ApuleI Madaurensis Platonici Opera omnia quae exstant. Geuerhartus Elmenhorstius ex mstis & vett. codd. recensuit, librumque emendationum & indices absolutissimos adiecit

발행: 1621년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

fum,dein quovis pumilione pumiliorem b

cucurbita glabriorem. Choragium virginale funus Nocatur:

puleius Metamorph. Choragio itaque perferiis domuitionem parant Edulium ab edendo dicitur, praegustativa comestio Apuleius no aureo Eduliis via pare excepta; opipare id est laute oe dei

Mythologiarum lib. 3. a Psyche. Apuleius in libris Metamorphoseon hanc fabulam planissime designauit. Sed quia hanc Satiorantilis Apuleius

pene duorum continentia librorum tan, Omfalsitatum congeriem enarrauerit.

Isidorus Originum lib. 2. Idas fortulas categoricorumsiligi-

smorum qui plene nosse desiderat, librum

legat qui inscribitur- μηνέα Apuleij, O quasubtililius siunt tra Lia,cognscet. doan. Salisberiensis de Nugis Curialium Lib.6. Cap. a. 7.

42쪽

3o DE AP v LAIEt hic quidem non est meus Sermo sed

quem omnium pientu coetus concelebrat,

m quem in libro, qui in cribitur de Deo

Socratis, facile est inuenire , cuius verba propter elegantiam sensuum γ' orationis lepidam venustate curaui inserere, mi his

quae Fribuntur promptius adhibeatur si

des , cum de puri mo fonte maiorum ei

dem profluxisse constet,ait Apuleius. Haec Apuleius eleganter quidem S bllendide.

. Lib. 7. Cap. 6. Ex quibus valde nobilitatisint aere, Plotinus,Iamblichus Porphyrius C tholicae idei pessimus impugnator. Inutra que vero lingua Graeca ilicet oe Latina nobilis extitit Apuleius per ir magnus inprimis, S qui venustate morum oe diacendi copia Socraticum fontem oe Plato

nicum torrentemfacile redoleat vel tenui

ter pienti

Epist CLXXII. Vt ais . Apuleius in libris de Deo S

cratis

43쪽

tia nemo assequitur.

Vincentius Beluacensis Specul. Historiarum Lib. . Cap. 7. De Apuleio multa loquitur Augustianu in libris de ciuitate Dei. Huius repperi duos libros , unum de vita moribus Platonis,alium qui intitulatur de Deo S

cratis.

Carolus Magnus de non adoran- Fcidericus de re accipitratia.

Peticani qui ab Apuleio dicuntur c fani. Cicero oe Apuleius Augustinus O Hieron mus testantur plus epe animam

quam corpus.

PBlesensis Epist LXXXV.

44쪽

INDEX.

45쪽

R ENSISATONICI

DABITUDINE DOCTRINA ARM

or Natiuitiite Platonis Philosophi.L1BER PRIMUS Da milust hia Naturali.

LATO Ni habitudo corporis cognomen tuni dcdit. Namque Aristocles prius est nominatus. Et Ariuon fuisse pater dictus est. 3 Caterum Perictione Glauci sita mater fuit & de x troque nobilitas satis clara. Nam Arias ston pater per Codrum, ab ipso Neptuno o-ii inem duxit: ab Solone sapientissimo, qui legum Atticarum fundator fuit: maternus derivatus est sanguis. Sunt qui Platonem aut ustiore conceptu prosatum dicunt, cum quaedam Apollinis figuratio Perictioni se miscuisset. Mense etiam qui a-αo pud Atticos Thargebon dicitur, natus est: die, qua apud Delon Latona sertur Apollinem Dianamque peperisse. Pridie Socratem J genitum accepimus. Somnium etiam Socratis scitum faunt. Nam vidisse sibi visus est cygui pullum ex altari, quod in Academia Cupidini consecratum est, volasse,&α s in eius gremio resedisse:& postea olorem illum pennis cadum petiisse, cauore musico auditus hominum Deorumque mul- centem. Cum hoc Socrates in conuentu hominum referret , Aristo platonem puerum oblaturus Socrati magistro, commadum prosequebatur. Quem ubi aspexit ille, thge-

