장음표시 사용
411쪽
eam alis & spiritualis ex diuersitate
delectationis corporeae, aut sensibilis sequutus fuit, atque eius omnes interpretes. Neque dicas Paul. ad Gilat. s. inter opera carnis enumera i se veneficia , inimicitias Sc alia eiusnaodi, quae non habent pro materia deis lictationem sensibilem, na respondet ibidem S.Thom. ex Aug. lib. I . de civit. cap. 2 nomine carnis intelligi totum homine, qui, inquit S. Thom..um secundum se υι uit , secundum earnem vivere dicitur, quia omnis rationis humana defecIus ex sensu carnali aliquomodo initium habet . quod quomodo fuerit intelligendum, fusius explanat Aug. . lib. cit. cap. 3. Existimo itarque prccatum animale , quod ostendi idem elle cum carnali , esse peccatum externum circa sensibiles, Sc corpo teas voluptates; propter quod Clerici celsare iube hantur a c leto. Neque dicas S. T ho-ma locis proxime citatis distinguere animales delectationes a corporalibus, nam animales sumit pro iis,quae sola anima percipiuntur, non sensu, unde & in solo homine eas reperirico tendit, non vero in brutis, cu D tamen veteres P P. uti monstrauimus,
4υλικὸν opponant spiritui δέ ων ἀμα. mιῶ, atque sumant pro parte sensit tua , in partem deleriorem illam
Atque in hac significatione sumi
peccatum animale a P P. Nicaenis, ex
eo mihi porta adeo, quia propter pec catum fornicationis , periurii , aut
forti deponebatur , non tamen segregabatur , id est , non ex commi onicabatur Clericus ex can. 23. Apostolor. videturque P P. Nicaeni huc canonem in nouare voluisse certumque
est perpetuo Clericos intemperantes castigasse ; si quis igitur pec-catum xliquod animale, 6c carnale commi-
si I se conuictus fuerit, metio iubetur, Clero cessare aliquamdiu , quibus
tamen verbis non infligi irregularita. rem constat cx dictis.
PRO Post Tio III. De irregularitate ex infamia comtracia absque proprio peccato. INrAMi A facti ex alieno peccato
contracta, nunquam facit irregularem absque speciali iure , quod tamen potest illa aspergere non pccean tem , sed ea erit infamia iuris, ex qua sequetur irregularitas.
EXPOSITIO ET COMyrmatio propositionis. HAE o propositio perspicua manet ex hactenus dictis, de quidem
quod attinet ad infamiam ficti, illa contrahi non potest ex alieno peccato in Ordine ad inhabilitates de impedimenta circa legitimos actus, vel ergnitates , quandoquidem ex natura rei obiectum infamiae est ramum proprium peccatum, & prylii mores, qui soli faciunt, ut praua opinio de eorum authore concipiatur. Quare siquando ad alios quoque, qui illud delictum non commiserunt , extendatur propter aliquam habitu diium &coniunctionem, id fiet tantum ex vulgi opinione , erἱtque cepius arbitraria tota illa extensio; quare nisi accedat peculiaris aliqua lux , nunquam eiusmodi infamia popularis ex alieno peccato personae sit iconiunctae aspersa reddet inhabilem & impeditum ad publica Reipublicae munera & digni rates ; quod etiam confirmatur ex eo, quod eiusmodi inhabilitas , quamuis non habeat rationem poenae in illo, quem asscit , quoties se a culpa causas a milli non dedit, affert tamen ingeno nocumentum, quod absque le
412쪽
ge expressa minime imponere debemus , seruandaque est regula generalis de odiis restringendis ; ex quibus sequitur ex eiusmodi infamia non nasci irregularitatem , siue inhabilitatem ad Ordines, sicut neque ex illa sequuntur aliae inhabilitates & impedimenta ad actus legitimos & dignitateS.
