Roma vetus ac recens utriusque aedificiis ad eruditam cognitionem expositis

발행: 1648년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

te factus Augustus

enim

mi , pDaefectus γ tot iu ςi J VmVissquc bας Reipublicae. Quae consen tiunt buetonij loco Cit QR modo autetm Augustus, si praetor ij prce. Actu, 3 Quod sit Titu S ibi a Plinio appellatur Imperator : silc ille veteri more, ut alij duces, re bene gesta, fuerat proclamatus ab exercitu. Camterum octuaginta circiter post ann0S ccepere simul esse duo Auetusti. Iustus Capitolinus in vita Marci: Fratrem, inquit , i participem in imperio Marcus de gnauit, quem L. Aurelium Uerum Commodum appelLuit, Caesaremqui atque Amtistum dixit, atque ex eo par ter coeperunt Rempublicam regere. Tuucque primum Romanum Imperium duos Augustos babere coepit. Aliud autem esse participem Imperi j, & Augustum, Bassianum, tradit Spartianus in Seuero. Ob hoc etiam, inquit, Alium epus Antonanum, qui Caesar a edatus iam fuerat, annum xiij. Mentem participem Imperi, dixerunt milites. Getam quoque minorem situm Cin rem dixerunt: eumdem Antoninum , Ut plerique in litterad tradunt, appellantes . Haec Di Uriente , nondum absoluto bello Parthico . Poste/ vero reuei sus triumphans in Urbern Seuerus cum bellum intulisset Britanniae , eodemque auctore, pedibus aeger bellum moraretur sidque milites anxie serrent , eiusque filium Bassianum qui Una erant,

Augurium ferissent; tod e , atque tribunal se ri iussit. Adesse deinde

Omnes Tribunos centuriones , duces, ct cobortes, qsibas auctoribus id acciderat e Lii deindefllium , qui Augusii nomen acceperat. cumque aui maduerti in omnes auctores facti praeter suum iuberet, rogareturque omnibus ante tribunalpros ratis , contingens ait: Tandem sentitis caput imperare, non pedes. Peccarunt igitur in Principem merito irascentem , qui Augustum fecerant: cum tamen ante participem Imperij faciendo, donatiuuinclargissimum meruissent. Quare quod Bule tigerius scribit, a Seuero vivente Caracallam, de Getam Augustos appellatos , non legi apud Spartianum , sed solum dictos Antonino s. idque solum de Caracalla scripsit Herodianus: eum Antoninum vocatum , Marci insuper cognomen ex Patris voluntate sumpsisse. Immo i pse duleii geritis; Primus, inquit, omnium Valentinianus Valentem , ct Gratianum Augurios non Cae res fecit , praeter Marcum, qui Verum socium Imperj a ciuit, ut Ammianu S. Lampridius in Diadumeno refert , hunC cum Macrino Patro Imperatorem dictum ab exercitu r em que epistolae initium recitat, Patri AuguDo Fiseus Augustus , quam videlicet eius nomine magister Celianus Aser sim pserat. At ii, iderni refert, Herodianum scripsisse Diadumenum tantum Caesarem a militibus appeliatum. Sed non suus Herodianus Iul usqti que Capitolinus id scripsit in Macrino : sciendum , inquat, praωrea , quod Caesarfuisse dicitur, non Augutius Dia timenus puer, quem plerique pari fuisse cumpatre Imperio tradiderunt. itaque cum res in incerto sit, tantundean ciuei, quan tum Veritatis, habeat necesse est.

Postea

222쪽

postea suere duo simul Au i , aut etiam plures , ut ante Marcus, Suhhus . Sed ad Vel P si λ Di tempora ea consuetudo reserri non potest .

