장음표시 사용
21쪽
as 'De Theologicis Disciplinis
naei Lugdunensis Episcopi illustria Verba produxit Augustinus in I. contra Iulianum libro, cap. m. num. s. Iste ait: Non aliter salvari bo miser ab antiquaserpentis plua, nisi creduπν in eum, qui seeundum similitudinem earnis pereati in li no mari rii exaltatus a terra omnia
traxit adse , ct visi avit mortuos . Sunt haec verba lib. I v. adv. haereia ses cap. s. Addit S. Pater alia non minuS illustria ex libro ν. cap. ici. longe plura depromi possunt eX lib. III. cap. 2O. lib. V. cap. 14. l .
S ai. quae in libris de Haeresi Pelamna collegit Gerardus Vossius . &in suo Thesauro Iodocus Coccius De Origene , etsi permulta possunt
asserri, ut fecerunt laudatus C eius, L 'Herminier, Mucat, aliique, nulla nos angimur cura, utpote quem praelusita Pelagianis persuasum habeamus e imo quae citantur ex Origenis Commentariis in Epistolam ad Romanos, ubi de Originali peccato edisserit enucleatius, aliaque loca plurima adscribenda censemus paraphrastae ejus Rufino . Atque Homiliae in Leviticum , unde plura promuntur, num Origenianae sint, controvertitur . Nos tamen contra Cocum, & Hottingerum Origenianas fatemur , aut saltem incerti Scriptoris , nam stylus demonstrat non esse S. Cyrilli, ut hi, aliique Remonstrantes, opinantur. Gregorii Naziangeni perspicuas apertissim atque sententias assert S. Pater Augustinus eodem libro cap. v. num. s. Ouibus addo quae Nazian genus scribit orat. ii. in Pascha, Nos ab initio per peccatum lapsisumus: atque oratione ad Arrianos XXν. Omnes , qui emamo participavimus,atqua a serpente in fraudem inducii fumus per peccatum mortui, ae pereaeissens e amam saluti restituti , atque a ligno lita unde excideraiamur , per senominiae lignum reducti sumus. Basilii ex prima Homilia deIejunio insgnem locum vide ibidem apud Augustinum num . i8. Sunt alia aeque illustria cap. 4. Const. Monastic. Hom. in XL. Martyres , ct in sermone de Paradi so, ubi haec eleganter : Horida quidem es rosa , fes ibi tripitiam insigit. Nam quotieseunque florem hune video , peccati
mei admoueor , per quod terra, ut spinas ac tribulos proferret, condeminnata es. Athanasii orat. a. contra Arrianos haec sunt verba . Lapso damo in omuer homines peceatum dimanavit.
Agendum paullo accuratius de S. Jo. Chrysostomo , quem Iulianus adversus Augustinum produxit, aliique nonnulli temere erroris Pelagianorum insimularunt. Qua in re abstinebo a recitandis fragmentis ex Ilomilia de Adamo & Eva , ad quam nos advocant eruditi Theologi plures, Zumel praesertim S AIvarca e cum sint, qui existimant illam
centonem esse ex Latinorum Scriptorum posterioris aetatis sententiis eonsulum. Ergo S. Pater Augustinus libro I. contra Iul. cap. 6. n. 24.
S s q. citat haec Chrysostomi ad Olympiam : Quando enim Adam peccavit illud grave peccatum, er owπe genus humanum in commune damnavit; de maerore mesas luebat, cte. Item haec ex hom. x. ad Rom.
Lam dixerit tibi Fudaeus, quomodo unius virtute maudus salvatus es r
22쪽
Libet Decimustertius . Cap. II. Is
Possis disere , quomodo Hr uno i bediente Ogdam mundus damna tui est Proseri S alia plura ex Hom. de Resurrect. Lagari, ex Hom. 9.in Gen. , ex Hom. ad Neoph. Sc. Ononiam vero Erasmus , Stapulensis , Dallaeus , aliique contendunt velle quidem Chrysostomum peccato Adae corpora nostra reddita esse mortalitret sed animam nihil inde detrimenti sensisse, nisi in iis, qui primi hominis inobedientiam voIuntate ac libertate propria imitantur ;hune errorem allatis Sancti Doctoris sententiis praestat refellere . --cet Chrysostomus Hom. XI. in cap. 6. ad Rom. non solam mortem i. nos ob Adae praevaricationein pervadere, sed etiam pravorum affectuum illuviem , ad quam comprimendam , dum Christus advenit, majora nobis auxilia collata sunt. M , inquit, ειν- νε- εισῆλθω seme . Διοπεα ἰδὲ σφόδρa ah in k - ὐπ- τῆς αρ τῆς δρόμαν .