Dixi tamen ius pol se notare insa vita qua clam personas absque proprio delicto , quae infamia non erit poena ipsis imposita , sed potius delinquentibus, qui in personis sibi coniunctis plectuntur: aut si nullum peccatum neque proprium , neque alienum supponat, nullam omnino rationem poenae habebit, sed notae cuiusdam ac maculae, seu indignitatis, vel inhabilitatis, vel potius desectus conditionum , quas requirit respublica ad quosdam actus, aut quaedam munia exercenda , exemplum habemus in Vtroque Iiure. nam cap. sorticis, de poenas in 6. filii eorum , qui iniecerunt violentas manus in Cardinales, pronuntiantur infames. Fili j quoque proditorum & reorum laeta Maiesta tis infames dicuntur. l. quisquis, β. filiis, C. ad i. Iuliam Maiestatis; ob gra- luitatem enim criminis parentes puniunt ut in suis liberis, quamuis in
Deinde aliquando contrahitur infimia sine ullo peccato proprio , aut alieno , ut propter vilis alicuius artis
exercitium , aut matrimonium cum meretrice, aut scenica , ex qua tamen infamia nulla contrahitur irregularitas, nisi peculiari tute sit expresta, sed fortassis aliqua prohibitio ordinandi viles eiusmodi personas, quamdiu eas
An immia iuris se irregularitas
eam consequens contrahatur ex peccato occulto pOVAEsr i o duntaxat est de eo cri- nune , cui ipso iure suit annexa infamia, non expectata iudicis sententia : illud igitur quamuis minime
publicum, aut famosum sit, redde te tamen irregularem statim atque commissum est, existimant Anton. . p. tit. 29.cap. 6. f. 7. Sylv. erb. irregular. q. I 4. Suar. disp 48. sed . I. n. 7. Gordon. lib. 7. q. t 8. n. Iaa. Husiad. disp. 2. de irregular. in .833. Cum igitur iste sit irregularis, quamuis occultus , abstinete debebit ab ordinibustum luscipiendis, tum exercendis, si aut lex quae imposuit infamiam contrahendam , ipso facto voluerit illud crimen esse publicum , uti dicebamus de haeresi , aut sit periculum se infamandi ; quamdiu enim crimen occultum manet , atque infamia ex illo contracta latet, reus relinet actualem
possessionem famae suae, qua nequie sine in liuia spoliari , neque tenetur
eam abiicere, antequam per notitiam sit criminis illa amittat,quamuis nutulum amplius dominium in illam tetineat , sed ita illud igatum & impeditum habeat, ut eo uti nomine possie ad obtinendum aliquod officium, dignitatem, aut beneficium, vel ad exercendum aliquem actum hominibus bonae tu integrae famae concessum, aut si quidpiam eiusmodi obtineat,eo tem pore statim post sententiam declaratoriam criminis illo privabitur , ea omni ratione, qua priuari potetit, &sententiaret totrahetur ad diem com
413쪽
missi criminis, ut videmus in iis, quorum bona ipso facto & iure sunt addicta fisco, nam statim atque crimen, cui est inflicta illa bono tum confiscatio , commi IIum fuit, priuantur ipsoru in dominio, non tamen possessione ante sententiam declaratoriam, quae retrotiabitur ad diem commissi primum sceletis. In hac igitur infamia
iuris duo quaedam distingui possunt,
nimirum ipsa actualis anti suo famae per laxatam opinionem , quam plures habent dc aliquo ; cum enim Dina consistat in opinione & notitia publica , ipsi oppo ta infamia in si ii noritia publica constituenda erit,alterum est ipsa nioralitas, seu legalitas i ii simi , uti nominant aliqui, hoc est, cilicacitas producendi aliquos effectus legales , qui sunt fere inhabilitates ad quaedam Ossicia, aut actus legitimos, quae ex infamia legali consequuntur: hanc autem efficacitatem habet ipsa infamia, ut dixi, etiamsi crimen,propter quod contrahitur, maneat adhuc occultum ; itaque si quis tunc suscipiat ordines , peccat omnino violando irregularitatem , & eius deinde ordinatio irritabitur , non quantum ad substantiam . id enim fieri nequit, sed quantum ad usum de exercitium, uti saepius dixi m M. Ratio horum o m. nium est, quia lex quae imponit infamiam iuris ipso secto , inutilis ellet de nugatoria , nisi stati in post factum commissum , poena quam imponit, incurreretur, et D sententia iudicis, aut alio quopiam opus foret, quod ex natura eiusmodi legum poenalium constat; infamiam verb polle ill i ratione imponi certum est, tum ex Ipso usu N pluribus legibus , quae illam ita infligunt, tum ex narma huius poenae, quae test priuatiua , & non indiget actione ulla quae infliget vir inde etiam confirmatur haec doctrina , omnes enim leges, quae imponunt poena priuatiuam ipso facto contrahendam, trahunt secum suam exequutionem, neque ullo alterius ministerio indigent , ut ex qui itioni mandentur,
