Exercitationes morales, et de motu corporum minimorum. Francisci Jovini octajanensis ..

발행: 1713년

분량: 113페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tam bene centiam , animum revocare jusus, A rates exercita riones primum de homine circa hominem confri , quarumpre-ientes in Lucem eaeere censui , Hradnectens argumentum operis do Motu eorporum minimorum Venetiis jam Upis mandatum, nu-veu ab nonnullis eruditis denuo expetitum

12쪽

EXERCITATIO PRIMA:

taminum sollicitudo tum in civilibus , eum in moralibus ab his , qua magni sunt m menti, ad ea qua nihil intersunt, pius tra- ducitur , cst quare e

Hominis natura explicatio non ab Scholasticis, petita. III. 'minum sollicitudo contraria legi , qua Deus . illis animans indidit si corru'um ratiocri

nium.

13쪽

quis a lege Dei illis constabilita non de se

Exprobrari a natura, qua rebus procreandis consalii illarum conservationi , ct id qu=MMO , o quare v I. Hominum ratiocinii usus, ut eorum aterna saluti consulant. Uidnam causis esse putemus,quod rebuS agem dis , tum vero in iis potissimum,quibuS grave aliquod negotium impendet , hominum plerumque sollicitudo

amnis, quae magni sunt

momenti, ad ea qui nihil , vel certe P. Tum intersunt tapius traducaturi an quia homines ita imbecilli natura se comparatos arbitrentur , ut rebus arduis su1cipi odis, tractandisque se minus i enim& viribus valere existimenti An vero quia illorum mens omnis prudentiae , & con-

si lii praesidio destituta, haesitans, caecOPO tiua quodam ductu se nogotiis implicet l

14쪽

vel dum inconsiderate , ac temere agentium fortuitos quosdam eventus felicitercessisse vident , hoc idem illis contingere confidunt nil talium: Serio autem cogitantibus in promptu plane ratio occurret , si eam esse rerum humanarum conis

ditionem perspexerimus, quod iacile quid in unaquaque re sit agendum , ipsius et

rei , vel natura , vel ratione posthabitaia,Clterorum exempla sequimur . Invaluit siquidem mos , vel consuetudo in civili hominum societate, ea quandoque appe x duria quae, non natura, vel ratione a sed communi quodam usu ducimur. Quotusquisque enim est in honoribus constitutus , qui pro gradu, dc praestantia suae dignitatis non pro viribus pompam Ostentare conetur, vel majorum sitorum, aut sibi in eodem gradu squalium exempla

imitaturus; an vero etiam vereamur dim

cere longam illi fuisse meditationem dimetiendis fortunis suis , ' utrumne posset exteriori pompae satisfacere poti iis, quam vires metiendi, ac sufficientiam pro suo munere benὶ subeundo Quod autem civilibus hominum negotiis accidere Comperimus, hoc identidem in moralibus evenire videmus, dispari aliquantulum rati ne , quod in illis rei rutura posthabita , aliorum exempla sequimur , & ad sim,

15쪽

litudinem . in istis vero notUrei alterius , sed ipsiusmet naturae nostrae conditione, ac praestantia negle ad ea, ad quae cupiditate , vel etiam aliorum imitatione, interdum vero usu ducimur, Properamus; hinc fit, quod solliciti illis Iebus operam damus, quae nihil , vel porum intersunt, neglectis iis , qui naturae nostrae praestantia, aeternae saluti edita, exigeret . Hic serio Occupatus diu , nomIque assiduE meditatur longinquam instituere peregrinationem, remotissimas Te rarum Regiones causa visendi: Stimulos illi curiositas admovet, ut omne tempus

praeparandis sibi necessariis consumat. Non illi dissicultates itineris , Coeli intemperies, rigidissimae anni tempestates , non fluminum , mariumque periculosi traj ctus , non montium inaccessibilium p nh arduae vis, non denique viti tormen

quominus, ubi omnia in Promptu erunt, itineri se committat; Interea dum domi suae illecebris emollitus domesticis haeret, brevissimum equE, ac facile ad Templum usque iter, Vel peragere non cogitat, Vel minimo , ac levi quoque impedimento dissertur. Illum patrimonii sui causa augendi impatientem Otunarum incremem tum inducit noctes vigilare serenas i

16쪽

gitando , qua industria , quave utiliori negotiationi id asseqtii valeat. Rura colenda summa vigilantia curat, pecuniani praebet ad usuram, ut sibi redditus annui multiplicentur. Terram deindE quasi sterilem , vel explendae siti de auro cum lando minimE suffcientem , respiciens , longinquam vel instituit , vel instituemdam aliis committit navigationem , ut merces, & caetera venalia 1pe lucri ad ubtima Terrarum confinia transvehantur ,

ubi vero illi de felici navium appulsu

nuntiatum fuerit liberale impendium in

nuntios erogat ; malai rimo autem alicui

laboriosa aegestate laboranti , minimumque quid petenti, praebere recusat. Hunc aura ambitionis inflatum , gravi supercilio tumentem penes eum , a quo benefi- Cium expectat , vel exoptat , humilem respicies , ossiciosum , obsequio submis. sum , caput identidem aperientem , inclinantem se se, reverenter salutantem, nullum tandem humilitatis argumentum ,

praetereuntem : Si hic idem Templum ingrediatur vix genuflectit . Ille alius loquax , ac verbosus, a primo mane inces, santer non modo , sed inutiliter disserens , inani sermone *pis caeteros fastidiens ; si sacra oratione recitanda Occupetur , taedio affectus desistit. Hunc assidua