cum morte maguum etiam affectu π vetati examen introierat. Itaque eorpus non valde agile erat ad eam cursum, qui ad virtutem fertur: neque enim spiritus aderat, qui opem deferret ; neque baptisma , quos morti are posset. Addit corpore facto mortali etiam animam ob i gressum illud passionum examen, nisi opitulante Christi auxilio , ruere in praecepS , οῦ σου του - δυον- , se esset equus isdomitus . Repetit eadem hom. xi i. &X I. ubistribit: Sua cum morte ct a fetiuum turba introiit. Cum enim eorpus mortale effectum est, tum denique ne-eessorio admist dr ωπeviseentiam , θ' iraeundiam ct dolorem , ct ω- tera omnia , quae magma admodum coUautiae, ac sapientia indigebant, ne inundantis astus vis ae tempestat rationem in nobis obrueret, in ρα-
pori , sed etiam animae juxta Chry stomum obfuisse, neque Erasmum Sancti Doctoris mentem satis fuisse assecutum. Atque de Graecis Patrihus satis. Ad Scriptores Latinos aecedendam est, quorum ducit agmenta Τertullianus. Is in libro de Anima cap. m. Omnis anima c inquit usque in emam eensetiar, donee in Chri reeenseatur e laudiu immunda , quandiu recenseatur . Peccatrix autem, quis immunda , reeipiens ignomiuiam suam ex earnis societate . Et in r. adVersus Ma cionem : Homo damsatur in mortem ob unius arbusculae delibationemer exinde prosilium delicta eum paenis, ct pereum jam omnes, qui paradis nullum etapitem noverunt. Et de te limonio animae cap. 3. Per quem c Satanam homo a primordis eircumventus ut prae tum Dei emcederet, ct propterea in mortem datus, exinde totum genus de suo seinmine infectum , suae etiam damnationis traducem fecit. Cypriani ex Epiitola ad Fidum illustre testimonium adfert S. Pater in lib. I. contra C a Iulia-
23쪽
Iulianum , in iv. ad Bonilacium contra 2. Epist. PeIag. cap. g. & Ηieis ronym. lib. iii. adversus Pelagianos et Infans, qui recens est natus nihil peeeavit, nisi quod secundum Adam carnasiter natus conlaxium momtis antiqua prima nativitate contraxit. Rui ad remissam pereatorum a
cipietidam boe ipso Deilius aecedit, quod illi remittuntur nou propria, sed aliena pereata. Reticii Augustodunensis Episcopi, qui floruit sub Constantino Magno, olympii Hispani, qui vixit tempore Arcadii Se Honorii, necnon Hilarii Pictavensis collegit apertissima testimonia S. P. Augustinus codem libro contra Iulianum . Multa congessit & Ambrosii, veluti quod habet lib. i. de Poenit. cap. a. omnes homines sub peccato naseimur, quorum Use ortus in vitio es, seut Babes lectum , dicente David , Eere in iniquitatibus eonreptus sum, ct in delitiis peperit me mater mea . Optatus Mileuitanus lib. I v. contra Parmenianum , Misminem fugit, quod omnis homo qui nascitur , quamvis de Gripiauis parentibus nascatur, sine spiritu immando ese non possit, quem necesse sit ante salutare lavacrum ab homine exeludi ae separari. Hieronymus denique in cap. 2. Micheae: Unusquisque nostrum, inquit, cum emam de Paradiso eeeidit, ct in hujus mundi eaptivitate versatur et atque in cap. 4. Ionae; Major alas ineipit, ct usque ad minorem pervenit, Nullus enim absque pereato, nee si unius quidem diei fuerit vita ejus, innumerabiles anni vita illius. Si enim sellae mundae non sunt in eo ρectu Dei , quanto magis vermis, ct putredo , ct ii, qui peccato ossendentis emam tenentur obnoxii Z Affert haec verba cum debita Hieronymi laude S. P. Augustinus lib. iii. de Peccatorum meritis , & remisi cap. 6. Igitur non Augustinus finxit originale peccatum , sed illud ad ipsa fidei pertinet fundamenta; plenissimaque traditione firmatur et quod perspexit Aurelius Prudentius in Apotheosi :Hae prima est natura animae, fie eondita simplex . Deeidit in vitium per fordida faedera earnis . Exin tincta malo pereamine priueipis Adae, Infecit genus omne hominum, quod pullulat inde.
