장음표시 사용
11쪽
enim in isqvliaribus eone iussum, in peccatis concepit me mater mea. Quae verba intelligi nequeunt de illicito parentum Davidis complexu ς siquidem ut Augustinus scribit in hunc Psalmum n. Io. quid David de adulterio natus erat de Iesse viro justo , ct conjuge ipsius uid es quod se dicit in iniquitate cone tum , Nisi quia trabitur iniquitas ex Adum Z Multo minus cum Socinianis id acceperis de peccatis a Davide
propria voluntate , postquam regnum obtinuit, patratis: nam Uriae intersectio , S alieni tori violatio nullam habent connexionem cum Davidis conceptione , nisi quatenus materno ex utero traxit fomitem peccati; quod pariter est Vitiatae originis argumentum . Respondebant Pelagiani plurali illo numero tu iniquitatibus, & in peccatis, aperte actualia peccata monstrari, cum Originale unicum asseratur . Ast Augustinus cap. 46. Enchi,id. num. II. ita cavillationem istam exsufflat:
Neque hic dixit in iniquitate vel pereato, eum er hoc recte dici possit: sed iniquitates O peerata disere maluit; quia ct in illo uno , quod θin omnes homines pertransiit, atque tam maguum es, ut eo mutareturer eonverteretur in Neeesstatem mortis humana natura , reperiuntur ,
Ilauisupra disserui , plura peccata. Haec plura peccata sunt ab Augustitino explicata praecedenti cap. 4s. sunt autem super hia, secrilegium , homicidium , fornicatio , furtum , ct avaritia . Vide lib. praecedentis P. X M . Prop. I. Ad refellendam novorum Pelagianorum audaciam addo in Hebraico textu legi t 'nae urinii, it una 'in Ecee in iniquitate formatas Jum , ct in peccato calefecit me mater mea . Ubi iniquitas ct pereatum singulari numero effertur , quemadmodum in Uersione Chaldaica, Syriaca, ct Arabica. Osa ECTIO REFELLITUR. Unum est, quod ex veteri testamento Pelagianorum defensor I IIanus opposuit. Ezechielis xvi ii. v. go. habetur : Anima, quα pce
ea verit ima morietur : filius non portabit iniquitatem patris, ct pater noπ portabit iniquitatem filii: justitia justi super eum erit, ct impiet impii erit super eum . At si esset peccatum aliquod originale, filius por taret iniquitatem patris, & impietas impii esset etiam super postero
Nullum est ergo peccatum istud originale . Resp. I. Nego minorem et Propheta enim promittit gratiam novi testamenti, in quo regenerati masorum suorum poenis non afficiuntur, ut olim m lege Veteri, quando Deus visitabat iniquitatem patrum in filios usque iri tertiam , & quartam generationem, sicut legitur Exodi XX. s. R Ierem. xxxi I. I 8. unde in Israel invaluit proverbium iuud: Patres comederunt uvam acerbam , ct dentes filiorum obstupefiunt , eodem cap. EZech. v. 2. Deus itaque promittit hanc parabolam ulterius non suturam in proverbium in Israel, quoniam regenerati debita pa
12쪽
Liber Decimustertius. Cap. I. I