46쪽

Diumque intimum de exteriore conspicatus est facie: id ille erat amici, inquit, de Academia Cupidinis cygnus. Talis igitur ac de talibus Plato, non solum heroum virtutibus praestitit , verum etiam aequiparauit Diuum potestates, Nam Speusippus, domesticis instructus documentis de pueri eius acre in percipiendo inaenium, ia admirandae verucundiae indolem laudat: de pubescentis primitias labore atq; amore studendi imbutas refert: & in viro harum incremen ta virtutum& ceterarum conuenisse testatui. Ex iisdem genitoribus Glauco ci Adimantus fratres ei suerunt. Doctores habuit in prima litteratura Dionysici : at in palaestra Aristo- nona Argis oriundum, tantosque progressus exercitatio cicontulit, vi Pythia &Isthmia deluctata certauerit. Picturae non aspernatus artem. Tragoedis de dithyrambis se utilem finxit. Iamque carminum confidentia elatus , certatorem 1 se profiteri cupiebat, nisi Socrates humilitatem cupidinis ex eius mentibus cxpulisset :& vesae laudis gloriam in eius animum inserere curasset. Et antea quidem Heracliti secta fuerat imbutus. Verum cum se Sociati dedisset, non solum ingenio atque doctrina ceteros Socraticos vicit. sed etiam α labore dc elegantia illustrauit. Sapientiam ab eo sibi tradita labore quoque asserere nisus est: & eleganti perque venusta maiestate verborum plurimum ei adhibuit dignitatis. Sed posteaquam Socrates homines reliquit, quaesiuit vlide proficeret,& ad Pythagorae diiciplinam se contulit. Qilam etsi 1 3 ratione diligenti dc magnifica instinctam vi tabat, rerum famen continentiam & castitatem magis cupiebat imitari. Et quod Pythagoreorum iugenium adiutum aliis disciplinissentiebat, ad Theodorum Cyrenas, ut Geometriam disceret, est profectus: & astrologiam adusque AEgyptum ivit pe- solitum, ut iude Prophetarum etiam ritus adduceret. Et ad Italiam iterum venit, de Pythagoreos, Eurytum Tarentinum , &seniorem Architam sectatus. Atque ad Indos αMagos intenai stet animum, nisi eum bella tunc vetuissent Asiatica. Qua propter inuenta Parmenidis ac Zenonis stu- 3 , diosius executus, ita omnibus quae admirationi sunt singula suos libros expleuit, ut primus talpartitam Philosophiam copularit, sibique inuicem necessarias partes, neque pugnare inter se tantummodo, sed etiam mutuis adiuuare auxiliis

oste derit. Nam quamuis de diuersis ossicinis haec ei essent ψυPhilosophiae membra huscepta, Naturalis ab Heracliteis,

inteli

47쪽

ipso socratis sonte, via um tamen ex omnibus, &quasi proprii partus corpus effecit. Et cum principes harum familiarum impolitas sententias , & inchoatas auditoribus tradidi i 1 sent, eas hic, cum ratione limando. tum etiam ad orationi

augustae honestissimam speciem induendo, perse chas atquei ctiam admirabiles secit, Multi auditorum eius utriusque sexus in philosophia floruerunt. Patrimonium in hortulo, qui Academiae iunctus fuit, & in duobus ministris, & in D-tera qua diis supplicabat, reliquit. Auri tantum, quantum puer nobilitatis insigne in auricula gestauit. Ceterum trςς eius ad Siciliam aduentus, mali quidam carpunt, diueis sopinionibus disserentes. Sed ille primo historiae gratis, , ut naturam AEt nae, & incendia concaui montis intelligeret e se- cundo, petitu Dionysii, ut Syracusanis assisteret, prosectus est, dc xt municipaleis leges eius prouinciae addisceret. Tertius eius aduentus fugie utem Dionem , impetrata a Dionysio venia, patriae suae reddidit. Quae autem consulta, quaen Mμ- Graece licet dici, ad utilitatem hominum, vivendi- ' queri intelligendi &loquendi rationem extulerit, hinc ordiemur. Nam quoniam treis partes Philosophiae congruere inter se primus obtinuit, nos quoque separatim dicemus desti gulis, a naturali Philosophia facientes exordiu. Initi rerum esse ilia arbitrabatur Plato : Deum,& Materiam, rerumque Formas, quas idem vocat, in absolutas, in sormes, nulla specie nec qualitatis significatione distinctas. Sed haec de Deo sentit, quod sit incorporeus. Is unus, ait,