Forum autem , qui Augustini tempora subsecuti sunt, necesse non est sententias congerere ς quum nemo de illorum consensione haesitare ponsi, neque soleant haeretici istorum nobis auctoritatem opponere . PROUsWIo II. Eiusdem originalis peccati transfusio demonstratur Melesiasticis definitionibus. Accedunt traditioni PP. decreta summorum Pontificum , necnon Sanctorum Conciliorum. Extant Innocentii adversus Pelagianos literae, quas Caelestiani in cassum tentarunt cludere. rasimi, qui Bonifacio successit Reseriptum ad Africanum Concilium commemorant Casesti. nus in Epist. ad Gallos, Augustinus ad Optatum . &cap.X. adν. Collatorem Beatus Prosper . Bonifacium Augustini contra Pelagianos responsa
probasse auctor est idem Prosper capite laudati operis primo & qua-
24쪽
Liber Decimustertius. Cap. ΙΙ. 2 I
dragesimo. Caelestinus originis vitium, & naturam culpa obstrictam agnoscit in Epist. ad Nestorium , in altera ad Clerum Constantinopolitanum , & in ea, quam scripsit ad Gallos et de qua Uincentius Lirinensis cap. Commonitorii ultimo, Prosper 42. & 43. adversus Collatorem,& Photius in Biblioth. cap. 43. Xysti III. successoris Coelestini haec sunt verba Iapidi octangulari in Basilica ad Baptisterium inscripta: Mergere peecator sacro purgande fluento:
Leuem veterem accipiet, proferet uisa vovum.
Infius esse volens, iso mundare lavacro, Seu patrio premeris erimine , seu proprio . Vide Baron. Tom. I. pag. 44o. Leonis Magni apertissima sententia est, nasti unumquemque hominem originali vulnere sauciatum , & nisi haptizetur reum in peccato Adae teneri, Epist. 86. ad Nicetam, serm. ii. S vi. in Nativitatem Domini cap. iv. Eadem est definitio Gelasii in Epistola ad Piceni Episcopos, ct Magni Gregorii lib. IV. Moral. cap. a.
nec non Epist. x i v. lib. v. ad Narsem Comitem , ct L a I I . lib. V II. ad
Damnavit negantes Originale peccatum Dio spolitana, seu PaIestina Synodus quatuordecim Epistoporum, quorum nomina habes apud Augustinum in I. contra Iulianum: quamquam Hieronymus Epist.xxxIx. vocat hanc Synodum miserabilem, quoniam etsi non erravit in doctrina , erravit in homine, & Pelagium haeresiarcham ab Ivit. Videatur Augustinus de Peccator. mer. lib. I r. cap. vi II. & ix. Habita est haec Synodus anno is. Posthac Concilium Carthaginense habitum opera
Orosit, Τheodosio vi r. R Palladio Oss, idest anno 416. Tum Concilium Mileuitanum eodem anno, ad quod convenerunt Episcopi Lx. Meminit hujus Concilii Augustinus Epist. 94. ad Hilarium, nunc I 8. Deinde in Concilio Africae plenario celebrato anno 4I8, Coss. Honorio Nir. & Theodosio vi i I. dictum anathema iis, qui dicunt parvulos nihil ex indam trahere Originalis pereati, quod lavacro regenerationis expietur , Can. a. Plura de hoc Africano Concilio Cardinalis Norisius Hist. Pelag. lib. i. eap. ia. ex libris Augustini, aliisque istustissimis
monumentis . Etiam Ephesinum Oecumenicum coactum contra Nestorium anno 43 I. Can. I v. doctrinam Coelestii proscripsit. Idem praestitit Synodus Arauxicana Canone a. quam celebratam tradunt Decio juniore Consule, idest anno invii l. Quare Caesarius Arelatensis, qui ei praefuit, non vivebat, ut putavit Trithemius , anno DCLXX, neque, ut visum Bellarmino, pervenit tantum ad an . CCCCXCIκ. , sed floruit post Io. Consecravit cathoIicam eontra Pelagianos veritatem Sacrosa Eta Tridentina Synodus sessione v. Comprobatur ergo , quod demon
strandum erat, peccatum originale Ecclesiasticis quoque definitionibus.
