Iosephi Gibalini e Societate Iesu ... De irregularitatibus, & impedimentis canonicis, sacrorum ordinum susceptionem, & vsum prohibentibus, liber singularis

발행: 1652년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

Vgolin. cap. 36. num. r. Fcelicianus de censur cap. 7. Lamb. de iure patrona r. i. par t. lib. I quaest. 7. Toler. lib. i. cap. 69. Valent. tona. . disp. 7.

quas . i p. punct. 3. specie irregular.

cap. M. q 8. Suar. de censui. disp 43. seeh. I. num . . dc tract. de fide disp. 1s.sect. s. nuria. I. Penna in directorio parr. 3. in qu cst. I 16. Mendos. lib. 3. in Concit Illiberitan . cap. 28. & 2'. Sanch. lib. 1. in Decalog cap. 23. n. 2. Sanctarei l. de liae ressi cap. Ly. num. l. Turrian. de censur. lib. 9. disput. 62.

Praeposit. quaest. s. de irregular. dub. . Kon. disp. i8. dub. . Ricciul. lib. s. de iure personar. cap. l T. Gordon.

lib. . quaest. 8. cap. I9. num. II . Maiol. lib. s. cap. 46. Dum. I. Bonac.

disp. 7. de centur. qu est. r. punct. T. rium. i. & alij compluic s. qui ducuntur ex commutat potius persuasione, quain certo ullo iure, uti statim apparebit.

Quare alij nullam aliam agnoscunti: regularitatem hoc loco, nisi ratione infamiae, quando haerciis publica est, de infamiam generar ; si enim occulta iit , aut sine infamiae nota post abso .

tutionem ab excommunicatione per eam contracta, posse absque ulla noua

dispensatione promoueri ad Ordines, Mir in iam susceptis minis tare haereticum iam conuersum. itaque docent cruditi recentiores, Autla 7.p disp. .

dub. 2. concl. 3. Philiarch. lib. . c. II., a verb. Irregularitas ex defectu animi e num. 2. Henriq. lib. t 6. Cap. . num. S. & cap. s. num 2 Sayr. lib.7. cap. II. num. I 6. Reginat d. lib. 3 o. tract. 2. num. I9; . in illam inclinat Tanne r. in 3.parr. disput. o. quaest. I .nmn. 2OD. Layman lib. I. trach. F. pari. s. cap. . nun . II. Alij autem

dicunt, hanc iriegni aritate in esse quidem peculiarem haeresi, illique annexam, cum ea tamen conditione, ut ad

illam incurrendam crimen debeat et Iepublicum ex peculiari iure. quod ubi eiusmodi poena plectit haeresim, semper eam publicam esse supponit. ita

babile dixit Ferdinand. ii Castro tr. . di sp 4. p. . num a. dc ut ipsemet alle gae in trach. de irregular. Q, e sententia cum hac saltem limitatione verissima mihi videtur; quate haeresis non inducit irregularitatem, nisi sit publica & notona, siue ea irregularitas dicenda sit tantum ex infamia, ut in aliis quibusdam delictis notoriis contingere dicemus q. sequenti, siue sit irregularitas ex delicto ; quod tamen ex peculiari iuris dispositione debeat esse publicum. Probatur, quia nulli bi in iure se itur ista irregularitas, nisi sit crimen haer

sis publicum , quod singulos textus, qui allegari solent, expendenti conis stabit. SPECULATOR igitur tit. de dispen-ssationibus. g. iuxta, num. 16. Vbi haereticum etiam post conuersionem existimat manere irregri larem, affert cap. inter sollicitudines. de purgat. canis ni c. Verum certum est ex integia Decretali Innocent. I l I. quae refertur lib. 1. Registri eius, nullam imprimis in ea fieti mentionem irregularitatis, sed suspensioni sub oficio de

beneficio, quam Senonensis Archie piscopus una cum aliis inflixerat, Decano Ni uernensi, propter suspici ne in de haeres ortam ex captata familiaritate cum haereticis in villa, quae vulgδ dicitur Charitas Secundo

suspensust fuit ille Decanus propter

vehementem infamiam , cst graue scandalum. Tertio Pontifex , ad quem

392쪽

deinde missius fuerat, mollit sententiae rigorem ,& purgationem canOnieam illi indulget, sed quartadecιma manus sevi ordinis, hoc est . ut coram quatuordecim eiusdem ordinis vitis Catholicis & probatae virtutis purgetur I quamuis enim numerus com-

