장음표시 사용
171쪽
testator id voluerit: unde eum quis liberis carens, donationem in quosdam ex cognatis sibi meressuris contulis et , 5e donata nihilominus, tanquam proprium patrimonium, in eata treo bonorum enarrasset, seripsissetque, se haee illis in hereditarie porti nis rationem dedisse , atque etiam ad illud ea tal
gum velut indieem rerum suarum in testamento sese retulis et, responsum fuit ab Hugone Grqtio, satis aperte hoe ipso donatorum eollationem injunctam videri, servandamque esse defuncti voluntatem, Resp.
Iurisc. Holl. pari l. concit M. 7. Moribus tamen nostris collationum usus ex aequitate ulterius extenvis est, sic ut non modo de
Mendentes sibi invicem conferre debeant, sed & parenti alterutri superstiti, atque etiam vitrico vel nin ereae. Si enim pater stante matrimonio dotem, aut alia conserenda, quorum eadem ratio filiae de suo dc uxoris patrimonio concesserit, ac soluto per patris obitum matrimonio, inter superstitem viduam liberosque desuncti iudieio familiae ei ciseunda experiandum sit, ante omnia dos illa a filia in gratiam matris vel etiam noUereae eonserenda est, ut auctum per talem eollationem commune coli iugum patrimo nium aequaliter inter 'super litem sive matrem. Sive
noveream liberosquλ defuncti dividatur, subdivisione partis dimidiae dei neeps inter liberos pro voluntate defuncti vel secundum legis dispositionem faetendala
videtur enim ex collationis necessitate dos uerum ad patrem reversa esse, dc communem. coniugum massam auxisse; cui conveniens est, ut iterum huius emolumenti p .rticeps fiat deiuncti vidua, sive
mater, Sive noverca rerum, quibuscum dividit, argument eorum, quae a me scr=pta in t. pro locis n. 4.pori meae. OHdamnanetis Dan Bhι is van Hosianae. I. April. I. O. UN. 29. vol. r. p.acis. μα pag. 556. in
v. in fine. Quod ita de dote tota , non modo in vitrici aut novereae, sed de in proprii parentis superstitis utilitatem conserenda, illo Ordinum placito cautum videtur, quia matri superstiti ex iure Scabini quod in ae eo ιιλιω;ono ann3 i58o. potissimum continetur in omnis spes re perandi postea bona, a se per dotis dationem aut aliter in liberos translata, in universum interclusa est, dum etiam remotissimis parentis praedestinm eognati, parens superstes InsuecessIone liberorum intestata ciast, imo nullo modo admittitur ad liberorum sine prole morientium hereditatem, ut proinde collationis saltem plenioris remedio ei superstiti consulendum fuerit , ut ab ea prostarum ad eam potius hoc modo reverteretur, nec versae, quod semel amissum, nunquam ad eam re versurum esset. Hine . quia Medioburgi ius Mabinucum ratione sueressionis legitime etiamnum in usu
- , dum Zelandieum de Scabinisum pro eodem
habitum, teste Grotio man . ad sensisae uou. u. 2. cap. 28. etiam ibi dos tota, aeque ae in Hol L, in proprii quoque parentis superstitis utili fatem in
medium conserenda mkt, notante Abrah. auc me laeconnub. Iociet. ινari. a. cap. r. n. 55. allegato Si
autem locorum legibus tale quid, de dote mea etiam in gratiam parentu proprii superstitis conserenda, lette dispositum non esic ubi parens alterutet superstes liberis suis, sine prole deredentibus, ab I
testato sucussor est, non erraturum putem, qui tun
non nis dimidiam dotis datae partem, idque tantum in gratiam liberorum reliquorum praedesuini parentis, non vero in utilitatem parentis superstitis, comserri oportere eontenderit.' quia partem alteram ipso
superstes liberis dando, suum hoe ipso diminuae -- trimonium, nec, nisi alia urgentior ratio sit, aequum satis videtur, in dotem similesque alias causas da tum sine aecipientis eulpa factove ad dantem reverti. Cumque placito ordinum Hollandiae it . DNemb. i599. I. I. placit. Host. σ.5όχ-t q. Aesdom eum suctedendi ius compleriente, nihil speetaliter collatione constitutum inveniatur, ae eo iure parens superstes liberis suis, sine sobole morientibus, ex parte vel ex asse heres fiat, tentari non sine rati ne poterit, an non pars sola dimidia dotis fratribus exteris, nihil vero parentis superstiti, eonsori Ain beat illis in i is, quae inte lata iuris Aesdomici sue- cessione utuntur: maxime eum in fine plaeiti illius cautum sit ea, quae isto placito deelsa non sunt i ex iuris communis praereptis decidenda esse. Ultra iectieerte, di aliis plerisque in loeis, dos a parente uir que de communi lioeri, eonstituta non in totum , prae Uriente uno parentum, sed tantum pro semisse, nec in parentis superstitis, sed sint tum utilitatem conserenda est; sic ut partis alterius eollatio tam demum iacienda sit, eum ultimo superstes parens isti munus smpleverit: quasi non tota dos ex massa communi patrimonii coniugum, sed pars altera dimidia a patre, pars altera a matre seorsim data esset, de ob id et i m pars unaquaeque dimidia demum mo i ii , . a quo Separata fuerat, eoniungenda fueris, ubὶ totius illius dividendi easus extiterit, mors ne-
illius, a quo vel a qua pars dotis di i a prosecta fuit, ain. I. ut tu it V7.fνo in De Cod A. t.
set do connub. tociet. t-H. a. cap. I. u. St. M. ubὲ varia Statuta recensentur, uti de apud Christinaeumas leti. Mecblinioni. t. I 6. an. 5. num. 2. Si tamen
Ultra lecti aliisque in loeis, simili eollationis iure utentibus, dos a patre liberis primi thori ex comm
nibus suis & uxoris seeundae bonis data sit, quate nus ibi omnium bonorum aut saltem aequaestuum communio eum secunda coniuge esse potest, minis
i , in Post obitum proprii parentis, non dimidia sed integra dos in eo une per dotatam inseratur, quo dei nee id, quod inter parentem defunctum de novercam commune fuit, taIi collatione auctum, inter ipsam ac mariti mortui Iiberos dividatur; cum utique ossicium novereae haud fuerit, dotem privigninde suo dare ; di liberi quidem seu fratres conserentis tanquam heredes, nouerca vero tanquam bon rum aut aequaestuum socia consideranda sit, D. Bh, a Someren δε ju o novo ea . ea'. i. n. ot c . n. a. Abrah. a ureset is connub. xocietate tra
s. Sciendum autem, non uno. modo interesse λ- ter collationem k quae descendentibus ascendenti su cedentibus, quaeque parenti vel vitrico aut novere iacienda est. Etenim primo quidem soli des runderinees eius de evius hereditate Vitur, non stem extranei, reliquis descendentibus secum ad ean/em hered talem a/cendentis venientibus secundum. ante dictaeon sine tenentur: at coniugi viderstiti non moda
deseendentes minii desunm.κd di cognati eidem
172쪽
mecedentes conferre obstricti sunt. Qua ratione si
seudum novum a marito stante matrimonio compa
ratum suerit, nee lileii eius superstites sint, Cogna tus ille mariti, qui iure primogeniturae solus seudum illud ex asse, velut individuum, Sibi eapit, dimidiatam partem pretii, quo illud e natum aut aliter aestimatum, viduae superstiti praestare cogitur, qui alioquin deneiente vidua nihil reliquis defuncti e gnatis fuisset collaturus: Petrus viri is δενυῶς usu.γγ. 5. t.. 5. cap. 6. a t. a. misi i H. et ιμψ. sive seudi ipsius, sive meliorationum a defuncto sa-εlarum intaitu, Grotius mamus. aae 1ωνι,ρ. Hon. lib.
5. cap. 4 l. n. 19. Ant. Matthaeus γνamia
obstrictum esse, ut solvat pretium Audi illius novi, quatenus illud a defuncto cognato emtore necdum solutum fuit, sive seudam enitum spectariter pro pretio solvendo pignori obligatum sit , sive non , vel solutum quidem, sed ex n*mmis ad pretium tale solvendum mutuo acceptis, in quorum securitatem imum seudum solemniter pignori devinctum suit, Ne ladius de fudie cap. 5. n. 59 'ab assenaar Massii.
κnati mariti, quibus ille immoderate donavit, conferre debeant ista C iugi ipsius superstiti. 5i marito heredes sint 3 colligi potest ex iis, qua tradita in a.
