Joannis Voet jcti et antecessoris in Academia LugdunoBataua Commentariorum ad Pandectas libri quinquaginta, in quibus, praeter Romani juris principia ac controversias illustriores, jus etiam hodiernum, & praecipuae fori quaestiones excutiuntur

발행: 1828년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

a5 a Lib. XXXVI. Πι. I.

rentem repraesentans, ius omae suum ex eius capite

methur, nec plus aut minus habet, ratione illius hereditariae portionis, quae ipsi restituitur. At legato gravatus ultra vires hereditatis teneri potest, quia certae rei vel quantitatis praestatio ipsi a testatore, plus sorte de botris suis sperante quam in his est, imposita fuit, ad quam solvendam sese adeundo devineit, quando hereditas olvendoe,t i solvendo autem esse praesumitur iure novo, praesumtione iuris & de iure, adeoque ad omnia tum aeris alieni,

tum legatorum in t Irorum Onera sufficiens e me creditur, ubi sine inventario additio iacta est. Neque in contrarium saeu, quod posi alias a Uinnio ι

lationem in iure aeque ad quartam ex sdeicommissis uniuersalibus deducendam portinere, ae ad eam, quae ex legatis detrahitur. Nam etsi Acie verum sit, non tamen inde Sequitur, in omnibus ergo idem in

utraque obtinere, quod nec ipse vinnius sustinuerit, dum in quibusdam apertissimum discrimen est.' cumque superius manifesta ditarentiae ratio hac in parte data fuerit, frustra ex communi quartae utriusque dominatione ratiocinium instituitur. Si urgeas, fiduciarium neglirentem inventarii consectionem do te negligentia illius pinnam sustinerer id uuoque Deile eoncedi potest, sed utrum in quartae nebelli anter amissione illa pinna consistat, aut jure civili eonstituta sit, id necdum probatum est, magi,que omissionis huias mercitionem in eo posueris, quod ad .ersus omittentem in litem iuretur ab eo, cujus intere t , inventariam consectum non esse ι prout id non modo in tutoribus, mycrtorii consectionem praetermittentibus, receptum suit, iuxta I. tia. O , qai ν μνω rum 7. ν. - a is. ω μνie. ttit. sia ω in ipsis heredibias, qui inventarii remedium a Justiniano praescriptum spernendum, di ad antiquum deliberandi ius transeundum crediderunt, si deinde post deliberationem non adeant sed repadient, ae ob id ad rerum hereditariarum, interim. a se possessarum, testitutionem, iis iaciendam, qui vel ex substitutione,

vel ex lege ius succedendi habent, obstricti sint, Lωθ. ran autem De t c. in fiso Coae δε jυ, risi

Mγ- 7, quique sere ad exemplum tutorum tenentur fideicommissario rationes reddere, ut patet ex

L mula , qua aa. enim S. F. b. t. Et s ndum hane sententiam in Hollandia, in supremoeehliniensi Senatu, in mera Imperiali, alibique judicatum fuisse, ex Neostadio Cuγiae Hou. Geἐι. 5. iis me, Christinaeo til. s. Aerit. 5U. num. . Andr.

Fandi num. 27. heredem Sine inventario adeuntem

non magis legitimam, quam taleidiam dedueere posse, sed integra legatariis debere legata solvere, quia her ditas ob omissum inventarium ad omnia tum credita-tum lagata ac fideicommissa partieularia suffieiens ereditur, ubi ex Inventaris heres trimonii quantitatem docere nequit ι adeoque Tieidiae di legitimae non deducenda eademque qua tum ad legatarios ratio est: ita quoque, bi quaeramede l. gitima eius, qui universa Ii fideicommisso otinis ratus est, eadem segitimae, quae tac bellianicae eausaesti ae proinde sicut Debelliani eam non perdit ob non secturn repertorium ita nec per argumenta

superius adducta legitima deductione ob id priuauridus est, etiam cum ex iuris ea noniei di,positione, moribus comprobata, duarum quartarum, I rebelli niea ae Iegitime detracti , loeum habet ; praesertim si consideres, etiam quosdam ex illis, qui Debelli

nicam ob non consectam repertorium cessare arbia

trantur, nihilominus ei, qui inventarii conscripti nem pretermisit, legitimae deductionem in uniue salis fideicommissi restitutionem haud denegare, ta

quam que Prebellianica favorabilior sit ; uti id

63. Uisectas restitutionis est, quυ onera herediataria pro rata parte, qua hereditatis restitutio fit, ipso iure transeant ad fideicommisiarium, pro irata vero, quae retinetur, penes si fuciarium remaneant, sive de aere alieno, sive de legatas Praestandis qua stio 1it, L I. C. b. t. t. qui quad ingenta a. I. eo ἐ

qui minorem i9. f. ut legaι. reti FGic. casta e sie ut de de legatis praestandis uterque tum dire ius tum fideicommissarius heres vavere legata riis obstrictus sit, L otium 15. . r. - legat. a fideis. casta cadi arti . Ut tamen onus legatorum non serat cum effictu fidueiarius. sed tantum pro rata onus aeris alieni, quando nihil praeter quartam

totius hereditatis penes eum remanet, sive assem e stituere rogatus, quartam ex Senatusconsulto mu-cat, sive deducta quarta reliquam hereditatem resti tuere iussus sit; cum ex editum sit, eum omni m do quartam totius hereditatis ex Senatusconsulto salvam habere, ut patet ex a. l. qui quadringenta a. I. Mauritat 3. Bom mmponius a. f. b. t. Gratius manuae ad juris . Rou. lib. a. eap. m. n. 6. 7. Faehineus cimtνουν t. D. I. cap. 8. I Guvineneeut. 6 . yaμ. I. lib. I. cap. 3. M. a. Adde Peregrinum is Ad Dommissis art. 4. n. aa. x M. Pinne, si fidueiarius non maiorem mrtem restituere rogatus sis, quam ut ipsi post factam legatorum soluti nem intRra quarta possit salva esse, non dubium v detur, quin εc ratione ipsius quartae onus legatorum

ij agnoseat. Qua ratione ab Ulpiano post Iulianum definitum fuit, si quadringenta habens, dueenta te gaverit Titio, de partem dimidiam heriaitatis Sem.

pronio restit re rogaverit, ex Prebelliano restis tionem faciendam esse, de legatorum petitionem acindi, sie ut emturn quidem petantur ab herede, rem tum vero alia legata eius a fidele missario petat equoniam seeundum hane rationem integram quartam babet, id est, Centum integra, t. pen. E. 3. L. Diversum esset, si quadringenta habens, trecenta gasset,& deductis centum, rogasut heredem, ut B

reditatem Sempronio restituat; tune enim, deductis centum, restituta hereditate , legatorum actis in s lum Dei commissarium datur; quia centum hoc casu

152쪽

Mn hereditario, sed meἰs praelegat I iure habet, d. l.

I, ult. 1. h. s. Νam di generaliter, si fiduciarius cepta deductave certa re vel quantitate, reliquam

reditatem restituere roPtus suerit, ac restituerit, neque aeris alieni neuue legatorum onus i Ila ex parte subire tenetur, feci id totum fideicommissario incumbit praestandum: eo quod fiduciarius, quantum ad rem illam eertam aut quantitatem praeripiendam,

cundum jam dicta, magis legatarii quam heredis

kκo esse intelligitur; perinde ac si ipse ex re certa institutus esset, ae fideleommissarium quasi sine rescriptum , conjunmam sibi ac coheredem habuisset: usque adeo, ut si in praecipienda re, vel quantitate, maxima contineatur hereditatis pars, in solidum nihilominus actiones transferantur, di secum deliberare debeat is, cui re, tituitur hereditas, an expediat sibi restitui, ri qtiis tina 6. Luttit . b. t. is siue commiis. Mνώα qui si restitutionem respuendam censuerit, onera omnia edines fidae larium ex aditione obligatum, permanerent. Quod si legatis solvendis ron suffieiant ea , quae ad talem fidele missarium ex restitutione delata sunt, iure quidem antiquo fideicommissarius non ultra tenebatur legatariis, quam quatenus ad eum ex hereditate pervenerat, quia ante inventum inventarii beneficium neminem oporte bat legati nomine plus praestare λ in reliquum tamen fidueiarius in subsidium ex aequitate hactenus saltem ad legata devinctus efficiebatur, quatenus supra quartam bonorum partem ex praeceptione penes eum erat, L . . ii ii, qui quadringenta l7. f. b. t. Idemque etiam a iure novo alienum non videtur, qu ties cum Inventario hereditas est adita: eo quod nee tunc in plus, quam ad eum pervenit, obligatus creditnr, secundum alibi exposita. Sed si absque in ventario aditio facta sit, di hereditatis restitutionem fideleommissarius admiserit, magis est, ut ad omnia tum credita tum legata in solidum praestanda obstrictus sit, ac de suo Supplere teneatur, quanto minus ad eum ex restitutione pervenit, quam quidem in aeris alieni dc Imatorum onere est; cum utique hune in earum ti xune quadret, quod in E. 9. t. a. s. eommiu. μνεα ab imperatore scriptum est, eo tempore, quo jam iuventarii usus ac commula ab

