilem ecclesiam in honore Genitricis ipsius construiIaciam. His dictis, clerici manus sacris apposuerunt, sed nihil profecerunt. Τunc regina nimis moesta, Cum lacrymis aiebat : Scis Peccata mea Pn mereri ut servum Dei non possim conte lari. Au men , si Per intercessionem ipsius Sancti creator
omnium Deus nos respexerit, et sancitis nobis res quias auferre Penmiserit, adtare marmoreum ex Pωρniis sumptibus Pr parabo, eι eidem faciam deferri
Beato. Cumque ab Ore hoc protulisset, omnes reliquiae per se ipsas morae sunt, quas BCCipientes, O viam viro Dei cum gaudio processerunt. Jam enim beatus vir adunata fratrum turma veniebat, et cum eo
multitudo populi utriusque sexus in adventu regis titi-pudians properabat. Susceptus itaque rex, per triduum ibidem demoratus est. Tertio autem die sub cirographo xcix villas B. Ebrulso tradidit, ac ad suos inde laetus lares remeavit. Regina vero, voti sui memor, in colle, qui inter rivum Carentonae et silvam consistit si), intemeratae Dei genitrici Mariae honorabilem ecclesiam construi fecit, et altare marmoreum, ut Spoponderat, Veneru-hili viro transmisit, quod multis annis in eodem loco perduravit. Deinde, post multorum annorum curricula, quidam homuncio partem ejusdem marmoris ad alium locum transferre voluit; sed casu illud per medium
82쪽
LIBER SEXTUS. It 587-b lsregit. Quo l lactum, ut omnibus manifestaretur Deo displicuisse, non in longum passus est inultum remanere. diam antequam annus volveretur, praelatus homo vita privatur. In basilica quam retuli regi Dam condidisse, duae arae sunt consecratae, quarum una dicata est sanctae et individuae Trinitati, altera vero intactae Virgini, Dei genitrici. Fertur quod ibi suerit coenobium sanctim nialium, necnon cimiterium monachorum et sublimium virorum, quorum illuc cadavera baiulabantur
ad sepeliendum, quia in valle palustris humus erat, et in hieme passim dum sederetur, lympha mox seat riebat , manansque foveam solas adimplebat. Unde itipraedicta sede Virginis Matris plurima insignis habitationis indicia panduntur, et usque in hodiernum diem honorabiles ibidem sarcofagi servantur, qui spectabilium suisse personarum sine scrupulo creduntur. His ita se habentibus, ad ea narranda quae restant V
Vir Deo plenus, ut frequentiam ad se adventantium se ferre non posse vidit, suum digne monasterium ordinavit, latenter inde secessit, et tu crypta quadam per tres annos ita delituit, quatinus a nullo monachorum penitus Sciretur, excepto uno nomine Malcho, qui filiolus viri Dei erat, caeterisque familiarior arcana ejus noverat. CrIpta vero sub monte frondoso prope rivulum erat, et a monasterio sere dimidia leuga dista. bat si . Diabolus autem, omnium honorum inimiCus, videns fratres in bonis excrescere operibus, nisus Est
83쪽
72 BISTORIA ECCLESIASTICA. 587-596Jem ex selle malignitatis suae nequiter inebriare, et nefaria Perturbatione omnes pariter contristare. Seditionem itaque inter eos quondam immisit, quae adeo convaluit, ut duo ex illis Decarentur, et reliqui omnes inedicibili moerore asticerentur. Filiolus ergo servi Dei, ut insanabile sibi ulcus in corpore fratrum p spexit, concito cursu ad archiatrum properavit. Quem
cum Vir sanctus venientem conspiceret a longe, intellexit non sine causa illum tantopere sestinare, ve-Diensque in occursum illius, sciscitatus est causam adventus ipsius. Ρorro Malchus seriatim exposuit illi quomodo fratres immissione daemoni in seditionem fuissent excitati. Quod cum audisset, Zelo Dei succensus infremuit, et cum Duratio sestinus accurrit. Cumque coenobio appropinquasset, et in locum, ubi nutio ecclesia in honore ipsius condita sint, adveni Met, Omnia signa coenobii per se ipsa sonare coeperunt. Similiter de ecclesia Beatae Mariae signa sonuerunt, et de ha-
silica S. Martini squi Elegans dicebatur) ubi parrochia
conveniebat, in loco qui Ber teria vulgo nuncupa
Τunc diabolus animadvertens Sanctum advenire,
84쪽
LIBER SEXΤUS.73 587-596Jndsumpta humana essigie coepit sugere. Quia cernens vir beatus, ait ad filiolum suum : fidesne, yrater. hominum illum currentem p At ille : Non τ ideo, Domine. - Ecce, inquit, diabolus in hominis Iormia transfiguriatus aufugit, timens ibidem an lius nemorari.