rentibus poena minime constringuntur, sed personalium malefactorum supplicio mulctantur. Hac per Ezechielem Prophetam promissio es novi testamenti, quam non istelligis, ubi Deus regeneratos a generatis , si jam is majoribus aetatibus sunt, secundum propria fatra diserenis r aies. Pater lib. ii I. Operis Imperf. contra Iul. cap. 38. Et quidem prover-hium illud nulla ratione de originali peccato, sed de solis aetualibus apud Israelitas vigebat, cum hi tamen Originale peccatum concordissime agnoscerent, ct illud appellarent, auctore Aben-Esra, Figmentum malum, eordisque praeputium. Primo enim Adae peccatum non solum visitat vindex Dei justitia usque in quartam generationem, sed in generationes mille; nec solius Sethi vel Enos, sed nostriim quoque dentes obstupuerunt ob protoparentis comestionem. Deinde liquet ex praece. denti versu i 8. loqui Ezechielem de parentum peccatis personalibus , quae ad quaedam genera simul cum virtutibus oppositis reducit in se is Commentariis Hieronymus ς ut sunt idololatria, haeresis, adulterium,
aliaque a Propheta ibidem enumerata. Secundo respondetur dist. eamdem minorem : Filius portaret inruquitatem Patris, nisi ci suisset remissum originale peccatum , aut actualia patraret, concedo: Si peccatum illi remissum foret, ct justitiam operaretur, & custodiret Omnia praecepta Domini, nego. Versu proinximo s9. declarat Propheta, quod Filius non portabit iniquitatem Patris , si Iegem impleverit, aut si impius est, egerit poenitentiam; Sc loquitur de Israelitis . quibus per circumcisionem peccatum originale deletum erat. Quo cino jure hoc testimonio abuti possumus adversius originalis peccati transfusionem , dum sermo instituitur de actuali , Se ad filios Israel a priori illo peccato solutos
PRO sirio II. Eadem Catholica veritas confirmatur novi Testamenti locupletissima auctoritate. Tria pariter ex novo Testamento producam prae ceteris argumenta . Quorum esto primum . Apostolus ad Rom. v. ia. scribit: Sicut per unum hominem pereatum in hunc mundum turravit, σ per peccarum mort , ita in omnes homines mors pertransiit, in quo om s pc eaverunt . Et in I. ad Corinth. cap. xv. ai. Per hominem mors , ct per hominem resurrectio mortuorum . Et fleat in Adam omnes moriuntur , ita edi in Christo omnes vivi abantur . Uindicavi a falsis haereticorum interpretamentis utrumque locum praecedenti libro cap. I. ct cap.XI ri. Addam modo , perperam a Pelagianis ita explicari, quasi omnes moriantur anima , propterea quod imitentur praevaricatorem Adamum . Primo quoniam ostendi agi utrobique de morte corporis, cum Aposto- Ius peccatum a morte distinguat, & priori loco v. I 4. affirmet ob Adae delictum mortem regnasse etiam in parvulos, qui Adam imitari non . Possunt; in altero autem de resurrectione corporum ver ha faciat. Dein
de non per hominem, sed per Angelum primo, posthac per Evam pec-
13쪽
1 o De Theologicis Disciplinis
eatum pervast, si de imitatione tantummodo disceptetur. Praeterea instituit Apostolus comparationem inter Adam, & Christum : S illum peccati auctorem declarat, istium gratiae; illum mortis, istum . resurrectionis . At Christus gratiar & resurrectionis caussa est non per imitationem duntaxat et sed per veram propriamque participationem virtutis suae in his qui justificantur, & in omnibus qui resurrecturi sunt. Adam ergo erit vere proprieque caussa mortis S peccati in singulis qui
moriuntur. Legendus omnino Augustinus Ep. is . olim 89. lib. i. de Peccat. meritis cap. Io. II. de Nuptiis cap. 27. lib. II. Operis Imper L contra Iulianum n. I 6, &c.
