장음표시 사용
171쪽
Caput VIII. OUaecumque in Dialcesi ad Dei cultum spe.
ctant, ab ordinario diligenter curari, a que iis, ubi oportet, provideri aequum est: pr pterea commendata Μonasteria, etiam Abbatiae, Prioratus, & Praepositurae nuncupatae , in quibus non viget regularis observantia, nec non beneficia tam curata, quam non curata, saecularia, & regularia, qualite reumque commendata, etiam exempta, ab Episcopis, etiam tanquam Apost. Sedis delegatis, annis singulis vii tenture curentque iidem Episcopi congruentibus σαν-.f. 'da remediis , etiam per sequestrationem fructuum, Dr. ω ut quae renovatione indigent, aut restauratione , reficiantur: &cura animarum: si qua illis, vel eorum annexis immineat, aliaque debita obse-νMon. l. ea. 7. quia recte exerceantur, appellationibus quibuΩΘ με δη-- cumque, privilegiis, consuetudinibus, etiam immemorabili tempore praescriptis, conservatoriis judicum deputationibus, & eorum inhibitionibus non obstantibus r&, si in eis vigeret obse vantia regularis, provideant Episcopi paternis admonitionibus, ut eorum regularium superiores, juxta eorum regularia instituta , debitam vivendi rationem observent,&observari faciant,&sibi subditos in officio contineant, ac moderen' tur. Quod si admoniti intra sex menses eos non visitaverint, vel correxerint , tunc iidem Episcopi, etiam ut Delegati Sedis Apostolicae, eos visitare possint, di corrigere, prout ipsi superiores possent, juxta eorum instituta, quibuscumque appellationibus, privilegiis, & exemptionibus penitus remotis, & non obstantibus.
172쪽
p. LX. Um multa a diversis antea Conciliis, tam μ. a Lateranensi, ac Lugdunensi, quam Viennensi, adversus pravos eleemosynarum Quaesis. c. enm eveεῖ
rum abusus remedia tunc adhibita, posteriori. : d =bus temporibus reddita fuerint inutilia , potius Gem. -oque eorum malitia ita quotidie magno fidelium omnium scandalo , & querela excrescere depre- ώθ. in deeros hendatur, ut de eorum emendatione nulla spes amplius relicta videatur. statuit, ut posthac i .dινεί. quibuscumque Christianae religionis locis eorum nomen , atque usus penitus aboleatur , nec ad omelum hujusmodi exercendum ullatenus admi tantur, non obstantibus privilegiis Ecclesiis, Μο-nasteriis, Hospitalibus, piis locis, & quibusvis
cujuscumque gradus , status, & dignitatis personis concessis, aut consuetudinibus, etiam immemorabilibus . Indulgentias vero, aut alias sp, rituales gratias, quibus non ideo ChristifideIes decet privari, deinceps per ordinarios locorum , adhibitis duobus de Capitulo, debitis temporibus populo publicandas esse decernit, quibus editam eleemosynas , atque oblata sibi charit iis subsidia, nulla prorsus mercede accepta, fideliter colligendi facultas datur, ut tandem cς-vid Iestes hos Ecclesiae thesauros non ad quaestum ,- sed ad pietatem exerceri , omnes vere intelligant.
tina Synodus in Spiritu sancto legitime com gregata, praesidentibus in ea eisdem Apostolicae Sedis Legatis, statuit, & decrevit proximam fi turam Sessionem habendam, dc celebrandam esse
173쪽
feria quinta post octavam festi Nativitatis Beatae Mariae Virginis, quae erit II. Μensis Septembris proxime futuri: hoc tamen adjecto, quod dictum terminum, ac unicuique Sessioni in posterum prae-υ - ωra figendum , ipsa S. Synodus pro ejus arbitrio,, '' di voluntate, sicut rebus Concilii putaverit ex pedire , etiam in generali Congregatione restringere, & prorogare libere possit, di valeat.
Quae est v x. sub Dio IV. Ponti Μax. Celebrata die 17. Mensis Septemb. Is 6a.
