Joannis Voet jcti et antecessoris in Academia LugdunoBataua Commentariorum ad Pandectas libri quinquaginta, in quibus, praeter Romani juris principia ac controversias illustriores, jus etiam hodiernum, & praecipuae fori quaestiones excutiuntur

발행: 1828년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ria Lib. XXXV. Tito II.

est in legato, quam In actione de dote, atque it.

per inanus legatarii dos integra ad uxorem reverta- tuti quid quaeso refert 8 eum utique via utraque, tum recta, quae est in I. 57. tum circuitum habente, quae est in I. I. 6. Iai nec minus uxor habeat, nec plus apud hereden remaneat. uuibus consequens est, ut, si fideicommissarius, Falcidiae intuitu privilegiatus, aliam, quam ex testamento actionem non habeat, atque ita alia via consequi nequeat; quod legatario gravato p r halcidiam deduceretur, ipsi legatario propter ndeicommisini tum, ad quem ein

lumentum legati redundat tandem, inihil Faleidie nomine detrahi debeat, prout id in fideicommisso, piae causae per interpositam legatarii personam dato, contingit. Sed & secundo responderi potest, in primis quidem verbis ae t. r. ra. f. de prae. . Ulpianum proponere, quid dulianus quaesiverit, oequid ad quaesita responderit ι cum ait, Marm nelnpedulianus ex II.ὶ quaerit, si das atii legata et e.

dia in legato locum buboret oe dicit, babere ; sed

quod minus est in sideicommisso, mυι ierem dolit exa-itione consecum M am verum tamen abesse, ut in hac

Iuliani ad quaestionem propositam responsione acqui scat, aut potius in ae. s. I a. in niae eumdem haud Obscure riaarguat, tanquam qui non satis recte quaestionem sol verit, adeoque nec recte responderit, dum ipse aliter statum controversiae concipit, ae ex sua mente decisionem facit, subnectens mox post imitatam Iuliani sententiami ego quaero, an comm

ue si dor ipsi mulieri fuisses relegata λ to saera i perinὸe, ac si diceret, non satis recte quaeri, an in ipso dotis legato, ac per consequens etiam infideleommisso dotis, Falcidia detractio locum habeat;

sed magis quaerendum suisse, an ex commodo repraesentationis, quod in dote praelegata continetur, Faleidiae diminutio intercedere possit, adeoque, an com-rnodis repraetentationis in soc legato sic observemuri

seu sie pro rata per Falcidiam minuuntur, arquo ridor Uii muneνi fuisset relegata ρ Et respondendo sibi ad quastionem in melitu resormatam, ait, oe puro baberae id est, puto detractionem Faleidia in hoe dotis praelegato, quantum ad commoda repraesentationis, loeum habere. ib. Quibus autem in casibus FaleHia Ioeum habet, regulariter a singulis legatis pira rata deduci

debet, nee arbitrium heredi datum retinendi in universum rem unam ex rebus hereditariis, quae quartam eonstituit, L Falcidia ratiouem a. c. b. t. praesertim, cum per legem Falcidiam sie ipso Iure legata minuantur, ut S ipsae res legatae inter heredes &riatarios ipso jure communicentur pro rata, L Llatilius 49. iunct. l. in ρυantitate 75. β. ω t. U. b. t. Nee huic contrarium est Scaevolae responsum in Lia ex plu/ibur i6. e. s. t. Quod enim ait, ιν ex plin

-ir Aleidiam plenam μν doli excepeionem rethrino potest, etiam pro bit, quin jam δεω sunt, id de eo casu accipientam est, non quo plusibus, fra uni le-xtario res plures legata, ac ex his quaedam sine ninutione solutae sunt ι ut id etiam colligi potest

ex iis, quae mox in I. subjunguntur, scilicet, et- aum i una res sis legista cujus pars solui sit, expetistiis πιιν plenam Fastidiam retineri. Cum enim Falcidia ipso iure tantum minuat legata singula presea parte, quae heredi ex ea lege salva esse debet. ulterior sane diminutio ex una re nondam soluta.

pro consequenda Falcidia ex reliquis legatis sine d tractiona solutis, fieri haudquaquam potuit ipso μ-

re, sed tantum opposita doli exreptione ex retentio ne. Quo tamen eam si legatarius ex singulis rebus sibi pam solutis quartam pro rata reddere malit, ex reliquis necduni praestitis quartae totius deductionem eati invitus haud compellitur: nisi iratator alicui undum ac viam ad illum iandam legasset, et qua ta vel minus quam quarta in aestimatione viae sit, tunc enim sundus solus praestatur, viae vero legatum intercidit, L νι funatur misi ab. I. IIatititit se uoi 9. β. l. e. b. t. Sed S, si testator testamςnto suo rem certam designaverit, ex qua legati quarta d

ducatur, dum sorte iussit, ex testato unius detrahi , quod ex legato alterius alioquin detrahendum esse

i9. linetrahunt Faleidiam heredes, dc eorum vi cessores, sive universales sint, quales heredum her deS, L quamquam paIer i C. l. t. di fiscus iure publicationis, aut iure patrimonii vacantis, En omni bana heredis succedens, L Marce ut atitem 5. β. tio. ad Senartisconitinum Denta. l. eιiamsi I. c. b.

t. l. boneficio legis D. t. s. s. t. sive partieul res, veluti, quibus heres hereditatem sibi quaesitam vendidit, arg. i. pNert berer Ti. f. s. r. iunct. I.

nera sereditaria talem gravent, eductu inspecto, ae quum vicissim, ut & Falcidiae commoda ad eum .

iis a. l. boreditatem aη. ν. de Gnation. Non tamen deductionem hane facere potest heres fideicommissarius, sive novis & ipsum legatis aut fidei eommissis a defuncto gravatum ponas, sive de legatis, inibus fiduciatius oneratus saerat, quaestio Est, L lex Fais

f. ad Gnatuis. Diso I. nisi fiduciarius Falcidiae bene fieto in gratiam fideicommissarii uvis non sita arg. I. i. . inde Nerartur i9. ad Senaeuic. I. aut invitus, ae larisdictione praetoris compulsus, adi in verit ac restituerit: cum enim tune sine lucro due

damno adeat, atque ita fideicommissarii periculo &damno hereditas sit, iustum fuerit, ut heredis fiduciarii viee dedueat, quae di quatenus is, qui sponte adivisset, fuisset draucturus, d. L facta in 63. L ii

eum tr. f. aa Senatusc. Debel . Si enim fidueiat his deducere non potuerit, etiam fideicommissario IIIa permittenda non est, arg. l. cogi pol is i6. μ -- ciantir 8. U. ad Senatus e. Trebeia. Longe minus I

tatariis Falcidia deducenda beneficium competit, A. I. I x Falcidia 47. 6. i. g. b. t. Nee ad rem iaci

quod legatarius fideicommisso gravatus cautionem exigere possit a fideicommissatio de restituendo, si

plus, quam per legem Falcidiam licuerit, teritum esse dicitur, I. I. 9. sis es usatario i5. A. si ἰpiat, quam ρεμ let. Falcidiam ID. Id enim eo pertinet, ut recuperet, si quid ipsi postea dedueatur ;ad ua uti im lisatum totum aecipiens sine diminutione, cautionem heredi praestare debet de restituendo, si sorte propter emergens, quod antea latuit,

