장음표시 사용
21쪽
fur Ddmis, si posthae eoa ad nes earum vel propinquiso mi saverint. Censuerunt etiam, ut memorali nihil des ejus mulieris . cui δe prsuasim 3ub praeteatu resi onis adytinaeerint . Is ralitate quaeumque, vel eaetremo judicio possint adipisecet omne in tantum in fisaae ait, quod alioui horum ab his fuerit derelietum . ut neo per gulsectam permnam valeanι aliquid vel donatione, vel testamento perristere. Quin etiam si forte post admonitionem legis ejuamodi aliquid iisdem eae feminae Bel donatione, rei eaetremo judioso pula verint relim quendum: id siseus usurpet si). Cujusmodi legem B. Hioronymus aperto saletur editam fuisse pro submovendis fraudibus clo. rieorum inhiantium bona viduarum, et pupillarum sa). Sub Ἀ-lontiniano II, Theodosio , et Arcadio. anno circ. 39O. insuper Tatiano Pr. pr. rescriptum , ut vidua annorum a vinita, quae transferretur ad diaconissarum consortitum , nihil domonilibus. et supellectili, nihil de auro, argento, celerisque elarae domus inas ibus alid religionis defensione consumate sed tinio ma integra in liberos, proaeimos, vel in quoscumquc aliis arbitrii aut eaestimatione transeribat: ac si quando diem obierit, nullam Gol iam . nullum clericum, nullum paverem eaeseribat heredes. Great namque necesae est viribus , si quid contra Betuum eis a personas Uerialiter eomprehensas fuerit a moriente eo eorum 3). Sod paucos post menses idem Vnlentinianus fidem praesecto reseribens, praedictam legem do diaconissis, vel viduis promulgalam statuit: nepuis videliset Herseus, neve sub Getesiae nomine mancipsa, supellectilem. praedam velut inrimi aeaeus despoliator in vaderet, et remo i in Valentin. I. Valens , Et Gratian. in I. go. C. N. de ροί-
et S. Hieron. M. a. ad Nepotibuum, pudes dicere, ait, sacerdotes idolorum, mimi, eι aurigae, et scorta hereditates capiunt, solis clarisis , ac monachis hac Dys prohibetur : et prohibetur non a persecutoribus, sed a princistibus christianis. Nec de twe
conqueror, sed doleo, cur meruerimus hanc lassem. . . Provida, severaque legis cautior et iamen nec ala refraenarur avaritia.
Persiaieommissa Dyibus illudimus; et quasi majora sint Imperatorum scita, quam Christi labes timemus, et Gangelium con
22쪽
seiplinae se ageret visentia heredeme eatenus maluit eaae re- voeatam, νι δε σmnium chartis, at jam nota raset, aufere
tur; nec quisquam aut litigator ea sibi utendum , aut itideae noverit eaeequendum si). XII. Interini S. Augustinus inter aIios Patres dolestari non omisit corrupistam bona legandi,et relinquendi Ecclesiae, posthabilis, exhorodalis lusi liberis, sic inuuiens: Quicumque vult eaehm redat lio heredem facere Melesiam, gurierat aureum, qui auscipiat, Non Augustinum ; immo Deo propitio nullum imveniet sy . Verum non renuebat S. Episcopus partem virilem accipere, inquiens: Si quia fraδαι- silio suo, et morienseaeheredat eum, at viveret, non eum plaear 8 non ei lium Neoneiliare deber 8 quomodo ergo cum Ilio suo volo ut habeat pacem, cujus appeto hereditatem8 Sed plane aio faciat, quod saepe hortatus sum: unum Ilium habet, putet Christum alterum; duos habet, Aulet Christum tertium; decem luctet. Christum undecimum sariat, et sua ipso s3j.
