Bibliotheque Classique Latine ou Collection des Classiques Latins

발행: 1828년

분량: 674페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

dere. Nihil est enim ab ea cogitatione '', quam habemus de gravitate sapientis, errore, levitate, temeritate dijunctius *7. Quid igitur loquar de firmitate sapientis Z quem quidem nihil opinari tu quoque, Luculle, concedis. Quod quoniam a te probatur ut prae-

POStere tecum agam δ', mox reseram me ad ordinem ,harc primum conclusio quam habeat vim, ConSidera. ij XXI. Si ulli rei sapiens assentietur umquam, aliquando etiam opinabitur; numquam autem opinabitur: nulli igitur rei assentietur, Hanc conclusionem Arcesilas probabat η : confirmabat enim et primum, et Secundum '. Carneades nonnumquam 4 secundum illud dabat, assentiri aliquando. Ita sequebatur etiam

. . . . . .

opinatione ducor, quae a sapiente alio- Pet. Faber Graecorum πρῶτοv et δε na est. G. . τερ v , NemPη, συλλοIισμοu μερος. 2 6. Ab ea cogitatione, quam habe- prout hi eadem nΥουμεvov et fi πό--mus. Scit. nobis informatam ἰ cogita- vov, auctorque insta 3O, 96, superiotio enim h. l. est, quam nos Ideo vo- rem enuntiationem ), et inferius camus. Male desideratur ab in binis enuntiatum , schola aut om majorem, meis. G. . minorem vocat. Sed multifariam haeca . Dijunctius. Tres itidem mei di- Cicero; os. supra S 44, etc. G. junctius , et reliqui ex eodem sonte 4. Carneades nonnumquam. Go peccant. dejunctitis reserentes. O. rena. dat numquam , ex se. codd. Sia 8. Ut ρ EPostero teciam agam, vulgatam serves, inquit, Dav. Luctore, mox referam ma ad ordinem. Vertit Castilion e inj'Oublierat un instaut I'or-dre de eette discussion , Pour Τ ren-

xXI. r. Nulli. Ante hane vocem habet Vin. lineas octo cum dimidia albas interjectas, unde maiorem lacunam ausPiceris; quum tamen in hac conclusionis brevitate ne vectum qui- dem 'desideretur. G.

a. Probabat. Recte, Pro olim vulgato probat, ex quinque suis Davisius; id quo mei ad unum omnes confirmant. G. 3. Priantim et secundum. Non ineis Pte primum , et ιecun m, comparat seeundum delendum erit : nam secundum Zenonianae conclusionis enuntia

tum assumptio) non ad assentiri aedad vinari spectat. Sed vel sic jejuna

sententia Propter nonnumquam et aliquando, quorum alterum sumofluam erit, nisi Carneadem incomtuo tissimum hominem iudiearis. Vitiam ex eo est, quod scribae saepe Pro numquam , non umqω- Peccant. Nolo 6. DD. de his sententias rePetere. in quibus nihil praeterea frugia inest :nostra ratione planantur omnia. ΑPte etiam loca , quae huc Pertiuent, uP. 18, 59, et infra 48, 14s, cum ea Con

veniunt. Sensus eat :.re Carneades ,

352쪽

opinari β: quod tu non vis, et recte, ut mihi videris. Sed illud primum, sapientem, Si a SSenSUPuS ESSet, etiam opinaturum, salsum esse et stoici dicunt, et eorum adstipulator Antiochus: posse enim eum salsa 68

a Veris, et quae non possint percipi, ab his, quae poSSint', distinguere. Nobis autem primum, etiamsi quid percipi possit, tamen ipsa consuetudo assentiendi pe

riculosa esse videtur et lubrica. Quamobrem quum tam Vitiosum esse constet, assentiri quidquam aut falsum, aut incognitum : sustinenda est potius omniSassensio , ne praecipitet, Si temere processerit. Ita

enim finitima sunt falsa veris, eaque, quae Percipi DOD POSSunt, his, quae possunt 7 si modo ea Sunt quaedam : jam enim videbimus), ut tam praecipitem

numqua In opinari sapientem, Conce

debat , sed assentiri aliquando, statuebat .. Paraieula sed, quae proprie poni debebat, compensata est verbo assentiri praeposito. Sic hene numqtιam et alia quando sibi opponuntnr. Ex dabat enim, etiam in vulgata , propter Zeugma, cogitandum statuebat. Ceterum si Davis. dicit, abesse secundum a Paris. 4, ejus delectus causam indicat