Doctrina de Sacrificio Μisse. SΛerosancta oeeumenica, & generalis Triden. tina Synodus, in Spiritu sancto legitime con-
Sis, a si ii gyςg ta 3 praesidentibus in ea eisdem Apostol. Se '' dis Legatis, ut vetus, absoluta, atque omni ex parte persecta de magno Eucharistiae mysterio in Sancta Catholica Ecclesia fides, atque doctrina retineatur, 3c in sua puritate, propulsatis erro. ribus , atque haeresibus , conservetur , de ea , quatenus verum , & singulare sacrificium eli , Spiritus sancti illustratione edocta , haec, quae sequuntur , docet , declarat , ct fidelibus populis praedicanda decernit. Caput L.
OUoniam sub priori testamento , teste Apost.
Paulo, propter Levitici sacerdotii imbeciIlitatem, consummatio non erat ', oportuit, Deo Patre misericordiarum ita ordinante , sacerdo rem alium secundum ordinem Μelchisedech surgeres
174쪽
gere , D. N. Jesum Christum, qui posset omnes , quotquot sanctificandi essent , consummare , &ad perfectum adducere. Is igitur Deus, & Do minus noster , etsi semel se ipsum in ara Crucis, viorte intercedente , Deo Patri oblaturus erat , ut alternam illic redemptionem operaretur , quia tamen per mortem sacerdotium ejus extinguendum non erat, in coena novissima , Qua
nocte tradebatur , ut dilectae sponsae suae Ecclesiae viii bile, sicut hominum natura exigit, relinqueret sacrificium, quo cruentum illud semel in Cruce peragendum repraesentaretur, ejusque memoria in finem tisque saeculi permaneret, atque illius salutaris virtus in remissionem eorum, quae a nobis quotidie committuntur, peccatorum applicaretur , sacerdotem secundum ordinem Melchisedech se in aeternum constitutum declarans , corpus , & sanguinem suum sub speciebus panis, & vini Deo Patri obtulit ; ac sub earumdem rerum sumbolis Apostolis , quos tunc novi Testamenti saeerdotes coniti tuebat, ut sumerent, tradidit ; & eisdem , eorumque in sacerdotio successoribus , ut offerrent, praecepit, per haec verba: Hoc facite in meam commemorationem , uti semper Catholica Ecclesia intellexit, di docuit. Nam celebrato veteri Pascha , quod inmemoriam exitus de AEgypto multitudo filiorum Israel immolabat, novum instituit Pascha, se ipsum ab Ecclesia per sacerdotes sub signis visibilibus immolandum in memoriam transitus sui ex hoc mundo ad Patrem, quando per sui sanguinis e flutionem nos redemit, eripuitque de potestate tenebrarum, & in regnum suum tran tulit. Et haec quidem illa munda oblatio est, quae nulla indignitate , aut malitia onerentium
175쪽
inquinari potest, quam Dominus per Malach Iam nomini suo, quod magnum futurum esset in Gentibus , in omni loco mundam offerendam praedixit , & quam non obscure innuit Apostolus Paulus, Corinthiis scribens, cum dixit , Non posse eos, qui participatione mensae Daemonio Tum polluti sunt, mensae Domini participes fieri ; per mensam Altare utrobique intelligens. Haec denique illa est, quae per varias sacrificiorum naturae , & legis tempore similitudines fi gurabatur; utpote quae bona omnia per illa significata, velut illorum omesum consummatio ,
ct persectio , complectitur. Caput LL
ET quoniam in divino hoc Sacrificio, quod in
Missa peragitur, idem ille Christus continetur, & incruente immolatur, qui in ara Crucis semel seipsum cruente obtulit, docet S. Synodus Sacrificium istud vere propitiatorium esse, per ipsumque fieri, ut, si cum vero corde, & recta fide, cum metu, & reverentia , contriti, ac poenitentes ad Deum accedamus, misericordiam consequamur, & gratia inveniamus in auxilio opportuno . Hujus quippe oblatione placatus Dominus gratiam, & donum poenitentiae concedens, crimina, & peccata etiam ingentia dimittit: una de eis. Dεἰ. enim, eademque est hostia, idem nunc osterens sacerdotum ministerio, qui seipsum tunc in Cruce obtulit, sola offerendi ratione diversa . Cujus quidem oblationis, cruentae inquam , fructus per hanc incruentam uberrime percipiuntur, tantum abest, ut illi per hanc quovis modo derogetur . Quare non solum sero fidelium vivorum peccatis , Infra ean 'er pqnis,satisfactionibus,& aliis necessitatibus,sed pro
defunctis in Christo nondum ad plenum purgati
176쪽
rite iuxta Apostolorum traditionem offertur. Caput III. ET quamvis in honorem, & memoriam San
ctorum nonnullas interdum Missas Ecclesia celebrare consueverit, non tamen illis sacrificium offerri docet, sed Deo soli, qui illos coronavit; unde nec sacerdos dicere solet: offero tibi sacrificium, Petre, vel Paule, sed Deo de illorum victoriis gratias agens , eorum patrocinia implorat ; ut ipsi pro nobis intercedere dignentur in coelis, quorum memoriam facimus in terris. Caput IVET eum Sancta sancte administrari conveniat, sitque hoc omnium sanctissimum sacrificium ; Ecclesia Catholica, ut digne , reverenterque offerretur, ac perciperetur, sacrum Canonem multis ante saeculis instituit, ita ab omni errore purum, ut nihil in eo contineatur, quod non maxime sanctitatem , ac pietatem quandam redoleat, mentesque offerentium in Deum erigat; is enim constat cum ex ipsis Domini verbis, tum ex Apostolorum traditionibus, ac sanctorum quo.
