Phosphori Austriaci De gente Austriaca libri tres. In quibus gentis illius prima origo, magnitudo, imperium, ac virtus asseritur, & probatur. His praemittitur Methodus legendi historias & adjicitur Appendix de nobilitate, ac officio curialium

발행: 1665년

분량: 630페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

I ii Austri eis aemia tura . GEntis Austriacae Majestatem, magni,

tudinemque, multi non ferunt ejus utoriae plurimi invident. Id ver nec no- Vum nec inauditum. Omni aevo virtutem invidia, potentiam aemulatio comitata est.

Vix extulerat Augustissima illa Gens in

Germania caput, quasi in cunabulis apparebat, sensit aemulos prorsus velut, fas esset virtute crescere. Paulo post , ubi continua sere septemvirorum electione, supremam imperii dignitatem,sua in domo obtinuit, tot provi clarum accessione, potentiam aliquam ostendit, hostes armatos experta est; quasi quod hominutri voluntas electionis decreto, vel natura haereditatis aut connubii jum ineri, piaculum esset ac piare. Etenim aemulationis hujus causae, nisi fallor, potissimum sunt haeci Magna nimis Gentis Austriaca potentia. Imperium in ea jam ab Amnis fere quadringentis jura quasi hararitario continuatum Alienarum provinciarum usur- tio, Monarcha totius Europa cupiditas. G mii subditorum nra . aias pro Cat Da rei Q mservanda. Beua adversu Merodoxos.

232쪽

Gente Austriaca Pars II. 181

Pluresque alias comminiscuntur, qui Austriacis nonis ent. . . Quanquam si verum fateri volitimis, ut livore quispiam petatur, satis est Austria cum esse pus quam sitis , virtute, potentia, imperii amplitudine florere. Ita crimini tribuitur , quod virtutis excellentiae asstribi deberet. Imo quia aliorum gloriae Omeeres, Austriacorum magnitudo putatur, aut tollenda horum gens est , aut in ordinem redigenda. Noscimus aemulati nis causas, quas praetexunt, ad Rationis reveritatis stateram brevi hoc tractatu, po deremus. Remittentes lectorem, ad Auctores , qui diffusius hoc argumentum re et uni. Judicet orbis. Nescit calamus

mentiri nescit adulari veritati scribit, de illi soli obligatur.

Politica rationes contra magnam unis Gentis potὸntiam.

Politicorum quorundam estaxioma u

. agendum, ne emmis sium1us Par potestas, ad unam aliquam familiam preveniat. Rationibus illudetuentur. Et inprimis, omnium crescere pericus , cum nimium Regis alicujus vires augentur. Deinde contineri

233쪽

18 Tractatus, Atagustissima

evin ab injuria aliis inforeenda non posse

qui plus , quam caeteri omnes , potest. Magnam etiam ωrtunam, sine multorum exitio, non convellio Addunt, authoritates, exempla.

Perseus Philippi filius, Macedonum Rex, id asendum Rhodiis esse dicebat, ne

omnium Rerum potestas, ad unum populum Romanum s erveniret. Quippe Regnum unum occupatum, gradus est ad aliud; finem Ambitio Regum nescit, cum successu prospero gaudet. Hanc ob causam Gonstantinopolitani

olim imperatores , omnem Varunt ope

ram, ut siciliae Regnum Neapolitano disjungeretur, ne formidanda estis unius potestas esset nioli,cum auxilium ab Amtiocho peterent, ut motior est Livius, m nuerunt,ad fidem Majestatemque Regiam pertinere , socios Etes juvare, ne iis e tinctis, in Asiam Romani totis viribus

irruerent.

Plane principes alienae potentiae incrementum non ferunt, quae supra aliorum fortunam est, suspecta est. Ideo Cosmus Medicaeus , PrincepsFlorentinui, quantum potuit, ne ducatus Mediolanensis ad venetos perveniret, laboravi: quod Cum eo contineri non possint, qui ad Italiae totius imperium aspia grent Loo quo Rue

234쪽

que X.4 Clemens II pontifices, Eum

viverent, adnitebantur, ut id em ille ducatus , in Ludovici Ducis familia conservaretur, vel cuivis potius privato trade.

retur, quam in Gallorum , vel Hispanorum potestatem deveniret, quorum potentia , ut existimabant, intolerabilis esset

evasura.