Ioannes Phereponus Animadv. ad Epist. Augustinianam Is . I. r. & ad Epist. iv 6. M. a. ausus est stribere Augustinum locum Pauli ad Rom. v. confidentius explicavisse , S sese demonstrasse Apostoli proletarium Interpretem . Proletarium dicit Plautina phrasi , idest plebeium, ac pauperrimum . Etenim, inquit, hunc locum Pauli pertinere ad
adultos tantum , qui peccatum Adami imitantur ostenderunt dudum. viri doctissimi. Sed & hujus censeriae notae caussam profert ex Graeco textu, in quo habetur - - παντου suap- , nimirum , eo quod omnes peccaverunt. Etenim μ' st est quia vel eo quo ἰ non in quo, ut a. ad Corinth. v. 4. S ad Philippenses m I. I 2. Haec ex Erasino , qui Comment . ita hunc Iocum scribit ἐπὶ iungi paterno casui, quoties idem est ac super, ut ἐπὶ τυ γ b, super terram, ἐπὶ παντ- . super ownia: item
eum tempus indicat, aut dictionem , ut ἐπi Καναρος Οκταζίου , Nperante Celare octavio. Iungi autem dativo cum potestatem significat, ut ἐπὶ τῆ earmes , auctoritate, vel nomine Rexist aut cum indicat caussam vel eminentiam , ut ἰπὶ , De mortis ς denique cum Iupra , ut ἰνῖ- , Iisper columnam . At cum dativo ad significandum D nus quam reperitur. Ex Erasino tam Phereponus in Augustinum ex scanduit. De Ioco altero ex s. ad Corinth. xv. 2 a. ait nihil ad rem facere. Vult enim Paulus , quod sicut unus Adamus mortem induxit in mundum Momnibus, qui eum imitantur , morientibus; ita quoque Christus hea tam resurrectionem allaturus sit omnibus , qui ei parebunt. Nullus hic sermo de peccato infantium, qui conditione naturae, quia ex hominibus
mortalibus nati sunt, non quasi supplicio de iis sumpto moriuntur.
ne S , vel talem plurimos , atque inter hos Augustinum, circa sacrarum literarum expositionem Interpretes Catholicos vellicantium quod tantam operam non dederint literis hebraicis, graecitque , quantam NO-vatoreS impendunt . Iure ergo vindicaho Augustinum ad ersus Phere-Ponum testimonio & auctoritate eorum , qui hoc etiam literarum studio floruerunt, maxime Protestantium : nam Catholici uno ore pro
bant S. P. Augustini doctrinam , eique pollice utroque subscribunt.
14쪽
Ergo Gerardus Vossius de Haeresi Pelag. Iib. a. p. i. thesi a. observat intestimonio Pauli considerandam particulam Per, quae causam effcientem significat. Tum Voculas Τρ - , is quo, quae posteros in Adam peccasse docent: vel si eas quia, sive propter quod transferre mavis , adaequatam mortis caussam , quaeque in infantibus quoque locum habet , Ostendunt. Ita hunc Iocum explicare ait memoratus Uossius praeter Augustinum , Scriptorem Homiliae de Adamo &Eva, quae tribuitur Chrysostomo , Theodore tum in Psalm. I., Prosperum de Vita contemplativa lib. III. cap. II. Sedulium in cap. ix. ad Rom. Faustum quoque de lib. arbitrio lib. I. cap. Ir. Carthaginense Concilium & Arauxicanuin II. utrunque Canone II. Grotius in Epistolam ad Rom. 'E δ, inquit , in quo , hic est per quem: quomodo . . cum dativo sumitur
mus hoc Ioco : Illo labente, Er ii, qui de ligno non comederunt, per eum omnes mortales Diti sunt. In quo vertunt, & effectricem peccati caussam his voculis significari demonstrant Clarius , Zegerus , & Iacobus Cappellus, quorum Comment. habentur volumine Sacrorum
Criticorum septimo . Idem praestat Brianus ' altonus in PoIyglottis : ia quibus observanda est versio Arabicae Mors pervasit in omnes Bomines, cum omnes jam peccaverint. Tum Aethiopica, de qua praecedenti Ii-hro cap. I. Utraque enim commonstrat mortem in singulos pervasisse ,
