장음표시 사용
161쪽
tmnium suece,sores, L r. nou C. A p Cavetur autem non imis tantum legatarii, ae fidei commissariis, sive particularibus sive universan is, sed de su essoribus eorum . quotiesta dies ipsi legatariis rivis era. it , non rotam S. f. b. t. ut de procuratoribus eorum, si modo de rato eaveant. ubi demandato eorum dubitatur,. I. r. it, a quo S. V. rt pridi
reae f. b. t. nee non administratoribus rel- publicα pro legatis reipublieae relictis, qu, si petere omiserint, ad interesse tenentur, L tih. C. ut in por seςς. legatorum, adhaec legatorum dsspensatoribus, qui testamenta praecipere oe distribuere legata togati sunt quanquam di ipsis testatariis recte tunc eaveatur, L quidam restanis Eo sn. νὴ scriptus T. f. δεώIHii l. Nec in rei est, utrum certa an incerta legati aut fideicommissi summa sit , cum iri casu, quo antitas incerta est, is, quL cognoscie, taxatione facta fide .ussionem interponi iubeat, L 13 inando 6. f. .. t. v a si plures hcti commissorum gradus sint, etiam ultimo Meteonuolararius cautio recte petit L prima fia letario, quotio praecedentes per a sentiam, aut Meligentiam, eandem non petunt, ain. L D ctii legatorum S. 6. pem ει ι r. f. ut in γυρον legat. seu in eoo sic ordit imus risianuom mi in an
5. Praesonda hae eautio me gravatum vel in i ubi is d-lauium habet, veΕ ubi omnis aut maxima herHitatis pars est, si ut ibL adivisse intelligatur veli etiam ubi sita est ipsa res prauanda, siveneres , si vo i tarius. fideicommisso gravatus sit , L ponasam: si s rvm q-νε υμ 5. f b. r. iunct. t. res deicommi/rtir ω. st . ειε . ν q. l. 5 . ι. 52. 'P.
ante litem contestatam uno sti quis, omissa stipulatione, litem de legato eontestatus sit, cessare debere stipulationem, Ulpiano ait L l. . Nan si quus. f b. o. Non obstante eo, quoa a Papiniano Seri-rtam. & ab Imperatore Mareo reserinum fuit, eum a quo res fideis musae petebantur,. cum appellasset, vere, L quanω S. I- --ον r. ' A L Ut tam direndum videtur, mutionem quidem exigi posse, si heres eondemnatus provocaveris, sea tamen ante litem in appellatione contestatam v eo modo, quo di in pr a instanti,4 nee videri cautionem, post
sententiam, eum omnis sentent in vis ver an llati
nem suspensa ac velut extincti sit, ι. i. s oh. fad Se ι-e. τλι. Quoin potissimum tune usumianvenit, cum victor legati tham post appellationem lheredis,. ad solvendum legatum eondemnat , mum aruix --nti die sed in tempus desnum ad ii ali. praestationem ae obstrictum mittenderet satius ob. in expectam L nec dies. venerit, quo herex se sol vere otuisatum confitetur, quam per litem appellati uis ulterura, praesentem uti re relicti solutionem in hoc est, quod puto. velle Rapinianum; eum ain quoden . ante sententiam . si petitionis dim moraretur ium, debuit, admittv post victoriam, dilatae petitione non oportuit, A. I. β. 1. e L r Nisi quis malae. distinguendum esse inter eaut Ionem, quae i. iesimvratoris, re eam, quae ex inserino, Italonino fit: ut
ex edicto quidem pratoris γα - invisi 'ante tem eontenatam iuxta d. l. r. ' M b. t. me --
seripto vero etiam nost, adeoque etiam appellatione
pendente, A. i. 5. a. uuod saeit, ouod & in alii,
disserentiae apparent inter ea qtiae ex hoe praetoris a dicto, di qua ex imperatoris rescripto fiunt; quatinnus ex edicto praetoris missio ob non praestitam cau- . tionem in omnia defuncti bona fit; ex reseripto --,' peratoris in solas ira, de quibus suerat iudieatum . I. post eam I. β. r. in meae. f. b. r. Atque insuperi, ex edicto missiis simul eum herede quasi communitet bona defuncti tenet, L ἐι cui 5. m. et eoia .
cum ex rescripto solus posFideat illas res, in quaa missus est, sie ut & curandum sit, ne utent. dc fruenditi legatario vis fiat, a. i. is mi 5. . quod ιi Oxari f. ut is porrori. Imar. e sa me cic. Uenique ex se
dicto missus in omnia bona nihil heredi, cum quo
simul rex tenet, cavere Obstrictus est ; at ex reseriamo non aliter possessionem nanciscitur, quam si e -- verit heredi de re restituenda, si succubuerit ; flva heres non potuerit. sive contumaciter noluerit Ieg torum nomine ea in nem praestare, A. I. postquam A
. K ci ea H f. s. 3. An autem iterato satisdat -- dun, si , iis init ab initio fictil scires in idone admis si, vel in initio idonei medio tempore saeuitatibus γέ lapsi fiterint, patet ex L 5. in sine, er l. 4. F. - -
si rar ιἀνν c. - n. 4. 4 Interpositie cautionis hulas emus est, quodae. heres ae generaliter quicunque gravatas, ec nde insores eius conveniri i, sint, illis temporibusia quibus testator dari fieri ve voluerit, datum fictumve non. sit, L -- letato Mm 8. l. 9. f. s. r. nisi eonditio legati, citius nomine proposita stipulatione mautum sese rat, extiterit,. , quam heres ab hostibus ea plus esidi interisn enim fideiussores teneri, negatum fuit, quia
Intionii di ut pomini, dum fieres neque ante eas vitatem vere debuit, pendente adhuc obligationis die, neque existenta conditione ecepit debere, quia ex captivitate servus est, L po quam M o. s. sin f h. t. Nec huic contrariurn e,t, quod a Pomponio traditum. fideiussores tener , is heres, qui satisdederat legatori , nomine, pendente legati muditione mortuus suetie, di ex Liente legati conditione hereditas. eius: adita needam sat . addita ratione, quia, cimn modo dati oportet i ratum, 1. ri a te beriam io. r. b. t. quot enim: ib, fi jussores tenentur, mecdum avidita heredita hereditate, id inde est.. quia, hereditas persona vicem, sustinens ae desunmam repraesentan oblitata erat;: ut mitide non desuerit hoc casu pri ei palis obligatio in fideiussiondi desideratai liere senim. persono non sit ad quam verba stipulatiunia fideiussoriadi dirigi possint, non tamen id deest Iur nempe: L essitatu . personae vice fungentis, ad quod pus sevi hereditatem prinei litet obligatam . rem. verba stipulationis, accessori reseruntur; cum ex
adverso. ici, iactὶ specie . quin in in a. s f h. r.
s. Conveniuntur autem, si is, actionssius herediis. reliquique gravati, aliis M Rissima: heredes quidem.
