장음표시 사용
411쪽
intelligens Legatos misit Lugdunum,ad Gregorium X. Pont. quintum in Concilio agebat cotra electionem Rodolfi iure acturos; acetiam eius opem beauctoritatem ad infirmandam illam,idamq. cofirmandam i mploraturos.Verum caussis,& rationibus hinc inde agitatis,a Pont.b Cardinalibus decretum fuit,electione Rodois vltimo ab omnibus aut a maiori parte electorum probata non posse
ulla caussa infirmari; quod legirima, & canonica ea esset, ideoque priori ,tanquam dubia, & controuersae, prae ferenda. Quare Legatis,re infecti,discedentibus Gregorius paulo post, Legatum ad Alfonsum misit Fredulum Luneli j Priorem,cum mandatis, ut Insum ab ea postulatione deduceret.quod si discederet, decuma Ecclesiasticorum Castellae reddituum ad Granatense gerendum bellum triennio eidem concedendam promitteret. Cui Allonsus palum animaduertens electionem Rodolfi contentaneam visam fuisse Potifici & Cardinalibus respond it, te facile in sententia Pont. mantvrum modo sibi honorique suo in re tam graui deliberanda consilutererimatque hac de caulla, te breui, Pontificis conueniendi gratia: Mompellerium,aut in alium Prouinciae locu iturum dixit. Quo lo lo verbo ac neque denuo cosulto Alfonso, Pontifex matura totius collegij deliberatione, lectionem Rodossi inConcilio approbauit, & coniirmauit atque ad electores Imperii, dc electum, diploma coafirmationis aureis scriptum litteris dedit. Hanc subitam,atque praeproperam sanctionem Pontificis, Atlansus te minime audito pro mulgatam suille grauiter , dc iniquo animo tulit, ac licet occasione: δ: tempestiuitate amissis, tamen Pontificem adire decreuit, nona dum Regni rebus bene compositis,neque proceribus pacatis,cdni iam Abenivsephi Miramamolini cum potentissimo exercitu in Baeticam traiectus immineret, Atlansque leuitatem, animique mobilitatem ille, ad inuadendam Hispaniam, suam occasionem putaret. Sed relicto tandem Ferdinando maiore natu adhuc adolescente uniuersorum praefecto, iter , ut diximus, cum Regina in- ressus fuit : Cum igitur Iacobus nullis potuisset rationibus Alia fonsum a proposito deterrere iter prosequi premisit. Erat enim Alfonius consiliis praeceps magisq. litterarum scientia inflatus, quam
mmdentia. ataue moderatione animi praeditus: ideoq. prudentit si-
412쪽
naas Iacobi consilijs noles acquiescere,praeterquam quod nihil a Poti lice conlecutus est,pene etiam ridiculus, ac imprudens fuit habitus. Itaque Barcinone profectus venit Perpinianum,ubi relictis Regina dc hilolis,loco, &die a Pontifice prestitutis, in oppidum Bel-ς Lim ZyO Dςyη ς ς it, quo deductus fuit mandato Pontificis
ab Archiepiseopo Narbonensi,atque cum pompa comitatus: statim q. eo venu ex,qui Alsonium excepit honorifice missi .'bi cum Alfonsus tribus ferme mensibus,neque negotium mperi confecisset;tria quidem vel quattuor damna seu detrimenta pr*potuit:quibus reficiendis ac instaurandis Pontificis auxilium implarabat.Primum,lt Ducatus Sueuiae qui obitu Conradini, iure libi obuenerat,quemque Rod olfus electus occupauerat, restitueretur. Alterum,ut ius ad Nauarrae Regnum, quod Philippus Franco u Rex retenta Ioanna Enrici filia usurpaverat,sibi stabiliretur Tertium ut Enricus ipsius Alfonsi frater, qui Carolus Siciliet Princeps