1n eodem titulo 'tu S cum Vespafiano dicitur DIVUS. Atqui uter- due post mortem Diuras factu S est ; nempe per Apotheo fim , & conse-erationem , quae mortuis contingebat. Herodianus. Mos e 3 enim Romisnis consecrare Imperat'rei , qui Dyemitibus *s, oe necessoribus moDiuntur. quique eo Drat horasere ae dii, relati die tintu inter Diuos. Quod sane nemini tribuebatur nisi corpore iam affecto sepulaura: periectisque ceremoni js , & pyra incensa. Ex ido , Ait Herodianus, εν aeaeteris numinibus Imperator colitrer . Solebant quidem etiam Proconsulibus decerni Diuum honores, Poni arae, ac templa in prouincijs. adeo superstitio valebat,& vanitas. Tito Flaminio, teste Plutarcho, Graeci lacrificabant inter libandum, & Paeana canebant Dijs , 9 MARIO, ut idem ait , populin Romanus in caena libauit. Suetonius de Augusto rTempla quamuis sciret etiam Proconsulibus decerni flere: in nuda tamen Prouineia, nis comm isuo , Romaeque nomine recepit. Nam in

Urbe quidem pertinaci. e a bHinuit. A ummi passim occurrent inscripti, Roma, ct Auguriist. Tiberius apud Tacitum, Volente Hispania it si,ac Liuiae delubrum condere: Cum Diuus, inquit, Augurius i atque Urbi Romae templum apud Pergamum stati non prohibuisset. Idem Tacitus: Deereuere eidem Tiberio A ae Urbes Templum, Matrique eius, ae Senatui, promissum tuere . Dion: Ad Datum etiam Seiani, tanquam Tiberi= Iebant, Romaniferr carunt. Idem . Edixisset etiam Tiberius , ne cui bomini acri aretur. atqui res farra Seiano fleristebat. Suetonius de Iulio Casare : Templa, aras , muIaera iuxta Deos , puluinar, Iaminem luper eos, ac nonnudos honores ad libidinem cepit, ae dedit . Id ipsum de Augusto Tacitus: Nihil Deorum honoribus relictum, eum se Templis , di est te Numinum per Flamines, facerdotes conoesset. Facta sunt alijs sacra, ct oblatae Victimae ac dona ; ut Tiberio,

Duo simul Augusti

polit Marcum sero fuerunt.

& Caio Gracchis . de quibus Plutarchus t Loea, in quibus interempti fuerant, consecrantes, primitias ibi omnium , quae temportim articuli ta ierunt. Iibabant. Multi etiam ibi facra faciebant, adorabant, eo Beli. Iud. foret ad morum templa commeantes. Vt C. Caligulae: Qui, teste Ioseis cap. 9. Npho, se Deum putabat, S uolebat vocari: seque pro Deo gerebat non i contentus humanis honoribus coli a subditis , Iouemque appellatione d ah ' fra ris salutabat. Idemque , reserente Suetonio, eo ni iens sepe inter In vi. Ca-Fratres Deos , Castorem , ct Pollucem metum se adorandum adeunti lig. c. 21. btis exhibebat. Templum etiam nomini suo pro inm , c, Sacerdotes, ' μή excogitati mas Bostas insiluit: cum cateraegemes, auctore Iosepho, e idem facriscia Ultro facerent dicatis aris ac templis. Vt Neroni , cui guωti. l. a. ς dem liuetonio referente se inceden τι pa m victimae eae , IPars per Cias Hui. Eςς

taeentidem eroes , ingeriaeqπὸ aues, ae Iemnisca . ct ubi aria. V t Claudi O , tacua templum, ct aras Britanni posuerunt. Vt Vespasiano, dc Adria Π qvi aves, Glibi templa Butengero teste erexerunt. Vt Domitiano , de quo Pli Diu Imper.

223쪽

In Paneg

Anna

Anno

Sym. lib.

cap. I.

In Apol.

cap. 34

Prop. li. 3.

Mar.lib. s. epigr. 8.Suet. in V. cap. IS.

