Bibliotheque Classique Latine ou Collection des Classiques Latins

발행: 1828년

분량: 674페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

32 Ο Μ. Τ. CICERONIS prius est Τὸ Unum tamen illud non celant)β, nihil esse, quod percipi possit. An in eo auctoritas nihil obest 49ὸ Mihi quidem videtur vel plurimum. Quis

enim ista tam aperte perspicueque et Perversa et salsa sequutus esset, ni Si tanta in Arcesila, multo etiam

major in Carneade et copia rerum, et dicendi vis suisset λε, XIX. Haec Antiochus sere et Alexandriae tum et

multis annis post, multo etiam asseverantius , in Syria quum esset mecum , Paullo ante quam est mortuus'. Sed jam confirmata causa, te, hominem amicissimum sine autem appellabat), et aliquot annis

minorem natu, non dubitabo monere. Tune, quum

tantis laudibus philosophiam extuleris, Hortensium-

3 . Quid si utroque ρ num peius est μSequuti nos quidem sumus Davis. qui ex binis ejus cum quibus etiam Regius ΑΗemanni lacit), sic Pro Vulgat , quod nihil est, edidit; sequente eum

Ernesto. Sed non reprobanda Dres-dani eod. lectio utrinque videtur; unde facile videas, quo modo vitium natum sit. Certe aeque Probum videtur h. I. ω quidp si ab utraque Parte dueanturpis quam au troque modo duo. is Verba deinde, . num prius est Z . idem valent, atque ae nonne aeque honum estp is et eo quidem sono, quo, hoc melius esse, significetur. G. 38. Celant. Tres mei celamus Pe incant.; unde Gulielm. celamur elicit. Bene; et vulgata melius, quum sic

ironiae quaedam umbra, quae his verbis adest , clarius se Prodat: quamquam vulgata ipsa ferri potest. G. 39. An in eo auctoritas nihil obest. Id est: is si vel hoc unum decreti loco ponuut, nihil posse percipi M. G. XIX. r. Baec Antiochus fere et Auxandriae tum, etc. Intelligendum,

Iis sere usus est sententiis et verbis Antiochus. 2. Assiserantius. Fr. cod. et Eri asseMeratius. Sed hoc, ut positivus ejus, asseMerate, fierioris aevi est, ratea ne apud Ciceronis quidem imitatores , Plin. et Lactant. deprehendas. Sens. in multo severius v. gravius , acrius ), adeo haec tractavit . . Supra dixerat auctor, Antiochum Academiam novam acrius impugnasse, quam olim defendisse. G.

3. Quam est mortuus. Ita aeque omnes mei consentiunt. Ante Davisium perverse esset legebatur. Si an istem res ipsas spectas. diversa tempora notantur. iciter Luculli praesentiam Alexandram, ubi quaestor fuit; et in Syria, quo ut Ciliciae proconsul. Cum imperio adversus Μithridatem missus erat 68o-68 . Satis etiam a curate inde Antiochi obitum a VV. DD. ad annum 686 referri, vides. CLI ennem. Grach. der Philos. om. IV, P. 144. G.

4 . Quum tantis laudibus phιloaci-

342쪽

que nostrum dissentientem Commoveris, eam philosophiam Sequere, quae confundit vera cum salsis,

spoliat nos judicio, priVat approbatione, omnibus orbat sensibus βλ Et Cimmeriis quidem', quibus adspectum Solis sive deus aliquiS, SiVe natura ademerat,

Phiam. . mmmOMeris. En verum sane

dialogorum licentiae in t α ζρογισμοῖς, quos VOCant, exemplum : nam haec de prioris diei sermone accipi, quum aliis ex causis non licet, tum etiam, quod

sic haud dubie auctor voeem pridie addidisset. Intelligitur ergo his verbis liber, quem Hortensii nomine Cic. in philosophiae laudem scripserat, Post Hortensii ipsius mortem editus. Id quod dudum VV. DD. a Chapmanno inde vid. hujus dissert. de aetate Cic. libh. de Legg. Cantabr. I 4I , recte viderunt. Cf. Bremi de fato, P. 2, etc. At in eo hic se Anglo illi nimium