tenebahe custodia&umculis eriperetur. Postremum, ut ab eodem Carolo uagens pecuniae vis sibi debita solueretur. Quorum omniutanquam a l'ontificio alienorum officio, Alfonsus libit retulit.Εx-quo,re omni Infecta,vacuus ac inanis, valde tamen iratus a Pontifice discessit reuersusq. Perpmianum sumpta Regina, Barcinonem ad Regem remigrauit. Vbi tribus Sc quattuor quadraginta diebus commoratus accidit sacro Epiphaniae die,ut Ilai mundus Pena ratius,tertius a beato Dominico,eius ordinis generalis Magister, ibi dem e vita excesserit. 9 plane viro nullum summς eruditionis,religionis,ac veteris sanctitatis illustrius exemplum in Hilpania, tempora illa tulere.Vtpote qui natione Catalanus,Theolog:.Canoniaciq. luris peritissimus; tantam apud omnes sui temporis Pontifices habuit,ut a Gregor. IX. eius consior, ac poenitentiarius electus fueri t,eiq. lniunctu onus,ut magnustud Decretalium opus ex vatalS, innumerabilibusq. voluminibus collectu in unu cdferret Ac non modo Clitastianae libertatis contra Iudeos acerrimis te viii
dicem praebuit sed Haereticorum etia per tota Hispaniam costantisam us insectator fuit.Cuius etia sapientissimis c6siliis Rex lepe vlux lassus est, in exequendis illis, tum nihil non optime successi s se sibi tute a malo sepius,quasi diuinitus liberatum fuit se.Demum,qui ve
413쪽
vita enituit persancta dc inuiolata: sic postquam ea excessit , probatum fui t ipsum miraculis claruisse: atq. ea de caussa duo Tarraconesia Concilia ut in sanctorum numero referretur, assummis Pont. postulasse. Quod tametsi concessum no fuit,aut in aliud te pus forte dilatu; icimus tamen Pauli m III. Pont. nostris teporibus,anno M. D. xlij. Dominicanis fratribus Prouincis Aragoniae Apostolica auctoritate permisisse ut eundem ritu solenni colat. Ad eius igitur cohonestandas exequias, Reges, Regumque filios , de ingentem Principum atque procerum multitudinem, cum infinito populo conue. misse liquido constat. Ijs aute laudatione,& pompa celebratis iustis, Alianius & Regi na, cu bona Regis gratia in Caslesia reuerterunt.
Verum postquam Toletum ingre istis est Allonius iisde, quibus antea Imperi j,hue Regis Romanorum insignibus, & sigillis fuit usus,
atque eodem titulo scita, decreta,ace dicta omnia edi, atq. diuulgari mandauit. Indeq. a nonnullis putatum fuit, Toletanam ciuitate, ac Regnu,tanquam Regnorum caput, pro insigni habuisse Imperatorem inlotio ledentem, sceptroq.& diademate decoratum. Quin& Italiae atque Germaniae Principibus suis sectatoribus scripsit ide,
se ius tuum ad Imperi u obtinendum prosequuturum omnino,atq.
sui electionem defenturv.H c ubi intellexit Pontifex Archiepiscopo Hispalensi per litteras mandauit,ut Aison sum ab inani, & proterua, tantoq. indigna Rege iactatione avocaret quod sit faceret,cocessurum te ei decumam Ecclesiasticorum reddituum Castellae per sex annos belloGranatensi .Qua concessione Rex omnes in posteruImperii cogitationes abiecit. Eo de tepore,cum Iacobus exacta ferme iam aetate esset,ut Petro Principi,que unice prς omnibus fili h diligebat firma,pacataq. omnia relinqueret,solum ipsum , de Iacobuex Iolate legitimo matrimonio procreatos esse declarata inreliquos vero excludi volens, promissum Teresae Vidauriat matri monium
adimplere noluit. Cumque Pontificio iudicio illud, ut decimo quinto libro ostendimus,legitimum, Iolante mortua, haberetur, atque sollicitantibus ij idem Iacobo S: Petro ex Teresiast ijs, decretum Regi Barcinone indiceretur, ab eoRex, suorum consilio habito, iustissimis, atque necessarijs de caussis, proq. Reipub. bono, eundem Romanu Pont. appellauit, proptereaquod declaratis Te
414쪽