I resd. noster, qui hujus loco seu exeompendio puta duplici linea negle-eta); quod quum congruum reperi

retur, SPOnte omisSum est. G.

praeter duo Davisti ex nostris sing. d. et DreM. reliqui, cum plerisque omnibus , id assequebatur; modo, quod Erl. segnehatur habet. Recte vidit P. Manu . cni vulgata debetur. Simili mod item et idem tibique coninsunduntur. Rensns totins sententiae hio

est: vi Carneades ideo secundum rati nis huius enuntiatum numquam con

cedebat , quod sapiens aliquando sentiatur : atque ita hoc quoque --quebatur, Opinari sapientem -. G. 6. Et quin non possint percipi, tib his, quae POuint. Primo et explicativam puto, ut Paullo inserius, grae, simillimo in loco : sam ea Antiochus

com Stoicis falsψ dicebat, quae non

possent Percipi, etc. Vide expressa - verba supra S 4o. Deinde Omnes mei Pο13int non possunt), ut recte PHmus Davis. ex suis dedit, cum ΛSc. Victorioque. Decepit scribas commutas nota Pnt, quam Erl. exhibet. Denique itidem recte a Lambino verba, in ab iis quae Possint m, sunt addita , quum hia n contextia oppositionem cogitando

addi Lon liceat : quod idem etiam

paullo Post sactum est. Haec eadem Ven. I 494 , sic Praebet, Rah his, quae possint . . G. I. His, quin possunt. Haec verba in eodd. Omnibus per alliterationem . - quain vulgo dicunt, neglecta, ad illam Venetae in priore loco norinam dedimus. Ceterum adhaesit in Ernestiana , ante H s, ab , quar h. l. ex superioribus male repetita est. Id vitium servant

353쪽

332 M. Τ. CICERONIS

in locum' non debeat se sapiens committere. Si Dautem, omnino nihil esse', quod percipi possit, a me Sum pSero, et, quod tu mihi das, accepero, Sapientem nihil opinari; effectum illud erit, sapientemasSensus omnes cohibiturum : ut tibi videndum sit ', id ne malis, an aliquid opinaturum esse Sapientem. Neutrum, inquies, illorum y . Nitamur igitur, Dihil posse percipi '. Etenim de eo omnis est controVerSia.

XXII. Sed prius pauca cum Antiocho; qui haec ipsa,

quae a me defenduntur, et didicit apud Philonem tamdiu, ut constaret, diutius didicisse neminem, et Scripsit de his rebus acutissime, et idem haec non acriuSaccusaVit in senectute, quam antea de sensitaVerat.

etiam ex hac repetitae edd. ad Histi.

usque omnes. G.

8. Ut tam principitem in locum. Turbant scripti plerique. Nostri in tam, V. tamen in s ut olim vulgatum est ), ante locum praepositione omissa. Sed Erl. et Dr. reeeptam firmant. Recte sic, ut editur, primus ex uno Bal. Davis. o. s. Sin autem, omnino nihil esse. GoerenΕ interpungit et . sin autem omnino, nihil esse n. Μale, inquit, ulgo interpungitur : nam Cicer. h. I. inhreve colligit, quae latius disputarat; atque ita omnino ad sin autem pertinet , non ad nihil esse, ubi etiam otiosum fuerit. - Nam si nihil percipi Potest, non Potest sapiens assentiri rei incognitae, quin uno tempore opinetur;

at sapiens non opinatur; ergo sapiens Mensus omnes cohibere debet. Lamin binus.

ro. Ut tibi mid. sit. Goeren E dat:. ut vid. tibi sitis. Sic, inquit, et Gud. D. cod. Erl. Dr. cum Ven. I 494, edd. Vett. pluribus, et loci vis, quae inmidendum inest scribere nos jusse

runt.