XIII. Largi obantur autem Ecclesiis saeculo etiam quarto, et quinto oblationes, et pecuniarum, et praediorum sine uΙlo peculiari onero missarum, vel fabricae construendae, Vel eleemosynarum, dicatas lamen divino cuilui ad universitatem piorum operum, alimoniae praetertim clericorum et pauperum arbitrio
Episcopi dispensatoris. Et nomo adhuc clericorum,Vel pauperum sibi aliquid privatim peculiari jure adrogabat: sed omnes
provenius communiter impendebantur secundum regulam Apostolorum. Antiochena Ecclesia ter mille pauperes alebat, et ultra, ut aevo suo resert B Chrysostomus ij. Actius Episcopus Constantinopolitanus sub Theodosio juniore anno 4O5. vivento adhuc B. Chrysostomo exulein pecuniam publicam suppeditabal Εeelesiae Nicoenae in Bilynia, ad quam innumeri pauperes com. x Valentinianus Veronao roscribens in I. 28 eodem tu. aὶ S. Augustinus iv c. quicumve vult. 43 C. ar gu. 4. Quod infra sustus explicabitur cap. XVIII. num. 5, et aeg. x 3 Idem in can. si quis irascour 8. c. I 3. quaeει. R. ιὶ S. Chrysost. homil. 67. in Matth. C ista tecum, ait, quot viduis, quot virginibus quotidie aueeur ι Ecclesia MIiochena. Iam enim numerus earum in cathalogo Macroma ad tria millia
23쪽
fluebant, lino Ilio dio reconsili decem mille suoruni si). Romana Ecelosia sub Cornelio Pontifice millo qui nios homines ex infirmis. peregrinis, vinculisque mancipalis alebat, praeter clericos sa). XIV. Clodiei ob id privatim nil possidenis canonicam vitam
servabant in communi snbstantia , in coinitiunt obedientia , incommuni dilectione, non aliter quam hodie nunc viget in coenobiis, conventibus. et monnsierIis regularium. Si esto, Hebat S. Hieronymus, pars. Domini Mm, vi funisultis ueressitatis Utia, nec accipio partem tmer ceteras stibus; aed quasi semiam , et aaeerdos vivo de decimis , et astum Oblamione stis emtor: habena vietum, et v situm, his minimitig ero, et nudam ornem nudus aequar 33. Nemo ad clericalum promovebatur, nisi commvnom vivendi formn m prositoresue. Cum nostrae com
gregationis fratres, non 3olum facultatibus, sed voLmalibus propriis in iosa orrinationis auaeeptione rentinosiaverint, esse per Drominam obedientiam penitus aliorum potestare, es imperiis in Christo, et pro Chrisω auldiderint: certum est eos nihil hasere, magi re, dare. vel aecipere debere ainea erioris Leentia, seribit S. Augustinus sati. 1ὶ Chrγwsi. hom. 86. in μια. Gratia Dei, inquit, ceruum
nullia ho-mιm Lue Antioctiam convenire Opinor, quorum ainsuli si unum panem quotidie pauperi cuiquam serreuι, Omnes certe P Ueres abundarenι: at unum unusquisque Obulum tantummodo, nemo Aenuus indigeret: nec tot probra, et convicia sustineremus, quod nimitam ad possessiones simus intenti. Et Possidius in vilia S. Aug. cv. 23. haec habet: Dum forte υι adsolet) de possessionibus ipsis invidia elericis seret, adloquebatur plebem Dei malis sa ea collationibus plebis Dei venire, quam ibtarum po3aeasionum curam, τει guberninionem Pasio et paratum se illis cedere, tiι eo modo omnes Dei servi, et ministri viverent, quo tu veter beatamento Agun or altari deservientes de eodem
33 S. Breeouiui. in can. clericus 5. c. I a quαοι. s. consonat S. Ambros. in ectu. cui Portia 6. , aliique Patres eadem c. el quaest. O S. August. in c. non dicviis II. eadem C. ει quaest. Idem inque serm. 5o. ait: cum iac'o Avustino sis vistini omnes cohabisatores eius, quomodo acri tum est in aetibus Most. Omnes elerisos meos ιatia inveni, quises desiderant. Et Possidius in vita S. Aug. cap. 25. scribit: cum ipso a per clarisi una a
24쪽