resiae filiis legitimis, perniciosissima sequi posset tot inter fratres discordia unoquoque iusta se,uxore natum existimante, ac Regna patris singulis oportere diuidi reposcente: ex qua noua diuisione, quamam fellissima tristissimaq. sequeretur rerum perturbatio, ac permagna confusior Ideoque verendum esset ne Petrus Princeps, Regnoru iam renunciatus luccellor, populis q. ei sacra meto addictis, necem in unumquemq. ipsorum machinaretur aut fortasse quod conscientia Rex motus, nullum connubi j ius cu Teresia reuera intercessisse inueniret appellatione interpolita re distulit. Ac in luperne q. ratione eius habuit,quod intestamenti tabulis, quas Mompeller ij paucis ante annis,lolante mortua, oblignauerat, quibus susceptos ex Teresia filios legitimos decernebatim si quod Teresia S: eius filios Exericana,& Aierbia ditionibus alijsq. oppidis. Pontificis
monitu ,donans ut libro sequeti dicemus de caetero Teresiae in hoc more gelsit,quod nullam sibi amplius foemina in matrimoniti duxit Post haec Rex, llerdae,ut promi lerat,Catalanorum&Aragonensium Conuentus, ad medium sacri ieiuni tempus indixit. Ad eos
conuenerunt Tarraconensis Gerundentis Celaraugustanus de Barci non ensis Antistites, & multi Regnorum proceres,ac Barones regiaru partium cum Legatis ciuitatu Caesaraugustae Valatai ubi j, Turolii Olct,de Darocae. o Rex & petriis conuenietes, te in summa arce coli carunt movissimi venerui Cardonensis, Emporitanus, MPalliariensis Comites . cli Ferdinando Sanctio, Artalo Luna, Petro Cornelio,& alijs horu partes secutis: qui se omnes ab ingre liu urbis continuerunt, minime te tutos a Rege de Petro esse putates, ideoq. in Corbinum oppidulum suburbanum receperim ac ne q. Regi fidem danti crediderunt. Miserunt autem Legatos ad Conuentum Guil,
termum Castellautium,&Guillermum Ragia dellium , quia Rege
posceret,ut a lite omnia restitueret Sactio, omnia oppida, dc pagos, quos ei Petrus abstulerat .Quibus satisfecit Rex, foedifragos appellans eos proptereaquod ,se promit icte,dc volente cum illis iure conte dere fide data tandem Petru prouocarint,&occupauerint quaedae ius oppida quae Sanctius penes le retinebat ineque vestituerint: ex quo arbitris in conuentibus declarantibus, non esse legitimam illam procerum exceptionem atq. illis contra reclamatibus; simul l
415쪽
superiorem quemvis iudicem appellantibus, conuentus perturbari coeperunt: ipse'. Petrus Princeps cum parte exercitus urbe excessit, quod existimarit Sanctiu prius inducias, ac foedus rupisse ι quin etiacanum suis intulisse ; atq. nullas secum inducias haberi ratas voluisse.Vnde dimissis conuentibus Rex etia suo ac Petri nomine, Cardonensi indixit, ut factas cti eo,eiusq. sociis inducias in posterum infectas haberet simulq. Petro iussit,ut sese in Aragoniam cum exercitu immitteret Sanctita,& eius sectatores proceres, Vsq. ad internecioane omni u bello persecuturus:constituit l. vi Petrus lordanus Pina cuparte exercitus in cofinio utrius . Regni collocaretur, ad subitos exorientes motus reprimendos. Ipse vero Ilerde manens, oppidoru cocilia,Sc proceres,cu praefinito cui'. numero militum ad praestitutam die sibi praestis esse imperauit,bellu contra Cardonensem,Sc EmporitanuComites sed pr cipue contra Sant iu filiv,atrox moturus. Neaque defuere interim nonnulli optimates, viriq. boni Ilerdenses, qui Regem a tam immani coepto cotra Sanctium, rationibus deducere conarentur obi jcientes, oportere quidem ad custodiam rude fensione Regnoru,Regum augeri potius,qua imminui filios, dc stirpe Regia dilatari;ipsosq. aliqua fortassis perfidia distractos, rursus in pri81tinam concordia reducere. Na si pater filios disiungat,atq. ta norribili quod absit ex eplo discordias inter eos seminet, quid aliud ta.
