장음표시 사용
381쪽
etiam Imp. pari animo, sed majori gloria.
in gloriam, homirtiam omnium comsessione, tunc adeptus est, cum Solymamnum Turcarum Imp. viennam Austriae, innumerabili exercitu aggredibis ausum, ut ea urbes, tanquam Germaniaearces, e b. Pugnata Germaniam primo , reliquas deinde Christianorum provincias, suo imperio adjungeret, utraque vice, summo cum ipsius Adecore, re ingenti barbar ram edita strage ita repulit, ut lacessere Caroli bitunam, festitudinemque, vix unquam amplius sit ausus. Quam ob causam Germanices, o toti orbis Christiani Conservara est appellatus. Cum autem in Graeciam sese innumerabilis Turcarum multitudo Misisset, non defuit iterum Caesar, qui per Amdream Auriam, ejectis summa vi Turcis, late per Graeciam universam, suorum a morum terrorem immisit,in ad Patras, Methonem, Coronem, Trophea gloriae immortalis evexit. Ob hanc Victoriam, Graeci Carolum incredibili consensu, Grura libera m dixere , de passim pro ejus felici imperio vota fecere. An in Caesare his in bellis , praetextus tantum, annon verus religionis affectus fuit
Nihil hisce bellis , ad imperium suum adjecit, Christianos duntaxat , magna
382쪽
cum siti nominis gloria, Conservavit. Quid dicent de bello, quod anno M. D. XXXIV. contra Anabaptistas in Hemphalia gessiti O Murant illi Monasseriunt, primam regionis istius urbem, de in ea jam oppressi Religione Catholica, Regeque e suis constituto, dominabantur. Sed fuit Caesit , de expugnata post annalem obsidionem urbe, Religionem in ea C tholicam restituit. Quid de Libico, seu Tunetano bello In eo idem Caesar, iacundis aliquot praeliis usus, 3eoccupata feliciter arce, oleta, profligatoque de in fugam verso Hariade-no Enobarbo, vulgo Barbarossa, Muleas-
sibi vect igale, Christianis omnibus amicum secit, terseptem Christianorum millia e vinculis, durissimaservitute, in li-hertatem asserint. Hanc ob victoriam, Italiae Siciliaeque civitates Carolum, --- ----, post duos Scipiones inpellarunt. Sileo quod, cum ab arcis Nicens expugnatione , Enodiu tam pervastium ejecit, insignem Reipublicae Christianae, non alio, quam publico bono,
operam impendit. Illud vero contra Protestantes in Gese mania bellum, cum tot principes ac civitares,smalcaldico Redere colhuneiae,Caesari in
383쪽
in ligionis causa parere recusarent, non praetextu aliquo, sed solo conservandae, ligionis astutu est susceptum. Inquo viactor, nullam devictorum principum provinciam, aut imperio, aut familiae suae, quod summo potuissetjure subjecit Clementia usus, non veterem Germaniae libertatem sustulit, sed victos amicitiae suae restituit. Heut Austr. lib. X. c. 7. lib. XI:
Patri Carolo successit Philippus II in Hispaniarum Remis , di alibi Ferdinamdus frater, in imperio. Atque hic in Pannonia, quantum potuit, Religionem Catholicam asseruit Ille plurima pro ejus conservatione bella suscepit. Et inprimis non exiguum in illo pietatis est argumentum, quod cum Mariam, Henrici VIII. Angliae Regis filiam haeredemque , uxorem duxisset, ad egit ante omnia , ut indictis Londini , procerum ejus regni Comitiis,quibus ipse cum uxore Regina interfuit, Angli a schismate, haeresique liberarentin , de in gratiam cum Ecclesia Romana redirent. Interim cum
fatis Regina concessisi i nihil sibi in Amglia vindicavit . .
