Introductio in jus publicum imperii RomanoGermanici novissimum. ... Adornata à Gabriele Schwedero ..

131쪽

ano usque ad Mosam fi . quod Oeeidemas Prancorum dicebatur regnum,dc idem est cum Galeano, quod inde hodieq; καῖ an eleum audit pari itidem potestate attributae fuerunt. Et hac aetate Germania ex propriis suis ordinibus Comitia iterum colligere cinis pit, nam sub Carolo & Ludovico, quia eorum Imperium non Germaniam tantum, sed& Galliam omnem , Italiamque complecte batur, ex omnibus illis locis ad generalia regni Comitia Primores convocabantur & illitum quidem adhuc ita nobisci &ρ eboios distinguebantur. Evilescere tamen paulatim post haec populi auctoritas,ac omne gerendarum rerum momentum a nobilibus pendere coepit, e quibus etiam suos reliquae gentes subditae acceperunt Praefectos, qui suo tempore ad Comitia evocati. Facium hoc itai am Ludovici Balbi tempore, ut ex Mnemari Arehiopi copi Rhemensis Dist. I. ET IO. circa sin. colligitur, ut sic recte ab hac aetate solosΡrincipes quorum potestas quae cum tempore, etiam in Provinciis suis, acceperit incrementa, insea suo loco dicetur cura Imperii solicitasse, dici possie videatur. 1 F. Ex instituta a. illa divisione Imperii,

separatimque constitutis a Germania ex propriis suis ordinibus, Comitiis, clare iterum patescit Regni Germanici squod tamen tum adhuc Orientale Francoru Regnum dictum

132쪽

i d Romano Imperio distimstio, quae etiami usque ad.Ottonem I. mansit, nec usque eo

Germania vel vulgo Imperii Romani pars est habita. Seculo vero X. Ottonis I. auspii et is qui de Caesarea dignitas, qua Caroli po- steri perinjuriam exciderant,)& Italici regni

possessio aeterno foedere cum Germania rurisi sus juncta est, ita ut a Germanis electus in Cermaniae Regem, ab Italis sive Longobaris dis quoque pro Rege, & a pontifice, urbe aci suburbicariis Provinciis pro Imperatore protinus coli deberet, nulla licet auctoritatei Pontificis accedente:Quod etiam pactis inter Ottonem III. Imperat. hujusque Consangitit neum Gregorium V. Papam initis dein conisi firmatum, vid. e. u. Conrret. de fia ρ. c. st. Io.) adeoque Germanicis Re- gibus perpetuum Ius ad Imperatoriam digni- tatem quaesitum;) nihilo tam eminus mansit inter haee distinctio,&sua Germanis libertas, jusque Rem p. suam sine populi Romani consensu administrandi ; quemadmodum alias Resp. aristo quodam foedere σομμαχίας unitae, Iiberae manent, quod in specie de Belgicis contendit Grol. rn ologet. suo c. r. Neque ex eo, quod iam multis seculis Germania -- peris Romans audiat, sequius quid, vel eam idem numero illud Romanorum Imperium esse, colligi debet aut potest. Pervulis gare enim est pluribus consociatis Rebus-publ.

133쪽

PARTIs GENERALI spubl. ab una aliqua sociarum omnibus comis mune nomen indere. Ita quippe olim Achaeorum Resp. omnibus foederatis nomen dedit, dc urbs Romana omni b. sociis, hodieque Helvetii foederati omnes ab uno pago vulgo Suiceri, ut Belgic O-Germani Hostandi

nuncupantur. Cum ergo horum ad exemplum Imperii Romani nomen sociis Rebus-pub. inditum, non sequius quid inde colligendum est. Crediderunt Maiores nostri Imperium urbis Romae,quod vere est Romanum, dignitate praecellere Reguum Germaniae & Longobardiae, ut ut nullius ampIius esset potentiae. Itaque cum tres illae Res p. aeterno foedere coaluia ent,ab ea,quae opinione erat augustior, devolutum est nomen in totum corpusnon tam publico etiam Decreto, quam vulgi Consuetundine quam tamen circa annum Christi M. Primores etiam

Rei p. ipsique Caesares & es Germ. dum receptam loquendi rationem sunt secuti, approbarunt. Conrs . de Germ. ωρ. Rom. c. ro. add. Limn. ad Capit. Carol. yroem. vers.