Quid dicam de Henrico IV. Franciae

Reges Is cum intellexisset, Sabaudias ducem , in quodam pene Senemur, occupasse Miservasset inquit, dissM-e eum imus possessissem. Adeo metuunt principes , ne alterius vicini nimiiunx excreu a m gnitudo. Neque tamen tantus inde metus est, quanta invidia, dum principes se invicem non virtute, sed potentia metiunturi Magnus ille in Batavia politicus Barnevellius, sic omnia agenda dicebat , ut Hispanus decresteret, Francus non cresteret. Ita illi adversus magnam aliquam potentiam ratioci

235쪽

18 Tractatus de Augustissima

F vero Austriacae Gentis vires , jam

supra fortunam esse, unt,omniumque aliorum metus, nisi caveatur, infra ejus potentiam inuros, quae tanta est, ut nec major olim Romanorum fuerit, nCC ullorum hodie principum sit, aut Regum. rientem enim una, occidentem altera manu tenere videtur, Wille temporum parens sol,dum aliis occidit, semper in aliqua Gentis Austria e provinciaoricii ει diem facit. Noctem nescit tantum imperium, uod alicubi diem semper habet si consieremus Germaniam , in ea Leopoldus Ignat Austriacus, praeter Hungariae Bohemiaeque Regna, Austriam , Dalmatiam , Croatiam Scimoniam, Styriam, Cari thiam Carniolam, oraviam, Silesiam, Lusatim, Witte ergam, Ergo viam Prolim , Alsatiam; opiuentas omnes&am,mpla provincia possidet, suoque imperio

complectitur. Et quanquam inter principes Austri Cos, hae aliquando regiones dividantur; tanta tamen concordia est, ut omnium sit,

quod singulorum est,& plurium pes unius

236쪽

familiae potentiam constituant. Adeoque qui principem unum ex hac domo lacessit, omnium potentiam irritat, dotacta hac catena singulorum in se vires attrahit. A cedit imperium , in quo idem Leopoldus hodie post tot Austriacos constitutus -- perator, tantae dignitatis accessione mirum quantum haereditariam potentiam auget, Germaniae viribus hostes suos deterret. Si in Hispaniam oculos dejiciamus, ea tota in tot Regnorum amplitudine Philippo IV. Regi Austriaco paret,&sitis viribus Regis sui Monarchiam tuetur Bellatrix illa Hispania, viris armisque nobilis, tot exercituum seminatrix , Indiae utrius . que es novi orbis domitrix, non parvam exteris formidinem incutit. Si in Italiam nos convertamus, hic Sicilii Sardinia, Neapolis, ducatus Mediolanensis Austriacos sub Hispano fasces aghoscunt, vires

suas facile per Alpesin Tyrolim Austriae

conjungunt. . Quid, quod Burgundia Besgiumque,DP tissimae ruere militares provinci acces

tissimum Hispaniae Regis patrimonium, . Austriaci juris sint floquor hic seposita solemni mundo nota pace, de qua infra .id, quod idem Rex ita in multis Africae, Asiaeque locis dominatur,ut illi compedes, huic fraenum injecisse videaturi Jam uir

