장음표시 사용
91쪽
ed. inuit. Den ἱm Inter terata simplicia, di ea, quae poenae causa relinquuntur, illud interest, quod in i gatis simplicibus legatarius legato honoratus. turpe quid aut probrosum sacere iubetur, ut perveniat adlegatum; in legato vero poenae causa dato is, qui legati praestatione oneratus est, ut evitet praestationem eius. Quemadmodum ergo in legato simpliei legatarius commodo legati fraudandus non erat, quia a stinebat a turpitudine sibi per testatorem iniuncta,ec ob id sola eonditio probrosa habebatur pro non adseripta, legato subsistente tanquam pure dato, ita in legato poenae causa heres gravatus onere legati premendus non erat, quia non implebat turpitudinem sibi impositam, sed perinde debebat evitare legati praestationem, ac si praecepto testatoris turpi paruisset. Adeoqtie, quae ratio essecit ut legatum simplex, sub conditione probrosa datum , sustineietur eanquam purum, eadem etiam in causa suit, ut le- fatum Pinnae causa. continens impossibilia aut pro- rosa gravato imposita, gravatum omni subduceret Praestationis necessitati. 5. Potuit tamen olim, atque etiam iure novo eivili, nec non moribus hodiernis, potest testator heredem damnare ad aliquid dandum aut faeiendum, di in casum, quo non dederit aut secerit, poenam ei imponere, praestandam illi, cui quid dari fieri ve voluerat, quo firmior esset Voluntas eius I cujus exempla sunt in penu legata intra certum tempus praestanda, aut quantitate piacuniaria. si intra id tempus praestita non sit, i. I. si penu legata , l. l. . hem si ita re f. ad let. Fauiae de in facti specie, pr posita in L in retiamento 27.His conae et demonstμ. N eque haee ineidebant in legatum Fenae causa, cum principaliter legatum continuerint, ad cuius impi mentum metu poenae gravatus compellebatur; cum ex adverso in Iegato menae causa testator nihil principaliter disponens, heredi poenam imponeret, si nudum praeceptum ejus haud observasset. uuin & relictorum ademtione puniri posse ex aperta testatoris dispositione eos, qui gravati sunt, si voluntati eius Non paruerint vix ambigitur, veluti si testator iusserit, heriata aut legatarios intra sex menses proximos a morte sua centum numerare Titio, do si id non secerint, partes cessantium in Titium transi Gint. Sande aereis. μιιD. lib. 4. tit. 6. ι in. I. Ut tamen iustae admitti possint excusationis causae, si quas habeat is, qui ita oneratus est, Cur intra tempus testamento praefinitum non paruerit testatoris voluntati, si modo postea parere parat sit. Sanded. loco, Leeu-en cent. Dr. par. I. M. 5. cap. 5. n. 55. dc, si testator eos, quos vel institutione vel ligato honoravit, jusserit hae sua dispositione contentos esse, eidemque acquiescere ae litigantes aut contradicentes pronunciaverit relictis indignos esse,plaeuit moribus hodiernis, etiam refractarios, ac de- Dini iudieium impugnantes, nihilominus ad relicta sibi perventuros esse , non modo, quoties testator perperam disposuit, sic ut in lite, qua ludicium eius
impugnarunt, victores evaserint , eo quod comminatio poenae facere non potest, ut ea, quae contra ius In testamento cauta sunt, subsistant, adeoque leges in testamento locum non habeant, arg. l. nemo ρομost M. V. is legatis I. verum etiam , ubi tantum
probabilem habuerunt litigandi causam, ut de jure disputarent I utcumque tandem victi recesserint, de i
iudieio defuncti stare damnati sint, arg. l. mu lega-ιum 5. g. iste, qui l. L pen. . de hii quae tit indisoit,
cum non videantur venire contra voluntatem defuncti, qui vel de voluntate ipsi dubitant, oel de validitate ejus. Appendix decisionum post Rristonia Iu .uou. par. 5. Dol. I. stas. 4 I. Responsa iurisc. Holl.
l. Senmt regulae Ionianae. Non pertinet ad Zῖν sitisnes condi; ionales s nec ad legata, quorum die rimum ab aaita dedit sereditate; nec ad novarleger, nec regularite ad contra tui. a. Regulae bim Deut est, sto aer po itio ; ut Γt sit alione di ponentir, ii, ratiove rei relictae, sidio atione personae bono alae.
i. o I gula Catoniana definit, id quod ab initis vi-L tiosum est, non posse tractu temporis eo
valescere, I. quod ab initio 29. l. omnia Gl. f. ae rex, juris, I. caetera igitu ii. tνat aνi a. δε l . I. Seu, quod inutile foret , si testamenti secti tempore decessisset testator. id quandocunque deces-Serit, non valere, I. I. m. f. b. t. Et locum habμ in legatis ae hereditatibus puris, non conditionalibus, i. pen. f. b. t. d. I. 4i . u. a. ff. is legatis . non o Stante I. I. . u.j. s. h. t. cum ibi distinctio duorum punctorum demum ponenda sit pIst illa verba, si
eum vitio retiatore alienaverit: atque tunc haec periodus non ad decisionem, sed ad propositam quaestionem pertinet, in qua testator cundum lepatario proprium ea legaverat sub hac conditione, si Elum vitro restatore alionaverit, di sie non de puro sedeondit ionali legato illie sermo est i uti di adnotavita rit. Eo legatie n. 29. Non etiam in iis obtinet gatis, quorum dies demum post aditam aut ab adita cedit hereditate, I. Catoinsana 5.-s. t. adeoque nee in libertatibus, aut usu fiuctu, aut usu aut habitatione aut operis servoruni vel iumentorum legatis ι neque etiam in eo legato, quia dominus suo reliquit servo in testamen O manumisso, arg. I. unis. . tibertatibus 6. C. is caducis tot enae l. operae retra mento T. g. is usu ει υι r. l zaro. Quibus consequens est , ut in I. Catoniania 3. st . b. t. secundum id, quod a Giacio de Gothosredo in notis observatum est, pro uis here nator legatur ad Ebenates: eum
utique certi iuris sit, non modo in legatis , sed de hereditatibus pure relictis, Catonis regulam proba tam esse, L pen. 1 is rQωL juris, I, si primo K fri liberit o posthumis. Praeterea ad novas leges s id
est, lege duodecim tabularum recentiores, a g. l. I. petit. M-αὶ non pertinere Eane rest
iam, tradit Ulpianus A L uis . . l. r. quales sunt lex Julia de Papia, in quibus dies demum eedebat po tapertas testamenti tabulas, teste eodem Ulpiano in fragmentis r. 24. 5 i. Cubeius lib. 4. observat. d. forsan & Senatusconsultum Tertullianum , secun-ἡum Amnem in iumma Tanae h. t. num. υιI. Denique ad conir actus aliosque actus inter vivos tae r gula universaliter extensa non est: licet enim Ῥυ
92쪽
De tus quin pro non scri tis Ue. '03
bmdam rasilvis accommodata inveniatur aut suppona-l ptum fuerat, puta, ut non amplius fisco ac vitrantur, veluti in I. si tuto te a. β. tist. d. Iumu, .ltur, sed apud eum renianeant, a quo relicta sunt, pen: Inuit. δε noxat aἱῖ. tamen frequenter id, quialnisi evacuatis hisce vel substitutus sit suppositus, vel ab initio non substitit, tractu temporis convalescere conjunctus aggregatus i quippe quibus tunc evacuata ae confirmari, ex mitis iuris articulis manifestumihaec vel jure substitutionis, vel iure accrescendi, s
est ; uti id aceidit in alienatione sundi dota Iis eon-icundum generalia iuris principia cedere debent, ae Lira legem Iuliam , si maritus postea dominium eiustianis. β. iis p imo 5. 4. 7. Coae de Odutar tot
menissimum ex pacto de lueranda dote aliove simi- a. Pro non scriptis in latiore senSu hat,entur praeli modo adeptus sit, L pen. δε fundo Eoriali. ' . cipue, quae servo poenae, vel deportato, aliisqire testa a. Nihil autem refert quantum ad usum de effe- menti iactionem passivam non habentibus, palam ctum huius regulae, utrum ultimae voluntatis dispo- non clamὶ relicta sunt extra causam alimentorum, sitio ab initio sit inutilis ratione disponentis, ργ. si in metallum 5. pr. e . I. f. h. t. at g. l. ir cui si P. DUD. cytilb. non t Wrmitr. fiseero tertiam. ant annua II. M a. im m. vel cib. legati, , junct. I. ratione rerum, de quibus disponitur , sed si ν ml dem orta I S. mportati a. st . de te, tam. miris. I . excepto casu I. uneraliteμ a . t Quibus di aeeensendi exules nostrates, qui π,st MIri Domini a. f. - Dominiis. liberias. an deni- lline appellantur ν uti & transfugae, q iive alias SPQnque respectu eius qui dispositione honoratur, dum te re libera voluntate apud hvstes morantur. Licet incapax est, ut latius traditum in tit. de braeae. ι4- enim hi,ce relina fisco cedete contendiit Grotius ma-rrit. Et in ru. de legatir.
