Rudimenta linguae Oscae; ex inscriptionibus antiquis enodata

21쪽

eontra inter genitivo pluresis numeri zicolam nesimum hunc casum enim intelligendum esse, ablativi viretois A nesimois V. 25. docent ad δίκας τριακοσταια refero, quarum Heracleensis tabula prior v. o. et posterior V 26 sq. meminati Has dicas autem, quum in nostra tabula reciperatoribus in privato Iudici opponantur, aliter interpretandas censeo quam Maxoctius legimus enim risu misi ludisicolam XXX nesimum comon- ni hipidh. . Me in judicio Ddieiorum XXX nraimonum vi commune non petit, qua verba ut recto intelligantur, inquirendum est in Vim adiectivi nesimum. In fine Capnanas nidem inseriptionis adjectivo nessima, si recto ibi Iegitur, Latinum solisnnia respondere vidatur; sed si a nexu recta deducitur, connexum Proprie et continuatum aliquid significati Sunt igitur Uecta XXX nerima, si δικαι τριακοσταίοις respondent, iudicia per triginta dies continuata, dum adversus injustos debitores, ut Mazochi verbis utar, spatium menstruum v. 3 . Meolam L nesimum legitur praestituebatur, quo elapso, si a detentoribus jura satis

multis monumentia demonstrata fuissent, statim causa adVersus eos pronuntiata, ad exsecuis ionem rei judicata deveniretur. Totiua apitis versio haec est rSnae is pru medriaud avrei eastro aue estuas zieolam di si, Si quis pro magistratu in altera urbe socia aerarii causam dixerit, late eomono ni hipiri nem donoptovis petimperi urus urus a te commune non petit. nec duntaxat quater orans oras sit,eipus pertim dolam mullam, in trutum iam tovio peremust,

aciens per dolum malum, et frustratum iudicium totum peremerit,

peti per nei magis jomtis eum premam aetud: quater nec furibus vicibus cum privato agitor pruter pam medieatinom didist, in ponsim XX eonpres ludumst, praeterquam quod compensationem dederit, et ponderatione XX. reciperati privatim orassit risue en iamlud aleolam XXX nesimum monom ni hipissi equi in judicio iudiciorum XXX continuatorum commune non petiti Mae pis ontrud exeie 'Deust, ione vae is heres meddis mollatim,

Si invia contra in isto fecerit, eum si quis volat magistratus multare, lieitud amper instreis alteis rituas licitud. Iiceto una eum magistris altis aerarii liceto.

3. Tertium Bantinae tabulae eaput.

Terthun caput a conjunctione pon incipit, quae ab Umbrio pone sic deducta est,memadmodum Latina eum ab antiqua eum in Saliari carmine apud Scaurum do ortho graphia pag. 226l Q. Pulachia Cenatu est Censor in provinciis Censitor dictus, unde pro

22쪽

- IS Sansae, sicut v. 27. Banaiae h. e. Bantiae Iegendum est, quum paullo post scriptum ait rpis eos Bantina fust h. o. quisquis civis Bantinua fuerit. Puum secundum Paullum Diaiseonum Osee pupi pro quidquid diceretur, proprie iam pro pia scribendum fuit, quemadmodum ι-ιam pro tantam, quoniam V 21. ι-ta pro censu scriptum est. Ab infinitivoeensaum v. 20. pro censere recte deducitur ensmet pro enauerit; erasamur vero neseio an sit participium passivi pro cenaamnua sive censendus, eum nominibus ceu Bantina jungendum. Tum raus adverbium est pro eaehinc, quemadmodum in Pompeiana inscriptione ru ppro uoi legitur. Pona sis pensat est intensiva verbi pendo forma, quam in Latina quoque inscriptione Pompeiana apud rellium n. 254I Iegimus, ubi sub tabula gladiatorea

infra vero litoria minoribua scriptum est sAbiat Venero Bomboiana tradam, qui hoc laesariis h. e. abeat Venere Pompejana irata, qui ho laeserit Licui alae, si pus exessem ligis v. 25.