etiam in infantes , ob primum S antiquum Adae peccatum . Smidius Bibliorum suorum pag. iooo. ita exponit verba Pauli: In quo omnes homines peccaverant, nempe in uno illo homise e Mamo . Et observat ἐπὶ usurpari pro is Matth. I 8. s. ad Rom. IV. i 8. ad Philipp. I. 3. Aia fert & Scriptorum Graecorum exempla Pyndari praesertim , ct Hesiodi dicujus est pervulgatum adagium, F ε -- --., Modus is omnibus rebus optimus es. Postreino Theodorus Bera carbitror enim istos suffcero in notis ad novum Testamentum pagina editionis Cantabrig. 4os. haec ad rem nostram . In quo homiue ἐν - , ides, a, - , videliset uno illo homine, ut humani generis sirpe. Fuit enim omnino crenda ratio , cur ab uno homine peccatam ct mors in omνes bomines perusseris: nee alia asserri potest ratio : quod tamen perspieuitatis caussa
exprimere non dubitavi. Novum autem nou es, ut ἐπὶ pro ἐν accipi tur , quamvis repugnaute Erasino , ut Marc. a. 4. ad Hebraeos IX. I7.er passim apud idoueor etiam aut res . Et eum a n,a Graecis sit femi nisi generis, nos potest stare eorum sententia, qui relativum quo vo-Iuua referri ad peccatum. Erasinus quatenus, vel per hoc quod, ut mordicus teneat errorem, quem semet ex Origene arripuit, haec uimirum ad incitationis peccata pertinere : nempe , ut simili quoque rationec quod recte prorsus damnavit ea gustinus adversus Pelagianos iu aDtera eollationis parte statuatur , uos per cirilium sola quoque imitatio-- , non autem per i ius spiritum ἀμγmoti incipere bene velle, o B a bene Dissilirco by COOste
15쪽
bene farere . Sis enim statuendum esset, ut sibi eoustaret antlahesis. Tu quid sit a scopo aberrare, ct errorem pertisacius tueri. Hactenus The
Infertur ex dictis primo, quam temere & impudenter Phereponus appellat Augustinum proletarium interpretem , dum Augustini aianam expositionem probant plenis calculis Concilia , Patres, & Τheois Iogi etiam Resormati linguarum peritia doctissimi. Secundo colligitur celeberrimos Theologos , quos contra Augustinum stare autumat, essesbium Erasmum , & perpaucos Pelagii, Arminii, & Socini gregarios. Sequitur tertio Erasmum aperte revinci sacris , profanisque testi inoniis apertissimis , in quibus particula μ; cum dativo usurpatur pro In- , S effectricem caussam significat. Imo eiusdem significationis est in dumbus locis, quae opponit Phereponus, idest in a. ad Corinth. V. 4. S ad Philipp. III. ia. nam ea verba is φ, eo quod, in primo loco caussam indicant ob quam in corpore ingemiscimus t in altero voculae ipsae ιν In quo, demonstrant in Christo Iesu electionis nostrae caussam esse. Rurissus consequitur nihil efficere aut Erasmum, aut Phereponum, etsi gratis concedatur particulam ω ad Romanos v. idem esse ac , eo quod , Vel quatenus. Indicat enim in hac significatione omnes homines mori , eo quod peccaverunt. At complure S ex morientibus, ut sunt infantes, non peccaverunt actualiter: Ergo originaliter. De verbis Apostoli in I. ad Corinth. cap. XV. vide quae diximus praecedenti libro cap. XI II.
Alterum argumentum sumitur ex iis Iocis, in quibus ostenditur Christum Dominum universos Adae posteros redemisse, & pro omnibus mortuum esse t quod assirmat Apostolus ipsomet quinto ad Romanos capite vers s. oriqua pro uobis mortuus est: Sc a. ad Corinth. V. Vers. I . Giri as enim Christi urget nore aestimantes ine, quoniam si unus pro omnibus mortuus es , ergo omnes mortu; sunt. In qua universali
sententia etiam parvulos comprehendi nemo non videt. Nega cita Augustinus Iulianum premit lib. vi. cap. 4. num. 8. & cap. IX. n. 24. are a Cissum etiam pro parvulis mortuum, ut eximas eos denumero
