장음표시 사용
811쪽
Cap. VIII. De Pace O Pactione pacis.
Verum enimvero quoniam fieri non potest, ut, dum de pace convenitur, facta accurata omnium cognitione, definiatur, quantum huic, Vel alteri parti sit tribuendum, aut restituendum, per demonstrata ; ideo necesse est, ut seposita quaestione de jure inter se conveniant paciscentes, quinam
rem litigiosam habere debeat, & quid pars una alteri restituere, quid retinere, aut ad quid praestandum una alteri obligata esse debeat. Quamobrem cum istiusmodi pactio transactio sit 879. 88 a. pnt. s. Jur. nat. θ; pax fieri non
potest, nisi per transactionem. Quod erat alterum.
Pacem non fieri nisi transigendo, experientia abunde ton. firmat. Ac ideo quoque quae de pace fit pactio transactionis nomen sortitur, ut per transactionem inter belligerantes definiri soleat. Si causa belli fuerit controversa, non alia est justa belli causa , nisi ut pars adversa vi armorum ad transacti nem adigatur s63I. , atque ideo non aliud agitur, quam ut tandem transigatur inter belligerantes. Et quis licitus sit se . tuendi, sua recuperandi & poenas exigendi in bello etiam ju. sto modus, ex indiciis externis cognosci minime potest. Ae. superius jam demonstravimus, judicium de necessitate eorum,sne quibus jus suum obtinere nequie, qui bellum gerit, ipsi relinquendum esse s 78 3. . Quodsi vero belligerantes inter se
conquerantur de injuriis in bello factis, causa inter eos controversa non aliter quam transactione componi potest. Alias enim propter eas bellum continuandum foret, donec tandem
Estas pa- ' Quonia pactio pacis transactio est q. 986. , transmonis pacis actione autem lis finitur g. 88 o. pari. s. Jur. nat. 9; pactione pacis persecta bellum Mitur, consequenter neutri belligerantium jus aliquod ad hostilitatem amplius competit; cumque transactio-jhitur Corale
812쪽
op. VIII. De Pace O Pactione pacis. 789
ne facta praetensio extinguatur, nec eam renovare liceat 89 O. pari. s. Jur. nat. 9, nec detur ad rem litigiosam regressus, etiamsi posthac probare possis, eam tuam esse, Vel tibi deberi g. 89 i. pari. s. Jur. nat. 9; pace falla, pr0pter eam causam, ob quam bellum gestum est, denuo bellum suscipi non potest.
Ideo pax concludi dicitur aeterna, vel in aeternum; non quod neuter belligerantium alteri in posterum bellum inferre η. velit, sed quod inferre nolit eadem de causa, Ob quam in praesenti gestum. Equidem si transactio saltem specialis fuerit, non renunciatur praetensioni ad eandem rem, de qua transactum , quae aliunde haberi potest, quam de quo in praesenti cogitatum f. 839. para. s. Jur. vat. ; non tamen hoc O, stat aeternitati pacis, modo ea cautione utaris, ut renuncietur . omni praetensioni, quomodocunque de eadem re fieri potest. Ita enim generalis erit transactio I. 888. Part. F. Jur. not. . qua omne jus ad eam rem, Ob quam bellum gestum, ac Omne id, quod ad eandem referri potest, extinguitur.
g. 988. Similiter quia pax fieri nequit eo modo, ut jus suum Quaenam r ex asse consequatur is, cui id debetur, sed nonnisi per trans- tiones in pa- actionem c 986.); in pactione pacis nec causa belli deciditur, stione pacis
nee deciduntur controversiae, qua de factis in bella moveri poterant attendendae. g. 88 q. pari. s. Jur. ηat. 9, consequenter neutra pars alterami tistitie , injuriarum damnat, adeoque in pactione pacis voli rationes justiscae attenduntur, sed uterque paciscentium ad rationes suasorias animum attendere tenetur g. 6ar. . Quando conditiones osserendae, vel oblatae acceptandae, in deliberationibus propriis rationes justificas non prorsus negliis gere debet, qui non minus conscientiae, quam utilitatis suae rationem habere voluerit s non tamen eaedem locum habent
813쪽
o Cap. VIII. De nee ct Pactisve pacis.
