장음표시 사용
11쪽
Λbsolutis redimentis linguae Umbrieae, quatenus ex inseriptionibus antiquis enodari a me potuerunt, idem periculum in Osco sermons extricando facie dum putavi inter utramquo enim linguam tanta intercedit similitudo, ut, quicquidi erit relinquat Latini sermonis notitia, ex Umbrico facito possit illustrari. Osearum quidem inscriptionum, quae exstant, non idem est ambitus, qui nos inoruendis Umbricis mestum adjuvit; sed praeterquam quod argumenta earum sine ulla dissiecitat dijudiearo licet, tam multa quoquo variis modis repetita invenium tur, ut o comparatis Iocis similibus certi aliquid de sermonis indolo statui possit. Quum autem non in Italia solum inferior Campani et Samnites cum Lucanis atqus Bruttiis, verum etiam in Sicilia Mamertini Messanam incolentes Os Ioeoti sint, varia exstiterunt dialecti quare necesse est, ut non tempora solum, sed Ioeos quoquo discernamus, quibus inscriptiones, quas Fortuna benigna nobis sorvavit, exaratas sint. Sunt illas neque iisdem literis, nequo iisdem prorsus
vocabulorum formis perscriptae, praetereaque non minus variae argumentis quam
ambitu. Maxima pars quidem in Campania vel Capuae vel Nolas vel Hercul ne atque Pompriis in lucem protracta est, cui nummi accedunt, per totam fers ItaIiam inferiorem diversis lemporibus incusi in nonnullis quoque inseriptionibus vo nummis tam Latina quam Osca nomina leguntur, sed nonnisi pauca sunt in- acriptiones feas tam magno ambitu, quam illa, quae Graecis litoris inscripta apud Messanam in Sicilia reperta est. Maximae omnium sunt duae tabulae, quarum altera seis Illeris ineis os Iapidi, qui non proces ab urbs Nola inter rudera veteris civitatis Mellas in Campania olim iacuit, altera aenea est, in ruderibus Bantiae, Lucani oppidi, reperta atque in m eum Herculanense deportata.
12쪽
Utraqua tabula est opisthographos, sed altera Latinis literis exarata atqucoatenus bilinguis dicenda, quatonus in altera parto Latino sermone repetitum fuisse videtur, quod in altera oscis verbis compositum legitur Tam variis igitur literis perscriptas habemus Oscas inscriptiones, quam varia ejusdem linguas dialeeti sulas videntur, quum Mamertini cum Graecis, Campani eum Romani permixti, Samnites autem et Lucani o Sabinis progressi, linguam alii aliter excoluerint. 3πικοὶ γλωσσος--μιον, seripsit Eudoxus I re meiado secundum Steph. 'κ. I in ne permiscerem, quae bene distinguenda sunt, in duabus tabulis lithographicis inscriptiones omnes, qua maioris mihi momenti videbantur, ala collectas inhibui, ut prior Oscam Bantinas tabulas partem eum inscriptione Capua reperta,
posterior Horculanenses et Pompriana inscriptiones varias eum saxo Abellanos vaseulorum ipsiquo inscriptionibus conirneat. Eam partem Bantinas ab las, quae Latino sermons exarata est, Menetius nostras, Beresinensis nups pr
fossor doetissimus, in Rhenanim ei philologias, historiae Graecorumquo phil sophias a Niob H o Brandisio dieati volumius secundo pag. 28 lithographiis sie suppletam atque illustratam exhibuit, ut hic non repetenda videretur. Mamo tinam vero inscriptionem, Graecis literis expressam, sicut nonnullas alia minor Oseas, nonnisi typis in libro sic exhiber mihi licuit, quomodo mihi innotueriinti Nummos, qui permulti quidem sunt, sed nihil sero nisi abbreviata plerumquo oppidorum populorumus nomina continent, omittendos prorsus putavi, exeeptis nonnullis Samniticis, quibus titulum hujus libri ornavi. Quemadmodum autem non omnes inscriptiones scis literis exaratas ejusdem dialecti sunt, quum Abstilani atque Nolani cum reliquis quidem Campanis ab Ausonibus orti sint, sed, postquam Tusci et Chalcidenses Graeci fines eorum insederant, Samnitium magis quam Campanorum socii exstiterint sic Bantina tabula ab Abellana multo magis sermon abhorret, quam ab reliquis inscriptionibus in Campania detretis. Ad has igitur, initio a Bantina tabula bilingui acto, prius transeundum erit, quam ad Abellanam tabulam omnium dissicillimam explieatu.
