Bibliotheque Classique Latine ou Collection des Classiques Latins

12쪽

Μ. TULLII CICERONIS

14쪽

Hic pauca tantum monebimuS de ratione quam in conficienda horum librorum editione instituimus; omnia enim quae ad historiam textus aut rerum intelligentiam pertinebant, tum in Introductione, tum in Argumentis , ExcursibUS, et notiS abunde explicantur. Tam multa ad hanc Academicorum recensionem et illustrationem auxilia praesto erant, ut nulla nobis superesset opera, nisi ut optima seligeremus; nobis itaque multo Saepius incubuit, ut vitiosam vitaremus abundantiam, et multa quae, sive dis- sa, sive minus Utilia VidebantUr, excluderemus quam Ut nova de noStro adderemus. Postquam ex Hulsemarino Proteg. in Acad. feci. III

p. 4α exposuerimus quid ad illustrandos hos Acade micos libros, qui sane inter dissicillimos, quos ex anti

quitate ServaVimUS, commemorandi Stant, Usque ad hanc aetatem tentatum fuerit; indicabimus quas editiones et quae commentaria nobis potissimum adhibere visum Sit.

. Academicae Dispp. primum editae Stant Romae it 7r, sol. per Conr. Sweynhelm, et Arnold. Pan naris. Postillam Ed. principem prodiit Venetiana I 494, fol. Dein excusa est : Jo. Castellani Disp. ad Academicas Cie Quaestiones, Bononiae I 558, in-8. In librum primum Catuli titulo notum, commentarius Hadriani Turnebi

Saepius excuSUS eSt, quum Separatim ex edit. Comia

melini 1597 posthuma, tum inter Turnebi opera. Alii .

seruntur commentarii, nempe IO. BOSae, Pros. Ienensis

I. Ge. Para tenta.

15쪽

x NOVI EDITORIS

in-8, tum in ed. Davisti recusus. a Becentiores sunt oditiones hae : Ciceronis Academica ; ex cod. IIS Bessarionis, et Recanati, Ceterorumque MSS quos vidit Lambinus, Τurnebus, Manutius,

Gruterus, alii: ad veram lectionem restituta; argumentis et notis criticis illustrata, ab JO. Franc. Conr. ab Allio; cum commentario omnium Ciceronis interpp. contra VitiOSa S, quot Sunt, suerunt, editiones vid. de hoc temerario critico Acta Erudit. ann. I 745.

p. 623 . Accedit vol. III libri: histoire de PAcademieris Inscriptions , ann. III 8; ubi est commentatio de Ciceronis Lucullo, S. Academ. Dispp. libro Secundo,

quam scripsit abbas Claude Sallier si).Τum, Academiques de Ciceron, a Mec le texte latin de Pedition de

jectures de Daries et de Bentior; et D commentatre philosophique de Pierre Valentia; ρar un des membres de Ia societe rorale David Durand). Londres, chea P. Millant, I 74o, in-8. Iterum recusa Paris. l796.)αΡorro, Μ. Τ. Ciceronis Academica. quae recensuit, variorum notis Suas immiscuit, et Hadriani Τurnehi, Petrique Fabri commentarios adjunxit Io. Davisius, coli. Reg. Cantab. praeses. Cantabrigiae, typis academicis. Sumptibus Crownfield, i 725, in-8 maj.uHujus editionis praestantia in collectione Variarum lectionum ex codd. novem diversis, et editionibus veteribus consistit; deinde in locis graecis similibus comparandis, ad Styli et Sententiarum Ciceronis illustrationem ; tum in historiae philosophiae auctoribus

t) Idem sere tractat argumentum A. C. Ranira, in Dissert. Lips. 38 Ioedita, de qua vide infra, Goer. Introd. Pag. 8.

16쪽

vett. et novis laudandis ad interpr. Ciceronis. Reruiuillustrationis philosophicae nullam curam habuit; et molesta est Separatio commentarii Turnebi et Fabri i); quippe quorum notae in fine textus se excipiunt, longiores quam quae textui integrae Supponipotuissent. Ne argumenti quidem brevem conspectum praemisit Davisius. Quam in rem universe de quavis philosophi pragmatica interpretatione monet Τiedemann. Geist ders e L Philos. Th. I, Marbum. I79 I, in-8 m . init. praes. : a Primum non sufficit propriis cujusque phi-α Iosophi verbis uti, in conscribendis sententiis cujus-α libet; quia eadem verba in diversis auctoribus, d