4 SV. 0rilitiabantur itaque clerici, eodemque tempore descilieliantiar in matricula clericorum coelao Ecclesiae addictorum, cui inano latrentur ad inserviendum, eique velut cardini suo a sigebantur eatenus. ut in illa perpetuo residentes cum conelertiacis ossiciuiu, et latinisterium orsini suo adnexum personaliter explorent: sublata prorsus iacultate recedendi, illoquo n0xu di
solvondi seipsos sine proprii Episcopi auctoritata, sleuti liquotis Couellio Nicoeno si j. et Chalcedonensi sa). S. Augustinus
Episcopus Hipponensis consuluerat nullum ordinare clericum , nisi qui secum manero vellet communitor: aliter si quis velleta proposito recedere, illi tolleret clericalum, tamquam deserenti sauciae societatis promissum, coeptumquo consortium. Enihecam clerieis habere non permisit, et eum, qui habere voluisset proprium, ei de proprio vivere, clericum amplius non esse s 3). Sed postmodum prudentissime mutavit consilium, dum inquit,
qui volunt habere aliquid proprium. quibus hon m is μυε,
etiam domo, ae mensa, Rumptibusque communibus alebanIur, eι Bestialiamur. Sotomenus lib. 6. cv. 3I. fert in AEgypto commu nem quoque clericorum vitam in Ecclesia Rinocvrurae viguisso. I Conc. Nie. caF. 15. eι 16. apud Grai. in Dan. IO. et 23 C. et qu. I. v M. Calced. OGn. 6. . . , s. I :
3J S. Aug. in can. nolo, ut aliquis Io. C. I a. quia ι. 1. Quis lacuit illis, ait, Deo P Uino oocialia haec visa, quiaquia c- hypocrisi viae' ia, quisquis inventua fueriι habena promium , non illi permitto, ut indes faciat testamentum , - . Glebo eum
25쪽
I6a olero vicium do communi pecunia sumeret, eum nemine maquam comedens, vel ob nimis austeram vivendi disciplinam , vel ob cibaria dissormia, quibus imbecilla eius valetudo opus habebat, quemadmodum ex conjecturis opinabantur: apud p pulum contra S. Episcopum conspirare, et crimini vertere sepa- 'ralam riusmodi cibi sumptionem aggressi sunt, qui liberam illius correctionem aegre ferebant si). XVI. Quarto saeculo exeunte quum Theodosius M. duobus nalis suis imperium divisisset anno 395. 0ccidentem Milicet II norio , et Orientam Arcadio tribuens, factum ost, ut disciplina Eeelesiae occidentalis alia esse inciperet ab ea Ecclesiae orio . latis. Interea Episcopi immoderatum arbitrium sibi arrogabant in quibuslibet rebus occlesiasticis juxta vetustas Patrum regulas. Nam in ean. 37. vulgo Apostolorum ita cautum habebatur. μmnium rerum ecclesiasticarum curam Episcopus gerito, et eas dispengato quasi inspectante Deo. Et soli Episcopo iamquam conomo libera potestas dispensandi res ecclesiasticas, easque per manus presisterorum et diaconorum administrandi eatonus dabatur, ut is Deo soli rationem redderet I). Si tamen res in proprios usus convertisset Episcopus, et Ecclesiae redditus, vel agrorum liuolus sine prestu lororum vel diaconorum consilio seu sententia administraret; suisque cognatis, vel fratribus, vel filiis praeberet facultates . et per haec rationes Ecclesiae laedo. ronti ir: eum reddere Synodo provinciae rationem debere , si tuti Synodus Antiochena 3). Quum vero procedentibus temporibus aequitatem Episcopi minime servarent in ejusmodi administratione, ac dispensatione damno pauperum, et fabricas, non i) Id sert Soerales lib. 6. his . Melesiast. cap. 4. Exinde liquet variam extitisse disciplinam vitae clericalis, quae in aliquihus Flaclesiis eommunis erat, secus in aliis: cum nullus canonum universalium communionem ejusmodi imperasset. a) Εx lib. a. eomst. Apostol. cap. 3r, et 32, et lib. 8 caP. So. Conei l. Tolet. an liquam ad episcopi ordinationem pertinere, prae- aertim dolem Eeclesias collatam. consonant sequentes cano nos ibidem, Concilium Martini Braearensis in can. viscOPus 7 C. Io. quaest. A, tribuit Episcopo potestatem res Ecclesiae dispensandi eis, qui necessitatem haberent. 33 Sruod . Antioch. an. 34 I can. 25. Videsis Bingliam. tom.