13쪽
Pur L iseum Bantinae tabulae frumentum. ab Ι.
Bantinam tabulam iam C. R Inius, cuius ex opero dellaeationem eius hausi,
fragminibus variis composuit unum modo fragmentum, quod cui Ioeo reddendum esset, nemo extricaverat, ipse primus in ne primo in vorsuum adieci. Sic enim non se amodo verba tanginu et ruter, in initio Versuum et 1 repetita, restituuntor, sed in
Latina quoquo tabula firmatur Marini sententia, qui in tertio versu imperativi deiecito finalem Iiteram O pro se legendum putavit Verba primi versus moliatim licituri quibus .ingula totius argumenti capita claudi vacuo spatio signiscatur, quale est post imperativos licitu et stud v. I3.18. 23. 27. punctis notavi, quemadmodum illa, quae in fine versuum II et 12. atqne initio v. v. o repetitionibus eorundem verborum V 26 et 18 suppleta sun Quum ex suppletis locis cognoscatur, in iis, quas inter versus II et v. leguntur,
nihil deesse, paucae iteras, quae M Versu 18-2l. eparatim exaratae conspiciuntur, ad alteram tabesae paginam pertinent, quae est deperdita. Iam enim lentius bene perspexit, tabulam plures complexam esse paginas, quarum in altera parte, quum Latinas versionis paginae multo majorem haberent latitudinem, ne una quidem sine magnainnadam truncatione nobis servata est. Ex iis autem, quae Latine scripta sunt, discimus, argumen
tum tabcilae fuisse Iegem iudiciariam de repetundis, illis legibus similem, quas septis ab
Urbe condita seculo promulgatas scimus quumque legis hujus Latinae extrema sero exposita Iegamus, Oscam opisthographi fragmenti inscriptionem ad initium tabulae pertinuisse oonsentaneum es uuanta pars initi desit, definiri nequit, praetereaque e versibus 33., quibus secundum appositos a nobis numeros se continetur inscriptio, decem primi et sex postremi aut in alterutra, auae in utraque parte adeo mutilati sunt, ut non sine hariolatione suppleri possint. Feliciter tamen aceidit, ut ineae legis paginis angustiore spatio scriptis, dimidia saltim pars ejus aut plene legatur aut facile possit restitui. Illud igitur utrique eo, et Oscae et Latinae, commune est, ut e quaternis capitibus, quorum singula in Latina Iego a novo versu incipiunt, in se vero majore tantum intervallo verborum discernuntur, tam primum quam postremum adeo mutilatum sit, ut, ne operam et oleum
14쪽
I. Primum Bantinae lalulae aput, quod erata .
Initium hujus capitis post primi versus verba moliaum licitud deest, et in secundo versu nonnisi tria leguntur Verba, quorum primum una litera se scriptum est, quae in Oseis alphabetis secundae tabuIae lithographicae desideratur, in Bantina vero tabula iterum legitur . 29. Lingua Osca Iiterami adeo fugit, ut secundum Paulum Diaconum pimit pro quidquid et secundum Festum petor pro quatuor diceretur illa litera igitur Ouaestor urbanus designari videtur, qui In Latina lege v. s. I8 sqq. . urb. In Pompeianis vero inscriptionibus KFαισστ a scribitur Verba O moliam angit illustrantur aderi inscriptione, in Tiberi fluvio reperta, ubi haec leguntur: Se quia adversu hanc rogatio-unem secerit sciens . . ei multa est HS. HI. Huset pecuniam Quaestori, que aer ,rium provinciam obtinebit, populi iudiei Petere vel in sacrum iudicare liceto. Multae enim vocabulari secucidum et XI I. M. Varro uno et vigesimo grum humanarum non Latinum, sed Sabinum esse dixit, idque ad suam memoriam mansisse ait In sint Samnitium, qui sunt a Sabinis orti Festus autem: Multam, inquit, Osee diei putant spoenam quidam M. Varro ait poenam esse, sed pecuniariam, de qua subtiliter in Iib. I.