que Pontificum piis institutionibus. Caput VCUmque natura hominum ea sit, ut non fa
cile queat sine adminiculis exterioribus ad rerum divinarum meditationem sustolli; propterea pia Μater Ecclesia ritus quosdam , ut scilicet quaedam submissa voce, alia vero elatiore in Missa pronunciarentur , instituit. Ceremonias item adhibuit, ut mysticas benedictiones, lumina , thymiamata, vestes, aliaque id genus mul
ta , ex Apostolica disciplina, & traditione, quo& majestas tanti sacrificii commendaretur , di
177쪽
t 38 CONCI L. TRID. instites fidelium per haec visibilia religionis, &
,..is pietatis signa, ad rerum altissimarum , quae in rem -- . hoc sacrificio latent , contemplationem excit
Σ.- Ptaret quidem Sacrosancta Synodus, ut in se singulis Missis fideles aditantes non solumns. i. o. e. spirituali assectu, sed sacramentali etiam Eucharistiae perceptione communicarent, quo ad eos uἰαὸρ οἰ- sanctissimi hujus sacrificii fructus uberior prove. ' . niret: nec tamen, si id non semper fiat, pro. t .n, n/e pterea Missas illas, in quibus solus sacerdos sa a. c. ob. cramentaliter communicat , ut privatas, & il-2.e. OmAis h.- licitas damnat, sed probat, atque adeo commen, dat ; siquidem illae quoque Μis vere comm . εσεν erem nes censeri debent; partim, quod in eis popu- . 2. Ius spiritualiter communicet; partim vero, quod Mnicantet . a publico Ecclesiae ministro non pro se tantum ,
ιζ'mis. F. . sed pro omnibus fidelibus , qui ad corpus Christi
Mari .3. - . pertinent , celebrentur.
Caput VII. Onet deinde S. Synodus, praeceptum esse ab Ecclesia sacerdotibus, ut aquam vino z. .. ' in calice Ofierendo miscerent, tum quod Chri-
.mn., ' O ... stum Dominum ita fecisse credatur, tum etiam, licem -uia e latere eius aqua simul cum sanguine ex-
ζο .. .is tur , di , cum aquae in Apocalypsi B. Joan. po-Mdi. puli dicantur , ipsius populi fidelis eum capite
' Caput VIII. FTsi Μissa magnam contineat populi fidelis
eruditionem, non tamen expedire visum est Patribus , ut vulgari passim lingua celebraretur. νισώraine pro, Quamobrem, retento ubique cujusque Ecclesiae
178쪽
antiquo, dca S. Rom. Ecclesia omnium Ecclesiarum matre, &magistra probato ritu, ne in ρ ῶ.alia. ves Christi esuriant, neve parvuli panem petant, x βε &non sit, qui frangat eis, mandat S. Synodus H, a. 4. Pastoribus, & singulis curam animarum gerenti. Sup. Fabus, ut frequenter inter Μissarum celebrationem, vel per se , vel per alios, ex iis, quae in Missa le- 7.-r fguntur , aliquid exponant, atque inter eaetera
sati hissimi hujus sacrificii mysterium aliquod de clarent, diebus praesertim Dominicis, & festis. pat M. O Uia vero adversus veterem hanc in saer sancto Euangelio, Apostolorum traditionibus , sanctorumque Patrum doctrina fundatam fidem , hoc tempore multi disseminati sunt errores , mritaque a multis docentur , atque disputantur ; sacrosancta Synodus, post multos, gravesque his de rebus mature habitos tractatus, unanimi Patrum omnium consensu, quae huic purissimae fidei , sacraeque doctrinae adversantur , damnare , & a sancta EceIesia eliminare per subjectos hos Canones constituit.