mortuorum, Boe es de costagio precatorum . Si autem ct pro ipsis mortuus es et Ergo θ' ipsi mortui sunt. Et infra : Si nutum tra opeccatum Parvali, non sust mortui. Si non sust mortui, ποπ est mor-mus pro eis , quι non es mortuus nisi pro mortuis . Tu autem jam imprimo tuo libro contra reos elamans dissi, Chrisum etiam pro parvulis
mortuum. Nullo modo igitur negare permitteris eos traθere originale
peccatum. Nam mortui unde, si non inde et aut propter quam mortem parvularum mortuus est , qui uon es mortuur nisi pro mortuis r Enirria Vero perspicuum est Apostolum mortuorum nomine nequaquam intelligere illos, qui de corpore exierunt, sed qui in delictis mortui sunt ,
ut Augustinus demonstrat memorato cap. 4. num. 8. ex contextu ad
16쪽
Liber Decimustertius. Cap. I. 13
donant vobis omnia delic3a e delens quod adversum vos erat Girographum decreti, quod erat contrarium nobis , ct ipsum tulit de medio ,
a gens illud eruet: atque citato cap. 9. num. 2 . ex Epist. ad Hebraeos cap. a. i . ubi Christus dicitur mortuus, ut per mortem deserueret eum,
qui habebat mortis imperium, idest diabolum. Vide & Operis Imperfi
Erit tertium argumentum depromptum ex necessitate baptismatist de quo Ioan. II i. g. legitur : Ni quis renatus fuerit denuo , non potest videre regnum Dei. Baptizantur itaque parvuli, ut possint ad regnum Dei pertinere . At nemo baptizatur nisi in remissioneni peccatorum . Hahent ergo & parvuli peccatum aliquod per Sacramentum regenerationis delendum . Atque maiorem propositionem admittunt Pelagiani tam aperto Evangelii testimonio coacti, distiirguentes inter regnum coelorum & vitam aeternam , ut mox dicam , dolosa az pertinaci vafritie . Neminem vero tingi baptismate nisi ut moriatur peccato , Augustinus hac manifestissima argumentatione demonstrat. Scribit Apostolus ad Rom. VI. g. Ouicunque baptizatifumus in aristo ID , in morte ipsius baptizatifumus . Dicendo , Ruticunque , non utique par Uulos facit exceptos . Ergo & parvuli baptigantur in Christi morte. Baptirari autem in Christi morte nihil est aliud , quam mori peccato , ut proxi mo versu II. Paulus aflirmat. Si ergo adtende Augustini illationem lib. VI. contra Iulianum cap. g. num. . ct cap. 4. num. Io. Si ergo peccato non moriuntur parvuli, praealdubio in Chri morte non baptizantur . Si in Chrisi morte non baptizantur , non tu Gripo baptiza tur . Quicunque enim baptizatifumus in Christo Iesu, in morte uox
baptizati sumus . In Chrso autem baptizantur, pereato ergo morius rur . Cui peccato , quase te, nisi quod Originale traxerunt ZMale autem a Pelagianis distingui Regnum coelorum a vita aeterna S. Pater pluribus argumentis demonstrat, quorum praecipua haec sunt in Principio Marc. xvi. I 6. apertissima est Salvatoris sententia : Qui erediderit , ct baptizatus fuerit samus erit, qui vero noti eradiderit, condemnabitur : At qui condemnatur non est particeps aeternae vitae: Ergo nequit aeternam vitam consequi quisquis haptigatus non est . Insuper Matth. XXV. 34. Christus dicturus est electis : Possidete paratum vobis regππm . pro A imo autem Versa 46. Iegitur, Dunt jusi ad vitam aetertiam : Regnum itaque & vita aeterna idem omnino est . Praeterea quis vitam aeternam , nis prorsus desiprat, cogitare potest extra societatem Christi, qui est vita animae, ae incommutabilis veritas Pertractat
Augustinus haec tria argumenta lib. Iri. de Peccatorum meritis cap. 3. num. 6. S 7. uartum addit lih. iii. de Origine Animae cap. XI. num. 17. Ioanne S enim memorato Ioco expresse ait non baptizatos excludi a
regno Dei. At regnum Dei non illud accipiendum est, in quo Deus potestatem mercet, hoc enim modo regnuia Dei etiam ad inseros extenditur .