,2uaestionum episti reserti Hanc multam quum Quaestor populi judicio petere liceret, verbum angit pro Latino inigi sive evit positum mihi videtur Oscos enim an pro indixisse, sicut Umbros, e praepositione ante in inscriptione Pompeiana intelligitur. Sieta Consor v. 20. Censtur censuum avet legitur, ubi tamen ensaum non pro accusativo nominis, sed pro infinitivo verbi accipiendum est, sicut moliaum in initio hum tabulae pro multare. An Osci detraum quoque pro debere sive solvere nolle dixerint, quemadmodum ossum pro censere, propter lacunam ante suturum exactum deivas v. 3. definiri nequit inde vero derivatur praeteritum detoai v. II. cum intensiva sorma participii deinatum . . cui similis est ritum pro itans in initio Pompeianae inscriptionis. Quid in initio . . legendum sit, loci mutilatio incertum reddit, Uanquam suppleta praepositio preter sive praeter accusativum deipatom requirere videtur in quo literam finalem sient in Umbrica lingua, abiici potuisse, comono v Id. pro comonom V IT. docet. Promaimas earneis senateis tanginudis 3 paullo post v 6 sq. inverso ordine senatris tangin mimas carnes scriptum fuisse puto nescio tamen, an maimas earneis pro genitivo accipiendum sit, quemadmodum senatus pro amat sive senatus, qui pendet ab ablativo tau nud sive decreto Oscum enim tanginom Graeeo τάγματι respondere, et amatris tangi didem significare, quod de aenatuos ententia in Senatus consulto de Bacchanalibus, bes-
lana tabula docet, ubi I, 9 et II, 8 similia Iegiminr. Verina 4 initium nimia mutilatum
15쪽
- II ost, quam ut definiri possit, quomodo interpretandum sit nescio tamen, an eom paras ster Graecia verbis ἐκ παρασκευῆς respondeat pertemus enim futurum exactum est infestivi pertumum . . sivo pertemum, unde mutilatum pertemem derivatur, cum Graeco ποτέμνειν defraudare comparandi; ipus autem adjectivum sibus est, quod Festus quidem auelidus et a tua interpretatur, h. e. συφός, Aeolico pro σοφω, unde Sisyphus quasi εδ-so φο nomen accepit, sed eum verbis perum dolom mali olom h. e. per donan malumatium coniunctum Latino iciens respondet quanquam Osci illi secundum Paulum Diaeotium datis i um quasi δειλαιον stultum atque insanum opposuisse videntur. Nomen in loco mutilato inter si pus et perum dolom mallam v. 5. Insertum omenti legendum est, quemadmodum v. I. in dativo casu, etsi ablativus, qui post De quoque
in sine versus sive e supplendus videtur, V. . eomon scriptus es Latini enim eodem modo commorae pro commune dicebant, pro quo apud Oscos Omonom usitatum fuit, quemadmodum inanimum pro manime apud Latinos Commun vero apud Horatium quoque C. II, I5.I4. pro re pubIica usurpatur, sicut et κοινον apud Graecos undo In Latina Iue v. 8. Ondumnari popul legitur. Ceterum comenei dativus esse potest a nominativo remo sicut senates genitivus eat a nominativo renatus Literam, non geminatam esse,
non magis miror, quam quod mavom scriptum sit in syllaba correpta vocalem i in sipua produeendam esse, Plautinus versus apud Festum docet a. v. persi si Nihil deconciliaris albus, nisi qui persibis sapis: unde versus Saturnius Naevii, a Godola Hermann in elementis doctrinae metrimo pag. 635 sqq. neglectus, sic est restituendus: Et qui saerit persibus, capiend a vid em es tatio. Pro atomo. 22. etiam alvom scriptum est, quemadmodum Graeci σφόν proclo, suum dixerunt pro eo contra io exaratum legitur, quemadmodum ione V. 2. IT 26. pro eum, unda nescio an die quoque in ne versus S sic enim V. 30 scribitur pro tr.It positum. Praepositio per vero in perum dilatatur, quemadmodum Latini veteres sedum pro sed vel nisum pro sorte scripsisse dicuntur. ccusativus in Om potius quam in um exire solebati Ceterum pro istus omenei perum dolam mallam si- v. II. nihil nis dotiis malua legitur, quemadmodum desud maliud V 20. exu pro rima perum dolo mallam v I sq. 2 sq. Si in Iege Numa Pompilii regis apud Paulum Diae. . . parrici di quaestores nihil nisi dolo aciens scriptum est pro ciens dolo malo in Tuderti inscriptione supra Iaudata e in Latina hujus tabulae Iege . . et I6. Puncta, quibns vocabula singula distingui solent, non minus perperam omissa esse interdum quam posita, ablativus amnv docet v. . bis positu et fortassis etiam in literis amo. 3 extri supplendus. Hinc pari seis umbrateis tribus vocibus legendum est, sed quia totius sententiae contextus ignoratur, incertum manet, an umbrateis pro embratris scriptum atque quam vis imperati vertendum 2.