112쪽

M alienum FaleHiae ineἰpiat Ioctu esse, ita iustum.eidiae rationem poni niacuit, ae si ad eum insum

est, ipsi quoque, totum legatum ex fidcicommissospertineret, a quo desecta fieret; ne alioquin . dene- restituenti, caveri per fideicomm Marium de resti-lgata Falcidiae deductione, inutile di infructuosum h tuendo, quatenus ipse V1 cautionis ad reddendumiredi esset a refrendi lus, Lq-δυ ah mis j I kb compelli potvit. Nam dc, si is, em viginti legatari. ci hanc sententiam, quae etiam Proeuli ae dialani sunt, alteri quinque se,tituere rogatus sit, recte a suit, probabiliorem Paulus putavit, reprobata contraria fideleommissario cautionem desideraverit, Cum haudICassii, qui partes coheredum confundendas censuerat aliter integra qumque restituere teneatur, quam sili. r. si coboredis Ic f. b. r. Nec moυet euod'& ipse tota viginti sine deductione de con-lin A. i4. in sinae subiungitur, isd-δου; --

secutus sit, ae retinere possit ἰ di deducta per her it --ιν --arso dicituri commiscendar orso ωνaio

dem quai ta Faleidia, ipse fideicommissario tantumlpisnor in rem talis, legiis Fal Hae. Denim vel aspro rata dedueat, quantum iΡi ex legato detractumidenda particula non . di legendum, commiscon νest; ae proinde, si in proposita tacti spmie non in- non osse, eum id ver a praecedentia aperte suadeant tegra viginti ex causa legati consequatur, Fed solat laetus lib. s. obr v. b5. vel dici potest, Paulum sexdecim, seu legatum quinta parte per Falcidiam di- nominasse ibidem dissentientem Canium, di tandem minutum, ipse quoque non integra quinque, sed sinisubjungere ipsum quoque Antoninum aliquando Inla quatuor, detracta parte quinta. fideicommissario iudicando secutum fuisse hane Cassii sententiam, di

praestare cogendus est, si non evidens contraria e thoe quidem dubitanteri Eisitur et neque ta- statoris voluntas sit non enim ideirco, quod ex maimen propterea dissimulare, Proculi sententiam pri persona legatarius inducere legem Falcidiam non babiliorem esse, etiam a Iuliano comprobatam: prae- possit, prohibendus est imputare fideicommissarioisertim, cum non novum Paulo aut insolitum sit, eum pro portione, quantum ibi detractum est. ι poenalesimemorare aliorum, etiam Prineipum aut Praesectorum nationei 5a. ii Thio 4. bor rit. I. facta in 65. Praetorio judicata, ratione minus vigilia, eaque reda u. si Titur ia f. ais Senature. Trebeli. i. videamuriguere; uti id patet ex L AEmitius Laria ς f. 5. in fine s. si cui prur quam με let. Falciae. ID. minoν. c. amni , L aiatur Goaeanur 9 7. f. aer acquis. atque hine, ut appareat, legatarium ex suo capitel-I omist. boreae. Si vero portio non gravata arereni nil ex fideicommisso, quo gravatur, deduce e, pia-iscat gravate, ex parte gravata quarta non deducitur, cuit, eum a fideleommissario de,iderare posse, ut Diadeoque adjuvantur legatarii per portionem deficien- non sibi legatario, sed recta via sublatoque circui-item, quia ea non est legatis onerata: cic hanc partu, heredi caveat de restituendo eo, quod supra le-item non oneratam heres rapit iure heredis; in quare rem Faleis iam testatum apparuerit, δ. I. videamur 5. tam autem Ualcidiam imputantur, quae quis iure he- in fiso f. ii ctii pitit ere. Usque adeo autem legat iredis habet aut retinet; eodem modo, quo di legatariis fideleommisso gravatis Falcidia legis auxiliumie aduea apud heredem remanentia efficiunt, ut caete- ex suo capite denegatum fuit, ut, si heres ipse noniris legatariis aut minus aut nihil detrahatur, E. I. qua heres, sed qua legatarius inveniatur fiὸei m quod si altemtra 78. H. s. r. misso oneratus, dum forte ei,' ex semisse instituto, at . Hate autem facti speciei hactenus excussae, defundus insuper Cornelianus legatus, eumque Sem- definitioni iuris, similis sere ait ea, qua testator d pronio restituere rogatus est, nullam possit ex sun- minum di servum ejus, vel patrem di ejus filiumfa- do quartam detrahere, quia sundi intuitu legatarius milias heredes scripsit, ae patris aut domini , vel e est, are. I. Ma in M. ιι cum L . f. AEa Son converso filiisamilias aut servi portiones legatis ex- iure. Trebin. Sed Ec, si cui portio hereditatis legatalhausit, si deinceps portio hereditaria, filios aut ser- ait, romtusque fuerit hanc partem restituere, qua ivo relicta, iure dominicae vel patriae potestatis patritam elus haud retinet, quia non quasi heres, sed secundum jus Pandectarum dominove quaeratur. Nam tamquam legatarius partiarius r atus est, L mulier,isi filii aut servi pars, quae domino patrive quodam- quae sta. β. .f. ad Gnatiae. Trebia . modo ex Iegis interpretatione dc auctoritate sileetuo. Quia vero non testatoris tantum, sed dc hin simul etiam ex iudicio, testatoris, coneurrere cum

redis gratia Faleidiam latam supra dictum fuit, L μι-llegis interpretatione, ut dictum tit. Eo ου g. o pumori hostr 7 . f. h. t. etiam in singulis heredibus ra- subtrit. n. 5. in fineὶ adjicitur, exhausta sit, quartam tio eius ponenda est, nee susscit, uni ex pluribus Falcidiam ex persona servi aut filii retinere dominus

quartam totius herestitatis salvam esse, dum duobus aut pater potest, quamvis ex sua portione nihil ex- Institutis, unius portio legatis exhausta, alterius in-4haustum sit, L si pupillus II. g. ema I. in m b. r. tacta mansit, sed necesse est, ut quisque sue partis,sSi vero patris aut domini portio legatis ultra do- ex qua heres est, quartam sibi salvam habeat. LitetJdrantem absumpta sit, Ille tamen ex institutione fi- enim adeunte eo, cuius portio gravata non est, d litis. aut servi tantum retineat, quantum ad Faleidiam - suini iudieium confirmetur in totum, etiamsi alter,isatis est, nihil quartae nomine dedueendum, L mariculus portio legatis exhausta, eandem repudiet, at. tum stium t. Uuod dae Paulus voluit in Z. Lque ita favori testatoris, eui consultum voluit rex si pupillar 2 i. d. si ego i. f. s. t. si modo distincti Falcidia, abunde satisfactum sit ; non tamen ideo nes, in nonnullis editionibus confusae, sic ponantur, horedis quoque . ut proinde singulis ratione partis si Vo ου 4 μ ιι meus bere Ar initiisti rimur ex ἀ- suae detractio ex legatis permittenda suerit, 6. I.itieriit parridum, nec a tervo emout a Ganrr bis, Inst. l. t. Qui ut si linc casu eoheres unus denciat,Jquibur a me legatum ere, conrνa Fauidiam prederit, eiusque Porim accr cat alteri, si e ut is ex asse he-4quod ex poritono servi ad me povenit frema Fatri iam

res nat, videndum, utrum pars gravata accrescat non' us ρονι ionis.

gravat C, an contra non gramia gravatae. Si enim aa. Quod si quis pupillo ecteres & simul substitutus gravata accrescat non gravatae, perinde in ea Fal- sit, interest, utrum pupilli, an eo revia Funaeque ex ad Inuae. Tom. U. ab

113쪽

ii 4 Lib. XXX.