purgatorum sit Episcopo arbitratius, propter tamen delicti& scandali grauitatem, atque personae conditionem augetur & minuitur. Quarto vult ibi purgari, ubi fuit infamatus. QuinibPurgatione praestita iubet illi testitui beneficium, a quo fuerat per Archiepiscopum Senonensem suspensus; in poenam tamen familiaritatis eum haereticis iubet manere ab officio suspensum,donec scandalum septatur.Sexto denique, si deficiat in purgatione, mandat eidem Archiepiscopo, ut iulum Ecclesiastico mucrone percellat, ab ossieto & beneficio deponar, atque in arctum Monasterium ad agendam poenitentiam detrudae. Ex quibus omnibus nihil plane colligitur ad astruendam irregularitarem haeresi per

se,& seclusa omni notorietate, annexam , cum agatur tantum de eo, qui infamia laborabat, & graue scandalum crearat omnibus , neque sermost ullus de irregularitate, sed de suspensione illata ab homine per sen

tentiam.

Allegat secundo Speculator cap.

convenientibus I. q. 7. quod ex Variis locis primae actionis septinue Synodi conflatum est. verum con.

stat ibi maxime agi de Clericis &Episcopis, qui ab haereticis fuerant

ordinati, an in eodem ordine essent deinde ab Ecclesia recipiendi, quod non necessario trahitur, ad Clericos, qui a fide dest lucrant ad haeresim, Scdeinde redibant in Ecclesiam. Et licet concederemus de his etiam Ct

ricis haereticis agi, isti publici & n

torij erant, quandoqnidem in publica Synodo postulabant recipi, dein de alia quaestio est , an dum isti haeretici redeunt ad Ecclesiam , debeant in poenam prohiberi ab ordinu exercitio , aut a promotione ad gradum ulteriorem; an verδ si simpliciter admittantur ab Ecclesia , absoluanturque ab haeresi , maneant adhuc irre gulares , indige nique noua dispensatione: hoc postremum nullibi simpliciter & absolute definitur , sed solum quaesitum fuit, an cum ea pC nitentia admittendi essent in Ecclesiam Cleliei haeretici, dc ab haereticis ordinati, qua de re suEre varii canones alibi expendendi , neque enim nos de ea pama & prohibitione imponenda ab Ecclesia modὼ disputamus, sed solum de irregularitare iam impolita, cuius nullibi fit mentio aut

si alicubi fiat , agitur de haeresi publica & notoria, neque contrarium euincitur ex cap. citati constitutionibus,

ut male dixerat Speculatot , de alii ipsum deinde sequuti. Affert tertio cap. nos consuetudinem I x. dist. ubi Donatistae conuersi prohibentur Promoueri in Primates. verum imprimis non agitur ibi de Donatistis occultis.Secundδ haec Gregori, constitutio pugnat cum adue lariis , ut eam legenti constabit , est vero ep. 7s. lib. I. Registri , petierant

enim Numidiae Episcopi a Gregorij raedecessiore per Hilarium Chai tuarium S. R. E. seruari omnes consuetudines, quas ab ipso Petri tempore , in ordιnationibus vetustas longa

se timerat , quam omnem consuetodio

nem , quae nihil fidei catholicae derogat, i nuiolatam permanere concedit Gregor. siue de Primatibus constitu dis, caeterisque capitulis agatur, Excepti. , iii quit , his qui ex Donatistis

ad uiseopatum peraremunt, quos pro

393쪽

quintum.

ill commissa Hi plebu tantummodo

curam gerere , non autem etiam illos

Auristites , anys Catholica fides in Ec-ιlesia sinu edo. uit, ct genuit ad obtinendi culmen primatin anteire. Ex qui bus vides vetustam fuisse consuetudinem in Africa redeuutes ex Donatistis non modo asciscendi in clerum,

sed etiam ipsos Episcopos eodem Ordine fic gradu suscipiendi , a que in

Primates deinde eligendi , cui consuetudini derogat Gregor. quantum ad postremum hoc caput, vult enim Episcopos e Donatistis conuersos in suo quid cm gradu petseuerare , non tamen in Primatum dignitatem eligi, quae prohibitio non est irregularitas. ut vidus. Quid vero Primates in Astica maxime haberent supra Epistopos, liritui siluimus lib. I. Male igitur Hrentem Gregorij percepit glossa , dum

ait, eum prohibui sie, ne ut Archiepiscopi & Ptimates promouerent e Donatistis redeuntes in Episeopos, cum manifeste constet ipsum agere de Episcopis. qui ad primatus dignitatem pio uehebantu ,& alios Antis lites praecedebanr , & tales Ptimates fieri prohibet ex Episeopis quondam Donatistis , non vero Donatistas fieri Episcopos , quod omnino concedit, cum ait sussicere , si curam habeant comi villae sibi plebis, neque aequum esse, ur caeteros Antistites, qui semper in Ecclesiae situ educati fuerunt, praecedant aliquando. Falso etiam eadem

glo illa indicat dispensatum fuisse a

Gregorio cum Africanis , cum portus

eorum consuetudini derogaret, neque quicquam indulserit , sed potius

detraxerit.