Haec dicens, insequebatur Belial fugientem. Qui cumiti illum locum , qui nune ab incolis Escalsou i voci
tatur, pervenisset, Satan ulterius fugiendi licentiam non habens, stetit. Beatus vero Ebrulsus audacter accessit,
in furnum ardentem, qui coquendis panibus parabatur, illum projecit, et os clibani operculo sermo, quod ibi sorte reperit, protinus obstruxit. Locus idem exinde
ab eventu Escalsou vocatus est. Hoc itaque mulieres, tuae panes suos ad coquendum detulerant, ut vide-- Tuut, obstupefactae viro Dei dixerunt : Quia faciemus, domine, de panibus nostris p Quibus ille ait :Potens est Deus absque corpores igne Panes vratros coquere. Plateam ante clibanum diligenter scopale, et seriatim panes vestros ibidem exponite, et, cum
ad plenum excocti juerint, ad ρmρnias domos δε-
ferte. Quod ita factum est, cunctis Deum collaudantibus, quibus hoc ostensum est. Deinde beatus Ebrui. sus ad moriasterium suum rediit, duosque fratres qui perempti fuerant, coram se deservi praecepit. Prostra-
85쪽
HISTORIA ECCLESIASI ICA. iis autem in terram, tamdiu precibus incubuit, donec ipsi a somno mortis excitarentur. Qui, data
consessione, et communi Cati Domini Co corpore, Pursus spiritum exhalaverunt, mira latibus cunctis et exul
tantibus, qui hoc viderunt. Quos venerabilis Pater honorifice tumulari jussit. et de salvatione illorum certus, Deo gratias devotus reddidit. Haec et multa his similia seniores reserunt exhil, ita per Ebrulsum, addentes quod grandaevum monachum viderint, Domine Natalem, apud Uticum, qui grande volumen habebat de miraculis et rebus gestis per saepe tum omnipotentis Dei semulum. Quondam dum missa sinita est, ardens candela per incuriam super altare dimissa est. Incolis vero alia curantibus, flamma lichinum i) usque ad mappulam altaris absumpsit, et ignis edax inde altaris linteamina casu corripuit, et librum, cujus exemplar a nobis usquam reperiri
nequit, et quaeque ibidem comburi potuerit, quae
Circa vel Super aram erant, Concremavit. Omnes igitur irreparabile danatium de Dotitia praeteritorum planxerunt, et, quia illiterati erant eremicolae, non
wripto reparaverunt. sed eloquio junioribus, de his quae visu vel auditu perceperant, intimaverunt. Ipsis quoque deficientibus, ignorantiae caligo nepotes obtexit, et indaginem transactorum irretitabiliter abdidit, nisi ea tantum quae solertia cujusdam sophistae in vita sancti Patris ad legendum in Ecclesia strictim congcs-
εὶ La meelio. On a de la mitio ii s explici' er commorat la Dioched'uti eiergo put moliro te seu a tine Dappe . 'aut i qui ne devait pire .pie de sole. do liti Dii de laitio. substaticos peti nam Latites de lotirnatiare. et a tin livre dolit les seu illo is do parcitemiti l . latent encoru
86쪽
sit. Nunc autem, sicut principium ejusdem lectionis nostro inserui opusculo, sic etiam sinem operum et vitae sine fuco salsitatis utiliter compaginabo. ti Elapso interea anno vicesimo secundo i) inchoationis eorum in ipsa eremo, in eodem monasterio ab incursione insidiatoris generis humani pestifera clades subitaneae mortis ingressa adsuit. Beatus vero Ebrulsus, non sicut mercenarius, qui in medio luporum derelictis ovibus sugam arripuit, sed ut verus pastor cum eis certameia iniit, et implens apostoli monita, gaudebat
cum gaudentibus, flebat cum flentibus set . Quibus
verba exhortationis faciens, ait : O fratres, roborate corda vestra, et estote Parati. Viriliter agite, et confortamini in Domino, scientes quod tribulatio patientiam Operatur 5 . Renooamini spiritu mentis vestriar 4 , ει pugnate cum antistio serpente. Sis vobis