17쪽

ε EXERCITATION Es

sidua voluminum lectio tenet occupatum,

insomnibus transigendis noctibus pallore suffiisum , reddit , Historiae curiosus, philosophiae cupidus, si illi sacra Sanctorum historia ob oculos ponatur, vix illos admovet . Hic familiarissime consocio utitur , fidenter agit cum illo , arcana pectoris sui incunctanter , ac liber8 pr mit , eo quod ab omni dissimulatione Q. cietatis leges abhorreant : eadem illa ilia Tribunali poenitentiae promere , ac prinferre illi verecundiae est . Ille ut primo

mane familiarem conveniat , quod diem venationi consumendam decrevissent, ser-Vos , ancillasque admonet, ut quota sit constabilita Ora evigiletur; Si Sacrum sit audiendum, vult illi inassueta vacare ora. Memoria feliciter ille alius tenet, quis

quid per frequentia Urbis loca properans. auscultavit , quidquid Belli rumor ait

ut gesta m- - α circumstantias tam bene recordatur, ut ad verbum

recitare aliis possit; Sacram , quam audivit concionem statim oblitus est. His igitur, atque innumeris aliis curis, quandoque molestissimis, atque ad levissima intentis , inanibusque captandis assentationibus selliciti homines iis , quae solidiora sunt , quaeque aeternae eorum fal ti prodessent, cui dumtaxat praestans il

18쪽

MORALES. lorum natura mundo edita negleciis miserrime jactantur . Quod sit rebus humanis considerandis , tractandisque benEnoverint homines ', quid supra illarum conditionem possideant , quid illis immortale , aeternumque post breve hoc , incertumque vitae spatium supersit ; doterrenarum vero rerum fragilitate caeter

quin in dies experientia edocti, procul dubio ab his quae parvi sunt momςnti , adoa , quae aeternum duratura erunt , χllis Citudines, animumque averterent . Quam Propter aperienes a nobi in natu

ra hic est, ut ii quales sint serio noscentes, quidve eorum naturae praestantia exigat sedulo intel ligentes in optimam, V ramque vitae institutionem flectant. Neque vero in hoc peragendo aliorum minxem sequimur, nempe Scholasticorum, qui finiendo homine complexum quendam in illo λ alitatum adstruunt , aut Virtualitatum , edisserendo postmodum uir ne istae ratione , an vero re distinguantur , quae quidem acuendae hominum

menti proba sunt, sed ad rem nostram minime pertinentia. II. Hominem igitur universi partem nobilissimam, figura primim ita comparatum, non quemadmodum caetera Antis 'mantia , quae prona ipsi Terrae insistunt, - quod

19쪽

quod noti nisi terrena compage coaleis scant, sed recta ad Coelum porrecta, quod coeleste quoddam in ejus composition cingrediatur : natura Vero ex anima , sic corpore complexum esse constat . Anima a Deo omnipotenti , summoque rerum opifice immediatε trahit originem suam, totum quidquid est ab illo nabet,

non quemadmodum caeteret irrationales creaturae , quae mundo sunt ornamento

editi , creata , sed ut sit ipsiusinet Dei omnipotentis, infinitae ejusque Sapientiae viva qusdam reprqsentatio . Natur .

illius sitbstantia est invisibilis , spiritua- lis , immortalis, non Terrenis subiecta caducitatibus , adferens una secum summi Creatoris imaginem , aeternlinia victura. Finis in cujus gratiam condita , ut Deum aeterne glorificet . Si pretium illius attendamus inextimabile prorsus est , quod passione, a que Sanguine pretiosissimo Christi Domini redempta est , ut fieret novi mundi nova creatura ejus,

qui una simul Creator , ac Redemptor existit. Igitur Dei opus, Dei imago, ut Deum amore prosequatur, ac glorificet pretium passionis Christi anima hominis est , quid ergo potest excogitari, vel es -se sua natura nobilius , substantia illiusprqstantius, pretio ejus pretiosita, atque etiam

20쪽

attendamus universa , sirpra corporearur rerum naturam sunt, quemadmodum in-.telligere, 'elle, meditari., imaginari, nor. scere, ratiocinari, quid quid demum tria. anima est id undequaque inspectum , su- .pra rerum Terrenarum λrtem evectum, ipsique sisti Deo, quam simillimum exu.stit. Corpus autem non sectis, ac caeteri reS materiales ab naturali generatione tramlait originem suam, totum quod est tela rena setae foedatum , natura mortale .s Dagilo , Corrupti det miseriis. omnibuScaducitatibus , malis., morbisque Propemodum innumeris obnoxium , exposi- . tumque, momento periturum. Animam iisitur hisce donis praeter omnium rerum Drtem cumulatam , praeditamque Deus. hominibus indidit tamquam pretiosum quoddam donum, omni conatu custodi in endum, atque servandum secundum L

gis Dei prscepta, quod aliquando etiam

vult a nobis repetere, quemadmodum, . Omnis cura deberet esse illi , qui a Principe donum aliquando repetitum servan- . dum acceperit. Comus vero dedit tamquam serrile, ut ipsi. animae , seu melius . rationi illius inserviret . . . 'i. I Videamus modo riirsus quantum .hominum. sellicitudo. eorum naturae .prae'

SEARCH

MENU NAVIGATION