Nom. Nec immerito sibi adhuedum

hodie ex perpetuo isto foedere Germaniae nostrae Reges titulum Romanorum I p. vindicant, prout erudite ostendit ita eorus in Di fert. da Sacra Rom. DF.sedi. a. P. I .feycy. Est

enim hujus is hodieque effectus, ut doceat, per injuriam sibi plenum in urbem Romam,

134쪽

caeterasque Imperii Romani partes Imperium arrogaste Pontifices, eademque recuperandi adhuc jus & facultatem superesse Germanorum Regibus, nec ullo vel donationis arolo Magno, sive Ludovico Pio, sive Ottone Ι. III. sive Rudolpho I. Alberto, sive Hen- - γrico VII. vel Carolo IV. denique facta dica inesse, quod iterum prolixe tractatur a Conrret.

17. Adjecit plura alia Otto I. virtute sua . rebusque gestis Magni nomen meritus Ger- .manorum regno, ut verὰ in summum felicitatis culmen sub eo evectum esse, dici possit, sed sequenti seculo XI. magis magisque ite rum lapsa est Imperii dignitas, cum ima tm ae . aetatis in Rege, Henrico IV. sci I. qui quin- ique annorum puer Henrico Patri, anno post- . quam in Rege unctus erat,tertio successerat, , muliebris Imperii filioli enim tutelam dc cum eademImperii curas ex mariti testamen to susceperat Agnes, Henrici III. vidua virialis animi dc virtutis foemina) perice si &absolutam libertatem meditantes Proceres sumaifali miscerent. Quanquam negari nequeat, tur. vid. Conrita. de Germamo Rom. c. I3.2 vel praescriptionis titulo in possessione securos

135쪽

iam tum sub proximis quibusdam Regibus a

Impp. detrimentorum Germanicorum semina haud mediocriter fuisse sparsa, quando

publicorum regni bonorum imprudento profusione, cum rerum gerendarum nervo, vim sibi aut horitatemque multum praeciderunt. Imo quod Proceros Imperii tantos Henrici IV. aetate cierent tumultus, bonam partem Antecessoribus ejiis adscribendu esse dixerim. Illi enim istorum,&praecipue Sacrorum, potentiam in tantum auxerant, ut postea ei coercendae impares succestares es.sent. Suffudit malis istis quoque frigidam Gregorius VII. Pontifex Rom. qui primus

dirum exeommunicationis fulmen in Sanctu Henrici caput aliquoties vibrare ausus, innumeras eo excitavit calamithtes, & vere Pontificium condidit Imperium, quod Successores ejus per plura secula, DEO invito, invito mundo,invitisImpp. adeo duxerut,ut sum os, medioximos, infimos sub execrabile iugum miserint. Licet autem post tam Henricus hiccelV. ipse, quam filius ejus Henricus V. nec non unusac alter succetarum reliquorii ad Fri de r. II. usque, contra scelestam Pontificu Rom. insolentiam, strenue antiqua Sacri Imperii jura defenderit ac vindicarit, rebeIIes coercuerit & in ordinem redegerit,deficientiu perfidia pro meritis castigaverit, & Ω- Iicibus armis ad pristinum obsequium imperata facere detrectantes reduxerit, in multis

inmens

136쪽

tamen , turbarum pertaesi, iuri Imperatorio, ac regio, plus quam aequum, cesserunt.18. Cum Friderico II. vero tandem prusca Caesarum auctoritas dc Germanici Impe- rii decus fere prorsus concidit, dc non gradu modo, non cursu, sed praecipite quodam Ia- psu, ut Conrang.de iis . I .loquitur,eorruit pro pemodu Germ. Res pl. Nil enim hodie de va- m Imperii corpore restat, quam truncus arC-sus,dcmale cohaerens ex fatali animorum dissensu, quos religionis diversitas, dc separatae singulis rationes, divisa consilia, vota, spes, metusque secreti & professi, in contraria o- qmnia jam pridem distraxere. Sed ut eo magis' de decrementis hisce constet,in rem praesenteire, de quae Imperii jugum excusserunt, vel . ab aliis exempta sunt, specialiter enumerare operae pretium erit. Non autem sequemuri hac in re ductum Rein i ii, in urumque, qui . omnes veteris Romani Imperat petu vincias, . quae, cum augustissimum adhuc esset, & in longitudines o. in latitudine V. I. gradus adhucdum compleret,sceptrum ejua cClU ere,

huc referunt, easque repetendi ac recuperandi jus fasq; Imperatoribus nostri , ex eo qu0d A. pin veterum Caesaru locu successerint, tribuut; i a mineratione, cum eo tempore, quo Carolus Magnus Imperatoris titulum accepit, eae non amplius in ditione Romanorum fuerint, P. nec jus aliquod in easdem Populus Romanus' G a amplius