162쪽
inlisa peti, in t. δε Maiis latius expositum: fitilus- misso inutilis est, inutilem quoque me ri Nisonem
fores vero actione ex sti latu ; cui tamen easdem l cautionis legatorum nomine: nec adtinam remi si
causas easdemque conditiones inesse platuit, quas m 2
primipali insunt legatorum petitioni , ac proinde, si
sit exceptio, qua petenta legatum opponi solet, eadem ex stipulatu quoque. agenti opponenda erit ἐac evanescet stipulatio, si ij, qui conditionalis legati nomine stipulatus suerat, pendente conditione decedat, I. r. V. si qui sub b. t. uti vice versa Incrementum ex Luctibus de usuris ob moram habet, ut id, quod oportebit, comprehendat, P. I. I. ιεμ sinimo i5. f., t. quin dc incrementum ex iure accrescendi, in quantum fideiussores in solidum tenentur, si pro eo intervenerint, qui pro parte heres et- tam tantum partem legati debebat, eoque nomine Mistisdederat , sia postea ex iure accrescendi heres ex asse factus, solidum coeperat legatum debere, L pe .st. b. t. nec tantum pretia rerum, sed de res ipsae I eata, in hane veniunt stipulationem, A. I. I. item aris. I 6. U. b. t. 6. Non tamen saliciat Iegatorum nomine, sed tantum repromittit, si inus aut respublica, quia semper Idoneus creditur, t. l. . ri ad h. cum is. I. si quan- 6. i. f. b. t. I. n ii ς λώλ6 Bois 3ci iam 5. f. xὸ eui plur quam γε let. Favid. ID. iunct. I. ii ma-
ritur a. β. y is funda duasi. Sed S , si quis in
continenti docere paratus sit, nullo modo l um fideicommisso esse, aut de ipso fideicommissi iure cognitionem praesentem osserat, perquam iniquum suerit , supervaeua eum cautione gravari, I. De ιιψυ-
vendum ei, cui liberatio lepata est; quia is penes se legatum habet, I. I. ri debitori a j. ut ru sto, tess. Imax. nec ei, cui a pupillari substituto quid relictum est, quamdiu pupillus vivit, L D etii legatorum I. g.
moue a. ζ. inteν-- a. st. de pupi I. stibit. Pater quoque suo filiosamilias cavere non eompellitur, L fio 7. f. b. t. nisi vel filius pendente eondrtione a patre emancipatus sit. quo casu pater et ea . vere tenetur eum hypotheea bonorum suorumi d. t. . U. b. t. vel pater ad secunda vota transiverit, nomve L aa. cap. placet quoquo I. gubemur 6. s. insu adDIit r. c. ad Gnatu c. nobeli. vel testator
ecialiter satisdari voluerit , ae L 6. l. o. . ad Senaime. Debere. Adde I . Johannem a Someren de
stin o. quemiam. cap. n. in sino. Quid quod nec satisdationis huius ramoni loeus est, si is, cui praestanda, pacto eam remiserit, i. paritim im 46. U. yn Iir, vel testator eam exigi vetuerit, uti id potest, E. I. 6. f. de pariis. I. Diit rebus R. I. 'ν . C. υι
M pysteri. tegat. cauta , . Met, tir j. b ι. Sierat remissio etiam tune emaum sortitura sit , cum gravatus substantiam ni ita dissipat, ut verendum sit, ne fideico ramissum inane constituatur, Luis. pr. b. t. aut cum non obstanti remissione cautionem
interposuit: quippe quam pristitam indebiti eondicti ne condicere potest, non modo si in secto, sed di si in iure erraverit, dum cautionem remitti non posse credidit, prout id benigne praeter communes iuris regulas,
Ditima uin voluntatum savore, receptum fuit,l. l. pr. -nt in porreri. legat. cauca συν ι . rlane apud nos
nugis invaluit, eo modo, quo cautionis fructuariae reni comminationem pinne in casum exactionis emca cem esse, Neottalus ανia uilland aeeis. M.
νυ tu . E cir. 33. Lee-en cant. D . sta . I. si s. cap. 8. n. D. licet alioquin satis manifesta diverinsitatis ratio inter cautionem fructuariam . de hane legatorum nomine, a me demonstrata saerit in ι. ω- aut Messariin yuema caveat n. 9. Parentes tamen suis liberis, fratres fratribus hie non cavere, vult Gr ne-egen ad Grotium manuae ad ju-i p. ma. II. a. cap. ao. n. 27. sit. B. in notarama oditio,,ου ad h. t. in Panae.
Ut in possessio abiegriorum ' vel fidei commis
sorum servando tu ri causa esse liceat.
I. Quando is non Maestitam camionem legatmi; misis
ληι λ . 3. Ais baec etiam locum basest, 1 non ex edicto p ισνit, sed ex re cνψco Antonini mirato fiat λ Anmoribuν noti νἐς bas mimis in bona AEGυς ομaea. Et quid age dum, νε Muciaris; cadi re non possis λ I. cautio ligatorum non ne per heredem non praestetur, nec per legatarium steterit, quo mi nus sibi cautum sit, s licet sorte nee per heredem steterit in praetor non captis pisnoribus aut mulcta indicta ad satisdandum compellit, sed potius cum ,
cui cavendum est, mittit in possessionem omnium rerum hereditariarum, uteunque minima tantum res
legata vel per fideleommissum relu a sit, I. I. . non Oxέλι ι. L ir cui legatorum S. 6. qui M potiersionem 5. I. qaamvIt minima 5. 1'. b. r. L r. f. quib. ex caυν. in poti tι. eaure, sive res illae detruncti pleno iure propriae fuerint, Sive emphyleuticariae, sive pignori datae defuncto, aut ab eo bona fide possessae: non tamen, si tantum depositae aut commodatae, ae Lir cui legatoνum 's. O lonorum 6. 7. α 9. io. m. h. l. nec refert, utrum eas is, qui mi ionem patitur , adhuc possideat, an dolo malo in necem l gatariorum musidere desieris, ae L 5. ςi berer 35.14. i5. L si ierato m 7. m. b. t. L eena σu 6. c. hae t. Neque id , quod de omnibus dictum . bonis,
iure novo correctum per noisu. 55. cap. si vera se
moI 4. V. r. Praeterquam enim, quod ita non agitur de missione in possessionem ob denegatam legatorum nomine satisdationem, sciendum in per, verbis illis, quibus dicitur, actorem mitti in possessionem secundum mensu am dociarati disiit, nihil aliqd d notari, quam eum mitti pro consequenda mensura deelarati debiti; sie ut non ad modum di quantita
tem rerum, in quas fit missis, sed ad finem ex esissectum missionis, aermo ille reserendus sit , seu in
163쪽
viaversa quidem bona mittatur amγr, non tamen bonorum omnium, sed tantum usque ad mensuram Melarati debiti distractio fiat, Wissentaeh ad Eunae. l. t. -L 2. disp. IO. n. Ir. In bona ipsius heredis missio non fit, etiamsi nullae sint res hereditariae, in quas legatarii mittantur, sed per praetorem denegatas heredi actiones ipsi persequuntur, I. ri numto. f. b. t. nisi heres per sex menses in mora sit. quo minus satisfaciat, aut satisdet, L ir cui 5. I. pisatre I 6. ω υqq. f. b. t. uuod si lex duobus heresibus alter satisdare sit paratus, alter non, in partem cessantis missio locum habet, sed missus legatarius impediet etiam eum, qui satiet dedit. rei administratione: quare suadendum est heredi Lute, ut in assem satisda, ne administratio eius impediatur, d. I. 11 etii S. eis aeuabur II. f b. t. Nullus tamen legatorum causa in possessione esse potest, dum venter in possessione est, L aeum vente 7. e. s. t. a. Hae autem missione dominium missus non eonsequitur, nec potest heredem expet Iere, sed cum eo moratur, ec res custodit, ut is taedio communis possessionis ae custodiae tandem ad satisdandum aut satisfietendum compellatur, ae i. ii tui 5. m. θ ρωὰDoatorum aa. b. r. Unde si is, qui prius non caverat, postea cautionem Offerat, aut relicta. praestet, de possessione decedere missus debet, L si meunia 6. 6. t. f. b. t. I. si legatarii I. ff. ut legat. eam. cap. Sed nee vendere interim potest res, in quas minus est, nec prohibere, ne iandos eolat he res ἔ vetare tamen, ne is fructus sibi habeat, de ipse eos custodire, aliaque circa eos iacere, quae proponuntur in d. i. 5. q. quaret pote is a I. 22. ν. b. r. Duan Zt aliquando fructus diminutre vescendi causa si legatorum nomine missa sit filia, neptis, pr neptis, uxor, quae nec nupta est, nec quicquam suum
habet, L pen. e. b. r. Jus sane pignoris praetorii ex
missione eonsecuItur Ierat artus In bona, an quae nais sus est, sic ut neres res ita possessas in praesidietum legatarius in bona, in quae missus est, sic ut heres res ita possessas in praeiudicium legatarii in a IIum sine illo pignoris onere transferre nequeat, L 1I postquam 2. L qui legisti 5. c. b. t. nec earum usura- pio aliter, quam salva praetorii pignoris causa pro
cedat : L micio legatario a R. pro emtore, vide n
qui ρα. in pign. n. 9 Neque impedimento est haec missio, quo minus missus ad relicti contendat solationem. I. qui letati 5. C. b. t. ut tamen tune de possessione decedere debeat, si ei pro lite exutum sit, Z ir cui 4. in par toriis, 26. h. t. Si plures sint Iegatarii, missus pro se, non pro alio minsidet ; sed postea missi aequale dus habent cum eo, qui prius missus est, δ. I. 5. 9. si ρω er a. I. θ. I. r. Adde t. qui stoI. in piguore n. a'.