17쪽
ditur. Est itaque regnum Dei prorsus idem , ac vita aeterna . Rursiis Iib. v I. contra Iul. cap. 19. num s9. ostendit ideo secundam nativitatem esse institutam , quia nativitas prima est damnata ἰ S consequenter pueros non renatos in priori damnatione manere . Postremo lib. it r.ejusdem operis cap. 3. num. 8. quaenam absurda ex fictilia illa distiniactione profluant, hisce verbis declarat: Non eos dicitis non debere baptizari , sed pro magnitudine sapientiae vestrae res mirabiles dicitis . DL Saeramento Salvatoris baptizantur , sed non salvantur e redimuntur , sed non liberantur lavantur sed nos abluuntur; exorctgautur exiss santur, sed o potestate diaboli non eruuntur. Haec fune sententia-rtim portenta ve raruis, Me inopinata m steria dogmatum novorum , baee paradoxa relagianorum bareticorum mirabiliora quam Stoicorum Philosophorum. Ut enim Me dicatis , timetis audire, Si salvantur , quid in eis aegrotabat Si liberantur, quid in eis servitutis vinculo tenebatur 2 Si abluuntur, quid in eis latebat iωmundum Z Si eruuntur, qtio werito erant sub diaboli potestate, qui propria iniquitate non erant rei, nisi quia trahant, quod uexatis, originale peccatum Z Huc etiam
spectant argumenta, quibus probat magnum supplicium esse excluderea regno coelorum innocentem Dei imaginem, de quibus plura in Supplemento superioris libri cap. a. Raru TANTUR OBIECTA. b. I. Ex eadem epistola Pauli ad Rom. , unde prior argumentatio petita est, cap. v. vers. Is . constat gratiam Christi in plures abundare,
quam Adami delictum : Multo magis eratia Dei c. inquit Apostolus J 9 donum ingratia unius bominis Fesu Christi in plures abundavit. Gratia,& donum in gratia, praecipuum saltem , quod est vivificatio per Christum , non pertransit in omnes . Ergo multo minus in omnes pervasit Adae delictum . Praeterea eodem versu legitur: Duius delicto multi mortui sunt: &vers. I9. Sicut enim per inobedientiam unius Bominis peccatores constituti sunt multi: ita per antas obeditionem justi Uituuntur multi a Si multi et non ergo omnes. Item codem capite versui3. habetur: Sicut per unias deliolum in omnes homines in condemnaintionem: sie ct per unius justitiam in omnes homines in iusti eationem
vita ἰ & in i . ad Corinth. xυ. et a. Sisust in eAdam omnes moriuntur ,
ita edi in Christo omnes vivificabuntur . Atqui non omnes in Christo vivificantur, non omnes justificationem vitae participant: Igitur neque omnes in Adam moriuntur, neque ob eius praevaricationem obnoxii sunt damnationi. Resp. ad primum Gratiam Dei multo magis abundare, quam delictum, propterea quod peccatum Adae nobis temporalem mortem promeruit, R gratia non solum corporis resurrectionem, sed etiam vitam
18쪽
Liber Decimustertius. Cap. I. Is
perennem ae felicissimam confert: nec solum originala peccatum diluit, verum etiam actualia , ct quae homo propria voluntate perpetrat et in super non soluin sussicientis gratiae adjutorium nobis propter Christi merita datur , sed etiam essicax & eo , quod perdidit primus homo , longe praestantius , ac tale , quod ptaedestinatoS reddit perseverantes . En .
