장음표시 사용
171쪽
PER NASA MINIMA. 13 pro demonstranda diu suum lymphaticorum cum arteri1 unionex afferri possent, nolo tamen his ulterius immorari, cum satis hanc rem diligenterque persecuti sint is ΤΕRus , atque decus illud Ist. Acad. Lugd. in Batavis, Herm. BoERHAAvius, qui multum diuque eadem in re occupatus, id demum usu ingenio assecutus est. t fateri habeat, ultimos arteriae, eosque minutatim diuisos mnes in membrana, ut firma basi, ordinari, ibique per fistulas minimas, in mutuos Oecui sus, quos ante ALPIGHIVmnem vid
rat, emictas, hiare inter se, atque tanta quidem accuratione digestos ramulos, aequali hic viae latitudine porrectos, Gaterat o bos progenie primordia venarum, rivmphaeque ductuum, mutata figura constituere. Vt ero paulo clarius mentem Xponat,in eundem sententiam ita scribit Ilia, arteria, ubi deprctum antea rete constituit, tubos emittit cylindricos adeo icto , qui rubras cruoris obaeras ore suo capere nequeant; unde his recipitur tenuior tantum,
O excolor pars sangtiinis. En veram vasis lymphatici deam l Eudem rursum ibidem Ioel arteria recto p o rigit decursu truncem, qui emissis θmphaticis amplior, crassiore η rubrumque sanguinem, sero liquidiori orbatum , vehit. Ecce venarum genitinam originem IX. a Nunc quia de illorum vasorum coniunctione, intra quae sanguis circulos suos orbesque conficit, pro instituti ratione satis abi. unde dixisse mihi videor, hic etiam aliquid de ductuum, succos
varios extra orbem sanguinis derivantium, quorum opera minis sterio omnis secretio animalis perscitur, quosque ideo secretorios excretorios appellant, ex arteriis origine, .cum his coni,nuatione, addendum existimo. Ita enim ex analogia, qua arteria8a Venas utriusque generis coniunctas esse, constat eandem di ctuum illorum cum arteriis commissuram , vel communitatem
coniunctionemque non sine ratione Lis ΤΕRus colligit. Sed aliis idem argumentis iudicari, ipsoque patere si potest, quando illis in partibus, in quibus notabiles secretiones fiunt, ultimas arteria-ium propagines, non solum figura, tentatate , mollitie , plu- simum inter se disserre, aliamque induere naturam, sed etiam multis in locis similem liquori, quem vehunt ductus excretorii colorem exhibere , nil quicquam vero propaginibus illis, hisque
ductibus interiectum esse, reperimus T.
172쪽
II BER GER DE TRANSITU SANGUINIS
Multa quidem ex ALPI GAIO, BAItΤHOLINO, aliis, de gla11 2odulis, siue solliculis quibus latri membranaceis, altera parte patentibus , altera coecis cribrisque aliis , inter fines arteriarum, initiaque ductuum excretoriorum , locatis, tradita accepimus, quae lainen omnia in opinione, non in natara inis re,&ismus
secretionis gratia , nulla urgente necessitate, conficta esse, tanteuidenter PIT CARNIVs, Is TERV QRVYscΗIus demonstrarunt,
ut nihil solidi in contrariam partem afferri possit. Hoc enim inpriinis auctore, aperta iam res est, iniecto cerae liquore in arte .rias, in renibus ductus Bellini, in testibus vascula seminalia, a .que in cerebro orticem eius tam apte dc opiose referciri, ut nisi inter earum partium arterias ductusque proprios interiectum appareat, vel ulla ratione inueniri possit. 'lari modo in ventriculo intestinis obseruamus, ex arteriis ceram in glandulas, e vaque illorum penetrare, certo arguinento, glandulas illas, quasvusgo vocant, ipsos ductus excretorios esse. cum arteriis immediate coniungi. b. Atque eum in pancreate , glandulisque oris saliualibus, pituitariis, atque inaminis, praeter ductus excretorios, nihil quicquam ostendi posui, quod humores a sanguine taex arteriis recipiat, id quidem de visceribus Morganis omnino omnibus secretoriis iure merit0que affirmare possumus, ea quandam arteriarum, harumque finibus , haud aliter ac in hepate vltimis venae portae propaginibus, ' OhRerentium, non modo Ve,
naruin, sanguinearum, de lymphaticarum , sed ductuum quoque excretoriorum , suis fulcitam membranis, de neruis donatam congeriem esse,