26쪽
minus, quam subdilorum clericorum: ad supprhnondas diutum 'nas istorum querelas Patribus Concilii Chalcedoneusis ean. '6 anno 45 r. plamst omneε Getessas halbentes Episcopum, etiam oeconomum habere de reoprio elem, qui giaemet Getessae res eum arbitrio mi Giscopi, ut non sine testimonio ast ymbernatio jgamum rerum eo trafastiearum I). Tum Leo, et Anthemitis Impp. anno circ. 467. permiserunt oeconomis ecclesi sileis saeuitatem dandi ad usumlauetum fundos Ecclesiae ad corium tempus ea caulione , ut qui eo beneflcio usus futuet , dum superstra foret, tantumdem reddimum Getessae ante
mortem refundat, eι funaum ipsum restatuat eum immobiliabus omnibus sa). XVII. Paullo post Romanum Imperium inleriit cum Romulo Augustulo anno a 75, quum 0doacris Colliorum rex Italiam invasisset: exindeque nedum civilis politia, sed occlesiastica etiam notabiles vicissitudines subiit in Ecclesia Decidentali, praesertim vero quod ad quadripartitam reddituum Ecclesiae divisioncm in
Episcopum, clerum, labricam, et pauperes , ut submoverentur querimoniae clericorum una et pauperum ob fraudes, et usur-Paliones oeconomorum, et Praesulum. Sed in Oecidente primus
omnium eamdem commemorat S. Simplicius post annum 497 : ubi rescripsit de redditibus Ecclesias , et oblationibus fidelium unam portionem Episcopo remitti debere ; duas fabricis, alendisque peregrinis, simul et pauperibus profuturas , ab onagro Presbytero administrandas , ultimam elericis dividondam pro singulorum merilis; et insuper praecepti Gaudentio, ut tros illas portiones , quas triennio praecedenti sibi tantum vindicaverat, restitueret 3j. Deinde Gelasius, qui sedere coepit anno 492 , mandavit eamdem sieri partitionem quadruplicem s4J.
Quam plano animadvertit Thomassinus praecodentibus quinque saeculis servatam fuisse moribus sine praecepto expressi
x Cone. Chaleed. in ean. quia in quibusdam 4 dist. 89. 2 Leo et Anthem. in I. xi C. de sacrosanctis Ecclesiis.
Episeopos in ean. de redditibus A8 c. I 2 ν. 2. 4M Gelasius ep. ad Episcopos per Lucaniam, et Brulios in cav.
27쪽
proportione ad conditiones personarum, loci, no temporis. Pomios pauperum, ei labricae relictae sunt Episcopo, et Ecclesiasticis personis cum onero illos alendi, ei istam sartam lectam habendi. duinimmo clericalem portionem reddituum diu postea indivisam dispensaro curavit Episcopus idem per 0economiam , vol Archidiaconum si . Praedia enim adhuc in communi possidebantur ab Ecclesiis sub vocabulo patrimonii. Romana quippe Ecclesia patrimonium divi polri oblinobat in Gallia. Sicilia.
Africa, et alibi: Ravvenalensis , et Mediolanensis nodum in ira confines earunidem Di oecosium, sed oliam in Sicilia. De ialibus patrimoniis saepe meminit divus Gregorius M. in suis epistolis.
XIX. In Begnis Italiae post memoratam Imperii ruinam
Praesules cogebantur Ecclesias suas derelinquere vitandi si dio surorem invadentium , ac bellantium tyrannorum : atque alio commigrantes praesiciebantur inibi Ecclesiis externis , statim ac illae vacarent, eisdemquo incardinabantur. Unde pronianariint presbJteri, et clerici eardinales . nimirum advena perpetuo addicti ad inserviendum alienae Ecclesiae, tamquam cardini suo extra dioecesim Episcopi sui ordinaloris , vel extra Ecclesiam, sub cujus titulo sacris ordinibus erant in illati. ut
liquot ex opistola divi Gregorii ad Fortunatum Episcopum Neapoli lanii ui sa).