16쪽
- Iaait, it oppositum ut eatam spontaneum aliquid sive ἐκ σιον designe. Anti Ius astv. m. pro atque, sicut inis sive in V. 12 26. 28. pro et, in usu fuisse, Abellana inbula I, 22. et is docet. Graecum αυτ quidem sive Latinum autem differentiam rerum sicut at apud Paulum Diaconum sed Latinum atque ex adversativa conjunctione a derivatum scimus, ινου autem sive νει in Vuvinis tabulis quoque V, b, 3I. pro et VI, a,24. usurpatum esti mirum pie V. . dativus singularis vel nominativus pluralis sit pronomis ni relativi pis v. 8 et Io vel 4. propter verbi perimen. truncationem dici nequit antopis vero . . o versura. vae supplendum videtur, ut suae is p evit pro si quis quo
capit scriptum sit, quemadmodum v. 10 podisis dat pro quod quis dat. An vero post post exae perperam exaratum sit pro pod post eas sive quod posthae, quod . 23 Iegitur,
propter incertum verborum contextum definire non ausim.
Post exae pro posthae sic scriptum est, quemadmodum, II. II. 25 sq. e trudexei pro adversus hae in eo apud Festum a. v. publica pondera, vel εκσ9 in Pompeiana inseriptionIs initio pro in hoe, unde eisuco. 6. quod Umbrico σs In Iguvinis tabulis III, a, . respondet, sic differt, ut exes ab laete . I. sive iri v. Id. Umbrieoiae in Iovinis tabulis VI, a, 25. vel Latino ole. Ne quis autem putet, Oscos exei eodem modo pronuntiasse quo macie sive late, quia medes V. 8 extr. Volscus media est in Veliterna inscriptione vel Ennii medriae apud Paulum Diaconum, ad aliam pronominis demonstrativi formam κa sive κα- εικι provoco, qua legitur in Inscriptionibus Pompo-jis, Capuae, Abella repertis Eκα pro exa seribi Potuit, quemadmodum in Mamertina inscription ηισα pro retere, atque in Iguvinis tabulis III. I4. σa pro eos III, MI. legitur hinc in nostra quoque tabula v. I0. zum ne 'faci pro Me nee fecit seriptum est. Fefaei enim se eum reduplicatione dixerunt, quemadmodum Uaeus v. II et II. pro fecerit Latinae Iegis V. 6. sive faxit apud Festum . . publiea pondera, atque Umbrico φακοστ in Iguvinis tabulis L 3 etu v. s. pro imperativo facito est a ipiendum, qui Umbrico fetu sive frit scribitur quemadmodum vero ab imperativo aere v. 15. pro agito infinitium aeum v. 24. scribitur, sic deicum V. 0. unde futurum exactum laus v. 14. et participium delean v. s. legitur, pro infinitivo dieere accipi potest; sed an stomo. s. pro istum scriptum sit, quia omnia haec inceris facit versus truncatio, amrmari nequiti Verbum ante meddi v. 8 habeat Iegendum videtur, unde hipi pariter differt, atque evit Latinum a viat. Pruhipi enim . 25. non magis respondet Latino prohibeat, quam pruhipus v. 26. Latino prohibuerit; sed quum e Latinae legis verbis . . se postulabit ei petet per recuperatores cognoscatur, de repetundis agi in nostra tabula, hipi significat idem quod petit, tetus pruhipi idem quod repetit. Ni vero sive nes, quod ante hipio Iegitur, pro non dici solebat, quemadmodum ne sive nei v. 15. 25. 28. pro nee. An in initio versus s. in pro et supplendum sit, non Iignet re estuas genitivus etiam in initio D justire by OOQlc
17쪽