25쪽
Oppones i. Iustinus Martyr Quaest. ad orthodoxos Lxxxv III. cloeet petitam ἡ Iobo sententiam , Nemo mundus asorde , nee infant , cujus es unius diei vita fuer terram , ad parvulos non pertinere . Ita enim hunc locum interpretatur , ut non de vita naturali sermo sit, sed de morali, quae peragitur με, -οαρέ- , operibus liberis ct eum deliberatione futtis . Sunt ergo parvuli ante usum rationis, S priusquam hoc genus Vitae agere incipiant, expertos cujusque sordis . Resp. i. Harum Quaestionum Scriptorem, cum meminerit Irenaei, Origenis , ct Manicitaeorum, qui annis ago. post Iustinum exoroti sunt, proseratque interdum vocahula oris , --r u , t -- , alia que ad refellendos Anti trinitarios haereticos usu Ecclesiastico inducta, fuisse sanctissimo, praeclarissimoque Martyre posteriorem. Deinde reli mdendum est, Auctorein hunc, quemadmodum vitam intelligit statum liberae operationis, ita sordes appellare, quae contrahuntur ἐκ in σωρέσας νη- , ex proposito , ct Iibertate . Peccatum enim Origmate aperte agnoscit quaestione Ci i. ubi inter Adam & Christum eamdem statuit tarιθεσο, quam tradit Matii simus Iustinus in Dialogo cum Tryphone . Secundo obiiciunt perdissicilem Clementis Alex. Iocum . Is enim Encratitas conjugia damnantes hac ipsa de caussa , quod nefas sit dare operam generationi, qua sordida ac polIuta natura traducitur , originarium cujus vitium ex allato labi tes hi monio , & ex quinquagesimi Psalmi νersu 1eptimo satis comprobari sentiebant, Clemens eos , ac
ejussiem furfuris hominem Iulium Cassianum exagitans, negat primo in tertio Stromatum libro parvulos Adae prae Waricatione inquinari , dicens et ubi fornicatus es is os natur , vel quomodo sub Adae eeeidis exereationem , qui nibu es operatus Deinde verba Davidis , In pee catis concepit me mater mea, ad solam EMam spectare his verbis declarat: Et quaiso dixit David et In pereatis eoMeptus sum , dicit prophe lice quidem matrem suam , sed Eva materfait viventium: ct si in pe eatis fuit Gnreptus , sed non ipse in pereato , neque vero ipse pereatam .