. que

237쪽

re India orientalis, de occidentalis , illa,merica, ille novus Romanis inco-

finitus orbis, per Hispanum ab Austriacis

egem accipit. Magnum sane tanto p tentiae incrementum, nisi fontem potius dicamus , unde illa ingens vis auri quotannis promanat,quo tot in Europa provinciae, Regnaque ditantur, defenduntur, in Austriacorum obedis:ntia:fideque retine tur. Hic monarchise Hispanicie nervus

est, etsi ipsa per se potens sit Hispania, auri, de aliarum opum feracissima. Neque si porro est Hispani, quam gentis totvis Austriacae potentia. Sicut enim vinculo quodamo cognatione inter se continentur , ita ex tot provinciarum Opibus una unius gentis potentia est vires, ubi demando opus en jungunt, inius hostis omnium hostis est; qui unum invadit , totius familiae vim semit. Non exiguum etiam pondus ad hinc potentiam adferunt ii principes , qui huic genti obnoxii sunt , aut quorum illa patroci

238쪽

LI. orbis principes monarchiae hujus vim potentiamque , non opum apparatu, aut imperii amplitudine, sed altissima Dei providentia , immutabilique decreto, quo gubernare universum hoc statuit, testimorent Meruit Austriacae gentis virtus, ut tantam in terris potentiam obtineret; ita voluit Deus, ita decrevit, ita patitur. Ne-que est, qui divinum hic favorem non agnoscat, cum non armis, sed ure, non violenta usurpatione , sed haereditate vel amnitate, in tantam tot regionum latitudinem haec augustissima gens sese diffuderit.

Quis invideat illi, quod decreto divisnae majestatis accepit λ Quis turbare aut evertere potentiam illam bello praesumat, quam in orbe constituit idem ille Deus, qui interruptam elementorum Omp -- ginem concinnavit Si insania est, si mει stationem lementorum commutare velle; certe imprudentia est, impius natus, id artiticio politico, vel humanis viribus subvertere velles, auo divina constitutum est voluntate. Dd si non

239쪽

18 8 Tractatus de Augustissima

ab hominibus, sed a Deo sunt regna, & per

eum Reges regnant, Ut divinum pronunciavit oraculum , non potest ab eodem non esse tanta, quanta est, Austriacorum imp riorum magnitudo cui obniti nihil aliud est,quam aeternae providentiae resistere:sed frustra. Divina decreta humanis sanctionibus non rescinduntur , di adversus caelestem providentiam, hominum faedera nihil posiiunt imbecilles sunt mortalium vires, nec

quicquam uli' apparatu proficiunt, si aliud in coelo sit decretum. Inquieta illa de insa tiabilis alios turbandi cupiditas, suo sanguine fere semper exstinguitur Nec impunis principum populorumque pacem, turbare licet quippe fatum sibi acCersit, qui inruiorum fata solo furore vel invidia

ruit.

Non in equidem immortalis Austriaca gens orta est, ct crevit; ita occidet, cum illi visum fuerit, qui excitavit. Stabit tamen incolumis , supra invidiam odiumque posita vigebit, quamdiu in ea pietas justitia florebunt Deus est, qui sceptra transfert, de Diademata mutat, cum peccata justam sus iracundiam irritant; non arma mortalium, non rebelliones subditorum, non conjuratorum lacietas , dc dolosae machinationes. CA-

240쪽

Gente Austriaea Pari II. 8,

iis Mentia.

OUid si vero etiam nec 'ria mundo,

Austriacae gentis potentia est' Cum enim apud Turcas, Otuiomannicae domus imperium supra potentiam humanam fere sit, expediebat profecto, ut apud Christianos par illi potentia aliqua reperiretur. At que haece Austi iacae familiae potentia:

Anno supra CCLXXLI. praecipue divinitus in terris excitata , ut exoriturae annoMccC. Otthomannorum familiae sese opponeret, meliorem Europae partem ab eju impio dominatu conservaret. Ideo Turcamagnitudinis suae de armorum limbiem invenit, quia in Austriacos, eorum amnes impingit. Omnino erFo, qui tantum opumin virium illis invident , ii aut tot Christianarum provinciarum incolumit tem non ferunt, aut nobis immane

jugum, durissimam servitutem ex *

Quanquam si nullus esset Europa n strae ab impiissimis illis Turcarum imp ratoribus, metus, quae felicitas optanda forsitan potius est, quam exspes: Maxa huc

SEARCH

MENU NAVIGATION