장음표시 사용
31쪽
O DE TITULO m ORDINATIONE REQUISITO.
I. Ecclesias in antiquis monumentis Pituli dicuntur vel a Sanctorum litulis. quibus dicatae erant, vel quia inde clerici
II. Velus aulam est ecclesiastica disciplina, ol quidem insit luto apostqlico, quae Clericos omnes sive majores, Sive minores ad certam Ecclesiam , seu titulum ordinari jubet. Apostolus im si) per civitatos constituendos Episcopos maudat: necnon illis curam commendat calliolici gregis , in quo Spiritus Sanctus eos posuit Episcopos. ί2ὶ. . III. duamobrem primis Aedad Christianae saeculis lum. Co
cilium sinerranum 3), tum Neocaesareense I) idipsum diserio conssiluiiut ). Quam porto antiquam disciplinam Cheseia
') go tempore, quo maximo vigebat isthaeo diseisina pauca exempla ordinationum sine titulo ob Eeclosia universalis utilitatem extant. Prolaeto Histronymus epist. LXI. ad Pammach scribit ea conditione a Paullino Antiochenae Leclesiae Episeopo Presbyteratum accepisse, ut sibi ad Monasterium reverti liceret. Flavianus quoque ejusdem Paroeeiae Antistes Macedonio insigni Anacta oretae indulsit, teste Theodorelo hist. relig. cap XIII. ὶ: ut postquam in Sacerdotium Domini dedicatus esset, In desertum reverti posset. His adde Paullinum, qui a Lampadio Bare inonensi absoluto etiam fuit PresbIter ordinatus, nullique Ecclesiae mancipatus. Is enim epist. V1. ad Severum inquit: ea condissens in Ecclesia Barcinonensi eonsecrari ad eius sum, ut sesὶ Ecclo. sias non adligarer, in Sacerdotium tantum Domini, non in locum Melesiae dedisama.
32쪽
23. IV. Puibus sane verbis illud dumtaxat colligi datur, quadrusicis nempe generis Ecclesias a Synodo recensori, quibus ad- diei in ordinatione sua Clerici poterant: Ecelogia eisitatis erat ipsa Cathedralis , aut alia ox minoribus urbanis: Ecclesiae H sortim Tituli Curali dicebantur in pagis constituti, item lite Oratoria in villis agrisquo ad privatorum utilitatem aedificata.
Martyria Ecclesiae erant supcr sepulcra Martyrum constructae , appellatae etiam nemoriae Martyrum . Martyrum Concilia , fou Eeclesiast . Iu nonasteriis domum privata sacella extabant, quorum litulo Presbyteri Sacramenta mini- Straturi ordinari poterant, ac proindo saera illi peragebant ingratiam Monachormn qui veteri disciplina omnos laici orant. V. Labentibus:saeculis lum Urbanus lI.'volorem diseiplinam confirmavit IJ, tum Carolus M. in Capitularibus illius executionem praescripsit, tum doniquo Lateranonse Concilium sub Alexandro III. aperto sanxii set : tit Episeopus si ali quem
Sine certo titulo, de quo necessaris vitae alimenta percipiat, in Maeonurn, tel Presbyterum ordinaverit. tamdiu neceSS ria ei subministret, donee tu aliqua et Goleam eoninensenna alipendia oleriealis Dilas adsignet. Nisi forte talis , qui ordinatur eaetiteris 'gtis de aua, vel paterna hereditate subsidia vitae possit habere; quam sanctionem Innocentius III. vel in promovondis ad Subdiaconatus ordinem extendit 3j. VI. Praeterea Iuro novissimo Τridentini Patros clialeddonensis Synodi vostigiis inhaeronios odixorunt: ne quius deinceρ3Gerseus gaeetuaris ad Meros Ordines promoveatris', nisi prius legitime constet eum ben sietum ecclesiasticum , quod
sibi ad nitam honeste avsseiat. pae is possidero sua,)d is sane
titulus veteri Clericorum addietioni ad uertam Eeclesiam et Pon-
Tribus Acrao Christianao,sasculis si deIos temporo porseculionis in privatis fornicibus, vel locis sepulturae, et praesertim in Martyrum sepulerisit Mega. mi Masida conveniebant. Sinum.Vero as illis pax assulsi , in lacis,. ubi erant Coemotoria, ad diritali incultum publies promovendum Ecclesias construere curaru*t. Hi apud veter Seriplo res coemeraria, Martyria, et 'ruvι pro ipsis Ecclesiis usurpantur.' i in Can II. cli t. o.- et) Can. V. Cap. de Praebendis , et Dignitatibus. . σὶ Sess. XXI. cap. II. 34 tb i C . . t εὶ
33쪽
des, in qua illi muneribus fungerentur suis, et unde alimenta perciperent. Rursus ibidem decernunt: pastimonium vero, vel penasonem MVnentes. ordinari p*uae non poδελι, nisi illi, quos Episeopus fudi veris assumen a pro neceδδίω te, veI commodisiale Ecclesiarum. VII. Tandem praestabit lisio integra reiicere quae pactis initis tum inter Benedietum XIV., et Carolum III. olim Regem Nostrum . ltim inter Pium VII. . et Perdinandum I. vel utrius- quo Siciliae pientissimum principem ad rem constituta suerunt.