I I. Neutrum, inquies, illorum. Recte ossendit Ernest. In voce illorum ;quamquam veri sensu non Ratis expli cato. Neque quidquam dicit Rath. Iaudato Att. VII, ep. I : is ut neutri illorum quisquam esset me Carior . Quis non dabit, Aic recte scribi 3 Sed primum Cic. i. Neutrum illorum , inquies in, scripsisset; deinde illorum. in hac responsionis brevitate, Per Se ipsum superfluum est; denique recte quaesieris, Cur non potius horum , aut eorum ' nam iste error tandem aliquando cessare debet, ex quo vulgus

putat, ille simpliciter pro his vel isponi,quippe quo nihil sit vitiosius. G.

ra. Aitamur igitur, nihil posse percipi. Em. nitamur explicat, contenda mus defendere. Rectius elliptice positum dixeris pro, nitamur Icere. Eadem vi hoc verbum dicitur, Tusc. I, 22, SO. G. XXII. i. Et idem haec non acrius

accusapit... defensitarerat. Goere dat et in et idem non acutius haec aem--Vit . . . defensitaverat p is addito inter g. Puncto. Primum, in it, hunc ordinem non acutius ham ex se. cod.

354쪽

ΑCADEMIC. I, LIBER II, 22. 333Quamvis' igitur suerit acutus, ut fuit, tamen inconstantia levatur auctoritas. Quis finquam J J enim istodies illuxerit, quaero, qui illi ostenderit eam, quam

multos annos eSSo negitavisset , veri et falsi notam pExcogitavit aliquid β λ Eadem dicit, quae stoici. Poenituit eum illa sensisse λ Cur non se transtulit adsi alios, et maxime ad Stoicos λ eorum enim erat propria ista

dissensio. Quid i eum Mnesarchi poenitebat Θ quidlDardant 7 λ qui erant Athenis tum principes stoico

et Erl. accepimus. Scribae, qui non interrogantis esse ignorabant, sua spoute transposuerunt, ut in vulgatis est. haec non acrius e mutarat enim quis non in ωel; unde ut natum. Acutius deinde pro acrius correximus, rationibus moti sat gravibus. Nam Antiochus supra, homo natura lenis simus, et S 23, --rsarius lenior. Deinde habet Gud. actitis, et D. C d. acuratius Dr. ante accuratissime ), ut vix dubium sit vulgatam ex Compendio actius GSe ortam. a. Quamνis. Pro quantumMis. tius loci contexta haec sunt : m et, tum quum adhuc a Philonis partibus staret, acutissime eas acriptis defendit; et quum ab eis descivisset , nonne idem eas acutius adeo impugnavit, quam Prius eas tuitus erat Θ Sed quantumvis acutus ille sit, et . . G.

GoerenE delevit inquam. In quo, inquit, miror, qui Ernesti elegantia has quisquilias, a Lambino, Davisio, quidZGrutero etiam , Pertinaci veterum mendorum Propugnatore , notataS, ferre potuerit. Quis enim h. I. seret, Primo inquam. . . quoero; deinde ivg. ante enim positumi Recte iambicius , quum inquam ex suis codd. deleret; atque ita jam Nixolius. Idem ignoratis. EM. reliqui mei quispiam. Da vis. correctio quisnam enim ad haec con texta minus aptari potest. I. V. L elem tineis inclusit τὸ inquam, ut

suspeetum.