eo inducta fuerant, secum deliberare debere eum, cui restituitur hereditas, an expediat sibi restitui, diob id etiam tune, cum maxima hereditatis pars in praeceptionibus civisnetur, in solidum nihilominus actiones in eum totuserri. Si tamen fideicommissarius solvendo non sit, sie ut neque de hereditariis nequr ex propriis ejus bonis integra legatarii legata consequi possint, non iniquum fuerit, ipsum quoque fiduciarium, pii sine inventario adierat, In subsidium ad Iegata lunariis solvenda, non modo qua tenus ex praeceptioniblu saeratus est, sed in solidum, conveniri. Sicut enim iure veteri de praeceptionibus, hactenus in subsidium solvere debuit, quatenus illae quartam exeedebant, I quia omnes heredes quadrantem bonorum ex lege Faleivia debebant sibi salvam habere) quasi onera per restitutionem hereditatis ruatenus non fuissent translata, ae ipse vere heres mansisset, ex ae. l. l. f. h. t. Ea quoque pari ratione in subsidium ex iure novo habendus eo loco videtur, ac si post aditam sine inventario her ditatem onus legatorum erisque alieni per restitutionem pro ea parte, quae ab in idoneo fideicommis-κιπι aae Tianae Lom. H.

sario ob inopiam servat; non potuli, translatum non fuisset. Quibus consequens est, ut, quae apud Gr

ia. dicuntur de legatis per fiduciarium tale in subsidium non praeStandis, nisi ex eo, quod supra

quartam ex praeceptionibus apud eum reperitur, admittenda tantum sint de casu, quo cum inventario

ex iuris novissimi dispositione hereditas adita fuit. Cumque hae ita quantum ad legatarios ob ervari suadeat ratio iuris, longe magis in creditoribus h reditariis probanda sunt λ quippe quibus olim quoque heredes in solidum ultra vires here reditatis ex adi tinne oblitabantur, dum legatariorum intuitu Fal-eidiae beneficio. muniti erant, nec ullum legatariis legatum debebatur, nisi im,tquarn omnibus hereditariis ereditoribus satissalium fuisset. 6t. Non tamen ita restitutio hereditat Is ex causa fideicommissi fit, quin vieissim fiduciario saeuitas

competat deducendi per retentionem, aut etiam repetendi ea. quae hereditario nomine ab eo erogata sunt, L mulier, qua a a. q. seae enim S. . b. t. velut in consessionem inventarii, arg. l. Dit. in eoet tistione 9. Coae δε irere deliberanae, Ant. Faber Uod. I b. 6. r. 27. Z a5. in exsolutionem centesimae, Aducentesimae, sina ilisque alterius partis patrimonii,

ad sustinenda belli onera in publicum conserendae , Eliseis. OMM. Holunae. a'. Atii i674. voL 5. 'aeis. Holi. pag. io o. in P . non item vicesimae collat ralis sucoessionis: Placito orae n. HIII. II. Aut i 658. L a. Hacit. HOR. pug. ab T. ohaee in conservationem perpetuam aut instaurationem aedium exuia

starum vel collapsarum, in aeris alieni hereditari laut legatorum soluti nem, aliaque similia, non item in quotidianam resectionem i. qui exemtionem D. . ιi pa-r F. t. aer eonaei f. indebhi, L Gmur hereditarint M. I. 5S . I. ω. t. 6 i. f. is letarie l. I. ubi puν 19. 6. Dis. s. s. r. ubi per heredem fideicommissarius inteli igitur. 1 ate lyeregrinus de fideicomm. art. 5o.

tem, cum Iraria sint, non esse di non apparere, Ne stadius Cupiae sti'emae decit. 27. Nec perperam dixeris , fiduciarium eas posse impensas decueere ac meliorationes, quarum deductio bonae fidei possessori Ze emphyleutae post finitam emphyleusin concessa est, facta meliorationum aestimatione Frandum ea, quae seripsi in p. de rei visaeicatione π. 56. de r. si προμυoctis. id eri e bi. petatur, n. pen. Adde Andr.

iacten. part. 5. cap. 8. n. v. er Leqq. usque ad finem, eo excepto, quod fiduciario non tantum exeeptis ocretentio, verum actio pro impensis per leges data est.

δε legatit r. quodque fiduciarius pati non tenetur fructuum perceptorum cum impensis ac meliorationibus eompensationem: Peregrinus Eo M Domminisan. M. n. 64. nisi quatenus id suadent ea, quae s pra n. g. in 'o b. t. suerunt proposita.. 6a. Quoties autem bona restitutioni ex eausa ' deicommissi obnoxia sunt, alienari nequeunt, nisi ad solvendum aes alienum fideicommittentis, de legata ab eo data, quoties alia non reperiuntur, ex quibus horum solutio fiat, L Misfamil. diu. S

153쪽

154 Lib. XXXVI. Iit. L

nisi consentiant omnes illi, quorum interest ratione εdeleommissi, L quo: i/nt ab ιι. Coa de Meicomm.

Andr. Gayl. IA . a. obse o. i . n. io. Quin cie adeongruam dotem libetis aut donationem ante nuntias eonstituendam alienatio a iure civili permissa fuit,

l. de e . it. Fachineum contro. L . 4. cap. O . Menoehium lib. 4. praetumi. l . 93. non item, ut m aut auos a Carcere, aut poena eorporali liberet ob

delictum imponenda ; eum ita alieno periculo poccaturus esset, ac is puniretur, qui nihil admisit, ut pcist alios Rittershusius sis no d. po t. s. cras. I . n. 5. uuod si sub conditione fideicommissum relictuin sit, rectius quidem secerit, si ea pendente ab omni alienatione abstinuerit ι eum alienando nihil praeiudicet juri illorum, ad quos exi Stente conditione res pervenire debent i sed tarnen intercedere interim .equeunt fideicommissarii, quo minus alienatio perfidueiarium peragatur, ad eum eCctum, ut ipis sibi

noceat, nec alienata vindicare positi, sive post in

dum deficiente eonditione fidele missum collabatur; sive existente conditione a fidocommissariis ad restitutionem conveniatur . cum colura suum nequeat factatii venire , secundum ea, quae tradidi in t. δε-i vinicatione π. trem. Non tamen dubitandum videtur, quin pende te fidei inmissi eonditione debitores hereditarii recte tutoque fiduciario solvant heredi, atque ita ille

per solutionis acceptationem hereditarias perimat tili rationes, cuna hactenus nullus alius sit, cui debiti illius tendi dc soluti acceptandi ius natum est, sibique ndeicommissarius imputare debeat, quod modio tempore non idoneam pro fideicommissi restitutione cautionem exegerit, si forsan existente conditione non omne, qita interim fiduciario solutumeat, ob inopiam ejus recuperare possit, L an e νeitia tutam Io . f. is robulam Gratianus dite petationum 1 Ment. Iom. a. c. 6 36. n. 8. 9. Sed & res fideicom- missarias, quae servando servari nequeunt, recte perfidueiarium alienari, ita ut pretium earum existente die vel eonditione restituatur , haud ambigitur, L-υΓεν quae za. sed enim 5. n. h. t. cum etiam tutores talium rerum pupillarium alienandarum pol state muniti sint, L Io, quae dia. Coae de administν. mi. & praetor pendente herei litatis petitione possessori hereditatis earum permittat alienationem, L dio. Dur 5. I. non solum M. f. is stetit. heredit. sicut de

heredi de adeunda hereditate deliberanti, L A i roιe-ibis 5. g. r. l. 6. I. 7. F. a. U. do jsis Am/γanae. Andr. GayL libri a. siem. 1'. n. 12. Carpto vius ae si . fo/ent. ρον. S. contris. A. desin. 5a. Adhaee communiter sere placuit interpretibus, res rei quas , quae servando servari 'usunt, a nauoiario perminari po se eum aliis melioribus ac utilioribus, maxinla si nulla probabilis fidele missarii in rem hereditariam affectionis ratio appareat: cum impediende non videantur utilitates persona illius, in euius

gratiam prohibIt Io alienationis inducta fuit , nee

contra voluntatem testatoris v eri possit sacta permutatio rerum , qua fideicommissarius non laeditur , sed commodum sentit, arg. d. I. divus Im 5. A. Eis petis. H ε . Nam oc res ecclesiastico atq dot les alienari vetitum est, dc tamen eas cum aliis permutari utilioribus, a iure permissum fuit, no II. P

fiduciarius rei fideicommissariae servitutes acquirere, aut a servitutibus impositis aliisque oneribus census.