VIII. Profecto Concordalorum lege an. I74r ii salubri
consilio Tridentinum decretum renovari placuit, proindeque cautum Clericos omnes ad Saeros Ordines situlo beneficii, vel cappellaniae perpetuae promovendos esse. Tum ibidem decedini lue hanc sanctionem ad initiandos ad primam clericalem lonsuram protrahendam : hisce vero salis esset beneficium , Cain ellania perpetua . vel pensio ecclesiastica, cujus redditus de-uctis onoribus mΩietatem exaequaret reddituum patrimonii dioecerunt: allem medietas autem in collationo Subdiaconatus suppleretur. Denique constitulum quod dumtaxat in vera utili talo Eeclesiarum Regni liceret Clericos patrimonii situlo proin veri, cujus redditus desiniri placuit non citra ducalos neapolii nos 24., nec ultra 4ο. ex rebus immobilibus percipiendos. IX. 0uod vero spectat ad Conventionem novissimam an . I 8I8. art. XV: statutum quod inspectis temporum cireumflaui iis, ne Ecclesiasticis ad vitam sustentandam necessaria desint, patrimonii sacri laxa ita augeatur , ut neo minor sit ducatis 5o. , neo 8ο. major. Tum in eo deerelum quod Clerici titulo ocelesiastici patrimonii ad saeros Dedines promovendi landos exhibeant hypothecas vinculo minimo obnoxios . et Tribuuat Civilo Provinciae de pomnentia , et libertate bonorum judicet, dii quo sententiam Curiae Ecclesiasticae requitant: qua lamen non
indigent qui benesidii; vel Cappellaniae siluis ad 0rdines prin
Ρraeterea sanellum quod Clericis, qui Sacerdotio dedieanturboneseii, aul Cappellaniae situlo cujus annuua redditus ad laxam praesinitam non pertingat ex aliis praediis constituetur quantum laxae integritas definivit. Excipiuntur tamen illae Dioeceses , in quibus laxa reclesiastici patrimonii hi majori summa cano-
34쪽
nico constituta reperiatur, respectu quarum nihil innovetur. X. Verum successu temporis nonnulla passim pro BFui Nostri Dioscosibus sancita suerunt, quae titulum in 0rdinatione requisitum respiciunt, quaeque tum Apostolicae Sedis auctoritate, tum pientissimi Regis nostri adsensu confirmata novissima oblinent iura. Quare ea hic adferre non abs re me sa-cturum puto. Et sane Episcoporum Commissio ad id delegata
I. Clerici omnes, qui in hujusco Romi Receptiliis Leelesiis
praesinitae portionis jure gaudent, dummodo fructus dioces nam patrimonii laxam exaequent, ui beneficiarii ad sacros 0 dines promoveri possunt. a. Capellanias amovi biles ad nulum, necnon illae, quarum redditus ex rebus mobilibus percipiuntur, Tituli canonici ad sacrorum 0rdinum promolionem fieri nequeunt. 3. Capellaniae super immmobilibus institutae , quae ad laicorum Coufraternitates , aliaqua venerabilia loca pertinent, iboei sint amovibilos , a promovendis tamen ad uriores 0rdines ut tituli ecclesiastici exhiberi possunt, dummodo ipsi in publico instrumento ab omnibus, qui ei dom Constaternitali adscripsi
sunt, vel a Locorum administratoribus eligantur, ea simul adjecta conditione, ut perpetuo eodem litulo perfruantur.