de fratres,qua commune in patre odium concipieti Quid ipso mo tuo iactu se me illud nisi fratrum caedes, quasi malorum segete effundet Proinde desineret in se non minus qua in tuos situ ire,ac clementia,qua semper in exteros,etia hostes, usus esset, in domesticos exeo. ceretrutex horum concordia,pax sese in uniuersos diffunderet. Verum enim,Rex cum tam exulcerato esset animo in Sanctium nihil ei optimatum consilia,neq. monita profuerunt:quin potius eo impensus mandauit Petro, utSanctium, eiusq. sectatoru oppida & pagos Oppugnaret,cucta diriperet,nemini q. parceret. adeo l. celeriter huc illucq. discurreret,ut in obsidendis arcibus, nequaqua diutius se uno in loco contineretrae hostes expectare, sed eludere videretur. Cui etiam imunxit,ut Mariam matrem Lupi Ferrenti j, qui unus erat ex coniunctissimis', atque amicissimis Sancti j, iuberet sese Caesaraugustam recipere, eiusque oppidulum Magallonem, apud Quaestorem
416쪽
Regium deponere. Misit quoque litteras eum mandatis ad oppida,& ciuitates,ut Petrum, re frumentaria, commeatu, milite, & armis
perinde ac semet iuuarent:nec dici potest, quanto studio, & sollicitudine coeptum prosequi, atque Sanctium, aliosque ulcisci cuperet. Nunquam enim ille hostes inuadens , tam animo te milites in eos cohortatus est, quam fratrem in fratrem pater concitavit; tametsi neque Petro calcaribus ad id estet opus, qui immani de crudeli odio in Sanctium vehementer exardebat. Vnde cum Sanctius cum paucis,castella , Sc arces suas muniturus reuiteret i rescissetque Petrus illum in arcem Antilionem Venturum, centum leuis armaturae equites in insidijs collocauit; in uas Sanctius incidens, ab eisque elabes.sese in Pomarium, situm castellum proximum, aufugiens recepit. Quo protinus veniens cum exercitu Petrus illud obsedit. Vbi desperante Sanctio, ut refert Alclotius, ac neque qua elaberetur habente; ne tamen se Petro dederet: arma te, inquit armigero, armis
meis meaque defer insignia; atque admisso equo, per medios hostes irrue, te q. defende,quoad ipse habitu pastoris indutus illos eludam. Sed armigero irruente, ac statim capto , Sanctiumque prodere coacto tandem miser ille, oui nisi prohibuis et flumen Cinga minimeque pedes fuisset,hauddubie euasisset i ab insequentibus comprehensus fuit,& ad Petrum deductus.Quem Petrus videre nolens. malensque fratris nece foedari, quam haberi clemens in impium sui atque communis patris perduellem, ac proditorem, de repente illius ore solliculo inuoluto . in Cingam demergi ipsum, atque omnino suffocari imperauit. Diuulgata nece, protinus sese Petro uni. uerla Sacti j oppida Sc arces tradidere. Sed miserabilem fili j exitum, ubi intellexit Rex, vix est comemorandum, ac neque credibile, nisi Rex ipse suis in Commentarijs expressisset,ipsum non modo ne doluisse quidem , quin potius mire laetatum fuisse, usqueadeo iusta superante ira,natura victa fuit,atque iniquissima,diutinaque conspiratione iiiij, iustissimo quoque odio paternus praeponderatus amor. Relictus tamen ex Sanctio fuit puer infans ex Aldoncia Vrrea uxo re, Philippus Fernandius dictus , qui paternam haereditatem redditam atque restitutam postea ad ijt;ex eaqstirpe,Castroru familia Regia de perillustris propagata fuit. Posthac Rer,altero praecipuo com
417쪽
spirationis capite abscira, ad alteru illico exscindedum properauit:
nempe ad Cardonesem,& Emporitanum comites. I j namq. denuo atq. publice Regem ad pugna prouocarunt. Qua de caussa,accepta a Petro qui inAragonia mansera copiarum parte cu ijs,quas Iacobus frater in Lapurdanenti comitatu ducebat,atq. in obsessione Rochae oppidi ad Emporitanu expectantis,le contine bat cuncta illius oppida & pagos depopulari coepit,exiensq. Perpiniano copias Barcinone missas recepit, atq. oppidum Calbugium obsessurus venit, quod vi captum diripi atq. solo aequari imperauit.Deinde appellete classicula Barcinone, cu altera parte exercitus arce Rhodae munitissima.