ergo gratia superabundans delicto . Haec est responsio Augustini seri-hentis lib. II. Op. Imperf. num. 8s. Duid est multo magis abundavit Z nisi quia omnes , qui per ciripum liberautur, temporaliter propter dam moriuntur, propter ipsum autem Christum siue e viliari sunt Et post pauca . Multo magis abundavit, dixit, non in magis multos, ides, non in plures . Quis enim non videt plares esse in genere bumano, in quos non abundavit i Ut ex pluribus ostenderetur quid universae Muf- se justo judicis deberetur , nisi ubi veliet spiritus piraret, er Deus quor diguaretur vocaret, Er quem vellet religiosam faceret. Legito & librum II. de nuptiis cap. 27. num. 46. Atque haec responsio liquet ex proximo vers. I 6. in quo Apostolus explicans majorem gratiae essicaciam, Nam judicium, inquit, ex uno in Gudem tionem ' gratia amem ex multii deli iis in justificationem . Quare ea verba, multo magis gratia Dei abundaoit in ptarer, ad copiam ubertatemque donorum , non ad num eis rum filiorum Adae quorum plurimis gratia consertur, sunt reserenda :quod & versio Arabica exprimit aperti ili me : est enim, Abaudavit vehementer per gratiam, suae unius bominis es Pesu arisi, uberrimam tu quamplurimos . Et quidem is tu plures non demonstrare comparatio in nem personarum etiam ostenditur collatione Versionum e habet enim . Graeca, . ς πολλαπ, in multos: atque ita etiam Syriacat & Aethio
Ad secundum respondendum est, multor qui moriuntur ob Adae delimim esse omnes ; nam praecedenti versu i a. iam Apostolus scripserat, In omues homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt. Sunt ergo illi multi isti omnes. Etenim etsi aliquando multorum nomine non omnes intelliguntur; tamen ubi dicuntur omuer, vereque sunt omnes , recte Geuntur dr multi, lib. I I. Op. Impers. num. I 4s. S lib.vI. num .8. Non enim filii Adae, in quos mors pervasit, omnes simul tam exigui sunt numeri, ut multi dici non possint, quomodo quinque digiti unius manus sunt omnes ,. nec tamen multi, S quatuor Evangelia omnia sane , at non multa sunt: capilli autem omnes promiscue omnes, multique dicuntur Ouae exempla profert ipsemet Augustinus . Eadem ratione Gen. xv ii. s. dicitur Abraham Pater multarum gentium, quae
cap. XXI I. I 8. appellantur omne1 gentes terrae. Usurpatur etiam vocabulum primum pro ulteroe Luc. vi I. 47. Matth. x X. 28. aliisque in locis compluribus .. Multor ergo scripsit Apostolus, ne quis crederet Adae peccatum perpaucis obfuisse . .
19쪽
S in altera per caussa damnationis in Adam, & caussa vivificationis in Christo significatur ἔ fitque comparatio inter primum hominem , qui fuit idipus secundi Adam , S ipsum humani generis Redemptorem , non
intermortuos & vivos , inter damnatos ac praedestinatos, inter quos nulla reperitur aequalitas. Sensus est ergo , quem S. Pater tradidit lib. 2. de Nuptiis & Com. cap. 27. his verbis: Omnes autem dixit ad tondemnaissionem per Adam, ct omnes ad justificationem per cirisum; eum utique non omnes eos qui moriuntur in Adam transferat Christus ad Ottam: sed omnes dixit atque omnes, quia sicut sise Adam nullus ad mortem, ita sine Christo nullus ad vitam. Sicut dirimus de liter aram Magistro ,s in civia rate solus est, Omnes sella literas docet, non quia omnes discunt,sed quia nemo nisi ab ipso. Vide etiam quae diximus cap. x ii I. praecedentis libri
disputantes de morte, & resurrectione corporum adversu S Socinum. Rursus objiciunt Pelagianir Carnalis generatio est simul ab Adaismo , ct Eva. Si ergo per carnalem generationem contraheretur peccatum , S per istud in omnes homines mors pervaderet; non diceret Apostolus : Per unum bominem peccatum in hune mundum iureavit. 9' per peccatum mora: sed potius per hominem simul ae mulierem . Igitur peccatum generatione non contrahitur, sed magis imitatione. Hujus argumentationis falsa est minor. Ideo enim dictum es, per nnnm Bominem, non per duos, quia non a femina concipiente, Er ρ riente , sed a viro seminante est geNerationis exordium z aut quia jam 1 ois funt duo , quando per coitum una fit caro. Ita S. P. lib. 2. Op. Imper L num. 83. In cujus responsionis confirmationem proferri potest al- rerum testimonium Apostoli ad Hebr. X r. I a. ubi de posteris Abraham ait , Ab uno orti Dut, quamquam S a Sara traherent originem . Enimvero peccatum & mortei a muliere in nos derivari alibi divinae literae contestantur. dicente Davide Psalm. L. . In peeeatis concepit me
mater mea , ct EccI. XXν. 33. eamunere Ditium factum es peccati, erper illam omnes morimur.