4. Negitaνisset, v. et falsi notam 'Ita pro vulgato negarisset dudum re

ceperat Davis. prohatum quatuor ri astris. Vien. ne itiasset.Ven. 1494, Cum

duobus Davisti cogitasset, quod ex eodem sicixisse facile vides. Nwitare autem non apud Plautum et Lucretium solum , sed etiam apud Sallust. Iegitur. G. s. MevitaMis aliquid ρ... Faenituit . . . sensisse ρ Goer. tollit interrogandi notam. Haec, inquit, aperte incisim Ponuntur : diverbii igitur lineas iis applicavimus. Hiitiem. Iineas quidem secit; sed omnia conscidit, cum Davi- aio interrogationem addens. - is cogitarit aliquid, bene vertit Casti Ion : a-t-il lait quelque deconverte p . - ει . sensisse. Id est, . male sibi placuit, hucusque adhaesisse Philoni,

et . . G. 6. Cur non se transtulit ad alios. Id est, di cur mansit in academia, enova ad veterem transmigrans, et non

potius Stoicis, ut re fecit, ita verbo adhaesit 8 .

In Ursini eod. et uno Davisti quid enim ρ legitur. Per se quidem bene;

355쪽

334 M. T. CICERONIS

rum. Numquam a Philone discessit, nisi posteaquam dio ipse coepit, qui Se audirent, habere. Unde autem subito vetus academia revocata est' p Nominis dignitatem videtur, quum a re ipsa deSCisceret, retinere voluisse: quod erant 9, qui illum gloriae causa lacerent sperare, etiam sore, ut ii ', qui se Sequerentur, Antiochii vocarentur. Mihi autem magis Videtur non po

tuisse Sustinere conCursum omnium philosophorum.

nisi quod locum ignorem, ubi sic quid

simplis sequatur: vice Versa Meus. Adsuit etiam statim haec particula : ulgata contra aeque bona est. Malim tamen utrumque, et eum, et enim, abiectum quippe ex ea varietate de glossa suspectum. Atque sanct sic is. Eod. et Wrat.-Mnesarchum auctor

saepius nominat; in quo vero hoc mirum , quod, quum Panaetii auditor dicatur orat. I. I 1, 4s, idem tamen huio Praeponatur Fin. I, 2. 6, licet vero ordine Diogenes et Antipater ibi praemittantur : sed ea de re suo I D. Hunc autem a vulgo Stoicorum MODsim sensisse, patet ex stob. Ecl. Phys.

I, pag. 6o , ibid. 437. De Dardano,

nihil fere praeter nomen accepimus. G. - Ιnt. Num eum poenitebat sequi Mnesarchum, aut Dardanum p 8. Unde autem ... reMociam cst ρ Crirae Antiochus sedulo ad veteris aca demias doctrinas transtulit, illamque iterram exsuscItare voluit p. s. Quod erant, qui illum g. c. facerent verrare, etiam fore. Goerenου dat: u Quid p erant.. . etiam) fore ν, quam coni. valde prohat I. . Leciam. Miror, inquit, mite, cur non V V. DD. Omnes, hoe in contextu qvod in quidp mutandum esse viderent. Nam praecedentia nullum aliurn senfium habere Possunt, nisi hunc : ω videtur Academici nomen , quod in honore esset nolle deserere, licet vere diversa

entiret in. Hae sunt ex mente Ciceronis. Iam addit, quid alii conjecerint.

Sed quo modo id fieri per quod, in

fronte posito, licet 8 Immo exaggeran iis vox requiritur. Deinde male Percepta verba sunt facerent verane ἰ nam facerent est pro fuerent, dicerent. Positum C.faciunt eum morosum)', ut plane nihil opus sit enm Lambino, prohanto Emest. ει facere dicerent: sperare etiam soreis. Part. deinde etiam παρελκε , in Priinis toties a seribis insariam , certissimi sumus. Quare ei ncelloa adhibriimus. Restat facerent, cujω loco nostri quoque omnes jec runt. Sed Veneti Praebere, ut editur , dicuntur; refert idem quoque Crat. in margine : et sic. vel sine scriptis , erat legendum. Hanc autem regulam certam probatamque intelleximus, si in structura sunt. qui, notio aliqua verbo subst. addatur, tum recte et iudicat. et subj. poni posse ; et quidem non vage, sed ex loci cujusqne natura, V. C. Orat. III, II, 4 . At tibi simplex forma sunt, qui reperitur, tum sane solus subiunctivus Aequi debet. Io. Ut it, qui se sequerentur. Gm-

renκ dat hi de more. Secisus est : insore ut ejus nomine nova Academiae seeta distingueretrir M. II. concursum omnium Philosopho. rum. Nempe ad Pugnandum contra