ea nonis annui, ximilibusque liberare, vel etiam ex sevd.li aliud talem sacere, nisi lus primogeniturae a lieulul, qui seudum ex natura e is:sibi soli ex fide

eommisso vindi re potuisset, eo modo laederetur, αρών. 5. ν I. a. conI; 43. n. io. il. η eo A. M. O-Amplius ex decreto Curiae inlium fideicommissariarum vetustate evilabentium alienatio apud nos permittitur , ea lege, ut pretium inde redactum in alterius rei vel nominis emtionem impendatur, dc cCmparatum in alienati locum subluti G, ac fideicommis sum e et itur , Neostadius Curiae reprema ricis. 4. adde Responsa ruri se. Holl. paν. s. Ol. r. c- A. i 43. Similiter res fideicommissatias pignori por- se obligari a fiduciario pro nummis mutuo acceptis, ut inde fideiciumnissariariam rerum centesima, alia ve portio, fisco in i ecessitatibus Reipublicae pendenda, ex,olvatur, constitutum fuit, arg. l. iis amicti . V. Sen. ως is f de leta. it i. Eacit. ILI pM. io7o. M p . Concer Culaetum Iib. 5. ob orem. it,. Illis insuper in casibus, quibus testator fiduci rio dedit alienandi potestatem, alienatio intesposita

rata manet, nee fidele missarius alienata revocarupotest, sed cautione tenetur contentus esse de rerun alienatarum pretio mi existentiam diei vel eonditionis restituendo, sic,ut pretium sueeedat in locum rei, at g. I. Imperator Amoninus N. . iat. I. 7 l. a.

f. is oratis a. Responsa Jurisc. Holl. pa . S c til. 37s. Denique, si di fiduciarius alienam, de in quem secta alienatio, tenari fuerint, res fidei commisso obnoxias esse, idque non sua culpa, sed sam .

fideicommittentis, dum sorte maritus uxorem testa mento simpliciter heredem scribit, codicillis autem, ex praerepto mariti post mortem demum uxoris aperiendis, eam fideicommisso gravat ; propter iustam tam uxoris quam emtoris ignorantiam heredes mulieris, ut sundus apud emtorem rem neat, fideicommissario pretium dare debere, responsum fuit, i. υδε. y. tili. f. is letistit a. Conser Responsa Iurisc. Holl.

regrinum de siticomm . an. 4o. n. m. o x G. nruis nemannum ad I. uir. β. 5. Coae communia δε legarii num. i6. νεμ. Sande δε prosib. alion. par. 5. e . 7. n. 9. O. An autem fiduciarii heredis transactio eum tertio super rebus fideicommissariis, compromissum, vel sententia inter fiduciarium di tertium de hisee litigantes lata, aliasue similia, noceat fidei-eommissario, exposui in t. Eo triansarition. n. 8. quibus adde Peregrinum a. fideicommiciti a t. 53. 6s. Quod si extra easus supra recensitos alienatio

per fidueiarium facta suerit, ex aequo de bono adhue

sustinenda videtur, quatenus non egreditur quartam

154쪽

drantem bonorum ouantum, prout vel unius, vel duplicis quartae deductio, vel usque ad dodrantem consumtio secundum iura superius tradita locum habere

potest, ae fiduciario permissa e t; sic ut alienata in quartam, quartasve, aut dodrantem imputentur ἔ quatenus vero portiones ex Iege vel eonsuetudine deducendas aut eonsumi permissas egreditur, retractari potest, non, ut OmnIa alienata pro rata parte infirmentur, sed ut tantum postremo a Iienatorum revineatio fiat. Nam eum in iure cautum sit, res, quae

ab herede alienatae sunt i in quartam heredi imputari , I. Marcet aer autem O. 6. ror, qtiae I. Is β. L. Con ens rati eam solam alienationem contra leges

Laam intelligi , qua portionem ex fideicommis, restituendam laedit, quod demum per posterius alie

iacius aa Moesiam D. eista meae. Ant. Faber Cia. d. 6. r. 27. MD. a. in m. Sande δε prohibit. ali nat. pam 5. east. b. n. 4 a. ω seqq. Carpetovius Aesin. Aor. pu . I. contris. b. d M. S. i. sino. Conser Ne stadium taria supremae Aecit. at. Et ad res hasce postremo loco non iure alienatas, a pose essoribus qui peunque avocandas, si secundum ius hodiernum immobiles sint, dum mobilia sequelam non habent rei vindieatio fideicommissariis comparata est ἱ sicut neque usucapione neque Ionii vel longissimi temporis praeseriptione hepiali mastini, ubi inter alienationem a fiduciario factam dc existentem fidei m- missi conditionem tam longa temporum intervalla

intereesserunt i cum interim agere non valenti fideicommissario non currat praescriptio, ετ perinde omnia habeantur, ae si alienatio nulla intercessisset,

eo excepto, quod medii temporis seu&s ab eo percepti, in quem alienatio iacta est, perinde penes eum remaneant, ut . non facta alienatione, per ipsum fiduciarium pereepti apud fiduciarium remansuri suissent, arg. 1 prio is β. Windlam I. 1. Eo legatis a. Barry de riacention. lib. d. r. 5. num. 65. Sande is

Pon. o uir. Brunneinaturus a, L. ωθ. β. I. Coae et emun. A legat it n. 3 . IR I9. quodque vindicandae rei fideicommissaria Levitas non eompetat fidele--ssario, qui Muelatio alienanti heres exstitit, pro ea saltem parte, ex qua heres est, L cum a maris

ii t6. f. is letatis T. Ode si unus ex pluribus. aequales jus vindieandi res fideicommissarias non recte aliena nil successerit, non ideo reliqui tinius rei aevocandae potestatem habent, sed is, qui alienanti heres fuit, eae teris fideleommissum petentibus partem arere intelligitur nam, quae ratio emeros admittit, eadem remeau em . qui heres est, taetrum indueitrensationem, ut partem suam eum caeteris vindicare

desiderans, exceptione per possidentem repellatur, Lωnum ex famisa 6 . reae tino F. A lora, net. Adde Joh. a Sande decit. Ditis l. 4. r. 5. aesis. 26. Brunnemannum ad a. L 67. 5. A. do legalir