m Gnissimi domini atro spi figie si to Uictimarum cruore eoo , retur, quantum is bum Nisam irai profundebat. Ou tuis ergo hisce su per Nixi Dibu 3 Homani Imperatores coleren tur . tion tartien a s eqs uti vivis Vt Viui dicerentur Diui. Immo plerique . eorum quos recensui, ne Post mortζm quidem Uiui sunt factit & quidam .iiijς detestabiles in communi odio mortalium omnibus execrationibus, & corniicijs merito lacerati sunt. Qui vero meritis, ac virtute habe bantur insignes, ii post mortem ac sep Olturam in Diuorum numerum relati. Quamuis & improbis interdum id tribuerit vanitas successorum, ut C 5 modo Seuerus. Sic enim conciliata populi beneuoletia firmabat Iino, perium. Tacitus de Augusto: Sepultura more perfidia, templum, ct coele-Lies religiones decernuntur. Velleius: Sacrauit parentemstium Caesar , Tiberius , non imperio, sed religione, non appenuit eum , dfecit Deum. Iulius Capitolinus in Marco: Denique priusquam funus conderetur, ut plerique dicunt, quod nunquam antea factum fuerat, neque posea, Senatus , Populusque non diuises Iocis, sed in onoede propitium D umet dixit. Tacitus. Reperio in commentari s Senatus, Cerialem Anicium Consulem de gnatum pro sententia dixi e , Ut temptam Diuo Neroni , qui tum vivebat, quam maturrime pubnea pecunia poneretur . uod quidem illa decernebat tamquam mortalesaristium egresso, ct veneratio nem homintim merito: quod ad omina ori ui exitus verteretur. Nam Deum honor Frincipi non ante babetur quam agere inter Bomines deserit. Symmachus et Diui recepti Caelo Imperatores mortui. Tertulli anus . Maledictum eLI, ante smλωσιν Deum Camarem nuncupare . Plinius ad Traianum e Ruem tu, Neruam , iacvmis primum, ita vincium decuit, mox templis bonefariti, non imitatus idos , qui Me idem . sed alia mente fecerunt . Dicasit Caelo Tibertas Augurium, sed Ut Maisatis numen induceret: Clauditim Nero, sed vi inrideret: Vespasianum Titus e Domitianus Titum , sed ide, ut Dei filius, fio Ut frister videretur. Ex quo sane constat Vespasianum , & Titum non ante obitum ; sed a successoribus Diuos appellatos & factos . Vespasianus quidem, narrante Sue tonio, prima morbi, quo mortuus est, accessione, it inquit uto, Deus o. Huc pertinet quod Adrianus adoptato Aelio Vero languido ac peritu sero . dixit, au cto re Spartiano : Ego mibi Diuum adoptaui, non Ilum . Quod item Antoninus Caracalla apud eudem Spartianum, occiso fratre Geta, cum vereretur Tyrannicam ex parricidio notam , audiretque posse mitigari facinus, si Diuum fratrem appellaret, dixisse sertur OBDiuus, dum non t Otuus. Scio Augustum , & Domitianum Deo S , dum viverent appellatos . Propertius de Augusto Arma Deus Caesar dites meditatur ad Indos. Martialis de Domitiano. Edictum Domini, Deique noriri. Idemque ali; de utroque . Sed Augustum poetarum vanitas, & populorum adulatio . Domitianum eiusdem arrogantia, tumorque ita nomi

nauit. Se enim ipse Deum, ac Dominum dixit in Epistola. quod reliqui

224쪽

d Etheeps prostquuti sint, Hic tamen post mortem Diuus non fuit . illa Ehim veneratio priuato studio, metuque a populo exhibita est, non pu

bii eo decreto ς Πςc Diui cognomentum solet rini sanctione ac more ma- Diui co-

oeum tribuebat, quod scilicet consecratio post mortem attulit, & de- ' NIeheta cum publici S caerem ni jS Apotheosis . Concludam cum Tertul- noni in o. Lui Pater Patria est, quomodo Domintis es γ Sed gratius en batur vi-ὰbmen Pietatis , quam poteritotis . Etiam mitiae magis Patres , quam Vi 'Domini voeantur . tanto vibes, Ut Imperator Deus debeat diei, quod non Zς RJJ

potes credi , non modo turpissima leuct pernicios a Iation/. Dolae' ς' ς

alium Deum credere , atque ita O bunc Deum dicere, cui Deo optis e L . Non desunt Romae eruditi Viri Veterum numismatum diligentes inuestigatores, qui putant multos inueniri nummos cusos vivente Augusto cum inscriptione Diui. Quo S enim, ut aiunt,post eius obitum successo res excudi Augusto curarunt, suam quoque ipsorum imaginem inscriptionemque nummis indiderunt; quae desunt nonnullis Liui Augusti nummis. Ex quo inferunt, Diui appellatio Gem Augustum ante mortem

consequutum .