in deliberarionibus paciscentium communibus. In transactio. ne de jure suo, quod quis habere praetendit, aliquid remittit I. 883. Pant. s. Fur. nar. , & prudentiae est aestimare, quantum remitti consultum sit: quae etiam potentiae partis adversae haud parum dari suadet, pro circumstantiis datis. Parendum necessitati, quod durum telum est.
g. 989. Amasia Amnestia dicitur injuriarum & offensionum antea il- quid iit. latarum in sempiternum sancita oblivio. Amasia igitur praestita, cum omnia facta in oblivionem perpetuam & in imis
mortale silentium deducantur, nemυ rei sim ante iactarum a cu- .sari, neve mulctari potest. Amnestiae nomen ab Atheniensibus ortum duxit, qui
Thrasibulo autore, triginta tyrannis ejectis, legem tulerunt, nequis rerum ante actarum accusaretur, neve mulctaretur, injuriarum offensionumve ultro citroque illatarum oblivione decreta,
quam Iegem Oblivionis ab iis appellaram fuisse oram refert. Nomen hoc etiam a nobis in sermone Germanico hodienum retinetur, quo oblivionem istam eine 2bimestie dicere solemus, cum aliud vocabulum desit , nec novum condere libuerir. Ceterum ex desinitione satis superque liquet, anmes iam decernendo id agi, ut per injuriam facta habeantur pro non sa. Ehis: unde sponte sua fluit eorum impunitas.. g. 99 Q. Quoniam in pactione pacis nc utra pars alteram injuriarum damnat g. 988.), nec pace facta propter cam causam, ob quam bellum gestum est, denuo bellum suscipi potest g. 987. , consequcia ter bellum & quicquid in eo factum est in perpetuam oblivionem & immortale silcntium . adducitur, injuriarum vero & offensionum antea illatarum in
814쪽
Cap. VIII. De Pace O Pactione pacis. 79Ι
in sempiternum sancita oblivio amnestia est . 989. , in
pactione pacis de amnestia primo omniEm loco conveniendtim, eaque omni pacti i pacis per se ires, etiamst non conveniatur. Observatur hoc hodie, ut de pace paciscentes primo loco
in amnestiam consentiant, ac ideo primus articulus amnestiae destinetur. Quamvis vero expressa amnestiae mentio non fieret, in eam tamen tacite consentire tenentur, qui de pace facienda deliberant. Cum enim non id agant, ut causa helli &controversiae, quae desectis in bello moveri puteranr, decidantur g. 938H, sed ut per transactionem bellum finiatur F. 93 Q, sicque pax inter belligerantes restituatur 939. , necesse omnino est, ut velint, belli ac eorum, quae in bello facta sunt, sempiternam esse debere oblivionem , nec rerum actarum unum ab altero accusari debere. Sane nisi hoc supponatur tanquam certum, bellum deletum dici nequit pace sancita, cum ex eodem superfnt discordiae bellum resuscitare aptae, quod sunditus extirpari jubet salus communis Gentium 96a. 963. , suprema utique in civitate maxima lex. g. D.), perinde aein quavis civitate particulari I. 86. Part. S. Iur. nat. .