Objiciunt ulterius. At idem Apostolus ad Rom. iri Is . inquit: Ubi enim non est lex, uec praevaricatio; ct in a. ad Corinth. v. Io. nes euim nos manifestari oportet ante Tribunal Christi, ut referat unusquisque propria corporis, proutgessit, sive bonum, sive malum . Erg
in parvulis non est praevaricatio , cum nulIa sit lex ; nec erit supplici uiualiquod , cum in proprio corpore nihil gesserint. Respondet S. Pater Epistola ad Hilarium Is . num. ls. in parvulis esse praevaricationem Iegis, quae in paradiso data est; eadem enim lege praevaricata nascitur homo ex Adam cum lege peccati, & mortis. Ad postremum ex 2. ad Grinth. idem Augustinus lib. vi. contra Iul.
p. IO. n. 29. tria respondet. Primo sic adversus Pelagianos argumen inlationem contorquet: Dirum ipsi ante tribanai Christi manifestahuntur, aut non Z Si non mavissabuntar, quid te adjuvat isa Λα-
20쪽
tentia, quando ad eos πον pertiset, quorum nune agitur e fa M omum manifestabuntur, q*omois reportaς eorum quisque quodgessis, quinibu gessit, risi quia pertinet σου eor, quod per tarda ct ora gestantium site eredant. sve non credunt Z Deinde ait hunc locum aecipiendum esse principaliter de adultis : Propria enim tarporis sui dixit, quod ad suumquemque isseipso jam viventem pertiset . Inquit demum posse pamvulum ante tribunal Christi non baptizatum reportare malum, ides damnari, licet nihil actualis euiae patraverit; quomodo fatentibus Pelagianis haptizatus, etsi nihil Mni operis gesserit, maximum honum, scilicet, regnum coelorum a Domino consequetur. Vide ergo . ait S. Pater, quam importune nolis ρGrvulum de alieno peccato reportare malum , ct velis eum de alieno recte facto reportare bonum, non
qualecunque , sed Dei regnum. lieπ m quippe opus es cum eredit per alterum, fleui alienum opus fuit cum peccavis in altero.
Patrum quoque traditione , O Merorum Coneivorum auctoritate commonserari originale peccasum.
C ricTAM ab Augustino, atque priscorum aetate inauditam originalis reatus transfusionem objiciebant PeIagiani, qui his verbis S. Patrem audebant Iacessere : GUtearis erra neeesse est origi is, quos finxeras, interiisse pereatum. Quibus in a. de Nuptiis cap.xi l. Augustiis nus respondet: Non ego finxi originale pereatum , quod eatselisa fideseredidit antiquitus , sed tu, qui boe nexas, sine dubio es novus haere- risus . De ista ergo antiquorum fide modo videndum est . PROUsITIO I. Ex scriptis priorum Patrum depromi possimi pro originali peccato luculentissima testimonia. In primis S. Ignatius in Epist. ad Trallianos hoe peccatum appeIIat
λασεμω, impietatem ac praevarieationem antiquam . Sequitur
Dionysius Areopagita, qui expresse exitialem mortem esse ab pe eato scribit cap. I ii. Ecel. Hierarchiae; sed qui hujusmodi opus Areopagitae abiudicant, etiam negant illius Auctorem esse antiquiorem Augustino . Proximus est Iustinus Martyr, qui in Dialogo cum Tryphone scribit humanum genus per emam in mortem, Ieduitionemquest emtis eoneidisse , atque inter primum & secundum Adam hane constituit antithesim , ut fleat unius inobedientia caussa es damnationis omnibus . qui eorporaliter ab eo dessendum; ita orsi obedientia eo eri vitam iis, qui per tuum spiritualiter regenerantur. Accedit Tatianus , qui in orat. contra Gentes ait, Nos propter priscorum hominum inobedienis