substitut i portio legatis supra dodrantem onerata su rit. Si pupilli ipsius pars exhausta sit, resert iterum, an substitutus ex vulgari an ex pupillari substitutione ad partem pupilli veniat. Si enim pupillira patri heres suerit, di ita substitutus ex vi pupillaris substitutionis heres existat, ex legatis a mitione pinnillari relictis, perinde Falcidiain deducere potest, ae ipse pupillus id potuissct, si vixisset; cum ut queis immiscendo sese paternae hereditati, hoc quartae deducende ius sibi quaesivelit, quaesitumque deinceps ad substitutum transmittat ἱ qui jam non suo Mapupilli defuncti nomine obligatus, etiam non ampli ra legata, quam quibus pupillus obligatus erat, praestare debet, L m Mioue ii, β. I. qui DFum 1

liam Uium Lin sine 1. b. t. di quidem tanduam aes aliquod alienum pupilli defuncti, L in ratione i I. g. quia vu4to 5. g. b. t. Sud ci pupillus patri heres non extiterit, sorte vivo etiamnum patre fato sanctus, & ita substitutus non ex pupulari sed vulgari substitutione portionem impuberi relictam accipiat, integra legata solvere tenetur , ita confusis duobus semissibus, quasi ipse solus ab initio ex asse institutus & sic legatis gravatus esset, A. L . d. ob. I. Nec in. cout rariunt iacit, quod supra dictum, quar: aut halcidiam deduci pos e, quando portio αγ- heredi gravata accrescit non gravatae, A. L 7 1. P. b. i. duod enim in casu ae i. 78. lion gravatus ex iure accrescendi ad partem exhaustam veniens quartae drductionem habet, elus illa ratio est, quod ex judicio testatoris tantum pro Semisae heres sit, alterunὶque semissem magis ex legis dispositione, etiam invito di prohibente testatore, capiat , di ideo lex, ius accrescendi dans, etiam voluerit, ei cui ius illud dabat, aliquod cum eo iure dato beneficium accedere. Cum ex adverso in casu δ. l. b7. β. 4. coheres sinaulque substitutus, ac ex vulgari substitutione Sueeedens, ex .pso testatoris iudicio ipsi. testatori substituenti ex asse heres fiat, ac proinde iustum videatur, ut, quem

testator sibi voluit ex asse heredem oge. is quoque tanquan unicus heres consideretur, unaque quarta contentus sit. Quomodo id etiam in eo servetur. qui una cum alio extraneo heres institutus, di simul e heredi vulgariter substitutus ebi, si partem unam hereditatis iure institutionis, alteram substitutionis vulgaris titulo ob desectum coheredis , adeptus fuerit, L. qui staridum solum 67. quod

di hie ex voluntate testatoris ipsi testatori substituenti ex asse heres est, nec resert quantum ad rescidiam, an semel ex asse an Saepius eX partibus. simul assem saetentibus heres scriptus sit, L io νai ne

ii. 6. pen. in se. 1. b. t. Quod si ex adverso non papilli , sed ip,ias substituti portio legatis absumpta vel ultra dodrantem fravata appareat, de is Postea impii ri exis itutione pupillari heres fiat, ita

Fale li .e ratio ineunda est, ut ex duabus partibus, propria nempe ac pupillari, quartam unam salvam habeat : licet enim hoc in easu pro semisse non pa

tri pupilli, terata relinquenti, sed ipsi pupillo heres

fiat, tamen eirea legem Falcidiam perinde rationem haberi placuit, ac si non pupillo ex substitutione pupillari, sed patri ex substitutione vulgari heres esset. d. l . qui fraudum totam 37. d. vlt. e. b. t. yee aliud dicendum, si portio utraque tum impuberis filii . tum coheredis simulque substituti ultra dodrantem gravata sit, de substitutus ex vulFari substitutione ad totam veniat hereditatem: substituto enim

ad partem utramque hereditatis a substItuente rei ἰαctae vocato, ac succedente, ita legata omnia confunduntur, quasi unus tantum institutus S oneratus e

Set, arg. I. in ratione II. V. quod vulgo 5. 2 . pen. I. in dupite bur 79. af b. t. ao. Sed dc si pater filium Impuberem de extraneum

heredem scripserit, eundemque extraneum iugatis gravaverit , di deinde filio impuberi nullis legatis on rato substituerit, a subtilituto vero in tabulis secundis, substitutionem continentibus alia rursus legata dari jusserit ; tam ea, quae in Pr is, quam ea. quM in secundis tabulis relicta sunt, in unu n contribuuntur, tanquam si ea, quae a filii herede reliquit i Stator , a suo herede sub alia conditione legasset; seu, quia in hae parte juris legata, quae tabulis secundis relinquuntur, quasi primis sub conditione licta intelligunmr. Et eo sensu id, quod vulgo dicitur, in rabu. ii patris siti unam Gordy.rm re Pari, veritatem invenit, I. I. .ime dum a. I in Pa tione I l. . quoae Du .go P. ω pen. I. is, cui a I. L. in duplicibuς 79. I. M. H b. t. l. i. β. I. f. st cui plus quam per L G e. Denique si pater duos filios impuberes instituens, utrique eorum legatis gravato eundem su Stitis rit, ac Substitutus utrique intra pubertatem myrienti heres extiterit, in alterius hereditate i alei lia non utitur, si de bonis alterius impuberis quartam partem hereditatis paternae, quae ad filios pervenit, retineat, L pateν si iam l4. . duobus a. f. b. r. Secus, si non utrique, sed novissimo morienti substitutus a patre datus sit; tunc enim portio primi intestati morientis in ratione Falcidiae non confunditur cum posteriore ultimi superstitis, eui subStitutus ex su stitutione heres factus est ἱ sed quartam tantum portionis , quam impubes accepit , qui substitutum habuit , adeoque non nisi sesqiuunciam hereditatis paternae, Falcidiae nomine, substitutus sibi servat, ae L

as. Quid autem luris sit, si pater filium impub rem sibi heredem seripsetit, de ab eo lcgata dodrantem haud superantia reliquerit, velini ducenta, cum haberet in bonis quadringenta eique duos pupillaria

ter e uestituerit, ae alterutrum substitutorum ultra

dodrantem suae portionis legatis oneraverit, verbi gratia ducentis aureis, quae sola erant in semisse bonorum substituentis) alterum ita legatis gravaverit, ut ei pars quarta suae portionis adhue intacta remania serit , ut si centum ab eo Iegaveritὶ & an tune substitutus plus iusto Oneratus m,sit ex suo capite Falcidiam deducere, perinde ae si non pupillo, sed patri substituenta , subducta pupilli persona , heres esset y Amplius an non alter quoque, qui ex Suo capite supra modum gravatus non est, si legata qui a ipse Oneratus est, conjuncta cum parte dimidia legatorum , quibus pupillus gravatus fuerat, plus quam dodrantem dimidiatae hereditatis paternae ab umant . ex licat L in νatione ra. 6. si fio 6. I. si is qui M. f. b. t. dc per plures dubitandi atque decidendi rationes Glossa ad d. g. 6. Donellus comment. γυ . c uisit lib. 8. east. 25. post. med. 25. Imputantur in quartam Faleidiam ea, quae ho- res habet jure hereditario, L quea amem aic tur 74.

I. in quartam 9 i. f. s. l. adeoque primo quidem retentionet 'mnit rem a Wit. id est, ea quae vel ab initio inutiliter alleui relicta; via , cum ab initio inutiliter data ement, postea deficientia , apud heredem

114쪽

Ad legem Vuleidiam. II 5

reriranserunt , eo quod interesse non videtur, utrum transverit, ne solidum solveret. ae ob eam decisi ab initio legatum non sit, an quod legatum est, abinem factum sit, ut aliquid retineret, nihil tamen le-

herede non recesserit, L in ratisne II. p . l. - eulgatariis praestat ; quia eam pecuniam non ex heredi- dubium M. i. 5l. I. 5a. g. i. t. id au:em 76. I. I. latet sed ex decisione habet. I. 31 seres 5. rede quod si 73. s. t. iunct. LDnie. C. do cadiae. Iolrenae. I. V. l. r. Ide inque dicendum, si heres eam heredi isae ipsi heredi a semetipso legata sunt, eum inutili-itatem, quae solvendo non erat, alteri vendiderit ; eo ter alicui a semetipso legetur, unde de talia dicuntur non quod pretium tale magis vae stultitia enatoris , quam nise contributionem, eum lex Faleidia intervenit, idlex bonis desupcti habere videtur; E. I. 5. Aν. est, legatis caeteris non adnumeralitur, ut inde lega- Ouantitas autem patrimonii, ad quam ratio eorum cumulus maior esset, majorisque quantitatis de- halcidiae redigitur, inortis tempore spectitur; sic ut tractio ex legatis fieret, Lin νmio, log ι pon. flaugmentum di decrementum postea contingens lu-h. r. junct. I. iega um m. bereae i. do I gailr I. cro di damno heredis sit, quant:tor 2. inuit. b. t.