- μὰω - .. N. 54. & ἀ uro Eu. m. i5. Sed &meundo dubium non est, quin ascendens eollationis neeessitatem suis posSit remittere descendentibus sbbi incressuris, quatenus illi inter se collationem alias serere debent ἔ cam hi tantum heredes ratam habe. t. debeant voluntatem eius: at in praeiudicium coniugis superstitis coniux praemorte meque liberos suos, neque cognatos in casibus supra recensitis, a cons xendi necessitate liberare potest, nec, Ea id testa.
mento, caverit, voluntatem erus coniux superstes tenetur ratam habere, eum et neres noh sit. 9. Faetenda collatio tempore divisionis; quod tamen tempus retrahitur ad tempus mortis, L os ἀν--um 6. l. νδ marisin I 4. I. . n. sa' in '. C. b. t.
ct quidem ves inserendo re ipsa rem uti est, etiam ceterioratam. nisi dolo , vel eulpa conserentis Ll
cisai ἡ a. in illis a. f. s. t. vel tanto mi inia ex
rebus emeris hereditariis percipiendα I. i. O iride ii ax A. h. t. L A ris oriae- , γ A t. vel denique praestando eaut rem stat soriam aut pignoratiliam de restituendo pro rata eo, quoa perventurum est, si tam re divisi is Me eertum, propter ineertum aequisitioniae eventum, quid, qualie, quantumque con
r. I. r. β tti, e Dis T. f. M aeriis coliarisis, cuius ea lanis essictum proponit t ianus, in L ri sit Lium S. s. t. α s. 1. 3 . t. n o autem ex duobus prioribus conserendi modis Ipsi eonstremi
permittenda videtur, inrt Miliret rem. Ipsam con- ωrre, an tanto minus pereipem malit L cum ruri
bo o diari. Piehardus ad ao. μι. do action. an. . An m. a. s. pag. mibi i83. considerata aestimati ne, non quae tempore dationis seu contracti matri. monii, sed que tempore mortis ἐκ collationis iusta apparet, arg. E. I. Pen. c. b. r. l. omnimodo M. 6. imputa=i a. c. is in . restam. Petrus Sans δε πι- sit. bonorum l. 4. ca O. num. I. S 1eiq. Costalius ad i. m. num. 7. famiL euile. Joh. Papon lib. 2 l. t. 7. arrest. a. Sande is fudit Gobia tνa t.
Ant. Matthaeus pa=aemia a. n. 54. Petrus Bori Ae sevair Holi. 'a . s. t. 5. eap. 6. a t. I. cap. 4. n. a. S. s. pag. 16o. Responsa Iurisc. HOu. par. 5. I. I. coniis. IT . & pari. 5. Dol. a. eonsu. II 6. n. a. S.
. nis, aliud seris statuto dispositum sit: prout in
. ου 53. in M. eos, qui ad collationem obstricti
νum, qualis siit eo tempore quo Eata sunt, xi i stimatis λιa fuerim, sin aeuimatae, conforeu et δε- frangi potia inuimationi; idius eosiatione. uuibus verbis significari videtur, .n casu, quo res inaestimatae datae sunt, conserenti electionem coin ere, num rem ipsam conferre malit, an aestimationei quae.
suit tempore dationi , adeoque, si res sine eulμ ejus deterior sit riadita, aut diminutum pretium ejus, kpsum satisfacere, si rem conserat talem, qualis est sin melior sit reddita alluvione aliusque modis, vel pretium ejus creverit, ipsum liberari collatione aesti Grationis illius, quae fuit tempore dationis: in casta
vero, quo aestiniatae sunt datae, rursus conserenti liberum esse, an ipsam rem aestimatam, dc nunc sc te sine culpa deterioratam aut depretiatam eonser- re velit, an aestimationem eluq tantam, quanti tempore dationis aestimata fuit, sive aestimatio illa vero . temporis illius pretio responderit, sive aliquanto maior minorve fuerit constituta, quam quanti res data vendi vulgo potuisset. Cum enim in uuaque spe- eis tum aestimatarum tum inaesti Marum rerum conserendarum alternatio piaciso comprehensa sit, dum de uraeitimatis cautum, ree ipia vol aettima, ionem eaνum conse dc de aestimatis, eonserentem defunal Dosse conferonis aeιt mationem, s dat Θ saI m να-ιtaan in quod verbum Mittaan praesupponit, aliua quid ha obligati e esse elemo ex alternativis debitori tribuenda est, ubi non aliud expresse in contrarium a lege dispositum, a Q. l. pleru8 3 ιυν lo. uis. Lli. A. de lino dot. L apbis apis R. 6. Scae: Ia a. A G oo quia cono Leo, licet hic aliter sentiat Groene-egen ad I. 6. C. b. t. cuius tamen argumentatio non satias stringit. Ouid enim ait rem perire suci domino, L mis f tauri S C. dest gnorat.
a I. Ievius est ἱ cum ille. qui ad collationem obstrictus est, de ex statuti verbis electionem habet, non plenus seu absolutus dominus sit, sed talis, qualis apud Romanos maritus is seudo dotali etiam aestimato, quoties ipsi electio competebat, . an sundum an vero aestimatiotaem reddere vellet, i ta a. l. to- C. uo. er L ι i. f. δε sero a t. ad quales uon spectat res periculum, nia, postquam declaraverint, se tempore divisionis aut soluti matrimonii rem si bovesse retinere, di aestimamnem reitituere, vel inna
173쪽
dium eonferre. Simili modo In Ilollandia eirea seu-ibi vicerasuros rvenerunt, ipso hue visente, L νε
dorum novorum collationem invaluit, aestimationem Mnaim, i 5. ut Iiberit a T. I. Eiam inrνito im C. seudi conserendam esse, quae fuit tempore seudiemti, b. r. Quibus an etiam aerensenda sint dona sum seu quanti seudum comparatum fuit, arg. Γά. a.lptoris de sente baptismatis inianti data λ Et quia Isudor. r. ia. in sine, teste Petro Bori de furitituris sit, si lucrati sint liberi ex operis suis, dum in Histianae γν 5. r. 5. cap. 6 a t. t. e . 4. n. 5. potestate sunt di a patre nutriuntur Quid, si se seqq. pag. mibi I . sicut di lJltraiecti, ubi de col-iratim negociati sint, vel una eam patre iure so
latione novi seudi in eoniugis gratiam c sorte & initatis, vel peregre habitantes uuid denique. si i
gratiam fratrum, quod tamen aliis displicet ὶ iacien-ldustria sua admodum auxerint parentum patrimo da, Daestio est.' Si m. Ultra feri. νυ D. d. anis. nium, di eo nomine quid iure praecipui tibi in div G. D. Joh a Someren de jure no rca in east. Risione assignari petant 3 expositum satis in x. de pseor. a. 5. set δε connub. tui . t au. I. 72. 7 .ictilio num. 4. 5. Adde Responsa iuriae. Holl. pa . I. - a. in A. tr. ia. Illud expeditum est, prosectitia non modo n. a. S. 4. dc pa . 5. ebntil. ma Radelantium conserenda esse , si descendentes ea adhue po-νω ιν in. aereis. 75. Sane si non emtuiti, sed exis ideant, sed & si dolo aut eulpa possidere desierint, natione, permutatione, aliove simili modo quaesi-ll. i. β. confoνιον 23. t. eiam emancipar; 2. de tum sit seudum novum, aestimatio ejus, quae tem p ilic a. F. b. t. Non item ea, quae quis dola malo , re mortis ot collationis iusta apparet, videtur con-icum posset, non aequisivit, seu circa quae id egit, serenda esse secundum ius eommune, quia nullumine aequireret ι quia tune di sibi insidiatus est, a. Lgetium erogatum apparet, ut post Sande & Petrum I. 25. q. h. t. Nee quae demum quae ita post mor-γrt δε fouae nou. 'ar. S. r. 5. east. 6. a t. a. cap. tem eius de cuius successione agitur, L a P r 4. num. 5. g. mihi i6 3. nctat Abraham a W lL 1i donatione is. I. n e emancipati II. C. b. t. R-sei de connub. sociez. tris EI. I. num. 74. deoque nee praelegata, ut ita aer vetur ultima volia
Ια Ad collationem faciendam is , cui lex ramitas testatoris, qua prorsus inutilis esset atque seu imposuit , variis modis compelli potest . Etenim stranea circa praelegatum, si illud extra collationem si quis ex heredibus eam facere contumaciter de-ihaud esset eonstitutum, L rem piguori I. xν ita . treriet , hereditariae ei in totum denegantur a-llogisium 42. e. famil. eire. ii. nct. t. si qua Minsiones , donec conferre paratus fuerit; sive micommitaseum 7. C. eod. r. Ritters husiris ad novae rmnium coheredum intuitu, sive unius tantum res-lpaν. S. cap. 6. num. 25. Brunnemannus σου I.