Sed verum non est, id semper successi, re S secisse, ut nummis,quos de . Non sem functorum honori cudebant, suam effigiem, nomenque apponerent . per cuso' Nam siue ob maiorem eorum cultum , siue alias ob causas , eiusmodi 'nummis suam ipsorum imaginem ac nomen non raro detrahebant. ii, μ' 'Quod ipsa indicant Au iusti essigie signata numisi nata, ut alia praeteream. Via limen im altera parte expresso Atagusti capite sic inscribitur, Diuus Augusus Pater. altera vero designatam templi frontem cum inscriptione ostendit, Prouidentia. S.C Quis autem dubitet, quin hoc a Tiberio cusum fuerit, cuius no nen siipprimitur ἰ Alterum praeter caput Augusti, & inscriptionem , Diuus Augus ius, Aquilam versa facie semipa se sis alis globo in s dentem , aut potius attollentem , S S.C. ostendit. Id sane post Apotheo sim se cusum demonstrat, in qua Aquila e pyra euolans in altum ferebatur : eademque frequenter in nummis antiquis, ut signum consecrationi S Visiatur. Neque vero ex Senatus Consulto dictus In num-

unquam , vel tamquam Diuu S cultu S est Vivens Augustus, qui, ut supra 'i Auctu dicebam, ab hisce honoribu S pertina bissime abstinuit. Ijdem cultores 'iantiquitatis Tito viventi nummum Diui aspellatione fuisse cusum vo--, es: Iunt. Nam S Consulatus in eodem ascribuntur qui Diuis post mortem mortem. ascribi non solent hed eque hoc urget. Nam etiam post mortem in nummis Ditii, I AMADi non omne S quidem, ar complure S nominantur, cum firmi h nores claui ros atque humano S illis componerent. Sic dicitur Diutis Clatidius Aug. Pal. Ditius Traianus Aug. Pal.Diua Faustina Augusa b t m arcu l i uis mus & Augustus, qui ab obitu Augustus non erat. Ibidem curru vectus, & triumphans, & spolia de Iudais capta visuritur. At sub arcu eiusdem effigies volanti Aquita insidens insculptata est . Quod certum est argumentum consec rationis factae post mortem VlIare honores uiuen is , vitaque functi in eo monimento sane quam Pulcherrimo expressi sunt. Quod autem aiunt, eodem num ς

225쪽

medix ue ma nitudinis Tito D m Cora latus ascribi; alij periti Ue ,

rum nummorum antiquitati. Cum reiiciunt, tanquam suppositust ,

S a salsarijs nuper cultum Qui Rςc hactenus quisquam in numismati, .idi re dixit, neque in codicibus hac de re impressis legisse simul Diti nomen, & ConsolatΠi , ac Tribunitias potestates . A eu,rsi; His conficitur, Uiuorum cognomenta non conuenire Tito, ac Vespa post eius siano triumphantibu S. Et Arcum illum post obitum utriusque erectum obitum i suisse a Senatu, Populoque Romano, vel sub Principe Domitiano, qui ζζζαμβ tum Diuum fecerat: vel Traiano imperante, quem Certe in honorem Titi nonnulla aedificasse constat: & vetus docet inscriptio, quam celabat epistilium columnarum Basilicae veteris S. Petri in Vaticano. quem lapidem ex altero aedificio translatum religio Constantini in usum Aedissecrae conuerterat . Haec porro inscriptio cum Vetus Basilica Paulo V. Pont. Max.ad nouae aedificationem dirueretur, ita se nobis aperuit. D.Tito D. Vespasiani F.Augum Imp. mar nNeruae R

ib. Pot. CPP.Fecit. Vbi Titus iam mortuus & Diuus , tu Augustus dicitur .

Domus Neronis Aurea . Cap. V.

HAec Domus cum Domino stetit; bis a Nerone aedificata, bis

conflagrauit. Semel communi totius Vrbis incendio , quod ipse parricida furiarum taedis agitatus excitauit. Iterum ab eius obitu, cum alijs aedificijs locum dedit. De finibus, &situ aedificij ambigi iure potest, quem nos in uestigamuS in praesentiaia , tum formam aedificij ,&opes demonstrabimus. I. Is .ania, Tres potissimum auctores ad AURAE DOMUS terminos inuesti- ' V kς gandos nos quasi manu ducere possunt, Tacitus, Suetonius, Martialis.

si d. Tacitus. Non ante, inquit, Urbem ingressus en, quam domat eius, qua speciae. Palatium, Moecenatis hortos continuauerat, ignis propinquaret. Suetonius. Domum a Palatio quilias visique fecit, quam primo Tranisto

riam, mox incendio absumptam , reri itutamque auream nominauit. p;he, abia quibuS locis patet domum inter Palatium fuisse, & hortos Moe ce na-mus Ne tiS Esquilinos . At Martialis fines eosdem describendo , eiusdem domus ronis. Partes design at.