Quarto affertur cap. saluberrimum,

. q. 7. Vbi redeuntes ab haeresi permittuntur , in susceptis Ordinibus

ministrare, prohibentur autem ad viiseetiores promoueri. Verum hinc pri-mδ colligit ut, haereticos non esse ab solute irregulates , sed tantum circa

susceptionein ordinum, cum possint abiurata haeres in ordinibus pilos susceptis ministrare; quod dixit Angel.

vel b. Irregularitas I. n. 28. quae eadem totidem verbis habet Sylv. eod. Verb. q. s. n. 7. Neque inde licet argumentari ad laicos, de quibus neque in hoc canone , neque in aliis fit ulla mentio quoad istam etiam partialem irregularitatem , quia etiamsi haec poena imponatur Clericis tanti, mratione haereus,quae eadem est in laico , potuit tamen aliter puniri iderii

crimen in uno genete pet soninam, aliter in alio,& sane alia longe erat ratio & modus admittendi in Ecclcstam laicos haereticos; alia vero ratio suscipiendi Clericos, de iis enim saepius in variis Synodis disceptatum est, nu- quam vero de laicis, eo quod Clerici ratione suae dignitatis & administrationis diuinorum Sacramentorum maiorem infamiam & impedimentum viderentur contraxisse; cum igitur in cap. cit. dicatur duntaxat Clericos redeuntes in Ecclesiam post abiuratam haeresim non posse promoueri ad ulteriores Ordines;in susceptis ram civinistrare permittantur, neque absoluta irregularitas respectu Clericorum haereticorum, neque partialis respectu laicorum colligi pote Ut. Respondent Azorto m. I. lib. 8. cap. m. q. II. Suar. disp. 43. sect. I. n. i. Sanch. lib. a. in Decalogum,cap. 23. n. 3. hanc facultatem Clericorum

ab haeresi deficientium exercendi Ordines iam sulceptos , intelligendainesse obtenta prius di spen satione, quam Episeopi date poterunt, cum solus Para possit pro suscipiendis noliis Ords-

394쪽

nibus dispensare. Haee tamen dispensationis necessitas , ut Cleticus couersus ab haeresi in susceptis Ordinibus

ministret , non modo ex cap. citato

si luberrimum,colligi non potest,cam illius nusquam meminerit , sed cum eo apertissim E pugnat. Leo enim in illa sua epistola teitia ad Ianuarium, diserte affirmat , illam esse canonum constitutionem . quamque praecipit custodi ii, ut in magno habeant beneflcio . si adempta sibi omni ste promoti

nis , in quo inueniuntur ordine, stabilitate perpetua maneant. Beneficium igitur in eodem ordine permanendi ori

tur ex canonum conititutione , non

vero per dispensationem obtinetur,& sane circa hos Clericos in variis Synodi s ita sei e perpetue, statutum fuisse constabit 3. p. huius operis ἔ interim adi Sanctai eli. qui tract de haereti cap. 31. dub. i. aliqua in hanc rem congessit ; addit que Leo rationem, propter quam negetur promotio ad superiores Ordines, nimirum quδd supersit semper aliqua suspicio dc nota prioris sceleris & erroris. Quod si, inquit, cum

graudi examine promotio conceditur inculpat is , multo magis non debet lieere

se pes ii. Quare si omnis suspicio &infamia abstergi possiet, nihil prohiberet etiam ad Ordines non susceptos eiusmodi Clericum conuersum i promoueri, uti dicam cap seq.q I. Deinde unde habent laudati DD. solum Pontificem quoad promotionem dispensare posse cum isto Clerico quondam haeretico non autem Episcopum, nisi circa usum ordinum iam susceptorum: quod enim ait Sanch. quoties canon permittit dispensationem in aliquo casu, eo ipsam Illam concedere Epilcopo , teque valet in promOtione hoc loco , nam & illa aeque fieri potest cum dispensatione, atque ad-Ininistratio Oidinis iam habiti , de

aeque utramque permittit Leo , cum neutrius meminerit, sed tantum dicat licitam esse eam administrationem, n5 promotionem , quod DD. interpretantur de licita administratione cum dispensatione , promotionem autem esse illicitam etiam cum dispentatione , quod non est explicare canonem, sed nouum condere, uti paret, neque deinde latis inter se consentiunt, Damquoad usum Sacerdotii negant ab