pectu, contumax sis , quasi non videatur contuli lQ de eo tion. Να quae iura praecipui a primogeniae, qui non Omoibus contulit, I. I. u. si faterito aliisve linxta locorum quorundam statuta ex he λα et β. ιt, tum duobur. II. st. b. r. I. Liae 2 a. I. reditate ante divisionem deducuntur, 'i'yraquestus is, si ma isus ic C. b. t. t t si actionibus nereditari uljυνο Wisneton is/ae quaeri. 5 t. nee denique, quae uni non indigeat, officio iudicis ad collationem tonstrin- ex Iliaris contemplatione quidem parentis, sed e
gitur, arg. d. ii soror η. C. h. t. Grassus ronrem. 6λimen post obitum. eius demum donata sunt, Ant. Fa- a. an. cestialia quaeri. II. num. S. Petrus Bore δε bet C. lib. S. t. a& a f. is. Licet autem advent se it Ioll. start. 5. r. 5. cap. 6. an I. eap. 5. num. tium quoque peculium ante eonserendum fuerit, Cum --. pag. I 63. Uuod si contumax non sit, sed uniladventitia aeque, ae prosectitia, patri iure patrιae y ex pluribus conferre vel de conserendo ea vere non testatis per filiossamilias pleno quareremur domina possit, non solidum sed pro rata tantum parte, a-li et eique innitantur fundamento collationis adven-ctiones hereditariae ei denegandae sunt, ae l. i. ζ. i ititiorum, ita l. i. ai. i. a. 6 5. O f A r.
. b. t. vel etiam utroque in casu, sive uni siveian laque in i is de emolumento legati conditi natis, omnibus conserre vel cavere nequeat, curator con- actionis iniuriarum, quartae t ivi ii, di similibus, stituendus est portionis eius, apud quem resecta pildisivi tantur ι iure tamen novo adventitia collationi cunia collocetur, di per quem ei, qui conferre ne- exempta sunt, L uis. c. b. t. usque iam, ut ne 1
quit, res salva sit , cum haberi debeat ratio eius, qui sussiactiti quidem eollatio fieri debeat, si mer suo sine contumacia mi lationem non omplet, d. l. t. β.lfiliosa initias Mum fructum meu lii adventitii sibi at
si fratre lo. ti, cum duobus l5. f. h. t. Vel et-see datum, remiserit, ae suo cesserit filiosamilias, si- iam reliqui quibus conferendum, portionem non ve iam aequisitum abdicaverin, sive acquirendum non serentis capient praestita cautione de restituendo, u-iacquisiverit, L cum oportet 6. β- non a-em R. c. bi illa sua contulerit, arg. I. eum emanelaari. a. Libonis qtiae liberis, eum ususfructus transi vis e videa Mo. r. b. t. aut rerum hereditariarum retentione si-itur, quam potius utroque in casu non tam a patre hi mnsulunt, vel divisionis denegatione, Petrus Hortiad filium patri non aequisitaε; eo quod usus msae te it muanae. γ . 5. t. 5. cap. 6. an. r. eap. 5 iin sacto consistit, de quin Hie constituitur ac nasci num. a. Pag. mibi a M. Quod si per eum, qui ab ini- tur, arg. I. r. pae . f. de museu M. συν-. L rem tri noluerat aut non potuerat conferre, aut de eon - in pν. f. quariis dior sius legati Mi. Zoo latendo cavere, postea cautio offeratur, recipit pri-trinae, r. n. 2I. . Plahardas aca, Io. In l. ninum ius suum, Eo I. I. 9. Io. in fine l. nomin-rin ea mine quae est, ad C πω l. 7. - m Mam d. f. δ. r. - - . pro M. tu famia. Och c. u. 26. oerr. Caeterum eonfere vla sunt Meun clam ius no-imibi Dissent: Uinnius A e M. eam II. o.
vum inmata prosectitia, qualia non sunt tuti quidem, Et aa brie adventitia pertinet quoque lucrum A ii fore prosectitia vel molio prosectitio; ea tan-itis fluis fisus vel ex statuto vel 'ex pacto post sua rimu quae a patre protecta sed generalius, quae a cisi nixo visitum sibi quaesivit, nisi forte quis lucra
nancto ascendente sive patre sis e matre sive am rana maia castrensi peculio censuerit accensenduaut aula, aut eorum occasione, ad descendentes εμ'esse dum militate dieitur omnis anum de sua Gis
174쪽
Ido eastra habere ; cuitu amoris eonivgalis intuitu
uera dotis superstiti obveniunt. Quicquid sit, ea Mne ex ipso iure civili vetustiore collationis necessitati subducta suisse, evidens ex L . 6. ema, patura . I. praetore 3. . quare . r. b. t. h aenineus conιων. lib. I S. ca'. m. Gras,us xemia ι b. a. art. collaIio quinst. 19. n. a. 5. ZMesius ad Pand. b. t. n. 2O. Longe minus in eastrensitas collationis necessitas est , utpote quae
plenissimo stare liberis quaesita, in perpetuum ex I gis dispositione a patrimonio Mierno separatione acceperunt.
5. Quia vero Iton omnium rerum, a defuncto in
descendentes eo vivo prosectarum, eadem conditio est, praecipuarum discussionem instituere, consultum
videtur. Dotis quidem prosectitiae di ante nuptias
donationis collationem heri oportere, ex t. sequenieri istit ιHMιione manifestam est, ibique latius tractandum erit; sed in quaestione, an ec donatio simplex, iacta liberis a parentibus, conferri debeat, primo quidem separanda innino est donatione simplici donatio remuneratoria, quam pater ob non vulgaria benemerita in fili uin, non tanquam filium, sed tanquam beneficii aceepti auctorem contulit, etiam in traneum sim dem Gercitui us liberalitatem, si is similia praestitisset: nam euin talia veliit extero iure rapiat filius, nec tanquam prosectitia, sed mallis ut adventitia ex induaria dc labore singulari ι nullo in casu donationis talis collatio sacienda videtur, ac xt alios tradit , innius de coliatione cap. II. n. II.: ipsa vero donatione simpliei dicendum videtur eam non nisi duobus in casibu eollationi obnoxiam esse, puta si vel parens donans hanc donationi suae
legem dixerit. vel quibusdam liberis dotes aut propter nuptias donationes, aliis vero tantum donati nes simplices datae fuerint, ac dotes vel propter nu-p:ias donationes conferendae sint ; ne tunc, donati
nibus simplicibus iure praecipui per nitum donatarium retentis, inaequalitas inter liberos ut iretur, sive uberis in potestate constitutis, sive emancipatis, do natio lacta suerit, & sive a patre, sive a matre, a Iiisque paternae vel maternae lineae adscendentibus, liberalitas proωa sit. L fi iis cujus i . C.famih e citc. L si par a. C. de io . donat. Nec in contrarium militat L ιι Aonat ne l3. C. b. t. quippe quae
non de sundo simpliciter donato, sed nliae a patre in dotem dato, intelligenda est; cum agat de re. filiae- familias vivo patre quaesita, quod in dote veritatem invenire potest , dum dos prosectitia proprium nliat patrimonium emcitur, I. riniquo S. . e Io 5. A. de
f. ad ι rem Falcia. I. Aium 4. f. s. t. non item maliis simpliciter donatis, utpotς quae vivo patre nullo modo acquiruntur refluosamilias donatatio , dum inter patrem de filiumsamilias aeque ac inter maritum di uxorem, donatio ab initio inutilis est, L I. l.
a. f. pro donato, ac morte demum, aut e ncipati ne confirniatur, si re eata nois sit, L donarione 5 . β. puro a. f. in Aonat. D Gnatio, i, quas 25. C. Aerina t. ime DD. S uxoriens, Paulus recepi. sent. II.
S. r. ll. β. I. Simili modo nec de simpliei donationeas it L ut libe/is i 7. C. s. t. sed mapis de donatione
a causam , ut nemp2 filius emancitratus ex rebus, tempore emanetpationis aut postea sibi a patre datis, sese e hibeat; exemplo mariti dotem ante nuptias aut hiarite matrimonio percipioniis, ut inde matri-
monii onera sustineat. Non obest denique quod eo
serenda sint, quae in legitimam imputantur, L pen. M. C. h. t. inter quae numerantur ea quoque, quae sim.pliciter donata sunt ἔ ωθ. rariis. Est in . testar Etenim primo quidem illud universaliter verum non est, conserenda esse, quae in legitimam imputantur: . nam ct titulo institutionis aut legati aut fidei eo- missi relicta in legitimam imputantur. Dis. Inu. Ae inst. ιerram. quorum tamen nihil in Ailationem venire, expeditum est, ac supra iam observatum. Sed de secundo verum non est, regulariter in quartam imputari, quae inter vivos donata ,unt, neque id habet eum ibi solummodo definiatur, quartam debere salvam esse sive turdi hereditario, sive iuro legati, vel fideicommissi, vel si mortis causa ei quar
inualis constitutio est L pen. c. s. t. dc l. si quando S. oe pen alite a. C. de in . testam. adeoque s cui ex illa L pen. 6. i. manis tum est, non nisi au bus in ea, ibus cohationem simplicis donationis s ciendam esse, ita quoqtie ilIis tantum in casibus eam imputari in legitimam, satis a rie in A. q. uis. Ast. E. I. 55. q. a. Coae do inoff. testam. significatur.