ne uετρ γ re umque genitor, omnium extortor, beatus Abeatificus, optirnus, nihil indigens, ipse conferens cunetii. Q Quem quidem caelestem pronunciat, indictum, in nominabilem: & viait ipse cuius naturam invenire difficile eli: si inuenta sit, iii multos eam enunciarinor posse. Platonis haec verba sunt. εον ἐυρε τι ἔργον, oreres. δεφέρειν οἰγυ- Materiam vero improcreabilem, i

corruptamque commet norat , non Ignem, neque Aquam,

nec aliud de principiis &absolutis elemetis esse: led ex omni nibus primam figurarum capacem , factionique subiectam: Adhuc rudem, & figurationis 'tialitate viduatam, Deus artifex conformat uniuersam. Infinitam vero iccirco quod ei sit ην inter ivata magnitudo. Nam quod infinitum est,indutiis,

48쪽

APULEI Lin. I. st fine, iti finibilis recte videri potest. sed neque corpoream,

neque sane incorpoream este concedit. Ideo autem non putat corpus, quod omne corpus specie qualicunque noli careat. Sine corpore vero cile non potest dicere, quia nihil incorporale corpus exhibeat: sed vi&ratione sibi eam videri scorpoream. Atque ideo nec actu solo, neque tamen sola opinione cogitationis intelligi. Namque corpora, propter insignem euidentiam sui, simili iudicio cognosci. Sed quae sabnantiam non habent corpoream, cogitationibus ea videri. unde adulterata opinione,ambiguam Materiae huius intelli- is gi qualitatem.ιA M vero, id est formas omnium simplices&aeternas esse, nec corporales ei Ie, tamena ex iis quae Deus sumpserit, exempla rerum quae sunt. erruntiae: nec polle amplius quam singularum specierum sngulas imagines in exemplaribus inueniti: gignentiumque omnium ad instar ce- i srae, sormas δί figurationes ex illa sexemplorum impressionesgnari.T-ουm αι, quas Essentias dicimus, duas este ait: per quas cuncta gignantur, Munduique ipse . tuarum una, cogitatione sola concipi tui: altera, sensibus subiici potest. Sed ii Ia quae mentis oculis comprehenditur, semper & eodem Qmodo & sui par ac similis inuenitur, & quae vere sit. Atenim altera opinione sensibili & irrationabili aestimanda est, quam nasci & interire ait. Et, sicut superior vere esse memoratur; hanc non est e vere possumus dicere. Et primae quidem Substantiae vel Essentiar primum Deum este, & Mentem Fot- smasque rerum,& Animam: secundae Substantiae, omnia quae inde formantur, quaeque gignuntur, & quae ab Substantiae superioris exemplo originem ducunt. quae mutari&conuerti postulat, labentia, &ad instar fluminum, profuga ad huc illa, quam dixi, intclligendi substantia: quoniam con- stanti hi titur robore: ctiam quae de illa disputantur, rationestabili & fide plena sunt. At huius quae veluti umbra & imago est superioris, rationes quoque & verba, quae de ea disputantur, inconstanti sun disciplina. Initium omnium corporum Materiam este memorauit. hanc & signari impressione 3 sFormarum. Hinc prima elementa esse progenita, Ignem de Actuam, Terram & Arra. Qi;ae si et cmenta sunt, emplicia elle debent, neque ad instar syllabarum nexu mutuo copulari. Q gae istis euenit, quarum substantia multimoda potestatum coitione conficitur. Quae cum inordinata, permixta- oque inent, ab illo aedificatore mundi Deo: ad ordinem nu- . metis

49쪽

Da H Asir v D. DOCT. ΡLAT. r exis &mensuris in ambitum deducta sunt. Haec e plurimis elementis ad unum redacta esse. & Ignem quidem & Aera αAquam habere originem atq; principium ex Tri ono qui fit trianguli recti no paribus angulis. Terram vero, directis quis dem angulis, trigonis, Sc vestigiis paribus esse. Et prioris quidem sermae tresspecies existere, pyramidem, octangulam, α

viginti angula. Sphaeram & pyramide figuram Ignis in se habere, octangulam vero Aeris, angulata vicies sphaeram Aqua: dicatam esse: aequipedum vero trigonum esticere ex sese qua-i0 dratum D quadratum vero J cubum , quae Terrae sit propria. Quapropter mobilem pyramidis formam Igni dedit, quod