sequacem praebuit, si illius exemplo, Hortensium plus quam duodecim an nis ante editum librum, huic cognominem , mortuum statuit. Ita scilicet hie liber, quem toties miνus Cicero editum a seSe, narrat, Certe quinque annis post Ciceronem montium editus esse dehehit. Obiit enim Hortensius L. Paulo, C. Μarcello consulibus, CL Brut. 64, 229, i. e. 7 3. Cicero autem ipse IO. Facile inde apertum ealculi vitium deprehendes. Dudum antem ante hos Academicorum libros Hortensium illum emissum putare licet. Etenim tum in hoc Lucullo 2, 6, tum

de Finibus I, I, a s quem librum sub idem sere tempus scriptum puta ), de

isto libro auctor, non ut nuper admO-

dum evulgato ut alias addere solet ),

Ioquitur. Auguramur igitur, ne h. l. ista ac taratius quaeramus, illum haud multum Post Hortensii obitum et scri-Ptum esse, et editum. Ceteram longe Ι. Cic. pars tertia. graviorem ejusmodi ἀv ροviσμhu, etiam a Bremio laudatum, multoque minus excusandum , quem Primus indicavit Muret. amuratius ad Fin. V, 8, aa, diiudicabimus. Hanc autem quasi meditatam dialogorum negligenistiam a Graecis, a minatim a Platone, repetendam esse, post Wolfit in Introd. ad Sympos. Ρlat. P. so, Seqq. disputata, nemini non constat. G. 5. Primi approbatione, Omnibus orbat sensibias. Camerar. conjicit omnis et sic Eri. Sed, quantumquantum etiam vir Plane egregius in utrisque literis vidit, cave tibi ne hoc probes. Omnibus verbo sensibus hac vi additum, ut, licet quinque sensibus uteremia omnium tamen omnino vim Academi- ea hae disciplina frangi indicaretur.

Ceterum amrobatis est mi γαταθεσις illa, quam ProPrie V. assensum, V. assensionem vertit. G.

6. Et Cimmeriis quidem. Locos poetarum Praecipuos collegit Daris. Nos aliud agamus. Et primo quidem notandum , fabulam hanc eo aptiorem putari posse , quum isti Cimmerii in Campania, et haud procul ab ipsis hi, Batilis, ubi hic sermo habitus esse singitur, habitasse dicantur. Cf. Plin. Ilist. Natur. III 5 et in Bauli, laeus Lucrinus et Avernus, juxta quem Cimmerium oppidum quondam .. Cli. Sil. Ital. XII, Vs. ' 131 seqq. Sed id quidem is rasse ,Cicero videtur, alias

enim, nisi eum .Plane. ignoramus, addidisset.' Haud . deinde desnerunt ve-

. - . . .

terum, qui ' fabulam naturali rerum

343쪽

3 22 M. Τ. CICERONIS

sive ejus loci, quem incolebant, Situs , ignes tam eri. aderant, quorum illis uti lumine licebat: isti autem . quos tu probas, tantis offusis tenebris, ne scintillam quidem ullam nobis ad dispiciendum β reliquerunt. iα Quos si sequamur, iis vinculis simus adstricti, ut

nos CommΟVere nequeamus. Sublata enim assensione omnem et motum animorum, et actionem rerum s

sustulerunt: quod Non modo recte fieri, sed omnino fieri non potest '. Provide etiam, ne y uni tibi istam

ordini convenienter explicarent, V. e. Ephorus aP. Strab. , P. m. I 4 5.Cll. I eis aio v. Cimmeriit . quales fuerunt Inter Baias et Cumas in ea regione, in qua convallis satis eminenti jugo circumindata est; quae neque matutino, neque vespertino tempore sole contegitur is scrib. contingitur . Alia via , eaque etymologica, rem tentat Boch. Cha

naan I, cap. 33. Nos quidem in his

Cimmerita tenebris talpa magis Caec timus. G. - CL et Ovia. Metam. XI,

592 sqq. Tibuli. Eleg. lib. IV, 64 ;Strab. lib. XIV, pag. 336; Val. Flacc. lib. III, 398.