loeum habent, eum ex edicto oraetoris missio fit. nam si ex principis reserimo fiat, in multis a IIua
obtinere in t. praeced. n. 3. demonstratum suit. PIane moribus hodiernis minus frequentatas esse Pr -nter reorum contumaciam has missiones in omnium bonorum possessionem, auctor est post multos alios Gmene-egen ad i. C. Ae bonii auctor. suae pors a n. sed tamen si quis hane lagatorum nomine ea tionem praestare non possit, bona fideicommisso o noxia sequestro vel curatori committenda sunt, ut
is ea administret, & Ductus fiduciario praestet, eo sere modo, id usu fluctu obtinet, quoties- fluctuarius idoneos nequit fideiuisores invenire, & fides eius suspecta est, idque com enienter iis, que oeeurrunt in
Do bonorum possessionibus.sUM MARI A.
s. μνa quantrem te ut bonorum porsessio α νον-γνο teientia agnosci δειμι m eumn Ae --ν linii λ An relantia intret, aut tu Mois, aut parati, noceat pupillo, furioso, infanti t. ias civile in specie, quatenus praetorio a opponitur, non satis omnibus illis eonsuluisset, qui ex aequitate naturali videbantur aut testamento instituenda esse, aut ad Mi essioneis ab intestato vocandi, praetores, qui adiuvandi vel supplendi νει eorrigendi iuris civilis gratia propter utilitatem pa-blieam multa introduxerunt, L jur autem q. l. ff. d. furthia o iure, etiam multifariam edicto suo victurrerunt desectibus hisee, data bonorum posse sisne illis, qui praeter aequitatem vel testamento praeteriti erant, vel a lege non ab intestato vocati. Etliere magna ex parte possessionum harum unis iure novissimo Iustinianeo moleoque magis hodierno sublatus sit, tamen quia absque harum intellecta leges plurimae, tum in Pandectis, tum in Codice, explicari nequeunt, Operae metium erit, secundum titulorum in hoe di sequenti libro occurrentium seriem, hanc
164쪽
Si tabulae testamenti extabunt
veluti me indiem tractare materiam. Quod si si
rilius, quam par est, operam huic antiquo iuri hae
In parte a nobis navatam quis existimaverit, eondinnabit quodammodo, si id ipsum a nobis seudorum, d ei inarum, stini liumqtie utili ae quotidiana tractati
ne, ad ea leem libri trigesimi octivi adjala, Ompe
satum viderit... Est autem bonorum possessio nihil aliud quam ius persequendi retinendique patrimonii sive rei, quae cujusque, cum moritur, fuit. f. rima amem 5. g. b ρυ iam a. ff. b. t. adeoque re qpsa hereditas a prasetore data, quae per suos in his deberibitur. umenim hereditas sit successio in universum jus, quod desunctus tempore morti, habuit, L nihiI Hr a tuisa . de Deo. I. M--har nibu sa. ae rex. γυνit de heredi tribuat ius persequendi vel retinendi patrimonii sive rei, que defuncti, cum moritur, fuit I palam est, bonorum possessionis di here ditatis definitionem verborum quidem conceptione distare, sed sensu eandem esse i unde de possessoriae hereditatis appellatio descendit iuxta inser ptionem dc L. l. f. - μιινιωna b νοδι iniit potitione, di bonorum possessis aeque ac hereditas, iuris magis
quam corporis esse dicitur, I. M atitem 5. β. M--ὰDaιλ. i. 1. h. t. ac non minus per agni thonem possessionis, quam per aditionem hereditatis, domunium rerum nereditariarum iure acquiritur, L I. f. b. t. iunct. L eum heres G. V ae acquis., velamiι. mires. nec minus uno aut quibusdam haud agia scentibu , ius aecrescendi caeteris competit, L bona aut m 5. g. ωθ. ι. 4. 5. f. h. i. Licet verum sit, minus in bonorum possessione Mnoscenda, quam quidem in adeunda hereditate, sit litates juris conspicuas esse I dum posses, io ner Wocuratorem agon
sci potest, ae l. bona amem s. q. acquiυεο Τ. o. b. . & invito nemini acquiritur, ae L S. -iso I. r. b. t. de ad eam per filiumn milias agnoscendam non jussus patris praecise requiritur, sed rati habitio suspeere potest, L l. Gae qui a isti aA b-. μι-00. Draum, quae circa hereditatem civilem adeundam aliter recepta sunt, ut dictum in ι. de aquis.