356쪽

Etenim de ceteris sunt inter illos nonDulla communia:

haec academicomam est una sententia, qtiam reliquorum philosophorum nemo probet δ' . Itaque cessit; et ut ii δ', qui sub Novis solem non ferunt, item ille,

quum seStuaret, VeterVm, Ut Maenianorum, siC Αcademicorum umbram sequutus est. Quoque si solebat

academiam novam; ef. Philipp. XIII,

I 8, 38 : in utrum sit aequius , concur

rere nos . . . an consentire n. Contra

vero euam de defensione. G. Ia. Hinc Academicorum... Probet. In probet optativi graeci vis cernitur. G. - Aeademici quidem non nega. hant res ipsas exsistere ; sed contenis

debant solum nullas esso Certas rerum

perceptiones : inde a Pyrrhonteis distinguebantur qui res ipsas exsistere negabant. 23. Ii. Goerenκ iterum edidit hi. x 4. Oui sub myis ... Moenian Πιm.

Plane egregia est haec Pet. Fabriemendatio, eaque ipsa veritatis luce splendet : ut saue indigneris , eam nuper per Ηulsem. denuo esse obliis

teratam, et, . Sine nube. . . taberna

rum is, non minus Inepte, quam auda Eter, haud correctum, sed pro vaga libidine serIptum esse. Res ipsa loquitur. Quum enim omnes omnino scripti sub nubes , et itidem omnes , Partim Π-niram, partim maenianorum sio et ri

stris Gud. D. Cod. m. Wrat. exhi-herent, vidit Faber Noois esse legendum, atque ita auctori locum teddidit

ex apta et comparatione, et verborum hasta, elegantissimam. Erant autem tabernae in foro romano, quae Proprie μνω, et aliae . quae veteres appellabantur; qua ne in earum locis essent, ea sub myis , sub Veteribus esse diis Cehantur. Varro, Ling. Lat. V, 7: α Et

Sub mois dicta pars in foro aedificiorum , quod vocabulum eius pervetustum est n. CL Orat. II, 66, 266; Liv. III, 48, etc. Plaut. Curcul. IV, I, I9, is sub Veteribus, ibi sunt, qui dant,

quique accipiunt foenere m. Hae autem Veteres ad Moenianαm Columnam erant, ut μνα prope Cloacinas. δεχώνα solis aestibus exposita: erant, quum ad Veteres, tablinum quod Minnianum dicebatur, Ombras Praeberet. Hic tabernae μνα eum Academia noνα, Veteres Cum eadem vetere committuntur. Sensus igitur est : a Sic egit Antiochus, Ut solent, quibus sub Novis

solis aestus molestris est sequuntur

umbram, quae sub Veteribus est. aeque Λntiochus, qui quum solem quasi nouae Leademiae ferre non posset, ad veteres Academicos, velut ad Maenianos se transtulitin, ut illorum qnasi sub umbra delitesceret. G. II. Quoque solebat. . . nihil posse preci ...is curaWit. GcerenE IIneis distinguit ante quum quineret, quas elaudit ante is curaWit, datque his en-ra t. Notandum erat , inquit, viris doctis anacoluthon. Locus enim sic exire debebat: vid argumentum, quod ex Dionysio ipse sumpsisset, curavit hic, ut ex eo ceteri sumerent .. Lineas igitur posuimus, ut accuratius ista dispicerentur. Similia auctoris

anacolutha. Cf. Brut. I 4, 53, Ibid. 26, Ioo ; ibid. 37 , t D. Fin. 3, II, etc. Quod si Rathius vidisset, non tantis intemperiis hunc In locum grassa

retur, ut sexies eum mutatum vellet.