4. In beneficiis, aut capellantis , quibus onus inhaereat singulis annis centum Missas celebrandi. silularis Di oecosanum Episcopum adire potest: is autem pro qualibet Missa detraelaeleemosyna septem assium juxta laxam praefinitam , potest etiam , si velit aliquam deductionem Titulo inferre , ut ad saeros Oedines ille promoveatur. 5. Denique Regio Roscripto sub dio V. Octobris an . I 839. id omne execulioni mandari cautum, quod Supremi Concordali Executores opinali fuere, ei jam ab utraque Potestate hisco
verbis confirmatum. Patrimonii sacri laxa in novissima Conventione an. I 8I8. Rri.
XXI. desinita pro illis Begni Dioecesibus, quao egestate laborant, et in quibus bravis sit Clericorum numerus spatio I 5. an. ad ducatos 24; vel 25. reducatur. Elapso vero hoc temporis imiervallo lum Sedis Apostoli eae Nuntius lum Rerum Ecclesiastic rum Minister Episcoporum postulationibus ad aliud tompus prorogandum indulgeant. In loroa Supremi Concordati Execulares ab utraque Polestato delegantur ad Antistilum petiliones exci-
35쪽
26piendas, et desinitivo declarandum quibusnam Dioecesibus jus
I. canontatae a Theolosis discreFantes In d nitions bene sinaturam. Prinesealem ponunt in jure pereipiendi redditus et Theologi contra injure ministrandi. II. Degnitio Neologorum magis naturam o si e rimis,pum beneficii. III. Ius percipiendi redditus, eι ministrandi, non autem ipsa pereepιis , eι miniswatio denescium consuluit. IV. Q inqua mirimale aia jus benescii, nonnisi clericia comfertur. V. confertur in perpetuum, quia clericus a bene io semel obtento amoveri nequit, secus guam a caseellania laicali.
VI. Sine auctoritate Episeopi bene tam constitui non potest. VII. Requisita omnia,et naturam bene ii halent fratantiae in Paroehiis Neapoli anis. VIII. Quamor divisionea benefletorum inspeem o se propo
u. Duae alias inspeesis Personia conferenιibus. . . .
X. Aiae inspectis personis benesciariorum.
I. D niunt Canoni sine benesiosum ossa jus visituale per petuum pere*iendi redditus ecclesiast os auetornale Eook-δί sica constitulum propter apirituale ollatum, εω miniisterium. A lh0ologis vero diei lue ossa jus perpetuum in Melesia ministrandi avocarita te Episcopi constitutum e- adne , ae inseparabili jure percipiendi fructus ecelesia3tioos I).liaque juxtaCanonulas natura beneficii principaliter consistit in jure percipiendi redditus, et consequenter in jure ministrandi. , seu olscium obeundi. At seeundum theologos iu jure ministrandi princilinliter atque in jure percipiendi redditus consequorder. II. Dicturus autem ipse quid sentiam.cegaseo theologos inorum potius,quam benesiuiuinite finire; quorum alterum aballero nimis i) Omnia quidem, quae a rations susei Hur de aliquo re in HiιMio , debeι a doniιiona proficisci, ut . ell0Muo quid ais,ide quo disputatur , luci in claua gullio do osse, lib. I.
36쪽
27 disserere salis liquot ex sacris canonibus. Bonifacius VIII. apertissime ait propter o si um dari bene iu- ocelesiasticum si).