Neque alia, putarim, faciliori naturae methodo secretionein animalem fieri, δ exponi posse, quam eiusdem continuationis &societatis vaserum ope, qua quippe data, totum secretionis animalis negotium ipsum sanguinis circuitum necessario consequitur, neque aliunde pendere, quam a partium secernendarum molis oc ponderis, atque diametri purorum S meatuum in ramis arteriarum , indeque propagatoruia ductuum, arietate potest. Et enim cum rami isti eiusdem cum trunco figurae conicae sint, O-
173쪽
nimqtie diametri in ratione distantiarum a trunco minores semper, ac demum extremo ramulos , initiaque ductuum excretoriorum, minimae fant, Mechio illorum, per centrum ducta,va bique circulus sit , propterea, quod liquores, qui in canalibus conicis cylindricis fluunt, undiquaque perpendiculariter ad latera canalium continentium premant necesse est, secretiones Omnes unius vi diametri vel magnitudinis vasorum .du stuum secernentium, nulla habita figurae pororum , cum omnes circulis res sint, ratione, fieri, atque secreta adeo liquid variae tenuitatis fluiditatis esse. Ex quo etiam apparet, non temere UY SCHIUM, Vt quidem Is TERVs putat, statuisse, ipsis in arteriisse- gregationem humorum inchoari, sed eam potius sententiam cum Obseruatione BoERHAAVII conuenire , cum parte pellucida animalis vitii micros copio aucta, ipsis oculis cerni, scribit, sanguinem pulsu cordis in extremas trudi arterias, ibique harum si stolereti opelli nonnihil, reciproco hoc impulsu ac repercussu varias
mole partes sanguinis applicari ubique ad diuersae capacitatis hiatu oscula, intra haec recipi, vel inde repelli, ac solo hoc artificio in diuersa colore dc tenuitate fluida sanguinem secedere.
Quae eum ita sese habeant, iudicis salie aequi fuerit, consentire, ne, quod natura nico potest instrumento praestare, id pluribus exequatur. Cum frustra sit, tot entia praeter necessitatem multiplicare, atque extremis arteriis cribra adiicere , quae natura nescit, Scin quibus nihil opis, plurimum vero impedimenti , in cireuitu sanguinis, atque secretione animali eXpectandum foret. ΡΟ-tius ratum hic habeamus illud Philosophi tam celebratum, frustra fieri per plura, quod feri per pauca potes . Longe mi ranumero , recte BOERHAAVIVS inquit, Me simplis ora sunt, quae vitae incolumitaten praesunt, quam neste fingit animus, minusque compositae sunt, queam ipsi putamus, vitae nosyrae caussae. Atque haec quidem si secum reputauerint, qui cum TFΜERBROsCRIO, sΤAHLIo, Walii , coniunctionerti vasorum secretioni animali, transpirationi insensibili obest existimant, tum aliter fortasse sentirent. Enimuero, uti ea vasorum societate Omnes corporis se
174쪽
intelligent, si perpenderint, ex lolutis, confectis in ventriculo altinentis chylo introitum per Venas lacteas , aditumque ad an et guinem, , cum pulsu cordis per arterias Venasque corpiis irruit etiam exitum per ductus excretorios tam varios, ac vias in primis pulmonum, illos arteriarum apices, qui glandulas cutis constituunt, tenuium forma halituum uaporuinque, patere.
Qua quident ratione verissime HIPPOCRATE dixisse coiis stat, totum corpus perspirabile esse. Hinc vero etiam perspicuum iit, diametro uasis cuiusdam excretorii ancta, pro amplitudinis modo, liquidum copiosium crassius exprimi, eoque euacuationem,
V. c. per S, nareS, OgulOS, aluum, renes, cutim, locaque alia, augeri, auctamque unana, vel diminutam, augere alteram, vel
diminuere dc si eousque pori ductuum amplietitur ut cum humore, copiosius expresso, globuli quoque sanguinei exprimantur excretiones reddi sanguineas, ipsumque sudorem cruentum oriri posse. Neque aliunde celebris illius exprimenti LOWERIANI, quod illam vasorum Vnionem egregie confirmat, petenda est ratio, quo in animante quodam ligata vena caua infra diaphragma, venter, magna seri quantitate, in cauim eius profusa, quasi diu animal ascite laborassit A vinculo constrictis venis iugularibus, saliua lacrymae copiosae proβuunt, atque iuue sviri cap*t se, x tumidum redditur.