Adhaee fructus, qui tempore mortis testatoris matu-sI. in quantitato 75. n. b. t. nisi ex iure novissimori, post mortem eius percepti sunt, L in Fala dia 9. heres cum inventario adeat hereditatem, secundum ι. t. uti di fructus ex letatis, sub conditione vel ea, quae dixi in 1. δε jure iurida νanri n. a 2. Ut ta- die certo relictis, pendente die vel eonditione rem men deducendum prius sit aes alienum defiuncti, subdam, aut qui percipi potuerint, nee non interusu-lquodi dos praelegata & debitum legatum continetur,rium medii temporis, si quantitas ita legata sit, L quatenus vere dos data, ac vere a desuncto debitum Fricidia 4b. I. c. ca legem iri. I. in quantitaero 73. β. Luit) Sicut est mneris impen , β. ti t. in I. b. t. qua in diem 4.st. s. t. Non fructus alii aut usura; nec tenus ille secundum personae Conditinne' ex necer legata, quae heredi ae coli eredi testator reliquit, L sitate facta sunt, sive in ipsum sunus, sive in m quoa aurem 7 in quartam 9 i. o s. r. nec praese-ldiea monumenti necessarii speciem erogatum sit ψg ta, nisi pro ea parte, qua is, cui praelegatum, h. non vero id omne, quod supra modum , utcunque

res est ι cum eatenus non legati titulo sed jure he-iseeundum voluntatem testatoris, in funus aut Orna- reditaris praelegata apud eum remaneant, I. Titiis te in enta monumenti consumtum Q, l. l. si Dis. l. 2.

stamento M. AE. h. r. I. statim quem aέ. C. familiae circ. Plane, si coheredes legatis sibi invicem inaequali quantitate praestandis gravati sint, Et ob id quidam ultra dodrantem onerati, halcidiam cohere

dibus detrahere voluerint, legata quoque, a cohere , ,

dibus aecepta, Falcidiae hactenus imputari placuit, Liris causa non esse, J. 6n it tumius 57. Cl. V. de ιν-- aa. I. Aioo Asia M. b. t. Idemque di-iroiigios. ει ιυmr. sun. Pretia uoque servorum ma-cendum , si ideo legatum heredi a testatore datuminumissorum, aut supplicio assectorum aut in pra sit, ut integra legata heres praestet, 1 1ed ιi Moo 74. mium liberatorum, ae quicquid inventarii conficien- f. s. r. Nam Sc donata hiscedi a vivo testatore, aulidi, aut testamenti insinuandi, aut venditionum exio dote data, haud imputatur in Falcidiam, nisi insplicandarum gratia impenditur, deduci oportere, in

id dWa, ut integra legata heres solvat, L cum ρω ae aperto est ex P. β. ωθ. inut. s. r. I. in ratione Il. β. 56. uir. m. h. t. arg. l. μι .ihiam ii. m. s. h. t. ri tinnut 4. I. aeris alieni I9.θ. h. t. I. quamita/ p uuod si qaae eonditionis implenda causa heres ea- ινimonii Ia. U. s. r. I. ult..in eo utarione 9, Coae A

mat a coheredibi ,, vel legatariis , vel statvliberis,ljupo E ii μ. Adde r. δε jω o delibeνandi n. 23. Necdum vinator, qui Iam Titium instituerat, Maevium aliud dicendum de legatis ad pias causas, in quibus Titio coher m adiungit, si Titio qtiinquaginta ae JUalcidiam cessare, supra det nstratum est: non inurrit, aut Mavio sundum vel f eum servus esset)li- nim existimandum, illud privilegium piae causae c.

bertatem legat, sub eadem conditione Eanri quin- teros lNatarios ita gravaturum e- , ut tanto a Uunima saereri di, quinquaginta illa, extra heredit splius eis detrahaturs ad ue patrimonii e Sus qua tem hab . tur, ct ii 'quartam I alcidiam haud impiitam nihilominus ex eaeteris legatis heres sibi salvam tantur, L iu ratis, Iogit So. tam Mi 7. I. Fati scietat ἱ sed magis id, q- piae causae relictum, eo di. --μπρυ 4s. autem 76. μ. I. quartam l loeo habendum est, ac si nunquam 1n bonis deian-9 i. in in fria ρ. b. t. nisi illa, quae conditionis suisset, exemplo servorum testamento manumi in implenda causa heredi danda erant, jam ante ex o- sorum. Νam si testator ex novissimi iuris auctorita-buistione naturali desuntio fuerint-debita, Li, te rem prohibuerit alienari extra familiam, ae ob id pH a1. f. h. t. iunct. I. i I. 1ae, naιina 17. cesset In ea haleidiae detractio, vel si quorundar n. b. r. aut statu liber implendae conditionis eminitantum legarorum intuitu halcidlam quartam de hae solvat nummos destincti peculiares: quippe quos prolvetuerit , haec omnia sic relicta haud aliter eona ea parte, qua is, cuirsolvitur, heres est, in quartamideranda sunt, quam si nunquam desuncti patrinx

putari piacuit, cum pro ea partu non mortis caminio fuissent coniuncta, adeoque tanto minus moritasa eos capere, sed heriaitario iure habere intelliga- tempore in bonis repertum esset, cuius quarta h tur, L n. Gaia .a eroeni, i 4. L id autem redi redat, L si mri mission m II. I. ri mesar 92. LNeutiquam vcro in quartam ei imputanda, quae periisti. U. s. r. L ii σκω 37. 9. uis. I. i'. L ia moccasionem hereditatis, sed ex aecidenti, heres e--lis tetram. mnit. Quod di aperte evmeit PauIι locus secutus est, veluti, si quae ei soluta sit tanquam δε- rere r. rent. lib. 4. r. I. p. N dum ibi dennit, mamsuncto dubita, cum vere essent indebita, arp. lnt itam Falaidiam deis Io ine a no, Deo umquo ae me, nitor M obitatis I. roist quini 7. U. - - 'I m habere. Et certe, nasi ita Matuatur, nova n-

vel Oct. νonis. Sed &, si qui inruendo non est thil inductum esset .m eo, quoia Dalcidiae detraesio lega erit, & heres cum ereditoribus: deciderit seu per te torem prohiberi possit , cum olun ut cave-

ν. o. r. eoque pertinet, quoa a Componio traditum,

monumentum sepuletiri id esse, secundum Hadriani reseriptum, quod causa muniendi eius loci factum est; ideoque si amplum quid aedilreari testator ius-

115쪽

U6 Lib. XXXI

re testator potuerit, ut integrum uni aut quibusdam legatum praestetur, di, quando amplius, quam Perlegem Ualeidiam licet, legatum apparuerit, id ex alterius legatarii legatis deducatur, L qiai qmris ingemam. quare A. b. t. Adde diregrinum ae etcomm.