His autein scit . verbis Pro hoc arm

357쪽

336 Μ. Τ. CICERONIS

uti argumento tum, quum ei placebat, nihil posse percipi, quum quaereret, Dionysius δ' ille Heracleotes

utrum comprehendisset certa illa nota, qua assentiri dicitis oportere, illudne, quod multoS annos tenuiSSet, Zenonique magistro credidisset, honestum quod esset, id bonum solum esse; an, quod postea desensitavisset, honesti inane nomen esse, Voluptatem esse Summum bonum : qui ex illius 7 commutata sententia docere vellet, nihil ita signari δ' in animis noStris a Vero POSse, quod non eodem modo possita falso; is curavit, quod argumentum ex Dionysio

XXIII. Sed cum hoc alio loco plura ; nunc ad ea, quae a te, Luculle, dicta sunt. Et primum quod initio dixisti, videamus, quale sit : similiter a nobis de antiquis philosophis commemorari, atque seditiosi

solerent Claros viros, sed tamen populares aliquoS nominare. Illi quum res non bonas' tractent, similes bonorum videri volunt. Nos autem ea dicimus uobis

Videri, quae vosmet ipsi nobilissimis philosophis

placuisSe conceditis. Anaxagoras Divem nigram dixit

mento scripsit Noster ex eodem a colutho.

16. Dionr ius. De Dion is limracleota , Zenonis Clitiei discipulo, qui ob oculorum dolorem a Stoleis ad Epicurum descivit, es. Fin.V, II, 94, cli. Athen. Dipn VII, 6. MFle Diction. Philos. p. 2448. G. et . Qui ex illius. Qui, scit. Antiochus. - Εx illius, ac. Dion ii. 18. Nihil ita signari . . . a falso. Concise et feliciter vertit Castulon r. que te saux potivait toriours Pr duire dans nos espriis lea memes im- Pressioris que te vrai n. XXIII. I. Sed cum h. alio LPlura. Peccant ita his plerique scripti; ita tamen, ut continuo videas, seri id ex malo intellecto loco. Supra auctor Scripserat. . Sed prius pauca cum Antiocho is; inde idem h. I. sed cum hoc

Antiocho, disputabo )alis l. p. G.

a. Quum res non bonas triactent, similes . . . videri volunt. In his suadent Pet. Fab. et Guiet. res no as, scriptis PIerisque non respuentih .

Sed quem primo moverit non his in contextis a seribis omissnm p Deinde Perierit oppositio, quae haud dubie

ab auctore Prosecta est, non boni i. e. PraVa Sectantes, et boni, quos Patristen OCamus. Denique non vlderunt illi

358쪽

esse . Ferres me, si ego idem dicerem 3 tu , ne si dubitarem quidem. At quis est hic λ num sophistes λ sic enim appellabantur ii, qui ostentationi S, aut quaestus causa philosophabantur . Maxima fuit et gravitatis,

et ingenii gloria. Quid loquar de Democrito λ quem V 3

cum eo conferre poSSumus si non modo ingenii ma

gnitudine, sed etiam animi λ qui ita sit ausus' ordiri,u Haec loquor de universis M. Nihil excipit, de quo non profiteatur': quid enim esse potest extra universa λ Quis hunc philosophum non anteponit Clean

thi, Chrysippo, reliquisque inferioris aetatis 3 qui mihi,

viri, quum h. l. pro licet poni, tamen, ut scPPe, Omissa; eaque soIa vi h. I. subjunct. defendi posse. G. 3. Anazagoras nisem nigram dixit esse. Cf. e. 3I, et Sext. Emp. P. ΗΤP.