5. Divid tur bonorum possessio, quod alia ex testamento sit, alia ab intestam Alia insuper ordinaria, ex edicto pr etoris competens Italia extraordinaria, ex legiruis senatusve consultis delata. Alia denique edictalis, quae de plano sine causae cogniti ne ex ipso edicto conceditur ac agnoscitur ι alia decretalis, quae de pimo sine eausae cognitione ex ipso edicto conceditur ae agnoscitur; alia decretalis, 'Mae praevia accuratiore causae cognitione datur, veluti ex Carboniano edicto: ut tamen haec simul e-
Nec tantum pro se, sed & pro allo, veluti pro
ratores ex mandato pro dominis secundum. ante dicta, vel etiam ex rati habitione, quae hie mandato comparata ν sy modo is ipse, pro quo saEis agnitio,
eam ratam habeat, aut superveniente furore imp diatur ratam habere: si enim ante mortuus fuerit, quam ratam habeat, heres eius ratam eam haberct nequit ἰ eum ad eum non transeat jus bonorum possessionis, L bona autem 5. ari uirere 7. L uis. f. b. r. Simili modo actores municipiorum det aliarum universitatum eum agnoscunt pro universitatibus, Lbonis autem 5. g. a munic0ibur 4. er β. arcρωμονο . A. b. t. tutores pro pupalis, patres pro filiis in-ιantibus ; Iieet tutores bonorum possessionem pupillo competentem repudiare nequeant i sed potius p pilli ainore tutore , L. semiar boa um 7. I. L b. . b. t. L I. rtitori L f. surceoo . MVD. 5. Petenda vero bonorum possessio a parentibus δέ liberis intra annum, a caeteris intra dies centum utiles a tempore scientia: minus Anim arctanda videbantur parentes liberique, qui pene ad propria b na ventiant, quam extranei, L I. saetis aa. II. f. Eo itiecessisio edicto. Ut tamen iuris ignorantia non impediat, quo minus dies petenda possessionis cedant tam sueminis quam masculis L bono iam ro. f. b. t. L 1-ir 3guo antiam 6. C. qti; admis. ad bon. porroir. nisi sorte hoc mutatum sit per L pon. Coae ood. iis. Et si quidem furioso, insanti, muto, surdo, aliisque sintilibus in tutela vel cura po satis possessici delata sit, tempus utile non eurrit ipsis ignorantibus,
licet tutores, aut curatores, aut patres, in quorum sunt potestate, eam sciant delatam esse, sit ut ho
rum seientia insanti caeterisque nequaquam impedν mento sit, quo minus ipsi, ubi maiores aut sanae mentis facti sunt, bonorum possessionem agnoscant intra tempora legitima, ex quo resciverunt, eam sibi delatam esse, L a. f dae bono . Porrerr. si toto, infanti, muto, surdo, caeco compet. I. circa I. f. qciit ordo in possession. υν- , licet dies agnoscendae possessionis haaenus cedant, tutore aut patre scien
te, ut ipse tutor lapso tempore nequeat pro pupilloeam tere, di action tutelae ad id quod laterest, pupillo teneatur s ac pater filio serte suo sueeedens, a petenda bonorum possessione filio delata exesusus sit; eoque modo accipiendum puto. Ulpianum, cum
ait, aetos, quitat tuto aut pater scit, redere placer, L septins yonorum T. V. ult. f. l. r.
Si tabulae testamenti ex abunt.
dictalis sit. Et illa quidem repudiari potest , haec
non item, quia non est delata, nisi eum ad petiti nem alicuius iam fiat decreta ἡ dc post decretum s in repudiatio est, quia, quod acquisitum est, repudiari non potest, L I. d c,tatit 7. o. is succes-
4. Petunt Ac agnoseunt bonorum possessionem, qui capaces sunt: ubieunque enim lex vel senatus, vel constitutio ea pere hereditatem prohibet, etiam
bonorum possessio cessat, L non est rambigendum a.
I. m. b. t. Et quidem simpliciter sine .rma Iu-clicii aut solemnitate, apud quemcunque iudicem, L
Non potest bonorum posse sita ex testamento pe-I I ti, nisi tabulae mortis tempor extiterint, dc legi potuerint, licet postea eas periisse non noceat, Lunia. f. o. r. dc hoe apso praetoris edicto ; riam ex constitutionibus hoc indu&m fuit, ut di ratione testamenti nuneupativi bonorum possessio secundum aus eontra tabulas peti possit, i. r. cod. de bonoν. νειν. contra rabulas liberti, L Dis. cod. A bon. μι-
165쪽
Lib. XXXVIL TA. M. TITULUS III.
Da bonorum posse ne surioso, insanil, muto, turdo, Caeco computente. s N MARIA.. Uo respubi dies petendae possessiorus, . furioso, insanti de similibus delatae, cedant, ignorante
furioso aut insante, sed sciente Iutore, curatore Vel patre, dictum t. de bono iam potierr. n. ult. Nee tamen tutore eam petere ni gligente, bona pereant, proximioribus interim posse io adiudicatur, i. s. P.M. ιis.
ut a tabulas I. Donorum possessio vel ex testamento, vel ab Iis intestato est. ii x testamento rursus, vel con tra vel seeundum tabulas. Contra tabulas possessio locum habet in testamento patris, quo filius enian ei patus est praeteritus, vel ita ex neredatus, ut Propraeteritione habeatur exheredatio, emancipato λώstiis. de obereae me . I. sed rub eon Bio, i, sth. r. Nec interest, utrum filius sit emancipatus, an ex emancipato filio nepos, L non tantum 5. p . f. h. t. arg. I. ut liberis I 7. Caae Meo t. nee utrum iam natus, an pit humus, i. t. sine aurem a. f. s. t. l. potissmo a. Q b. r. Datur quoque hxe passessionis species, si suus sit praeteritus, licet enim ex praeteritione sui heredis testamentum ipso iure nullum sit, ac proinde suus hoc non indigeat remedio praetorio; tamen hactenus praetor ex suo edicto tostamentum sustinet, ut contra tabulas bonorum po sessionem praeterito largiatur, 6. adem Me ia. δε- stit. de sere . quae ais tuteti. I. ir, qui In i I. f. δ' Hath contra tab. bono . portetr. petita, eo sere modo, quo dc agnatis, qui ex jure civili heredes legitimi sunt, bonorum passeisionem unde traitimi ab imtestato concedit, iuxta tot. r. Duri legi. ιmit. Patronis insuper & eorum liberis licet patri heredes non
extiterint Kaec accommodatur bonorum passessio contra tabulas si a liberto praeteridi sint, i. r. C. de
exheredatus sit, P non marit n. ff. b. t. licet exheredato dari possit quaedam bonorum possessio litis ordinandae gratia, quae nee contra tabulas est, Lysithumur 6. . o. f. do is . testam. Multoque minus ea usum invenit, si filius institutus sit, nisi alius sit prxteritus, curus occasione di ipsi instituto
hec ponessio competeret, etiamsi tunc praeteritus eam censuerit repudiandam esse e cum enim semel
beneficio aliorum institutus ad hoe beneficium admissus suit, iam non curatur, an illi, propter quos admi Mus, petant, nec ne, bonorum P sessionem, L non tantum S. νἱ quit ex li fit tr. ω υN. L si post. mortem I ι. & vh. f. b. t.
stinianeo h.ec contra tabulas son um possessio liberis emancipatis a parente praeteritis accommodata: lieet enim quantum ad succes ionem ab intesta, to ditarentia inter liberos suos Ex emancipatos, aequaae inter agnator er e grator, sublata sit Per no ναi ιη. non tamen, ubi testamento condito Parens truncipatos praeteriit, sic ut illi aeque. ae sui, test mentum patris nullum dicerent ι adeoque remedio e praetorio adversus preteritionem adhue iure n
vo emancipati opus habent, ut id vitam a vinnio& Parente p. mem. Paulo Get ad β. 5. Intiis. δε
Da legatis praestandis, contra tabulas bonorum
posse sione petita. s M MARIA. Pp tita de obtenta bonorum possessione contra tabulas, licet legata pleraque corrirant, quibusdam tamen personis praestanda sunt, puta liberis, ec parentibus primi vel ulterioris gradus, nec non uxori nuruique dotis nomine, L i. M. oe g. r. f. b. t. Et
haec solus praestat emanet patus, cui talis bonorum possessio necessaria suit, idque pro ea parte, qua oe modo paternam adipiscitur hereditatem; non item suus, utcunque suus, dc emancipatus simul e dem testan ento praeteriti fuerint, de hane possessi nem petierint; eo quod suus praetoris auxilio paternam obtinere potiuiat hereditatem, L it, qui iopo leuate i I, I. ri duo i5. f. s. t. luna. I. pen. . Dec. f. de bono . postris. contra tabulas.