. . I. 993. In pactione pacis conveniendum, vel ut omnia restissiantur quomodo in in eum locum, quo fuerant ante bellum, vel sit maneaut e0, quo sunt pace conve- loco, vel Et quaedam im bello capta restituantur, alia retineantur, U-ptigit. Et quaedam alia praterea praestentur. Etenim cum in pace neutra pars alteram injustitiae & injuriarum damnet f. 988. consequenter nec in bello capta per injuriam erepta declarentur; sed iis conduionibus transigendum, de quibus con .
veniri potest h. 986.); id pro jure habendum, de quo
conventum suerit. Quamobrem cum aliter conveniri non possit, quam quomodo fieri potest, necesse autem sit, ut vel omnia restituantur in eum locuta, quo fuerant ante bellum, Vel
815쪽
92 Cap. VIII. De Pace ct Pactione pacis.
vel ut maneant quo sunt loco, eo nimirum tempore, quo pax pangitur, vel ut quaedam in bello capta saltem restituantur, alia retineantur, praeterea autem aliae quoque sint praestatio. nes, ad quas Gentes sese sibi invicem obligare possunt, quod tanquam per se satis notum hic sumitur; in pactione pacis conveniendum, vel ut omnia restituantur in eum locum, quo suerant ante bellum, vel ut maneant quo sunt loco, velut quaedam in bello capta restituantur, alia retineantur, &praeterea quaedam in omni isto casu praestentur.
Pacis negotium aliter exitum habere nequit, quam ut ea pangatur eo modo, quo belligerantes inter se convenire possunt. Uterque dicit, se justam belli causam habuisse R nihil. in bello per injuriam fecisse. Nil igitur superest, quam ut eo
modo conveniatur, quo fieri potest, ut quod ex pacto oritur jus sanctitate foederum firmum essiciatur g. 346. 347. . Quodsi dicas, transactionem istiusmodi ante fieri debere, quam ad bellum progrediantur controvertentes; haud dissiculter patebit, id fieri vix posse. Quodsi enim quis nulla necessitate adactus nimis facilem se praebeat injusta praesertim, aut nimis saltem dura petpnti; verendum omnino est, ne lenitate ejus abutantur alii, scque securitati suae parum prospiciatur. Hujus igitur causa praestat praeserre bellum, quam injusta aut iniqua petenti facilem aurem praebere, sit ita quod fortuna in bello
minus favente in ea consentire cogatur.
. 992. De his, de De quibus in pastione pacis nihil dictum, ea maveat quo quibus in pa- sunt loco. Quoniam enim neuter paciscentium injustitiae vcleensi dictum. injuriarum damnatur 988U; quae in bello occupata sunt quati jure occupata promi lcue ccnsentur & similiter quae utrinque facta sunt, quasi absque injuria facta intelliguntur:
quo inprimis etiam facit g. 989. , quod omni pactioni pa
816쪽
Cap. VIII. De mee ct Pactisve pacis. 793
cis per se insit amnestia g. 99o. . Res igitur in bello captae manent ejus, qui eas occupavit, ac damna ferre debetis, qui passus est, impensas repetere nequit, qui secit. De quibus igitur in pacis pactione nihil dictum est, ea manent quo sunt loco.
Pacis pactione nihil in iis, quae in bello facta sunt, immutatur, nisi quatenus de iis certi quidpiam conventum. Alias enim bella ex bellis nascerentur, quod perinde praecavendum inter Gentes β. aa. , ac in civitate, ne ex litibus nascantur lites f. 984. Parr. R. Jur. nar. . Quodsi expresse in amnestiam consentum, quod fieri consultum est, cum jus pactilium in dubitationem minus adduci possit, quam Jus Gentium voluntarium & naturale, sive necessarium ; revera quoque in hoc consensum est, ut ea, de quibus nihil dictum, maneant O sunt loco.
q. 993. Quoniam ea manent, quo sunt loco, de quibus in De damnis pactione pacis nil dictum s s. 99 a. ι quae bellovita sunt damna, hesio datis.