27. Deductis hisce dedueendis, reliq- res omnes

hereditaliae, quae inveniuntur, ad constituendum bonorum cumulum ,& definiendam quarta quantitatem, considerandae atque eonjungendae sunt. Cumque

de quibusdam id dabium sit, eas recenseri ac di cuti necesse est. Ad augendum et go defuncti patrimonium non modo actiones defuncto in extraneum, sed de in ipsum heredem competentes proficiunt, sicut e eontrario heredi in defunctum natae patrim nium minuunt, neque quantum ad legem hale idiam attinet, aditione confunduntur aut extinguuntur , Li. ζ. si debitoν i . h. t. Nec t.ntum rei persecutoria, sςd de poenales hereditariae, si naodo tales sint, quae ad heredes tranaeunt : si enim morte actoris evanescant, qualis est actio iniuriarum di aliae similes, aut populares sint, quae non competum ii redibus, qua talibus , eomputari nequeunt in bonis deiuneri; sicut nec bona defuncti minuerent , ubi ille enalibus aut popularibus actionibus conveniri potuit , nisi quatenus heredes inde obligati manent, dum vel Iis cum defuncto contestata suerat, vel ex dolo ejusta aliquid ad . heredes pervenerat, L pae Ieractis ot Sa. d. b. r. iunct. β. i. Iustis. δε μεροι. ore o . aEI. I. si vera 5. g. baee autem 5. U. δε his qui Q α μι Mise. Non refert, utrum hae actionestum rei persecutoriae tum pinnales sint Perpetuae, an temporales ι cum sit, quod suae negligentiae heres acceptum serat, si non ante finem temporis actionem in iudicium deduxerit, ae l. perna.er 52. honoνa lael. f. b. t. nec utrum pinna, quae peti potest, legalis an conventionalis sit: qua ratione, si desunctus evictionis nomane actionem ex stipulatu in duplum habuerit, aut pati debuerit, dum rem alienam emerat aut vendiderat, non simplum, Sed duplum, augmento aut diminutioni imputandum est, L eum omio 4's. F. s. t. nisi heres ipse emtor aut venditor fuerit:

tunc enim non duplum sed simplum computari, b nignius visum suit ι idque pro ea parte, qua heres est ι cum quantum ad partes coheredum haud repraesentet defunctum, sed magis extranei loco habeatur a. l. 4'. F. s. r. arg. I. --Bo he editatis a. u. ri Tititii i5. in sine s. do δον d. v I My. νεώ. ubi em

phatice dicituri mirio bomino rem non duplum in is

Titio 3 Dan. ita haec ita, si non heres, qui a desuncto emerat, dupli stipulatione interposita, rem eandem rursus alieri vendiderit, & evictionis nomine duplum promiserit, aut vice versa defuncto rem vendiderit, eum ipse priris eam ab aliis cum dupIae stipulatione comparasset: tunc enim, uti vere duplum evictionis nomine ab extraneo venditore consequi potest, aut e converso emtori extraneo ad dupli prinstationem es aciter devinctus est, ita non duplum sed simplum eo utari, iniquum magis quam beni

Denique non interest, utrum actiones destincto eo- petentes ob inopiam debitoris inanes sint, an e m-cem exactionem habeant: nam ex ipsa naturalis bligatio desuesti, eo etens, patrimonio ejus accen-

pendente creditor mortuus est, & spem obligationis ad heredes transmisit, L I. Id, quod l7. l. σι ρυ- illus a I. I. Nosenn ut 22. 6. pen. I. cum quo is 56. . a. quis I. H. b. t. licet hae' non veniant eodem modo, uti id in sequentibus circa faciendam rerum aestimationem de hisce aliisque similibus observabitur n. M. Servi quoque, qui tempore mortis apud

hostes erant, post mortem testatoris reversi, uti de

aliae po,tliminii iure recuperatae, quod ad Ualeidiam pertinet, locupletiorem faciunt hereditatem, L remi ut 4m n b. t. sicut di fructus, qui tempore mortis in hereditario sundo pendentes, ab herede postea percepti Sunt, aut percipi potuerunt, quia pars fundi fuerunt, sandumque secerunt pretiosiorem, L in μι- eidia 9. st . b. t. juiict. t. νυ tur penae mos 44.-- μ ininae e. Ad haec res a defuncto pignori datae, aut in diem addicta, vel sub lege cominissoria venditae, quotiens addictio in diem di lex commissoria non puram, sedeonditionalem secit venditionem, I. tar recisse 5 s. ωθ. θ. h. r. iunct. I. quotiens a. di seqq. f. do in diem ad ictisno. Vide t. Eo lego committoria n. I. in M. quin de augmentum peculii inter mortem & aditi nem hereditatis contingens, quoties is . qui actione de peculio convenire poterat, creditori neres extitit, L rt credito M.f b. t. de quo liret aliter definiverit Papinianus in I. eo tempor 6. ii crediso I. δε ρ etilio, atque adeo dissensus fuerit inter iurisconsultos, indeque hac de re etiam dubitasse uideatur Marcellus in I. eum quo d. 56. pr. st . b. t. tandem tamen in

. t. eius lem legis concludit, etiam trulit inermentum pleniorem incere hereditatem. Non eo respiari, quasi ipsum peculii augmentum hereditati in totum imωtaretur: snam peculium in proposita legibus saeti specie non erat in dominio defuncti έ sed in dominio patris per creditorem defunctum instituti xxed quod actio de peculio, quae defuncto competebat, dc ita in bonis eius erat , aum post mortem pecu lio , ipsa quoque Pinguior esset agenti, eo vero d minuto xterilior ῆ adeoque questio s ut apertius ponatur haec est, an, quia actio de peculio detruncto quesita contra patrem debitoris filii similias, heredem institutum, erat in bonis defuncti, computanda fuerit patrimonio defuncti, ea quantitate, quae Pereum obtineri potuisset mortis tempore, an potius ea, quam propter auctum diminutumve peculium, mai rem minorem , quam mortis tempore, actor suissee obtenturus. In hac vero quaestione defietenda non omnibus duriseonsultis eamdem sedisse sententiam .

Mareellus indigitat in A. i. eum q- 56. pν. f. b. t.

dum ait, Nero ρκ' adeoque non omnes, putare, quo

tunc M poculis fueris, cum adiret- , oditas , ins cienaeum σι te. Et quidem 'inter eos, qui id simpli citer putarunt, adeoque asseruerunt, aditae Minditatistemur Uincta uis erre, sine ulla distinctionis adhibitione, utrum peculium inter tempus mortis de aditionis creverit, an diminutum sit, Julianus ibit, cujus sententia exhi tur in a. l. ti croάλον b. t. Contra vero iis, utcunque prioribus, quibus placuerat , spectandum esse mortis temur, nulla itidem inter peculium inter mortis de aditionis tempora aes iam aut diminutum distinctione, Meessu quoque. Pa inianus, motus eo, quia moriit tomus in Falciri

m δε pecudio. erum prior illa plerummaue se

116쪽

tentia, Meundum quam simplieitet ad7tlante re ut spectandum erat, Marcello suspecta fuit, dum post eam propositam aperte prontetur, de ea re Abhare, idque eandem ob rationem, qua dc Papinianus , ac probabiliter ante eum alii quoque, diversam opitu

nem secutus saerat, puta ἰ quomam m. Nir temput inrat o elee Falc Io Monsta 'lacuis obsoμνar , ut habet d. I. M. in m. t. Sed eum nee secunda Papiniani eidem per omnia comprobanda videretur, me diam quodammodo viam optima ratione ingressus , distinguendum censuit, utrum perulium inter mor tem di aditionem auctum, an vero diminutum esset,

adeoque, an dc actio de perulio ob auctum peculium

pinguior esset aditionis, quam mortis temflore , an vero minus pinguis seu magis inanis ob illud interim diminutum. Si enim diminutum apparet, existi mavit actionem de peculio imputandam eme Patrimonio defuncti creditoris ea quantitate, quae mortis tempora ex peculio haberi potuisset ι eodem nempe modo, quo et actiones reliqua hereditariae, quibus tempore mortis solidum a debitore, qui solvendo erat, obtineri potuisset, integra suantitate computanda sunt in trimonio desumit, airet inter tempus mortis di aditionis inopia debitori superveniens in ca sa fuerit, ut aditionis tempore parum aut nihil h res coimui potuisset. Sin ex adverso, aucto peculio, etiam ob id aditionis tempore plus actione depeculio obtineri posset, aditae hereditatis tempus in- spiei oportere censuit ι eadem iterum ratione , qua , si debitor defuncti solvendo non suerit tempore mor tis ereditoris, sed postea ad meliorem sortunam revertatur . in ratione legis Falcidiae ponenda, imputandum heredi est, quanto plus inde ob avstim debitoris natrimonium consequi patest, secundum ante

dicta. Et his sere absolvi puto Mareelli circa quaestionem de peculio ratiocinium, cuius etiam sunda mentum in eo consistit, quod pinguedo major actionis , quae aditionis tempore sul t, sit ex causanrurtem creditoris antecedente. Licet en hia ob in piam debitoris, aut peculii tenuitatem, mortis te pore non solidum obtineri potuerit, non tamen ideo

minus solidum ipso jure debitum erat, di ab eo, qui vendo non erat, di ab eo, qui peculium posside bat utcunque in eo, qui de peculio tenetur, placuit,1uum non tam pure debere quam potius conditiona

sis debitoris Ioeo esse, si Millaet inreperit aliquid ines' I. ii quir reum 5. V. Mem Iulianus a. in M. F. is liberat. legatis in adeoque quicquid am

plius aditionis tempore per actionem de peculio obauraum peculium haberi potuit, id tanquam iam tum mortis tempore deiatum, patrimonio defuncti in ponenda. legis Faleidiae ratione accensendum erat. Plu ra insuper alia sunt, quae in quartam Falaidiam heredibus amputari supra monitum n. 25.