quod etiam lib. sui riori incensuris
Abi nihilominus negant contrahi 'in semiam , & quod inde sequitur, irregularitatem ex crimine occulto. Ita glossa in cap inquisitionis,de accusationi b. verb. Homicidium. Vbi ait in nullo occulto crimine, praeterquam in homicidio , impediri exequuti O-nem ordinis peracta poenitentia. Panormit. in cap. ex tenore , de tempor. ordinan. ait enim delicta etiam enormia qua indua sunt occulta , non
inducere regulariter suspensionem destrictam irregularitatem , quin , ubi per poenitentiam erasa fuerint, posse
eorum author piomoueri ad Ordines, aut susceptores exequi. Alphon s. a Castio lib. 1. de lege poeta. cap. Vlt. Neque abnuit Couarr. lib. 3. resolui. cap. s. h. 2. Nau. cap. 27. n. 2 8. Auila T. p. disp. q. dub. T. con. I. Hen riq. lib. i q. cap F. n. a. quanquam fatear plerosque ex his aut horibus loqui tantum de crimine enormi occulto : non setis autem explicant, an illi crimini fuerit annexa in semia ipso δε- elo a lege, qua de re est controuersia nostri consectari j. Itaque clarius in
reni nostram loquuntur Diana 4. p. trach. a. resolui. 93. qui allegat Tan-ner. tom. q. disp. 6. q Io. dub. II n. 227. ΚΟ n. disp. a 8. n. 16. Et qui dicunt haereticum, etiamsi sit ipso iure infamis, tamen quana diu eius crimen occultum est,non incurrere in semiam. ita Si manc. tit. p. catholic. institui. n. aos. AZOr 7. p. lib. 8. cap. I . post q. 8. in 7. rama haeret acoru, & Sanch. lib. 2. in Decalog. cap. 26. n. r. qui tamen omnes volui haereticum occul
414쪽
tum esse irregularem, quia existimanti dimentum. Eos autem,qui cum Aetor. itrereularitatem esse annexam haeresi, Sanchez & aliis citatis negant ab hae-
- α. R- --m enetrarie infamiae, retico norotio contrahi infamian
ratione sui, & non ratione infamiae, quod quaest. superiori reiecimus. Ratio huius sententiae est , quia retico norotio contrahi infamiam iuris ante sententiam declaratoriam, reiicio, quia sussicit quaecunque no-
infamia in sua definitione inuoluit xitia publica , & quomodocunque
notitiam publicam; quare implicare fuerit comparata , quando infamia videtur contradi et onem , siq'em iis imposi. a ipso iure alicui ctimin .suo erimine heri infamem . ii cxim D l illud maneat occultum : quando igitur ius facit 'aliquem infamem ipio
; .li tali necessaria Innines. CT irrequ-qRapiam notitia iudiciali necesIaria iit ad hanc infamiam, sed sola criminis commissi notorietas, aut notitia maioris patiis viciniae ; neque enim
modo di sputo sigillatim quid requiratur , ut crimen dicatur publicum deno orium, si te non noro ium.
si O PLAc ετ mihi distinctio Laymaninfines, ct irregulares '
IEC controuersa ex iis, quae hae ilia Sc superiori quaestione definita sunt, soluerida est, obserio vero non disputari , niti de illis , qsi fluent haeresi formal ter, hoc est, ut haeretis
subibit. e rie cap. 4. ea cnim proteius , Ac illius ivt.indar, aut propagindae
eonciliat Doctoiuim dii stilla, nil atruri ira ipsa cominissione criminis , cui ipio specificative tantum , & mature suit annexa infamiat, eandcm in-l ut loquuntur accepto , Inimi famiam contrahi radicaliter, seu L n-damentaliter, ita ut accedente dc inde eiusdem criminis publicatione siue intra, siue extra iudicium fiat, conapleatur tota illa infamia veluti for. maliter . Ze iam suos omnes effectus
gratia , Hon veto qui favent haeretico tantum , & matelialiter, accepto, Inimirum propter alias rationes, quam ipsin sim et haerescos, ut ex alibi dustis suppono. Secundo, aduertendum est eiusdem criminis participes ratione fauoris , aut auxilii praestiti, non puniri eadem poena ordinaria cum iptismet reis, Sc
te ales sortiatur, atque, quod i d Qt maximὸ non implicati iisdem cens. necessa: id sequitur, incurratUr irru l ris & in habili ratibus, nisi quatenus stulatitas i de sortassis prima sententia' id speciat iter exprimitur in iure,quod nihil filiud voluit, satem ni h l aliud curtissimum est . quando censurae , probat, quam non elle opus vita sic H l pornae , aut inhabilitates tela tute
rentia , aut actii iudicis imponentis infamiam , quam lex ipsa imposuit, &
s uni contrahen lae , uti lib. iuperiorisus e suit demonstratum.