. Sive deus aliquis, sise natura ademerat, sise Uus loci situs. Sensus esse videtur: in sive dei alicujus poena has in tenebras conjecti, sive

naturali aliqua causa ri, V. G. R Per

tuis spissisque nebvita ut poetae canunt ex loci ingenio natis, vel loci

situ, a solis accessu excludebantur is, V. C. ut Festus vult, alte depressas montium convalles habitantes. G. . 8. Ad dispiciendum. Ita recte Dav. e suis sutem , quibus quatuor nostri' accedunt. Olim α*iciendum vulgabatur , quod, Sio absolute positum, In sese ipso expressam vitii notam gerit. Cf. Ern. Clav. h. v. G. s. Et motum animorum , et actio.

nem rerum. Actionem rerum accommodate at strueturam, motum animorum, Posuit, notatque rerum agend-

rtim rationem. Μiror sane h. l. interPp. non fluctuasse, quum etiam scripti varioni . nam Dr. Orationem ,

ErI. rationem praebet quomque ilIi alibi hanc vocem, eadem vi POSitam, tentent. Att. IX, epist. 6, in Balbi et

Oppii ep. sin. v quae nobia videntur tuae dignitati, et Caesaris actioni, Esse uia sissima n. In vulgatis rationi Coaerectum est. Veishe EpP. Cli. Virri Pag. 4o, reduxit actionem, explicana, ita quod aget, quum acturus Prie cesserit. Per se recte, modo Per agendi rationem exponendum erat. Sic enim auo

more Cia. subst. in is ponit. CL Legg. H, 6, 13. Orat. 4r , I 41. N. D. I, 37, 1 5. G. Io. Quod non modo recte feri, sed omnino fieri non potest. Non modo hic, idem est quod ne diciam.

II. ProMida etiam, M. Scripti mei proinde. Unde quaeri liceat, an non legenduin ait vi proinde vide etiam in rnt inde verbum vide extriverit. Sic Verr. II, 29, ID. In P Mide enim insolentia hujus verbi hae in dieendi forma me offendit, etsi quidem similiter infra M. I I 6, in Geometrae proVi

deant, eto. νε Contra vem etiam, tertio

loco posita, Proprie ad aliam ratio- m transgredientis fuerit. Repeteret

344쪽

sententiam minime liceat defendere. An tu , quum res occultistimas aperueris, in lucemque protuleris, juratusque dixeris, ea te comperisse '; quod mihi quoque licebat η , qui ex te illa cognoveram : negabis esse rem ullam, quae cognosci, comprehendi, percipi possit -de, Ulaeso, etiam atque etiam, ne illarum quoque Hrum pulcherrimarum a te ipso mi

. Quae quum dixisset die, finem fecit. Hortensius autem vehementer admirans s quod quidem perpetuo,

Lucullo loquente, secerat, ut etiam manus saepe tollereti β : nec mirum ''; nam numquam arbitror contra

academiam dictum esse subtilius , me quoque, j.

deinde optim. Ῥῶ , vi verbi Per,

guerso, etiam alus eiam, adaucta. D. 12. An tuis quum res, Ere. Gcere

dat: ω Ain tu p qtium res in. m, inquit , nostra sponte edidimns, fio anm, ut paena constanti ubique vitio iutae forma scribae peceant. Situ illimus locus est, Tuae. I, et , 30 ''q L3.- te comperisse. Egregio exemplo h. l. Lueullus contra Cicero nem utitur, coniurationia Catilinariae mentione saeta. Quum enim haec con-Baretur, vagusque modo ejus rumor aliquis in publicum exisset', tum Cicero de ea in senatu retulit , his dictis r. a. de ea compertum haberem; exagitantibusque eum quibusdam, qui dem tam occulta/se comperisse diceret, jurejuracido interposito dictovntia si

dem confirmavit. u

. Quod mihi quoque licebat . . . curio ram. Id est, is Ego quoque jur durando contestari potoram, ea tibi, Se Comperia ς tu eui in ipsa mecum Coummunicariis.is. sed melior videtur lectio, sequebat . quam fi . cod. et wr. Praebent. Non enim videbaul scrthae,