h. e. Qua ex isti legis comparatur, pro te . nais h. e. legibus, quibus exaratum vide

tur licus Onim pro ligus h. e. legibus scribi potuit, quemadmodum in Heracleensi tabulaleees pro leges acriptum egitur mis vero . o. uibus cum verbo anget h. e. Migit sive eoo jungendum est, quemadmodum dativus ligus cum subiunctivo uae h. o. audiat alvo pareat. Cenatomen, sicut Faκειμεν, συν--, in Iguvinis tabulis II, M., ubi etiam in pro-eibus sextae tabulae se pro audias Iegitur, in casu determinativo positum, eae cerasito significat; D onus vero exasperit, o praepositione ex quae anto b in f, alcut ante mine Gum v. 24. in eo mutatur, et futuro exacto benus soperatus fueris in Iovinia tabulis VI, , 53 compositum. In laete pro late v I 4. et si significat, vincter amati vero ex Umbrorum more pro ablativis absolutis vinetis sive vineulis laxattia interpretandum videtur In m medelaeuatosιad praesenti tam ablativi pru medrixud pro magistratu et ovis re τάξει, proiensu

quam verbum praesenti praesentat rivo praestat In teram coeunt, atque In perum dolum mallam tam praepositio perum quam accusativi dolum mallam in literam, sed ex ablativis absoIutia amiri tu allo famelo ine rivom alter quidem mirieatu pro mereato literam, adjecit, alter vero allo amet pro alio aereo, qui secundum Paulum Diaconum ab Oscis fame dicehatur, eam abjecit, atque ablativus per adverbium ines Graece ἐνθα, Latino em secundum Paulum Diaconum pro tum appositus alvom pro νψ sivo ἔρ suo Iiteram, assumpsit, quemadmodum supra in Pompeiana inseriptione Fenera Bombejana

tradam legimus Pasielaeis pro perfidiosus literam, abjecit, sicut Romani pejerantem properjuro dicebant vel adait v. 10 pro tardavi scriptum est fleueis vero a de deducitur, quemadmodum Umbri Fidium Saracium in Iovinia tabuias Dominans lam dixerunt Pae tu qua acriptum est, sive . superioribus tonta sive comparatis verbis vis Gaiae ciuia 4 Uιacae v. 25. h. e. cxjus ea istis legis scriptae ait, in suppura anemato vero vel Djustire by OOQlc

23쪽

- Is in multo vel pro aneestom scriptum ensitum interpretandum est. Tomum, a tomo istum v. 15. derivatum, respondet Umbrico od me prorsus in Iguvinis in iis VI. ast timnon parvo solum intervallo, sed abbreviato quoque adverbio porro in pri nova huius rapitis periodus indieatur, in qua praefucus Umbri e muro pro Praemeni praesumisit alveum texuerit scriptum, et praepositio of οοὶ sicut post in Postrere, cum ablato eonstraetaeatris ei is enim sic est in plurali numero positum, quemadmodum ali mea apud Pau-Iuin Diaeonum pro ab illis. Om atrudiae , sicut compreivstud, IS H. eum infinitivo aeum agere, pro quo in Heracleensi quoque tabula acere, quemadmodUm apud Paulum Diaconum acetare pro agitare legitur conjunctum, et rutara v. n. reet maestratum interis prelatus sum, vin fraudulento signineat pomedieatu vero pro omensam, si mees imis v. I6. compensationem desiimat. Manimasmum e eas determinativo, tim pro minucompositum, Latino quidem mancipi respondet, sed Iicet prunomen Emune, sicut e m . 30. pro neutro genero accipi possit, im amori v. m. pro Q - seeundum Paulum Diaconum in mascuIino genere est positum. Erzazune e Gum per reduptieauonem facium, aient emem apud Paulum Diaconum vel mem in glossis, τὸν αὐτον eundem signifieatiunda in Iguvinis quoque tabulis adverbia εὐεφε et εὐαφουν sis εὐεφεδουν ab εὐεκε εὐυν eodem modo distinguere liceti Egmazum infinitivus compositus esse videtur pro ἔκμάζειν sive quirere; misce vero idem significat quod en exesse in istis seu . Ies-hus a Censor scrIptis Pas lina eristas genitivi singularis sunt, quia se Latino sit, spondet ne hi , si si recto legitur, tam singulariter pro ne eum scriptum est, quamne erim apud avium Diaconum PruAipi contextu Verborum poscit, ni pro subiunetivo repetat positum accipiatur reliqua Vero jam supra tam multis verbis illustrata sunt, ut versionem totius capitis addidisse sufficiat quarium aput enim nimis mutilatum est, quam ut suppleri possit sine vana hariolatione. Pon ematur ansae tantam ensmet, pis nev murens Dat ensamur, Quum einsitorBantiae censum censuerit, quis quis civis Bantinus fuerit censendus, estim in ituam mirari licus, 'Messe eenstur censuum anget, uret; exhino in aerarium pensat, legibus, quibus censitor censero adigit, pareat;