ipso facto incurri voluit ; quod D. Aduerte tertio, irregularitatem proia negat posterior opinio , scd t ntuml pter crimen fautoriae non aliunde eompletam e lle huius iodi infamiam ante publicam criminis notitiam . Sproinde nondum habere legales suoscissectus , neque producere : vllam inhabilitarem, itregularitatem Sc impe
colligi posse, quam vel ex speciali
aliquo iure, quo expresse seratur, vel ex iure uniuersali poenas haereticor imad ipsorum fautores extendente. His obfetuatis, Resi o a te
415쪽
Respondeo ge dico primo , fim tores, defensore sic receptatores haereticorum , quamdiu ipsorum crimen occultum est. non heri irregulares. ita Henriq. lib. i . cap η. num. 6. Si verb. Irregula litas ex desectu animae, contra Suar. disp. 3. sect.2 Num. s. Sanch lib. 1. in Decalog c p. 21. n. 7. N alios ab ipso relatos. Ratio mihi Peisp.cua videtur,ntillo enim spe oiali S ex presto iure fertur ista irregularitas, sed talarum colligitur a DD. ex eo quod cap. 1. de haereticis in 6. g. haerctici. poenae haereticorum extendantur ad eorum fili totes & descia soles, de id clico docent Suar. & alij passim, Omnia criae de irregularitate haereticorum lia tui ritur, locum habere in ipsorum fautoribus ; atqui haeretici quandiu occulti sunt, non fiunt trie-gulares , cum haeresi non sit annexati regularitas per se , sed tantum in-tione ii Eamiae, qua ius illam notauit, uti quaeli. superiori ostendi inus ; ergo neque stimini fautoriae annexa erit per se irregularitas, sed quia ius eadem infamia notauit illos fautores, qua ipsa haeretico S. Dico secundo. Fautores haereticorum etiam publicos non esse irregulares ante sententiam , qua propter fauto: iae crimen declarentur infames, quod omnino voluerunt Henriq. de S a citati, & Petrus Cornero in 3 pari. D. I ho m. trach. de irregular. disp. 8dub. uni c. quaest. 8. relatus a Diana puri. 4 trin. t. resolui. 4 neque inest Turrian. dum ait aperte in in re non haberi, contra Auilam 7. p. disput. q.
de la Crur 1.path. Di recto iij, dub. . de irregul. conci 2. Praepost. quaest. I.
Valent. t Om. q. disp.7. q i', punct. . Sancta reli. cap. 1 f. de haeresi , dub.
num . .& alios communiter. Probatur
verb nostra sententia, quia nullo iureollendi potest haec irregularitas Iduo enim duntaxat loca afferunt aduersa xij, quae nihil plane efficiunt. Primum est c. 1. de hi retic. in s. g haeret ci. vlai Alexand. I V. hos receptatores &dcfensores haereticorum ab omni be. neficio dc officio publico reiicit. Secundum , cap. statutum 2. eod. tit. 8clib. ubi Bonifac. VIII. Alexandri constitutionem confirmat ; cum aliqua tamen limitatione quoad filios haereticorum , & fautorum ipsorum , uti dicemus consectario sequenti ; sed iam quaest. superiori ostendimus in his duobus decietis nullam fieri mentionem irregularitatis,& nomine inhabilitatis ad officia publica non intelligi irregularitatem , sicut neque nomine ossicii publici significatur eo loco sacei ordo, uti manifestum se-eimus. Nihil igitur habent aduersa rii, unde probent hanc irregulari
Obiicies primd, omnes poenas haereticorum extendi ad ipsorum fautores & defensores. Respondeo nulli bi haberi eam uniuersalem propositi nem, de si alicubi reperiatur, intelligendam esse de poenis imponendis,lion vero de iis , quae ipso iure in gi.
guntur , ad eas enim requiritur ius expressiam , ut patet, neque aliter ad socios criminis exicnduntur, uti lib. superiori diximus : quod confirma tur, quia quando aliquae poenae haereticorum ad eorum initores pertinent, id fuit expressiim , ut constat in illa inhabilitate ad beneficia Eccles astica, Se ossicia publica, de qua agitur ab Alexandr. I V. dc Bon' fae. VIII. in capitib. citat. de de priuatione Ecclesiasticς sepultur statuit idem Alexand. illo c. 1. de haereti C C e in 6.