F. Quid sit eollatio λ prima eausa colliation sa m. tore inducti , in quibus in casisus emanetrali 'tim avia eontulerint, aut non corittiterint Cur non , si ex testamento sueeederent CurentiamCimii non contulerint emanci alis' Quo motu sui in avin dotem c Peculia emanci alia eontulerint
νuis p ac νni emaneti citis, otiam cum ex tertia mento dofertur su eo xio. Non tamen conferunt dem nilentes textamento instituti , quot res iis ab intestato non fuisset delata aveeessi. a me stentiis ut ne otes iu atre. intermedio una eum Patre Mel mirvia instituti; oes natura es una eum mitimis.
tantum in gratiam fratrum , sed γ in gratiam
166쪽
communi Pareritum patrimonio datam , non nisi Pro se=ω νμ, er tantum in gratiam feci rum, non item Parentio an mutitis, confer naam eare t e earn tam n beroeonferri in gratia, sitrici aut
167쪽
An, σ quando rerum conferendarum fructus aufusuri conserri debeant ' An . ex conserenins de itiei doboant imPensim in res csnferendas fanis p An a Motationi in aesertioni yar ntis standum in auδis, xi non aiatia oonstet ile quantitae. erctgatorum ae coniferendorum a 5. cessat eoi alio , si conferre debona exh rodatus ait c aequiescat, oel aostineat ab h reditate, H- a n, cum in gratiam Oitrici Mel no 'ercae con ferendum est si togitima caeterorum I exa non ait, O nιhil in fraudem nooerca sit facturu. An conferat , si vire legati aut alio titulo 'articulari cuiat Partem heredi fiatis iraternae oel materna pAn si unus ex Pluribus notaintibus a v ex iurerer aes ritationis avecedentit res, abstineatis reti qui rivo ea patrtiis conferre debeant, quod abstinem conferre debuisset pa5. An, si liberi ad ne eum inoentario, eon ferre debeant in gratiam fratrum 2 An in gratiam crμ-ditorum arentia defuncti, ut collata iis cederent
in aeris alieni a olutionem 27. Cesacu eollatio, si testator eam remiserit. An r
missio etiam ex indieiis colligi possit quae sint inaleia, ex quibus id colligatur λα3. An γ Pario eo lationis neeessitas tolli possit ja
Collatio, quae frequentem in suecessionibus,
non modo iure veteri, sed di novo, ae maxime moribus hodiernis, usum invenit in V, qua rem, ab ascendentibus, aut eorum occasione, ipsi, adhuc vivis, quaesitam, liberi ipsis succedentes in commune conserunt, ut dividatur 3 adeoque effecta inspecto recte dicitur eonfusio bonorum propriorum cum Pa ornis i vel iure novo cum maternis, si de matris eos sua bona in medium conserre, qui appetunt paterna, L . p . b. t. prima autem origo collatio
nis huius a bonorum mssessione eontra tabulas, utici ea, qua in in o. rei, descendit, ad quam utramque praetor emancipatos admittendo, eos bonorum paternorum eum his, qui erant in Potestate, faciebat participes, ae hoe ipso longe cisteriorem suorum a iure civili vocatorum, quam emancipatorum faciebat conditionem: nisi per collationis remedium inqualitatem reduxisset: d. ι. r. n. m. b. t. Quod ut GPertius intelligatur, emistat ex iuris antiqui principiis, sum, durante patria potestate, nihil sibi, sed omnia tum adventitia tum prosectitia patri pleno aequisivisse iure, emaneipatos ex adverso cuncta post emancipationem sib. pmpria secisse. Cum ergo emancipia ex edicto praetoris ad paternam una cum suis Ministi hereditatem, aequales singuli ex divisione parem raperem, fieri aliter non poterat, quam ut lanis locupletiores meliorisque eonditionis emanci--,, quam sui, essent, suis quidem aeter virilem reditatis paternae partem ni nil proprium habenti-hias, emanet palla vem amplius omnia, vivo patre post emancipationem quaesita, sibi retinentibus. Cui aniquitati ut oecurretetur, praetor iussit, emammatos, si remedio pratorio appeterent paterna, eon sine pro-
, quae scilicet adventitio vel profecturi peculio ruissent adnumeranda, de iure patriae potestam ipsi patri quaesita, si ea sibi ob dissolutam potestatem
ratrum mn se ria habuissent. Non tamen aliter,
neque ultra, Per collationis praereptum praetor suis
subvenit, quam quando, ac quatenus suo edicto eos serat, εc deteriorem eorum, quam emanci tori , secerat conditionem : ιμμι, inquit Ulpianus , crimrisni Deut eu, quoiior alii tio incommori ostiatur H te qui in pu state ost. ime Pontu emancistini , cat
rum, si non eri, collatio certosit, L I. g. ιoi ous 5. st h. t. Unde, si ex dodrante sui et institutus filius ,
qui erat in potestatu, extraneus ex quadrantei mancipatum contra tabulas accipientem bonorum possessionem, pro quadrante tantum bona sua collaturum , Julianus scrip it; quia per hoe beneficium praetorium solum quadractem fratri abstulit, L I. . t ex dodHamo S. V. h. t. Et si coniungeretur ema cipatus liberis suis in avi defuncti potestate retentisae avo sue edentibus, iuxta tis. do conjων genaeis ciam emancipato merit 6ur solis nepotibus ex senatis contare cogebatur, non item eateris, qui avo sui heredes fuerant, de cum nepotibus hisce concurrebant; quoniam emancipatus talis liberis suis. cor junctus a pr. tore, per bonorum possessionem, his Solis, non vero caeresis, partem auserebat dc iniuriam
faciebat, . . i. d. l 5. in me '. t t. l. l. ema
cisatur situr Ia. U. δε conjug. cum emanem. liberis otii. Sed si pater filium, quem in potestate habebat , di extraneum heredem scripsisset, emancipatum praeteriisset, ac uterque bonotum possessionem contra tabulas accepisset, placuit, emancipatum ita
demum conserre fratri suo debere , si aliquid ei ex
eausa hereditatis abstulisset; adeoque si minore ex parte, quam dimidia, is, qui in potestate erat, seri plus suisset, inim videri eum pastatare collationem
ab eo, propi n amplius ex hereditate paterna habet, quam iratione suisset habiturus, α I. se pote filum ain. b. t. Quin & ex eodem sum
successione questio sit in dum aequum fuit creditum d amento, quod . nempe praetor non aliter nec ultra
- - - - - 4 F suis heredibus per collationem subvenit, quam quando ac quatenus eos per sua n edictum ita rat, illuae quoque descendit, quod collatici locum non. habu rit , si liberi emancipati ex testamento Succed ent, sive institutionis sive legati iure; quia tune pragor nullam edicto suo. inaequalitatem intex suo dc emancipatos induxeraς, sed inaequ. ilitas omnis a patri, d Spositione seu te tamento profluxerat; sive instituti
ex teStamento, sive omissa causa testametsi ab intestato paternam suscepissent hereditatem, δ. I. I.
vel maxima si et T. f. s. t. I. a patis io. I. AN cum 36. Cod. b. r. iunct. I. ιὸ si ior Q. V. si quis o tr. m.
xa Letiam mi, vel etiam, cum adivissent ex testamento, per querelam inos imi testamenti, a fratre in potestate retento dc exheredata intentatam, dimidiae partis ademtionem passi essent, L patre filium 6. H. E. doriν collat. Nee minus ex eadem ratione est, quod emaneipati per bonorum possessionem vi
cedentes rutri suo, nullam inter se saerae tollati nem obstria, sueruit, cum utique Taetor, sin non existentibus, nullam- cuiquam edicto suo. inisaam aut inter liberos in ualitatem, cui per collabonem mederetur, Intulisse dici possit, L 3 omami τι- α,. r. 1 iat. l. cimo amanc ιν a. si reine λ I. μ-.