gendi, estua est Osca aerarii appellatio. Aerarium autem Latinarae v. 15. et Is in aeda Castoria in forum versus fuisse dicit, quemadmodum Romanus populus secundum Paulum Diaconum aerarium in aede Saturni habuit, cujus cura postmodo Iac. A XIII, 29 et Gell. XIII, 24. a quaestoribus ad praesectos tralata est hinc rituam idem nomen esse puto, quod ιτι9Fas in Pompejana inscriptione aedis Isidis h. e. ιθουσαν sive προνα ον atrium aedis ob eandem causam in Tuderii inscriptione supra Iaudata scriptum puto populi judicio petere vel in merum judicare liceto unde male Scaliger, quum eadem verba apud Festum . . publiea pondera egeret, Q h. e. eum sacrum judicare
Licet incerta sint, nasci decem prioribus versibus leguntur, nihil tamen lacilius
est intellectu, quam extrema primi capitia clausula idem enim additamentum non solum, paucis mutatis, in Ipsa nostra tabula repetitur; sed similia quoquo leguntur in Latinis Iegibus. Prioris enuntiationis
v. II sq. Suae pis Gnim eaeie Uaeust, aut eomon hi pio. etani modio estu n. MD. prima verba v. II repetita, in Latina lege . . sic vertuntur: v tuis advorsus hane legem feceritae,
tota vero nuntiatio sic mutatur . 25 sq.
Suae is contrud exere rutipvit molio tanto stud, M. cui respondet supra laudata Tudera inseriptio: Se quis adversus hane rogationem fererit faciens d. m. ei multa est HS. IxL In Heracleensi contra tabula e VI extri post notas SC. D. M. h. e. aesens dolo malo reperiuntur verba . . extri repetita , ei afoversus ea fererit, is HS Da. p. d. d. esto h. e. sestertium quinquagena millia opulos re damnas esto , ejusque pecuniae, que volet, petitio estog. Ex his inter se comparatis primum intelligitur, os scivae pia dixisse pro Umbrie sumis in Iguvinis tabulis IV, a, 18. sive avi VI, , 54. atque Volsco epis in Veliterna inscriptione vel Latino siquis, Graeco ει τις deinde eontrud pro contra, quod tamen, sicut exessi adverbialiter positum puto, Festi verba s. v. publica pondera comparans sSi quis magistratus adversus hae faxit . Sio etiam tanto molio non potest esse nominatio ejus nominis, cujus accusativum mo tam . . legimus, etsi M. Cato quoque apud Gellium VII, 3. dixit: Si vis illud fareresnoluerit, mille nummi, dimidium familiae, multa estoa Agnosco potius Umbrorum morem, quem infra antiquis quoque Romanis fuisse demonstrabo, apud quo ablativum seminini generis tam in o quam in a desinentem reperimus, eamque ob causam constructionem verborum in nostra tabula diversam puto ab illa, quae est in Iocis Iaudatis Verba vero
18쪽
inserta apti orion Aipi contrarium enuntiant illis, quas . R ILIT. vi negatione leguntur: omono m ni Aipta Nipi praesens tempus esse, sicut rufiipi V. 25. suturum exactum pruAipua V 26. docet ne autem pruhipus et Uaeust, etsi apud Festum fariι aeriptum est, pro subjunctivo praeteriti accipiamus, prohibet conjunctio avii atque, qua praesens Alpis petit cum suturo exacto fefaeust fecerio copulatur Beduplicationis sorma
eadem est, quam apud Latinos veterea pariter atque apud Luibros Graeco et Ostrogothoausurpatum invenimus. Nam Latini veterea non Olum etini secundum Paulum Diaconum,
sicut memini et ecini, vel uescissi et tetuli secundum Gellium VII, s. sicut cecidi et myuli, verum etiam pepugi, ecurri, peposci, memordi, spepondi, sicut pepigi cet dixerunt; apud Ufilam autem tritoli pro tetigit et alatilia pro aeraridit eodem modo pronuntia dum est, quo peperseus in I vinis tabulis VI, , 5. pro purgaveris et nanusi κουφεντ III, b, 5 sq. pro poposcerint.