a Mersum tamen habent sensum :, Summa potius curau investigandus est ambitus argumenti, notionumque; a et quasi novum vocabularium philosophicum tibi α cujuslibet componas necesse est. n Coll. epist. Wytten-bachii Cel. ad van Heusde spec. Platon. a), P. XXXIV:α Atque, siquidem ita natura comparatum est, ut a αυ his αd res proficiendum sit, primum dictioni stu-α debimus: consuetudinem scriptoris, quum in singulis reverbis, tum in constructione, ceterisque partibus reorationis, figuris, SententiiS, exemplis, comparati vi nibus notabimus, indicibus consignabimus, ut pa-α ratum habeamus Lexicon, cujus ope scriPIOrem --ου cum imum conferamus, et ex imo intermetemur; u quae prima et certissima omnis intelligentiae est via re et totius grammaticae interpretationis fundamentum. n Nimirum utraque ratio, grammatica et realiS S. πρα-τματι i, conjungenda est.

et Horum obss. selectas suo loco reddidimus, quia videbamus reiscentiores eas temere negligere, et, sive arrogantia sua, sive negligentia non pro merito in usum vocare.

a Lugd. Batav. 3 3, in-8 maj. qui libellus in superficie Platonis haerens, ipsius doctoris sesellit indulgentiam. Altioris est indaginis do-etrina Platonis Milosophica.

17쪽

xu NOVI EDITORIS

a Sequitur memoratu dignum, Vol. IV oper. Cic. eX recens. I. A. Ernesti. Halae, I 776, in-8 m . quod parte I complectitur Academicas Dispp. Nam et haec egregia sua habet merita editio, a sensu pulchri et critico, omninoque ingenio philosophico editoris; qui argumentum breve praefixit, et notulas elegantes adspersit, sed fugitivo calamo scriptas. Haec eam ob causam diligenti lectori parum satisfaciunt, quod meritissimus Ernesti quum haec scriberet senectuti suae subinde succumbebat. Nam multa omisit quae notanda erant, et in subsidiis suis latebant; varia falso notavit: sed plurima egregie, ita ut solebat. Quodsi universe spectes editionem Ernestinam, vix meliorem etiamnum invenies; si singulos libros Τullii ad eam rece sebis, cumulabis notata ab Ileusingeris, Schellero, Wetzelioque . a Ernestii unice editione in vertendo Lucullo usus

est ZWangiger, vir disciplinae matheseos et philosophiae praeclare gnarus; qui vulgavit α Die Theorie der Stoi en und Akademiaer Non Permcepcion, und Probabilimus. Nach An utim des M. T. Cicero. Lesa. h. Beeri r 789, in-8 m . Additae sunt notae historicae, et philosophicae, dignae quae inspiciantur.

u Cujus Vestigia pressit paullo superbior interpres vid. ejus praefat.), et ex sola editione Davisti pendens Boost; qui ediditu Lukullus; oder uber das EMenninissper O n. berra. Non P. F. Boost. Frankf. a. M. heF EDchenberg. i8Oo, in-8 min. Sine sommentario; Versione clara, et elegantiori quam Zwangigerus dederat: addidit et argumenti brevissimum conspectum. Utraque versio igitur Sua merita habet. η

18쪽

His auxiliis addenda sunt: i' Editio quam ipse Hulsemannus curavit, hoc titulo: a M. Τ. Ciceronis Academica, seu Academicorum Veterum disputationes de natura et imperio cognitionis humanae. Emendata ad optimorum et exemplarium , et criticorum fidem, nexuSque orationiS RU- .ctoritatem; ac rerum inprimis ratione habita, illustrata, studio Friderici Hulsemann, philos . doct. Ioannei Luneb. reci. Soc. Lat. Ien. sod. Magdeburgi, ebibliopolio Keiliano, MDCCCVI n. α' Goerenetii editio, hoc titulo: re M. T. Ciceronis Academicorum libri II. Ex scriptis recens collatis editisque libris castigatius et explicatius edidit Io. Aug. Goeren Z. Lipsiae, cloiocccx, in libraria Weid marinia. M3' Christ. Godola. Schii tetit editio generalis, Lips. I 836, tom. XIII. 4' Versio a Dan Salvemini de Castillan, an . I 779, Berotini edita siterum recusa, Paris. 1796), quam

fere servavit I. V. Lectem. 5' Versio a I. B. LeMee, in generali edit. et versione librarii FOumier, tom. XXI. 6' I. V. Leclerc generalis editio et Versio. Ad hanc nostram conficiendam editionem, plura ira unum contraximus, et eaS edd. praetulimus quarumata tores Superiorum editorum operam jam lucro apposuerant. Itaque in textu , nostratem I. Lectere, qui ipse Goerengii textum fere ubique servavit, Sequuti sumus; in notis criticis, GoerenZium maxime, qui omnes impeditos locos subtilissimo et doctissimo ingenio tractavit et seliciter Saepe correxit, quamvisiti minutioribus rebus nimis haerere nobis videatur; in notis Vero exegeticiS, quibuS Saepe carebat supra memoratus editor, Hulsemuncium inprimis adhibui-

19쪽

xiv NOVI EDITORIS

mus, qui ipse se huic praecipue studuisse declarat, ut rerum seriem philosophicasque Veterum doctrinas

enodaret. Praeterea omnia quae in priorum editorum

Τurnebi, Fabri, Oliveti, Davisti, etc. disquisitionibus

bona Visa sunt, nobis accommodavimuS, Suo quaeque . loco reserentes; nec raro versione gallica usi SumuS.