Adde varie sentientes Zoesium ad Gnaeo. 7. n. . seqq. Pereesum Cod. b. r. n. porea cum dictum I9..i,senbaeh ais P nd. b. t. DoL 2. aer strat. 12. n. Ia. vinnium de coratione cap. 15. qui er num. Dis. ac post eum lineu-en cem. forent. sta . I. lib. 5. cap.
I. num. 7. apud Zelandos, flumindiones, Gallos, eollationem donationis simplieis heri debete docet:
quod tamen eum nostras moribus non apstareat .mucon tante receptum, magis est, ut iuris civilis principiis inhaereatur: in quam sententiam etiam procli
mat. judic. cnρ. tr. n. 55. Responsa Iulise. Holl. μν. I. eomil. I i. in fine ex sta . 5. co siL lao. in ν.i s. Diversum est, si quid non simpliciter donatum, sed ad instructionem tabernae vel officinae, usi generalius ad mercaturam exercendam , aliasque similes causas, liberis a parente datum esset, id enim collationi subesse placuit, .are. I. tit fid/νis i I iis sino
5. C. b. t. Sicut di conserendum, quod pater, qui pro suo filio fideiusserat, deinceps ex causa fideiussionis pro eo exsolvit. cum filius hoc ipso, quo liberatura debito, ex re patri locupletior factus intelligatur, Zoesius ad Huna I. b. t. num. 45. imo peneraliter, quicquid filius aut nepos succedens, defuncto parenti ex mutuo, emtione, venditione, aut alia quacunque causa debuit ἡ sive nepos ipse mutuum ab avo acceperit, sive pater intermedius, per cuius caput ad avitam venit hereditatem, sive patri intermedio, qui mutuum receperat, heres extiterit, sive non. Licet enim ex eo, quod in successione in bona avita patrem intermedium reprae entat, diei nequeat patris quoque heres effectus, aut paterna hereditatis on tibus obnoxius tamen, quia ex reprae entatione succedens tantam partem ex avita rapit hereditate, quantam pater intermedius, si vixisset,' talium qu
que debitorum collatio facienda est, eum alioquin turum sit, ut nepos portionem a paterna portione
175쪽
diversam & paternam amplἰorem , eum filiolum eaeterorum talia conserentium, praeiudicio nanciscatur:
ut post Berlichium , Charondam , Annaeum Rober tum, Guerinum, Brodeau, alitaque adstruit II. Joh.
a Someren aia repraeseminio, cap. 7. n. 5.
avo ex contractu , an veto ex delicto debitor sit ;,ive ipsi patri deliqum directo intulerit, veluti surto aut rapina res eius intervertendo, quas rursum in medium conferri S paterno coniugi patrimoniis, naturalis ratio satis dictat: Zoesius ad Rand. h. t. sive eum in alios deliquisset, pater istius dedicti nomini poena in pecuniariam solverit, ut carceris mus l- Iori , aut infamiae vel eorporis mercitioni eundem sublueat. Licet enim nonnullis vi um fuerit, distinguendum esse, utrum sponte mulctam pater praestiterit, an vero invitus cogente statuto, et Me quidem easu collationi locum esse velint ι illo non item. Argent raeus ad contuet. B B. an. 5a . n. I l. Gomerius ad Ietia 29. Duri n. 2O. equius tamen, umeri que in easu collationem filio delinquentibi poni:
nam etsi statutum forte patrem non aperte constringat ad mulinas ex filii delicto pendendas, tamen quia
por filiorum latus ipsi quoque parentes laeduntur, statuto cessante, naturalis nihilominus instinctus dipietas erga liberos solutionem talem a parentibus quasi extorquet, cui consequens est, eam non a li- hera parentis voluntate , sed ex necessitate factam , non posse habere donationis praesumptionem, dum nemo in necessitatibus liberalis existit, L rem sopor.
ita. in fine y. δε adimendit MI t amf. legati Os satis eum iustistiae ratione consistere potest, ut alius quidem delinquat, alius facinoris poena a serat: serrent autem pro rata parte fiat res reliqui in eui; quippe absque ollatione illam perdituri mitionena, quam in pecunia, propter unius filii seelus erogata fuissent post mortem patris habituri, si illa in ipsius
patrimonio permansisset: Zoesius ad Gnae D. s. t. . 4 i. Tuldenus ad i. C. do conarion. num. IX. Ant. Matthaeus do succem. Elim:. 7. n. 24. Vinnius collatis ribui cap. 'II. n. Io. D. Joh. a Someren taereprae, entarisne cap. 7. n. 4. Ouid , quod & eorum collatio facienda videtur, quae liberorum unus luxu inutiliter ex paterno absumsit patrimonio, dum p cunia a patre in eos sered usus submin rata, in quos erogata collationi non subsuisset, alee, vino, veneri impendit, cum non possit alio haberi Ioeo,
qu m qui prosectitia dolo malo possidere desiit, quo
easti collationi locus est, arg. I. l. Pen. . a. . s. f. s. r. atque insuper dationes 'tales ad certos usus de fines, sint liberalitates quaedam Sub certo modo con- .cessa, quas, modo non impleto, inutiles effici, patem ex iis, quae scripta in x. aee condit. rim I o n. t a. Fichardus ad ostis. ωu 6. go. tris. Ae aes .aνt. S. n. D. pag. mibi Ib3. Vitalis Nemansensis iseoliation. quinta. 18. in meae. Fachinaeus conirap. lib. S. cap. η5. in ρη. Tuli enus ad r. Coae δε eollarion. 16. Ueuda quod attinet, Interest, an nova an an aliqua sint. Nova sint, primogenitus in ea suecedens toties frauibus conferre debet, quoties ea parens, cuius hereditate apitur, emtione aut alio simili titulo oneroso acquisivit; adeo ut in acquisitis quidem eo eausa emtionis apud nos pretium conferre debeat, quo illa comparata sunt, Sive mortis tempore pluris, si .e minoris valeant ἰ in iis vero , quae ex permut tione aliave causa onerosa, pretium certum non habente, obvenerant, ad aestimationem deveniendum sit, considerato valore illius tempori , quo dc aliarum rerum conserendarum aestimatio ex legibus aut statutis sωctanda est, secundum supra ex Sita num. 9.eirea Iis. 'od si non oneroso, sed lucrativo titulo, veluti ex donatione vel legato, seudum, novum qu situm sit, nullam eius seudi nomine collationem primogenitus reliquis facere obstrictus est; nam justum non videatur, ut quis pro eo, quod iure prim geniturae ex ipsius rei quali Late natura capit, con ferret pretium, quCd nunquam a defuncto praestitum suit, aut patrimonium ejus ullatenus imminuit. Conser omnino Neostadium de fria is eap. 5. n. l .ieψq. Ant. Matthaeum parermia re n. 4 l. a. 45. Petrum Bori is fudit m lanae pinu. 5. r. I. cap. s. AEMI. l. raρ. s. p. g. I 57. 2 seqq. ubi latius excutit, . seuda in eollationis materia pro novis ha nda sint : quibus adde, pro Lucio quoque novo habendum', quod post dissoIutum matrimonium durante
eo Turiuilionia continuatione aequiSi tum est, quatenus uni ex liberis cedens, post mortem ejus prim genito ipsius non aliter, quam cum onera conserendi pretii depensi acquirendum erit: Abr. a 'Vesel
de conmis. societ. 1 AELI. R. eap. 4. n. m. Diversum in matre vel noverca ebi, ubi seudum stante matri-ntonio noviter aequisitum filii; tune enim non en tum modo, sed & donatum vel legatum, superstita matri aut novercae conserendum seret, ut traditum in L de ritu π t. n. 72. & t. de pariis dotat. n. M. idque non modo a filio vel privigno, sed di a manato in ludum novum succedente, ut supra monitum
i7. Antiqui seudi nomine in Hollandia neque per iratiem fratribus, neque per collateralem successorem superstiti viduo vel viduae eollatio ulla facienda est, eum suecedentes In seudum tale, illud magis ex primi aequirentis, quam ex ultimi possem ris, beneficio ac patrimonio habere videantur: li-eet quibusdam in locli aliis pars certa fetidi antiqui reliquis quoque fratribus cedat, de quo alibi) veni que hie seuda antiqui appellatione omne illud, quod iure successionis ad ultimuin possessolem pervenit, licet i Ile id tanquam novum acceperit, ct ob id fratribus pretii secerit colI,tionem, retrus Hori is fu-
-. 5. r. I. 6. Gn. l. cap. a. n.