De his qui pro non scriptis habentur.
r. Cui olim γ jure no G cesserint pro non criptis halita, aut caduca, civi intres aurit in cavsa caci vel x. Quoenam latiore sensu pro non serint is habeantvrὸUbi de relicti e d portato, fer o pinnm , Oxul i5us
aut apud hostes sponte moriantibus , aut et , qui tem ore facti testamenti iam mortuus erat, oelante diem legati eedentern obiit; item do iis ,
quom intelligi non Possunt, aut non legi, aut se lidam oel captatoriam continent Moluntatam.
3. Non diaeniar , quie quis albi rei auia adseri sit: quid, si maritus, miles, serous aiὁi adscripserit Quid , si is , qui sibi adscristate, alii restituere rogatus est moribus aebeantur, gum quia a -bi adseriμ,it Et quid si maritus scribae avumer uxoris testinentum una tabula , in sibi in iiseem gratiscentur 4. Qisibus in easibus debeontur, quin quia sibi Oel
suis adseripsit Quid, si testator eodicillis confirmet testamentum, in quo quia sibi adscripserat ρ Quiq, si quis ex Oolianta e testat is WιιQtim acripserit ejus e stamentum, in sibi auxeri serit, deinceps pero hoc a taδellione solemniter deseriρtum in a testatore sus seripeum sit
i. T hq ata relicta tribus potissimum deficiunt m
ara ais: etenim vel pro non scriptis habentur, quae nempe ab init se tempore iacti testamenti non valuerunt. vel in causam caduei cadunt, dum fiunt inutilia post sactum testamentum ante mortem t statoris : vel denique caduca sunt, dum fiunt inuti- Ita post mortem testatoris: uti hae latius tradit Imperator in L nnic. g. O ciam 2. Stere. Coae δε ea--cis toll. licet generalius etiam eaduca, & quae in causa eaduci sunt, pro non seriptis habeantur, quatenus ei, eui relicta suerant, haud debentur. arg. in-
ca , & quae sn eausa caduci erant, fisco cesserint liure tamen novo in his idem observari plaeuit,quod olim in iis, quae pro non scriptit habebantur,. rem
nud. ad jurim. IDII. lib. a. e.ip. 24. num. 29. Et si hereditas iis pro parte ab latestato deferretur, partem illam a fisco Oetapari posse, nec coheredibus cedere defendat in Resp. Jurisc. IIoll. par. 5. DoLa.
eon it. 97. n. vlt.I rectius tamen cum Groene-egio ad Gratiam d. n. 29. in novi sim a edi ι ione, censueris, hisce relicta penes eos remanere op rtere, a quibus relicta sunt, aut exteris a crescere ab intestato succedentibus ἔ cum jure Romano , satente Grotio, talia fiseo haud eesserint, euec non sufficiens ratio appareat, cur in fisci utilitatem ab hae iuris ei vilis dispositione recedatur ; maxime , Si conseras ea quae idem Grotius & Groene egen habent in
eodem cap. as. -m 5 3. Atque ita etiam contra fiscam responderunt Iurisconsulti Helgae in Responsis Iuriscon. Holl. Μν. r. consit. 15s. Ψιιae t. υθ. occan sic IN. & par. a. ransit. 22. tu med. Λdde tis. δε- reae isti. m. ai. Sie quoque pro non sciiptis haben tur relicta ei, qui in rerum natura non e i, sorte ante conditum testamentum iam inciri inis , quive testamenti conditi tempore ab hostibus captus erat, nec ii stliminio rediit, L pen. J. b. t. l. qui fam roseum I . U. de juγo eoaecili. aut tempore quidem te tamenti conditi supererat, sed ante diem legati
cedentem naturaliter vel civiliter mortuus est : cum spem ad suos non transmittat successores: ut dicitur x. . ρυando dies legat. cedat. Respons. Jurisc. Hol. sta . I. contil. . dc sta/t. 5. pol. I. contil. i5a. inflete, di generaliter omnibus sere illis in casibus, ita
quibus ea, quae scripta sunt, ad eam causam pervenerunt, a qua ine inere non possent, L si in metasium 5. β. HI. f. h. r. Ad haec ea, quae in testamento scripta, non intelliguntur, quid significent, L qua in a. A. h. t. aut legi aiequeunt, & alia defitituuntur probatione, secundum tradita in t. de Hr quae in t stam. delentuν, aut cum Iegi de intelligi pos-nt, si lidam circa defunctorum seolturas, ac alia, conti
letatis r. I. Mis. 6 ωθ. f. de au o, argen:o, mundae e. letatis, aut captatoriam dispositionem l. i. m.
5. Praeeipua vero pro non scriptis habita, quae quis sibi vel suis adscripsit in alieno testamento; licet maritus aut miles sit, vel servus iubente domino Sibi libertatem adscripserit ; nam ct haec adbcripta apud eum, qui ea praestare iussus erat, remanent, aut substituto cedunt, si quis sit ἱ & q.ii dein cum
93쪽
stituere rogatus sit, i. s. i. ust. f. hoe t. L. ἀυur Cia itur 15. m. 1eqq. It . ad let, Cornes. - uisis, L 5.6. S tot. i. C. de diis qui sibi adscrib. in tessam. Ut tamen miles a salsi poena excusetur, ubi di sermvus sussu domini libertatem sibi adscribens, ob parendi necessitatem, d. l. 5. ,216. C. Esthit qui sibi adscrib. tu tesιam. l est hie nostris quoque moribus, si salsi pinnam excipias, obtinere aequum est, ob falsi metum; adeo ut nee maritus cum urore una disponens tabula, qua sibi invicem gratificantur coniuges,
tuto manu via eandem conseribat, sed alteri scri-iandam e mittere debeat; sive testamenta nostra ei a scripta esse contendas, sive nuncupativa, ex Po,t
Lacto in scriptura redacta, sive deniquae mixta de quo in s. qui rettam. fae pati. v. Sa. licet enim Groenevoeηio ad ι. Coae de bes qui risi adieris. in t
post allelatum ibidem l)eelatum, Ant. Fabrum, Manticam, placuerit, in testamento nuncupativo, quod nostea in scripturam redactum est, locum non hambere dispositionem tituli do hir qui sibi adccνib. infert. quia non tam ex scriptura, quam testium fide, voluntatis nuncupatae probatio fit; magis tamen est, ut nee in his euipiam permitti debeat, sibi adseri re cum utique post mortem testium, in nuncupatim testamento adhibit irum, testamenti nuneupativi non minusi quam scripti, probatio per scripturam testiumque lain desunSuarum subscriptionem fiat; ad-mque, uti exemplo perniciosum est, er scripturae credi, qua unusquisque sibi adii atione plopria debitorem constituit, L exemplo 7. de prob-Dn. ita non minus suspitionis ac periculi plenum est, aliquem sibi in scripturis, de nuncupata voluntate Conceptis, sua manu legatum adscribere aut hereditatem. Atque hinc etiam tabelliones in commodum suum quid adscribere posse, quamvis dictante testa
Iib. S. cap. 4. n. 43. Conser Respons. Jurim. Holl. Pa . a. cemriI 47. Et quamvis Gryenem egius velit, patrem filio suo in alieno testamento recte quid adscribere posse, quia nunc apud nos pater nullum in adventitiis filii bonis uvifrumim habet. που I. Io. e. ad let. Gνnet. Eo falsar, sicut iure civili filius matri, pater filiosamilias militi In testamento commilitonis, matItus vicori sue in alieno testamento potuit adscribere, quia nullum inde lucrum marito, filio, patri, adseribenti aequirebatur, I. de eo qui Io. I. I. I. reori ib. Is ad a. o n/I G DBir, nec aliter id marito nune interdictum velit Gmeneu-gius ad A. I. In quam si statutaria inter conisses eo unio sit, ut pars adseriptorum ex communionis iure marito e deret ; & noe sorte admitti possit, quando Hollandus observato iure Romano emam semem testibus test ri voluerit, vel qua ndo. clausum condens testamentum, illud alteri dictavit seribendum, dei eps autem eoram tabellione dc duobus testibus solemniter .L4nifieavit, de adscribi curavR, Wriptura tali suam mstremam contineri voluntatem , tamen probandum non videtur, si testamentum more nostro a tabelli
ne adhibitis duobus testibus in serimitam redigatur ; cum p pter diminuta a solemnitates, Ae taM lionem fidei caelandae gratia praecipue adlitiatum. non possit non suspectum esse testimonium tabelli,nis, manu sua testamentum seribentis, ct uxori, K. lio, patri, nistri, almitibusque, quid adseribentur
praesertim, si consideres, testamenti fidem apud Romanos non pedendisse ab eo, cujus manu scribebatur, sed a testιbus iusto numero adhibitis, sive t stator ipse, Sive servus eius proprius aut alienus, te stamentum conscripsisSet, se naum ea, quae tradidi ad tit. Eunae qui textam. fae.. post. m. aa. in m .