65. Evanescit ndeicommissi gravamen variis -- dis, puta, vel iacto Adeicommissarii, vel ex volu tate fideicon mittentis, vel casu, vel publicae auα i itatis interventu. Facto sideicommissarii per repudiationem fidele missi delati, sed necdum agniti, si modo sidete missarius ipse repudiatione usus sit; cum ne Piris quidem repudiatio noceat Alio, euasdeleommissum relictum suerat, Lex ν uriatione Coae de fideicommissis, d. γi qti s ona 9. InsIit. b. t. do I icere mur. ιενδα ero ius ad i. Coae de siri

ciationem seu remissionem ab omnibus illis factam, ad quos existente conditione fidele missum devo vi debet, sive illi proximam habuerint, sive rem tiorem sidete mi si spem , sive etiam remittentibua heredes sint, L 31 L cum p oponar i6. Coae de stia iii. I. Eo LP uommisso II. Ced is transa/iion. Conser Sande δε pμobibit. alienat. paν. 5. eν. 8. n. M. Θι ορ. ad κ. M. di quos ille eitat n. D. sive expresse denunciaverint, sive.tacite, μm in rerum ride

commissariarum consenserunt alienationem ι de quo supra n. 62. ut tamen consensisse non intelligatur,

qui venditioni praesens fuit, de sorte tanquam testis adsignavit, L si fundiam 93. f. orio Dearit t. arg. Liicut ro re . non viAtων II. IC Ouib. meae pignurvri Θρ. rosiit. Sande δε poobis. alieniat. part. 5. cap. Re n. 28. N. Ita quamvis non desint, quibus placet, conventione sdeicommissi remissionem continente non praeiudicari illis, qui tempore remissionis necdum nati erant, Anta Matthaeus is succos rion. διρnt. ia. n. ωθ. Responsa Iurisc. Holl. pari. I. com I. ι P. vers. I ar tegont: pereetius ad i. Cod. δε serico-m trit uti m. dico omnium G. tamen id admittendum haud videtur , sl tales postea demum concepti nati que renunciantium heredes sint eum aeque posthumi, ae iam nati, factum elus praestare teneantur, e ius successores sunt, per iura vulgata. Conser Resp. jurisc. Holl. Μνr. 4. conrin i 5. de Responsum ciarii Ultraiectinae inter Res p. Iurisc. Holland . past. I. comia. 34. pas. 78. An autem in dubio fideicommiserarii, sibi invicem substituti, eenseri debeant rem xisse Meleommissum ex eo, quod Inter se bona i stitutioni obnoxia diviserint, addita promissione, se adversus divisionem haud venturos, expositum ex

m. h'acto seu voluntate fideIcommittentis ext I guitur onus fideicommissi, si defietat conditio fide

commissi expressa vel tacita, ex qua fideicommisesum voluit suspensum esse, L cum a 3 toa. A. Meon B. oe ae monti=at. l. cum Mutili mi M. C. δεμ Dominis I. ωθ. O tin πω. 5. C. communJa donarit, aut illi desint, ad quos fidele missum v Iuit pertinere, L soluum f. pen. f. δε l sistis a. t Adde quae mma de fideicommissi perpetua duratione dicta, n. 55. non obstante eo, quod Papinianus scrip sit, in easu, quo fideleommissum sim lia relimitii est, ultimum ex similia, praeter quem nulta alius suMrest, out onem Meteommissariam

θ ἀν a. Cum enisu ibi agatur de fide eommisso perpetuo similia relicto, merito caution om ultimo ita

155쪽

156 Lib. XXXVL Tu. I.

pinianus Imposuit, quia is adhue liberos suseipere

poterat, adeoque post eum alii de familia superesse, qui fideleommissi persecutione deinceps uti pos inrit, ubi ea ventis repudiant hereditatem, Sande te preδι- , t. alien. par. S. cap. 6. n. i 7. Praecipue vero fideicommittentis voluntate cessat fideicommissi praestandi obligatio, si eum gravaminis impasiti poenituerit, dummodo fiduciarius poeta itentiam docere possit ψ cum voluntatis mutatae probatio incumbat ei, qui dicit, L cIaνi i9. I. Lυι tur Titiue a a

in fine st . ae legi iis a. iunct. I. eum, qui a a. f. de

probatis n. Ut tamen poenitentiae indicium sufficiens censeri non debeat, si testator filium naturalem, quem sol te ex abse heredem scrimerat, ac universali gravaverat hdeicommi O, iescripto principis legitimari euret, ita ut legitimationis diplomate libera testandi licentia legitimato concedatur , tum utique

illa de bonis di,panendi concessio non alio spectet, quam ne fiscus de legitimati bonis post elus obitum

controversiam moveat, uti plerumque de spuriorum successione fisco cum proximioribus spuriis iis intercedit ; de quo alibi ) quamvis negari nequeat, quin

hactenus legitimatio laxet fideicommissi vinculum,

ut filius, qui ante legitimationem unam tantum quartam sibi ex Trebelliano liberam habere mierat, vel etiam nullam, ubi Prebellianicae deductio expresse

prohibita erat , nunc duas quartas, non obat ante prohibitione, salvas habeat, ac de iis quocunque possit modo disponere, Responsa durisc. Holl. pa . i. comiι. ibo. Non etiam mutatae voluntatis argumen tum est, si fideicommittens ei, quem prius fidei commisso oneraverat, in posteriore testamenti parte concedat alienandi potestatem, veluti si institutum impuberem roget, ut sine liberis moriatur, hereditatem Titio testituat, eique insuper interdicat, ne durante minorennitate alienet, sed demum p tquam major faetus fuerit. Nam etsi inter interpretes id

controversum Sit, qualitum illa alienationis concessio operetur aliis quidem censentibus, vi illius permissionis fidueiarium ita alienare poseae, ut alienata non retractentur. licet sine prole liduciarius moriatur ἱ aliis contra existimantibus, alienationem interim quidem, quasi pendente fideicommissi conditi ne factam, sustineri ; sed existente conditione, adeoque fiduciario sine liberis decedente, alienationes in irritum deduci, tamen in eo saltem omnium consensus est, quod non obstante indulta post annum vicesImum quintum alienandi facultate, onus nihilo minus fidei eommissi perdaret, vel in non alienatisseeundum primam, vel in ipsis quoque alienatis, exi-κente deinceps conditione secundum posteriorem pinionem , cuius utriusque rationes & auctores exhibet hachineus comνου M. ιib. 4. cap. 75. Et non incongruum fuerit, hane dubie hule testatoris fideicommittentis voluntati interpretationem dare, ut fiduciarius eo quidem tempore, quo alienare prohibitus est, solius quartae Trebellianicae deductionem habeat, ae ultra quanam alienare nihil ex dodrante possit i illo vero tempore, quo ipsi alienatio permissa fuit, usque ad dodrantem alienationis faetendae iure gaudeat, solumque quadrantem fideleommissario

servare teneatur, perinde ae si rogatus esset restituere quicquid post suam mortem ex bonis fidei eo mittentis sapertiaturum rat, convenienter novesia i M.

cum enim ex testatoris dispositione id apertum siti voluisse eum heredem Institutum fideleommisso on

rare, ex tamen ejus circa res fidoicommissarias pol statem minus coarctare, ubi jam major factus esse

quam cuin adhuc in aetate minore consistens, e

la innum iudicii linbecillioris laborabat stagilitate;

interpretatio superior apprime videtur huic testat

ris voluntati respondere; quippe qui dum quarta Prebellianicae detractionem tali alienationis interdiactione non hatis expresse prohibuit, ipsius quoquaquartae alienationem non intestis itur prohibuisse,arg. l. Marce. Iut S. ν ς, quin o. b. t. dum a

tem majori iacto itidulget alienandi facultatem, n que in iure nostro inter solius quartae Τrebelliantem

deducendae ct dodrantis totius alienandi consume dique licentiam medium quid invenitur, si id non aperte a fideicommittente de,ignatum sit, eonsequensebi, ut non aliud rectius, quam usque ad dodrantem abbumendi licentia eidem eredatur per a6enandi po terra: em tributa esse. Aliter Sande δε probis. aiun.

par. o. cap. n. num. 5. .

67. Casus fortuiti interventu fideicommissum defieit, si fideicommissarius pendente fideleommissi eonditione

moriatur; cum Spein fideicommissi conditione m riatur; cum spem fideicommissi non transmutat ad

Eo eaducie totiendit, arg. I. si cum beres 4. s. si pos

5. V. sed ii sub a. i. cum i duae 25. quando tales legat. cedat. I. I. . aetos a. l. bores metit γ' d. bo

lib. a. observ. ISa. Ant. Faber Cod. 6b. 6. r. 'i . I. nisi alia appareat voluntas testatoris, sive illa expressa sit, dum iussit, ut, fidei in mimo ante conditionis existentiain moriente, heres ejin in ipsius locum succedat in fideicommissi spem i si votae ita ex coniecturis pietatis colligatur. Gayl. Diem. 52. n. 7. Θ ιeqq. Unde, cum pater Pitium di Sempronium filios heredes scripsisset, eosque sibi invicem per fideicommissum substituisset, nulla exprenaliberorum ex his nauiturorum saltri mentione aut substitutione, ei autem, qui eo ipsis institutis uitiamus sine liberis ma,culis iv. oreretur, substitutiset filias, earunaque liberos, placuit, susceptos ex P

defuncto Pitio liberos masculos, Sempronio postea sine liberis morienti substitutos intelligi, eo modi psos quoque filiarum liberos, multo minus dilinos,

in ambabus filiorum institutorum portionibus e resis substitutos voluit: nec justum videri potuit, eredum institutorum liberos tanquam ex dilecti ribus personis susceptos, ex per testatorem in conditione positos, deterioris esse conditionis, quam quIminus dilecta suerant, ut ratiocinatur Ant. Faberciae. lib. 6. t. aa. - . s. oe M. a' tamen via de P. m. 6. r. 8. -. 25., ct in nutus sententiis firmamentum conferre videtur, quod ab Hugone