384쪽
Eundem Catholicae Religionis amorem testatus est, cum per Garsiam Toletanum, Siciliae Proregem, equites inlitenses. ab oppugnatione Solymanni Turcarum Imper. qui CLXVIII triremium classem ius Is admoverat, fortunatissim liberavit. Quid egit tum Philippus Rex, cum tempore Selymi Turcarum Imp. Piali Bassa, Cypro jam occupata, Cretam caeterasque in mari mediterraneo Christianorum provincias, ingenti spe devoraret pMedus cum Pio . Pontis Venetisque percussit, instructa Lxxx triremium de XX onerariarum navium classe, Ioannem Austriacum fratrem suum, sacri hujus belli ducem futurum, ex Hispania in Ciciliam dimisit; ubi cum sibi Venetorum classem, di Pontificis auxilia conjunxisset, ad Echinades insulas Turcas aggressus, eamgene rosissimus dux victoriam reportavit, qua nulla unquam de Turcis major, nulla ad posteritatis memoriam gloriosior. Neque aliud tum Regi propositum fuit, quam ut immane Turcarum jugum, Christianis ditionibus averteret. Quid controunetum, idem postea Ioan. Austriacus, magno Christianorum bono gesserit, libenter praetereamus, ne singula persequi sollicite videamur. Heut Austr. lib. XIII. c. XX dc L XV. c. LII. IX. CA
385쪽
33 na uiri Augustissima C A P in XXXIX.
Mem Regum Him in bina Basavio P Rofecto bellum illud Batavicum,
scribit hic Nic. Von. Histor Reg. Apol suae Gent Austr. c. XVI. quo nublum unquam aut acerbius, aut diuturnius,
guod adversus confoederatas quassam e ii provincias est susceptum, Philippum I v. Hisp. Regem ab omni calumnia absolvit. Nam ut vere confiteamur, in lquit, subditos suos ad sus Majestatis obedientiam , qua benignitate, qua armis, revocare studuit, sed inprimis Catholicam Religionem in discrimen adductam asserere desideravit. Sed interim miserum Belgium, dum una pars pro duce suo, altera contra eundem, arma distrinxit dis cordiae suae poenas dedit. Id ago, inquit, quod benignitas amorque Regis , vere paternus in subditos, hoc in bello im
Quanquam describere hoc bellum, quod sine horrore fieri non potest, propolium nuncnon est, nec in acerba, totis, seriarum, calamitatum quas passi sunt Belgae, contemplatione haerere videri i
386쪽
mian Praed Nicol Bum Nic. aliosque de hoc bello Be . Quid autem Caesares, inquit Vern quid alii Christiani orbis principes, de hoc bello Belgico senserint, dum tot missis dive so tempore legationibus, faederatas provincias,ad Regis sui legitimi obedientiam,
revocare studuerunt, plus satis manifest runt. Jacob. Bastonius, supremae Paris, ensis curiae senator, Antonio te Pippre, ut ipse refert, aliquando dixit, foederatos Belgas, nunquam meliorem inventuros amicum, quam principem suum natur
lemi legitimum foreque aliquando ut ad ejus obedientiam redire concupi stanti Nec sane different, inquit idem,sico siderent, nihil benignius, nihilque hum ni R ibus suis esse. Etenim Philippus II nihil omisit, quo Belgas ad sui amorem, Mobedientiam reduceret , regna alia sua , de ipsas India exhausit tot duces praestantissimos ad hoc opus adhibuit tot signa propensissimae benignitatis suae ostendit. Cum nitul proficeret , filiam suam Iabellam, Claram , Eugeniam , de Albertum ejus maritum, principes illis dedit, ac cum Burgundis comitatuae, gium concessit.
Idem eodem animo fecit Philippus III.
387쪽
l336 Tractatus de Augustissima
obtinentibus Belgium, ut dixim serenissimis Principibus Alberto&Isabella. Idem eodem consilio fecit Philippus IV. Quem uniciam fratrem habuit, serenusinnim in x fantem, in has provincias ablega vit, sui in eas amoris pignus longe charissimum. Adeo in Philippis Regibus reprehendere invidia nihil omnino potest , aut confiteri eadem debet, nunquam subditos rebelles revocare ad officium , fas esse. Ita Verruloc cuti
tis Philippum II public paeis. - fustrum appellavit Gregor. XIlI Min inrelamitarem Reip. Christum idcires mussariam judicavit , quod post hunc, non vi reperiri Philippus posset. Clem. VIII autem in ea oratione, quam in Cardinalium Coi, legio post Philippi mortem habuit, magno cum bactu declaravit, Quod Rex
plus solui, in expellendis ab Ecelisia haereticis extenriri , quam omnes simulatu Chrimami Rages.