416쪽
in s. de poena quoque excommuni cationis explessit Innoc. III. in Concit. Latera n. cap. 3. Obiicies secundδ, hos desenseres, fautotes & receptatores esse ipso iure
infimos , cum non admittantur ad
ossicia publica, & quia idem statuitur
ab Innoc. III. loc. cit. & resertur
cap. excommunicamus i. s. credentes , de haereticis. Respondeo non esse infames istos, nisi ubi per annum excommunicationem passi fuerint, &satisfacere contempserint, uti definitur ab Innoc. atque vr non disputem, an vi illius textus incurratur ex communicatio ipso facto, certum est non contrahi infamiam iuris , nisi post
in sordescentiam annuam in ea ex. communicatione, & contemptum satisfaciendi : itaque ante illud tempus non sunt infames . & ad omnia off-eia publica , atque resti inonium serendum & condendum testamentum habiles sunt, atque adeo ex regula aduersariorum , qui nomine publiciossie ij comprehendunt Ordinum mi. nisteria , ad illa admitti poterunt, si tantum habeatur ratio irregularitatis& infamiae , nam excommunicatiocain impediat , susceptione & adini. rastratione cuiuscunque Sacramenti, prohibebit etiam a suscipiendis Oidi 'nibus , atque ab eorum ministeriis. alio tamen modo , quam prohibeat irregularitas, uti constat ex hoc &super. libro ; Clerici etiam qui hoc
erimen fautoriae, atque eius excominu nicationem incurrerint, ab omni
ossicio & beneficio Ecclesiastico de. ponentur, sed non nisi post annuam illam insordescentiam ι ergo interea non erit irregularis ex quadam alia regula aduersariorum , qui volant crimen Omne dignum depositione facere irregulatem ; quandiu igitur non erit dignam depositione , non affert irregularitatem, nisi alibi statuta se, quanquam depositio a beneficio Zc ossieto Ecclesiastico , cuius
ibi meminit Inia c. non est degradatio, & abiictio a Ciero. Deinde hac infainia non contrahitur, nisi fuerit contemptus in exhibenda satisfactione ; quare si vel impotentia obtinendi absolutionem ab excommunicatione , vel negligentia tantum fuerit secluso epntemptu , reuera non contrahitur infamia , debebitque constare etiam iuridice . aut saltem publice de hoc contemptu. Quare irregularitas, quae deinde orietur ex infamia, non erit propter sau toriae crimen , sed propter contem pium clattium, de contumaciam non satisfaciendi post contractam excommunicationem,latam quidem propter
fauorem haeresi praeliitum. Ex quibus vides nihil omnino colligi ad probandam irregularitatem tanquain annexam per se crimini fautoriae.
nutu. i. Auila disp. . dub.7. p.7. Turtian. lib. s. de censuris. disput.61. dub 1. Sanch.lib. 2. In Decalog. c. 28. num 7. 'plures alios allegans. Bonac. dii p.7. quaest. . punct. 7. num 9. qui
tamen omnes volunt tantum extendiusque ad filios haereticorum ea linea
materna , ex linea vem paterna etiam ad nepotes, siue ad secundam generationem consentanee constitutioni
soni facij v I II. cap. statutum a. de
417쪽
Respondeo nihilominus nullam irregularitatem incnrri a liberis haerericorum te fautorum ipsorum . ita
Sayr. lib. 6. cap. ro. n. Α . Probatur,
quia neque vilibi ipsis ea irregulari.
tas imponitur, neque etiam ratione infamiae, quam trahunt, ex sua otigi.
ne colligi potest. Non primum, quia p. 2. de haereticis in 6. g. haeretici, uod inhabiles facit hos h reticorum lios ad beneficia Ecclesiastida,& onficia publica, non loquitur de Oidi-uibus , vii saepius monuimus , de in hoc ipso negotio dixit Hurtad disp. r. dissi c. s. atque alij apud says. loc. cit.
Non etiam colligitur I ita irregulatitas ex infamia iuris, qua aspergunturtii libeti ex crimine paterno quamuis enim eiusnodi infamiam agnoscant
Coua tr. lib. r. varias. caP. 3. nam. I.