μέλαν καt m Ttω αρα μελαιvix ἐςt. Ibi P. II, Obs. A. Fabricius. I : vid. Lactant. III, 23, V, 3. Anaxagorae niMes atramentum fuerunt. Galen. l. II, de simplic. medicament. E. I : καὶ et tu ες καὶ του Lvαξατορα, ἐπικαλουvταt μαρ- ρα περt ττὶς Dovος ὀπτοεχvαμ vovωκ lira λευκη. Recenti certe aetate Anaxagorae insistens vestigiis dissertationem adν. alborem nisis Goth. Volgi vulgavit, in delice. Physs. H. 4. Sic enim anellabantur philosophabantur. Vulgatur, ae RPPellantur . . . . philosophantur M. At, v pellabantur, scripti mei omnes e phil suhabantur autem se. cod. Erl. et Vita. ut de Iectionis veritate ambigi nequeat, i noveris anctorem his imperss. hoc in Contextus tenore proprie uti. CLFin. II, 1, 1; orat. Ir, 37. Si secus auctor scripsisset, ipsius etiam tem I. Ge..eans tertia. POre esse debebant, qui sic appella

rentur. G.

5. Possumus. Dr. Possimus. Non male: foret enim optativi graeci loco. G. 6. Qui ita sit ausus. Melius Veri. 1494, Crat. Vetusque editae Plures, o qui sit Ita aus. in h. e. is quum is fian tanti animi esset, ut incip. in Seripti faciunt cum vulgata. G. . Hinc loquor de uniserias. Bene Davis. et laudat, et emendat ad h. l.

παυτωv : in vulgatis enirn, scriptisque λεπω Prave excidit. Cujus vero libri hoc esse initium existimari debeat, inter tot cognati argumenti scripta. quos Democrito tribuuntur, diiudicare dissicillimum fuerit. G. -- Democriti locos quosdam collegit Henr. Steph. PDef. Philos. P. 256, ex Sexto Empi

rico , qui tum nondum ImpressuS erat.

Vid. supra ad i. I, 2, 3 6. II. 8. Nihil exeipit, de quo non prosit

leatur. Haec verba sic capienda fiunt,

ut ingenii animique in Democrito magnitudinem probetit. Magna enim ingenia quum parva et facilia spernunt,

359쪽

338 M. T. CICERONIS

cum illo collati, quintae classis videntur s. Atque δ' is non hoc dicit, quod nos, qui Veri esse aliquid non negamuS , Percipi POSSe negamus: ille Verum esse plane negat esse sensus quidem non obscuros dicit, nec tenebricosos sic enim appellat eos is, qui hunc maxime est admiratus, Chius Metrodorus δ' initio libri, qui est de Natura): κ Nego, inquit, Scire NOS, SCi a musne aliquid, an nihil sciamus; ne id ipsum qui-9. Quintas classis videntur. Populus romanus in sex classes dividebatur, quae spSae certum centuria m numerum enicIebant. Quinta classis proprie erat ultima in qua numerabantur, qui duodecim millia et centum quinque

sestertia possidebant, vix nostrae monetae. trois cenis ecus. Sexta classis

erat eorum qui sere nihil ant nihil omnino in dominio habebant: eapite censi dicebantur; inde auctor quintae elassis dicitur, qui nullam sere habet

auctoritatem; gaIIice un autenr dabas Mage. I. V. L.

oportet , atque h. l. intensivam esse, et atque adeo valere. CL Legg. III. 34,32. G. xx. Ille verum esse Plane ne an Goerenx dat: re ille, esse Vemm , Plane negatis. Ita, inquit, mei omnes; neque quidquam verius. In esse enim, non in verum, sententiae vis est. Eadem vi continuo verbum subst. repetitur. I 2. Non obscuros dicit, nec tenebricosos. G serenae dat: re non obse . dicit, sed tenebricosos n. Ausi sumus, inquit, nostro Marte sed Pro nec Corrigere, quum inepta et contraria nexui sententia e loco eluenda esset, et scripti plane cum vulgata sacerent. Rationem autem satis Probabilem hanc sequuti anmcis e scribas in voce tenebricosos exaggerantem Vim non vidisse, Eam que Parem eum Obscuros a cepisse. Quod si fuerit, mirum non erit, at nec isti sua sponte correxerunt. Idque

magis, quum Pro ipsorum ignorantia

haud viderent, is non . . . . Sed , Pro non modo . . . sed etIam is diei. CL

Arch. Ρ. 4, II; cli. Tusc. V, 6, I S, etc. Davis. jejunius conjicit, in sed Obsc. et