Episcopo polle dispensari , sicut neque quoad usum Pontificalium: eum Episcopo haeretico , propter Bullam Pil V. an. i 166. id priuilegium Inqui.

sitoribus negantis. ita Suar ex com-imini sententia cit. se l. i. n. 6. Sed neque constat , an ea Bulla recepta fuerit, neque an ea deroget Episcopo rum ordinariae potestati quam hi DD. agnoscunt. Quare Clericos conue

sos ab haeresi polle absque ulla dispensatione litis ordinibus viii, sapienter asseruit Hurtad. disp. 2. dissic. s..

n. IO.

Affertur quinto , cap. 1. de haereti in cistin s. g. haeretici. Alexander enim I v. haereticos ad nullum beneficium Ecclesiasticum , seu ossicium publi- eum admitti patitur; nomine autem ossicij publici intelligunt Ordines , qui continent ministeria publica. Sed nunquam haec vox , publicum ossicium, absolute posita significat Ordines in iure ; deinde hoc loco non potest sumi in eam significationem, male enim Ponti sex decerneret collationem publici ossici, factam haeretico, irritam Sc inanem fore , si per ossicium publicum intelliget et ordines, quorum collatio irritari nequit: neque loquitur tantum Pontifex de haereticis. qui promoueudi simi ad clericatum, sed de omnibus etiam coniugaris ; quare

nomine publici ossici, intelligit quacunque dignitatem , & ministerio m

395쪽

Capus quintum. 3 67

publicum , idcircδ glossa exemplificaticuria, siue aliunde propter diuersas

in Notarii & iudicis ossicio , quia,utiopiniones DD.quorum aliqui volui ex ait Viuian. in Rational. ad hoc cap haeresi etiam occulta naici irregulari-2. omnes haeretici eortaque credentes, talem,alis negant, Pontifex nihil om- saviolcs , iecuperatorcs , defensoles, nino voluit celinire , sed ramum vnita filii, de quibus omnibus agit hoc uersalissimam amplissimamque pote- caput, sunt excommunicati &inia itatem dispensandi & absolui: ndi coniiues ; ifamibus autem porta non debent cedere : in priuilegias autem supponi patere dignitarum. cap infamibus. despotius quὲn defitiis i opiniones , artas regulis iuris in 6. de l. infamiae. C. deiUD. certissimum est,quare ex eo Cle- Decurion. Denique in rubri c. cap. is .imentis rescripto nihil omnino colli- eod. lib. & tit. ubi eadem quoquelgi potest ad certo stabiliendam hanc poena fili: s haereticorum statuitur, ut irrcgularitatem ex haeresi, & seclusacii ur illos esse inhabiles ad beneficium Omni infamia ac notorietate criminis Ecclesiasticum,& officium saeculare, ut contrahendam. videas nomine officii publici in cap. Denique cellum videtur cap. ad a. non suille lignificatos ordines, niabolendam, de haereticis, ubi Lucius toto etiam isto titulo de haerctici siIli. declarat omnes haereticos perpe- agi de publicis de notoriis cereissimum tui anathcinatis vinculo innodati, de eiu Clericos haereticos iubet totius Ec- Affertur .sextδ Bulla Clem. VII. clesiastici ordinis praerogatiua nuda

quae incipit, Cum sicut, edata Bono ri ,&cutiae saeculari tradi anili aduerinnia ari. i s O.die I s. Ianuar. quam in- sione dub, a puniendos, loqui depu-tegram refert Peuna in Bul I. rio ap-Jblicis haereticis , qui vel a Romana polito at Director. In qui litor. facitiEccesia, vela singulis Epilcopis cum autem potestatem Clemens Inqui iit sConcilio Clericorum, vel Sede vacantibus, eorumque Comissat iis , dispen te , ab ipsis Clericis cum concilio, sandi ab irregularitate haereticos Nisi opus fuerit, vicinorum Episci po Apostatas ad fidem redeuntes ; sup- sum fuerint haeretici iudicari. Deiri deponit igitur itregulalitatem ab iliis quoad pinnam lianc depositionis re- fuisse contractam, agitque de dispen- quirit Ponti sex , ut si Clericus , vel satione danda extra iudicialiter , dc Religiosus fuerit in haeresi manifestEde Lutheranis occultis, & distinguit deprehensuS, de noluerit suum erro-