Castio lib. 1.de iusta haere icor. punit. cap. 9. ubi multa circa aequit relin legis hanc infamiae poenam ad prolem extendentis disputat. Anton. Gome Eadlib. o. Tauri, lavana.' I. F. teri id principaliter. Si manc. tit. 9. num. 168. 8ct . 29. nun . I . Molin. trafh 1. de iustitia. disp. i 18. num. Vir. Hentiq. lib. t i . cap.F. num. 4. dc alij plures. Eam tamen reiiciunt Suar. disput. 8.secl. 3. n. a. Salach. lib. 2. in Decalog. cap. 18. num S. Menoch. consit. 8o8.rium. q. dc S. quia nullo certo iure, aut ratione nec ellaria deducitur. Nam
pri md quod in cap. 1. de haereticisin 6. arceantur 1 dignitatibus , beneficiis Ecclesiasticis,& officiis publicis, id non fit, quia sunt infames , nihil
enim ea de re ibi dicit Pontifex, neque in cap. statutum a. eod. tit.& lib. ubi illa ipsa constitutio explicatur de limitatur , neque omnis inhabibias ad
beneficia de ossicia publica supponieinfamiam ex qua oriatur, neque illam Ipsam causat, alioquin redderet istos inhabiles, ec ferendo testimonio in- idoneos eos, quos assiceret, aliosque haberet effectus, quos nullus tribuerit istis filiis haereticorum , aut receptatorum fautotumque de defenso tum Ipsorum ; deinde, quia qui sunt inhabiles ad beneficia, aut ossicia, non dicuntur infames , nisi hanc inhabilitatem trahant ex proprio delicto, cui suetit imposta eiusmodi infami .i, non autem quoties illa oritur ex alieno delicto, quamuis infami. Adde' plerosque ex aduersariis idcirco ex leo textu probare infamiam filiorum haereticorum , quia existimant in illo textu illos fieri irregulares ; omnis
autem irregularitas facit irregulatem infamem. cap. omnes. 6. quaest. i. sed iam negauimus hunc irregularitatem, quae ellet potius effectus infamiae . quam eius causa, falsumque est omnem irregularitatem creare infamiam,
id enim diserte Pontifex asserit tantum de illa, quae ex propriis culpis contingit, qualis non foret ista irregularitas, si aliquam admitteremus.
Secundo argumentantur aduersati, ex filiis reor uni laesae maiestatis humanae, quos infames esse voluit i. quisquis, j. fili j. vero. C.ad i. Iuliam
maiestatis. Simili enim argumentandi ratione uti tui Innoc. III. cap. Vergentis, de haereti c. ut probet iure merito bona haereticorum, qui diuinae maiestatis laesae rei sunt , publicati, quandoquidem simili poena assiciuntur , qui humanam maiestatem violarunt. Respondetur. Hoc argumentum
ductum a crimine laesae maiestatis humanae ad haeresim, nihil aliud probare , qu m easdem poenas decerni
aduersus haeresim posse, quas aduer-ssis crimen multo leuius maiestatis
humanae laesae sancti m mi Legistato.
res statuerunt: neque aliud dicit In Iroc. cap. ci . Inde tamen non sequi-
418쪽
tur , omnes pmnas, quae reipsa aduersus crimen maiestatis i humanae sancitae sunt, aduersus haeresim sancitas etiam suille , nisi in iure expresice fuerint; neque licita est ista extensio in poenis ipso iure latis ex sela rationis similitudine , uti aduertit
Bartholom Socin. cons 17s. n. II.
legem Quisquis. M. filii. C. ad legem
Iuliam maiestatis, explanans,& IO.IN. Andr. atq te Baldum adducens ; quod etiam obseruauit Gigas trach. de crimine laesae maiestat. lib. . tit. I. q. II. dc Molin. traeh. i. disp. 618. num. Io.QJamuis igitur filii reorum violatae maiestatis humanae sine tu fames ipso
iure, non tamen eandem incurrunt
fili, haereticorum, cum nulli bi ea infamia ipsis imponat ut a iure, quamuis imponi potuerit; quod unum probat similitudo & comparatio duorum istorum criminum. Confirmatur, quia , vi argumentatur Suar.disp. 48. sech. 3. num. 1. hi haereticorum filij etiamsi bene fieati,aut Clerici forent, redderentur tamen ex haeresi parentum ad ea beneficia inhabiles, neque enim aut beneficium , aut status Cle. ticalis facit aliquem incapacem in K. naiae , quando eius causa ponitur,
priuandi itaque foret beneficiis, usu Ordinis & ossiet, publici, iure eligendi, testificandi, & aliis eiusmodi,qnibus priuantur infames infamia tu. ris, id tamen nolunt Aduersari j. Denique certum est , in locis haeresi insectis , in quibus Catholici permixti vivunt haereticis , quibus etiam portae dignitatum patent in Republica, filios ipsorum . qui paternam haeresim deseruerunt, non elle infames, neque proinde ratione infami ae irregulates, quod monet Tari. ner. in 3. Pare. dii p. 6. quaest. Io.dub Io. num. hor. Κon. disp. 18.num. Ii. Henriq. lib. I 6. cap. n. 4.