aut lanae pis erastomen ne era e nus dolud malivo, atque si quis ex ensito non exsolverit dolis malo,

et si vinciais exhinc erga commune laxatis pro magistratu licens praesenta

perum dolim mallam, in amirieat istis famelo ine rivom passeiaris fusi, per Molum malum, et mereat alio amula tum suo perfidiosus fuerit,

Pae ancensio fus , tortico estud. quas ege censitum luerit, Prooras est . 3.

24쪽

'. arae praefu 3, po post exae ansae fuat,

Porro si praetexuerit, quod posthae Bantiae fuerit,

suae pia friaris om atrudisod acum herest, at quis ob haec cum fraudulento homine agere volet, ast is, medicatu manimasmum eiaazunc egmazum, atque pro compensato mancipium idem exquirere,pas exessem ligis aeristas et, ne hi prMipi maia Doloia X. nesimois. cujus ex istis Iegis scriptae ait, nec eum repetat magis quam iudicii X continuatis. Suae is contrud exere rufiipuat, motio tanto studis. D. Si quis contra in isto repetierit, multa iusta esto n. Μ. in avae picis meddis moliaum herest, licitudiet a quia eum magistratus multare volet, si tora eri mistreis altria rituas motia molta- licitud. una cum magistria altis aerarii mesino multare liceto.

Capua et Messana praeter nummos, quos, quia satis noti sunt, auentio praeter-ontidos enseo, singulas modo inscriptiones quinorum Versuum brevium et ejusdem fere argumenti habemus, quarum altera scis, altera Graecis literis exarata est inea literas inter alphabet secundae tabulae recensuit propter varias tamen causas non ita facilia est utriusque inscriptionis interpretatio.

I. Campana inseripti e Capua. Tab. I.

Campana inscriptio per omnes versus adeo mutilata est, ut inde summa nascatur interpretandi difficultas integra tamen si sententia, si eae suppleantur literae, quas in tabula I punctis notavi. Praeter literas aliquot in tribus extremis versibus deest quidem finis primi secundique versus is vero paucis uteris suppletur, si nihil deest in fine tertia quartive versus. Etsi tertius versus non clauditur punctis, quibus singula verba distingui solent, hoc tamen propterea offendere nequit, quod eadem desunt post primum secundi versus nomen ιεδδισς more solito in μεδ abbreviatum unde in extremo quoque versu εσσιμας pro νεσσιιια, eo scriptum puto, quod ad σακna reseratur. Eκα his significat secundum verbum inscriptionis vero τρισει Iegendum esse,

inde suspicor, quod numerus III post ut pariter displicet, arius triplex eiusdem vocalis

repetitio, Dισδε autem verbum est, quod contextu cum reliquis poscit. Quoniam inde accusativus σακοα v. 3. dependet, verbum istud per meinthesin ex Umbrico diro pro die natum coniicio, unde tam imperativus diratu quam participium diraa via In Vu-