Ut ergo Clemens scedos Encratitarum errori obviam eat, non solum peccatum negat quod contrahitur generatione, verum etiam conterit, elevatque auctoritatem scripturarum , quibus potissimum demon
Non illam ego adhibebo responsionem , qua lib. . de Amiss Grat. cap. 9. utitur Bellarminus , Clementem scilicet ex sententia Encrati tarum ista proferre. Quisquis enim oculis non conturbatis Clementem viderit, facile dignoscet, non esse haec Iulii Cassiani obirctamina, sed haec impugnantis responso; quomodo ejusdem haeretici sunt consequentia verba : Generationem esse malam , non illam corporis modo , Diuitir o by G
26쪽
Liber Decimustertius. Cap. II. 23
sed ellam dum animae, propter quam es ct corpus. Neque respondebo cum Edmundo Simonnet, ii haec verba Clementis sunt, vix, ac ne vix quidem eum aIiquali verisimilitudine dici posse , hoc loco precati
originalis non impugnari existentiam . Etenim quo argumento ducti dubitare potamus haec non seripsisse Clementem Alexandrinum , cum nullus vetustissimus codex , nullaque perantiqui Scriptoris auctoritas , nulla demum ratio haesitationem istam confirmet Sed nec respondemus Clementem hoc tantum velle , quod infantes non cadant sub exeis crationem Adae ex vi generationis , quae mala sit suapte natura ; cum labes generationi insit per accidens, & ex eo quod natura per generationem propagata jam sit ob primorum parentum praevaricationem vi tiata . Duamquam haec responsio satis illustretur a Nicolao L Hermi-nter , & secundo praesertim testimonio possit aptari. Ouid ergo Dicemus cum Gerarito Vosso Clementem Alexandrinum non satis percepisse originale peccatum Z Id vero nunquam . Tatianus , a quo Encratitae, post obitum Iustini, cujus fuerat auditor, in haeresim Valentini, Saturnini & Marcionis pmlapsus est, Auctore S. Irenaeo Iibro I. capite , e distinctione Massiveti, xxxv I ii. Itaque non solum asserebat matrimonium esse corruptionem & stuprum; sed istud quoque , unde tam farium dogma tanquam ex impuro sonte manabat, connubia a principio malo suisse instituta , nec aliud esse , quam seminarium ac so mentum turpissimarum libidinum , quarum usu anima in uno corpore fornicata , ac divisa a spiritu vitae transfunderetur in aliud corpus continuis sordibus inquinanda . Haec enim & Saturnini , ct Marcionis , &Valentini, ct Gnosticorum ceterorum esse dogmata Irenaeus, Epipha nius, Tertullianus, ac Veteres plerique consentiunt. Nego itaque Iulium Cassianum, ac Tatianos reliquos a nuptiis abhoruisse ob origiis nate peccatum , quale noS propugnamus, quod stilicet inhaeret animai
creatae de novo a Deo , atque ex consortio carnis pollutae contrahitur .
Quare priorum verborum sensus est: Ubi fornicatus est infans Hujus
nempe parvuli anima, priusquam in hoc in truderetur ergastulum , qu nam in corpore sese obscoena libidine commaculaverat Incidit quidem in execrationem Adae i ast, num ob anteacta flagitia r Minime et non enim aliquid antequam huc devolυeretur. boni, mali re perfecit, quo modo ab Gnostieorum physiologia fuistis edocti. Non est eorporis generatio, nec creatio animae mala, quod sit instituta a diabolo, redeantque mortui ad earnis contubernium, ut repetitis seres h Blescant. Hanc insaniam Tatianus vester ex Marcionitarum gurgite ebibit . Ait quidem David r se a matre in peccatis conceptum: sed haec ad Erim reserenda sunt, a cuius utero labes primigenia diffunditur, non ad damnatas nuptias proximae matris suae, non ad superioris vitae se testissimam conssuetudinem . Conceptus est quidem in peccato; sed ante conceptionem ipse in peccato non fuit. Haec mea de verborum Clementis
27쪽
mentis sententia est; nec obscura, si dogmata Τatianorum inspiciantur. Ceterum Clemens t. lib. Pedagogi cap. 6. Sc sub finem i M. Strom. diserte agnoscit animarum regenerationem ex matrice aqua, sive Iava in
cro baptisnatis , ideoque & originale peceatum . Praeterea opponunt verba S. Ioannis Chrysostomi: qui hom. ad
Neophytos, Hae de ecussa c inquit ct infantes baptizamus , quamvis non sist inquinati pereato ς nempe ut eis addatur sanctitas, justitia , adoptio , haereditas, ct fraternitar Christi. Idem Hom. x. in Epist Iam ad Rom. cap. s. ait: Videtur quaesionem πon parvam babere quod dictum est, c ob unius inobedientiam ρeeeatores multos esse eonstitutos sed ct si quis arearate attenderit, ct lue quoque persaeue solvetur. Leuainnam igitur quaesis fuerit Z Illo enim pereante se mortali assecto , ct qui
ex eo orti sint, eos tales esse nihil ab rdum . At ex iuius inobedientia alterum peeeatorem extitisse , id vero quam obsecro , congruentiam , erconsequentiam habet . . . . Quid igitur hoe Leo verbum hoc peceatores
Agni at ὶ Mihi Φidetur tantundem significare , quantum iuud supplicio obnoxii, ac mortis rei, quod Adam mortuo omnes sunt mortales eo fecti. Videtur ergo non male Eras nus interpretatus Chrysostomum , quod is putaverit solam mortem , non culpam in nos haereditario iure transire Quid Z Hom. i . in i . ad Corinth, scribit, vos minime ob Adae delictum perire t Hom. xxxi x. in eamdem Epistolam addit, nos omnes in Adam morte pereati mortuos esse . Et Hom. xxi v. in Epist. ad Ephes. nobis ob Adar peccatum esse corruptibile corpus et at animam
labefactari & suo modo corrumpi peccato, quod post lavacrum regenerationis committitur .