melιOratum appareat, videndum utrum id impensa ultimI piissessoris, an sine ea factum sit. Sintim. 7. Vinnius G coliat. east. 35. n. T. Ant. Matthaeus de succos . put. II. n. I7. Dummodo meminerimus, an dubra praesum k oportere, pecuniam in eos uvis, in mos accepta, erogatam csse, arg. I. uis. t. in pse C. Ga Senatuie. Maco . fit ut eontrarium asserenti probatio ineumbat. auctum est, aut silva in eo erevit, aut agrorum pretia innata sunt, magis e t, ut augmentum tale seudi ipsius imitetur conditionem, nee collationis necessitas eo nomine successori se ali imponatur ;cum verum Mi, nullam inde patrimonii ultimi possessoris diminutionem contigisse, adeoque non
currere, quod, velut ex ultimi possessoris patrimonio
176쪽
prosectum, rursus eo per eonat Ionem reverteretur. Sin ex in nici seudum melliis emum sit, melior ratio conserenda seret. Petrus is re de fouisis milpa r. 5. 5. east 6. a r. l. eap. 4 n. s. pra mibiIω. I 6 . di an D. S. p. l . Leeu-en cere . forent.
pa . 3. m. a. cap. 2 . n. I. considerata aestimati
ne illius tem oris, quo nudi antiqui suecessio delata fuit, si impensa gravior fuerit, quam nunc melioratio apparet, eo fere modo, quo id de bonae fidei pos
II. eo tamen observando', quod fructus medio tem pore percepti ex praedio seudali cum melioratione compensandi non sunt : Sande δε δε udis Gobiis aer ari. a. I. a. eap. 5. a. niam. 4. quodque soli descendentes tales antiqui Ludi meliorationes suis fratribus conferre debeant, non item cognati reliquis, si rasallo in seudum vetus a defuncto cognato melioratum suecedant; eum nee seudi novi pretium eonferre secundum ante dicta cognatis caeteris, sed taneum viduae superstiti, obstricti sint: Responsa Iurisc.HOIL pay. 4. contii. 155. ρυπςt. a. 4. Sande-sώ- Ar Gobiae tract. a. t. a. cap. 5. R. n. T. Ac d nique , quod talis melioratiot . um aestimatio demum locum habeat, cum collatio in utilitatem heredum ultimi possessoris allodialium facienda est: nam quod ad uxorem ejus attinet, cui ex ture eommunionis pars dimidia meliorationum talium se l eedere dotat, aestimationis ratio magis iDeunda foret secundum id, quod a me post alios scriptum in t. δε impens. in rem dot . fariit num. I. dc lenius exsequitur Ant. Mattheus Dura ista a. n. ab. er seqq. Abrah. avgesel do conuub. societ. t aE . a. cost. a. n. 75. erseqq. uuam etiam aestimandi rationem in collatione heredi x altodialium ultimi possessoris saetenda, observari debem contendit contra communem opini nem Petrus flore ae pari. 5. r. 5. cap. 6. ante. 5. n. 5. p.ra. mibi l7O. uuamvis autem neque modicae resectionum impensa, neque sumtus querendorum
fructuum eausa iacti, ullo modo respectu collationis considerandi sint tamen quatenus erogatum est ab ultimo possessore M pereeptionem fructuum illorum, qui mortis tempore in seudo antiquo adhue penden tes, se alem uuntur successorem, vidue superstiti, aut eius heredibus refundendum, atque adeo conserendum seret: Ant. Matthaeus pis oemia a. n. 25. ib. Caeterum haud praetermittendum. ipsorum quo que seudorum antiquorum, seu aestimationis eorum imitationern e iugi superstiti toties faciendam esse, quoties vel expressa pactione dotali, vel ex vi stat ii, non altodialia tantum, sed de se alia quorum aequisitio nuptiis antiquior est, inter eoniuges communicantur, considerata tune aestimatione, quae ma
trimonii dissoluti tempore iusta est, nori δε seudir
165. dc ea . 4. num. ust. ME. t M. Silentio quoque haud involvendum, iis in casibus, quibus nomine seudi novi stante matrimonio quaesiti, vel seudi v reris quantum ad aestimationem aut in pactitiam autriet ad Ranae Tom. V. statutariam communionem venientis, veI etiam -- lioratiotium seudi veteris aut novi, collatio in gratiam viduae superstitis, aut heredum ejus saetenda est, eollationem illam cum emctu non nocere eollaterali seudalium sueeessori, sed magis heredibus mnibus allodi alium ultimi possessoris ψ adeo ut, licet vidua a suecessore seudali collaterali sorte non per peram exegerit, refundi sibi se ii aut meliorationum heredi se ali cedentiam , aestimationem , ut habet Neostadius de seudir e. 5. n II. in tantum, ut de retentione seudi sibi possit consulere, secundum Α-
di. tamen hic successor seudalis ea, quae sie solvere compulsus ibit, a caeteris alladialium coheredibus prorata parte, qua illi heredes sunt, repetere possit. tanquam debitum hereditarium a se hereditatis nomine exsolutum, nec, si coheredes a vidua ad aestἱ-mationem interpellentur, hic successor seudalia constringi ab iis possit illud collationis onus In se s seipere, reliquinque ab eo immunes sacere, Frederie. a Sande is fudit Gebia trari. a. r. a. cap. 5. N. n. ωθ. in sino. Responsa Iurisc. HolI. sta . i. contia. a II. quaest. I. uuod de ex eo satis firmatur, quod ab aliis traditum, viduam aut heredes eius primo ex patrimonii communis massae totum percipere posse pretium seudi illius, q- defuncti mariti sumessori se
dati remit, tum deinceps reliquorum , qua restant, semissem viduae, semissem mariti d sunt i heredibus
inter eos dein dividendam , aequiri, Sande is sese
quantum ad hanc collationis materiam, inter seuda recta, di nostratia hereditaria, non interesse, sic ut, in quibus insibus hereditarii seudi eollatio lorum sibi vindieat, in iisdem etiam seudi recti intuitu eollatio ex parilitatis ratione neti possit: Petrus Boreis fudit Holi. par. 5. r. 5- cap. ; n. I. a. stra. i 7 ubi interpretatur ac re tringit, que generalius a Neostadio de se is rectis hae in parte inveniuntur tradita is seu ir mll. cap. S. num. io. Ultima denique loco subiiciendum, illos, qui tanquam vi ressores madales ipsi de suo pretium seudi secundum superius exposita conferre tenentur, si quidem pretium quo ' laudum emtum erat, aut aestimatum nimium esse, ain aestimationis restitutionem sibi nimia Onerosam putent, impetrare posse a domino directolirentiam se i inter se di eos, quibus alias collatiosacienda esset, pro rata dividendi: Sande δε etidi
Gobiae t a I. a. 'r. a. cap. 5. n. l . circa M. Ρetrus Boit is fudit Holl. 'art. 5. r. 5. cap. 6. artis. I. cap. 2 n. a. pH. mibi 5I. dc Gn. a. eap. a. n. a. pag. 16s. .esel de connub. roriet. tradi. L. n. 78.
. t 9. Dista hactenus de seudorum collat m, etiam ad emphyleusin extendenda videntur illis in 'oeit, in quibus emphyleuticaria praedia ad instar serus rum redacta sunt, di tanquam individua primogenito soli redunt, prout id in ditione i liraiectina res
plum est, ut notavi in φ. d. 'inos textam. num. 6.