25쪽

- at vinis tabulis Iegitur. In fine primi versus breve quoque nomen intersisse vis crediderim, in in secundo versu legitur Μεδ. an Fa, quo, sive απFας in genitivo casu positum putes, sive arrFαν adjectivum accipias, quemadmodum in Bantina tabula reus Bantisis civis Nantinus et in Pompejana aedis Isidis inscriptione Fαισστουρ IIvμπαιιανς Quaestor Pompejanus legitur, Campanus magistratus significatur Meddis in Bantina tabula una a finali scribitur hanc autem in Capuens inscriptione, sicut in Herculanensi factum est, geminandam puto, quia νεσσιμα quoque v. 5. pro nesima adiectivo antinae tabuIae scriptum videtur. Vis quidem vocabuli non est prorsus eadem, quum contextus verborum sagitet, ut νωσιμα sollennia significet; sed sollennia die solent, quae quotannis repetita continia tur uti σa in I vini in iis sicut unificat, quemadmodum σε vel σι,

quod in fine nostrae inscriptionis supplendum videtur, pro σεντ Mistyponitur. κα vero v. 4. pro ablativo seminini generis hae accipiendum est, ut cum ιιιι h. e. ὁιιάδι sive

aeniversitate iungatur. Universitatis secundum Mareiam in niues lib. I. si 8. Ieg. 6. sunt eommunia civitatum; aera autem res uni hae quae publice consecratae sunti inea κα-μιι pro ac in civitate positum puto, totaque inscriptio sic est vertenda iri τρισα -δ. --αθὶς σακρα, που εκ ιιι νεσσιμα ....

me dira Meddis Campanus acro, sicut hac in civitate milemia sunt.

2. Mamertina inscriptio e Messana.

unum vincla Siculorum, a Messeniis colonis Messana nominata, priscis iam temporibus chalaidensium e Cumis colonia esset, amertinos, qui Messanam occupaverant, non solum Graecorum vocabula in linguam suam re pisse, sed verba quoque Graecorum more nexisse, ut propria quaedam dialectus exsisteret, naturae consentanenm est. Verumtamen Me non in eum modum sactum puto, ut Osci Graecum quoque articuIum recepe- UsψstsZec ν

26쪽

rint vel augmentum syllabicum verbi ει νειμα pro ἔνειμε admiserint hinc non in quarto solum versu, sed aliis quoque Iocia singula verba perperam distinc suapicax Euam

τω Fτ quam σωστο scriptum mastim, ut totum Mamertinum nomen designetur, sed in multis alii quoque mutatio quaedam Graecorum commercio effecta cernitur. Nominum Στενες αλινις terminatio est eadem, quae in Herculaneosi et Pompeiana inscrip toribus pro ius legitur, atque id quoque Campanis sollem luit, ut duo nomina gererent inius desinentia. Demagogus quidem Himerensium apud Plutarchum in Pompo, Io. θει ascribitur, sicut Olynthius nobilis statuarius in Lucullo a ; sed secundum Festum a T. Mamertini ipse Samilium princeps, quo auctore Mamertini patris et cedere uasi unt, Sthennis Mettius dicebatur. Sthenius Therinitanus, cuius nomon is uiata τε si inscriptione apud Reinestum II, M., sicut apud Livium XXXIII, 8. Etenius scriptum est, saepi memoratur a Cicerono in Verrinia orationibus, idemque nomen Stennius scribitur in tabula lapidea Puteolis effossa apud sinosium V 23 pag. 37I. et in inscription Acerrana apud Orollium n. 37l6. Ouemadmodum lenius noster Ea λινις ταττε dicitur, si Statis