Noti N. D. mille nummos signiscari, ciem admodum notis HS IzL. in Tuderia inscriptione, notisque V D D. duo millia nummum, quemadmodum ius pro tribus millibus in inscriptione columnae rostratae egitur, M. Cato t. I. testatur Romani autem
secundum Festum maximam multam dixerunt trium millium et viginti assium rivo mille ducentorum octo nummum sestertium, quia non licebat quondam pluribus triginta bubus et duabus ovibus quenquam vitari, aestimabaturque o centussibus, ovis decussibus. Eadem s. v. ovibus et upremum repetita Varro refert apud Gellium XLI. adjectivo vero tanto, quum et in N. Q. et in PQ additum sit, an aliud nisi idoneum si a iustum quid significari videtur nam justum vadem Paulus Diaconus quoque idoneum p aorem interpretatur. Adiectivum substantivo modo antepositum modo postpositum non magis offendere potest, quam variatua verborum ordo in sequantibus, at hae inter aecomparantur:
v I sq. Soae picione fortis meddis moliaum herest, amper instreis alteis rituas molias moliaum licitud. v I sq. Ione reae pis heres ineddis moliaum, licitud; amper mistreis alteis rituas licitud. v. 26 sq. vae picione meddis moliaum herest, licitudia eri instreis alteis rituas moltas moliaum licituo. His respondent ea, quae in Latina lege v. 9 sq. leguntur: Se quis mag. multam inrogare volet, dum minoris partus familia tarsa Meto. quaeque apud Festum . . publiea pondera sic exprimuntur rΕum in quis volet magistratus multare, lieetvi; dum minore parti familias taxat lieeto. UsψstsZec ν
19쪽
- II Horum locorum similitudo tanta est, ut ad Osca verba interpretanda sumeta sola fere Latinomun verborum comparatior sca enim a Latinis nonnisi in verbis Ner mistreis
auris rituas dissemini, in quibus amper Graecis praepositionibus d p περ sive πεοι dia φί τε apud Homerum respondet, nec scio an in Iovinis quoquo tabulis Ra, M. πεὐ σπινια pro πεοὶ σπονδὴ accipiendum sit Ose eerte per pro πεοί, sicut pertim
pro per dixisse videntur. Quemadmodum vero mistreis estuas sive praestetis aerarii appellatio alteis alvo excelsis tribuitur, si medris sive magistratus dicitur fortis h. e. secundum Festum frugi et bonus vel validus. Idem in Herevianensi et Pompeiana inscriptionibus Meddias iuptias, apud Livium XXIV, 9. XXVI, 6. medix tuticus, apud Festum a. v. usta vero medias tutieus h. e. magnus audit Meddi sine dubio Graecorum uέδων est, unde
Latinorum quoque mediastinus sive eurator derivandus videtur etsi vero meddis nomen ad tertiam potius quam ad secundam declinationem reserendum videtur, is tamen, qui pro magistratu agit, . s. et 2 . pria me isti istoro ἐel rar. o herest in Latinis legibus volet scribitur, unde Aeries quoque In Iguvinis i
Respondet autem fieres Graeco Verbo χαιρησει quomodo vero molias ante infinitivum mol- tuum interpretandum sit, difficile est dictu No enim moltas moliaum sic interpretemur, quemadmodum Plautus Stich. III, I, 8 sq. solius aIliterationis causa seripsit: Scio scire te, Quam inutas tecum inserias mulctaveris,
singularis numerus prohibet, quo molia semper in tabula nostra usurpata legitur. Quodsi molta renitivus est, sicut itua' is cum infinitivo moltuum eodem modo construitur, quo pecuniae damnare e quadrupli irrogatione muliare dicebant Romani. tum vero primi eapitis additamentum si vertendum videtur: Suae is contrud exeso 'Deust, aut eomon hi pid, Si inuis contra in isto secerit, atque commune petit, elamis οἱ to stud, Q
iusta mulis esto n. Μ M. In vae pia tone fortia meddis moliaum hereat, Et si quis eum sortis magistratus multare volet, ampere mistret alteis ituas molias moliaum ieitud. una cum magistris altis aerarii multae multare liceto.