Jonser omnino Responsa Iurisc. Ultraiectin. Papi. r. consa. 4 Lao. SH dc, si pater uni ea filiis praebendam, aut e
nonicatum, aut munus venale pretio comparaverit, si
quidem hae vel ad heredes transmittantur, vel rursus interveniente pretio vendi, res' nari, te in alium tram- ferri possint, vel talia sint, ut eorum nomine post obia
177쪽
tum et , eulaequIilia erant, heredibus per succeMorem necessitatem; aut eontra de sumtibiis in I in osneio quid refundendum sit ἱ dubium haud videtu istitutionem aut peregrinationem subministratis. Prius quin & tune eollatio locum ha beat, comiderata aut i-iquod attinet, conserendum non videtur, quod finomatione. quae mortis tempore iv,ta est, vel eo ide-itali datum est, quatenus honestum de natalibus aerato .eo, quod heredibus a successore in officio prae-ldignitati respondentem alimentorum modum haud standum, si venditio ulterior permissa non sit ἱ id- excedit ἱ eo quod istiusmodi erogationem pater proque ad exemplum militiae apud Romanos uni ex li- filio, ut noe ct a studiis ot a peregrinatione ab beris comparatae, i. omnimodo So. immturi a. Qitinente, iacturus suisset, di eatenus nihil ampli in s. terram. i. paen. m. cod. b. t. sive in fratrumlin filium literis incumbentem aut peregrinamen , eoheredum, sive in coniugis di heredum eius gratiamiquam in alios domi otiosios, impendisse diei misit. conserendum sit ἱ dc sive liberis, sive sibi ipsi mari-iae constitutum sit, neque patrem neque matrem atra tale munus venale alanxe matrimonio acqui1iVe-lliberis repetere, aut iis amputare mese, quae alimem rit. Covarruvias varia . motur. M. 5. cap. I9. n. torum nomine ipsis suppeditata sunt, etiamsi serie 5. 6. Vitalis Nemausensis is collaιλ ν. qtiast. nominatim testati sui,bent, repetendi animo se ista denus in Cod. b. r. n. α't. in sim: Plehardus ad In-iMα,tatis,e. I. a. imema quirim I . Coae is negotiis stit. φυιτ β. Io. ianit. δε action. an. 5. num. 4149.lgesIrs hri, inaus σου leg. Mecbi . r. 9. ara. I . . p. g. mibi ibi. in ida. Barzy δε ιυecenisu. n. I7. Picurdus ad Dun. sou. m. Inst. δε D I . t. c. num. 36. D. Joh. a Mineren de iuro triton. art. 5. n. H. in meae pag. mui i 13. in iis vere νum cap. I s. num I. vinnius de conation. cin ivem sumtibus, quos ultra causam alimentorum in i 5. n. I 6. S seqq. Ant. Matthaeus de succoulon. Hi-istudia aut regionum extranearum lustrationem paput. T. n. M. 21. Leeuisen cent. foren . 'art. l. ter filis prorogavit, videndum, utrum id animo x lib. S. cap. IS. num. id. in med. vi mei ae cimniab. cipiendi, an pietatis intuitu, factum sit. Nam sir socieι. tra I. a. ωρ. R. num. 17. Adde r. de ritia nu .ipetendi aut imputandi intentione, iustissiinum si titim. 75. Diversum esset, si erogatio facta in acqui-irit, divisionis tempore fratres exteros tantum praesitionem numeris aut dignitatis ta Iis, quae neque ven-xcipere, quantum studiorum aut grinationis o ditionem recipit, neque in heredes transmittitur, stalcasione ab uno consumtum eur Sin pietatis rati perit cum persona, cui acquisita est ι qualis inter ne, id in collationem deduci aut imputari, aequit alia est honor Licentiae aut Dinoratus; sive re i- non patitur, L qua pater 5o. f. familiae Orcirc. art. pia iam a parente vivo impensum sit, sive impensaetae. I. ialimenta I . I. si pineono 15. Coae is serotiae tale etiamnum restent exsolvendae. Se enim in L I. Imi , Garsias de exprat. Θ melistat. cap. a. n. Q.
.sanitatis nomiue a pat e datum eu, I debetur sci . quaeu. 5. Ut tamen pro pietate magis, quam conferre quir in commvn cogatu , viae amur: er aistrepetendi voluntate, leges in dubio praesumam, si Papinianus, non erre cegendum ι bor onim mome ipater simpliciter studiorum impendia subministrau ne a o nitalis p aecipuum habere πομυ-: sed si ad irit, eo quod favorabilis studiorum, publico utilium, buc mia , hoe sic intemretandum eu, m non ςσ- nec non peregrinationis, mores excolentis, & ire Ius one eiu i , qtii dignhatem in uir, sed commune nium publicis negotiis tractandis aptius effieientis., it omnium beredum υυς Me ae bitum. Quibus simi- causa est, ain. amb. babha C. no sint ρεο μινε, clia traduntur in I. ii ita sto. idem scribit 6. l. nre non ess a'. p. ex quis. caiatit malo es, nequae ex pari. 59 β. filiut 3. f. famic o ei, c. I. ει quJo. talis videatur tolli praesumsio, nisi vel expressa te- ωθ. f. ais mune . oe bono . Rar δε ι uecorsion. statione, tempore dationis inter sita, de parentisae. lib. s. t. L num. I 6. Argentraeus ad contuetuἀiconstet animo. vel in librum rationum ea suerint Britam au. Iast num. M. Tuldenus In Cod. b. t. n. relata, vel aperte parens praeceperit horum sumtuum ii. vitalis Nemausensis aia eo rion. quae s. a1. Pe- collationem: Faehinaeus μαινον. IV. 5. cap. M. inretius ad ris. Coae de colution. n. ix Carpaovius p . Harimannus Pistoris M. I. quaere. 19. n. m. 5.δε . forens. μ'. I. contari. I f. ae n. IS Leeu-enlGomerius ad Ieg. 29. Taties n. isi. Petrus Sans ἀνι ont. so . pa . l. 5b. 5. eam Ixnum. IT Ant. Mat laevis. bono . m. 4. cap. 15. num. 5ι. . reqq. C. thaeus de succerrion. d. aei,stur. t 7. α ι9. Brunneman- tovius GD. O . Pa r. 5. contris. I l. defia. 37. ernus ad L L ciae famiaiae e cIre. M' M. Simili ra- 26. vel secundum aliquos ni ita inter liberos imistione conserendum non est, quod parens in redem-squalitas oriretur, dum modiei tantum patrimons p tionem filii ab hostibus Barbarisve eapti erosavit; rens ingentes in unius filii studia aut peregrinati eum in nulla filii eulpa suti quidem in poenis p nem sumtus fecit. Geldenus aeo juro novirς. I b. cuniariis pro eo delinquente solutis in isti solutionilcast. 19. vers. δε libeνit, seu n. at . ra. Picis aeauxam dederit, neque quicquam ex eo, quod itas ad Inst. μυ ao. Drt. Eo a, M. a t. 5. m1m. 5I. lutum, supersit, quod conferatur, arg. I. Mer. ea-l g. mibi 18. Harimannus Pistoria lib. I. m. t. imprur a7. Coae de Dortliminio prererit, I. I. Coa. δε -- π. 8. ου seqq. Vinnius is collation. eap. II. δ. 5. 6.gotiis Imis. uenus ad bd. h. t. n. ωθ. in γ.lEt haec ita, si parens quintus hosee saeiens, nulla ha Loesius ais Anae bot. n. 40. Wissentaeh ad Gnaeibeat filiorum bona, quorum legitimu erat a In b. t. Dol. a. disprat. 12. n. 17. Stratori ea enim si habuerit, impensas de filianai. Cirea sumtus in studia aut peregrinationemipotius quam proprio patrimonito, magisque adminis distincti e quadam opus est. Aut enim de talibusistratorio nomine, quam pietatis intuitu seeisse /4 quaeritur impensis, quas quidem in filium studia pro-itelligitus, arg. l. uit. ν; οὐ per t. bore D. L Net sesequentem aut peregrinantem secit pater, vel et-imur 54. in Aneae. f. de ningol. genis, J. eum μου mo iam mater euius par ratio 1 sed non studiorum autitem 4. V. 1. L alo a min. edi δε ρε te. ιυtori F peregrinationis causa, veluti usque ad alimentorum e hineus contro p. lib. I. ap. G. in pν. Hartarannua
178쪽
su L. Brisan. -t.. Ia6, n. 6. Carpra vliis a M. Drens. pan. 5. rami. ι i. de . t 9. Neque adve 3 tur, quod pater dotem constitueris suae filiae, --m de suis quam filiae bonis praesumatur eam con Mituisse, L tio. M AM C. - αι it Pomirr. eo quod ad dotem filia dandam pater tenetur, ac cogi P est, secundum dicta in iis . de Is e δες. πο-. 1o. . seqq. non item ad Lumtus in studia filiis, subministrandos. De caetero non interest, utrum de hisce n gratiam fratrum, an in gratiam vitrici vel no- ercae conserendis quaeratur, secundum ea, quae di
aa. Quod si bibliotheea studiorum causa Dompa ma sit, etsi prima speeie videri possit, eam collationis subjacere necessitati, dum post absolutum stu diorum eursum libri etiamnum superstites sunt, di augent hierati patrii γnium I tamen frequentiore calculo coinprobatum est, eos non magis, quam i mos studiorum si tus, eollationi obnoxios esse I cum int velut arma studiosorum, adeoque, si non evi dens aIla mens sit parentis, quasi castrenti annumeranda peculio, quemadi um ipsa arma filiosamillas in bellum eunti data, sub peculio castrensi
continentur, arg. I. cauismo recusium 1 . f. Mea-ν remi paectilio, quo extra collationem aesxe debere, multis constitutionibus continetur, I. I. nec ca-υνως 5. y. b. s. Sirat enim non modo castren-
e peculium est, quod iam militanti filios acquisi rim, sed di quia ei, ut militaret datum est,' puta ad castra tendenti, ad militiam eunti, A. I. ι . er . ct a'. Ain earirenti peculio, l. i. C. eod. r. I. saec miso. β. reιυ-sm Me 4. f. is donat. -ον vir ω amo . ita quoque quasi castrense non tantum illud est, quod jam re ipsa militiam togatam geremti acquiritur, sed di quod datum ei, qui se ad talem militiam tota tam instruit ae parat ἰ eum uti-- quasi eastrensi, ad cujus exemplum est indu- - , eonvcniat in omnitas, in quibus manifestadiurasitatis ratio non apparet. Nisi oc hic ex retenta iure praecipui bibliotnera instructissima nimia oris r Inaequalitas inter liberos, modici tantum patrimonii inceras u. Gnfer P rdum ad Ortis:
G. sicut autem ammus in studia, peregrinati nem, nonoris aut dignitatis acquis itionem, secundum iam exposita, eon-ndi non sunt, ita quoque illi, qui a patre studiis di honoribus academicis his e muneribus extra eommercium positis desinnata, ac moriente patre nondum ad studiorum me
eam perducti sun non recte desiderant, ut ex eo- munimis parentis defuncti honis alantur in studiis,
donee legitimum eorum cursum perseeerim, cum per mortem parentis unusquisque uiarorum proprias tam habeat tacultates, unde se pro natalium exfii-
6. st. famVM eis;re. Neque militat In eontrarium,mo aiunt, ea, quae vivo patre empta sunt, impendiis communibus perfici debere . Non enim illud --rum est, nisi duo concurrant, puta, quod ipse pater ad id, quod incepit, perficiendum compelli pose sit, quodque.eadem heredes constriniat ratio quae parentem obligavit quorum neutrum hic deprelis ditur; dum neque patrem ad filium in studiis educandum lex ulla cogit, sed sola pietatis & affectus paterni ratio ad id agendum movet di impellit, noque tanta metatis consideratio atque stimulus in fratribus, patris heredibus, atque quidem in ipso p rento est. Unde re rescriptum testatur Ulpianus, heredes invitos ad ea saetenda non esse compelle dos, que defunctus, si adhuc in vivis esset, officio pietatis sue daturus suis et, L si ρtiit a tib νit 5.