Da M. Philippus I. inquit Molan de
388쪽
Mil. Christ. re, omnibusqua modis magnus, uni omnes viresqiis immensas a Deoaeceptariis abaliandi Eusem hostibus non inutiliter imi. Urit.
Quid, quod post Ferdinandum Cath licum , tum ipse, tum Carolus ejus parensi in Indias in tot orientis Occidentisque provincias, Religionem Catholicam invexerunt Reprehendere id certe nemo potest, nisi qui tot Barbaris populi. lutem, Ecclesiae Romanae splendorem invideat Laudavit Ferdinandi consetum Alexand Pontis Laudaverunt C roli Philip labores Pontifices alii; t tias orbis applausit. Qua de re qui cap. x Ix disseruimus , nihil hic repetere est
Finiam totum addam, inquit iterum Uern hic Utinam Deus daret, ut quod omnium vota expetunt, tandem aliqua do iterum amore, de communi sub eodem Principe, Philippo IV. Hisp. Rege ci mentissimoin fortissimo consensu Berugium universum coalescat. Ille enim Monarcha solus, inquit, Vere potentissimus, ac felicissimus. Ille inquam lolus, Belgium antiquae gloriae provincias pristinae unitati, Ecclesias splendori, clerum dignitati, Academias frequentiae , sapientiam honori suo, Oceanum commerciis, Emporia opu-
389쪽
opuuntiae , urbes decori, flumina navis gationi, agros cultui, itinera securitati, universos gratulationi atque laetitiae r
stituet..Vidit utique Belgica Regia, se non
Posse, neque unionem, neque Religi nem, nisi sub istius Monarchae suprema auctoritate retinere. D ut perspicaciter prudenterque cernit , ita hisce p. stremis annis, tanta Voluntatum Conf*, ratione professa est, ut hujusce devoti nis spes, nulla posteritatis oblivione sepelienda videatur. Vinculis enim cumula tissime satisfecit universis, quae per Divbnas, naturales, aeternasque leges maturii
justitia, religio , subditorum injecit comscientiis. Nam de Principi detulit , quod legitimo capiti natura debet, iatriae, quod optimates laboranti tunc Reipublicae; Religioni, quod pietas imperanti Deo. AtaVec extra forum,di scopum omnino
meum, cum Deo laus, post durissimum ac dirissimum illud bellum pax publica solemnis sancita durata, Rege prinvincias Confoederatas fise de posteris omnino liberas declarante, C. de quo consule publicas pa*st bulas, o Cui plucet, Panegyr. Amph. D. Bloemi l.mis Ordin dedicatum.
390쪽
Ego autem Ili morum ordinum sum-mMn moderationem, prudentiam , vigilantissimamque erga Rempublicam cu- ram, admirandus Veneror, pro ben fietis mihi in patris indultis , animitus refero gratias. De eis altissimus felix faustumque Regimen , salutem Patriae
sa res Ferdinandi II. N. in belu Germaηicst. NE alia fuit unquam Ferdinandi II
Caesaris , in asserenda Religione sinceritas , qui non alium sibi finem, quam ejusdem conservationem , propa- gationem ac splendorem , jam ab annis septendecim , quibus gravissimo bello concussa Germania fuit , proposuit. Quippe hoc egit, hoc voluit, ut ex tot pro vinciis , quas haeresis contagio paulatim infecerat, ejecta Religio Romana in eas postliminio reduceretur aliis integra i libataque conservaretur; ubique debit sibi splendore floreret. Ut hoc autem consequeretur, suarum ditionum d Rmnorum omnium, adem x que