Unde de in Belgio, quod Hispani ' paret, tabellio
nulli ex agnatis quid potest adseribere intra qua tum gradum, uti post Zoe Ium ad tit. Rumae aes leto C Mel iso Laisi , dc alios notat Parens p. mem. in lus Voet ad 1 . I. Attit. de public. jo . n. 4. in orio. Plane, si filius, dictante patre, se patris sui heredem scripserit, hereditatem capiet, perinde ac si pater ipse m ou sua eum sei ipsisset heredem, dulei iunctus osneio; quia etiam testamento non scripto, iustus sui patris successor fuisset, I. r. c. dae bis qui sibi adic/d. in tert. Sed de servo, qui sibi libertatem iubente domino adscripserat, fideicommissaria libertas defendi potest, quoties dominus Sua manu subscripsit testamento vel codicillis a se dictatis, LDivus ClaudPυε i5. s. item senatur a. 1. ad let. Coseel. co falsii. Quin imo, si testator non generalem secerit rantum subscriptionem, sed specialitά expresserit, dictatio is, xv quis sibi νεI suis ad c sebo et, aut quid simile, debentur relicta, d. I. i5. plano I. ex s. 5. f. aae leg. Gνnel. is fultis, sicut &,
si testator testamentum, in quo aIius sibi adscripsserat, postea specialiter e dieillis confirmet , qaippe quo ipso saltem videtur voluisse rogatos heredes suos sive ab intestato sive ex te tamento venientes, ut Praestent ea, quae in priore testamento qu is sibi adWri--rat. Responsa surisc. Hou. pa . a. consia. I p. De nique, si quis privatim ex voluntate testatoris quaedam sibi adscripserit, veluti maritus suum pariter& uxoris supremum iudieiuna una tabula condendum, in quo sibi invicem gratifieantur, deinde illud tabellioni dederit solemniter describendum, atque ita testator subscripserit scripturae tabellionis, non Potest dici, quod sibi adseripserit; eo quod non privata scriptura, vel adnotatio, sed solemnis apud tabel
De his quae ut indignis auferuntur. .
minius saccedere horodi estus, intem oecidit a. Recensentur castra , et uioue indie is aΑlaua non ei aist faeo Gi de relima tutori , ut tutelam rat : M leerato io testam nium sum imenta 3 faudes institutum tis matre ΠΑ-ris impuberibuae tutorem non Petente ; herede imis annum defuncti soluntatem non immontest muliere intra annum luctus nubente, . alite.
3. Enarrantur easus. quibas ablata indigetia seo ce-
94쪽
dunt in v3l inter alis ae lis, qui testatorem a
eusando vel deserondo in periculum deduxerunt de rellinis focarim per militem , incestu sc. vel adularem me adulterum I item do iιs, qui test mentum di x runt falsum , aut inosieiosum , aut non jure factum, aut petierunt bom rum possessio-nροι contra tabulast cr quid moribus λDe iis , quorum nomina a testatore deleta ; qui matrem pii illi , cui 3ubstituti , Parsus rumoriti postulariunt ream I item de iis , qui priva recto instituti , si posteriore testamento inevacea in alit Iant tir , aut testator eos eodicillis indignos
5. De relictis in eapaei per tacitum Idoleommissum. Quando malam, quando clam Oideatur Ides de reatituendo ineamet accommodata sola:Proximitas inducat yrcaesumtionem tacitin faei, oelut institutis Parentio us, aut liberia, aut fratribus ineameibus quid teneatur executor testamenti, si pr. sumtio sit, ipsum rogatum inevaei prinstare An hoc casu incame se deferens Partem relicti eviat in Indignus qui testatorem oeeidit, eoaspe negligentia extinmis est. An in Perdat Iegata, morti causa donationes , CV mortis causa ea tones λ Annon debeantur relicta, si testator titillus Post pulnus lethalσ suPerstes, non reoocet ea I. An indignus , qui injuriis pro incatur , textatorem occidit ubi de eo, qui testator/m adulterum uxo ris auiae Mel uxorem adulteram oecidit omnggressionem a testatoire prassus , in occidendo moderamen neu*alom tutela' olserimit , pel
3. An indignus, qua tostatorem tantum tentat it occidere , res graui aufeeit injuria o di I stium, fra
llo. Poena Indιgnitatis non egreditur eam partem antrem , eQua intuitu cavsa inalgnitatis commissa est: quod multis eas abus docetur. Actiones ta
men in se itutes oditione confusin non res ι 1
3cunt post allationem hereditatis. t. Indignum ae faeiens facto suo non noeet aliis, ut apri indigni haberentur: quod multis
xemplis monstratur ι ubi inter alia, an Oeeis ante occisum moriente, flius ejus occiso h
rex fui An, fratres germani fratri suo per Padi
te Dcciso λ item de .evioribus suo oel pupuli nos ine quid faeientibus, em quo indignitas oritvr, aliisque. 2. Moribvr ea, qtim ut indignis aὀla a , Isco non
cedunt. Gι remaneant ut testamento dia a , tum
donata Et an substitutas pingeratur in iis A redi legitimo.
I. 1Nter ea, quae pro non seriptIs habentur,& quae I ut indi is auferuntur, ac olim e-'hia dioeliantur , illud interest jure civili, quod pro non
seriptis habita apud eos remanserint, a quibus relicta sunt, ut dictum rit. praeceae indignis vero per Ie-fem ablata fiseo vindicata fuerint, cum . suo onere a torum aut fideicommis rum i l. cum quidam Ix
bis 'uae in testam. dolentυν, l. beneficio legis
I. θ. ad ling. Gisiae L Mnis. β. qua autem Ia. ita eis tollendi . I. legatarius 27. 1. de excus. nu. idque una cum fructibus de aecessionibus ac usuris, I. Leredem t7. I. ιη. ff. h. t. I. r. c. b. t. l. cum quaeam i7. . in tarito a. d. de υ υελι. Neque instituto sese indignum reddente, ad substitutum directum aut coheredem, hereditas aut legatum pertinent I eo luod pinna unius non debet alterius praemium esse ,ri requent II. f. ad Son tiare. Silian. Ant. Matthaeus do eνImin b. lib. t. 5. cap. 4. a r. 6 de δε succersim. HU. I9. n. 8. Plane si quis indignus suetit hereditate Titii, non ideo indignus censetur hereditate luevit, qui Titio heres extitit; atque ita a Paulo ae Modestino responsum fuit , eum, qui ritillestamentum salsum dixit nee obtinuit, heredi ejiis heredem existere haud prohiberi, quia non prinei- palitet in ritii hereditatem succedit, L post legatum 5. β. qui arctitavit 7 ET 8. I. cui Titii. 7. U. b. t. Ε
que ex fundamento sicarium neredi eiuliquem occiderat, heredem esse posse, censuit Ant. Matthaeus Graiminib. lib. S'. t. 5. cap. 4. n. 6. a. uuandoque tamen ablata indignis fiseo non e dunt, sed ad alias personas deveniunt, I. unia.