Hic ob isdereus propior oidet ari a Colossus , Et crescunt mediapegmata celo Gia IInuidios feri radiabant atria Regis, Unaque iam totastabat in Urbe domns . Hie obi consioui Oenerabiris amphitheatri Erigitur moles ofagna Neronis erant. HIc

226쪽

LIBER T E RTI V

Igie Obi miramur Ue eia munera thermas,

Ab Hulerat miseris ted Iasuperbus ager. Claudia die fas Ubi portious emplicat umbra Vltima tars auia de cientis erat.

ni u sin eius Vita , sagnum maris insar circumseptum aedisjs ad Vrbium monem. Ab Amphitheatro Orientem Versus ascenditur in Esquilias, Luiti. ubi templum Sancti Petri cognomento ad Vincula , S dextrorsum inter vineta siectantur Titi Casaris THERMAE, vulgari vocabulo, septem Aulae . De his SuetoniuS: Amphitheatro dedicato , Tisermisque iuxta celeriter extrtictis , Titus muntis edidit apparatissimam, largissimum e. IJ - Haec etiam pars Vrbis septis Neroni ante domus inclusa est. Nam teile SMartiale: Hie Obi miramur Telocia munera tθermas, Celeriter Abs intirat miseris tecta svorbui Ggcr. tiucta, Hic enim erant rura hortensia, & syluae septis domus inclusae. Igitur hac ex parte Domus cum HORTIS Esquilinum Collem insederat usque ad templum S. Martini cognomento in Montibus, nisi ampliori adhuc sparto producebatur Et quia , teste Tacito, hortos suos, o Domtim Horti 'e' Nero MOECENATIS HORTIS eontinuauerat, hinc illi sumebant Tet Em initium ad Orientem extensi in parte Collis, ubi Esquilinae Virgini SVul- plus. Ma.

go Maioris , Diuique Antonii templa : desinebantque in horti S Perelli- nae Maionis. Porro cum hortos Moecenatis Nero possideret quod Moecenas Au- Π gustum hine dein dixerat , dc ab illo ad Cassares successore S bona deue - 1. . nera ut, eosdem domui suae Nero adiecit; ut a Colle Palatino, Palatioque Principum totas serme Esquilias occuparent,& non immerito Vrbem , mus , &domum factam dictum sit. Plaec vero explorata sunt, & veritati consen- Ηortorutanea . Non ita certa locum designare possum, ubi vastissimu in atrium , Hςx00i ct frons ipsa domus Neronis suit; tamen, ut arbitror, scire cupientibus fiet satis . Redeundum ergo est ad Amphitheatrum , ubi stagnum erat. Vbi esset Prope , ATRIUM cum porticibus , coenationibus , & aulis visebatur . frons, &Sed statim ambigitur, an Atrium vergeret ad Arcum Titi; ibique cut , a rium do Palatio coniungeretur domus : an vero Ultra Constantini arcum vallem m*δ' inter Coelium,S Palatinum occuparet. Bl Ondu S,& Martianus hic putant fuisse. A quibus ut distentiam, aliae me ratione S grauiore S monent. Nam de atrio, seu vestibulo sic Suetonius. Vesibulum eius fuit, in quo Colos Suet.in V.

fui CXX pedum saret Usus effigie; anta Laertas, Ut porticus milla artas ba

beret. At Martialis :Hic Obisydereus propior videt Hira Colossus,

Et crescunt media pegmata cessa via . I nuidiosaferi radiabant atria Regis . Porro utriusque auetoris locum componendo; Martialis proprie atrium Intelligit, seu vestibulum domus, non totam domum poetice , ut quidam interpretantur. Vestibuliun autem interdum accipi pro atrio docet Gel

stibulum domus Se Colossiis .