ae ad totum enuntiatum, te ea com- perisse, ut saepe, referri Posse, atquο. inde sic correxisse videntur. Communicasse ita Cicero rem sitam c- Lu-ecillo signiscat, quasi iudice Privato. Ceterum Parentheseos signa his verbIsreddIdimus, quae nesciD qua causa, Ern. contraxerat. αλ . 35. Ut etiam munia sarpe miraret. De Itoc admirationis signo Catuli. mi. 54, 3 et re admirans ait haec marinusquis tollens in. Signoque ad O nudo auetor alibi rem ipsam exprimit. CLDivv.m, epist. 5. G. x6. Nee mirum ., Ad haec verba Wrat . in margine haec habet adscr*taria Hic est liber secundus secundum quosdam .. Quid mirum , quum acri hae primas disputationis partes ad alium translatas viderent, et sorte non 'ig rarent, quo modo in Ithris de Di-oinatione dissentientes partes diversis libris Ciceri, tractasset 8 Sed eosdem et librorum de Flathus . et de Natur. Deorum meminisse oportebat, ubi ille

eque diverse sentientium sermones

singulis libris iunctos exhibet. G.

345쪽

Cansne, an ita sentiens non enim satis intelligebam ), coepit hortari, ut sententia desisterem. Τum

mihi Catulus, Si te, inquit, Luculli oratio flexit, quae

est habita memoriter β, accurate, copioSe: taceo, Deque te' ', quo minuS, Si tibi ita videatur, sententiam mutes, deterrendum puto. Illud vero non Censuerim , ut ejuS auctoritate moveare.. Tantum enim non te modo monuit' ', inquit arridenS, Ut CaVereS,

ne quis improbus tribunus plebis' , quorum Vides quanta copia Semper futura sit, arriperet '' te, et in

Non enim satis intelligebam. gantia nescio qua, transpositam dedi Cicero voluisse videtur, sent. Nam scripti, qui hanc vocem te. Prae se serunt: expertus nent, Omnes eam post te ponunt: at

Plus dicere qNam illa enim hunc hominem post consulatum duplieem erat et ambiguum. Quod ex tot locis epistolarum ad Att. intelligitor . Observat J. V. Lectere sic dubitando , Ciceronem dixisse ingenio sissime , nempe ut fidelem academiae

sectatorem.

I8. Quin est habita memoriter. M moriter qtiotiescumque in Cicerone legitur, sine scripto explicari solet; quae sane explicatio, ut h. l. ita magis etiam aliis, perquam laeve quadrarit. Immo hac voce, locis admodum Pau- eis exceptis, simpliciter memoria dicentis laudatur, at ea se rebus enarrandis fidam et certam probavit. Non male igitur Castillon , α aveo tant depresenoe d'espritis.19. Neque te. Proprie debebat neque ego te scribi et sed modestia pronom. ego subtraxit. CL Marc. 6, I 6 :is atque hujus rei Marcello sum testiari. CL Arch. P. 12, 3 o, ubi eadem de

ntiit. Goeren E delet non. Hanc, inquit, particulam exterminavim , quam, Si intu attendissent, haud nobis, ex ele- Ern. auctore Davisio, eamdem Prono mini praemisit. Ipse autem Davis. non retenta, modo, infelici sane consilio, eiecit. Sed hunc iam Pal. I. qui nunc pro non variat olim quo stat D. Cod. sed Crat. in margine Part. non ignorat ), monero potuisset, nil nisi scri- harum sapientiam hic venditari γ id quod clarissime contexta docent. Sensus enim est, resed hoc noluerim ut suadentis consilio cedas : nam si rem BCCurate consideres hoc ille modo

quod ad te vere pertineret monuit,

etc.. - Nec ideo nobis infelix videtur Iectio tantiam non : cujus Io tionis is sensus est: illud solum omisit quod, parum abfuit quin moneret. Ideo bene vertisse Castilion arbitramur : M peu a'en facit qu'il ne votis ait conseide de prendre garde, etC. Mu I. Improbus triB. pl. Notandum est, aue Orem vocem improbus cum tribuno plebis amare jungere. 22. Amoeret. Proprie accipiendum est; nam licebat tribuno plebis, ut quem tamque Civium arreptum pro concione sisteret. Cf. Dionys. Halle. Anti. VH, e. 65.