eorum nomine actio non est, niyi aliud convenerit. Quodsi enim aliter' fuerit conventum, damna restituuntur ex pacto, non vero tanquam debitum jure helli contractum. Idem tenendum est de iis, quae manent eo, quo sunt loco. Retinentur nimirum ex pacto, vi clausulae amnestiae vel exis
presse adjectae, vel pactioni per se inexistentis. Atque ita tollitur dubium injustae acquisitionis ex parte ejus, cujus hellum injustum, utpote qui nil jure occupat f. 777. nisi forsan ex causis subnascentibus, tum etiam ex Parte alterius, cujus bellum justum est, si qua ultra debiti modum cepit 787. . Patet praeterea, jure naturae ob incertitudinem ejus. quod jure fit in bello, nonnis pace facta patere, quaenam ab unaquaque belligerantium parte vere fuerint acquisita, si ita quod durante bello apud Gentes pacatas acquisita censenda
817쪽
94 VIII. De mee o Pactione pacis.
snt ejus, qui in bello occupavit g. 892. & pro talibus h heantur intra fines civitatis suae. Jus dubium pactione pacis
g. 994. De debitis Quae ane bellum debita fuerunt, nec non injuriae ante idemta injuriis fatiae, sed ob quas bellum non fuit gestum, aut etiam debita durante ante bellum, bello aliunde contrassa, vel injuriae extra bellum factae, per pacem non vel durante remisia intelliuntur, niyi de iis expresse fuerit dictum. Etenim cla eo extrabe sula amnestiae, sive de ea expresse suerit conventum, sive
Ium contra- eadem pactioni pacis saltem per se insit . 99o. , extendiris. nequit ultra bellum & ea, quae in bello facta sunt, cum paciscentes nonnisi de his cogitasse certum sit. Quamobrem nec per pacta,nem pacis remissa intelliguntur nisi ea, quae ad bellum praesens spectant & in eo facta sunt. Quam ob rem quae ante hellum debita suerunt, nec non injuriae ante idem factae, ob quas tamen bellum gestum non fuit, aut etiam debita durante bello aliunde contracta, vel injuria: α-tra bellum factae, per pacem remissa intelligi nequeunt.
Quodsi vero de iis in pactione pacis expresse fuerit dictum, clausula amnestiae ad eadem extensa, quod tum cum ceteris simul remissa fuerint, dubitandi ratio nulla est.
Quod erat altertam. Quamvis in pactione pacis praecavendum, ne bellum ex bello oriatur nox. g. 99 a. ; propterea tamen amnestia Perse non extenditur ad ea, quae ante vel extra bellum facta sunt. Fac enim ad arma veniendum iterum esse propter debitum aut injuriam istiusmodi; non tamen dici potest, bellum novum nasci ex praecedente, quod per pacem finitum fuerat. Inter rationes tamen suasorias locum habere haec potest, ut amne
818쪽
Cap. VIII. De mee 9 Pactione pacis. 79s
stia expresse ita extendatur, ne novo cuidam hello causa suppet t.
. g. 99s. Quae privatis deberi coeperunt ex contrassibus, vel malificio, De privatis belli tempore, pace remissa non censentur. Debitum enim hoc istiusmodi non ex eo venit, quod in bello laetum ; sed eκ pacto: quod debitis. cum etiam hosti servandum sit g. 799. , bellum minime obstat, ut debitum contrahatur, etsi vetet ne eXigatur. , Patet igitur ut ante debita ista privatorum pace remissa non censeri g. 994.).
E. g. Ponamus debitorem meum cum patria sua in hostium potestatem venire. Per se patet, usuras, quarum dies cessit, tum a me exigi non posse. Sane s actionem intentare vet. Iem , hostis id sbi addicere posset praedae nomine. Enimve ro cum ex contractu oriatur jus meum, id ad bellum nullum respectum habet, nec ad idem extendi possunt, quae de de .hitis remissis in pactione pacis dicuntur. Sublato igitur impedimento , postquam pax facta est, usuras exigere possum.