ut pruinde ab.hoc quoque onere soluti debeam re seri successores, Grassus do exstentis o moli ar. lap. 5. n. 52. Besoldus in deruistis μμit ad rancr. familia σrcire. Ouaeir. S. in fine, GomeEius ais let
Stehardus ad i. 18. C. famiιM eνtire. n. ro. lierll-ehius aere. 6. n. 4. Nec aliud dicendum, si forte post obitum parentis fratres aliquandiu ex libera voluntate in hereditariorum bonorum communione persistam. iaeet enim hie quidam sentiant, summa in studia de eommuni, in librorum emtionem, aut doctbratum aut magisteritam alisuius opificii, de proprio fieri oportere, quos recenset ιλ. Rh. a Some
ren is jure noveνeartim east. 6. serit. ν. n. ult. alii simplieius sumtus in studia necessarios eum Baldo communioni imputent; quia Impensae necessariae &valde honesta communioni. imputantur, L eum aeu bur 52. uu. L r3 rocietatom 75. l. si socrus 8
ff. 'ra socio, dc sibi imputare debent, quod eomm nionem maluerint, quam divi. ionem, eum fratrem Miderent studiis initiatum esse, Ant. Matthaeus do
men placet, nihil horum ommunioni inter liberoseontinuata adseribendum esse: .eo quod haec eo minmunionis continuatio non universalis istorum bovinorum sed tantum particularis eirea desancti parentis hereditatem est; ae proinde impensa talis non omnes, Sed eum solium, qui studiis ineumbit, grava
cit ei tent, licet here iratem stareissam communem haberent, es pareν pro inhoro D to in putria mar styarae
lia orcisc. Vinnius do collatisne east. II. num. 5.
Nee in eontrarium facit d. I. 5a. ult. Θ d. I. 73. f. ρυ rocio, eum in utraque lege non de partMolath sed universali agatur societate . Et quamvis in ae i. ηr. f. pin 1oem de pari iculari tractari s cietate, Verius sit, non tamen ibi dos de eommunimnstituitur ex ipsa societatis partieularis v ae pintestate, sed auctoritate pacti specialis, quo ninrun
M. Porro auibus In easibin reruni eollatio ex kre m more Meum habeat, nulla quidem fructuunt, vivo parente ex rebus talibus eonserendis peresso.
179쪽
rum, ratio habenda est, eum ex iis sese liberi exhibuerint ι at qui post mortem ex mora quadam percepti sunt, sicut ec uturae, omnino conserri debent, L filiai 5. filia l. do diair eriliat. Modestinus Pistoris Par. 4. quaest. 53. n. 9. Joh. Papon lib. ai. r. 7. in avenae arae t. 5. Groene-gen ad ae l. 5.6 i. r. de dolit eoIMI. Carpiovius ae n. Dr. par. a. conitis. M. M . in . stam. a. con it. 5O. A D. I9. Ant. Mattheus Draemia a. num. 35. Leeu-en eent. fori με. I. lib. 3. ca a. n. II. Vinnius in colliat.
cap. 4. n. I 6. Nec dubium, quin deducendum ex
conserendi, sit aes alienum, quod reru n conserendarum intuitu ex necessitate contractum suit, aut iam ante a conserente exsolutum, cum tale esset, ut cum fructibus, medio tempore perceptis, compensari non debuerit, L ce Ium eis l5. Coae famii. errite. l. r. β. eum δει 5. f. de dotii cia r. I. en d mum 6. Cod. b. r. l. cum emancipaιi a. illud I. y. h. t. arg. I. μνώειν bona Pa. e. M tu e Gl. I. subrignatum v. l. f. is verbor. suus. Et si de quantitate.eonserendorum non satis constet, veluti, quantum in studia vel .peregrinationem erogatum Σit, cum pater ea conferri vellet, assertioni parentis uandum videtur, donec contrarium probatum fuerit, ut plenius ad-atruitur in Responsis Jurisc. Holland. 'art. I. con-
M. Cessat collationis necessitas, si is, qui conserre deberet, a parente exheled ius sit, & acquiescat exheredationi, ι. si ραιεν 4. M G:it collat. secus si testamentum per querelam evertat, L ut liberix T. C. h. s. vel arit ineat ab hereditate eius, a quo res conserenda prosectae sum, adeo ut, si vel dos, vel prodier nuptias donatio, promis tantum a parent. desuncto , at nondum praestita sit, ab tinenti actio ad I tomissa petenda adversus heredes , perinde ut alteri cuivis nereditario creditori, accommodetur , quatenus legitima caeterorum laesa non est, i. tis'. f. - λιοῦν eoAiationae. I. pen. c. familiae e che. jundi. ADtb. tinae es ii sta ens cod. is inam tortam. Chi istinaeus ad let. Mochsin. t. 16. an. 5. n. a. 2rn med. an. 5. n. 5. 6. Grassus receptia sent. Id. a. Iic
collatio qua τι. 4. n. a. id aue non tantum , quatenus descendentes fratribus suis alioquin conferre teneri tur , sed de, quatenus vitrico vel noverca collatiosacienda Gl ὴ quippe cui tunc viola personalis actio adversus mariti defuncti heredes competit, nulla vero adversus privignos aut privignas, qui quaeve ex communibus parentis de novercae bonis dotem acce runt, me brae desuncti parentis immiscent hereditati , si modo nihil dolo malo fraudandae novercae Causa parente defuncto iactum sit. D. Joh. a Someren de fωra noverca um cap. a. n. l. in meae meselis connus. ωciet. tris I. E. eap. a. n. I98. Nee aliud
dicendum, si quis non iure heredis, sed tantum particulari titulo, puta linati aut nileicommissi, ade que extero iure, . notabilem adipiscatur partem patri
monii parentis defuncti, l. r. sed er ii letalir ru
f. b. r. I. a sta re . O. l. filiam cum it . c. s. r. I. si par c. f. ia datis colurione, vitalis Nemausensiis do coliation. in m. m. II. Ptchardus ad Lort. μ ν β.