Respondet ad i. S. P.Augustinus in I. contra Iul. cap. vI. n. 22.l aut Chrysostomum de neceatis actu.ilibus t hahetur enim in graeco Da mussu, τὰ παλα ι οἱ μυ, -, δι- ν--τa A. ἔχοντα : Ideo ct infantes haptizamus , quamvis peccata non babentes . Vides eerte , ait S. Pater
non ab eo dictum esse parvulos non eoinquinatos esse pereato , sive pecca tis r sed nos habere pereata : inteliste propria , ct nulla erit contentio. et, isquies , cur non ipse addidit propria Z Cur putamur , nisi qui disputans is Catholiea Delesia non se aliter intelΓgi arbitrahatur, taliquasione nullius pulsabatur , vobis nondam Iitigantibasseeurius isquebatur Quae postrema verba aliorum Patrum , qui nondum grassante Pelagiana peste floruerunt, debent sententiis minuS expressis aptari. Habent praeterea versiones aliquae , Basileensis an. isso. & Parisiensis an . tss6. pag. 6i4. Hae de caussa oe jam infantulos baptizamus, πνnon sint eoinquinati peccato . Atque haec videtur mihi valde probabilis . Cum enim quidam unicum agnoscerent effectum baptismi, videlicet peccatorum remissionem, S. Ioannes Chrysostomus decem connumerat , ac statim singulos in puerulis sacro baptismi Iavacro regeneratis
locum habere desnonstrat. Sunt autem haee effecta bapti sinatis liberari
28쪽
Liber Decimustertius. Cap. II. ας
rari a peeeato , donari sanctitate , iustum reddi, adoptari in Dei filiam, ius ad haereditatem nancisci, constitui Christi fratrem , cohaeredem . membrum , templum, & Organum Spiritus Sancti. Vides, i aquit. quot sunt baptismi largitates ξ Multis quidem videtur caelestem gratiam in pereatorum tantum remissione consistere . Nos autem bonores eomputatimur derem . Hae de eaussa ct jam i amulos baptizamur c eria
quomodo iterum enumeratos Omnes effectus recenset ut son sint eoim
quinati pereato , ut eis addatur sanctitas, justitia, adoptio , dierediras, fraternitas Christi , ut ejus membra sint omnes , ut spiritus Babia
ratio fiant. Ut ergo baptismus in parvulis omnes memoratos effectus produeat, debet in iis primario esseere remissionem peccatorum, ideoque Iegendum est, ut non sint coinquinati peceato. Dixi autem probabiliter ς nam Augustinus ad Graecos codices tuna temporis , ut arbitror , non depravatos coniugit, exscripsitque verba Chrysostomi, ut supra producta sunt. Illud vero quod sequitur, etsi perdissicile videtur, hoc tantum innuit, neminem peccatorem Constitui per actualem Adae inobedientiam , quasi peccatum originale sit ipsam et primi parentis transgre .sio : non enim parvuli actualiter & proprie , sed originaliter peccat
res nascuntur , ut Augustinus ait XVI. de C. D. cap. 27. Sed minime Chrysostomus negat originalem maculam propter eamdem inobedienistiam in omnes pervadere et quin hoc ipso loco singulos Adami posteros supplicio obnoxios, ct mortis reos esse declarat. Neque miseros, aemorituros duntaxat: sed supplicio plectendos , mortisque reos; ut quisque etiam in ipsis culpam S poenae caussam dignoscat. Qujs enim reus mortis , supplicioque obnoxius dici potest, si nullum omi mo reatum habeat 7 Atque haec eo magis sunt manifesta , quod sequenti Hom.