Caleni legitur apud Gruterum DCCCXXX, 4. Stenium Statilium contra Statim Statiliam, Lucanorum Bruttiorumque ducem in eo bello, quo gemini populi Thurinae urbis petebant excidium, si M. I, 8, 6.dio a. c. n. Plini m. N. XXXIV MIM. vocavit. Caleni nomena Campanias quidem municipio deduci potest, quemadmodum fenas vel Oοφεν in imscriptione nostra secundum Vaxeonem L. L. VIII, extri ab Ufento savio derivatur, atque

Olenus Calenus dicebatur celeberrimus olim vates Etrurias apud Plinium H N. XXVIII, 2 43. sed Calenius legitur apud Ciceronem ad At VIII, Id C. I. atque T. Catinius Mareellus an Fortunae apud Gruterum CCCI Sic Statii quoque nomen iv. XXIV, Is in Nolana inscriptione apud Gruterum CCCXVH, 5. Statii scribitur designat autem Σταττε in genitivo casu positum patris nomen, quoniam Osci, ut e Pompeianis inscriptioni a discimus, nomen illud, quo silius significabatur, omittere solabanti Ηισα tam in primo,

quam in postremo versu una voce iungendum est pro iam, quod idem significat atque καin Capuens inscriptione Μαρας vero genitivus est eius nominis, quod Maon scriptum est apud Aelianum Var. II. IX, 6., qui quidem mov/, quasi Gallicum nomen esset March equus apud Pausan X, 19. ι-ομιγη sive Centaurem Interpretatur; sed rectius Hiaraus nummarim intelligunt undo Marius secundum Iutarchum in Mario 46, 3. Martis fili nominatus est. Λ Marrus quoque, unde Silius It VIII, 507. Marsorum oppidum momnium deducit Mavors sit, ammari nequit; sed Maricae connetem Faunum apud Virgilium A. V 47. Appianus lib. I. in xcerpti ex Photio Martia silium dicit, quemadmodum ae sidonius apud Iutarchum in Mareello I. Marci filium Mareellum Aesis interpretatus est. Sic Ancus Marcius, a quo sunt Marcii Reges secundum Caesarem apud Suetonium Caes. 6. et Marcius Coriolanus secundum Iutarchum in Cories. I. est θεμπων του Ἀρεο ad

27쪽

- ra me alludit Silius Iti XIII, 100. unde Plutarchus in Numa 21. Marcios et Mamercin oonfudit Mamercus enim secundum Festum praenomen Oscum est ab eo, quod hi Martem Mamertem quoque appellabant, unde idem Mamertino nomen a episse testatur, quod, cum Messanensibus auxilio venissent, conlectis in sortem duodecim deorum nominibvs Mamerasoris exierat. Toum δα Graeca sexione πομπείαν sive pompam significat undo Pompeii nomen acceperunt; σιεσε vero, cum ζι per hios conjunctum, pro Campano τρισι ιδ dieat sive dicavit positum videtur, quemadmodum in Iguvinis quoquo tabulis ditu pro diram scribi solet. Mamertini enIm Graecorum more verborum literam nalem sive et abiiciebant, neque solum ζιν pro Latino xivit sive permisit, sed etiam ει νειμ V. d. pro Graeco ε ει με sive sanxi dicebant. με quidom pro Graeco ouον Umbrico somo in Iguvinis

tabulis VI, b, 9 sq. sive σομε λὶ II, 1. V a 15. 27 atque Latino simul, positum esse videtur; sed in Abellana quoque inscription I, I0. υμ pro μῆ similiter usurpatum legitur. Illud