Grotio traditum, in ea Su, quo. testator scripserit, Tilliar b or orto, si Noto sine liberit m ι-r sis, motat boor otio, Titio ante testatorem morienta,

liberos Titii . Μaevio substituto potiores esse, M. a. man . ad iuris d. Hau. cap. m. n. 4. 5. Sed dit, si non ultima.voluntate, Qq actu inter vivos, v luti pam donationi inter vivos adlecto, vel pacto dotali, Meleommissum inductum sit, niagis rae, ut paeto designati sueeessores fideicommisistit, ante conditionis eventum mugientes, spem ndeIcommis,

156쪽

Ad Senatusconsultum Trebell. I 57

Keredes transmittant; eum eonstet, illos, quibus redem transmissio quam cessio admitti debuerit, quia

ex contractu sub eonditione debetur, pendente conmitransmissio in heredem non ita in voluit personae mu-ditione creditores esse, contra, quam in legatariis lationem, dum heres interpretatione iuris una eum

conditionibus obtinet, L is, cui itis 42. s. is obii ldesutacto persona est, non item extraneus, quisquis 1σι. er aes. eumque, qui sub conditione Ftipulatus ille fuerit, ad quem ex cessione iura transire deuit, spem obligationis ad heredes transferre, fit. bent, Ginne ius Lariat. re o. ut . rom. l. ciast. 5. n. s.

Priusquam conditio exlStat, mors ei eontigerit, y . rustiPeregrinus de Heicommi sit aνt. 5 i. num. M. 5ι. conditro, t. Inrtit. do Derb. obrig. Et naec iusti ai Andr. Gayl. lib. a. eb e v. i5 i. Ant. Faber C lib. pacta dotalia sic eoncepta in vim contractus susti-l6. ι. 27. aran. 7. Zoelius ad Tanae. t. Eo ac uir neantur ; non item, ubi ultimarum voluntatum aulinia emit. herer num. 5 h er seqq. Adde Grassum mecessionis intestate vicem obtinent, prout id col- sent. Ita. a. β. fideicommissum, quaest. 96. Gometium ligi potest ex iis, quae in ι. de paetis dotali tir, la tua tu . rekoI. t. . cap. 5. M. 8..tius excussa sunt, praecipue n. 64. Ο 66. Add. Henr. 69. Si fidueiarius ante fideli Ommittentem mortuus Κinschin responso 75. n. 6. er seqq. dissentientemisit, etiam tunc fideicommiosam ccrruere necesse est; Sande Aecit. Hi, D. Iib. 4. r. 5. don. i9. cap. a. cum eo tempore, quo dies fideicommissi cedere de- ω. Quod si post existentiam conditionis, ex quaibuerat, nullus inveniatur, a qua ni ei ominissum is fideleommissum suspensum fuerat, sed ante petita mistituatur, nullus, qui ad fideicommissi pr.estat onem

reatitutionem aut agnitum fidei inmissum, fidele--iadeuirio devinctus sit: quod enim heredis alicujus missarius isto senetus sit, dubitandum haud vide-ifidei noninatim committitur, pctest videri ita a tur, quin exemplum legatarii jus persequendi fidei-imum dari voluisse fideicommittens, si ille heres ex eommissi, cujus dies iam cesserat, in heredes trans ititisset, ι. patre meus 29. quod a. f. de legatis a. mittat, arg. I. cum secundum s. c. M M/icommis-iare. I. ille, a quo 15. β. quis reto 5. an sine r. b. t.

aeam ita a5. F. I. Soγω Saturninus 46. U. l. r. I. quod tamen iallit, si cum fideicommissaria substitu-pon. β. ctim au.em I. C. b. ι. Licet enim fideicom-itione testator etiam coniun rit directam vulgarem,

missarius instar heredis sit, di heres hereditatem noniadeoque di jure directo di iure fideicommissi substi-

aditam non nisi quibusdam ex causis ad heredes tutus voeatus sit; tunc enim fiduciario ante testa- transmittat, tamen hae in parte diversa hereditatisitorem moriente, fideicommissarius admitteretur tandi rectae haud aditae, quam fideicommissariae haud a-tquam vulgariter substitutus, Riponsa durisc. Holl.

gnitae, ratio est: cum heres, qui necdum adivit, nul lpa t. I. conPH. III. Adde Dari y is succession lib. α. Iuni omnino lys in hereditate adeptus sit, unde nec t. i8. n. ao. vel si clausula eodicillaris testamento ullum ius hereditatis transmittere potest; at ex ad-lfideicommi&vim universale continenti inserta sit ἐverso fideleommissario ex aditione fiduciarii ali.oαxlquippe quo casu ex illius clausulae vigore heredes ab testamento, velut ex quagi contractu, quaeSita iamiintestato censentur rogati satisfacere fideicommissa- fuit, quamprimum fideicommissi dies cessiti cui con rio. t icet enim clausula eodicillaris substitutiones sequens erat, eam quoque tanquam hereditariam, in directas non convertat in fideicommasarias I tamen fideleommissarii heredem ita transire, uti in legata itum testator voluerit, ut is, quem inst tuit, quem-rii heredem eadem ex testamento alitici tranomitti-lque prae suis legitimis dilexit heredibus, hereditatem tur. Sed di, si hereditatem a fiduciario necdum a- restitueret fideicommissario, longe magis id vi clauditam ponas, non eo minus transmissio locum ha-isulae codicillaris eenseri debet petiisse ab illis, qui ex belέ co quod tune saltem fideicommissario extraor-llege voeati, minus a fideicommittente dilecii su dinarium praetoris officium supere1t, quo implorato rant, arg. l. eam, quam is C. δε fidekommissis, fidueiarium invitum compellit ad adeundum di re-lBrunnemannus ad P. I. I c Conser Uerdin. Ua stituendum, ut proinde hujus quoque remedii ex-lquium ae succeιιion. tom. 5. lib. 2. β. l. n. M. 5 I. . traordinarii implorandi ius fideicommissario desum Gometium de νωι errion. rom. l. cap. 5. n. b. Barrνcto natum, heredi ejus haud videatur denegandumlae. lib. n. r. ib. num. 24. Nec pretermittendum, inesse, dum remediorum extraordinariorum jura etiamtsideicommissis particularibus, quibu5 legatarius gra- in heredes transferuntur, arg. I. non solum 6. U. 'δε vatus est, non per omnia idem servari. Si enim la-- λιν1μ. restitution. Ne dicam, ipsam quoque here-lgatarius sideic*mmisso gravatus moriatur ante testa-ditatem non aditam in heredes transmitti, ex iureitorem, aut post mortem ejus Iegatum repudiet, si- deliberandi, L csm in antiquis'ibus i is Dinoideicommissarius ab herede instituto & adeunte nae soninae , eumque non dire tantum, sed di fi-ideicommissum recte petit, L si ab eo Ao usu es deicommissario heredi hoe deliberandi ius indultumiti, in. legato, L pare metir 29. f. do legarit a. tum sit, i . si quir ω t.' aeo Meicommis r. boreae quia legata. quae caduca vel in causa caduci sunt, nulla ratio est, cur non in heredem quoque fidei-ipenes heredem cum suo Onem remanent, L ianis. β.ἄommissarii eadem deliberandi, agnoscendique postlpro secundo 4. Θ ne autem D. C. do. caducis to liberationem fideleomnissi, licentia transiret. Ouin tondit, L Dh. f. ae bit qua pro non scriptis, tum autem vulgo urgetur, Meseommissum necdum agni lquia magis sadula missarius quam Iegatarius vide- eum ae restitutum alteri de ri aut cedi non m itur ita sonoratus esse; eum capere non videtur, qui se, I. ri mulieν ita D. V. ex insio I. st. do iure Gr. erit re stituturus, I. aliud est capoνo 7ι. f d. -- me pruinde nee ad heredes transire, id debilius o-l M. signis di plerumque, omissa interpositi, eapien-mnino est: nam etsi plerumque, quod cedi potest,itis persona spectatur, ι. cum dinem 57. st . aae lovi. aliam in heredes transitorium sit; non tamen vi-l kM. I. cum H, qtii ca. f. is Iesaris a. l. si figieissim illud omne, quod cedi nequit, ideo ad herdit mea 28. f. de legatir 3 sic ut usu fructus magis ex des transmitti probitatum est: cum saeuitia ad hi fideicommiosarii quam legatarii perrona saniatur . .