quae autem Ia. Coae δε caducit tolI. Si enim tutora tutela se excusans amiserit legatum, velut indignus , quod ei ob id, ut tutelam gereret, relictum fuerat, non fisco illud, sed pupillo adiicitur , cuius
utilitates desertae sunt, L post Iegatum 5. β. amittere a j. b..t. m. pen. C. Lo legatis. Adde t. -
curat. tu . n. Nimilique ratione, si legatarius e
laverit testamentum, & illud postea in lucem emerserit, legatum, quo se fraude sua indignum effecit, penes heredem manet, quem sua voluerit defraudare hereditate d. l. ten. C. de lepatis. Et si mater liberis suis impuberibus, tutore dea,titutis, tutorem non petierit, ipsa quidem ab impuberum defunctorum hereditate, tanquam indigna depellitur, sed ipsa am
ta, eos admitti, qui venirent, Si mater non suisset, rescriptum fuit, L stoe ingenua 2. tiis. θ. ad Sena-ttile. TertulI. Sed Se, si quis monitus intra annum
non impleverit defuncti ludicium, quod securulum
leges implendum erat, relictis quidem tanquam indienus carere debet, sed non ad fiscum, verum ad substitutos aliosque similes ea devolvi, Iustinianus eonstituit, auis. hoc ampliat C. de fideicommi s. n poli. I. eam illud quoque 4. Hugo Grotius manuae. ad ju ii p. Nov. lib. a. cap. 24. n. M. D. Inimicitiis quoque capitalibus inter testatorem & legatarium intervenientibus legatarius legato indignus censetur, maxime si ipse causam iis praebuerit, L ιi inimis tiae 9. f. h. t. sed non eo minus illud penes heredem
manet, quasi tacita ademtum testatoris voluntate .
arg. leg. ri quir ἰta 5. q. uis. β. δε aim. I trant si a Mit. Mulier denique intra annum luctus nubensalieri, omnibus hereditatibus legatisque sibi testamento relictis indigna est , nec tamen haec fiseo, sed heredibus, aut coheredibus, aut ab intestato v
5. Multis autem modis indignus quis esse potest, ita ut fiseo locus fiat ι puta, Si testatorem prohibu
rit vel coegerit te tari, aut mortem eius non fuerit ultus; de quibus alibi. Adh.ec, si status controversiam ei moverit, L ιγ ioimicitia 9. β. ust. f. h. t. Si L cum tabulis i6. ust. f. s. t. L praxime Ast. G libertus patronum tanquam illicitae mercis negotia-
95쪽
torem detulerit, . l. st . b. t. aut altius quivis honoratus testatorem aecusando in perieulum deduxerit ι i. pen. .pen. f. is adim. vel rνanfre. legatiς. onser acobum Gren consit ai. qua l. 4. n. O. et seqq. Si quis eontra leges uxorem duxerit in ea provincia, in qua osticium gerit, aut tutor pupillam suam,& ab ea quid ipsi relictuin sit, tu at/νιων 2. hemi. st . h. t. l. tiis. ν. de Iegatis r. Si miles s artae liquid testamento dederit, ι. mulierem I . f. b. t.
iunct. l. ii anetuam a. C. de donat. inI μ λ . --κον aut incestuosus ei, quam incestu polluit ἡ m. qui contra 4. C. de inerit. ex inuo I. nu . aut adulter adulterae, sive eam in matrimonἰum duxerit, sive
tantum adulterio polluerit. Licet enim Papinianus in L Catidiuς b. t. loquatur de adultera matrimonio ducta, idem tamen λ in adultera non ducta dieendum est cum non maius erimen sit, adulteram dacere, quam adulterio polluere, ipsumque -- trimonium ob praecedens adulterium invalidum pronuncietur. Adhxe. st quis testamentum, quo quid
ei relictum erat, satium dixerit, aut inofficiosum ,
aut bonorum possessionem contra tabulas petierit, di in ista accusatione ad sententiam usque perdurans nihil obtinuerit, I. Rupinianur n. memini se I . essas ines. restiam. I p. a.ia causa 6. Q b. I. soae iubeonitione i s. m. M Mn. Pors. contra rab. I. a. 'tur a. p . I. I ast legatum 5. ρ' es r. d. s. t. sive ipse principaliter egerit, sive alteri agenti patroeinium aut advocationem praebuerit, aliave ratione ei
adsuerit, uti id latius exsequitur Jurisconsultus iliae. I. 5. p. bis vero io. oe re H f. b. t. Kt, si quis testamentum salsum dixerit, non modo liberalitate illo testamento data , seia dc, si quid secundis tabulis
aut codicillis ex eo testamento dependentibus relictum fuerit, indignus intelligitur, ae . l. b. d. I. I . qui pνincipale l. r. Licet non idem dieendum sit, si quis secundas tabulas aut codieillos salsi arguerit, quia improbato accessorio, non etiam principato improbatum censetur ἔ quemadmodum nec ille, qui unum eodicillum sal um dixit, propterea perdit ea , quae altero codicillo ei relicta sunt, δ. I. 5. g. 14. l. heredi b. t. Sed At, si quis non salsum , verum non iure factum dixerit testamentum, nee obtinuerit, non repellitur ab eo quod meruit ;eci quod ita non accu3avit defuncti Iudietum, utiquId in ille, qui testamentum inofficiosum dixit, sed de jure disputavit, L post legatum 5. β. Me I. l. I. pen. q. h. t. Quod autem Groene-egio plaeet, ad L6 ad let. G--. Eo falsit, hodie relictis non privari cu ra, qui te tamentum falsum dixit, aut inom-ciosuna, net obtinuit, eum demum admittendum videtur , cum arbitrio iudicis probabilem ita eontendendi efisam habuit: nam si aperta calumni a salsi aut inesnetosi lis mota sit, nihil calumniatori praestandum esse, dixi in rit. do inosi n. i9. in sino. .
4. lndigni insuper habiti, relictis sino vindieandis, quorum nomina ncisis tabulis testator delevit, L cum Iabubr 16. tiis. f. s. t. i. pμαὰme 3. fribit quae in retram. Ienetur, quive matrem ejus, eui pupillariter substituti erant, partus suppositi ream
postularunt, L cum rabulis l6. po. y. s. t. aut, si, eum in priore testamento recte condito instituti essent, testator ut o testamento posteriore incapaces instituerit: quamvis enim institutio posterior non valeat, neque Superius tritamentum ruptum sit, ta
men Senatus Institui Is in eo hereditatem abstulit.
quia non habent supremam defuncti voluntatem, L. eum quidam ta. f b. t. eodem modo. quo portiones
eorum, quos in testamento institutos suam non moreri voluntatem testator postea eodieillis aut epist la deelaraverat, fimo vindicandas esse constitutum
.suit ; lieet alioquin hereditas, in testamento data, verbis directis per episwlam aut eodieillos adimi non possit, L soreditas 4. C. b. r.
5. uuod si inea Dei quid relictum suerit , si qui
dem paIam, velut testamento, extra casum paulaante propositum, pro non scripto habetur de penes heredes remanet: sin clam alterius fidele missum sit , ut incapaci restitueretur, fisco cedit, tanquam indigno ablatum, nisi vivo testatore incapax decesserit, vel capax factus sit, quasi non consilium sed exitus spectari debeat, i. in f nudae I . M. ora seq.