Ver Graecorum commercio euectram Puto, ut ne Pro P sivo qua, quemadmodum Ionioe κ' pro Dorico πα, unde καὶ quoque conjunctio sive que Latina nata est, dici soleret. Si ullam reo Fτο Μανιερτ ινον Graeca flexione pro ovio Mamertinοὐ nomen et an

ne λλουν pro infinitivo apyellum scriptum est. Est quidem verbum Laconicum πελ- λώζειν pro ἐκκλησιάζειν apud Plutarchum Lyc. . a nomino ἀπελλαὶ ἐκκλησίαι apud Hesychium deductam, unde incedonum mensis Ἀπελλαιος nomen accepIsse putatur rideri verbum apud Hesychium Ioni Ἀππαλλύζειν acribitur, unde ἀπώλλακας sive ἀπελλακάς Hesychius ἱερῶν κοινωνους interpretatur. Sed melium Oscum rectina cum Latino appellere comparatur, quatenua pro assilire sive Multare usurpatum est, unde pu sar Goreis pro actitare dicebatur in Iguvinis enim tabulis si πελτ στατιτατ I, 8.

V, b, Is a, 32 post imperativum α β γ τηεπssi ατ sive ripudiat pro petiatu balinato, aestato VI, a, M. ad ioviorum βαλλιφιόν referendum est, unde αππελλουν κορον significat aestare sive agere chorum. ορ o Graecorum χόρον esse, dubitari nequitioso enim, ut omnes fers Itali, aspiratione abjecinis proa, sicutis pro ' dicebant. ΤΟ- tam igitur Inscriptionem sto vertendam censeo: λινις αλινις Στατυ ηισα αρας πομπιδα ιεσι τ ι o pi, stentus Culinius Statui filius hic Marae pompam dicarit, simul sivit, κε υδδειξ υφενς ινειμα, των το mosιερτινον αππελλο, ηισα κορον. qua Meddi Mens anxit, totum Mamertinum nomen ager hic chorum.

Hereulanensium inscriptionum duas modo novi brevissimas, quarum una in abaci superficie media, estera in abaci ora summa Iegitur Pompriis vero plures tam breviores quam Iongiores repertae sunt, bilingue quoque, non omnes tamen distinctis satis literis. UsψstsZec ν

28쪽

I Herculanenses abacorum inscriptiones.

In abaci cujusdam superfici media duo modo verba leguntur quam nitidissime scripta Herentatris sum, quorum hoc prorsus Latinum est, Illud genitivus eius nominis, cuius accusativum Aerentate altera continet inscriptio. Quum herest Osco pro ναιρήσει sive volet dici soleret, herentas inde sic deducta, quemadmodum voluntas Latinorum avolet, χαρισμα designasse videtur. Recte igitur illa inscriptio verti potest Gratisseationis opus sum, quemadmodum in uuvinis tabulis III, b, 8 sqq. Aerti sive atura muneri dicantur donata. Longior est altera inscriptio, quae punctis quibusdam mutatis, si legenda

videtur L. labiis Lauhil Meddis iustias fierentaten Nerutina presses. In hac inserIptione unus modo Meddis iuvith sive Mediastuticus memoratur, L. Mabius Lucilius vocatus, quemadmodum medixisticus Livii XXIII, 35. Marius Alsius, ester XXVI, 5. Seppius Lesius, tertius XXIV Is in Magius Atellanus dicitur. Si L. Atilii recto scriptum esset, hae essent nomina patris; sed Ave illi nomen, etsi Acilii et Otacili satis noti sunt, equidem ignoro nam velim et Aucilliam Marce tum einesii XII, 5. Millium et Ancilliam exhibet inscriptio Laisit contra pro Lucilio scribi potuit, quemadmodum in Bantina tabula savia sive sauci pro socio Iegitur Ace

dit, quod inscriptio nostra omni nominum praeter Lucii praenomen abbreviation caret rnndo Lauhi non εχ nItἰvo abbreviatus est, ne pro uitatio scriptu eodem modo, quo Mutilus in nummis Samniticis uti et famulus secundum Paulum Diaconum fame nomia nabatur. Idem nomen a Graecis ευκίλιος scribi solebat, quod non soIum equiti Romano ora nessa Auruncorum oriundo, satirarum illi scriptori fuit, sed duci quoque, a quo apud Paulum Diaconum Lucani appellati dicuntur, etsi rectius fortasse Eustathius ad