i) Quandoquidem in communi Εeclesiae Cathedralis, et matriis
eis aerarium omnes Ecclesiasticas obventiones inserebantur, ex quo singulis inseriarum Ecclesiarum quoque ministris alimenta distribuebantur : quemadmodum e contrario omnes clerici servitio Cathedralis, et matricis Ecclesiae, non autem inferiorum adscribe bantur generalim, de quorum collegio mittebantur ad loca dioecesis, et parochiae singula. Eamdem disciplinam usque ad medio- talem quinti saeculi viguisse Conflanxinopoli,sat innuit Theodorus Lector 5. pag. 553. etsi . Vales. laudatus a Bingliamo tom. R. Orig. eccl. lib. 5. cap. 6 9 r. seribens Marcianum primum Ecclesiae Oeconomorum a Gennadio an . 46o. constitulum suisse cum saeuitate distribuendi clericis uniuscujusque Ecelesiae oblationes earumdem Ecclesiarum pGuliares.
28쪽
Episcopi separatim ab ordinibus saeculo sexto, factum est, ut velerem sanctissimam disciplinam, quam maxime labefactaret frequens praebendarum , et ordinum separatio : itemque se quentissima ordinatio clericorum vagantium, scilicet sine ullo Ecclesiae litulo, palenus ut canones posteriores ad moderamentanti abusus constituerint Episcopos teneri ad alondos cloricos sine litulo promotos ij. Cujusmodi corruptela residentiam quo-Jue clericalem relaxavit, moremque invexit Eeclesiis inservieni per substitutos , antiquis canonibus omnino incognitos.
precaris vel ad vitam, vel ad tempus praedia ecclesiastica clericis . vel monachis, captivis , et peregrinis juxta morem Eeclesiae Romanae, ut liquot ox decreto Symmachi Papae sa). Exinde inducta est divisio praediorum ccclesiasticorumnedum singulis Ecclesiis . et monasteriis: vorum etiam singulis clericis praesertim emeritis, qui beneficentia Episcopi praebendas illarum oblinobant. Primam beneficiorum speciem sie introduciam advertit Spondantis s3ὶ.
bus Ecclesiis, ol consequenter earumdem clericis, et ministris ,
qui ob honorem cathedrae episcopali debilum partem aliquam Episcopo tribuero debebant, quae dicta est cathedratisum si). XX li I. Ei quoniam Ecelesia Dei in torreno imperio consillula consuevit politiam suam cum civili, quoad res serret consor- mare, ac vocabula rerum, et ministrorum spiritualium sappe a
civilibus mutari: Patros Concilii Moguntini anno Si 3 ' pri,
mi omnium ecclesiasti m bene esum appellarunt praedium ij Alex. III. in Conc. Later. cv. DiseoEos 4. de maebendis.
Videsis Inst. Iuris Canonici lib. x fit. 31 ae presbyteris nutn. 5. a) Symmachus in IV. Synodo Rom. seu Palmari an . So4caP. 4, et ep. ad B. Caesarium Arelat. Episeop. sub eonsulatu Probi. Qua de re insta sustus disseretur in cap. IX. de benesciariis. 3) Spondauus in esuome ad ian. 5O2. nnm. 6. O Ex Cone. Bracharensi in can. placuit I. C. Io. qu. 3, Pelag. in can. illud te 4, Gelas. in can. nec numertia 5, conc. Tolet. VII. in eop. inter caetera 8. eadem C. et gu. i 5ὶ Cone. Mogunt. in caF. I. de Ecclesiis aedificandis. oui- eumque ecclesiasticum beneficium habent, ait, omnino adjucent ad laeta Melesiae restauranda,vel ipsas Ecclesias emandandas.