157쪽

M Haiώm 4. f. - b. uis f. amhr. ae nidet. commissarius recta via eaveat fieredi , de reddendo oo, Quod amplius, quam per legem Faleidiam Iie-rit, legatum appare vit. l. ν ά .mst 5. st si cui mur, quam γε tet. pauid. ιit-- t, aeteri. . D. Auctoritate publiea sideteo ista emeaeia tollitur, quoties krinceps, iusta eausa minus, ex pleni tudine pote tis suae remittit sidet mmissi vi neulum, veluti, alleui deseendenti fideicommittentis, qui sine sua culpa lapsus saeuitatibus, nihil praeter resndeIeommisso gravatas possidet, quasi probabile non

sit, testatorem ita voluisse per fidei eommissi vi neulam consulere familia suae, maxime mi lateralibus, vel etiam extraneis. ut contra pietatis rationem p steritati suae duram famis ae paupertatis imponeret me nitatem. Et licet non desint, qui etiam sine Principis auctoritate ob necessitatem exhibitionis pedimittunt fiduciario potestatem alienandi res fideicommissarias , tanquam liberas, ut post Menochium Ab. L pν tumi. 19 i. Peregi inum is fideicommariἐσσης. a. num. 66. o aliosque tradit Sande

liquoties antea Hollandiae Curia tales. sideicommissi laxationes causa cognita petentibus indulierit ι postea tamen placito ordinum Hollandiae aI. u. νιι 67O..H. S. placit. pag. 49 l. constitutum suit, neque uriae i neque ulli alteri eolriio , sed solis Hollandiri indinibus, juris huius in suo territorio exercendi

Potestatem es e. tamen non mutatum videtur, quod supra monitum , decreto uriae aedes fidei inmissarias ruinam minitantes alienari posse, ut printium inde redactum fideleominissariam nat; eumna non laxetur fideicom nimi vinculumi sed tantum rei quae prae vetustate in dies depretiabatur, cum re Permutatio niat. i. Uuod si Bdueiarius hereditatem pluribus restituere rogatus sit, di unus , aut quidam ex pluribus desiciant, jus Mereseendi etiam in fideicommissis hisee univer,alibus locum habet, sicut reliqui totum capiant, arg. I. Lis fami Fas i 4. D. Moemν ii. δε nam r. I. cum pater I . 6. libret ἐν 27. f. δε

tinae. Guido Papae aereis. 555. Gomedius mariar. --

5. cap. 6. n. 26. si modo Bdeicommissarii hi unive sales re di verbis simul, vel saltem re tantum, inter se coniuncti sint, pon item, si verbis tantum eodem modo, quo id in materia legatorum de triplieiter eon iunciis prolixius expositum est , cum hae in parte ius accrescendi non in aliqua iuris necessia rate, uti quidem in heredibus directo institutis, sed tantum in probabili testatoris voluntate sundameneum habeat, Ant. Faber Coae ΓM. 6. 3. 5. ae . a. Peregrinus is Ad Memmioἐr an. 9. Masti ea de com

Jamb Coren consil. 24. liret hic in casu sibi proposito non satis recte eontendat verbalem simul aerealem eontineri coniunctionem. Nec obstat I.

ri, is in illa lege eontineat solam Uernarum manumissorum eonjunctionem verbalem, non item re

r . dum ad fidei inmisium vocat ver a. quos in

suo testamento nominaverat, adeoque sese referendo ad propria vernarum nomina, in alia testamiti parte expressa , omnibus nominatim reliquisse videtur ι nil minum autem nuncupatio viriles partes s eit ab initio, ae ideo singulis ab initio partes datis intelliguntur inter quos, utpote tantum verbis conis iunctos, ius aecreseendi locum non habet: in latiua . exsequitur Culaeius ebi vat. Ita . i5. ecl. 4. Simili modo non adversatur L Ltietur Tisitit 75. g. quae ba-MMι io. st . b. t. Cum et ibi inter silium ae nepotem. vel nulla, vel saltem ad summum sola verbalis

coniunctio appareat; ut proinde nee mirum ait, inter eos tanquam verbis tantum eonjunctos Omne ces- Sare accrescendi ius. a. h'ideicommissa odiosa esse respectu gravati,nrictamque recipere interpretationem, nec de Perit na in personam, nec de casu in casum extendenda esse, vulgo traditur: quod admitti potest, si non aliud suadeant eireunutantiae, ut id in variis factorum speciebus jam ante excussis manifestum est ;praesertim cum voluntas Adeicommittentis potissimum spectari debeat, ac observari : sie ut generales illae . de fidei inmissorum interpretatione regulae Iaepe qui- , dem usum inveniant, sed ec saepe fallaces sint.

TITULUS II.

Quando dies legatorum vel fideicommissoruae edat.

cedat inae eorum, quae morio Iegatarii extinguum

158쪽

Quando diet Iegatorum Ue.

cem, si pepererit, fundum8 purae, si in isseuctus piare, aut decem sub conditione regata sini λI. eia re dicitur in Dire, eum GH incipita I deberi: ventro vero, cum quid incipit peti posse. Et in contra tibus quidem illud obtinet, ut ubi pure quis stipulatus est, 1tatim cedat, ac veniat dies obligationis; ubi in diem, protinus quidem dies obligationis cedat, sed non veniat, nisi Iapso die;

ubi sub conditione, neque cedat neque veniat dies conditione pendente, sia tamen spea obligationis na- matur, qua de in heredes transmittitur, ia, priusquam conditio extet, mors stimiatori contingat, Loeae is dismai I. f. do vorb. signis . Junci. omnis .. 5. 4. Inu. M ti b. exigat. at in legatis di si deicommissis, non eodem modo rer omnia id observa tur: si enim pure legatum relictum sit, statim quiudem a morte testatoriis dies legati cedit, ex antiquissimo novissimoque iure enim medio demum ab apertis testamenti tabulis ex lege Papia, Ulpianus - fagmentis r. 24. 6. amrpen. , etiam ante aditam hereditatem, sic ut sugatarius testatori superstes Iegatum suum ad heredes transmittat, L ii poti diems. γ.-6. I. d. b. r. I. Duic. in novi limo 5. C is caducit tot endit, venit autem ubi hereditas t-adita, cum ante aditionem non sit, qui conveniatur, seu, a quo tali possit, i. heseir aditis q. f. b. t. I. omnia qua Sa. de letalit a. Nec interest, utrum heres, qui pure est legato gravatus, pure. an vero sub conditione, institutus sit, de ob Ll tardius adeat: eum utroque in ca uilegatarius securus sit, . I. Eo,iar a BD 7. ρε. ω l. i. cum sino im .etim is, a, L. β. t. Nee, utrum id, quod legatur, te-Maeori pure, an sub conditione debeatur, posito,

quod is legaverit, quod sibi debetur, P. I. cum sine 39. 3. 4. θ. o. i. Plane, si quid pure lgatum sit, sed quod legatarii morte perit, luati dies ab

adita demum hereditate cedit i cum effectus. eessi nis, transmissio scilicet legati ad heredes, non possis hie locum invenire ; prout id accidit in libertare di personalibus servitutibus testamento relictis, L.-ie. β. IU I isus s. c. ine eaducis tota n . I. ii pura a. ρ b. t. tot. t. f.,σvando Her usu iri letati .eaeat. dies de Operarum legatarum dies non cedit nisi ex eo tempore, quo petitae Sunt, t. opera T. V. is uiti ει υιουν. I guto. ouod si legatarius vivo testatore moriatur, ad heriaes nequaquam transmittit legati pure dati expectationem, si earim ist re r. in Hatit. Unde, si testator legaverit Tito pra o es borealbus rui , i'itius autem vivo testatore minriatur, heredibus Titii legatum haud debetur ι cum non heredes Titii, sed solus Pitius legatarius sit, nee heredum mentio aliam ob causam secta videatur, quam ut apertius constaret, nolui, e testatorem

in post mortem Titii legatarii res legata rediret ad heredes legantis, sed pleno perpetuoque jure remaneret apud eum ae heredes elus ι quod ex ipsa proprietatis legatae natura sic obtineret licet testator nihil taIe cavisset; sic ut adjectio illa m to er M- νώ btis nihil disponat, sed superflua plane sit, arg. I. non solum n. 9. si perbia 4. o. de Iureat. D at. iunct. I. 1 isit in II. e. e. d. x. Sande decis. finite. m. .. t. s. ae n. II. Leeu Meu ceras. for. ρον. .