etiam irregularitate ex haei est δc apO- rem arbitris Episcopi abiurare, puniastalia a fide ortam , ab illa quam cele- tur ea pinna , in quibus omnibus vi-htantus Diuina ..censuris tam a iure, des si rivonem eiI. de notocio & in quam ab homitie latis innodati con- l tauri haeretico. traxerint, quae omnia ex ipso conrex' l His omnibus accedit ratio propter tu patent. tquam Clericis fuit in ,posita iriegula- Respondeo Pontificem sacere am- i ii as saltem partialis, de circa suscertissimam facultatem inquiiuoribu Siptionem nouoruin Ordinum, in an- absoluendi Luthera nos occultos, de H quioribus canonibus superius relais dispensando ipsos ab omni inhabili- S , quae alia profectb non fuit,quam rate de irregularitate, undecunque sue licandalum Sc periculum, quod erat inrit contracta, siue ex haeres , siue ex Oidinatione eritimodi hominum , de

violatione censuuae per haeresim in- quorum fide manc bat aliqua suspicio.

396쪽

368 De Irregularitate.

quae rario supponit publieam thae re

sin , hinc fit, ut omnes leges Ecclesiasticae in hac causa diriguntur ad Pastores & Episcopos . qui hos Cleri.

eos admittere debent, Vt caueant periculum ; & quamuis in susceptis Otdinibus illos ministrare patiamur, ne

ramen illos ad superiores promoueanr,

non prohibent autem ipsis haereri eis. ne postulent ordinari, neque illos inhabiles declarant, ubi fuerit occulta haeresis , nullumque manebit pericu Ium aut scandali, aut fictae conuersonis, aut inconstantis animi. Itaque nihil est, unde illi dicantur irregulares , quae fuit etiam mens grauissimorum D D qui dum texunt catalogum Pecnarum , quas ius inflixit haereti Cis, nusquam meminere irregulari ratis , ut videbis apud Diaz in pract can. cap. it . Iul. Clar. lib. s. g. Hae. te sis. Caltr. lib. de iusta haeretic.punit.& aliis. Quae diximus de haereticis, eadem valent in A postatis a si de , quodcunque tandem sit discrimen inter illa duo crimina, quod alibi excutietur, quia quoad hanc poenam, iura eodem modo loquuntur, & DD.

An Schiseraticisint irregulares '

SECUNDUM peccatum, propter quod incurritur irregularitas, est schisma, ex mente Maiol. lib. s. cap. 46. n. i.& iam docuerat Speculator et t. de dispensationibus. g. iuxta,n. I . pro D ter cap. i. de schismati idemque censuit Raymun. in sum. ver b. Schisma. Ugolii . cap. 36. g. 3. n. T. AZOr. I. p

Distinguunt alij, si enim schisma

fuerit coniunctam haeresi, uti saepitu contingit, eodem modo de irregula. ritate horum Schismaticorum atque haereticorum sentiendum erit ; quare si haeretici latione illius criminis, secluta omni notorietate & infamia, sint

irregulares, de hi quoque schismaticierunt irregulares ; alij vero Schismatici qui non sunt haeretici, neque enim

pruriarum Romanae Sed is negant, sed pro Pontifice legitimo alium agnosciant, non in nr irrcgulares, nisi sottassis ratione infamiae, quae distinctio in nostra sententia , qui negauimus haeresi esse annexam irregularitatem,

si absit infamia & noto iteras , superflua omnino' est, sine enim schisma sit coniunctum haeresi, siue sine illa,

nunquam inducet it regularitatem,nisi ratione infamiae & notorietatis. Dico igitur contra Speculat. de aliosi elatos , schismati nulli bi esse imp sitam irregularitatem. ira Suar. disp. 4; . scct. i. n. I. Sanch. lib. 2. in Decalog. cap. 36. n. vlt. Sanctarei l. de haeres cap. 4 3 dub. I. n. I . Gordon. lib. 7. q. I 8. n. s. & alij, quia iura quae asserunt aduersarii, nihil ei ulrno di assirmant, nam in cap. r. de schismati e . quod vi uiri obiicit Speculator. ordinationes factas ab Octauiano . Guidone Cremensi.& Ioanne de Struma, Pseudo- pontificibus irritas esse definit Alexand. III. in Conc. Lateran.

quod intelligendum est quoad exequutionem ordinis ita suscepti,& inhabiles eosdem Schismaticos reddi ead omnia beneficia dc dignitates Ecclesiasticas , qua in re, ait, se insistere

vestitiis sui Praedecessoris Innocent ij, hecundi nimirum , non primi, ut male intellexit Tancredus, Innocentius autem II. ordinationes factas a Petro Leonis irritavit.