20쪽
2. Secundum Bantinae tabulae eaput.
Si r meddis. si explicandum est, quemadmodum in Latina laeto v. 18. 22.
apud G uaestorem rurb anum scriptum egitur, verba aures astro sauei in casu locali posita sunt, ut in altera urbe socia idem significet, quod Ilamae castrum enim pro urbe scriptum nemo mirabitur, qui in Iguvinis tabulis eastruo pro moeni us legerit, vel protestria, Ioa-sariornm meastria, pro aedificiis extra portam apud Paulum Diaconum. Pro socio quidem in Iguvinis tabulis sors legitur sed pro altero Umbri quoque ahalim dixisse videntur, siquidem inscriptionem aeneae Martis statuae ante aliquot annos prope Tude repertae Bullertino deli instituto di corrispondense archeologica perci'anno IMI pag. 27. unat. blati. Sin arti I838. N. m. in loricae cingulo sic interpretari licet:
alterum ictum timet δείει is, qui unis bibit a sustavit.
Eitus zieolom dicus interpretor aerarii ea ara dixerit, quatenus Osci deminutivo areolamniebantur pro zicob. II. h. e. diau, diea; urucuruat vero aliter interpretari nescio, nisi
orans oraverit, ut participium ruis 3 eum adverbio petimpertis petimperi, Is jungatur, quod quater gnificat, quemadmodum τὐιιουπε sive trivero Iguvinis tabulis ter. Oscos enim peiora pro quatuor dixisse, Festus testatur a. v. petorritum, atque in Iguvinis tabulis M. II peturpursu pro quadrifariam egitur Donoptopta Latino tantarat respondet, quatenus dono pro donee, sicut ne sivo nes pro ne dici solebat, oviad vero a
toxia v. 21. sive tauta V I9. ταξε sive censu deducitur, sicut taxat a cirratinnution quum pro in itivo accipi nequeat, accusativum agnosco ad Neo toxio reserendum, ut tota causa sive totum iudicium designetur laesum sive frustratum --ον rnam peremus positum est pro peremerit, quo verbo Cato secundum Festum pro vitiare usus est undo peremptatis fulgura vocabantur, quae superiora fulgura aut portenta vi sua perimebant i e tollebanti Maia adverbium magis est, unde Majus mensis secundum Festum Maesius vocabatur, atque malinas V. 3. et T. pro maximae positum videtur pomus vero pro pontis scriptum est, sicut inmeracleensi tabula tamius, quam tus et gentemtiam pluri legitur, idque pro punetis, sicut Umbricum πωντες In Iguvinis tabulis II, 8, 10. Petimpertnemmias pomtis igitur quater ne pluribus vicibus significat, om rei tu aetu vero vin privat sive privatim agito litera, enim apud Romanos quoque tam imperativo, ut estocli regis Romuli et Tatii legibus apud Festum s. v. plorare, quam ablativo, ut sententiadet extra in Senatus consulto de Bacchanalibus vel alto marid, navale praedari et incolumna rostrata Duilii. In prater pam sive praeterquam subintelligendum est quod, unde pendet suturum exactum didis sive dederit Medicatinom equidem eo ensationem, sicut pondos mo pro ablativo ponderatione, interpretor numerum XX vero aliter interpretari nescio, nisi pro genitivo viginti hominum . . reci ratorum positum numerum XXX.