lib. I. cap. 5. n. ust. post CrIvellum & alios ab nacitatos.

a. Diem quod attinet legatis appositum, multum refert, utrum certus an incertus xit. Si certus. v luti ea tendis Aprilibus, dari dies legati etiam tuns statim a morte testatoris cedit , veniat, cum dimextiterit, si modo adita jam sit hereditas: alioquin Vita demum hereditate , t. Se ramur Atratur G. . d. uiu ου usus . sermo, L si potι 5. itaque r.

f. s. t. nisi de hie id fuerit legatum, quod ad heredem non transit, quippe cujus dies non nisi ex stente die cedit, A. l. 5. r. I. si dier ai. U. b. r. od si poti annum bienniu/ν quid relictum sit, lapso demum biennio a naorte totatoris id peti potest, L si ita roridium β. tili. f aeo legatis a. Diei incerti legato additi non una natura est: vel enim incertum est, quando extiturus sit, certum t men, illum vivo legatario extiturum esse, vel ceristum quidem, illum extiturum esse, incertum tamen an id vivo an mortuo legatario suturum sit , vel denique incertum prorsus, an, de quando dies extiaturus sit. I rimo casu, cum nempe certum est, diem vivo teratario extiturum esse, Eum ei legant in rem tum, tum ipse moriκυν, dies talis legati, perinde ut puri, statim cedit a molle testatoris, nec obligatio suspenditur, sed sola solutio dissertur, di te alarius moriens legati petitionem ad heredes transmittit, i. ii cum b/-r g. β. ι . ff. h. t. l. heret metit 7O. ρ .m do canaeit. in taemonitWat. Sande aerei/. f/hie. Lib. 4. r. 4. desis. 7. qu. 5. in P . Secundo casu dies, in eo incertus, an vivo an mortuo legatario sit erat turii , conditionis loco est, veluti sint, cum mori tu ψ, e, cen. tim Titio disio ; di ob id testati dies non aliter cedit, quam si moriente herede Titius super stes di capax sit, nec prx riens legatarius spem l egati ad heredes transieri, E. I. 4. m. i. sujusmonit, . U. b. r. I. I. V. Aes a. ae l. heres meus N. F. beret mour . f dae condit. er demonstν. Id quae multo magis de cavi tertio dicendum est, cum scilicet incertum prorsus est, an unquam dies legato appositus extiturus sit ἐ cum dies incertus conditi nis loco habeatur, c dior incertur 75. δε eondis. o demonstrat. Hugo Grotius manνα nae jυμiipν. Hod. lib. 2. cap. 23. n. IN I9. oc ad hunc diem incertum plane reduci debet aetas certa, qua testator i ratum praestari voluerit, veluti cum pubes, cum maiorennis erit, cum in familia nupserit, cum magi stratum inierit dee. adeo ut legatario in impuine

aetate aut ante vicesimum qu nium annum, diu tanta

nuptias aut magistratum initum moriente, legatum ad beredes non transmittatur, L si dier ai. I. ii Titio aa. J. b. t. are. I. ri Itonina 5. C. s. r. I. ιIetii let/:υν Q. fac autem a. iunct. m. ω β. a. f. do I ristit i. Nisi dies inceritas morandae tantivnsolutionis gratia adiectus sit: quipne quo eam statim a morte testatoris Iegati dies cedit, ac legatario ante diem moriente, legati expectatio ad neredes transit. Qua ratione, eum ab heredibus e tum at mno dari voluisset testator, eamque pecuniam ad alium transferri, tit in annum vigesimtim quinstim ινienter usu at 6υς summae ip rciperet πί--t, ac post eam aetatem sortem ipsam, responsum fuit, intra vicesimum quintum annuna eo defuncto, transmissum esse ad heredem alumni fideicommissiun

159쪽

Lib. XXXVI. Tit. I.

cerea aetas sorti solvendae praestituta videbatur, non pure relicto fideleommisso conditio inserta, 1. Hνmio Heli oνo 26. eum Mae b. t. I. pen. Cod. b. t. t. a 62. altimos . f. ad Senature. Trebou. I. Iibrarii iη. .-heν aibat a. de aliment. Dei. cis. legatis, turri. I. nee temeI ia. d. ινου ii 4. I. si cum praemisia, IO. b. r. Tu Idenus ad Cod. b. t. n. 6. ef s q. Quando autem dies talis ineertus conditionem saeiat, aut e contrario tantum morandae solutionis gratia adiectus intelligatur, voluntatis questio est, ut patet ex I. M-νut Saturninur 4 i. P. rad Senatu ιe. Trebeia. de si quidem ab initio dies .ineertus pubertatis, maiorennitatis, oce. ad ciatur legato uno verborum complexu, veluti Ti. D, cum ad log ι imam aeralem per venerit, cenetum do leto , credendum in dubio magis est, diem incertum tonditionis vice a testatore appositum esse, ae ob id impedire legati transmis-xionem, P. I. 2 l. I. 22. d. h. t. arg. d. i. S. C. h. r. sin diversis orationibus, veIuti ritio tentum lego, quae ei praestari volo, cum ad puberem aetatem Pervenerit , diem pubertatis potius morandae solutionis fratia addidisse testatorem, quam legato, quod ab initio pure datum erat, conditionem inservisse, P sumendum est, d. l. 26. F. r. f b. t. d. l. pen. C. b. t.

I. vol. 2. comit. 2. Sane si textator voluerit praestari legatum, cum teratarius erat anno tim quaItio δε-rim, aut viginti qDietque, legatum anno demum impleto, non cinpto, peti potest , L pon. C. b. t. si cuit rarii, talibus e repta eonMilanilvis non edonto.

natis, sed pura esse censeatur, L nocessario 8. Diis i. f - μνD. S commori pei tenae 11 tenim diis versitatis ratio in eo consistit, quod is, cui sub conditione legatum est, pendente conditione creditor non sit, sed tum demum , eum extiterit conditiorat e contrario placuerit, stipulantem pendente m ditione creditorem esse ἱ cui consequens erat, legatarium , qui nullum interim habebat jus crediti, ad

heredes transmittere non potuisse, quod ipse non habebat ; stipulatorem vero, ius crediti iam habentem, etiam recte ius illud ad universi juris sui successorem transferre, L ir, cui iv, 4et. A do oblig. Θ au. Et haee ipsa tam varie, quia in contraitibus saEtianostro acquirimus obligationem, dc plerumque tam heredibus nostris, quam nobis ipsis contrahimus aseque cavemus, i. ri pa i ιm s. d. δε mosation. at lo-gata sine iacto nostro ex sola testatoris voluntate a

liberalitate quadam ob meritum obveniunt ι quod meritum non est in herede, nec heredi lepatarii H ditur testator volutiis savere, nisi mus: ipse linata rita be merenti suisset acquisitum, arg. L -c - eu 9. . mo ιocio, unde di ab Ulpiano seriptum est, illia in easibus, quibus legatarius moriens s Natum transmittit, heredem eius non ex iudieri desunm,

sed si cessionis necessitate quasi ad aes alienum admitti, l. r. β. non solum T. f. su segat. ι, fideis.

4. Multis tamen in easibus conditio Iegati non

impedit transmissionem eius, puta, quoties ea talis e t, ut vel a lege vel a praetore remittatur imple- metitum ejus, dum vel probrosa vel impossibilis vel inepta, file quibus in r. ἀν con I. In Ih. n. II.

fetetuν, 49 legiti i. l. non γ' obam 4 . de in eo quod pro puris haec legata habentur; L iiaondit. ει rimon tν. excepto casu singulari in L qui l hori dism 5. β. ι si ea S. 4. ff. b. t. Idemquefium 74. β. I . 1. ay Gnatia c. Treb u. cuius exce- l est, si conditio potestativa ex tutione iuris pro in

ptionis ratio in paupe ta e dc ne i te tamen: ρ ρο- i pleta habeatur, a. t. 5. g. item ri 5. κ. h. t. squod nitur, ut ipse textus habet. Adde Tuldenum are ziquando accidat, dictum in t. de con L. inst. n. 19. Θώ. t. num. U. lsronchor,t enaui. cenet. 5. octe t. 57. 1 qq. 3 vel si eadem conditio legato sit apposita, sub An autem legatum dotis nupturae relictuin conditi inale, an purum sit S ad heredes transeat, si puel-Ia innupta moriatur' dictum in r. de dote mlet.