do palam quis rogatus, quando ex adverso In fra dem legis tacite iidem accommodasse intelligatur ;ae adnotatur, eum, qui de palam ct clam rogatus est, non videri fraudem secisse, a. l. 5. r. Sicut nee laevi fideicommissi suspieionem inducit sola ratio paternae aflectionis, si gener sorte socerum hin. redem seripserit ι sed id aliunde probandum est, ni
si athid statuta dictent , quale est illud Vltrajectianum , quod, sup orita gratineatione etiam in testamento inter coniuges vetita, prohibuit, ne coniux coniugis aseendentibus quicquam leget, quasi id ex fide tacita contra legem ad coniugem ruperstitem perventurum sit. Nooelia deci io in Wafieri na anni r . a t. a. quod tamen in fratribus di si roribus nee non privignis non ita simpliciter admissum est, sed ita demum, si aliae praesumptiones, ec inmeia concurrant, E. nvella Gei;isne aνr. 5. longe mi nus in aliis remotioribus aut prorsus extraneis, quo rum ideo Intuitu plena fidei in fraudem legis accommodatae probatio exacta fuit, d. no Ila aereis. a r. 4. Conser Abrah. a 'Vesel ἱn comment. ais noestar
constit. intra ecl. a r. 2.5 4. l lane in casu, quo executori te tamenti in mandatis est datum, ut it, celetae personae clam nominatae certam praestet me
niae quantitatem, ae suspieio est, eam incapaci vel indigno te uram, imponenda videtur executori necessitas iureiurando testandi, de t. si persona, aut in eos mus. se Latiam ha ad esse, L . Somereti δε jων
iure civili is, qui se detulit ndei contra leges ae-eommodata, certam sibi pro praemio portionem re tinuerit, i. unie. Coae de bit qui ιν ae ount, abrogata, L po 1 legatum 5. uir. F. b. t. I. edicto rLy. penuli. f. - uis fiet, vix tamen id moribus hodiernis admiseris secundum Grienevregen ad Z Lunis. adeoque ius antiquum videtur reducturi 6. Maxime vero indignus est, qui testatorem
eidit, aut id elit, ut per negligentiam moreretur, Linignum esto 5. f. , r. I. Luciuν Tu,1 9. f.
rure fiet, L ciam ratio 7. maere ea 4. f. do bonis damnat. , sive legato vel etiam mortis causa dona tione, legatis sere exaequata, aut . mortis causa o
pione, honoratus sit cum kqualis in omnibus his indignitatis ratio appareat. are. V. po t legarum I. β. alia ib. y. s. t. I. sed subeonis tione i8. I. f. A
96쪽
L-. μ31m. contra tM. Ant. Matthaeira δε ιν λωμ. lib. gri rh. 5. cap. 4. mν- uir. S paraemia 6. MAgartim surire. num. 4. 15. Is sie ut id etiam tune obtinere merito eontendat idem Anci Matthanis A. -- έ. cum statuto tactum hereditatis mentio sacta est: praesertim, si consideres, sicilius terata, quam institutiones evanescere ob inimicitias inter testatorem & heredem ac legatarium orientes, L ex pane aa. f. do aaem. Dei iram eri not. Neque hae correcta aut restricta ex iure novissimo per UME. 154. cap. ust. eum in A. Ainoua de bonis damnati propriis agatur, non Vero de iis, scelere quaesiata sunt, arg. α. I. 7. L ff. de bonit Zamnat. ae v tetur quidem, bona publicari ex causa eriminis, non vero prohibeatur in fiscum redigi, quae ut indignis relicta sunt. Adde Hug. Grotham mmmae ad νου B-μυα αδ sib. a. cap. m. num. 4a. Quod si leth liter testatorem vulneraverit, & is aliquamdiu sumserivens, relicta, eum posset, non revocaverit, nihil minus relictis indignus disendus, qui sic vulneravit ;eum non voluntas testatoris, sed lex ipsa, relictorum ademtionem faciat, de indignum pronunci et cindis auctorem, ain. l. n. g. n. st δε adim. MI an se . lega: Ir, t. i 1 iam. II. ff. ad Senature. SAIan. d. t. 7. 4. f. aeo boniν da M., neque desinant scelere quaesita esse, quia testator ea haud r vocavit, arg. d. I. 9. f. δε υro si ci. Nec adversatur, quod inimicitiis eapitalibus non contingit legatorum ademtio, si postea reconciliatio intervenerit , L riotist rea 3. uis. st aiam. MI tWa f. legatis. Non enim ex solo silentio vulnerati praesumi pote treconciliatio ejus; quae tamen in A. h. post inimi ei-tias intervenisse dicitur atque supponitur. Longe minnus movere debet argumentum a donatione, propter ingratitudinem donatarii, peri , pias manus aut structas vitae insidias illatam, haud evaneseente ipso iure, sed per donantem revocanda, I. I. Liat. Coae a repor. Aonar. eum utique firmior sit inter vivos donatis alio, tanquam vuls' irrevocabilis, & protinus, ut Persesa est, plenissimum donatario tribuens dominii dum ex adverso linatum aut institutio ambolatoria habetur, di inhianari potest ad extremum vitae halitum, nee ullum vivo testatore ius legatario vel heredi s est dier quaesitum: ut proinde diversa ratio sit. Minime vero cum sundamento dixeris, O cisum silentio suo videri purgasse sicarium suum,arg. f. ἀνυν Mareων a. ad Senatus. Silan. N que enim purgatus intelliti potest, de quo testator omnino siluit. Ant. Matthaeus a eνimiso. Γb. ritis.
que legibus comprobatam habuerit oecidendi causam, relictis indignus haud debet censeri ι eum poena nullita esse debeat, ubi nulla culpa est ψ pinnae vero Speetes sit relictorum ademtio. Diversum esset, si quis aliqua quidem ratione provoratus, & ἔmpetu doloris iusti actus , eaedem fecisset; tunc enim, quia
extra culpam non est, nee extra pinnam rare debet . uua ratione, si quis observito in omnibus moderamine inculpat e tutelae, testat rem occiderit, ad depellendum a se aut suis illatum mor
nellendis non est. Sed & si maestra adulterum v lem de abiectum, veluti libertum suum, domi suae
deprehensum in adulterio occidat, heres eius esse poterit, quia id lex et nermittit, i. maWito M. V. adus. LI. Eo adultoν. Contra indignus aestimandus erit, si testatorem adulterum non vilem di abjectum, aut non domi suae, sed alibi, in adulterio deprehensum confodiat, vel etiam uxorem suam sie deprehensam eidat s eum lege restuante eaedea illa fiat, & llare disseillimum sit iustum dolorem temperare, puniendus tamen dieatur extra ordinem, solam ordinariam legis Corneliae de sicariis poenam evitaturus, I. ri --isinium M. β. μορμα- 8. iunct. E. I. as T. -let. Inc is adult iis. I. si ab Mirus. io. 6. s. d. xoLισ
matri . I. l. 9. um f. ad let. c n. de Πων. Me aliud direndum, si quis vel iniuria laviora provocatus a testatore, eandem cum caede ipsius extra n cessitatem ultus fuerit , vel a Iiter aggressionem ab eo passus, inculpate tutela moderamen excera rit. Confer knt. Matthaeum paraemia sexta M. g. Iurit . n. 9. pag. I9 f. 19'. ι99. 2-.2o I. dc is crimini-λιν G. 4, ris. 5. cap. 4. n. α8. An autem indignus sit, qui testatorem non Ο eidit, sed tentavit occidere, disputatum vide apud Ant. Matthaeum ae paraemia 6. nώm. Io. An de, qui testatorem verberavit, aut alia pravi a it iniuria latius idem Exequitur ae parrem;a 6. num. 5. oe seqq. που num. 9. - etiam, qui non ipsum testatorem, sed filium aut patrem aut fratrem testatoris e medio sustulit 8 2b eodem discussum ae paraemia 6. num. 8. g. I9a. a 95. dc is criminibur lib. 4'. ιξι. 5. cap. 4. num. 7. sicut di, utrum adhuc indignus maneat, mat- quam eum proximioribus testatoris occisi super ese de transegerit ρ . . paraemia 6. n. II. fe o in me .st.2c 5.