α 5. uia ut a. f. b. t. Deni e neς- suis, nec aut emancipatu quam conin tu tuti la Hor sui, nihil stra tribuebae edicto, in et Rumancipatorum iura minuebantux , tum qui vir
hii proprium habebant quod e serreata consum
168쪽
l. ni tm erant stra v. ut deInreps ponent obtineripterna, i. a. m. f. .. t. iunct. Ulpian. in fragm. t. 2o.
io. Confer Vinnium is collat r. cap. 4 . uuamvis Iure posteriori ex rescripto D. Pii etiam filiab in potestate retentis, nec per bonorum Possessionem, sed ex iure civili ad paternam venientibus succe sionem, imposita inveniatur dotis conserendae nece sitas, aequalitatis inter liberos servandae stratia; cum emancipata ad dotis collationem ex edicto praetoris atricta essent, . r. f. M ae tit conat. atque insupernegandum non sit, quin di sui quodammodo visi saerint sua inter se peculia contulisse: nam etsi pater plenus adventitiorum ac prosectiliorum peduliorum
dominus esset, tamen filii naturaliter illa tenebant,ianguli sua, nec quod unius erat filii familias peculium, ad alterum pertinebat, sed tantum ex patris voluntate ab uno ad alterum poterat transferri ἔ de
caetero quisque ad suum tantum peculium contrahebat, patremque sul tantum meu lii intuitu, non fiaterni respectu, contrahendo reddebat obligatum ι ac proinde hactenus sui quoque diei potuerunt inter se
contulisse, ut dividerent aequaliter cum eaeteris rebus paternis sua peculia, nee quisque iure praecipui suum
a bili I. certum est i5. Coae famil. r eis. a. Quamvis autem iure novo diminutionem acceperint bonorum possessiones, quae collationi inducendae causam dederunt, nec emancipati amplius in-d geant ea, quae est ab intestato una Momi,. sed ex dispositione novelia illi. cap. una cum suis pro miscue ad paternam veniant hereditatem ἔ non tamen ideo diminutus sitit collationis usus, sed potium. cum ab aequitate commendaretur, incrementa accepit diversis temporibus, de quo Vinnius is couation. cap. a. oe T. sic ut iure novo emancipati non modo suis, sed ec emancipatis copiarre teneantur, sicut iuc mi
conserunt secundum jam dicta, quatenus aut dotem habent prosectitiam, aut alia sibi a patre donata in compe tionem dotis aut propter nuptias Adonati
ni , aliis liberis datae, L fictis, licet ra. L i5. l. 17. I. 9. L m β. s. cod. b. i. Nee interest ex iure Iustinianeo, utrum liberi parentibus ex testamento, an ab intestato heredes fiant ; adeo ut non aliter in ut que successionis genere cesset eollationis necessitas, quam si testator parens hoe expres, im designaverit, auia. ex terramems Coae s. t. novell. Idi cap.
silvae omisa 6. Ora nantis uan politis Dan E lunae 1. Apνin II. . an. 29. tiri. i. placu. ME. pag. 556. in eoo57. M pH Si modo tales descende iura testamento vocati sini,qvibus de ab intestato debita sui aet successio: Meeri is, si quidem ille intestatus decessisset, quique legitimae petendae ius habent. Cui
consequens est, ut ad militionem in patruis suis aut patruorum p emortuoriis liberis iaciendam urgeri non debeant nepotes una eum patruis suis, aut eorum praemortuorum liberis, heredes scripti .ib avo suo , qui patrem ipsorum adhuc superstitem exheredem ieeerat; uti me, si avus, filium habens, eundem
ex semisse, nepotes vero ex eo genitos ex altero semisse heredes seeerit; eum utroque in casu nepotestales avitae metessionis intuliu extranei sint, di impune silentio potuissent ab avo praetermitti. Filium denique maturalem una cum legitimin institutum ariet ad Gn . Tom. Hiratre, neque eollationem sacere debere, neque colla
tionem petere posse , ex eadem ratione manifestum est, nisi statutum naturales liberos una eum legiti mis ad intestatam vocet patris successionem , prout
id quibusdam in laeis reeeptum est. Pichardus ad 6.
ren tae rest tensatiano cap. 7. n. I . Vinnius de eo Iati e cap. 8. Diversum esset, si de matris successione qu aestio sit, dum matris intuitu inter legitime
natos ac naturales aut murios in successione nulla
disserentia est, ut in t. d. inoff. terram. iam obse vatum est, de in materia successionis ab intestato latius demonstrabitur. 5. si nepotes avo, vel pronepntes proavo,&sic deinreps succedant, eum nullus eos gradu antecederer, illud quidem minus dubiusn videtur, conser
ri per eos oportere ea, quae . ipsi ab avo proavove vi- o acceperunt, ne melioris sint conditionis, qui gradu remotiores sunt, repraesentationis iure veniunt, quam qui ex 'suo proprio capite patri heredes sunt. An autem haec solis fratribus suis, an magis etiam patruis, quibuscum avo succedunt, conferre debeant, non usque adeo expeditum est. 11 os enim solis sta-
tribus, non item patruis, dotem dc alia sibi ab avo data Gnferre debere, in divIdenda hereditate avita,
censet Ant. Matthaeus is ruerest. δι'. 7. tb. Lmotus argumento t. idam moνito 1'. C. b. 3. I. l. v. a. 5. f. δε aeotis colliat. I. Iog. rast. f. de conjungenaei eum emancipatos Morie ejus, neque infitias eundum,
quin illa sententia positis terminis habilibus in d. I.