Nam canones num Ilvam admittunt separationem osseti a benescio ecclesiastico. Synodus 4 ridentina paritor dosinivit: henm eis ad divisum cultum, alque eos Siastica munia obeunda Gae consistula seto. Liturgia proprie dicitur ministerium s3). Id quod magis agu eunt perspectam habentes originem bon liciorum: adfirmante ad hanc rem Baronio so possessiones Ee-elesiarum clericis ad vitam concessas bensera dici coepisse, eo quod , ut scribit Symmachus , benemori lis concedi licorol. Inhoe tractatu potissimum linspieimus benesiosum. Do ossese autem singulorum graduum occlesiasti ne hieraretiiste tam superiorum, quam inferiorum , puri dignitalum, personatuum, -- nonica luum, et praebendarum, aptius agimus lib. I. Inat. Can. III. Benenetum oeclesiasticum plano consistit injure percipiendi redditus. ei ministrandi, non autem ipsa pereeptione sonoruua, ei min; sterio; non aliter quam hqreditas in jure consistit, non tu boni hereditariis, 5j. i
aὶ Trid. in em. eum beneficia 3. aera. XXI. de reform. Idipsum ex lege Mosaica probatur,qua Levitis decimae sunt altribulas pro ministerio et ossicio levitico. Me ale ait Dominus Numer. caP. XVIII. vera. . 5. et seq. in custodia sanctuarii, et in m nis eris auaris , ne oriarur indignatio aver Ilios Israel. . . Omnia, quae sanesipari r a filia Laraia, tradidi ιibi Aaron, et Diis ιuis pro obscio sacerdotali legitima se uerna. . . F. liis Levi dedi omnes decimas in possessionem Fro ministeris ,
quo aereiunι mihi in ιMernaculo foederis.' L . Et comedite eas iis omnibus locis vestris Min vos, quam familias vestras , quia . pretium est mo nunisterio; voarevise in tabernaculo testimonii. ΙΙoc etiam expressitIustiniane: 6, voletis,eompelli clerie ad suum, implendum ossicium : nam qui constiDeortius, ait, vel fundarunt sanctissimas Ecelesias 'ro sua saluto, ει communi rejublieae reliquerunt illis sulatantias suas , ut in ear de aut sacrae I
turgiae seri, eι ut in illis, a ministrantibus psis Hericis Deus i
eι Pauli ita seribit: Domino sacrum odeuntes iniuisterium. . -
37쪽
28 IV. Idemqtie ius non inmporale quidem, sed spirituale est:
quoniam eo clerici lanium sunt capaces , laici nequaquam si . V. Perpetuum praeterea dieitur, quia sacris canonibus quum antiquis, tum recentioribus constitutum est ecclesiasticum os elum. et benescium cuique semel colla lum tamdiu possideri. ruamdiu is vixorit, vel donec benoficiarius ipso illud sponte sua imiserit, ves ob crimen in foro suo palefactum consessus, aut convictus eo privetur sa). Episcopus aulem , et summus etiam 1 Id quod plenius explieabitur infra eas. IX. da bene seriis.
a Clorieali militiae adseripti, et altari servientes ordine inde Ictili , perpetuoque ossieto, ut stipendia, et alimenta vitae simul perpetua recipiant ab ea, cui serviunt Ecclesia, naturalis ratio postulat. Hinc Episeopos, presbyteros , diaconos , ceteros clericos perpetuo mancipatos ossicio inserviendi Ecclesiae suas , praebem das ex communi olim redditibus accipera ad vitam eonsuevisse tradunt canones XIII; et XIV. vulgo Apostolorum. Ossieta tum ipsa Episcopi, Sacerdotis, Diaconi, et reliquorum ordinum firma eatenus , et perpetua fore comprobavit prima Synodus Nicaena , ut decreverit eorum singulos ministerio Ecclesiae suae velut ostium cardini suo adfixos in perpetuum cum adnexo jure participandi de eommunibus praebendis , nee licere umquam iis do una ad
aliam transire: can. non voriet 19. c. 7 qu. i. Si qui vero Ecelesiastiea statuta non custodienres recesserim ab Ecclesia Sua....cinu omni necessitata evantur,uι redeanι ad Gelasiam tuam alias eaeeommunicari eos oporteι, sanxit eadem Synodus Oezumenica in can. Si qui vero a 3. eis. c. eι qu. consonant mores , constitutionesquo posteriores. Couellium Cabilonense II. an. 813
can. 4 haec habet: Inventum esι, quod multi arbitrii sui ιem ruate , ει quod esι gravius, dueti emiditate presbyteris quibu
libeι absque consensu Episcoporum Ecclesias dant,vel auferunt. Unde mortet uι, eanonica regula servata , nullus absque esum
sensu Discopi cui bra Presbytero Ecclesiam dete quam si justo adeptus tueris, fiam nonnisi gravi cui a sua, et coram Dia O-
o caminica severimis amaιαι. Alexander III. in cap. querim niam 9. de jureP. absurdum eensuit, uι ad singulas patronorum secundum humanam conditionem mulationes Ecclesiarum ordi- , nationea mulantur e et vicissisudines Ecclesiarum ab advocatis , vel aliis presumantur. Idemque in cap. consultationibus I9. EOQ, nd. reseripsit non debere iustitutum ad praesentationem patroni putati vi beneficiarium a beneficio rumoveri , dummodo praeSQuintans in possesMoue pra euinadi iuue reperiretur.