accipi pro

227쪽

iiiij At suetonius id intelligit Vς stibuli nomine , quod veta, germania

stae Est enim , ut idem Gellius, Ve butum non m gyis aedibus, qv, lingηJ . sis Deus ante ianuam dom s vacum , per quem a Via Σ,ti, is e rasone ad aues s. LVi domos igitur peram las antiquitus L Chais , Iantasm rcituq ebant, fores domus,mbdius esset. Iu eoAcs qui dominum eius domus sitatum vene- ant, priusquam admitterentur, coUNebaut: ct neqtae in Uia L abant, ne inue intra aedes erant. Haec ille. Vettibulum quidem dicet aliquis, ve ex his deducitur, erat tecto coopertum. Quare Colossum capere non poterat, qui ob excelsam sublimitatem locum sub dio apertum exige hat; nempe atrium, seu cavaedium, e quo sese supra tecta extolleret. Uerum hic repetendum est, quod supra dicebam ex Tacito , Palatium C aesarum su iste domo Continuatum . Cum ergo domu S Neronis, & Au gusta coniungerentur,verissimile est admirandis columnationibus, aliqua saltem parte fuisse coniunctas , ut spatium inter Vtramque instar atri; relinqueretur, in quo flaret Colossus. Ab eo aditum in domum, ideoque vestibulum, idem tamen dici atrium a Martiale. Quod etiam iudicat, ubi situm es et domus vestibulum, nempe in Sacra via, & parte Clitii Palatini complanati. Idemque collaciis explicatisque Suetonio, Martiale , Gellio, Dione, Spartiano, Prudentio, clare, nisi fallor, deprehendi. Ι1 quo necesse habeo digredi paulisper ad Colossum; ut Aureae domus germanam sedem decernam.

COLOSSUS AVI E AE DOMUS.

Positum, figuram, & magnitudinem consideranda praebet: cum quibus quando loco suerit motus, exponendum . Positus ergo est a Nerone, ite titq; olim Colosus prope Sacram viam, qua cliuo ascensus erat in Palatinum collem: Et prope Amphitheatrum, ut Coloss una ab illo dictum sit. Stetisse ad Sacra viam docet Martialis. Hic obis dereus propior Sidet a ira Colossus , Et erycunt media pgmata cuma Via. Hoec enim via sacra est iuxta interpretes, per quam lignea: comp ictilesq; Ioseph. lo machinae immittebantur in Amphitheatrii, cum agerentur ludi. Ayt po- O su p. tius machinas,& pegmata intelligit onusta spoliis, & praeda, quae eadem D oh 1 ει Via in triun pris vehebantur . Dion: Colossus Vespa no Prineipe Saera via eosio catus .& idem Martialis. Inde sacro veneranda petes Palatia Clitio. At in Palatium ascendentem quid in Sacra via morari poterat ΘNee te detineat miri radiata Colossi, Liuae Rhodium moles vincere gaudet opus. Nempe tam immanis ut esset abitudine centum viginti pedum, placet enim magiS Suetonium audire, quam Plinium, tanta artificii elegantia,L-3Α- ς-7- quantam ostendere potuit figurado marmore Zenodorus aeui Neronia'ssis ObilissimuS statuarius . Et fatua. inquit Plinius, indicauit inter Lu

tum decet ratus

siue a

228쪽

spectante, Vespasianus detracto Neronis capite radix iam Solis

, ointi duorum, semis Vt ait P. Victor in Rcgione quarta Nec solusn c t. a Vespasiano Solis facie, ac rad ijs illustratus, sed etiam resectus eist. Sue eonius: Colossi inquit, refectorem insigni congrario, magnaque mercede donauit. Eusebius in Chronico : Colosius, inquit, ereditus habens altitudinis pe des r o 7. Verum Eusebiu S ut numerando pedes aberrauit, sic sortasse lapsus est Colosium erigendo. Nisi velit, ibi fuiste repositum, ubi ante fuerat erectus; neque enim loco est motus ante Adrianum . Sed cum odomus conflagrauerit aut euersa fiterit, aliqua sui parte mutilatus : tum sublato capite refici debuit, aut si forte collapsus, quod non scripsit SuetoniuS, erigi. Et vero loco motum non fuisse, constat ex Martialis saepe In Vespas.