346쪽

concione quaereret, qui tibi constares, quum idem negares quidquam certi posse reperiri, idem te com

perisse dixisse S. Hoc, quaeso, Cave ne te terreat '. De causa autem ipsa malim quidem te*- ab hoc dissontire. Sin Cesseris, non magnopere mirabor. Memini enim Antiochum ipsum, quum annos multos talia sensisset si, simul ac visum sit, sententia destitisse. Haec quum dixisset Catulus, me omnes intueri.

XX. Τum ego non minus commotu S, quam Soleo 64

in causis majoribus, hujusmodi quadam ' Oratione Sum exorsus: Me, Catule, oratio Luculli de' ipsa re

23. Hoc, quaeso, caMe ne te terreat.

re, quod post Davis. qui id ex suis

septem reduxerat , Ern. denuo abjecit. non solum scripti mei editique, quos vidi, defendunt, sed , quod majus est,

res ipsa. Sensus aperte est. v ΗΟ lim caveas, ne, si aliquando evenerit , inde terrearis. Sed quod causam Ipsam spectat, in eo nolim, te culli auctoritati cedere m. Neque tamen vel haec Cainium serio cavere iubere, indicat V. arridens, quod Praecessit. Iam si caMe cnm Ern. Omiseris, 'vaga evadet loci sententia, et nimium aneeps. Accedit etiam, quod Me ad

verba supra posita, monuit, ut caνeres, apte resertur. Inde vel sponte patet , Pra e Camer. ne ahes e malle. G.

24. Malim quidem te. In hoc positune ossendaris; quidem, h. l. idem quod

sane est, et respondet ei sis. Ita ad Divv. III, ep. I 2. In edd. Vett. nonnullis, v. e. Crat. Ase. te quidem ex- Pressum est; quod h. l. ne esse non

est. Μalim tamen equidem; quae Part. si in medio enuntiato, ut saepe fit, occurrit, a scribis in quidem mutari solet. CL Legg. II, 27, 69. G. 25. Talia sensisset. Tres mei cum Vien. et 3I . alia ' quod ipsum seres Possit, Si, ex graeco αλλα, elliptice CePeris, u quam, quae Antiochus ex eius mente disseruit is. Sed nimium

saepe talia sic a scribis corrumpitur. Talia autem Antiochus senserat,

nempe , ut Philonis discipulus, olim

novae a ademicae addictus : e qua deinde in veterem transierat Stoicis ai-

mul decretis favens. Cf. Cicer. Acadit. I, 4, II. G. XX. r. Hujusmodi quadram. Toto τω τιvt, i. e. tali fere o ut haud dubitandum sit, quin quasi a glossa sit, quod pro quadam olim vulgabatur. Inepte vere, qui quasi quadam iunctim ediderunt; tamquam his molliendae orationis Particulis h. I. sit opus lCum vulgata hac scripti mei iaciunt

omnes. G.

2. Quadam oratione. G serenE dat: ω quamdam Orationem M. Hoc, inquit, Lamb. dedit: quod sane melius. Certissimum enim est, verbum exordiri translatum esse a tela es. Voss. orati. Insit. III, cap. a ), et ut exordiri telam dicatur, ita dici etiam exorae. Oraistionem. Neque nihil est, quod n quam Cicer eum vulgata; eo saepius

ero Cum accusandi casu.