29쪽
etesiastielim liberalitate Episcopi oomossum alicui ad nsiimis fruetum, instar regii, et profani benes L solidi nimirum , seu praedii fiseatis . quia Romani olim Imperatores , deindequo
Germani, et Itali, aliique Reges concedere consuevertini mili libus, qui praeclare se gessissent in bello, vel eosdem allieiendi gratia ad illustriora patranda facinora , munus ita e guum rectius perficiendum , vel ut vacantes tandem a militia ipsi b nosteio imperiali haberent unde viverent. Sic enim est appella-lum lilia mero dantis beneficio, ac liberalitate possideatur. XXIV. Verum concessiones ecclesiasticorum beneficiorum ita ex arbitrio Episcopi tunc pendebant, ut semel facias revocare quidsm sine rationabili caussa non posset Vivonio bonosiciario : sed sto defuncto libera esset Episcopo facultas vel conserendi vacans benoficium alteri, vel illud communi Ecclesiae aerario incorporandi, ac restituendi, quousque perpetui tandem esseeli su ut tituli Mneseiorum. ut notat Thomassinus si). XXV. Adhaeo turbationes Rogum. et Ρrincipum Italias maximam quoque in rebus ecclesiasticis secum serebant confusi nem, laicis bona Ecclesiarum,immo ol Ecclesias ipsas, et polestalem eas conserendi usurpantibus per quatuor circiter saecula. de quorum sacrilegis manibus clerici ambitione assecli per simoniam illas accipere non dubitabant. Hinc innumera prope modum scandala, pro quibus profligandis summi Pontifices, otPalros perplura celebrando Concilia, et epistolas rescribendo, plurimas canonicas sanctiones edidoro portinenlos ad rem b neficiariam, ad collationem, provisionem, atque administrationem Ecclesiarum , et beneficiorum , quas passim habentur in collectanea Graiiani, et volumino Decrotalium Gregorii IX. celerisqtie subsequutis canonum compilationibus. XXVI. Aecesserunt postmodum variis ex caussis Regulae Cancellariae Apostolicae, quas in praxi potissimum adhibet Luria Romana in beneficiis conserendis , et servare debent ex
ruulores Apostolici, Episeopi, et Iudices ecclesiastici pro quolitanis sori controversiis definiendis, cum limitationibus lamen . quae Iuri nostro municipali consonant. Istarum Regularum originem , ac vim alibi jam exposui generalim et). Quae vero ad beneficia pertinent, in hoc tractatu singulatim Pxponsentur.
30쪽
XXVII. Constrato nomen bene ii multiplices continet species et majorum, et minorum I). 0mnes quippe dignitates, et
Personatus , etiam pontificalis . et episcopalis sive cum cura animarum, Sive Sine cura, DinneSque canonicatus, praebendae,
ac minores lituli appellantur benescia ; quum omnibus et singulis competat ius percipiendi redditus ecclesiasticos ob munus ecclesiasticum. Disserunt autem inter se propter ministerium, et officium nradus modo superioris, modo inferioris. XLVIII. Initio quidem Episcopi arbitrio, nutuquo suo millebant psir Ecclesias, ac titul sive urbium, sive pagorum presb ieros , diaconos, et clericos inferiores , ut sidelibus Sacramentaministrarent, verbum Dei annunciarent, ac pauperum, et pupillorum necessitatibus praesto essent, oosdemquo ad libitum revocabant. Sed paulatim utilitas disciplinae suasit, ut in singulis Ecelestis eonstituerentur ecclesiasticae personae perpetuo ibi permansurao ox moribu , Ecelesias universae iam Deci ueni,
Iis, quam 0rientalis , quos lyane mores firmatos , probatosque in Synodis antiquis legimus f. XXIX. Deinde varias dignitates in Eeelesiis castodialibus, Collogiatis, et Conventualibus Canonicorum institutae sunt: n, mirum Archidiaconi, Archipresbyteri, Praepositi, Decani, Primicerit, ceterorum vel propter necessitatem, alquo utilitalem Ecclesiarum , vel propter majestalem divini cullus , majoremque splendorem, vel ut assirmant Patres Τridenti ui , ω eonservandam avendamque eoo εὐεlieam disciplinam: ut qui eas o rinerent. potate praecellerent, aliisque Gemplo essent, a
que Episcopos opere, et Oskio juvarent s3J. De omnibus sigillatim actum est lib. I. Iusti lusionum Canonicarum , quod ad ossicium et uniuscujusque munus dignoscendum : quod vero ad naturam , Qt qualitates, osseclusque beneficii spectat, tu Sequentibus capitibus specialim disquiretur. 1 Honor. Iu Episeopo Tuli. rescribens in eap. tua nobis 32
de verb. styn. declaravit praebendas, et mctiora benescia suus'. rali beneficiorum nomine continers. et Conu. Ancrranum au. 3I4 can. I 3. Neocaesareense eodem anno cau. I 3, Antiochen. an. 3 I can. 9, et Io, Laodiceu . ait. Sao, alias 364. eau. 6, Et II, Chalcedon. can. 6, cetera paSSim.