. . . occurrentibus, Optime conveniat isti iuri, quod
in Pandectis est ; sed eum iure novo Iustiniani alia
non modo successionis aed & collationis ratio sit . secundum ante observata , dicendum videtur, tum
novissimo jure eivili, tum moribus hodiernis, nepotes dotem sibi ab avo datam non fratribus tantum, si quos habeant, sed & patruis, mi seum ad avi
tam concurrunt hereditatem, conterra eompellendoses e ; tum, quia dos illa avi intuitu certo renitia prosectitia est, di avitum patrimonitam minuit. di avus propter filium inter tum nepti dotem dedisse δε-telliritur , I. dotem, quam K f. b. t Mna, δ. avuenemr 79. Ii. ἀν jure Aor. tum etiam quia id aperte cautum 1n L I. . sod si rit S. π ό. f. Re dotis collat. dum ibi Iurisconsultus ait: ιρά si sit neptir sola squae selliret ab avo fuerat dotata iuxta praeced. a. non
temque nepoti v I septi ex alio filio. Sod is si iumeneplet rim ex Meriis filiit, cons flent oe inti ram Θρatruo. Quod autem id, quod in ae. I. I. 6. a. S. s. f. is aerii .eollar. dieitur de nepte fratrem nabente, &tunc ei soli, non atem -patruo eon serre obstricta, iuris antiqui postea per Iustinianum aboliti sententia contineat, ex iuris veteris ratione demonstravi saetis potest: nam si avus moreretur, relinet ens filium in potestate, de ex altero filio praedesuncto nepotem itidem in potestate retentum neptemque emancipatam a se dotatam, neptis soli fratri suo hane dotem eo
serre debuit, non item patruo, quia per bonoru a possesshonem ad avitam veniens hereditatem, nullamauserebat patruo partem, quippe qui totius bereditatis avitae semissem retinebat, qui ipsi succedenti una
cum nepote ex altero filio praedesuncto & in avi
169쪽
votestate retento, ae lare repraesentationis ad avitam nereditatem venienti, acquisitus suetat, tantum fratrem suum, cui per bonorum possessionem alu gebatur, exuebat semisse semi,Sis illius, quem ille cum patruo ad avitam ueniens hereditatem; ab initio ex legis dispositione nactus erat: collationem v ro praetor non in aliorum utilitatem praecipiebat, quam quibus edicto suo incommodum intulerat, data aliis bonorum possessione , secundum ea quae sumpta di legibus di exemplis demonstrata ex I. I. V. A.
4. 7. 1. I. r. Contra, si neptis illa emancipata sola esset ex filio hiaedes uncto, nec fratrem haberet inisi potestate aci mortem usque retentum, ae a printore per bonorum possessionem ad avitam admitteretur hereditatem , dotem ab avo acceptam patruo
aut patrui praederuncti nepotibus eon serre debuit: nam quia ipsa sola patrem defunctum repraesentans, patruo aut patrui praedesuncti tiberis, avo iure suitatis succedentibus, ex beneficio praetorio eam auferebat hereditatis avitae partem, quam pater interme dius habuisset, si vixisset, quaeque absque interventumnorum posse sionis apud suos heredes fuisset remansura ἐ aequum etiam erat, ut, quos laeserat per obtentam bonorum possesSionem, his suam conferret
dotem ab avo sibi datam, arg. 2. l. t. 5. e. b. I. Idemque iudicium serendum de ea facti 2 pecie, quae
est in L ust. f. de conjungenaee ctim emunciρ. Ivisit effiat. Quod enim ibi, cum tinui et ex neps ,
roue faipi tuo eo aereae Aebrat, DeI ei tMale non fit,1 Ii paι - . - etiam patruo maior; , id inde est , quia pronepos ad bonorum possessionem admissus, nihil aufert patruo ma ori, semissem hereditatis paternae habenti ac retinenti, sed vel fratri suo in prinavi potestate retento, & iure suitatis inter se patru-umaue maiorem proavi hereditatem dividenti ἱ vel si fratrem non haberet, patruo suo, itidem iure suitatis semissem hereditatis avitae capienti ἱ quales cum
post datam pronepoti emane patru bonorum P bes
sionem nihil praeter semissem sibi salvum haberent etiam coliationis auxilio solatioque soli adiuvandi erant, arg. d. g. r. V. 5. f. s. c. Nec reseri, utrum nepotes vivo etiamnum filio intermedio, an vero eo iam mortuo, res quasdam ab avo, cui ex iure r prarientationis succedunt, consecuti sint. Nam etsi prolixe pro ne oti bas a talium rerum collatione liberandis disputet Claude Henrys en ron rexuoli ista νetir rom. 2. II. 6. - t. I. tamen, eum in illa
facti speeie, quam ibi tractat, plurimae depretandantur circumstantiae singulares, quae videri possunt quandam induxisse prohibitionem seu remissionem collationis talium rerum, magis est, ut, his deficientibus, pro collationis necessitate respondeatur. Esto enim, quod nepos donata talia ex suo capite Mideat, avo autem ex canite praedestincti parentis. res sit, non tamen inde sequitur, eum a collati ne liberum esse , eum hon ita in hereditatis avita successione Parisntem defunctum repraesentent, quinti simul ex sua pers ina eam capiat hereditatem tanquam unam cum patre repraesentato personam eonstituens; prout de iure civili patis ae filius semilias una civiliter persona sunt ψ non tamen ideo minus filius amilias ex suo quoque capite consideratur ;dum ex omnibus causis Ipse quoque ut pater similias
oblitatur, di ob id agi cum eo tanquam eum patrin
famillas potest, L filiai miliat M. f. tae oblis
ari. Et quamvis donata nepos eo tempore ac pinorit , quo nondum ei nata erat succeisionis spetitamen quia postea ei ante avi obitum nasci coepit
illud Meeedendi ius, coepit etiam ad cOIlationem devinctus esse; cum in eollatione, relationem habente ad successionem, mortis tempus spectetur. Adeo 'liere tempore donationis extraneus videatur, quia tune non habebat proximam succedendi spem, i men quia mortis tempore proximus avo successor esse coepit, collatio etiam ei, ea uam iam proximo ad suecessionem, imponenda est, ne alioquin absqua expressa avi voluntate melioris ipse conditionis is quam qui naturaliter proximiores gradu sunt. Nee est, quod diras, incertum mortalitatis eventum p.rentis intermedii essieere non debere, ut minus mapraecipui nepos id habeat, quod sibi vivente patro intermedio datum ab avo fuit. Nam uti collaturus
non fuisset, si pater intermedius a vo superstes esset, ita nee avo suecessisset: at ubi incertus ab initio
paterne mortalitatis eventus monstravit tandem, D potem avo morienti proximum successorem esse, Pr xime successionis sequela, collationis nempe necessitas a succesSione separanda non est. Conser Gra
. Nee aliud dicendum de iis, quae non ipsis M. potibus avo suecedentibus, sed parentibus eorum i termediis, ab avo data sunt. Licet enim multis placuerit, distinguendum esse, utrum nepotes avo su
eedentes parentis intermedii praedelancti hereditatemn adierint, nec ne; de si quidem adierint, eos omnino ad tollationem teneri; si non adierint, videndum esse, utrum tantum cum aliis avi nepotibus ex aliis filiis, an veto eum suis patruis, avi filiis aut filiabus, ad avitam is Mant hereditatem si cum p truis, tunc eos conferre debere, quod pater Intermedius ab avo aerepit : sin soli nepotes cum aliis filiorum nepotibus, eos ad collationem eorum, q- pater intermedius aereperat, haudquaquam obstrictoseMe, tamen vix est, ut distiyctiones sae rationi vel iuri conveniant, magisque dicendum, Omni in casu nepotes, si velint avo heredes esse, conferre debere omnia illa, quae pater intermedius ab avse aeceperat,&, patri successisset, eonferre debuisset: cum utique expeditum sit, nepotes, sive patri heredes ea titerim, sive non , , sive eum patruorum praede inctorum liberis ad avitam eoncurrant heredita , non tam suo ex capite admitti, quam potius ex μι- re repraesentationis in locum praedeiuncti parentis gradumque subintrantes, ae tantam habitaros portionem, quantam pater. si vixisset, notiola ridi cami. Unde de in I. i iam merito I9. C. h. t. Imperatis simpliciter nepotibus collatrinem iniungit dinis i lius, quae matri data suerat; non distinguendo, trum matris heredes fuerint, nee ne. praetermiar