ad mare sita, quae Emporitani erat, coepit obsidere. At vero Comes in Castulonem oppidum premunitum,a mari q. se motu,una cu Candonestra Berga se recepit. Ad quos protinus, Rege ire parante omnesq. neruos in hoc bellu intendente,Comitum consiliu fuit ne iratum,adeoq. male affectum Regem, contumacia in sese magis irritarent:neve in eandem,qua Sanctius,poena incurreret: quare ad ipsum
una omnes Rhodam venereieique, cui innata semper fuit semetia.& benignitas in supplices,neq. denegata unqua venia petentibus, libere,ae sine pacto lese dedidere tantum orantes, utCouentus Ilerdet Catalanis simul Sc Aragonensibus indiceret,ut de omnibus controiuersijs coponendis,nulla amplius concessa facultate appellandi,ageretur.Id Regi placuit, atque ad consequentem omnium sanctorum diem festu conuentus indixit. Admirabilis profecto, atq. inuictaRegis patientia & magnanimita ivt qui nullis procerum neq. tergiue sationibus prouocatus,neq. procrastinationibus offensus, tame cum ei lde,non impetu de armis, sed iure quide contendere, eiq. se lubmittere honestius duxit,donee paulatim eos, de Alfonso ne pote Petristio, successore ad Regna declarandoan suam lententiam pertraxit. N am Ilerdae conuenientes ipsi,& reliqui utriusque Regni proceres, atque Antistites,cum Valentinis quos secum Rex habebat, tametsi
de componendas controuersiis plene actu nonfuiticonsensere tame,
ut Alfonsus quod lumme Rex concupierat ab Aragonensibus, Catalanis Sc Valentinis proceribus,ac etiam Civitatibus, legitimus h res,& ad Regna successor auo & patre vita functis haberetur;ad idque tenendum iureiurando sese omnes obstrinxerunt.
418쪽
S AGUNTINI, DE VI T A ET REBUS
gestis I A C O B I primi Regis Aragonum,co
Lians Petri filio, ac nepote Regis, communi Antistitum, procerumque, ac ciuitatum contensu quod patri, avoq. maxime fuerat in optatis ad Regna successore declarato, eique omnibus iacramento addictis, Rex Cardonentem, de alios ei uidem factionis proceres,quod supplices inuenisset,non amplius bello lacessere sed clementia,& benignitate, prosequi decreuit. Quamobrem dimissis comiti sillerda Barcinonem abiit; ut denuo illis conuocatis, ex aequo&bono controuersiae omqnes iudicarentur , atque in perpetuum dirimerentur. Verum quo die ingressus est ciuitatem , nuncius e Castella missus a praefecto Murciensi nunclauit Abenius ephum Miram amolinum Maurusiorum Regem cum incredibili exercitu, quem ex uniuersa fere Afri
ca coegerat, in Baeticam traiecisse, atque una cum Granatensimilite,eam prouinciam Vastare coepi ac non ei lbium; sed tota Hispaniae uniuersum,quod fuit olim,inuectum malum, minari. Quin esse, maritima etiam loca deserta praesidi js,ia mediterranea armis, atque bellico apparatu omnia destituta: necnon absentem Alfonium Re. gem ab Hispania,eiusque absentia, procerum discordias ardentius inter ipsos, cum maxima Regiarum rerum despicientia Zc diminutione reuiuiscere, perturbataque cuncta esse,ac, ni occurratur opportune,breui omnia ruitura funditus : proptereaquod subacta Batica, certum esset utrumque omnino hostem quam primum in Murciense,& Valentinum Regnum conuolaturum. Haec Rex audiens etsi non mediocriter contristatus fuit inique ferens Alfons generi tam lintempestiuam absentiam, vel potius ignauiam turpissimam, quae
419쪽
sola erat domi forisque tantorum malorum caussas minime tamen despondit animum ted licet affecta iam, atque ingrauescente est et aetate,quae mortales tardiores,atque in otium & quietem propello res reddit tamen ad hoc sustipiendum bellum, quouis iuuene visus est longe animosior & feruentiori ac vel ex eo, quod contra larracenos inibatur ardentius quam pro aetate,sese ad illud coparauit, et q.