Multa supersunt alia', quae' ex eadem continctione a m n, quod ad vires tamediorum, c morborum cognitionem, atque eri TMionem , attinet, deduci possent verum, cum plus ea temporis Quam huic labori dςslinatum est, requirant, ad aliam occasionem
sunt disserenda. Neque in argumenta, quae contra hane sententiam a quibu)dam in an*dium aiseruntur, pluribus inquiram, quod ea vel incertiqra smi, quam id, de quo quaeritur , vel iis, quae in adducta supit, aut, data occasione, ipse in conflictu si pr)ose, rantur, facile possint i efelli
175쪽
Const. Aul. 8 Λrch. Reg. Therap. . . de Fac Med. Decanus,
177쪽
nternatum cordis irriculariata tabulas Ricbardus LOVerus, IJ, De venae Bartholomaeus Eustachitis, Fridecicus Ruschius 3 ex hi cauae a buerunt: dc inter plures physiologiae scriptores, Praeceptor id .' olim noster, postea Collega coniundi issimus hi innesiodo ste dus de Serger, illarum partium structuram de motum pulcherrime descripsi; sed pauca cellaberrimi viri aliis pervestiganda reliquerunt, ex his ea, quae ad illii strandum Omne argumentum spectant, iam hibet animo repetere, cui feris mandare. Q lai quam autem cauae, pulmonalis venae quin ipsi is cordis quoque interna membrana ad dextrani sinistramque auriculam transire, cita primo obtutu continuari omnes videantur: nihilo minus tamen propria auricularum struetura, C interni inuolucri, pallina varia visa crassitie prohibent, quo minus eX venarum, Vel ex cordis ostioruin substantia auriculas fieri nos contendathiis Idita ex septi , inter trantque u riculum medii deinde pluriuila, diuersarumque partium anatome non ita ianuito post clarissime patebit. Qilam ob rein auriculas, latiore verborum sensu, cord adpendiees vocamus , meae, tanquam singularis motus instrumenta , praeter generaliorem neXum, SI, Uae inde bncinna risetione fiunt ac sequuntur, sini tufi, et utrique Venae vel cprdi ac sceptum ferunt. Neque tamen' plures anatomicos adscelidentem Venam cauam ab defeendente mimis adcurate distinxisse , nos latet , sed, ubi verborum S originis fallacias vitare diligenter hidemus, tum cauae truncus, tanquam si singulus esset, cita in duas di-flsiactas partes abires, e doctrina anatomica exsulare debet. Minomitem alui culae utriusque ambitum fasciculi' lacerti fibraptim carnosarum , partim ab nexu soluti s iamini vero incitis insiti,d fixi defin1unt sigillatim inter cauati adscendentem, Ddeseen-
IIJ rra alias de Corde Tab. s. . Lib. de Natura Numana Cap.
178쪽
dentem hae excurrunt, ac lituitem satis notabilem ponunt, triusque ostiuna disterminant. Qua autem parte descendens, quae adpellatur caua auriculam dextram subingredi aliquo saltem iure dicitur , ibi quaedam membranarum productio albida iuxta posteriorem septi locum habetur. Atque haec triangularem formam habet, ac basis quarta ambitus totius cauae, ad auriculam propinquae parte minor est, Meliis finis ab adscendentis trunci origine latum digitum in adulto distat nam, reliquo hoc interuallo fibrarum fasciculi digeruntur, qui partem, quae auriculae, de illam, quae venae fortassis adscribi posset, luculenter distinguunt. Hanc deficientis venae, factaeque auriculae distinctionem inferiores lii fibrarum fasciculi etiam praestare videntur, cum ex hi9
vltimi helicum in modum feruntur, o membranosin venae finem perinde praetereunt, atque auriculam limitant. Itaque, paucis ab limine auriculae lineis, externa, internaque caune Vena membrana cohaerent, δέ, sicut antea diximus, minore iuxta septum tractu, in dextra auricula pergunt, nec ita Lo eri 6 sectatores idonea ratione probant: hunc Omnem, aut venae cauae finem, .