R. R. II, I. 2 legitur, quem male C. Luccmum Hirrum interpretantur. Secundum Servium ad Virg. A. IX, 570. Iingua Osca Lucetius est Iupiter sive Diespiter dictus a luce, quam praestare dicitur siminibus hinc praenomen uerus quoque Oscum est, sed Lautii scri-hendum, quemadmodum labius, unde tam Labieni quam Labeones Romanorum deducendividentur, labiis scribitur Herutina dativus est pro Erycinae, quemadmodum in latere

coetili apud Marinium Atti . IS. VENERUS HERVC. pro emeris Erycinae egitur. Pruffed sius rust in Bantina tabula V, 30. interpretandum esse probavit, Iguvinas ab lae docent, ubi πῆupe III, a 27 proba significat Tota igitur inscriptio vertenda erit rL. Stabias Lauhil, Meddis tuntias, herentate. temhinai r fessi L. Stabius Lucilius, Meddis tuticus, gratificationem Erycinae probariti

29쪽

2. Pomptianae inscriptiones variae Tab. II.

A. E Pompejanis inscriptionibus, ut a brevioribus similis argumenti ad Ionsores progrediar, primum duas illas illustrare liceat, quas rellius in sua inscriptionum Latinarum selectarum amplissima collectione VOLII. n. 3804. minus recte Latinia literis transcripsit atque explicavit. aedem in nostra tabula II. Oscis literis exaratae sunt, altera e Bosinidissertationis sagogicae ad Herculanensium voluminum explanationem parte I tab. XIX., altera e Pompeianis is Si millim Gel in JOM P. Ganis, Architect. Lond. 18II 1819. pag. Utraque quam nitidissime exarata est nutilo secius in prioris initio non solum puncto caret abbreviatum praenomen, sed NI quoque pro simplici N h. e. N umerio ves pro M arco scriptum videtur. Apud Romanos quidem secundum fragimentum Iibri denominibus ad calcem Valerii Maximi Numeri praenomine sola patricia familia usa est

Fabia iccirco, quod trecentis sex apud Cremeram numen caesis, qui unus ex ea stirpe exstiterat, ducta in matrimonium uxor siti timorῶ Otacilii Maleventani sub eo pacto, ut, quem primum filium sustulisset, ei materni vi Praenomen imponeret, obtemperavit. Sed ex ioo, quod Festus quoque scripsit, agnoscitur Oscorum mos, unde duo Pleruntii uenomina in ius desinentia gerebant ceterum e Varronis verbis in Catono sive de liberisianeandis apud Non. M. IV, 3Is pag. 352. d. Merc. Ut qui contra celeriter erant nati, .sere Numerios praenominabant, quod, qui cito facturum quid so ostendere volebat, dicebat, η numero id fore, quod etiam in partu precabantur Numeriae, quam deam solent indigitarosetiam Pontifices discimus, Numeri praenomen pariter atque Marci in usu vulgari fuisse apud Italos Osca originis. s. Cicero pro Cluentio VII, 21. Quemadmodum in altera inscriptione ex Oscorum more nominibus Helio Popili patris praenomen Velia additur, sic post N. Trebia nomina patris nomen Tr ebito, a TrebaJoni Umbrorum sive Trivia Romanorum derivandi, repetitur: est autem abbreviatum,