quod ex. d. I. 9. apertum est, patruos praedesuncto rum fratrum suorum liberis conferre debere; nulla vero aequitatis ratio patitur, iit minus conserant, qui minus dilecti sunt. de gradu remotiores melioris in conserendo conditionis haberentur, quam qui gradu proximiores stant; aut ut, qui in aliorum I eum subintrando eas repraesentant, minus confer rent. quam debuissent illi quorum locum repraesentando ingrediuntur. Et quamvis leges dictene, id non esse conserendnm, quod quis neque dolo nequa
170쪽
eulpa pomidere desiit, L eum emanc prati a. 1 2. f. b. t. arg. ι. ea domum 6. c. b. t. non tamen H impedit, quo minus eae eonserant, quae pa- lter intermedius, a cuius abstinuerunt hereditate, collaturus suis,et, si vixisset; eum S abstinentes ab hereditate eius non eo minus ex ipsius Capite per repraesentationis fictionem avo heredes fiant, ademque, quicquid ille dolo vel eulpa possidere desiit, id
quoque hi, parentem suum repraesentantes, intelligantur possedisse ae possidere de iisse. uuibus accedit, via vir bonus procul dubio iudicaturus sit, satius iure, ut dilapidatio parentis intermedii nepotibus eum rep esentantibus noceat, quam ut aut reluquis avi filiis superstitibus, aut eorum descendentibus, non ex ipsius capite venientibus, damnosa sit ;quod tamen contingeret, si non ea conferrem n mees, quorum eollationem pater, si vixisset, haud potuisset declinare. Uuod vero a nonnullis lubsumitur, nepotes ex pluribus filiis avo succedentes, ae Patruos, quibuscum concurrant, non invenientes, non in stirpes sed in capita vocari, erroneum est,
ac uti iuris civilis repugnat principiis, quibus gene-
Taliter cautum, omnes nepotes, ex diversis filiis va- xii numeri avo succedentes ab intestato, non ex vixilibus portionibus sed ex stirpibus succedere, I. -- pater a. C. de ruis legit. lile is, ex M. M lib. -nt. ven. & perinde conferre, ae si omnes unus cssent, L. νι nemor 7. F. b. t. ita quoque nostris de multorum aliorum statutis haud convenit. 1 'ovetque hane sententiam D. lOh. a Somer. δε νυν-omari - -p. 7. n. a. 4. ει 6. Abrah. .esel de eo ub. orie- r act. a. ra'. 6. num. I 45. ω seqq. Addes. δε in . υσι. num. 6 l. & dissentientem ex parte lar roviam Ae . f ent. με. S. conith. I. ae M. 5ι. 55. Sis. Si tamen statutum serat, ut nepotes s li existentes, etiam impare numero ex diversis filiis praemortuix procreati, avo in capita di non in sti
pes suceedant i movi id Neomagi obtinet iuxta θ
desendi potest, eos quidem id inferre quod ipsi, at non quod pater eorum I desunεhis abavo habuit; eum ita millo modo ex parentis intermedii, sed propris tantum ex capite tenseantur.
I. Neque quantum ad ea quae pater intermedius, vi vixisset, eonferre debuisset, quaeque pra nepotes o sumeden conferri oportere dictam ruit, distinguendum videtur utrum talia conserenda, habita ratione patrimonii aviti, modiea tantum sint, an vero eo ascendant, ut reliquis collata bonis avitis, rii inmn nepotum ii in tura aut absor tura munt: adeo pre is avus quatuor ha , filios mririthes, de mantae filio praedeiunctae nepotem, relicta mille aureonnm hereduate decedat, postquam V1. filiae qaintae nubent, durentos aureos in dotem aedisset, non aliter nepos ille ad avἱ sui materni hereditatem una cum Maneulis quatuor a It tendus eris, quam si dueenta in dotem matri suae Lia vitularit auito aureorum mille patrimonio aliungenda; siset Me ipso ex mille durentis quintam partem capiens. pura ducentos et quadraginta, re ipsa tantum quadraginta lueretur, atque sta longe minus
cum legitimam, centum aureos. ex mille
cero debuisset durentorum collationem, ea rati
ne nota nita .radragintae ei ex ineratriam paternis
obvenissent divisiane, prater ducenta a se collata,
iniquum esset, a nplius ad nepotem ex ea natum, di locum ipsius gradumque occupantem, quam ad ipsin, pervenire; iniqui Iegitima duplicis deducti
nem unius stipitis intuitu ex una fieri hereditate ;contra vero iustius nihil, mram ut, quae conserenda sunt, qualis inter alia matris intermediae dos est. etiam in issitimam imputentur, L pen. pri junct. Liliam I9. c. b. r. l. qtioniam novoru 29. C. de in . terram. Ouibus aecedit, quod non asa, neque malor neque minor nepotis, quam filiae praedelancti, per nepotem repraesentat' legitima est, prout demo stratum in t . de inoff. t suam. num. 4'. dc, quia sisliae ex patris, ideo nepoti t matris praemortuae locum . ingredienti ex avi hereditate legitima debita est. Denique nee avus' qui dotem deuit, nee filia qim
accepit ac iste consumsit, sed lex ipsa collasionem praecipiens, hanc nepotis legit irriam gravat, o ut gravatura fuisset eam, quae ip, ius filiae est, si illa patraheres evtitisset. Cumque rationes hae aeque militenti ubi nepos a materna ab tinuit hereditate, quam ubaeam censuit adeundam esse, non magis hic, quam in quaestione, in numero praecedente discussa, inter nepotes intermedii parentis hereditatem adeuntes αrepudiantes, distinguendum est, Joh. Papon. Γ, M.
yra. 774. 775. Adde Ant. Fabrum Cod. lib. α tu.
I. d. I . l T. I s. 6. Ouod si descendentibus institutis extraneI qu dam mixti fuerint, seu ,imul cum descendentibus ad hereditatem voeati, nec liberi eonserunt hisce extraneis, nec extranei liberis; sed potius ante omnem erillationein id tantum, quod a defuncto vere misectam Est, inter liberos di extraneos institutos secundum voliuntatem testatoris pro rata parte divide dum est, tum deinde, dimissis iam extraneis, descendentes ita inter se conserunt, Ze dividunt, Fae eon serenda sunt, ae si.nullus extraneus eis adi initio adiunctus suisset, I. M. C. commvn. υrνiυ q. sed eii, arg. I. I. g. si ire data iam 5. in sine π. h. p. I.
. g. emanerpatus I S. s. ae consura. cum mane pato 6Mμis erur, Ritterahu ius ad ns Ilar par. N.cAEp. 22. niam. 7. in suae r Pichardus ad M. Inu. - AELI. R. a t. zo n. I . yra. mibi I . Struvius ad 'nae συνeB. D. n. 25. in m. Leeuraren cor foripa . r. 5b. I. cap. II. n. I. in θ. Sed &. si non de successione descendentium in bona ascendenti verum de aseendentibus turbato mortalitatis orgine ad luctuosam liberorum suorum hereditatem venae
tibus, vel de ecillateralibus ad cognati eouateralis Rsuece aionem vocati quaestio sit, collatio nulla lega ian inuenitur, neque etiam inaequalisatis evitanda ratio in eoi lateralibus adeo urgens est ι cum diunt totx hereditas exelusis rathamari possie: ac pr
inde; ia soror a fratre dotem acceperit. ae deradaeum aliis fratribus aue sororibus defuncto fratri, amoe dotem habet, heres fiat, praecinui iure hanae d