S. In eonditionalibus legat Is dies non nisi existente conditione redit, sie ut, medio tempore moriente legatario, imatum ad heredes non transmittatur etiamsi conditio non causalis sed potestativa esset, di

heres legatarii osterret implementum eius, L si port iam 5. V. rod si ιυb a. f. b. r. L ab omni ν ι .in ι iramento I. A. de legat i l. Quin imo, silegatum alicui sub contrariis duabus conditionilvis r lictum sit, veluti sidio navit ex Asia veneνit, riso non teneμit, Titio do leto decem, non aliter transmittetur ad heredes, quam si casus alteruter vivo legatario extiterit j cum de hoc pro conditionali habeatur, I. hujusmodi II. f. b. t. arg. L si idua a . f.

in legatir a. Nee movere debet, quod ex stipulati nibus aliisque eontractibus eonditionalibus spes obligationis transmittatur ad heredes, si, Prius m mn ditio extitisset, mors eontrahenti contigerit, rubconditione 4. Inuis. de νεώ. ebis. u. cum quit 1υ. 25. rastitui. de inutis. rripui. I. in quantitare dira. β. metua I. . ad let. Falciae quodque emtio sub eon qua etiam heres institutus est, quia conditionalis i

stitutio non facit batum conditionale, L ii Hostappotita ai. β. r. f b. r. L σliquando io . e. δε

lictum sit ; lieet in Augusta diversum placuerit, L quoa Dincipi M. L 5 . f. de legatit a. An autem

eo itiones taeite subauditae impediant ressionem diei de legati transmissionem p dc quid, si testatoreas expresserit . quae etiam non expressae, tamen tacitae ex iure suoaudiuntur tramium in L AE cenae.. rast. n. 5. 4. . .

5. Quod si testator Aeem aut uitiinfities. Titis i raverit, de 'Pitius ante aditam hereditatem moriatur, ius petendi decem adt heredes transmittit, licet usu nuctus legati dies haud cesserit, L si υ, ωΠων rL . u. t. st . b. t quemadmodum etiam, si serim rit, SAEVAE decem, vel, ri peste e i:, ranaeum bo et ei ἀν-

ιο, ae i. r. f. b. t. licet verum sit, in casu, quo tit 8MEIut pure aut ae rem stib eo H D, legata sunt, legatarium petere non posse usumfructum, an tequam conditio legatorum decem existat vel defi

160쪽

hgato. Me his repugilat Papiniani responsu P in Leum iEuae aut 25. m. ff. b. t. ubi cum undam Titianum, aut sub conditione Cornelianum ligasset testator, adfinitur, pendente conditione non esse l. cum eliationi, nec si inoriatur legatarius, ad heredem transiisse te atum videri. Non enim illud ibi negatur, quam, elemonem pendente conditione non competere legatario; ct ob id moriente legatario, dum pendet conditio, legatum illud elemonem continens ad heredem non transire, quibus similia sere continentur in a. I. i . ρε. U. D. r. sed id non impedit, quo minus standi puri legatum ad heredes transmittatur, prout in a. i. t . i. F. b. r. legatum a Nempti e rejiciorum ex Juliani sententia legatarius in heredent ita fert, licet fundi alterius alternatim sub conditione relicti conditio defecerit. Adde Tuldenum

i: υμ e , cui liberario luata, aut cuξ a pupiuari ιυbtzitura quidem re ictum , quamdiu pupi uruἰυB.' An ii pote ruo A. . inartim Abisai fAn aegoia ut pacto portis hanc cautionem re mirae, e An et rei ta:oν ju o elaici ae moνώω pD q4uid, si itine heres ιua di ii ι λα b. t. n. ii. in m , atque ita quoque Iulianus in I. cum Ba in. M. A. s. t. ex se ipso, seu ex iis, quac in a. l. i4. i. ν. b. t. occurrunt, explicandus est, quando de casu, quo testator caverat . Siclum, Miς- ex Lia bira natum e/i, se et mout darol, de-nnit, non ante diem legati illius cedere, quam aliquid ex Pamphila natum suerit, aut certum fuerit, nasci non posse. Scilicet non cedit dies legati illius alternativi; sed non eo milius cedit interim dies Stichi pure legati, ut debeatur, etsi maxime nihil ex Pamphila nasei posse, deinceps constiterit , cum certum sit, ex alternative legatis uno deficiente,

TITULUS III.

Ut legatorum vel fideicommissorum servandorum

causa cauuatur.

i. I Icet in diem vel sub conditione, relicta, Pen'

Mis dente die vel conditione, peti ne tueant, ta men ne medio tempore intereidat honbratis liber litas defuncti, propter inopiam aut dolum calpatuve gravati, pissessioni bonorum incumbentia, cautio datu Mejussoribus per glavatum interponenda est, ut, quibus diebus testator dari fierive voluer l, detur

vel fiat, de dolum malum abfuturum: L i. μ. Θ β. a. f. b. t. iun n. l. maquam β. ti Z ι v. i. 6 f. h. t. Quod ita iure singulari placuit favore ultilliarum voluntatum, cum alioquin-in solis bonae fidei judiciis obtinuerit, ut pendente obligationis die caveaturi L in omnibui f. δ judiciti. adde t. aer logatu n. M Non tamen praetor eam promiscue, Sed pratulara c*usae cognitione, non plena & subtili, sed summaria, interponi iubet, praesertim, cum 'arii sint casus, infra recensendi, quibus haec cavendi ne eessitas haud imbonitur, Li. C. tit in pol es s. IVAEI. oel filic. terv. ciama misi. iunct. l. si it a quo S. Me nian I af tit in pariett. leg-. causa , habetque ea locum in legatis, ae fideicommissis tum particularibus tum universalibus, i. haec silauiatio Is L et-riam i&1 b. t. praeeipue quidem talibus, quae ex die vel conditione suspensa runt ἱ quandoque tamen dein pure relictis, quoties ob executionem judicii aliamvε causam praestatio eorum quandam moram habet , d. l. haec Dipulatio I . I. ix M. f. h. t. uua ratione, at Titis legatum sit, ac duo Titii de legato illo inter se contendant, dum quisque sibi relictum esse asserit pendente ex lite, utrique Titio per heredem cavendum e,t , eo quod, mramdiu lis haee determinata non fuerit, neque constiterit, quem ritium testator designaverit, neutri quid debetur, I. st

duo is . f s. t. iunct. l. ii sti μὰ in. Ae rebus ά iis. Me ut hoe obiter addam . erari ex eo videtur heres, qu0 duobus cavere iubeatur pro uno legato; cum possit eosdem fideiussores ad utramque stipulationem adhibere; qui di non onerantur cum siturum sit, ut exit a iii spe non utrique, sed uni tantum Titio teneantur, c si duo is f. b. t. iunal diri suo Vt i in ae. δε rebus dubiis. Quo modo etiam

id contingit in casu, quo duobus res eadem sub contrariis eonditionibus relicta est, sicut di, cum in aliena potestate posito legatum est datum, dum tam ei, qui est in potestate, quam qui in potestate habet, rati dandum est, L L. plane 5. o β. ωθ. L a. I. 5 . b. i. Quod si rub conditione patestativa quid relistim sectit, vix est, ut cautioni huic lacus sit , cum sibi imputaro debeat honoratus, quod non impleat , de ita purificet relictum ι nisi implementum potestativae conditionis ter rix majoris tra m d aideret, arg. α L. i5. D. ff. h. t. I. a. q. 6. f. de bom

a. Caveru tenentur, quicunque gravati sunt, sive heredes sint oluscunque dignitatisci quarumcunque sinultatum, I. r. I f. h. t. sive substituti, sive lega tarii, sipe fideleommissatii, quatenus hos omnes I

statu aut fideicommissu onerari posse , alibi dictum

SEARCH

MENU NAVIGATION