praeesse decreuit. nec miru quidem; cum omnem ille aetatem a puero, in armis, atque eXercitatione bellica contriuisset genero iamque iram,quae addit animum, in hostes temper exercuisset; ac tales subinde senes esse soleant,quale cuiusq. studium in superiore vita fuit. Vnde ad Murcientem praefectum respondit, se, aut illico ad ipsum
venturum,aut quam citissime Petrum Principem cum uniuersis copijs subsidio ei missurum. Ipse interim Alfonium,ubi esset, per litteras grauiis imὸ increpavit; deque reditu ad tuos,atque reparadis rebus vehementer admonuit. Quanquam quonam ille abierit quibusve de caussis motus,difficillimo, periculosissimoque Reipub. tem
pore Regnum deleruerit, nulla fit mentio, neque in historia Regis, meque alibi; quod sciam, nisi quod, ut fama fuit, is, propter intolen tiam,superbiam,& fastidium, Philippo fratri,ac proceribus Castellae adeo fuerit infensus, ut eoru tentatam saepe conspirationem metuens se in aliquam Regni partem,aut coenobium abdiderit; quando abiens tacite Ferdinando flio Regnum tradiderit, ut otiolus,& omni cura solutus, in Astrortura contemplatione,cui,ut diXimus, apprime fuerat a puero deditus,reliquam vitam traduceret. Ex quo
Iacobus ad Ferdinandum nepotem, Alian si filium natu maiorem,'ui Burgis agebar, legatum mi sit, ut eum ad suscipiendam Regni contra Abentule phu defensionem adhortaretur quantoque maximo posset ex eicitu in B licam properaret: se enim per Murciente Regnum contra Granatentes, eius belli tuaiores, simulq. auctores, bestum commoturum,ut de diuiso hoste facilior esset victoria: quadoquidem multis antea diebus explorata habuisset,iam Abemus ephi, quam Granatensis eius fautoris, ad occupandam Beticam inita consilia,& machinationes, quibus se, modis omnibus occursurum promisit. Proinde bono esset animo, modo ea omnia praepararet. Sed interim tam 3epentini Abe ni ut ephi ad uentus atq. Baet ici
420쪽
sulcipiendi belli caussa ostendenda est,ut inde sarracenorum amicitia & fides quam sit Christianis habenda semper suspecta, colligactur. Fuerat Abenius ephus multo antea a Granatenti Rege clam lollicitatus, ut breui,quantoque posset exercitu, in Baeticam traijceret; quod eam ipse cum multis de caussis, tu potissimum occasione absentiae Alfonsi Regis, facile esset occupaturus:ac non modo Ba ticam sed uniuertamHispaniam suorum exemplo maioru quam gloriosissime debellaturus. Esse enim B ticam prater absentiam Regis
omni quidem praesidio,& armis destitutam, ipsbsque Regni proceres.& Regulos,non modo contra Regem coutura Ie;sed interse pugnare; neque cum Ardinando filio primo nato adolescentulo ruculo satis contentire. Se quoque adfuturum ei cum exercitu equitudecem mi illumipeditum vero triginta millium, recepit. Quin etiaAragon sum Regem non esse extimescendum, tot domesticis sitorum bellis implicatum; moturum enim se bellum in Murcienses,&Valentinos, ut venientem illum distineret ; sicque interim facilius Baerica a Maurusis occuparetur. Ea libenter accipiens Abenius e-ἶhus,atque tanta laudis occasione gaudens postquam Granatensius Legatis,se expeditione suscepturum dat fidem, meditari quoque coepit quo pacto melius imparatos Baeticos furtim, atq. ex improuiso adoriretur.Quare diuulgato bello, finxit, se illud in potentissimum quendam Maurusiorum Regulum, qui Cebiam urbem munitissimam & maritimam Regni .e Regione GranatentiS positam occupauerat,sibique tributa negauerat. Quin & eodem quoldolo, Legatos ad Iacobum mi lit,rogatum, ut eius recuperandς V bis gratia,ex nobilitate Aragonensi lectit simos quingetos leuis armaturi equites ad se mitteret cum classe viginti nauium , offerens, se ducenta millia besantiorum Ceptinorum statim numeraturum quo citius in armis illi essent Maurusiamque appellerent. Quod si obsessio ultra annum protraheretur,modo capta urbs esset, missurum ad Regem bis santium quinquaginta millia;am. ipsos etiam equites,non lotum conduplicato stipendio,sed equis,armis,atq. preciosissima quaque re oneratos in Hispaniam remissurum. Praeuiderat enim Abentu lephus Iacobu Absente Alfonto curam totius defendendae rei,una cum belli mole,esse suscepturum; ideoque amici