9. Quid iuris sit in iis, quae eoncubinis relicta,
iam ante in tit. do boreae inst. n. 6. in med. a me
expositum. Et de relictis exuli, aut transfugae, aut apud hostes moranti, egi in rit. praecia Io n. 6.lo. Illud commune est universis, qui indigni habentur, quod primo quidem ea sola priventur portione, iisve relictis, ei rea qua contra leges agendo mecarunt, quoties ad certam partem certamve rem relictam factum indignum relationem habet. Ita namque supra iam adnotatum num. 5. eum qu em, qui prine ipale testamentum salsum dixit, etiam indignum
esse iis, mis vel eodicillis vel tasulis pupillaribus ab eo testamento dependentibus data sunt; at ia dicillum unum salsa arguerit, non prohiberi eum illa petere, quae vel testamento vel eodi illis aliis r licta apparent, L post legatum 5. β. 14. A r. Simill-que modo, si unum heredem, quasi per salsum adscriptum, aecusaverit, legatum ei non aufertur a e herede relictum, quem non inquietavit, L Lapisia- nut 5. U. s. s. Et lieet ob testamentum falsum dictum institutionibus aut legatis aut etiam mortis causa rapionibus eo comprehensis indignus sit, non tamen mortis causa donationibus, L post legatum 5. qui monis cauris IT. ω m. b. t. nisi sorte donatio mortis causa testamento facta vel confirmata sum rit ι de quo eam accipienda, L soae sub condisione iri 6. l. f. ae bon. mir. eo ινα rab. Amplius si ex rebus hereditariis quid heres subtraxerit, quartam Falcidiam, quatenus subtraxit, dedueere non potest ea-lue fiseo redit, salvo ei in caeteris non subtractis
97쪽
enus heredItate, non ideo Iegata perdie, sere subtilitas iuris repugnare videatur, L cum quino La. rnfine i eum, qui β. tili. f. s. r. Deni pae, si fidemetam quis aecommodaverit de re singulari vel parte certa hereditatis incapaei restituensi, partes alias aut res, quarum intuitu fraudem legibus sacere noluit, dum major e t Institutionis, quam fraudis momdus, persequi prohibitus nota est, L berer ρυi M. V. h. s. Atque hinc, si sorte a aestatore institutus aesimul legato honoratuς, vel filio impuberi testatoris pupillariter substitutus esset, ac quantum ad partem, sibi ex institutione obventuram, fidem de restitue do in fraudem legis elam interposuisset, ab institutione quidem parteve ea, eirca quam mecavit, d pelli debuit, sia ad legatum aut int 'ram impub ris hereditatem nihilominus ex substitutione potuit aspirare; quasi satis punitus in eo, in quo secit cor
ira leges i. ex facto 43. Iuliur Lovginus 5. ' is
vulg. o pup. 3Mb tu. arg. I. eum, qui I b. b. t. Nec adversatur, quod a Papiniano scriptum fuit, donationem partis bonorum proximi cognati viventis, S donationis ignari, emcere, ut donanti amones hereditarie in totum denegentur, eique velut indigno tota hereditas auferatur, L Mnapi via συν a9. q. tih. I M. V. da donation. I. alnu a. υh. m. b. t. quia ibi indignitas non ex sam, tanquam ad res quasdam singulares relationem habente, sed velut speciem quandam improbatae conventionis de sutura succes Sione cognati continente, oritur, de ob id, sive partem hereditatis sive totam donet, sive absque ulla donatione simpliciter de futura paciscatur hereditate, omni hereditate indignus pronunciatur, quasi reus voti capta ndae mortis, apud
Romanos haud infrequentis. Idemque dicendum de casu, i. ri seψuent i5. β. . . ad Senature. Silan. ubi is, qui non ultra nece destincti tabulas aperuerat, aut hereditatem adiverat, non modo hereditate, sed di legato sibi insuper relicto, privandus dicitur ; quia scilicet in universum eirea defuncti vindictam inoReiose egit, L p tione qtie 2 r. f. δ. t. Plane in eo poenae indignitatis gravat Indignum, quod servitutes & actiones adItione eonfusae haud redintegrentur Per. ablationem a Meo factam, L im digna 8. L se erim a re L eum. quI l8. V. bonis 5.f. h. t. ix. Sed di seeundo sciendum, unumquemque facto suo pex leges improbato semet smum tantum indignum esseere ; sed aliis haudquaquam nocere, ad id, ut
ipsis suae murius partes Velut indignis auferrentur,arg. I. Dis. V. de Senatώμ. Silian. .cia . I. si quir 2.1fatris i. A. ii quit asiquem reua i probib. v I eou. L
etim tabulis IR L sh. A. b. t. eo quod delim mos
tenent auctores, neque quisquam odio alieno praegravandus est . aut alieni criminis Successor constituemdus, Lerimm vel m. st de m in ratione, M pater unii ex filiis occiderit, ipse quidem sua portione privandus est, sed non eo minus fratres germani, qui fratri termano immoli praedelancto una cum patre ex nov. II 8. cap. a. succedere debent, partes suas os tenturi sunt, Ant. Matth. do succersiemisur H m. I ib. 7. Et de crimisib. IV. V. tis. 5. cap. 4. n. 5. Et si is, qui lethaliter vulneraverat eum, eui debebat ab intestato heres esse, ante vulneratum mortuus sit, nihil impedit, quo minus filius ejus occiso heres fiat,
quippe non ex capite nocentis patris, eui hereditas necdum delata erat, sed ex suo, tanquam proximus, ad delatam sibi veniens hereditatem. Ant. Mattharusae disput. I9. de succession. n. II. Conser l . Ioh. a Someren de remissentatione cap. 5. 1eri. r. n. 8. Ashaee si fili familias invito patre accusaverit terramentum salsi, pater nihilominus eo testamento data
petit, L mit legatum 5. g. si sititiis. 5. κ. s. r. Sed de
benigne placuit, ubi tutor pupilli nomine silli aut inofficiosi accusationem movit, minori ipsi id haud imputari, sed ei ignosci d. l. pyri legatum 5. β. Maiis. I. ranωem 23. in sinae . h. t. Uti vise versa, quicquid tutor pupilli nomine, aliique similes, ex quadam sincerunt ossicit necessitate, athim repraesentantes, hoc ipso indigni non emetuntur ex suo capite, E. I. IMI rem 2 a. F. b. r. I. ro. b. I. I. aa. pr. ει . seqq. f. in . restiam. Quin imo, si pater filii, quem in potestate habebat, tae icam fidem . interposuerit, non debere id filio nocere, Gaius auλγr est; quia parendi necessitatem habuit, I. in frauiuem Io. u. tiis. f. s. r. la: Notandum denique, secundum mores hodiernos si Frisiam & Saba iam exeipias indignis ablata seo haud cedere, sed penes heredes, a quibus derelicta, Hamis remanere, ouasi pro non seriptis habita, aut ad substitutos devolvi, ac his defici litibus ad heredes ab intestato: dc si anter vivos donata sint, ad donantem ejusque heredes redire, Gmeneu gen post multos alios adductos, ad νυb . C. s. t. Ant. Matthaeus
. n. sa. Parens p. mem. Paulus vom ad β. μ. t. M ademt. Ierat. n. tiis. Substitutum sane heredibo I gitimis his anteponi oportere, ratio dictit, eo quod prior ae potior ex testamento, quam ab intestato . successio nabetur; mdicium vero defuncti pro se su stitutus habet, quo legitimus destitutus est, Matthaeus
98쪽
De eondit Ionibus et demonstrationibus et causis et modis eorum , quae in testamento scribuntur. sUM MARIA. I. G ac ransmontavi, raptim diti imitar, esse Iiburyam actiam sus . a. An vis ιυν dispotitis, si rei taων in nomise Dυσι αppellativo Ni legarae eis perit e aut in nomise reo io Misaeis vel legataνii y Ouiae, ιι 1
o eo lis explicatur. 5. An ae natu μ legat tim, si tertat, rem aliam δε---raveris, Mnde legatum praestetur, non -xo appareat, vel osse aerit A vei praestarisia non
ct Ouiis juris, σἰ testat' demonsIνet verbis futurire oris rem in futurum acquirendam ex qua legatum praestari uult, aut quam iptam legat, oe non aequi-- ὸ Θ an non risit demonstratio condisionii inorium babeat st . Falso demonirpatio etiam non facis legistum ι dumbrarum dici. ur, quia legatum. - e ri
D apis itis, variisque earum dirisionibus ac eis sectibus, eum satis plene actum fuerit in tit. A eon iston At Arthutionum, ad reliquas hu)us tituli partes , demonstrationes nempe de casus di modos trans.
seriptio seu designatio. Describitur enim. tum rsonatum res vel nomine suo, vel demonstratione. Nomen
nod attinet, illud vel proprium vel appellativum est.