U. Nd ne in constituenda patrimonii quantitate fraus fiat, neve in potestate heredis sit proserre, quae velit, primo quidem linentia legatariis conce- enda inspiciendi deseribendique ea, ex quibus quan titas Mnorum ecilligi ae doceri potest, quoties tu

stam vado causam subesse deprelaenderit, i. Def.ώθ. st. b. t. arg. I. ult. F. I contia io. Coae do iureae liber. Deinceps rerum singularum, quas heredita rias esse. constiterit, aestimatio stetenda, arbitrio etiam in id adhibito, ae per praetorem Melaommissarium constituendo, si . de iusto rerum pretio inter

heredes di legatarios haud conrentat, L adue Gue 2. . . do usupis o fuctibur letat. sive Omnes, sive quidam, sive unus tantum, cui modicum debetur fideicommissum, arbitrum desiderent a st quia computatio ab arbitro, per unum aut quosdam petito, facta praeiudicare non debet caeteris, qui ad arbitrium missi non sunt, ideo solet ab hereae reliquis de nune iari fidei eommi sarita, ut veniant ad eundem arbitrum, ibique causam suam agant λ plerumque di ereditori- bus, ut de aere alieno probent l. I. V. ciam dicisυμ

, te dic.

29. 2Estimandae vero res singule ex eommuni h minum opinione, tanto pretio, quanti vulgo dc Ex rei veritate valent, L in Falatia 4 a. b. t. quod de praesens pretium appellatur in I. in leto Fauidia

6a. β. t. δ h. t. non ad distinctionem pretii praeteriti temporis, uti quidem eo sensu pretium praesens accipitur in L non intellisisti 9. aerei fatνor 5. f. δε juro feF, dum constet mortis tempus spectandum esse, dc inerementum ae decrementum luis ero de damno heredis cedere, j. qMantitar a. siti. s. t. I. in ρυantitate To. p . V. b. t. Sed potius p reret appellatur, quia pretium, quanti res vulgo valet ipsi rei eo ree, dc quasi praesens est. sic ut dominus rem habeas etiam pretium illud habere intelligatur, arg. . si νον aliena 6. iu sine Grais. a feta ir, dum publica eam potest auctione divendere pretiumque nancisei re tanti valente, quanti publice vendi potest. His consequens est, neque insolitum de quasi momentaneum pretium ea, quae raro accidit, caritate spretandum re, dum non tantires vulgo est, L metia re um 6 I. V. ult. b. t. neque ex arbitrio testatoris siciam rerum sereditariarum aesti inationem attendi debere. ut inde quarta Falcidia minueretur, aut auferretur, L qω' sanie II. . ωθ. f. b. t. I. si funaum rub. 8 l. p. ri libentie 4. de se mit r. neque id, quod ex venditione rerum per herecsim facta, redactum est, ubi is male ac printio viliori, aut ex adverso pretio immodico ex emtoris stultitia rem hereditariam divendidit, i. 3i M- νον s. f. b. t. Neque quanti res ex peculiari valet assectione, qua quis sorte ductus, longe supra verum pretium rem heredoriam emturus esset, si res talis apud heredem mansura sit, sive ad legatarium transitum, L in ore nisi ia 68. corpora I. l. G. ν h. t. arp. si 1 Dum meum 53. e. ad let. Aquil quemadmMum ex adverso, si heres legatario rem l

gatam praestare nolit, di ob id ex iureiurando in I

tem ultra verum rei pretium damnatus sit, ratio legis I alcidiae non ejus suntinae, in quam legatariu piravit, habere debet, sed eius, quanti vere id fuit. quod petitum est; quia id, quod menae causa acer .it, in legem balcidiam non incidit, Leum paterno. i. 1 .. t. Cur autem Me pretium assectionis Io

. Sunt tamen nonnuIIae res, quae quantum ad Ualeidiam aestimatione per peritos facienda non indigent, dum ab ipsa lege in suo genere aestimatae sunt, uti id in servis Iustiniano placuit, Lust. γ. C. Communia δε legatis. Sunt de quae ex opposito propter

incertkudinem certam non recipiunt aestimationem,

qualis incertitudo est vel ex impit debitoris, vel ex incerto tibiti exeditive conditionalis hereditarii m

117쪽

i8 Lib. XXXV. Tit. II.

ventu , vel ex eventu ineerto solutionis, ad quam compelli clebitor inritus haud poterat. Si incertitudo sit ex inopia debitoris, primo quidem conlpurandum, quod exigi ab eo potuit, i. pinio νθ tim 63.

da est, ut id demum in heredit δte computetur, quanti nomen distrahi notest, pro majore melioris fortune spe debitori affulgente, i. cymereb. 1:ων M. HS s. t. Et si residuum distractu in non fuerit, proderit legatariis, ubi postea ampliores caeperint esse debitoris saeuitates, I. cum ae 56. 9. a. suis i. st . b. t. Si tamen vel heres ipse desuncto debuerit, vel debitori extraneo per testatorem liberatio legata sit: utroque in casu totum debitum computandum est ἐcum de heres & leratarius ipse sibi solvendo videatur, & quo ad se attinet, dives sit, L Neiennitis 22.

8. l. pen. P . f. s. t. Quod si incerritii do sit ob conditionem obligationis ex stipulatu aliove contractu, ex quo alius defuncto, vel ipse alteri duvinctus vit; placuit, vel tantum stipulatoris bonis accedere, di promissoris decedere, qliat. ti ea spes obligationis vendi potest; vel cautionibus tem explicari, do duorum alterum fieri; ut aut ita ratio habeatur. tanquam pure debratur, aut ita, tanquam nihil debeatur; deinde heredes & Iegatarii inter se caveant, ut existente conditione aut heres reddat, quanto minus solverit, aut legatarii restituant, quanto plus consecuti sunt, . m quantiIate 7o. β. i. 1. δ. t. Nec aliud statuendum in eo, quod sub incerto die debitum i eo quod dies ineertus conditionis loco est, I. dies ince tωr 75. st . δε condit. o a monti . I. sufficini ad com

o si 4. δε oris: is i. Diversa debiti in diem certum ratio est; eum enim obligatio in diem certum neepta statim cedat, solutio usque ad tempus adi ham dilata sit L . omnis a. Insἔit. Est verb. Gijm. I. cedero diem ias. f. - rb. signi f. d. i. 5 . 6. 16.f. de vers. ob . solummodo interuburii ae fructuum medii temporis habita ratione, computandum tale debitum tanquam purum, sic ut tanto minus ex bonis

erogandum intelligi debeat, quantum interea, donec dies extiterit, debitor lucraturus est ex structibus Susuris a Q. A. i. in fuantitato in diom 4. 1. l. r. Quid vero iuris sis quantum ad Pale lide rationem

cirea computationem rerum aut quantitatum, sub

conditisne vel ex die legatarum, ubi necdum condi-ela legati extitit, aut venit, iam ante in n. b. traditum erat. In incertitudine ob incertum eventum s

lationis, ad quam debitor . invitus compelli nequit, quod areidit potissimum in obligationibus natura-bus tantum, uti de in iis, quae civiles quidem sunt, sed emerione perpetua in odium eius, evi opponuntur , elidi posvini & ob id sponte ex iis, solutum

condiei nequit tanquam indebitum, veluti, quod ex--ptione Macedoniani Senatusconsulti, aut excepti

ne iuris novi dati aut impetrati, retineri potest, iuxta l. qui oree -- 4o. d. viis conriri. Maia. I. pon. β.