3. De ipsa re. Id est, . quoad ipsaru

347쪽

326 M. Τ. CICERONIS

ita movit, ut docti hominis, et copiosi, et parati, et nihil praetereuntis eorum, quae pro illa causa dici POSSint; non tamen , ut ei respondere posse dissiderem. Auctoritas autem tanta platae me movebat β, nisi tu opposuisses non mintirem tuam. Aggrediar igitur',

si pauca ante quasi de fama mea 7 dixero: ββ Ego enim si aut ostentatione aliqua adductuS, aut studio certandi, ad hanc potissimum philosophiam me applicavi; non modo stultitiam meam, sed etiam

rem SPeetat ., opponunturque haec iis, quibus Lucullus Ciceronem ipsum minnuerat; quae Paucis post verbis, re Au ctoritas autem tanta, etc. n indicantur. Quae antem in laudem disputati nis Luculleae adduntur, ea supra illis Catuli respondent: Eam docti hominis est, ut accurate; copiosi, ut copiose; Parati, ut memoriter dicat. G. 4. Non tamen, ut ei respondere

eosse diffiderem. Davis. de suo dedit respondent; cui adhaesit Hulsem. Lam- hin. prius me de suo addiderat. Ern. mitius pronuntiat, me aut intelligendum videri, aut addendum. Nihil est addendum. Nam primum me, in fastigio quasi hujua verborum ambitus P situm , satis est; ut hoc loco idem repetitum sine iure desideres. Dein do paullo ante vidimus, auctorem P nOmina , si Prsecesserunt, sic omittere AOIere, ut vel durius factum videaturo 'Λdde illis, quae supra Posuimus, orat. I, 2 2, Io I, ubi duplex me subaudiendum omittitur. Eodem modo supra S, I 4. His adjunge, si auctor responderi scripsisset, haud dubie dubitationem quamdam de lacultate sua , ut ubique iacit. adiecisset. G.

5. Plane me moνebat, nisi tu ORFOstiisses. Sensus est, u antequam tu tuam auctoritatem DPPonebas, auctΟ-

ritas tanta Plane me movehat; sed ex quo tu tuam opposuifises, et . . Intelligitur inde , unice verum esSE mOM bat. Id quidem Ideo monuimus, quod eadem structura alibi Vexatur. G. .

6. Aggrediar igitur. Proprie quidem angredi absolute non dicitnr; et facile rem addi liceat: sod hoo loco

non opus est, ut Id v. absolute positum accipias, quum iacile ex antecedi . causa intelligatur. Similis Iocus est. OK. I, 2I, 23. U. . Qxasi de fama mea. Gud. mea ignorat: Rath. autem in quasi haeret, ' quaediam commendans. Sed locus bene se habet. Nam si gumiam Placuerit, ex Pravo positu h. I. placebit: auctor enim . Pauca quaedam ante is Scrisisset. Atque si vel hoc liceret; tamen inde vera loci sententia opprimeretur. Vituperabant enim quidam Ciceronem ex eo, qNOd Se ad haue Potissimum philosophiae disciplinam contulisset, es. Supra S, I, seqq. Exinde re quasi fama ejus agebatur u , quam h. I. d sendendam suscipit. Non autem PrOPrie et ex communi sermone fama hinc eius male audiebat; quare mitigantem Particulam, quam solet, addidit. - Dicere de fama autem ita ponitur, ut u dicere de capite, de repetundis, etc. n G.

348쪽

mo S, et Naturam condemnandam puto'. Nam, si itim inimis rebus pertinacia reprehenditur, calumnia etiam Coercetur 9, ego de omni statu δ', consilioque totius Vitae aut cortare cum aliis pugilaciter, aut frustrari quum alios, tum etiam me ipsum velim Ita

que, ni Si inestium putarem , in tali disputatione id facere, quod, quum de republica disceptatur ', fieri interdum Solet, jurarem per Iovem' in, deoSque penateS , me et ardere studio veri reperiendi, et ea Sentire, quae dicerem. Qui c

8. Condemnandam puto. Gud. et r. cod. contaminandam : unde forte contemnendam Elicueris. PerPeram. Quum enim scriberet anetor, se dicere velle quasi de fama sua , se reum,PTaesenten autem iudices fingit. atque indo a ple condemnandam. G. s. Calumnis etiam coercetur. Apud