Denique ne quid deesset ad explicandam materiam quae his in libris tractatur, et ut illae, quae multae et magnae, temporum invidia, in Ciceronis Occurrunt, lacunae implerentur, doctissimum P. Valentiae OPUS, Academica, quod omnia quae ad certitudinis quaestionem apud Veteres disputata sunt continet, ipsius Ciceronis Academicis praeposuimus, Durandi, Castillonis aliorumque exemplo; et nonnullos Excursus in uniuscujusque libri calce subjecimus. Quum Vero pleraeque criticae notae, ut supra diximus, ex GoerenZii editione haustae fuerint, nec illae

facile intelligi possint, nisi ratio quam ille editor in

eis scribetidis tenuit, et ea compendia quibus frequentissime in designandis ΜSS et edd. Usus est, Satis innoteScant; pauca inseremus ex ejusdem praefatione :uΤex tui constituendo ad priorem librum quatuor, ad posteriorem quinque codicum nondum collatorum lectiones adhibuimus. α I' Fragmentum codicis, quod sic appellaVimus, quum hic liber ab initio et a fine mutilus esset inci

pit S libri I, et deficit libro II, S i 3 i), neque ulla

nota distingueretur. Allatum ad nos est ex Italia, forma quadrata, Scriptura romana, literis minutis, lineis stylo ductis, verbis haud raro male vel nexis, vel distractis, Pergamena male rasa; omnibusque reliquis signis saeculum XII prae se serens. Hoc proprium Vel potius eum illius aetatis codd. commune) habet, ut Saepe

20쪽

quum et quoniam, aut et haud, num et uniae, misceat. nec raro quom, non quum, Praebeat. ua' Dresdensis, numero 5o insignitus, qui item utrumque librum continet.

u 3'Ussen bachianus,qui modo primum librum habet; u4'Gudianus ΙΙ, qui solum Lucullum: tres hi libri jam a nobis notati sunt si).ὰ 5' Erlangensis in bibliotheca Academica Erlangarasservatur, figura maxima, numero 38, et Prieter Lu

cullum, libros de Finibus, de Natura Deorum, de Divinatione, de officiis, Catonem, Laelium, Paradoxa, Timaeum s hos quatuor libellos alia manus inscripsit),

orationes quoque nonnullas complectitur. Qui licet saeculi XV sit, et chartaceus, tamen Probae notae liber est. α 6' Wratistaviensis, membranaceus, bibliothecae est Red hi gerianae, aeque saeculo XV Scriptus, Collatusque nobis accuratissime benivolentia Schum meli, illustris

i In praefatione librr. de Legibus, ubi sic describuntur r. Gudiati ias II, Membr. Corruptissimus ille quidem est, sed bonis Ioelio nibus frequens. Accuratius descriptum Vide in editione Ossiciorum Cie. quam Hetasingeri curarunt, Praes P. XVI, seqq. ubi Primus Guelph. audit.

Ex archetypo ille manavit haud dubie antiquissimo: nam saepius, pro cujus , quosus , sere semper idem Pro sidem, etc. exhibet. Ceterum rectius eum saecu lo XIII exeunti, quam ineunti, addixeris, quum crebriores lineolae suPra i , pluraque compendia in eo reperiantur, quam solent in paullo vellustioribus.. Dresdensis II, Membr. sorma quadra , solos hos libros comprehendens, charactere romano magis, quam Gothico. AEtateni ad XV saeeuli initium retulerim, membrana vetustiorem mentiente; quale saepius animia advertere licet: sed ex antiquo haud dubie exemplari descriptus est. Aliquoties etaim praebet quojus Pro cQua, haud ita raro quom pro eum; ubique sere , cum praecedentibus , Grujus Pro Caius , etc. Scribendi notis utitur rarioribus. Bonae notae liber, numero dignoscitur Iga. Ussentia censis, melioris notae eodex, sed in his libris tam male lacerus, ita evanidis literis, ut in admodum Paucis usum nobis aliquem praehere posset. Accuratius eum alibi notabimus, quum plura Milosophieorum Ci-

eeronis contineat. .