imputat in eius , quod ita debetur , in pendenti est, neque ut Ia debiti illius vitimatio fit, sed solus eventus

solutionis secutae vel non Secutae demonstrabit, an diquatenus patrimonium inde auctum vel non ausium intelligatur, ae legatarIi a Paleuia Miblavandi sint,

medioque tempore legata sie praestanda, ac si nihil h tum de uncto esset debitum, L l ..id, quod L 7. . b. t. Nec interest quantum ad eventum solutionis, utrum. vera dc naturalis rei naturaliter debitae praestatio ει-cta sit, an compensatione, quae dc in naturali debito probata euet, heres illud consecutus sit, arg. l. etiam quc natura G. f. Eo eo emati a. aut etiam deduEtione ejus per leges concessa sibi consuluerit: tqua ratione, si servus suo domino defuncto dena, de

alii dena debeat, dc una decem habeat, hisce decem

augeri hqrcilitatem Scaevola.respondit e decem selliacet, quae defuncto naturaliter debebantur, in here-ditate manentibus, i. cum quo de OG. . Misenoia a. f.

h. t. Hi licet id, quod pupillus naturaliter debet in promi sione sine tutoris auctoritate facta , wIutum repeti adhuc possit tuaquam indebitum , quasi ne natura pupilluis hoc deberet, L quoa pupium 4 i. mis conridiis. in eb. tamen si ei a ermitore ligatum sub illa conditione datum sit, ri id quod ita nator Iiιον debebat, bere, i maesti erit, numeratione sua ensetet, ut hoc tanquam ex naturali obligatione sol

tum, heredi in halcidiam imputetur, c si pupiitam. d. s. t. Sed di aliquodo accidit, ut id, quod pure

cc naturaliter ac civiliter, adeoque efficaeiter desuncto debetur, non nisi ex eventu solutionis patris

ilio defuncti in ratione F alcidiae augmentum addat. Si enim defunctus fuerit unus ex pluribus debendi vel credendi reis, quorum qui que secundum principia iuris in r. In iis . er m. δ' Ptiobur peti, solidum petere, dc in solidum eonveniri poterati in pende Iesse usque ad solutionem Ulpianus ait, in utrius bonis eomputari debeat id, quod dubetur, aut ex cuius bonis detrahi; ni 3 socii fuerint hi debendi rei stune enim inter eos obligationem dividi plaeuit, a que si singuli partem pecuniae stipulati essent, aut promisissent, L in te e G. elisia 6a. ff. b. t. 51. Licet autem Falcidia ipso iure legata minuat,seeundum ante dicta, tamen varii in iure modi in- ven intur, quibus heres Falcidiam sibi salvam facit Etenim, si res legata ac*ue possideat, retentione, ae doli exreptione opposita sibi potest consulere L quod bonis i 5. h. f μη δ. I. areotir 9'. m. s. t. de retentione quid partis in dividuis, totius vero in individuis, donee pars aestituationis individuae rei per testatarium oblata suerit, L lege Faleidia 7. I. Iima 26. β. I. I. si ii, qui M. V. l. f. b. t. Sin res iatri psenes legatarium sit, videndum, an ex voluntate h- redis, an sine ea viatarias rem teneat. Si enim sine voluntate eius, vel ex voluntate quidem, sed ante aditionem interposita, interdicto quod Ietato-- locus est, de quo tot. r. f. quod legatorum, vel . etiam rei vindicatio per. heredem, tanquam quartae aut alterius partis, ex halcidia deducendae, dominium pro indiviso intentari potest, A tineam G. b. t. junct.

His ne otii 49. l. an Vnian iἔair 75 tist. f. h. t. l. 'en C. s. t. Si vero ex Voluntate hei essis. qui iam adiv

rat diim sorte integra legata praestitit, nullam rem titionem habet, quoties vel sciens, hereditatem haud sufficere, vel iuris errore lavsu , odi deductionem sibi competere ignorans, sine h alcidiae diminutione paruerit plenissime defuncti voluntati. At si solo facti errore lapsus . di m locupl2tem satis eredebat heroditatem conditione indebiti, id quod supra modum Falalaiae est prae,idum tepetere potest ; L error sarii

118쪽

Ad Senatusconsultum Trebellianum.

arg. I. cum quit ius Io C. δε Itirit et s.cti luo is quandoque subsidiaria doli actione, si dolo legatarii inductus fuerit, ut crederet, latis abundeque ad solida lesata solvenda susticere hereditatem, L si legata Hur do GD ma. o. I enique etiam' actione ex stipulatu, si stipulatio de eo, quod supra legem Ualcidiam lisatum fuerit, restituendo intercesserit; de

quo in titulo Sequente.

TITULUS III.

Si cui plus, quam per legem Falcidiam

licuerit, legatum esse dicetur. sum M IRI A.

modo cavendum, si uni πιυς υ Itit, alte i nuta

smoprietas alicujias rei legata sis 3 Remiss. r. CI dubium, an Fa Ieidiae Iocus sit, dum emersere poteat aes alienum, quod hae enus latuit,

aut evinci res singulares in hereditate repertae, quae credebantur hereditariae esse, aut conditio exi tere,

sub qua legata quibusdam relicta Sunt, atque ita subductis hisce minus apud heredem suturum esset, quam legis Falcidiae ratio exigit, ne legatarii iliterim percipientes legata pure data medio tempore facultatibus lapsis, inanem heredi sacerent eorum, quu supra Falcidiam togata, repetitionem, Placuit, eos heredi cavere, se restituturos, si quid amplius, quam per legem b alcidiam licuerit. ex eventu legatum adipareat, di dolum malum abfuturum, I. I. pr. 7. 9. lo. ου patrim. f. b. t. I. ir, cui Si. f. ad Lex. Acidiam. Sed &, si non vanus timor sit, s3ie, ut he reditas evincatur, ea vere legatarii tenentur de resti euendo, evicta hereditate, i. nisi si 5. I . si legatarius 6. 7. f. l. pen. f. s. t. Quin illio, illis etiam in casibus erasat Ualeidiae detractio, ad cavendum de restituendo legatarii obstricti sunt, si sorte intepri patrimonii vires, nulla Faleidiae detractione minutae, solutorum non patiantur legatorum exsolutionem, Lin quibusdam i a. ff. b. t. Idemque dicenduin, si metus sit, sere ut Ieritima, sive liberis sive parent Dbus sive patronis debita, personis hisce non satis salva sit, maxime posito hodierno iure, secundum quod

liberis duplieis quartae, Falcidiae ct legitimae, detrinctio permissa est, L . . n. s. t. ubi vide Goth Delum in notir. Cavendum autem datis fideiussori bus i cum praetoria haec cautio sit i adeo ut ne vir quidem illustres aut immobilium possessores hie tu ratoria cautione defungi possint, i. a. pν. I. nIr; ri L . saee eamio l. o . item ieiendum I. f. b. t. iunct.