138쪽

CApuT IV. Ioaprovinciis imperarunt. Carolo anno t64. defuncto, frater Ludovicus Imp. Galliana Narbonensem, Lotharius Lotharingi ae Rex Burgundica fratris hereditario jure acceperunt. Lothario hoc . annos post ann. 8ὸ8. scit itidem mortuo, regnum ejus Lotharin-gicum Carolus Calvus Gallicanus occupare voluit, sed repulsus est a fratre Ludovico Germaniae Rege. Anno tamen 87o.. inter duos fratres illos, cum adhuc viveret proximus heres Ludovicus II. Imper. duas inpar

tes Regnum Lotharingiae divisum eth. Quid tum factum fuerit Germanici, quid Gallici iuris,distincte ac dilucide docuit. Conring.

de . p. c. . Ludovico II. Imp. quoque anno I s. sine liberis defuncto, si non unicus, fallem primarius omnium Ludovici provinciarum ac Dignitatis titulique Imperatorii heres erat patruus major natu Ludovicus Rex Germaniae, sed Carolus Calvus Italiam cum

Caesarea dignitate majori fratri per summam eripuit injuriam, a Iohanne VIII.

Papa Romae coronatus. Occupavit praeterea injuste Galliam Narbonensem , vanaque ductus ambitione novum ibi condidit regnum, Bosoni uxoris Iudithae fratri commissum , quod a praecipua sui urbe Arelate, hodie Arte, quae non procuI a mari Mediterran. qua Araris & Rhodanus simul unu facientes mare illabuntur Arelatense dictum

cujus regni historiam in maestione Gervas

139쪽

PARTIs GENERALIs Tiberiensis erudite nuper exposuit ClarisK. Mader m. hoc regnu Arelatense si veBurgundi eum ab obitu Caroli Crassi per annos ultra triginta ac centum Bigularibus Regibus, a morte autem Regis Rudolphi III. quae contigit vi pacti cum Henrico II. Imp. primo initi, post cum Conrado succestare ejus renovati, in potestatem Germaniae Regum rediit, ita ut nihil juris in illud amplius Francorum sive Gallorum Regibus remanserit, sed citra omnem contrO- versiam regno Germaniae accesserit, atque

adeo amplissime promoti fines Imperii Cermanici, ab Ursa scit. in Helvetiis & Rheni

ripa, ac Iura monte, ad Rhodanum usque, Mare Mediterraneum dc Alpes,ac Lugdunum quoque Valentia, Vienna, Avenio, Arelate, Manilia, aliaeque praeclarae urbes Lugdunensis di Narbonensis Galliae, in nomen&ditio. 1iem Germanici Imperii pervenerint. Nam pertinuit ad Regnum Arelatense Ducatus

Burgundiae, Sabaudiae, Cabelisit & Augustae,

Principatus Pede montii & Auranii, Land graviatus Alfatiae, Comitatus Burgundiae, Habspurgensis, Ferretensis, Montis-Besi-gardensis, Carolinus, Nivernensis, Forestiensis, Valentinensis, Provincia, Geneva, Venesinum & Avento , Dynastiae Bressiae, Sa-

Iini di Noyerii, nee non ditio Delphinatus, Vivaretii, Auxerrae , uvand dc Forctgny,

140쪽

juribus PhilippoValesio Calliae Regi pro pretio CCM. pondo argenti vendidisse tradit, emptionis,sblutionis,& rati habitionisordinum Imperii tabulas in Archivis Regum Galliae extare scribens. Verum cum nec Bodinus, nec alii Gallorum, has tabulas unquam produxerint, nec post reperti s quod equidem sciam) qui se legisse prodiderint; praeterea Henricus V. initio seculi XII. post C. N. rebus Imperii praefuerit, Philippus Valesius autem sequenti seculo XIV. in Gallia rerum potitus,

Bodinianum hoc commentum jure meritoque explodimus. Praesertim cum a Lamfer in ro vander Eureh. inorigin. Dueum Sabaud. aeoton. Fri R. I. a. in vita nider. e. ast, doceamur, omissam a patre Henrico IV. propter multitudinem bellorum civilium, in Bur phin dia potestatem ita exercuisse Henricum filium, ut non modo Amad eum, Mauriennae Comitem c Otto Frisiuensis Taurinorum vocat Marchionem ) bellicis artibus inclutum , Sabaudiae cum Comitis elogio praefecerit; sed & Conradum Ducem Zerrngen sem constituerit Burgundiae Ducem ac Comitem, quanquam asti hoe Lothario succen