Secundo cap. quia diligentia, de electione, ostendit Schismaticum essen habilem,& in eligibilem ad dignitates Ecclesiasticas ; de irregularitate verb

397쪽

ve id nihil prorsus loquitur.

Tertio, cap. quia contra, 24. q. r. agit duntaxat de laicis pacem turbantibus . quos militiae cingulo vult priuari, & si ignobiles sunt, exilio atque poena coiporali puniri ; si vero nobiles existant , bono tum proscriptionem pati iubet: ut mirum prose- sit . homines doctos usque adeb

quae dicemus alibi ; in tetim adi l er. dinand. 1 Castro tract. I 3. disipt c. s. punct. 24. & 1 ubi omnes poenas Simoniae inflictas figillatim enumerat; quare reiicienda est haec irregularitas, nisi ratione infamia, uti dicemus, ut etiam reiiciunt Strat. disp. 43. s.ct. . Gordon. loc. cit. & alis passim recentiores. Neque dicas Simoniae crimen patum apere in adducendis iuribus, i aequiparari haeresi atque idololatriae, quae quotidie versant, ut hoc textu ac proinde easdem poenas commuis uti voluerint ad probandam irrega- nes habere; respondeo enim, quid-laritatem schismati fuisse impositam. Neque accommodatior est sanctio Nicolai II. in Concit. Laterari. edita, quae refertur cap. in nomine Domini. dist. 1 sed non integra dc pura, uti obseruauit Baron. an. Christi io 39. n. 6. dc nos alibi dicemus, ubi enim Ioannem Mincium Velitrensem Epi, scopum electum in pseudo Pontificem.& Benedictum nominatum, omni sacerdotali honore priuauit, statuit ut deinceps,qui ita electus in thronizatus& ordinariis fuerit , simili sententia percellatur, dc eadem p na puniatur;

cdm igitur sermo sit de poenis instigendis . in iis non potest censeri irregularitas.

An Simonia pariat irregularitatem TA assirmat Speculator tit. de dispensationi b. g. iuxta, num. I 6. dc eum de more sequutus Maiol. lib. s. cap. 41. num . . qui textus aliquot al.

legant, sed parum apposite , loquuntur enim de suspensione duritassiat, quando simonia fuit commilia in Ordine , vel in beneficio ;l neque inter poenas a iure impositas vili bi repetiti irregularitatem , constabit facile ex singulis locis, quae adduntur, dc iis,

quid iit de grauitate huius criminis, quam suo loco expendemus, Cain non sufficere ad inducendam irregularitatem , quae a iure ferri debuit, neque

colligi potest a simili & aequali peccato , cui fuerit imposita.

D v B I v M IV. An scrilegium siue teccaret conI Religionem faciant irregularem tSAc Rix ε crvM quo uno nomine gpeccata omnia contra Religionem significamus facere irregularem, di x t Malol. lib. s. cap. 3 o. quia vero multi

plex est sacrilegium, cum Religionis violatio diuersa sit, id ed plures inducit irregularitates, primo enim c. o. cir. illum, qui cum Moniali commiscetur, irregularem existimat. Secundo cap 3 i. s orta legos, magos, malificos, incantatores, d minatores, Mathematicos, irregulares esse assismar.

ex cap. 9 2. idein assirmat de blasphemis, & cap. 33. deperiuriis; nulli bitamen his criminibus eius inodi poena

imponitur, sed duntaxat aut ex communicatio, aut suisensio, aut depositio , quae poenae iunt infligendae a

iudice, & maxime deposItio, uti constabit expendenti varios textus, quos

Malol. adducit, & ex iis, quae de sit gulis orate

398쪽

3 o De Irregularitate.