Alia vero est ratio, si hostis in bello debitum praedae nominesbi addixit. Tum enim ad ea pertinet, quae vi bellica detinentur. Idem intelligitur de poenis. β, 996. Si in pactione pacis conventum fuerit, ut omnia rest rer mo-ttiantur in eam locum, in quo fuerant ante bellum, res mobi-biles sub re les Db restituendis non comprehendantur. Etenim cum cu-stituendurandum sit, ut negotia exitum habeant g. 886ta; de resti- compreheκ- tuendis quoque in pactione pacis aliter conveniendum non dantur. est, quam ut restitutio exitum habere possit. Enimvero si res mobiles restitui deberent, cum probare deberet is, cui
819쪽
96 Cap. VIIL De Pace O Pactione pacis.
restituendae essent, dominium suum adversus possessorem sqs. Drt. 2. Jur. vat. , &, si periisset, aestimatio praestanda foret, ut damnum resarciri posset q. 37 a. parti a. Jur. nati Aconsequenter non modo probandum praeterea foret, quinam rem captam teneret, verum etiam quod vi bellica sibi ablata fuisset, atque ideo facile patet, quot & quantis dissicultatibus obnoxia sit rerum mobilium in bello captarum restitutio, ut inter paciscentes de pace exitum habere nequeat. Quamobrem si de rebus certis mobilibus restituendis nihil expresse fuerit dictum, nec de iis cogitalse intelliguntur paciscentes. Quodsi itaque in pactione pacis conventum fuerit, ut omnia restituantur in cum locum, in quo fuerant ante bellum; res mobiles sub restituendis non comprehemduntur. Ad res mobiles itaque in hoc etiam ea su extendenda essam nestia, sive expresse conventa suerit, sive saltem per se pactioni pacis insit g. 99o. - Ρer se autem patet, si de rebus certis restituendis dictum fuerit, has restituendas esse : hic enim saltem quaeritur quid Valeat in eo casu, ubi in genere conventum, ut omnia restituantur, mobilium nulla expressa mentici. ne facta. Ceterum ob eas, quas commemoravimus, dissicut tales aliasque, quae supperaddi poterant, de restitutione rerum mobilium, nisi forsan certarum, quarum restitutio nihil dissi. cultatis habet, in pactionibus pacis non conveniri, sed subinde certam restitutionis summam stipulari moris est.
g. 997. Quando ob- Quamprimam pactio pacis fuerit perfecta, belligerantes st
ligare inci- tim obligantur; milites autem ac subditi utriusque a momento pubi
piut pax. eationis. Ostenditur eodem modo, quo idem de induciis supra demonstravimus s. 939. .
820쪽
Cay VIII. De Pace ct Pactione pacis. 797
Aliter conveniri posse, veluti ut a certo die pax incipiat, per se patet. Tumque standum est eo, quod conventum
I. 37 6. S Z. . . 998. Quoniam pactio belligerantes statim obligae, quam ' De restitu- primum ea persecta fuerit, non autem milites & subditos an- redis post te publicationem I. 997. ; quod faciunt milites intra belli mi- pactiones panisterium, impave quidem faciunt, capta tamen post perscias pastio' eis perfectas
nes pacis V damna data dita tuque restituenda. captis. Bellum nimirum statim finitur 987. , consequenter quae post pactiones pacis persectas fiunt, per injuriam fiunt, adeoque qui injuriam fecit ad restitutionem tenetur. Igno rantia autem invincibilis cum excuset milites, ipsi ad poenam
g. 999. Quoniam pactio pacis belligerantes statim Obligat, meistribuisquamprimum persecta fuerit β. 998. , consequenter neu tionibus post tri belligerantium amplius jus est ad ullum actum bellicum pactiouem β. 987. 78s. , exactio vero contributionum actus utique pacis perfe- bellicus est; post pastionem pacis perfectam nullas contributiolita ctam exactis. exigere licet, nis ante debitas , sed nondum solutas.
Consultius tamen est, praesertim ubi de restituendis con Ventum, ut expresse conveniatur de contributionibus non amplius exigendis, ubi etiam vetari potest , ne exigantur jam an
tea indictae, sed nondum solutae. O OO. De fractibur Si res vi pacis restituenda, restituendi qaoque fret fructus si inam restia die concessionis, non vero ante pacem percepti, vel debiti. Quam tuendarum