xi. declarat Chrysostomus simul cum morte corporis in animam pugnas inter carnem & spiritum , & pravorum affectuum examen intro in se , ut contra Erasmum , Fabrum , & Dallaeum de inonstra νimus. At cetera facillima sunt. Nam praeterquam quod de baptizatis proferuntur , in Hom. xvi i. super Epist. ad Corinth. ait nos ab ipso peccati Adae supplicio non damnum accepi me , sed lucrum ἰ quandoquidem mortalitas, quae etiam post haptismum remanet, non est caussa peciscati , imo possumus peccata BlWere , Cum e par sit humile , demissum, ct dissolvatur. Quamobrem, ut non accusamus frenum, sed
aurigam ; ita non corpus debemus reprehendere . dum in praecipiti dilabimur , sed perversam S Iubricam voluntatem . Abel enim , etsi corpore mortalis , salvus factus est; & Diabolus contra, quamquam incorporeus , in gehennam detrusus . Eo itaque tendit oratio , ut indomiti equi habenas , carnis stilicet , regere studeamus non causando infirmitatem , quam traximus ex Adam , corruptibilis corporis, sed illud tanquam injecto freno , admotisque calcaribus gubernando . Ouaeri. III. D satis
29쪽
satis commode dicta sunt, maxime ab oratore populum alloquente , qualem Chry stomum consideremus Oportet. Homilia xxx IX. negat omnes mori in Adam ea morte, quam evitarunt Abraham , Joh , aliique iusti, morte nimirum perpetua : profert enim horum Sanctorum exemplum . Ad ultimum selet responderi loqui Chrysestomum de ha-ptigatis , in quibus est anima incorrupta , dummodo actualis peccati
bile nobis est corpus : Ied incorruptibilis anima. Ne itaque ct ipsam eorrumpamus . Hoc primum peccatum fecit. Duod es autem post lavaerum
potes pariter animam eorrumpere. Hoc ergo testimonio probatur , non evertitur originale peccatum e ut optime adnotatum est in editione Parisiensi an . Iss6. pag. roo 6. Conser & Commetianam pag. II97. Objicies quarto aliorum Graecorum Patrum testimonia, Gregorii Nyssent, qui infantes matura morte abreptos omniS malitiae expertes esse declarat, nec definire audet, num in judicio universali ante tribuisnat Iudicis debeant comparere . Item magni Basilii docentis non esse malam perversamque naturam , quae seminali propagatione generatur. Theodoreti demum , qui lib. V. haeret. fab. cap. I 8. docet parvulos baptizari , etiamsi peccatum nondum gustaverint. Ad i. respondetur agere Nyssenum de infantibus baptizatis , de quibus anceps est , num debeant in extrema die judicari; quoniam si Evangelica historia nude legatur , videtur proprie iudicium pertinere ad adultos, qui actualia opera exercuerunt. Quorum tamen seriem parvulos baptigatos possessuros diserte affirmat, licet impari quadam cum adultis retributione , cum non sint illi ob persen alia merita coronandi. Nam tu peccatum humanam naturam lapsam ob Adae praevaricationem, idque certisti in a traditione tenendum , stribit Nysienus in lihro de vita Nosis. At Basilius, de qno supra, scribit adversus Manichaeos putaures , atque assismaretes de gente tenebrarum, quam malum naturam dicunt Deo eoaeternam , habere originem corpora , ct esse etiam tua immutabilia mula r ut Augustinus ait in I. contra Iul. cap. V. num. I . Theodoretus vero scribit adversus Ilessalianos , qui dicebant per baptismum deleri actualia peccata , originale autem solummodo per orationem . Quare iuremerito negat parvulos ablui baptismate in remissionein peccatorum , idest , actualium : nam haec satis insinuantur ipsis Theodoreti verbis peccatum noπdum gustaverunt. Agnostit autem ori in ginale peccatum expressissimis verbis in Exposit. cap. v. Epist. ad Rom,& in Epitome divinorum decretorum Cap. XI. Postremo adversus Catholicum dogma pugnant Latinorum auctoritate . Inter quos antiquissimus omnium, post Victorem & Apollo