n nomine appestativo tei legatae si testator erraverit, errore tali volunt*s eras vitiatur, quatenus emratum est, veluti, si supellectilis appellatione vestem denotare velit, aut vestis nomine argentum ; eo quod verba valent usu populi, & apuellativa rerum vocabula immutabilia sunt, L ii quir in f G legatis
i. Neque quisquam dixisse videtur, cuius non suo nomine usus est, L Labeo ais T. β. ult. io siue f. ιμα Iegata. . Me tis. δε inpelleri. lexata n. l. Sin in . nomine proprio rei legatae erratum fuerit, diam sorte testator fundum Cometianum pro Semproniano. di xit, nec in corpore erravit, Sempronianus debebitur,
d. l. G fis legatis r. Eodemque modo subsistit lugatum atque institatio, si in heredis aut legatarii
pronomine, nomine, cognomine, vel agnomine, test tor erraverit, si modo de persona eonstet; quia n mina hominum signifieandorum gratia repertae sunt,
qui si alio quolibet modo intelligantur. nihil interest, β. si quidem 19. Art. de uetarit, richius is
stamem ἐν conjugum lib. I. ea . I . n. I. dc vulgo Din
ad d. g. am ni do legatis. plane, si restator in no
mine suo proprio erraverἰt, veluti si , . cum Lucius appellaretur, ita seripserit, ratur Bot;ἰ se et orto, inutinis dispositio est, quia non credendum', quem quam adeo supinum, imo magis stultum inveniri, ut nomen suum proprium ignoret: nisi vel testator ipso
Plotiri heres fuerit, di ita voluisse videatur, ut hor tas Plotii, sibi iam quaesita , Titio aequiratur ,
vel ipse primo Plotium instituerit . atque sic jn e sum, quo Hotius heres non esset, 'istium Plotio su stituisse intelligatur, L υθώ C. δ' ἔ r d. inst. arg. l. σπriario i7. m. ω β. i. f. ad Senorme. Trin.
dixerit, verum indubitabili signo eum demonatavinrit, quod pene nihil a nomine distat, non tamen eo, quod contumeliae causa. solet addi, valet Institvrio, uti di legatum, L quotis 1 9. h. D pus nomen ius debereae inst. arg. l. Du. x. . n. de inj' t. ruria irrit. testam. I. υνrum en 6. f. de reb. croaetir, quin imo, neminem dubitare Paulus ait, recte ita her
99쪽
dem nuneupari posse, Ite in bi hereν esto, cum sit coram, qui ostenditur: atque ita, si uspiam alibi, hic eerte verum est, pulchrum esse, digito monstrari, & dieier, his eri, I. nemo dubitist f. do boreae Art. Sed di si personam honoratam suo quidem n mine proprio designavelit , demonstrationem autem ei talem adiecerit, quae salsa est, non eo minus relicta debentur, veluti si quis T/. D fatrii tui filio Comitii, leget, cum ille fratris quidem filius, at non consul esset, Lbis verbir 48. 9. sit. f. is bereae rarit. l. a monstratio II. littir l. l. nominatim 54 f. s. t. Si tamen circa sanguinis vinculum seu cranationem salsa demonstratio per errorem adiecta sit, rescriptum fuit, neque professionem atque abseverationem nuncupantium filios, qui non sunt, veritati prae 'udicare ; di ob id ea, quae ut filiis relinquuntur, eum non essent tales , non deberi , L neque P Meseis 5. C. de ι ramomu, L si pater a. l. nec apud T. C. de Areae init. I. aufert 56. pν. f. de iure fit ei, i. quotientPp .f. de boreae inst. Nec huic contrarium est quod oecui rit in I. non ideo 5. C. is hereae imi faba δε- monstram Io 55. f l. r. n. nemo diabitat 59. β. l. f.
o boreae. inrt. Etenim multum intereSt, utrum textator errore lapsus, alicui ut patri aut filio aut fratri quid reliquerit, eui nihil suisset relicturus , si eum
patrem aut filium aut fratrem non esse scivasset, an ex adverso certo sciens, stat rem aut cognatum Non esse, fratrem aut cognatum appellaverit, dum
eum fraterna diligebat charitate, aut ut cognatum amabat colebatque. Priori eam nihil debetur, ae de eo agunt aperte satis adductae superius leges; praeeipue ι. 4. & 7. C. de heroae init. at posteriore casu valent relicta, quia testator non errore lapsus est, sed fratris aut cognati voce in sensu improprio per m dum familiaris. & amicitiae testandae gratia, usus est, quo modo & societas jus quoddam fraternitatis in se habere dicitur, I. verum est M. e. p o socis :eoque pertinet P. I. 53. f. s. t. di d. l. v. . I i. Isis Misae inst. Conser Manticam de conje t. Dis. volvvt. Γλ ι. tit. 7. Jacob. Gren observat. 1O. circa me prag. M. O seqq. ae consit. 2.c Nee tantum personis In testamento honoratis, feci di rebus apponi salsa demonstratio potest. Et quamvis regula sit tradita, falsam demonstrationem amatum haud vitiare, tamen trian ita promiscue id amittendum. Uuod, ut evidentius appareat, sciendum est, demonstrationem salsam vel apsi rei Ieratae apponi, vel rei alteri, unde testator rem legatam praestari vult: atque ipsi rei legatae additam demonstrationem ulterius vel talem esse quae supervacua est, di, qua non apposita, res nihilominus apparet, quae
legata est ι vel talem, quae ad designationem rei ita necessaria, ut sine ea, quid legatum sit, intelIisti non possit. Necessaria si fuerit demonstrationis acl- lectio, magis est, ut salsa demonstratione apposita , testatum vitietur; eo quod tune nuspiam apparet resilia, seu corpus ill d, quod falso demonstratum est. Qua ratione, si maritus simpliciter uxori praeleget, quod illa in aeriem dedit, ipsa vero indotata nupserit, vel alius terit Titio, quod Titio debet, nec quicquam debeat, vel v stem Mao is causa. 8aνstam , dc nulla existat uxoris musa parata, nihil legatum intelligi, patet ex . tia ii tir i t 5. Intr. δε sermἐe ι 1. . ro. ω7.'. ii sie legatiam 75. β. I. de oratis I. I. immi Muc=ur ici. P. de auro, a g. mando m. oratis. dies dii si quis centum Ieget, quae is area babet, noque quicquam in area inveniatur, nihil quoque logatum censetur; quia non tam qualitatem, quam potius certum corpus, quod in rerum natura non est,
copior 5r.j. Eo legatir i. Simili modo, si quis Titio leget centum, quae sibi Maevius debet, nee Maevius debeat, peti ni nil potest; quia hoc ipso. quo legatur Titio, quod Maevius debet, nomen Maevii lega
tum videtur, adeoque eo non debente, non est in rerum natura nomen legatum, i. si sic lisinum 75.
. quod si a. '. Eo legistit i. Nec aliud dicendum, si testator Titio tanquam debitori leget liberati nem , cum l'itius nihil deberet; etiamsi quantitas
expressa suerit, veluti si damnet heredem a Ditis non stetere viginti, quae ι Ibi debet; vel Titum his are a debito auremum T riari, citior tibi debet; vel si meat, seres meus centum aureor, quos mihi nius A bH , damnat euo dare, eum Titius debitor non esset; nam & tunc non apparere id , quod legatur, atque demonstratur, late discussum in ris. de Misistis,leg. n. a. Quod si ea rei legatae demonstratio adi Ela sit, sine qua adhuc sciri potest, qua de re testator senserit, Verissimum est, satra demonstratione legatum haud vitiari, velut si Stichum se nam i gώς, cum emtus esset, vel contra; aut velut x Minvio emtum, cum ab alio emtus esset; vel vestem
certam purpuream , quae uxo=ie causa emIU M ata
est, cum vestis illa extaret, sed in usum uxoris ρο- rata non esset, L Amon rWatio I. p . oe β. 1.'. s. r.