gulis his vitiis disputantes dicemus, de eorum p nis videbis. An vero omne crimen depositione dignum inuehat irregularitatem, seclusa notorie. tale de infamia, dicam fuse insertus. CoNfECTARIUM VNlCUM. Enumerantur peccata , quιbus es annexa irregularaIas. ,sX his, quae tum hoc capite, tum C, supenori flabilita sunt, facile fuerit definire re enumerare peccata, quibus est imposita irregularitas per se,&seclusa omni infamia , notorietate, aliave circunstantia, ex qua peculiaris indecentia oritur, propter quam Ecelesia illi delicto inflixit hane poenam I quamuis enim infamia conte quens delictum non augeat illius grauitatem , sed eam supponat, affert lainen peculiarem indecentiam, quam maxime a tendit Ecclesia in constituendis irregularitatibus; seclusa enim ea indecentia non puniret tale crimen hac poena, sed alia quapiam. Haec itaque delicta , quae suos authores faciunt per se, & seclusis omnibus aliis externis circunstantiis, irregulares sunt. Primo, homicidium voluntarium contra quintum Decalogi prςceptum. de quo toto cap. superiori fusissime fuit disputatum. Secundo, iterario Baptismi culpa

bilis. quae tum rebapti Eatum, tram rebaptizantem eiusque ministrum constit ut i irregulares, ut hoc cap. q. I. Proposit. I. exposuimus.

Tertio , susceptio ordinum post

contractiam mattimonium inuehit irregularitatem ex nouo iure Extrauagri ulla autem alia ordinum alicriusve

Sacramenti illicita dc sacrilega susceptio plectitur hac poena . sed suspe

sione saepius, ut eadem quzst. I. in a. proposite. eiusque conlectariis late deduximus.

Qua tib Clericus, qui usurpat Ordinem , eumque exercet, siue Sacramenta ministrando, siue quid aliud illi ex Christi , aut Ecclesiae institutio De annexum exercendo, fit irregu lari sex tertia proposit. quaest. l. Dixi Clericum, non laicum , dixi etiam Clericum exercentem ea , quae sunt Ordinis, & non iurisdictionis tan

tum.

Quintd, violatio censurae in exercitio alicuius ordinis facillirregularem , quod tota quaest. h. fuit expositum.

Sexto , nulla alia illicita licet ordinis administratio, nullumve aliud peccatum, praeter illa quinque recen iita Zacie iri egularem, per se loquendo,& lectusa infamia ac noto sietare.

v AE s T Io IV. De irregularitate orta ex infamia. Notat Ioner, Oua s quotvlex sit ins

mi a. num. 1.

Trima protositio. De ἰνregularitate ex infam a lestali per proprium delictum

contracta num. 2.

uum. .

Secnuda de ire uiaritate ex infamia populari num.ε. Expositio or eoormatio propositionis.

num. F.

Quidnam in 1. Canone Nicano sit pec

catum animale. n. 6.

Tertia propositio. De irreeularitate ex infamia contracta ab M proprio

peccato num. 7.

Confirmatio

399쪽

Caput quintum.

Consettaritim primu . An infamia suris, ct irregularitas eam conse

quens,contrahatur ex peccato occulto. n. 8.

Sententia affirmans. ibid.

Sententia negans. n.9. Reslutio. num. IO.

Confectarium secundum. An fautores, defensores , ct receptatores haereticorum sint infaraes , ct irregulares.

Co ectarium quartum. An suspem de hares μι irregulares. n. I s. Consi tarιum quintum. An sicie apo sata Vs a Ade sit irregularas. nu

mero I .

Consectarium sextum. An crimen enorme, ct depositione dignum, tibi notorium fuerit , faciat irregularem.

Conse larium septimum. An Cleriem Sodomita, ct concubinarius sit irre

De Sodomita occvlto quid.n. I 8. cuid de publico. n. ly.s ιιd de concubinario. num. 2 n. Consectarium octauum. An inc arcae a-tus , ct accusatus de aliquo criminem irregularis. num. . Consectaritim nonum. An poenitentia solem vis faciat irregula

rem. 17. 22.

REstat haec ultima irregularitas, quae quia non oritur proximὸ,& per se ex delicto, sed ex infamia, dici pollet irregularitas ex desectu, maxime quando infamia contracta fuit ex alieno delicho , aut ex vili aliquo onicio, uti aliquando con-

tingit, quia tamen sere semper ista irregularitas supponit aliquod delictum siue proprium , siue alienum, tanquam causam remotam, idcircbplacuit illius expositionem tractationi de irregularitatibus ex delicto subiicere.