Romanos , qui litem quamdam intendebant cogehantur de calumnia iurare, id est , iurare, se bona fidε litem intendere. Calumniae judicio coerceban-tUr qui, quum Causam suam Iriuatam se intelligerent, vexandi adversarii causa Provocaverant litem. I . Ego de omni stratu. Seripi mei

omnes rem. Nec aliter Vien. .uterque Ox. et neseio an non omnino omnium: nam ala multi etiam vetus editi eum

Ven. 3494. Quid p si sentetitiae tenor hie sit 8 . Nam sI, qui vel in minim Is

Pertinaces sint, reete reprehendi, calumniatores adeo Coerceri, solent :num ergo de rebus gravimimis, qualis tota vitae conditio es atque consiliumι aut Pertinacito eum aliis pugnarim, aut calumniosa disserendi ratione non alios modo, sed etiam me ipsum deceperimi in G. 11. Quum alios , tum. Licet scripti

mei oInnes liam ... cum ἰ tamen veris.

im possum 4 non Cupere

si me quum editur : nam et linguae lex citra omnem controversiam Posita est, adjeelivum collectivum at praecedat, huic quum, non tum, comitem addi. E contrarIa vero Parte Peccatur

Cluente 42, II . Sed talia vitia in Cicer. seriptis insident locis parua In statis. G. I a. Quod. quum de rvublica risco. ρtatur. Tacite excusat jusjurandum illud suum in re Catilinaria interposi

tum. G. .

I 3. Iurarem per Ioνem. Eamdem sententiam, iisdem verbis expressit eisnua de Hist. Acrib. P. m. 23, ed.

possim, idque non sine veri specie. Sed possum est h. l. Evin as everatio ne Positum, ut sensus sit, in Equidem ne ea conditione fium, ut verum vi dere velim. Altas enim non gauderem, si vel simile veri quid viderimis. Η vere Ita esse, vel inde patet, quod auctor alias, negatione praemissa. Qui enim non Possim ., scripsIsset. G.

349쪽

328 M. Τ. CICERONIS

VerUm inVenire, quum gaudeam, si simile veri quid invenerim Sed, ut hoc β pulcherrimum esse judicem , Vera Videre , Sic, Pro Veri S probare salsa, turpissimum est. Nec tamen ego is sum, qui nihil umquam salsi approbem, qui numquam aSSentiar, qui nihil opiner; sed quaerimus de sapiente. Ego Vero ipse et magnus quidem sum opinator β non enim

Sum Sapiens), et meas cogitationes Sic dirigo, non ad illam parvulam Cynosuram I,

Qua fidunt duce nocturna Phoenices in alto,

Ut ait Aratus, eoque directius gubernant β, quod eam

tenent

delet sic. Recte, inquit, offendere in

eo Em. tael et Rath. quum, ut ... judicem. . . sic Construi non Possit.

Mutari autem jrassico jusserunt. Nos contra , quum Gud. et Dag. eod. non sic, sed si praeberent, spuriam Particulam rati, delevimus. Ita quidem De pro licet accipienda est, et totus locus aptissimus redditur e nam post hanc ut frequenter tamen omitti, in vulgus constat. Nemo etiam nescit, quantopere in hujus ut constructione turbe tur. Ut Pauca modo loca asseramus tes. Verr. IV, 26, 58, ubi necessario est videbatur corrigendum. Orat. 59,

16. Munus ... vinator. Laudat

Davis. Augustinum Acadd. III, c. I 4,.. Clamat Cicero se ipsum magnum esse opinatorem, sed de sapiente Sequaerere. Quod si adhuc vos adolescentes ignotum habetis, certe in Hortensio legistis . . Mirum, si jam Aug. ne libram Hortensii nomine in suo exemplari inscriptum habebail Sed

aperte ille memorIa Iapsus est. G. opinator. Quippe Academicus novus. qui interius discrimen inter verum et salsum tollit. opponitur sapiens, seu-su Stoicum, veri tenax, et severae dialeelices studiosissimus. II. II. Cynos. De Cynosura sunt Arati versus a 39 seqq. Τῆ δ' αραπισπιοι περξωσι θάλασσα,, Λλλ' η μὰ καθαρτὶ, καὶ ετ tua: νIIοῖλη φαιvοριεvn- πρω me μο

mai. H. I 8. Directius gubernant. I. E. . recta magis Per undas via in ; quum illis temporibus, nisi noctium serenitate, siderumque duetu adjuti, litora legere cogerentur. Explicantur his Aratea , - sidunt duce nocturna in alto n. G. I9. Quod eam tenent. GCerena dat teneant. Sic, inquri, D. COd. Erl. et Crat. Et sane melius nam quod hoc modo Pro quoad ponitur et in quoad ejus ductu navigare Possint M.