citato epigrammate

Hic ubi dereus propius Uirit a ira Colossus,

Invidiosaferi radiabat atria Regis . Signi licat enim, ut aiebam, Eolossum sui sse in vestibulo domus Neronis , ubi ab eodem collocatus est. Et scribebat Martialis post Uespasianum, Dion lM.& statuam refectam . Quod si Dion scribit, Vespasiano VI. 9 Tito IV. Coss. Templum Paeis dedicatum eri , ct Co inus Sacra Via codocatus:

quem ferunt fuisse auum pedes centcim . Imago Neronis erat, Uel Titi, ut ab arise traditum erit, explicandus est, ut Eusebius . Nempe, Colossum, vel in eodem loco ubi ante fuerat , fuisse repositum, vel solum refectum, ac restitutum . Quod si aliud Dioni placet, audiendus non est. Tam enim id consonat veritati, ut alia duo, videlicet Colossam fuisse altum centum pectes: & effigiem Neronis, vel Titi, hunc expressita contra Suetonium, S Plinium. Annos triginta septem post Vespasianum regnare coepit Adriai S , qui Colossum loco motum alio transtulit. Testis Spartianus. Fecit cinquit, ct fui nominis pontem , ct epulcbrum iuxta Tiberim,dν Aedem Bonae Deae. transurit 9 COIosis antem, atquei 'ensum per Decianum COIossus Architeritum de eo loco, in quo nune Temptam Urbis es ingenti molimine, loco mo-ita Ut operi etiam elephantes Siginti quatuor exhiberet. Est autem aduer- Rβ tendum, quod de Adriano subdit Spartianus, Et cum hoc simulacrum pos Neronis Uuitium , cui antea dicatum fuerat, Soli consecrasset: de Commodo idem affirmare Lampridium: & quod ante vidimus, Pli 'nium de Vespasiano. Colo F eaput dempset, ast Lim pridius, quod Nero Nii set, acsuum imposuit, ridi titutam moresolito ubscripsit. a Jubiunt san idem asserat Xiphilinus in Commodo. Abscisio capite Colossi, sui capit m ginem repwuit. Quare aut abscissum Colosso caput tanquam Hyriarae mul iplicatum succrescebat, aut aliquis horum actorum fabulam Cosnu mi Litur . Equidem, vi Spartiano assentior, quo auctore Colos una a mi R. translatum accepimus , sic censeo Plinium audiendum O 2 cuius

229쪽

enim

o Diocletiani. Xiphilinus Solis ne, an Neronis caput trad 4ςζμη TE dehi tot suin reponeret, noli refert. Alijs autem aures Commψέμβ uiunt Neronis caput sarpiu S ablatum, atque reposi-ψ- ρ υρ um ex his abunde opinor confirmatum est, Colossum prope sa- - viam filisse positu in a Nerone , neque loco motum us hie ad Adria. num , idec que Aure e domus frontem ibi spectandam .

Id ipsum ostendit; ad illud enim secundo digredior, quod translato Colost b, in ea sede, ubi ante steterat, aedificauit Adrianus . Ait enim I par tianus : transtulit, Adrianus, Gol seu n ouo nunc templum Urbis est. Fuit enim & Romae templum , quae tanQuam Dea impie colebatur ab Romanis. Alabandae pridem in Ciuitate Cariae, quae regio est Minoris Asiae, factum fuerat, de quot Lianus f - i Alabanian se, templum Vrbis Romae se fecisse commemorauerunt in Nei a run anno eu,ω osq;am errarios ei Pius m tuis . An hos fecerant, Urb. 18 . quos Tacitus in eodem Senatu loquentes inducit 3 T. ιT C.lib Hr:quod male vertit interprς iVN desicriptionem , ct formam templi Veneris, quod Romaefabricaverat , ata

i mr Vm temnis Veneris Romae ad eum mittens, Apollociorum insignem arcns

ηeri oportere, Ut ex locosuperiori in cram inque viam insignror pro se rias effet , er conjicuus . Concauum ad excipiendas lusorum machrnas , quae in eo latenter compingi, cres in t earrum no, & At possent. Caslsiodoi us in Chronico: Him inquit. ConfuDθω tempήum ill jano Romae,.Veneris fusium est, quod nunc Urbis appeuatur . Or Oiu S. milabo Ii- chronico Veneris tantum appellat: Templum , inquit, Ueucri ao ' ' Adriatio Romi factum. P. Victor, templum Veneris in Regione q rar-Loc. cit. ta. Notitia Imperi), Templum Veneris , 9 2 nae. Templum Vrbis Am l. 16. Spartianus. Et Ammianus: Vrbis, inquit, templum, forumqur Pa eis. bed quod est Drum Pacis ξ An fanum, potius legendum Z Pru et

symma

Lanigerosque Deum templis inare mini iros , A acram resonare Viam mugalibus ante Delub lim Nomae; colitur nam inguine fa More Des nomIn tu ρ loci ceu Numen babetur e Atque urbis Venerisque pamfe culmine totant

230쪽

LIBER TERTI US.