unus ex pluribus nepotibin unius filii, avo suo in lupea succedentibus una eum aliis avi defuncti filiis aut nepoti , ab avita abstineat hereditate, atque
ita portio eius reliquis accrescat nep itibus ex eo filio genitis , conferre hi tenentur suis patruis, ac caeteris, quibuscum volunt avo succedere, quidquid ille nepos abstinens conferre debuisset, si cum cael ris ad avi venisset succemsionem: justum enim est,' ut quae stirps ex iure acerescendi emolumentum se est, etiam ex portione accrescente rubeat onus coli t ionis, ne alioquin apud unum stipitem minus, apud alterum plus sit. 6c ita inaequalitas oriatur: Suadeoque hane sententiam, quod ,upra diximus , nepotes ea quoque conserre debere qua pater inter inedias conserre debui,set, si vixisset, licet ei heredes non extiterint, quia non eo minus ipsius repraesentando , avo heredes fiunt i representant autem nepotem ropudiantem reliqui o eodem filio nepotes, dum milex iure aecrescendi veniunt ad deficientem eius.posetionem , l. ιi Mobur la f. ae bosor. misHr. com atabiaiar. Barry δε re rei ion. 64. l . t. c. n. 5. Ins . D. Joh. a Someren aes jure νγ .eir ωιDinit. p.
m. t Hod si ad cons rendum obstrictus non iamplieiter , sed cum inventarii beneficio, hereditatem adeat, perinde ad conserendum tenetur, ae si rimH- citer se miscuisset ascendentis hereditati: cum imventarii consectio non ad aliud picificiat, quam utereditoribus hereditariis non in solidam, sed tantqmu que ad vires hereditatis obnoxius emciatur neut quam certe ad id, ut a collationis nςeessitate, in se
trum gratiam iacienda. Iiber sit. .In autem - in erinditorum desancti utilitatem collatio talis sicienda sit,
sicut collata ad aeris alieni evsolutionem cedant,me' rito dubites. Ut quamvis aliquoties prin creditori bus iudieatum reserat Iohannes Hapon lib. 23. tis. o. in avenae arrest. S. Contraria tamen sententia magis luris rationibus conveniens est. Si enim tib ri una cum extraneis a parente i .istituti, nihil incommodum extraneorum cohcredum conserre do ant, aed demum pnst divisam inter se ec. tr neos paternam hereditatem, de ita extraneis iam mi,sis, inter se conserant ae dividant quae consereorda sunt, adeoque extraneorum intuitu nihil amplius censeatur esse in heredit ite deiuncti, quam quod vere morientis proieti uin suit, ut suura m initum str. 6. iniquum esset, in creditorum utilitatem liberos eum inventario adeuntes in serre, quod re vera suum in ἀmaxime cum Mae extranei sint creditores, atque illi qui eum liberis instituti sunt. Ne dicam, coli tionem eum in finem adinventam .uc receptam sua. se, ut inter liberos aeq talitas e .set ἱ at non, ut cr=ditoribus amplior aequireretur debiti pars, cum bona dasuncti solvendo non sunt. Denique admissa ingratiam creditorum collationis necessitate, futurum esset, ut melioris essent eonditionis extranei cum inventario adeuntes, quam quidem descendente dum expeditum est, extraneos. ad collationem e rum quae a defuncta per actum inter vivos adepti Sunt nullatenus obstrictos esse, sed haec sibi praecisma habere. .
27. Non etiam Ollationi loeus est, si ascende
eam suct testamento prohibuerit, seu remiserit, avit,. ex tettamento Cod. b. t. noveli. I . cap. iduae quo-
ινυν 6. qualis remissio non praecise verbis expre laconeipienda est, sed de ex verbis generali , atque
etiam ex indiciu colligi patest. Lluod enim in A
180쪽
ωb. ex ratiam to C d. b. t. de d. noven. 1η. c . s. dicitur, cessare eoli itionem, eum testator id α-ρ93sim aes gutavit, non aliud eo significatur, quam collationi a q te in testamentaria ac legitima successione locum e se ex ure novo, si non testator in contrarium suam declaraverit voluntatem i. qua lem voluntatis declarationem non minus rebus septis hic factis, quam verbis expresbis, fieri posse palam est, at g. l. da γibus 5 a. d. l. 1. δε ιι ibiu, L non ramum S. f. νatiam rem habeνi, I. i. sed etsi i. pi 4. ff. qu . fu tria: . Ant. Faber. Coae lib. 6. t. 4. de eotiation. ain. a. in fine. Jacob. Coren eb-
'Dat D. num. 9. io. Ritterinasius ad nouenat P. S. cap S. n. 5. Carpetovius ae n. O . par. 5. comtit. I . defiet. 24. Ant. Matthaeus ast mecession. in ρ. 7. num. I. uua ratione collationem etiam
remisisse credendus est, si omnia sua bona inter luberos diviserit, de sus aliis as,ignaverit, quibus h ctenus nihil aut minus de scrat, minus vero ijs, quibus iam ante das, aut propter nuptias donatio, aliaque similia collationi obnoxia, data suerant ; et si, eum aequaliter liberos in,tituisset, non dotatis certam praeligaverit pecunia quantitatem, doti reliquorum sere respondentem. i. ex piarist 59.1ertais a. f. f. micia e circ. Vitalis Nemausensis Aoco r. quaeri. 55. Fachineus com OD. I. 5. cap. 76. ci/ca in n. Christinaeus ad let. Mecbiam x. IT. M . 5. n. ε ier se not e n. a. Carpiovius risin. so . part. 5. constit. Aesin. 24. in med. Cinu altus ad P. I. D. u. l. r. fami M. ercite. Adde Responsa Iurisc. Holl. p . o. DoL 1. coni I. t T. pra. 559. 56O Nec satis reste In Zoesio aου Tiana. b. t. n. G. restrinxeris dispositionem a. l. 59. b. I. g. . mil. ercise. ad ius vetus, quo in sola successione intestata collationi locus erat: cum utique ibi codicillis pater, adeoque, sua voluntate. secerit bonorum omnium distributi nem . an. autem testamento, an vero codie illis ea fiat, quid, quaeso, refert 8 cum utique parens' utroque
modo satis significet, hape sibi inter liberos placere inaequalitatem. m. in quaestione, an & pacto collationis necessitas tolli possit, dicendum est, mortuo quidem eo, cuius hereditati per eollationem res adiungendae sunt, renunciationem eollationis pacto sactam emeaeemcββe, eum quisque iuris pro se introducto recte renunciet, are. l. n quanis 55. 6. ex gene alioe a. C. e Moe. tariam. L pen. Coae. M pari. nec de Successione jam delata pactiones reprobatae sint. At vi-Vente eo, cuius bona per collationem post obitum sugenda eranr, eonventiones de non conserendo secundum ius civila inutiles sunt, tanquam in pacti nem de tertii eerti adhue viventis hereditate incidentes, arg. l. pactum dotal. 5. C. h. t. l. mum quod i 5. Coae δε pMIIs. Sed eum motibus nodiernis pacta dotalia etiam recte de suturis possint concipi successionibus, magis est, ut generalius dicatur, toties de collatioue remittenda pactum oportere ratum esse, quoties de . sutura succeasione conventiones sua permissae Sunt.
De doti, Collatione. ιsUM MARIA.
sim parent fiam eum marito er fiberis aliquamdiu aluit f5. An confoμendi rumtur. n conuitium nuptiale, o namenta, is ter, et alia e offati, et unde eroga torum quonthar probaνi poli it f . Νter res conserendas praecipue numeranda dos R dx propter nuptias donatio, odim quidem e iam adventitia. l. i. ri rub eonaei io, 7. f. b. t. sed iure novo sola prosectitia, id est, ab eo prosecta, de cujus hereditate agitur, adeoque mortu patre, ea quae 2 patre, mortuae vero matre, ea qua a matre dara fuit. I. ilium ma ito 39. l. pen. coaede collation. , iunct. I. uir. Cod. d. t. sive a patre fine emancipatae data fuerit, sive, quae in potestate retenta erat: nam etsi olim filiaesa initias . tanquam nihil proprium habentes, etiam ad collationem dotis devin Elae non fuerint, tamen ex l ivi Pii rescripto collationis neeessitas in posita fuit, i. i. pr. fb. t. eo quod dos prosectitia proprium filie familias patrimonium est, L deniquo I. u. ergo etiam S. . de mi-μ. 25. annis, L 'lium emancipatum 4 co Itonae, alg. I. patre filiam I . ira. DOM. I. l. β. ult. f. do erilis: ion. Quod si dos ab avo nupti data sit, di de patris intermedii agatur herediatate, videndum, an ab avo nepti contemplatione patria intermedii, an neptis ipsitis intuitu sit constituta ; priori enim in casu conserenda foret, tanquam prosinitia; posteriore non item, rique ita conciliandae per distinctionem leges, quae alioquan pug revidentur, puta I. dotem quam 6. f. ae codatis se, de l. oeυωρ neptit 79. f. de iure dor. arg. λ ρν semita
Sia i , si frater filia sul istris aut sororis dinem dederit, huius collatio per filiam dratam in divise: denda hereditate patris aut matris facienda non est . cum adventitia magis hac quam pros nata sit, nin