rum, & proprium sacrificium, aut quod ODferri non sit aliud , quam nobis Christum ad 'manducandum dari ; anathema sit.
Si quis dixerit , illis verbis : Hoc facite in Lor. H. meam commemorationem, Christum non insti. . tuisse Λ postolos sacerdotes, aut non ordinasse, ut ι - μ'
179쪽
ἐpsi , aliique sacerdotes offerrent corpus , de sanguinem suum ; anathema sit .
Si quis dixerit, Missae sacrificium tantum essae laudis,& gratiarum actionis, aut nudam commemorationem sacrificii in Cruce peracti, non autem propitiatorium, vel soli prodesse sumenti, neque pro vivis, & defunctis, pro peccatis, poenis, satisfactionibus, & aliis necessitatibus offerri debere : anathema sit.
Si quis dixerit , blasphemiam irrogari sanctissimo Christi saerificio in Cruce peracto per Missae sacrifieium , aut illi per hoc derogari ;anathema sit.
Si quis dixerit, imposturam esse Μisias celebrare in honorem Sanctorum, & pro illorum in. tercessione apud Deum obtinenda, sicut Ecclesia intendit ; anathema sit.
Si quis dixerit, Canonem Μissae errores continere , ideoque abrogandum esse ; anathema sit.
Si quis dixerit, ceremonias, vestes, & extemna signa, quibus in Μitarum celebratione Ecclesia Catholica utitur, irritabula impietatis esse magis , quam ossicia pietatis ; anathema sit.
CANON VIII. Si quis dixerit, Μissas, in quibus solus face
dos sacramentaliter communieat, illicitas esse,. ideoque abrogandas ; anathema sit.
Si quis dixerit, Ecclesiae Romanae ritum, qu submissa voce pars Canonis, di verba consecrationis
180쪽
tionis proferuntur, damnandum esse; aut lin. Ggua tantum vulgari Missam celebrari debere; aut '' aquam non miscendam esse vino in Calice osse
rendo , eo quod sit contra Christi institutionem ;. anathema sit.
Decretum de Observandis, ct evitandis incelebratione Musa. OUanta cura adhibenda sit, ut sacrosanctum
Misite sacrificium omni religionis cultu, a veneratione celebretur, quivis faciIe existimare poterit, qui cogitarit, maledictum in Saeris litoteris eum vocari, qui iacit opus Dei neglige, I ' quter. Quod si necessario fatemur, nullum aliud opus adeo sanctum, ac divinum a Christifideli bus tractari posse, quam hoc ipsum tremendum mysterium, quo vivifica illa hostia, qua Deo Patri reconciliati sumus, in altari per sacerdotes quotidie immolatur ; satis etiam apparet, omnem operam, & diligentiam in eo ponendam esse, ut quanta maxime fieri potest interiori cordis munditia, & puritate, atque exteriori devotionis, ε.ἱ 'ac pietatis specie peragatur. Cum igitur multa jam silve temporum vitio, sive hominum incuria, ct improbitate irrepsisse videantur, quae a tanti sacrificii dignitate aliena sunt; ut ei debitus honor, & cultus ad Dei gloriam, & fidelis populi aedificationem restituatur, decernit S. Synodus, ut ordinarii locorum Episcopi ea omnia prohibere, atque e medio tollere sedulo
curent, ac teneantur, quae vel avaritia , idolo. s. rum servitus, vel irreverentia, quae ab impietate
vix sejuncta esse potest, vel superstitio, verae pie-3atis falsa imitatrix, induxit. Atque, ut multa