manuae lib. 2. cap. 22. n. 5. 6. Idemque est, si testator uxori sundum Cornelianum praeleget, velut Indotem datum, cum non esset in dotem datus vel Diio υνι conium, ouae Titio Aber, neque qui amet debeat; vel furiatim Satrianum in νegio, Ni-na sisum, cum alibi situs esset, ae . re. 1i ra H II. Inrrit. H legatis, I. ii iis loratum 75. g. si mibi t. U M legatir i. f. n. β. ιmirquis Io. m. - ώgaιῶς a. i. . V. i quis 8. m. de doro 'inserina, L qui s . 6. Mn.'. s. t. t. para ut M. β. ρ n. g. in letoris. 5. l. a. 3. 4. 5. C. G Dθὰ -' a Verita letaso cuius ea ratio videtur, quod quicquid demonstrandi gratia additur res iam satis demonstratae, mutra est, ac velut pio non acripto habendum, l. r. I. si ρtiis v. '. do rite γπleg. ae supervacua scriptura imio non nocet, L si remo as. . I. in fine j δε adimenaeuo
5. Quod si salsa demonstratio non ipsi rei legata
adscripta sit, sed rei alteri, ex qua testator. legatum praestare iubet, legatum non vitiat, sive demonstratio designandae rei necessaria sit; sive res, unde I gatum solvendum est. absque demonstratione illanuspiam apparitura esset. Unde, si testator diMrit,e censum, quae Titio legavi quinquaginta Mani. Α rex ineui dato, neque quicquam Titio legaverit; deoque in rerum natura esse non videatur id, quoatestator ita demonstravit, nihilominus recte misi ex causa legati quinquaginta assequetur, perinde ac si vere demonstratum esset, L eum νale D. A. Mit. f. b. t. Idemque obtinet, si res demonstrata. ut in
de Iegat a solvatur, ab initio quidem extiterit, sed
100쪽
vlvo testatore esse des rit. Atque ita, si testatoristimabat, ita scripsisse videbatur, ae L eum rabscripserit, aureor quariingentoν Ea bHae dapi xisto, D. . st . b. . ita ut ij a se initim est ρ ab Iulio a oro auisor 8. Sia nec praetermittendum, ubi nomini proprio toto ου in ca trit ρων sabeo tot numo Ioipersonae rei ve demonstratio adjecta est, incertum aquas habeo t e & post multos demum annos deera-iliquando esse, utrum in nomine proprio, an in de aerit, cum iam omnes summae in alios usus transla- monstratione addita testator erraverit, veluti si se tae essent, responsum fuit, Pamphilae quadringenta de- vos Stichum fullonem de Philonicum pistorem h beri; quin verosimilius est, patremfamilias demon-lbens, Stichum pistorem leget, nec satis ex circum Grare potius heredibus voluisse, unde aureos quadrin- stantiis appareat, utram pistorem an fullonem I agentos sine incommodo rei familiaris eontrahere po ito dederit. Quo tamen casu Iurisconsultus vult, i Sent, quam conditionem fideicommisso injecisse,ispiciendum esse, an nomina servorum dominus -- apiod ab initio pure datum esset, L qti .am tollanismita habuioset: quod si habuisset, eum deberi, qui no-ro M. f ri legatir i. I. par ον intre alo. U. Eo adim. minatus esset: tametsi in artificio erratum esset λ si νει tronis legatit. Sed di, si legato praestando haud autem ignota nomina servorum essent, pistorem l Buinciat res, unde legatum solvendum est, dum sor-lgatum videri, perinde ae si nomen adlectum non te testator alicui annua cibaria dc vestiaria certo- esset, L pen. st. δε reb. dubiis. Quod si est nomen Tum nummorum reliquit, & in posteriore testamentilproprium honorati, di qualitas, seu demonstratio no-Parte cavit, te obligator vel P ob camam Moicommitatimini proprio addita, erronea quidem non sit, sed fundos, illum Θ istam, ue ex reditu eorum alim aipluribus personis communis, dum sorte testator Tuto proscripta pocipiat, ac minores ex fundis hiscete gnato D I amico legatum aut hereditatem reliquit,
Teditus proveniunt ; integrum nihilominus legatumldc plures Πιior cognator vel amicor habet nee in deberi Paulus respondit, neque ex eo, quod postratipso testamento, aut postea declaravit, qui Titius Praedia adjecta fuerint, ut ex reditu eorum letatumiab eo designatus sit ; videndum, utrum illi plures Perciperetur, minuisse testatorem, aut auxisse, quael Pitii pari cmnationis gradu, vel aequa charitate, do reliquerat, videri, I. Lucius Tritur ia. n. G asimons.lsuncto coniuncti suerint, nee ne I nam si aequalis via cibari legatis. plurium coniunmo sanguinis atque dilectici appareat, 6. Si tamen non rem praesentem , sed statu- neutri debetur, quati non jure, sed probatione des ram, aut sibi adhue acquirendam demonstret, Fulciente, I. si sim it Io. f do νεν. dubiit, L in rem rande legatum persolvatur, neque res illa unquam te-l6a . . l. f. de boreae inst. I. sererit palam a r. V. I. Matoris acquisita suerit, nee legatum debebitur, qua-JAE. qui terram. Dc. pora. arg. I. Auo stim Luiξ M.f. si defieiente legati conditione ; eo quod futurae rellis testam. tui. sin pluribus ex Titiis et*natis aut demonstratio conditione magis, quam proprie dictamiamicis unus propiore sanguinis vinculo testatorem demonstrationem facit; dum, auctore Florentino, i icontingat, aut ei charitate aut amicitia arctiore colla ter demonstrationem dc conditionem hoe interest,lpunctus fuerit, illum in dubio, a testatore honor quod demonstratio plerumque factam rem ostendit,ltum, caeterisque praelatum videri praesumendum est; conditio sit turam, L nominatim 54. 6. I. f. b. s. A itum quia iurisconsultus in ael. Io. f. d. reb. dubiitque hoe etiam sundamento ab Hollandiae duris n-lle atum ita demum inutile pronunciat, eum duo Ti
sultis responsum, inutile legatum esse, quod testatoritia aequa notim eburitate comum i ι unde a contra- reliquerat, praestandum ex Donis, sibi ex hereditaretrio recte eo luseris, utile ergo suturum quod datum materna obventuris, eum ipse ante matrem mortuustest, ubi dispar testatosis erga diversos Titios affectio effer, Resp. Iurise. Holl. par. 5. να I. consu. I 6 sprobatur: tum etiam, quia in lit. δε ιθγώ. init. n.
Simili modo, si testator ita ligaverit, Deriem, quaeia dictum fuit, testatorem, qui instituit vicis fratres mea erit sin futuro caem ma M, eonditio magis ad- S eorum adhue superstitum liberos, aut totam 'Iecta Antelligitur, quam demonstratio; di ob id nonignationem suam, in dubio non intelligi omnes s alia peti vestis potest, quam quae mortis tempore amimul ad suam vocasse hereditatem, sed γ ius sume Parebit testatoris esse, I. Sticbtim, seia 6. f do let iuve, secundum ordinem dilectionis de intestatae in ris 1. I. - con trimum id. in meae m. δε υχ-Bleessionis, Gothostedus in notir ad I. 6α β. i. e. ν s. Neque obsistiL sinibit nrrer Si. o. . F. Alboreae institur. Mantica is conjectu . ultim. Munia -Mest, aet. --o m. leg. Lectio namve legis il-lsib. s. rh. 8.lius corrupta videtur, ideoque 'verbis demonsιν- 9. Causa est, quae testatorem movet ad lagandum rionem legatI. o aetamonium, Cui acius reponendumt& imatum antei iti veluti nis, quia abs me minexistimat inminutissem legati Θ iarimentiam, lib. a. nerret a mea bonae goois, comω- aeo lego'. quae si si potero. D. in fias, quod dae suadent verba sequentiaisa sit, legatum non vitiat, licet testator eam salsam .sudem inis, nemis vox argumensum usum satis esse ignoraverit, longo metir Si. Lmtit. d. oratis commodum illae invenire potest. δε--rνMD T. y. ρυώ amem R. let, eum lase s 7. Illud observatione dignum est, salsam demon-dratum 72. . fatiam 6. m. b. t. tum quia etiam a strationem, uti legatum non villat, ita nee legatum inter vivos datum ob eausam praeteritam, qua salsa facem. Unde, cum in facti specie paulo ante addu- est, condiei nequit velut indebitum, L damur 5AMaa, testator, qui Titio nihil legaverat, ravisset, ex de conae a. ina . tum etiam, quia legatum & aina μαι- , quae Titu legavi, quin mutntis hori mortulla rationis adiectione subsistit, adeoque non est Minois dato, ex illa serirum nihil Titium conmut connexio inter rationem Imandi di legatum: tum a posse Papinianus cum tario respondit, idque exinique quia Mara Dranasi legato non , sem
probabili defuncti voluntate, qua non animo legam dum Zipinianum in is. I. 73. So. s. r. hoc est, di, sed diminuenes legatum, quod salso datim exis quia causa vera, quae testatorem movet ad legandum,