tenebr. is Nec selicius Ern. et . . . . et, aut vel . . . . mel, suadet. - Non

videmus autem quid ineptum sit in Vulgata, nee qnae sit necessitas eam emendandi. Sensus est: non Democritus dicebat, ut Chius Μetrodorus,

sensus nostros obscuros e se aut ten

hris obsitos e namque sic se habentea sensus nostri aliquid saltem percipero potuissent. Immo vero Democritus dicit : nil omnino a sensibus percipi Posse, nec esse aliquid quod possimus acire nos lateri. x3. Chius Metrodorus. Gentile Praepositum puta , ut iste inter tot Μetrodoros eo citius distingueretur. Fuitantem hic Demoeriti discipulus, et Hippocratis, medicorum Parentia , magister. De quo, quae hue reseriantur,

360쪽

sdem nescire, aut Scire; nec omnino, Sitne aliquid, α an nihil sit - n. Furere tibi Empedocles videtur : at

mihi dignissimum rebus iis β, de quibus loquitur,

sonum fundere q. Num ergo is excaecat noS, RUt ΟP-

bat sensibus, si parum magnam vim Censet in his esse ad ea, quae sub eos subjecta sunt 7, judicanda ρ Parmenides, Xenophanes β, minus boniS quamquam Versibus, sed tamen illis versibus increpant eorum ar

rogantiam, quasi irati, qui, quum sciri nihil possit

audeant se scire dicere Q.

14. Nego, inquit, . . . an nihil sit. Wyttenbachius , in libro inscripto rΦιλοαα κας τα trito ραδ π, t. I, P. 35, sic totum hunc locum scribit, verhOrum ordinem paululum invertens edi nego, inquit, scire nos aliquid, ne id ipsum quidem scire aut nescire, sciamus ne aliquid, an nihil sciamus; nec omnino ait ne aliquid , an nihil sit in. Quam opitiionem exponit et refellit GoerenE. in Academ. Praefatione. Scire nos. Recte nos, quod olim addebatur, et in tribus etiam nostris legitur, Davis. delevit: idque vel per Laertium l. I. prohatur. Repetitum autem scire in nostrorum nullo legitur. G. IS. Rebus iis . GoerenE dat: rebus his de more 26. Sontim fundere. Int. . verbis convenientissimis loqui is, es. Tusc. V, 26, 3. G. 1 . Quae sub eos subjecta sunt. Gud. α quae sub ipsos subjecta fiunt n. Bene. G. 28. Parmenides, Xenophanes. VidesuPra 4 , 15 , pari ratione discipulum

magistro ex ordine praepostero Praemi Sum. Loca veterum, quibus horum sentiendi de his ratio illustretur, sedulo eollegit Davisins. G. - Plui. de audit. P. 45; Sext. Emp. adv. math. VII ιs. III. De Parmenide Xenophania

τα μαλιτα τυχοι τετελεσαεvcv εἰπωv ,Aυτος - ουκ oiδε, innιος δ' πασι τέτυκτα. Coll. Sext. Emp. seci. Oo, lib. VIII, s. 326; Diog. Laert. IX, II, 8. H. η ors. Sed tamen illis mersibus. Goer. delet tamen. In delenda, inquit. hae particula quam se. eod. et Ven. 1494 , ignorant, recte egisse videmur. Non enim solum haud raro tamen , Postqtiamquam simpliciter omittitur, es. pro Plano. 3, 8; Phil. IV, 5, 13. saepius etiam sed sequente. Cf.Turs. 662. Ex locis Deile ab eo laud. majorem vim enasci, tamen itR Omissa, Patet. Si vero, addita ea, Ioco huic videris languorem quemdam enasci; tenuerisque , tum, ex soni ratione, in sed tamen increpant illis uv. . scribendum auctori misse; quod, si vel rationem non Intellexeris, anres tamen te docent : et toties denique particula a scribis intrudatur: jure nostro in ea rejicieuta. . secime

Fidemur. Vide notam proximam.

2 . Qui, quum sciri nihil possit,

SEARCH

MENU NAVIGATION