350쪽

ACADEMIC. I, LIBER II, 2 o. 329

Quae cursu interiore ', brevi convertitur orbe;

sed ad Helicen, et clarissimos septemtriones, id eSt. rationes has δ', latiore specie, non ad tenue elimataS: eo fit, ut errem β, et vager latius. Sed non de me, ut dixi, sed de sapiente quaeritur. Visa enim ista

quum acriter mentem sensum Ve pepulerunt, accipio' ,

hisque interdum etiam assentior, nec percipio tamen: nihil enim arbitror posse percipi. Non Sum sapienS itaque Visis cedo 'β, neque possum resiStere. SapientiS

autem hanc censet Arcesilas vim esse maximam, Zenoni RSSentiens, CaVere, ne capiatur; ne fallatur, Vi

xo. cursu intersere. Id est, arctiore, μειοτερη Aratus. Idem versus Iaudatur eum Pluribus . una eum Praecedente, N. D. II, 4I, IO6. G. 21. Conoertitur. Praehent Gud. D. Od. Dr. Wrat. t . et Ven. 2494, mnν histir, quod vel metrum reiicit. In Graecis est περιτρεφεται. O. 22. Id est, rationes has , lat. V. n. ad i. elimatas. Goer. dat: ω id est , ad rationes h. lat. Ap. n. ad tenue limatas .. Rddidimus, inquit, de nostro ad Priorem, quam Praepos. et scripti et editi ignorant. Sed addenda aut haec

erat, aut uv. rationes has in glossemate ponendae ζ nam ex Praecedd. cogitare nullo modo licet. Constructio est, in in eas cogitationes sic dirigo ,

non ad . . . Sed a d. . . id est, ad. in Res

se ipsa defendit. in Ad rationes has is intelliges, in quas nos Academici reeentiores sequimur. In latiore specie, et . . Desumpta Comparatio est n re statua.

ria, qua statnae et majori forma , et tenui Parvaque specie, fabricabantur. Tentie sic dicitur, ut tenuia corPora, etc. et ad tenue limatas se. eXemplar, tibi omnia sunt, et debent esse subtilitas limata. Sie auctor de Opt. Gen. Drat. 3, a se ad minuta genera Cau-ram limavit n. Limatris denique Ioeo vulgati elimatas , e Gud. D. Cod. Dr.et VIn. dedimus. Vulgata lectio acri in his debetur, vocis limatus Ustim non tenentIhus, et ex ultima praecedentis litera desectum, quem Putabant, sa-elle supplentibus. Verbum autem et mare Praeter h. l. simplici modo vice apud Cicer. legitur, XVI, eP. I, M Ve Iim πολιου aliquod elimesis; vhi suo loco Ponitur. Equidem tamen tinno locum sic legi malim e re ad rationes has, latiore spatio non ad tenue m. vel potius attenuate Gud. wrat et i . attenue ), limitatas e sic Cum ante edd.

et consequentibus laesius eoirent omnia.-Vertit Castillan e in mais vers Iahelliante constellation de la grande orse, doni la carriere est plus Iarge et plus etendae, comme te champ des probabilites m. 23. Ut errem, et v. Goeren2 dele ijubet virgulam , quia errem, aeque ac vages, Pertinet ad latius. 24. Acc*is. Λααgaevoi. Unde uindGraecorum, Λαμσαvω, αλλ' ου καταλαμOαvio. Est autem gradatio, acc*io. assentior, Percipis. G. 25. Itaque visis cedo. Id est, is fien- suum vi abripior, vincor o, atque ita

SEARCH

MENU NAVIGATION