Claudianus : Tmy inmiΠα pergunt ad limina Romae ς Coxnu eniunt ad tecta Deae, qtiae candida lucent

Monte Palatino.

pes duibus loci S templi sede S , & pulchritudo deprehenditur. Erat enim in colle Palatino , qua deue XUS est in Sacram viam prope arcum Titi. Ahastasius alibi collocat. ait enim in Felice IV. Hic fecit Basilicam es esset. FS.Cosmae Damiani in Urbe Roma , in Ioco qui appetigatur Cia Sacra, itixta templum Urbis Roma. cui quidem asiantiri non possum . Nam si ibi suit Vrbis tcmplum, unde transferri eximiae magnitudinis, S politurae Tiburtinos lapides nuper vidimus ,' in depresso,& humili loco situm, non in edito , & Monte Palatino fuit. Idem ergo sit Anastasio iuxta templum Vrbis , ac non longe a Templo Vrbis . Vbi autem aedes est SS.Cosinae, & Damiani, suisse Templum Quirini, vel Romuli simul,& Remi non improbabilis opinio seri, ut supra dictum est. Porro ston S tem' p)onj tε. pli Romae,ut indicat Dion , & Prudentiu S, Sacram viam e superiori loco pii coueraspectabat; ut area ante templum ex eadem via coepisse videatur, &inde sis ad Sa- sublata gradibus eminentiorem fecish prospectum templi. Magnificenta Lx myi iam ostendit Claudianus. Quod enim ardes candida luceret, vim Pa rij, aliorumque marmorum ostendit, quibus conuestita commendaretur inter Caesarum moles. Et Ammianus post Capitolium , & Pantheon memoratu dignam duxit. Et quia quaerebatur ab Adriano simul Veneris, &Romae, quasi parentis ac sobolis cultus ; ideo aedes magnificentior ac pulchrior ab illo est facta. Tectum sane tegulis aereis instructum Tectum,

fuit, quas Ed Templum S. Petri translatas ab Honorio Ι. Pontifice te- tepIi Rotastis est m eius vita Anastasius. Cooperuit, inquit, Ecclesiam omnem P. Pe- cum

tri ex tegulis areis, quas leuauit de templo quod appetiatur Romae. At xςgVliβα-

PrudentiuS dum canit.

Atque Urbis , Venerisque paris culmine toltant.

Videtur Templa duo simul iuncta constituere. Cur enim ait 2 pari, nec potius, onos culmine tot unt 8 An licentia poetica loquutus rei veritatem inuoluit, historiae luce euoluendam ρ An sorte significat, ut quem admodum in templo Capitolino tria sacella sunt posita Iovi, Iunoni, Minervae r ita hoc templum communi ambitu , tectoque pares duas aediculas Veneris, ac Romae comprehenderet λ Inter nummo S aereos Antonini Pii unus est cum effigie templi pulcherrima, inscriptu S : Aeternae Romae . Credibile est, templum ab Adriano patre extructum , ab Antonino in imperium ascito fuisse aliqua parte resectum, aut perfectum . Haec de Urbis templo. Iam ut redeam ad Domum Neronis; cum Colossum Adrianus loco mouerit; in quo deinde Vrbis Aedem aedificauit paulum supra Sacram viam, quam e superiore area despiciebat: Colossu S autem steterit in ve- Doniux itibulo, adituque domus t ibi quoque hanc incepisse, frontemque expli- Aurea cur Casse necesse est . Ibi iuxta Tacitum Palatio iungebatur. Ex quo causa P 'm' isterri potest, cur TRANSITORIA. ante quam Aures, dicta situ Nero- 'μ3μ'

ne . SuetoniuS Domum a Palatio EP tilitas et que fecit, quam pri q

SEARCH

MENU NAVIGATION