cor unum, et anima una in Domino. Ecce appropinquat vocatis nostra, et manifestabuntur opera noStra, reddetque verus arbiter Prout exposcunt Singulorum merita. Vigilate ergo et orate, quia nescitis diem neque horam. Beatus ille semus, quem, Cum venerit Dominus, invenerit Migilantem. His et hujusmodi Dominicis persuasionibus prudens cones Onator Conscientias fratrum convelaiebat, adnectens etiam
87쪽
quae bonis gaudia, quae male viventibus debeantur
u Cum igitur velociter interire coepissent, ut Plenius beati viri sanctitas claresceret, quidam ex fratrihus, Ansbertus Domine, sine viatico defunctus est. Custos autem ejus ad abbatem veniens. ait : ora,
Pater, Pro sise, rebus humanis miserabiliter iam
egresso. Tua ei ducatum prinstet oriatio, cujus iter non muniuit salutaris hostim communio. Qua de re beatus Ebrulsus semetipsum multum incusatis quasi iam gligenter acciderit, ad thorum desuncti venit, et praecedentibus lacrymis stratus in pulVere, arma Ora tionis quae consueverat arripuit. Postquam autem sibi sensit adesse divitii savoris praesidium , surgens a terra inclamavit mortuum. Ad cujus vocem qui lumen amiserat, caput erexit, et a Pertis oculis, suae libertatis intuens auctorem, ait: Bene et misit, liberator motis, bene venisti. Me etenim, quem inimicus sibi τendicaverni quia incommunicatum re erit tua saloatoniatis, qum calliditatis ejus argumentia soloit. Pri-
Peram , utpote non habens viaticum, misere famis cruciandus supplicio. Quvi Vter, benigne Pater, rogo ne disseras quin salutaris hostιω me partici-ρem Iacias. Quid multa P Iubetur asterri sacrificium.
Quod mox ut accepit, admirantibus cunctis quod revixerat, provida dispensatione Dei rursus spiritum exhalat. Exultat gloriosus Pater, certior sactus de salute fratris; exultant fratres, collaudantes Deum pro novitate miraculi. Ille laetatur, quia si atrem morti ereptum Per acceptam Vitam Vitae remiserat; illi gloriantur se habere Patrem, cujus ad preces infernus Diuitiaso by Cooste
88쪽
expavescat. Qui etsi imminentis pestis considerant periculum, minus tamen sub tali ac tanto duce jam formidant improvisae mortis interitum. At vero eodem
mortalitatis urgente incommodo, mortui Sutit ex m Dachis Lxxviii, sed et famulorum non minima multitudo. nu Caeterum, quid de quodam eorum contigerit, non oportet praeterire silentio. Ipso namque die Dominicae Nativitatis, ab uno, valde necessario monasticae rei, ablata est anima. Qui diligenti studio lanei is compositus, extra monasterium, ubi locus erat sepeliendi asportatur, ibique eum deponentes, exspectabant quatinus expleto missarum praeconio sepulturae traderetur. Flebat autem totius ecclesiae conventus pro tanti famuli morte. Proeurator quippe diligentissimus, res fratrum administrabat ossiciosissime, qua de causa Dimio ab omnibus colebatur amore. Cum ergo pariter omnes flerent, Matus Ebrulsus, Spiritum Sanctum tota mente concipiens, infremuit, dolorique fratrum compatiens, ad nota praesidia recurrit, orationi incubuit, pectus vehementer caedit, tamdiuque sese lacrymabilitet amixit in prece, donec pro quo precabatur simulus resurgeret, et gratias agens pro reddita vita, aut e pedes resuscitatoris procumberet. Quo secto, ad coelum clamor tollitur, nomen satioue Trinitatis ita communebeti edicitur, clarus et apostolicus, quiu mortuos suscitaverit, apud cunctos Ebrulsus habetur. Qui autem vivificatus fuerat, pristiuo restitutus ossicio, postea plures vixit annos. At demum annuente nutu supernae pietatis, cessavit languor ille mortalis . nu Verum cessante infirmitate, non cessabat pius pastor pro desurictis exorare , intelligens quia vera Disiti geo by Gooste
89쪽
s IIISΤORIA ECCLESIASTICA. I582-596Joharitas amplius laborat pro anima quam Pro corpore.