aut ipsum propinquum septum, esse tendinosum auriculae fulcrima,& firmamentum. Sinus vo . Nam propria duple membrana, quae septium constituit, ast .u ς, ab commissura utriusque auriculae , deinde ab cordis ostiis maius, iusteu robur, quam a Vena pulmonali caua , adcepit , haec medias tu distincto carnosarum fibrarum distinc inelices utrinque cogit, sicut patet, an signiri cum alteram auriculam , helicemque ab altera, lati pollicis quoque mensura, in Vitra , anatome separatiuis: c hoc fieri potest ipso septi loco, interuallo, quod inter productionis supra comi memoratae finem MVenae adscendentis principium est. Eodem an illis auriculae loco, de quo loquimur, sacculum membranosum, qui ab utroque septi latere obuius sit Ru chius finxit pulchrius , quam vexius rei rationem demonstrauit. Neque vero nos mouent, quae celeberrimus Hermannus Loerbaaue 8 de duplici sinu, musculoque seorsim docuit, nec ex Lοweri verbis, aut Eusta-
179쪽
CORDIS AURICULARUM. Is schi tabula, illima sinum cognoscimus, vel defendimus; sed auricula cordis rem omnem complectimur, SI, sequenti expositione, inter alia, adlertionis causiam X rerum nexu declaramus. At septum qilod saepius nominauimus, cum utraque auri-Partis sepi
cula angulum unum posteriore, sed alterum priore cordis loco D ' Vpς 30
cit, de tere in medio epto, propria apstu membrana tanquam laedextrae
pristini foraminis ualis, seu hiantis valvulae vestigium in natis anato me superstes est Ad totum enim vero septum construendum utrius Proponi que auriculae interna membrana conuenit, medium parietem μ' earnosarum fibrarum fasciculi faciunt, qui, tum ante foraminis pristini oualis locum, in m post eum prodeunt; quos modo eo sim nos oxquiremus. Atque post hunc locum, iuxta posteriorem auriculae, septique angulum, quidem in dextra auricula, notabilis carnosarum fibrarum fasciculus intextus habetur, qui spirae, pariter sursum, atque deorsum ductae pars est Qtiem nos fasciculum, sicut ceteroquin cultro anatomico agere blemus, ita nunc verbis prosequemur, donec confecto auriculae ambitu , ad eundem spirae terminum , septique locum, tractatione redierimus,
unde digressi sumus. Itaque hic fasciculus primum intra septum, ab annulo, quem infra exponemus, surgit, , una cum ipse septo superius curuatur .. , quo loco albidam cillam productionem supra finiri diximus', ibidem is intra auriculam Mad superiorem in angulo septi locum, sub interna membrana, Vers is ipsum angulum flectitur, de ad eum nexu membranae firmiori adstringitur. Quo nihilominus loco ille fasciculus, cum superiore iraecipua
auriculae musculi parte commaittitur, , Omnis haec crassior pars, quae venae adscendentis ostium spectat, in interna auricula extuberat, i , . veluti inuersum infundibulum esset, maiorem amplitudinem, imo, quam superiori in vena loco videndum praebet. Igitur illa superior auriculae caro posteriorem, fere reliquum aperturae ambitum, capit, dum obliquo flexu deorsum fertur, musculi totius superioris, extantioris auriculae partis speciem induit, atque sub illa apertura, notabili spira in priorem locum redit, labunde distinguitur. Itaque, cum stiperior auriculae spira aperturam capit, quam modo dixisnus, tum fibras nondum dimidium pollicem longas, rectas, ciliares, venae adpropin
180쪽
i66 ALTHER DE TRUCTURA quanti obviam mittit &liae fibrae sinit, a suis auriculae limitem
Iupremo loco ponunt. Verum, omni superior auriculae, prominens caritis pars, ab laac venae apertura versus dextram inclinat, hoc longiore versus stiperiorem, priorem, finisterioremque locium flexu, viaque deorsum, versus excedentis au Triculae Xtremitatem, perinde ac mediam, quin ad septumquoque vicinam reliquam eius partem, compachos fibrarum fascicimios passim, veluti tendineicente interna membrana, obductos, tum primarios, tum secundarios diffundit, atque ex se edit. Qui omnes quaquauersum ita ab superior illa parte progressi, mox ramosorum sennatorum inuic ulorum diuersas species, S similes surculos fingunt; uotini eaelatum, admirabile opus, Obtutu auriculae, sin luci obuertatur, dignoscitur. Inferior Ou magis iucundum nunc erit, alteram ac inferiorem, &Gextrae v superioris quidem auriculae musculi simillimam addere partem, . hes, i h ad subiectum cordis proximum circulum persequi, declarare. δ valvuli Huic enim vero carnosarum fibrarum annulo, plures productio- Eustachii nes, fere rotundae imminent, .eae, ex ambitu suo, veluti --β R-ς busculas musculosas, tuuica interna , fere tendinosa facta, vesti,tas, comprehensas, cum ramis pennatis diffundunt, quae Sannes propagines, passim ab nexu liberiores factae columnae, illis, quae ab superiori auriculae spiralis musculi parte dimittuntur, occurrunt, Din eas demum hac lege desinunt, ut surculi, velut insitione inuicem coaluissent, ad spiralem, Mannularem partem
pari iure pertinere censeantur. Verum, ea omnia , sicut ab uno termino ad alterum continuantur, haec tabulis clarissimorum viro-XUm, quas supra citauimus, melius notantUr, quam verbis describuntur. Nihilo minus integrum erit illum circulum curiosius cognossere S aperire, deinde in spiram auriculae, indillum septi locum redire, ubi nos dextrae aurieulae anatomen fere eXorsi simus. Ille autem circulus, quem modo ad cotidis ingressum nos haberi adnotauimus, ex figmrore, quasi tendinosa facta auriculae iliterna tunica, ex subiecto fibrarum carnosarum fasciculo duas circiter lineas lat constat , es exterior pinguedo , quae ad basin cordis colligitur, eum de reliquo ambit, quodammodo fundat. Hic anitidus propinquum cordis ostium, . stole auricu larum non