38쪽
29, Pontifex iure nequii sino mussa criminis rite ostensa, aut sino spontanea possidentis renuncialione illud adimere, nec aliis cosuperstilo conserro si . Eodemquo jure non possunt ecclesiastica bonoseia quum liberas collationis , lum de jure patronalias conferri ad tempus , vel sub conditione rovocabili χὶ . Hane ipsam perpetuitatem serunt evellaniae collativae , quae ideirco a honesiciis laicalibus, et manualibus, et Capellaniis ad nimium mobilibus distinguntur. Enimvero evellansa, quae generatim accepta significat beneficium, et munus capellani, aul ee-elesiastiea , aut larealis est. Capellania ecclossiatica, quam ideo nuncupant collativam, quia per canonicas collationis bullas ab 0rdinario loci personis dumtaxat ecclesiasticis consertur. nil differt a beneficio ocellasiasti eo , praeterquam in nomine. Ideoque non potest ea capellanus yrivari, quoadusque vixerit: perindo ac celori omnes beneficiarii, qui semel quaestium jus et possessionem legitimam in beneficiis ecclesiasticis luto relinent ad vilam 3). Αι latealis capellania eatenus ad nutum min
rὶ Ioannes Papa in ean. haec ρω se est Io. C. 3. - . 6. Salomoni III. et ultimo Britonum regi rescripsit Episcoporum electionem e sedibus suis in conellio provinciali decretam ab Archiepiscopo Turonensi tune valere , si eanonica fuisset: quod si, ait, iscopi electi insontes fuerint deelarali: his amotis , qui illis subrogati sunt, Melesias suas ipsi recipiant. Innoeentius III. mea . inquisitiones a I. de accusat. distinguendum pariter censuit in judieio criminali , utrum sit tale crimen , quod ordinis eaeecutionem suscepti, aut retentionem benefieii i ediret. . . . alioquin secundum personae meriιa, et qualitatem eaeeey3tis poenam poterit judicanus discretio moderari. Quaenam vero crimina inserant jacturam , privationemque beneficiorum, in cap. tiu. hujus iraetatus exponam. Hue etiam spectant quae dixi d censura suspensionis ab osscio, et benescio in lib. I I. Ιωι. Can
sit. XVIII. num. 97, 99, ct seq., et do poena depositionis ibidem
a Gl. in ean. maioralis c. 7. ou. r. verb. subernare. Vi via n. de Drv. lib. I. ca . I. num. 65., Piton. allest. 24. 33 Cone. Arelatense V l. an. 8I3. can. 14. decrevit, ut laici
Presbyteros absque judicio proprii Episcopi non ejiciam de Meleatis, nec alios immittere praesumant. Quia quando Presbyteri ab Episcopis in parochiis ordinantur, necesse esι ut ab ipsis Diseo is dilictenter instrueli Ecclesias sibi deputatas acci-
39쪽
bilis sero est . ut sine ulla caussa nequeat capellano nuserri , in aliori concedi per patronos, aliosque habentes jus illam cons rondi, nisi lex fundationis obstiterit. Vl. Sola insuper avetaritate Gelesseauea constituitur bonoseium: quia nisi Episcopus, locive 0rdinarius probaverit sumdationem boneficii , aut nisi capellaniam a piis disponon libus relictam oroxerit in titulum ecclesiastici beneficii, nulli modo
potest beneficium ecclesiastiuum consistere, seu ecclesiasticam
qualitatem haberet si). Et hinc origo discriminis intelligitur in
ter beneficium profanum, et inerum , seu capellaniam laical ci collativam. Si quis enim capellaniam aliquam landaverit en monoro celebrandi missas, aliasque lanctiones hierarchias obeundi non requirens, aut expresse prohibens 0rdinarii dio deesaninuetoritatem . manusque appositionem : ista permanebit mero
laicalis: quam idcirco poterunt fundalor ipse , ejusque succe fores conferre sine ulla Episcopi institutione Presbytero, vel ad nutum mobili, vol in perpetuum , siculi voluntas landaloris ,
planet. Consonat can. 4. Cone. Cabi: mensis II. paulo superIus exseri plus. Ne putes duos hos eanones arbitrium amovendi capellanos beneficiarios ab Ecelesiis de jurepatronatus, laicorum Episcopis eum consevsu patronorum tribuisse. Nam loquuntur de s la translatio no capellanorum de una in aliam eiusdem par hiae vel Cathedralis Ecclesiam, sive capellam, sive praebendam , quae vigebat saeculo IX., instar mobilium oeconomorum parochialium. Videsis priscos hac in re mores ab. A. expositos lib. I. Inst. can.