Qui licet canitie veneranda canderet, nescius tamen cedere senectuti, aut Orando, aut legendo, diem continuabat nocti, juxta illud quod inter alia de beato xtro Psalmista dicit : Eι in lege Domini meditabitur die ac nocte si . Charitatis quidem igne repletus, in
omni exercitio virtutum persistebat adtentius. Peccantibus misericors, sui oris invigilabat firmissimus custos. Cui neglecta suae cutis cura, tribus vicibus tantum in anno tondebatur coma. Nulli unquam in ultione r tribuit mala. Si quis aliquod damulam de rebus trans itoriis ei nuntiasset, continuo respondebat et Dominus abstulis; su nomen Domini benedictumi Tantaei vivius reconciliandae pacis inerat, ut quicumque discordes ad eum venirent, ejus mellifluis mitigati seiminonibus, pacifici remearent. Omnes autem ad se
uieutes, tam nobiles quam ignobiles, Pauperes atque peregrinos hilari vultu recipiebat. Semper apud cunetos laetissimus esse volebat, raroque aut Vix, quem reciperet, absque quolibet munusculo a se recedere
permittebat. Infirmi etiam per benedictionem ejus sanitate recepta, benedicentes Deum redibant eum ingenti laetitia. Cunctis denique beatum virum petentibus optata proveniebat sal . Multi quoque, quos adeo vexabat immanissima vis febrium, cum nequirent adire beatissimi vixi conspectum, missis legatis rogabant ejus munificentiam, quatinus cinctorium, quod sibi de laniculo paraverat, aut aliquid de veste sua charitatis gratia mererentur accipere. Qui ex fide hoe
ipsum contingebant, et pristina Gnahantur sanitate. n
90쪽
582-596Ju Quaedam materiamilias, quam nullus medicorum satiare poterat, audita sima virtutum beatissimi viri, poscit ejus simbriam sibi per nuntium niserri. Quam cum acciperet, ipsa infirmitatem evasit, et alii quamplures. Ecce medicus laudabilis, qui praesens praesentibus beneficia sanitatis impertit, et absens abseu tibiis idem exhibere non desistit. Sentiunt virtutem, qui ejus
non novere faciem . nConfluentibus itaque ad eum universis certis ex necessitatibus, advenit etiam inter eos ex alia regione quidam pauperculus. Quem cum omni corpore ait Duatum ex nimia infirmitate, et curvatum Super Crura piissimus senex cerneret incedere, dixit : O frater, quomodo Ῥaluisti explicare tantum laborem itineris,
cum tanta debilitate .ciaris p Cui ille : Gemina,
inquit, nec sitate ConNiatius, tuam, Domitis, sanctitatem decreui adire : videlicet ut et Jamelicum saties, et mediceris ins iam potesιate qua φω--les. Quem cum ibi residere juberet, continuo -- Dum reddidit, et faciens monachum, horiolanum esse praecepit. Itaque qui duo petiturus advenerat, trino munere se donari gavisus est. Famis itaque effugato periculo, incolumitatis invenit remedium, et emendatioris vitae adeptus est pro situm. Alius quoque pauper, cum incolumis Venisset, Simulavit se aegrotum et quasi contructum, ut aliquid amplius inter alios acciperet. Sed mox ut ab homine Dei eleemosInam suscepit, febre Concussus est, quod finxerat certius ei contingente; consessusque in ipso monasterio suae pravitatis consilium, infra paucos dies
emisit spiritum. uΙnter haec igitur virtutum insignia, cum jam Christi