Plane fiseum non satisdare, sed perinde conveniri, atque si cavisset, receptum suit , i. nisi 5. item retendum 5. f. b. t. Cautionem quoque iis, qui fideiussores idoneos invenire nequeunt, remitti placuit, quoties apparuerit, ideo cautionem ab is exigi, ut a legati vel fideleommissi petitione avertantur, I. cum non 6.ν. b. t. Similique modo a ea vendi necessitate liberati fuerunt, quibus minuta legata, praesertim in alimenta, relicta sunt, L nt ι 5. F. quam vir 4. b. t. quique annua legata percipere ad distribuendum iussi, quatenus cavere non tenemur, cersantium p ter

edaei, nisi aperte a Iiud testator praeceperit, leg. M ur . f. h. t. de quo actum latius in l. cia alimentit MIeib. legarit n. 5. in me. a. quibus autem satisdandi necessitas remissa non est, is his non passim, re promiscue cautiones havisce priae tor interponi iubet , sed demum , si iusta &probabilis causa dubitandi arbitrio praetoris aestiman da subsit, let. saee autem j. b. t. & si ab initio omissa sit cautionis exactio, nihil impedit, quo minus de postea, solutis iam legatis, adhuc exigatur, ac veluti condicatur, IN. ni t ri 5. g. item sciendum 5. Θ ωθ. f. b. t. Perdit quoque vim di effectum suum, quae jam interposita est, quoties sine dolo caventis

res perierit, etiamsi legatarius non ip am rem, sed quanti ea res est, cautione comprehenderit , l. r. β.ult. I. a. t. 5. f. b. t. Et quamvis cautionem legatorum nomine remittere testator pomit, ut patet ex L pitra. I. ten. C. m M possest. Iegato tim , verius tamen

est, hujus remissionem posse, quam cautionis fructuar Iae remissio ei conceditur; cum utraque non tam in favorem testatoris, quam potius in utilitatem seeuritatemque heredis interveniat, arg. LV. r. C. de tit νωE . d. l. pen. Coae tit in posses r. l guto .

5. uuae vero modo, di ad quid , h leicommissarii

hanc praestent cautionem legatariis, a quibus fidel- commissa relicta sunt, expositum in tit. ad Ieg m GAeὰbiam n. 10. 8c qua ratione cave: dum sit, si ali

ri ususfructus, alteri nuda proprietas alicujus rei l gata suerit, definitur in I. tili. f. h. t.

119쪽

Illo

LIBER ΤRIGESIMUS SEXTUS

TITULUS PRIMUs.

Ad Senatusconsultum Trebellianum. sUM MARIA.

r. In duιio magis directa , quam fideicommisiaria substitutio prinsumitur ; utraque tamen conjungi potest. De origine in incremenso si deleommi M. forum, EI de Senatusconsultis circa ea condιtio, a. Quibus formulis inducantur Ideicommissa uni

3. Quia ait Ideicommissum reale seu reeiProcum , uia gradu ale ρ Qvibus formulis reale aut gra uale sideatur inductum ' re nisa. Quia sint Ideicommissa simplicia seu absoluta Quid conditionalia, seu in castim eontra laetionis indueta δ5. in milandia sit fdeleommissum simplex , γ' duplex ν γ quid inter hinc in te ιιι λ6. sevi Ideicommissa relinquere, qui pacari Possint reinis a. Si pater liberos institutos Ideicommiseso graivi erit, er liberis Primi gradna morι entibus nepotes ex oulguri substitutione atra sacc dant, oeI pr. Et emiti νeniant ab intestato, an s- deleommiasum Priaestare teneantur δ . Si testiator ca rit, ne durante seeundo consaneu/neorum gradu honorum sat alienatio , γ' ad ι na non aliananda tisnerint fratres fro- tria Proemortui liberi I an /oli fratres , ian pero etiam fratrum Ilii ex jure reproesentationi/ grin cut ι maneant λ8. An γ' codicillis , an etiam nn tu sileteommissa relinquantur Quot testes adhiιendi , intὸ Ario sine testibus, si testiator heredem Proesentem roget restituere, tum jure eloili, tum mori ιυνὶ An tunc Puberi, aed adhuc minori juxjurandum α δε- deicommissurio deferri possit An hine juriuu-randi delutio etiam tunc locum hia hecit, cum te gato Oet mortis causa donationi solomnitas quin dum deest λ An πι stola Ideicommixsaria linetestibus Irmitatem haιoat λs. An m actu inter oloos fdeι commissum induci possit 8 γ' quo modo hoc distet aι eo, vuod ultimal oluntate inducitur stro. Ficleicommassum quandoque tacite inductum creditur. Quid, si testator dixerit, mandores , ne testamen torri facias, donee liberos si see peris Aut eum plures instituisset, roga erit ἐν iit bona ab uno institutorum devolvantur ad reliquos ρ Aut scripserit, se scire, ae credere, siΘttiturn esse, ut hereditas Sempronio restituatur Aut, roga ne quid fratribus tuis relinquas, habens filios sororiam, quibus relinquas An tacito, Mi persona minus diaeria melioris feret condι

missum colligi possit per necessariam con equentiam perborum xyressorum sttr. Qii id ivris, si Titium a me institutum rogem, ritis Sempronium instituat Vel, ut hereditatem Maevii, cui iam successerat, alteri restituat Pel, ut suae propriae hereditatis cerinna Partem rc-sii xuat' Quid, ase dicat , peto , cum morieris , fili , licet alios quoque liberos susceperis, Sertis pronio nepoti neo Plus tribuas in honorein mei nominis 3 Het, rogo, filia, ut bona Lua quandoque distribuas liberis tuta , ut quisque de te meruerit λ

atris publicis insinvari, ut ε aleant st 3. Relinquuntur fMicommissa etiam ex die, ad diem , sub conditione. De conditione , si gravatos sine liberis moriatur. An liberi naturales, ori a urit faciant harie descere condιtionem, ait et mascultis oel femina sub test eonditione ps oetvr, tum jure cloili, tum moribus

1έ. An Ii5eri per nuptias legitimati faetarit do ereconditionem si sine liberis p EA Ovid, εἰ 'condiritici conce ta sit de liberis ex legitimo inatrimonio natis An in tiberi adoptioiρ An γ' I sitimati 'rescripto Pr neιριι , jure Romano crhodierno pr5. An eonditio si sine liberis desciat, uno tyntum Ilio aut Ilia superit ite Quid, at supersint liberi niterioris gradus ' Quid, si moriente grapalo adhuc sint in litoro J Quid, si grauato heredes non ferint ρ Quid, ri nati , sed ante gr-attim mortui Et uuid, si conditio concepta, at libe

r6. Cui incumlat probatio, si dubitetur, an gra tua liberis relimia decesserit 3 Quid, si grai tus una eum liberis uno casu, oelut naufragis, perierit δAn graι atus sub condition , si sine liberis , t neatur ad restitutionem , dum pioiι, si constet iper cetatem aut habitum corporis liberos non ma-

17. Tacite subauditur conditio, si sine liberis, si

ascendens descendentem Ideicommisao graret. An γ', si pater Ilium naturalem a se inrtitulum onerete An si descendentes grai antis aut Placausa per sdeicommissum subant via sit I 8. An hic conditio taei te subaudiatur, si tempore facti testamenti grai Mus jam lιberos Moverte , testatore id non ignorante 'I9. An tacita su8audiatur, si liberi parentes instituros , aimpliciter Ideicommisso gram oerint Vor frater fratrem subaudiatur in liberis, quando pater duos institvens Ilios, alterum eum expressa eondit Ione, si sine liberis, alterum simpliciter gra et An, eum pater Ilium in extraneum instituens, ni rumque simpliciter onerat

zo. Qui Plura scripserιnt de eonditione tacita, si sine liheria ar. Quibus indoi ommissa relinqui possint ' An i carecibus λ An evaei Per intermediam perronam erat ali inea aeis' .aa. Qui substituit per Ideleommissum fratris ani νeIcognati Oel extranei liberos tu inderen an Cr

tia prcedestincta ne olea, an . ex duabus seri ribus nati nepotes ad faeicommissum admotiendi, ubi matres eorum, pendente Idei commissi conditione, morture sunt

120쪽

N I is aut fat,s Duhsent, .ue portio morientis sine liberis oedat reliquis coheredibus eorum successoribus ab intestato, an

mitaram sis rubititur ut in earum mortis, morr

SEARCH

MENU NAVIGATION