sicut appellatio Med dira turitiari, quoniam filius iam Trebiis scriptus antocedit. Iterversus unum verbum,amanasse continet e praepositione a qua Umbri quoque in Iguvinis tabulis pro Ma sive ἀμφί utebantur, et praeterito mana sed moenivit sive murioit compositum quid autem verbo circummunivit designetur, docet Rein ius I, I25 ad inscriptionem Bovillanam apud Oreu. n. I515. in qua legitur Aediculam, araam, septum rusum, uetustate diruta restituit. Ne repetam, quae einesius ibi satis prolixe disseruit, addam solum, quae Varro L. L. VII, 13 exis scripsit: Extempla est continuo, quod omne templum esse debet continuo septum, nec plus unum introitum habere. Quod a Varronoeontinuo eptum, id a Paulo Diacono consiptum, clavis praefixum, secundum Ennium vocatur est igitur περίβολος sive στερίφραγμα tota vero inscripsi si vertendar F. Trebiis Tr. Med. tvv. amanassessi N. Trebius ebi filius Meddi tuticus septo conclusit.

30쪽

B. In Itera inscriptione, Pompeiis A. HI3. maiusculis literia in marmore albo reperta, quam Micinus quoque in opere Monumenti perueratre alia atoria degli anticti popoli Italiani ceti inscripto Firma I832. tav. CXX, 3. exhibuit, additur Isidu profvited

h. e. Isidi consecravit sive dicavit in quo Isid determinativus casus est, alias Isidum scriptus Profatte praeteritum Latino profanavit respondet, de quo Varro L. L. I. M. urina nominata, inquit, quod Pontifices in sacrando fati sint finem hinc profanum est, quod ante sanum coniunctum sano hinc profanatum, quod in sacrificio sanatur, id est, ut sani Iege sit. In his Varro profanatum appellasse videtur, quod diis primo oblatum, mox distributione profanandum sacrum fuit unde profanare, sicut ex iis quoque Verrii Flacci verbia, quibus Festus . . porriciam contradicit, intelligitur, signiscat etiam ante fanum statuere et oblatum diis dedi re praenomen, et filio et patri commune, elisa -- plicandum sit, quod Tuscum proprie praenomen est, in dubium vocari potest, etsi Velia Lucanias oppidum atque historicus ille a Decio Magio Campanorum principe nobilissimo, oriundus Veliejus Paterculus dicitur: nam secundum Valerii Maximi epitomen de nominum ration supra laudatam apud Romanos Fotero in Praenomen abiit, quod OIentibus

nasci Iiberis parentibus indebatur, atque oleo dicebatur Sabinus iue Valarius, qui V Ieria gentis auctor secundum Dionys Halio. II, 46. cum Tatio rege Romam venit Euam Popidi nomen varie scribitur Marsorum ducem enim Silonem, bello Italico eeleberiimum, Florus III, 18,6 cum Iutarcho Mari 33, 2 et or in V. 18. Popedium, eurius II 16 P paedium, Valerius Maximus III, I, 2. Ponedium, Strabo V, 4, 2. Πομπεδιον, Appianus B C. I, 40. cum Plutarcho Cati min. - Πομπα ἰδιον, quemadmodum Livius epit. 6. Pompaedium, Diodorus Sic epit. 37, I. Viuos Πομπαιον, imo Plutarchua in Amphiti. p. 762. Πόμπιον cf. r. Oudendum ad obsequenti Prodig. e. 16. nominavit. Sie Gruterus CCCCLVII, 9 et DCCCCLI, 13. in inscriptione Bu in Lucaniae ripedium vel Poppaedium exhabet, etsi opidius quoque scribitur in inscriptione Capuens apud Reinesium XIII, D. Quamvis vario acribatur vidi illius nomen, prima tamen syuaba, Iegenda est, unde literam, quotiescumque punctum sive lineola transversa inscribebatur, quod quidem in Herculanensibus inscriptionibus neglectum est, pro O accipiendam esse intelligitur C terum Pisidium rectissime scribi, Latinae inseripuones docent Pomptiorum parietina apud Orellium n. 2556 2557. 370st, illa praeeipue, quae in introitu ad Isidis aedem inventa tam Numeri praenominis usum quam Popidiorum de aede Isidis Pompeianae optime merita

testaturi

In hac inscriptione praeter praenomitia 'umeriuo et nihili omnino