Layman lib. I. trach.hpare. I. cap 4. sub fin. Hinc sequitur frustra quaeri . an fili j nati ante haeres iv paternam, an poli illam sint irregulares , an si torum parentes fuerint reconciliati, &l nihilominus combusti,cumen in iam docuerimus hos filios non esse irregulares ex crimine illo paterno, cecsant hae omnes qq. quas tamen alibi quoad alias poenas commodius ex principiis generalibus deducemus.
HAEc s i spicio duplici ex capi re
oriri potest. Primo ex ictimine
quod includit aliquam cooperati O-nein ad haeresim . cuiusmodi est receptatio , de sensio de fautoria. Secundo ex alio quopiam crimine non includente talem operationem , quae
suspicio vel est iuris, vel facti; tutis quidem,quia ius disponit, ut qui tale quid commiserint suspecti habeanis
tui de haeresi ut qui annum insorduerit in excommunicatione. Suspicio autem facti est, quando factum tale est, ut absque ulla iuris dispositione pollit prudentibus in generare suspicionem occultae haeresis , quale est pactum cum Daemon cad habendum aliquod ab ipio responsum,aut quidpiam aliud obtinendum. Respondeo . ius pectos de haeresi
quocunque modo, non Incurrere irre
gularitatem , nisi ratione alicuius infamiae , quae ei it tan rum facti , de ea sublata nulla erit amplius Opus a Dpen satione.
Et quidem quoad suspicionem Dr-
419쪽
tam ex crimine fauendi haereticis, aut alia ad haeresim cooperatione , discedim is a Sura. dii p. 43. sech. 2. D. 8. Sanctare q. lib. de haeresi cap. 1 1. dub. . n. 9. Sanch. lib. 1. in Decalog. cap. 23. num. Io. & aliis , qui dixerant hos fautores & defensores haereticorum esse irregulares, unde aliqui geminam ibi agnouere irregularitatem , unam ratione fautoriae alteram ratione infamiae; cum tamen unica omninδ fue tit admittenda, ut in homicida notorio ; neque enim est quis irregularis, quia est homicida, & quia est notorius, ac proinde infamis : cum vero nos nullam irregularitatem huic crimini cooperationis & sautoriae impositam esse dixerimus, neque etiam suspicioni, quae ex tali crimine orta
fuerit , debemus illam sine ullo
Quod vero attinet ad suspicionem ex quocunque alio crimine natam , non genetari ex illa irregularitatem , nisi ratione alicuius indecentiae , de infamiae, ubi crimen fuer. t notorium,& quae =bstersa infamia statim cesset, concedunt Suar. Sancti. Sancta reli.
quia nulli bi haec irregularitas exprimitur contra Malol. lib. 3. de irregul.
Ex quibus multo magis sequitur noesse irregulares, qui de haeresi suspecti abiurare coguntur de vehementi, quod tradunt communirer Sancti. lib. 2. cap. 2 s. num . it. & alij relitia Diana trach. cic. resolui. 7. & Garc
qtia.irrcgularitas decreta est haere.
tici S, I Oia autem haercsim abiurantibus.