NOTATIONES. Eiae , o quot uplex sit infamia tINfamia eis diminutio, siue amist I

sio bone existimationis ac famae: est autem fama dignitatis illaesae si tus , moribus ac legibus comprobatus ; quando igitur apud viros honestos, & probos fama alicuius siue dignitas , siue bona existimatio notabiliter laesa est, ille infamis di. ccndus est. Effectus infamiae alij sunt quodammodo naturales , quod nimirum hominem reddat utilem, & dignum , qui propter vitium, vel defectum quo laborat, & ratione cuius infamis est, nihili fiat, atque etiam ab hominum honestoru nconsortio , aut dignitatibus reiiciet-tur,non vi alicuius legis ita statuentis, sed ex communi hominum iu dicio , & sensu : cssectus autem legalis iustiniae est inhabilitas ad osti-l cia, de dignitates quasdam ex vi legis ita saucientis istatuendisque , Ut similes morales estectus habeat ciunmodi infamiae macula. Diuiditur infamia primo in infamiam legalem,& popularem. Prima est illa, quae vel est instituta a lege, vel saltem habet suos essechus dependenter a lege instituente, ut iam explicuimus: altera est infamia popularis,quia ex communi hominum aestimatione & fensu oritur,nullum-

400쪽

De Irregularitate.

que alium habet effectum moralem, ruam illam obscuritatem nominis, iminutionem famae, detrimentum

dignitatis, dispendium pudoris;quia

tamen nullo iuris adminiculo seuetur , ut loquuntur , nullum etiam

effectum legalem habet; huius porrbinfamiae communis & popularis co-snitio non attenditur in iure, quod

solum considerat ipsam in ordine ad effectus legales, & morales. Secundo diuiditur infamia legalis in infamiam iuris de facti. obserua enim omnem quidem infamiam legalem esse ex institutione iuris, quandoquidem ab illo habet suos omnes effectus , ab eoque per modum poenae imposita est certis quibusdam criminibus, aut si sit indecentia tantum ratione alicuius vilioris officij, aut conditionis personae, habet adnexam aliquam inhabilitatem , aut impedimentum ex institutione iuris; quia tamen ad creandam hanc intamiam lesalem, aliquando requiritur processus quidam iudiciarius,& sententia iudicis,

aut quid ipsi aequivalens; aliquando verb sufficit factum , cui a lege est imposta infamia, suisse commissum

absque ullo alio iudiciario ordine, ut quis infamis dicatur, & inhabilis sit ad dignitates, patiaturque omnes effectus, quos cx iuris institutione producit infamia, factum est ut DD. duplicem infamiam legalem constituerent, unam iuris, quae non incurritur nisi per actum iuridicum, alteram facti, quae nullum iudiciarium ordinem exigit, sed solius facti , cui fuit a lege anne Xa, commissionem, eiusque euidentiam, aut notorietatem per publicum sermonem ; una itaque est infamia incurrenda per sententiam , quae dicitur

idcirco infamia iuris , siue potius iuridica: altera est infamia velutilatae sententiae , quae ipso iure, siue ipso facto incurritur; quam diuisionem tradunt omnes in cap. Vlt. de temporib. ordin.

Ad infamiam porro iuris, ut persecta& completa sit , requiritur sentemia definitiva, neque sufficit interloquutoria , ex communi DD. immo ex iure Canonico debuit esse proce Lam per viam accusationis , & non inquiiuionis tantum, ex Panorm. in cap. inquisitionis, de accusation. n. a.

neque mirum est sententiam iudicis posse reddere aliquem infamem, licet infamia videatur necessario includere notitiam publicam hominum, quam non generat sententia, quae aliquando in aliquo angulo & clam pronuntiari poterit , nam siue dominium famae, & ius illam tuendi, siue ae -- lem eius possessionem , siue inhabilitates & effectus morales, qui ex infamia consequuntur, spectes , haec omnia causari facile postulat persententiam definitivam iudicis imponentis infamiam reo , siue ex legis praescripto, siue ex propria am horitate. nam si imponat ut alicui delicto infamiae poena per sententiam iuridi- eam , tollit reo dominium suae famae, neque cum haec poena sit priuatiua , opus est alia exequutione ; quare siquis infamet illum reum propter tale delicitam, non peccat cotra iustitiam , neque facit illi iniuriam , quia non violat ullum ius ipsius, esto fortassis

peccet contra charitatem , quod mo-

db non disputo ; quod vel δ attinet ad actualem possessionem famae, illam

quidem ex aliqua parte retinet adhuc reus, donec innotuerit omnibus lententia, non habet tamen ius ipsam retinendi , & a quolibet iure poterit ipsa spoliarii deinde cum haec sententia sit publica quadam notitia, &coram

SEARCH

MENU NAVIGATION