tit. XXX. de parochia n. 14. 1ὶ Id etiam ex legibus, moribusque paganorum patet. Ulpianus tradit sacra loca esse , quae publice sunt a pontificibus dedicata: locumque publicum tune sacrum fieri posse, quum Prineeps, volui Pontifex tune maximus eum dedicavit, veI dedicandi dedit potestatem, I. sacra loca 9. D. de rer. divis. Si ista eryo priva- ιlim sibi sacrum constituiι, sacrum non est, Seta profanum, in qilii Marcianus in l. in tantum 6. g. 3. D. eodem. Hi ne recte Hor inmisdas Papa, qui saeculo sexto sedit, discrimen inter sacrum, Et nou sacrum adstruit ex auctoritate, ac permissione Episeopi vel accedente , vel deficiente , can. nullus Presbyter 25. de cons. dist. i. Id ipsi in coit firmant Gelasius in can. piae mentis 26. , et can. Fristentius 27. C. I 6. qu. 7., et Clemens III. in ev. nobis suu 25. Ae iure a. Videsis dicia ab. A. lib. III. rast. canon. sit. IX. num. 2D., ei dicenda in serius caP. III. nim. 6 , et seq.
40쪽
3 vel patroni statuerit. Bona vero, et redditus isti tismodi capellaniae. lninquam laicalia possidero etiam, et administrare poterunt herodos landatoris , ipsiquo patroni laici, cum onere implendi onera landationis per idoneam, puta ecclesiasticam personam , et missarum stipendia persolvondi: quum tamen redditus benosciorum occlesiasticorum percipiantur directo, atque immo italo per beneficiarios ipsos, exclusis etiam patronis juxta regulas in riaxi receptas, traditasquo a Doeloribus si): nisi landator specialim capellaniam laicalom una cum redditibus poliquerit possidendam personis seclesiasticis in sacerdotali. vel elotieati sabiem ordine constitutis, qui tunc bona . et redditus capellaniae ad vitam ipsim et Possidebunt. ac p0rcipient. VII. Ex dielis liquet benesolatos paroehsamum non immorito a Noapoli lanis appellari cistricos illos, et Presbyteros, quibus privatim datum est ab Archiopiscopo jus concomitandi cadavera fidolium ad prelosiasti eam sepulturam , et emolumentasu nerum percipiendi juxta laxam synodicam. Ipsorum enim singulis Archiopiscopus per canonicas bullas confert frat-tiam , ut aiunt. cui naturam meri ecclesiastici bonos eii osso intelligimus. ol salemur cum M. A. Genuensi 2): ex oo quod si alantia nihil aliud osi, nisi jus spirituale perpetuum percipiendi omolumen in funeraria, quast sunt redditus ecclesiastici . auctori lato Archi sepiscopi constitulum propior spirituale officium deserendi ad sepulturam ecclesiasticam defunctos christisdelos.
VIII. Dividuntur in primis bonoseia, inspeelo ossicio, in majora, ol minora. Itidem in curata, et ame cura, puta Animarum.
Rursus in residentialia, cum onere scilicet res idondi, et a-plisia sine residendi onere. Demum in comparebilis , quae si- 1ὶ Apud Barbos. lib. III. Iur. Eccles cap. V. B. Hicronymus
ad Daina sum Papam in can. quia SacerdoteR I S. C. Io. qu. I. scripsit, ElecmosInas, et oblationes ut ne laici administrarent, vel eoncederent, eosque id nitentantos Papa porpetua excommunicatione coerceret. Curam solummodo invigilandi, et Metropolitano , tum Regi etiam de nuneiandi, ut bona,et redditus Ecclesiarum nullum patiantur detrimentum , lateis patronis indulsit Synodus ΤΟ. letana IV. in ean. noverint C. io. qu. I. Videsis Daci. de jure