Anscre amissatans a fide, flatiraegutiris 'REspondeo , Apostasiam fictam, si i
notoria sit, facere irregularem ;si verδ non fuerit notoria , sed occulta non intret,et irregulari tatem. hanc distinctionem docet Azor. I. parr. lib. 8. cap. I I. q. vlt. & cap. 2I- q S.
de probabilem putat Bonac. disp. 7.
q. 3. punct. 7. n. 2. dc Dian. traei. a. q. pari. resolui. 49. contra Sancti. lib. 1. in Decalog. cap. 2 s. num. 6.suasi disp. s. scet a. num. 2. M.tiol. lib. I. cap. 3 . num. 2. Sancta reli. dub. I ci . num. . videturque mihi
ex hacteiriis disputatis sequi necessa- tib nostia distinistio ; apost alia enima fide, etiamsi vera fuerit, non habet ex se annexam irregularitatem , nisi ratione infamiae, uti q. super. pro bauimus, & quandiu occulta est, non facit irregularem , uti ibidem diximus ; ergo neque Apollasia ficta occulta faciet irregi ilarem , non enimesticacior esse potest, neque puniri maiori porna , quam apoliaua vera. Apostasia porrδ quando notoria est, cuin saciat infimem infamia iuris, quae non postulat sententiam iudicis, sed ipso facto incurritur, facit quoque irregularem ; quam consequentiam hactenus ostedrinus in bac quaestione. Ergo de apostasia ficta , viri
notoria suerit, faciet irrcgularem, quia facit aeque infamem atque apostasia vera, atqui irregularitas ria scitur ex illa infamia. Dices , hane infamiae poenam non
infligi , nisi haeres , aut aposti si a
420쪽
compleve, qualis non est ea quae est
tantum extema de ficta, unde negauimus excommunicationem incurri ab
Reipondeo, hanc infamiam imponi externae illi negationi fidei, quia illa sola scandalin & offensionem parit. atque aeqir E infamat , ac si fullset
eoniuncta cum interna;&sane Conc. Ancycan. quod cap. I. Jc 2. statuit, ne Clerici,qui tinmolauerunt, ad sacrum ministerium accedant, loquitur aeque de externa tantum immolatione, atque de ea , quae ex animo facta fuit: ex eo tamen canone non video, quam
apte Sancti. deducat hanc irregularitatem. Denique si quid hac in parte quoad infamiam tutis contrahendam interesset inter fictam & veram apostasiam . peteretur ex eo quod apostasia veta , ubi notoria sciret, faceret,nfamem absque ulla sententia iudicis , non vero apostasia ficta , cum pinnae quae incurruntur , ipso iure supponane peccata completa in suo genere , qualis non est apostasia tantum ficta. '
Bn erimen enorme, o depsitione dignum , ubi notorium es, faciat irregularem VAEsTio non est de crimine,
cui ipso iure annexa est infamia, de illo enim diximus consect. i. sed de eo crimine, quod natum est, generare infamiam , non modo facti depopularem, sed etiam iuris , cum tu.dex illius reuin infamiae damnare possit. Deinde agimus tantum dectamine notorio, iam enim certum nobismi, nullum crimen occultum, etiamsi
habeat coniunctam infamiam, ipso iure & facto incurrendam, illam e minplete causare, donec publicum fiat,ac
proinde ante notorietatem non reddere irregularem, quod verius multo erit in erimine, quod nullam eiusmodi infamia tu ab ipso iure impositam habet. debet igitur esse notorium appellant porro notorium, quod vel periententiam iudicis, quae transiit in rem iudicatam,innotuit, vel per consessionem Rei in iudicio , veli quando sactum adeo omnibus inanifestum fuit, ut nulla tergi tersatione celari possit, quae postrema notorietas est notorietatem facti alii duo modi faciunt noto-rietatem iuris; econtrario veto illud dicitur occultum, quod neque per sententiam , neque per consessionem Rei in iudicio, neque pet euidentiam saeti inuoluit,etiamu reuera probari per testes aliisque argumentis possit , inamo & rumor,aut fama publica de illo sit, quae omnia susios ex variis textibus
s..nosque alibi dicemus. Denique
enormia peccata nominant , non tan-
viam quae mortalia sunt , aut etiam
digna capitis supplicio, sed quae vulgo reddunt hominem infamem ob in- lignem quandam turpitudinem , quia non modo cum lege humana pugnant, sed cu diuina Ic naturali,& maximeceristos quosita status dedecet. His positis,
Respondeo, haec crimina tum enormia , tum depositione digna,quamuis notoria sint, non sacere irregularem situm authorem, opusque esse sententia condemnatoria criininis depositionem, aut infamiam imponente. Ita Couarta in Clem. si furiosus I. p. g. r. n. s. Garc. II. p. cap. 3. n. a se qui n. ii 7. allegat Vegam in specul .curat . cap. in . n. 3O3.&In. I I9.addit hanc