30쪽
Liber Decimustertius. Cap. II. 27
festinat, inquit , innoceσ1 αtas ad remssionem peeratorum Z Atque de
resurrect. carnis cap. s. in Adae praeva ticationem refert quidem mortem corporis, at non animarum reatum . Hilarius etiam Comment. ia
Epist. Pauli, qui tribuuntur Ambrosio , scribit: ER ct alia mors δε-
eunda in gehenna ς quam non peccato Ada patimur: quo loco non dari peccatum originaIe probare conatus est Michael Ser eius , ut notat Sixtus Senensis lib. vi. Bibl. sanctae annot . a 36. Et denique Optatus Mi- levitanus lib. VI l. n. I. ait, non pertinuisse ad Seth filium emi patris
His ex ordine responsuri primum ad ea , quae supra ex Tertulliano producta sunt, adrersarios provocamus. Deinde dicimus infantulas innocentes appellari, quod nihil honi vel mali actualiter perpetraverint , quemadmodum de Iacob & Esau scribit Apollo ius ad Rom. ix.
II. De Resurredi. autem carnis iccirco Tertullianus solam corporis moristem commemorat, quia disputat adversus Marcionem , qui mortuos Te surrecturos esse negabat. Quem refellit ex eo , quod sicut omnes , ut Apostolus scribit, moriuntur ob culpam Adae, ita omnes resurgent per Christum, quoniam per homi sem mors , edi per hominem resurre- Pila mortuorum, ere. in I. ad Corinth. xv. 2 i. Hilarii plura Augustinus contra Iulianum recitat lib. I. cap. 3. n. 9., ut quod habet in Exposit. Psalmi centesimi duodevigesimi, ad illa sere extrema verba, Viae et anima mea , ct laudabit te , ubi ait: Vivere se tu bae vita non reputat , quippe qui dixerat, Ecce in iniquitatibus coue tur fum , in delitiis concepit me mater mea . Seir sub peeeati Origine, o sub precati lege esse se natum. Quibus recitatis, Sentis ne cinquit S. P. quid audias ὶ quaeris ne quid dieas Hane visam tanta in Episcopis Catholicis laude praeclarum, de pereato originali aude , si quid i di stomaris es , eriminari. Hilarius auctor Comment. in Epist. Pauli non est Pictavensis, nec Arelatensis , cum ipse ad Timot. Prim. III. asserat scribere sub Damasse . Fuit autem Pictavensis antiquior , ct Arelatensis Damase junior. Quare erit iste, ut dudum Lovanienses Theologi Observarunt, Hilarius Diaconus , qui schismati Luciferi Calaritani adhaesit, dictus a Hieronymo , ei rea finem Dialogi adversus Luci seria-nOS , Deucalion orbis . Atque hujus extat pro originali peccato illustre testimonium in Augustini quarto ad Bonifacium libro, cap. I v. MaH-
festum iu Adam omnes peeeasse , quasi in massa . se enim per peccatum corruptus, omnet, quos genuit, nati su ut sub peccato . Haec Hilarius, quem opponit Servetus . Verbis autem in contrarium allatis tantummodo sentire videtur originale peccatum non puniri ignis aeterni
cruciatibus : quod & plures Catholicorum defendunt. Optati Mileuitani non esse septimum librum olim dubitatum est, quod non sit in editione Germanica Cochlaei, & Hieronymus asserat
nonnisi sex libros ab eo scriptos; imo ipse optatus lib. I. sex tantum D a libro-Disitirco by COOste