eius celeritas agitationi huius videatur esse confinitis. Secundae velocitatis octangula sphaera est. hanc Aeri detulit, qui leuitate&pernicitate post Igne secundus esset.Vicenalis spha: - I ra est loco tertio,huius forma fluida Sc mobilis Aquae similior est visa. Restat tesserarum figura quae cum si immobilis, Terrae substantiam non absurde sortita est. Et alia initia inueniri sorsitan posse ait quae aut Deo nota sunt, vel ei qui sic Diis amicus. Sed de primis elementis Igni & Aqua, caeteris Q que, ex illis constare particulatim animalium &inanimantium corpora. Mundumque omnem ex omni Actua, totoque Igni, dc Aeris uniuersitate, cunctaque Terra esse factum: α non solum nullam horum partem extra orbem relinqui, sed vim quidem eius extrinsecus inueniti. Haec autem inuicem exse&intra se apta&connexa esse. Iccircoque in Igne, Terra, & Aqua, & Aere essestum. Et, sicut Ignis Aeri cognatione coniungitur , ita humor assinitati terrenae iungatur Hinc unum esse Mundum in eoque omnia: nec relictum esse locum, in quo alius, neque elementa superesse,ex quibus alterius Mundi corpus possi tesse. A dhaec attributa est ei perpetua iuuentus,&inuiolata valetudo. Eoque nihil praeterea extrinsecus est relictum, quod corrumpere posset eius ingenium. &si superesset; non eum laedereti cum ita apud se ex omni parte compositus atque ordinatus foret, ut aduera santia & contraria naturae disciplinaeque cius ossicere non' possent. Iccirco a tem persectissi ino Jc pulcerrimo Mundo instar pulcrae & persectae sphcrae a fabricatore Deo quaesitum est, ut sit nihil indis os: sed operiens omnia coercensquecon' tineat; pulcer & admirabilis, sui similis, sibique respondens. o Hinc illi de sentem motus locorum habeamur: processus Scretio cessus, dexterio,is ac sinistri, sui sum deorsumque iii

50쪽

c Ap v I Lip. I. rentium, & quae in gyrum circuitumque torquentur. sex suis perioribus remotis , haec una Mundo relicta est sapientiaeta prudentiae propria, ut rationabiliter volueretur. Et hunc quidem Mundum hunc sine initio hile dicit:alias originem

habere natumque esse : nullum autem eius exordium atque sinitium esse, ideo quod semper fuerit e natiuum vero videri , quod ex his rebus totius natura & substantia eius constet , quae nascendi sortitae sunt qualitatem. Hinc & tangitur& videtur, sensibusque corporeis est obvius. Sed quod ei na-stendi causam Deus praestitit, ideo immortali perseuerantia est semper futurus. Animam vero animantium omnium non corpoream esse, nec sane perituram cum corpore fuerit absoluta, omniumq; gignentium esse seniorem : atq; ideo& imperitare ®ere ea quorum curam suerit diligentiamque sortita, ipsamq; semper & per se moueri, agitatricem aliorum i y quae natura sui immota sunt atque pigra. Sed illam cassestem Animam, fontem animarum omnium optimam &sapientissimam, virtutum esse genitricem, subseruire etiam fabricatori Deo, & praesto esse ad omnia inuenta eius pronunciat verum substantiam mentis huius numeris & modis confici congeminatis ac multiplicatis augmentis incrementisque per se & extrinsecus partis : & Eine fieri. vi Musice Mundus , & canore moueatur. Naturasque rerum binas esse : & earum alteram, esse quae veniat in mentem, quam quidem nξας oopinabilem appellat ille, & quae videri oculis re attingi manu possit: alteram cogitabilem & intelligibile, detur enim venia nouitati verboru reruJobscuri . iactatibus seruienti. Et superiorem quidem partem mutabilem esse, ac facilem contuenti: hanc autem, quae mentis acie vi- fletur, & penetrabili cogitatione per i pitur atque conci- 4 'pitur', incorruptam, immutabilem, constantem, eandemque & semper esse. Hinc & duplicem rationem inter elationemque dicit. Namque illa visibilis , fortuita ,& non ita perseueranti suspicione colligitur: at haec intelligibilis, verarerenni &constanti ratione probatur esse. Tempus vero aeui 3 sque imaginem. siquidem tempus mouetur, perennitatis fixa& immota est natura. & ire in eam Tempus, & in eius

magnitudinem finiri ac dissolui posse; si quando hoc decreuerit fabricator mundi Deus. Eiusdem temporis spatiis mensuras mundanae conuersionis intelligi. solis quippe & οLunae globum hoc ageret ceteras Re stinas, q as uos non

SEARCH

MENU NAVIGATION