장음표시 사용
191쪽
DE VALVULA JUSTA CHIANA. 77 in IV Dasio vii expositione corporis Euanani gestica , quae Parisis
et Tomis quatuor. bipartito etiam quarto , prodiit, valvulae huius inveniri mentionem. Neque multis verbis opus est de controveri isto LodUeri tuberculo, quo valvulam Eolachii alio veluti nomine appellari vult Lamistus et), quodve ipse auctor , ut ex libro eius de corde patet . potitum voluit in ea conveste sacci venae cavae, ut loqui amat Ruysi litus a), seu cavarum potius ut placet Vimiotii b), Morgag Silvae , , quae praemisso in schemate , το inferius . inter tria Venularum cavae coronariarum ostiola, exhibet cuna facile cognoscatur , quantum inter tuberculum illud, valvulam Eustachii, interiit Veneror eam in sententiam, quae pronunciata sunt ab Illustr. I istero is neque dissiculter persuaderi mihi patior utramque Loqueri figuram e vitulo elie, neque disse 1Te, nisi situ inverso. Videri etiam potest, hoc ipso de tuberculo Morg.ignus, l. c. Neque minus
praetereo valvulam istam L. Albrechti, V. C. quam tribus fere retro annis, in Paraenesi ad artis medicae cultores , in limbo ' cavae superioris repertam a se commemorat, aliis Xperimentis confirmandam, sed a nemine hactenus visiam. Per meam tenuissimam
sucultatem , si quid addere licet, nunquam conspicere potuisse fateor, etsi Minfantum adultorum nonnulla corda'. oculis fidelibus, quantum potui, cautaquei manu, perlustrarim. Neque tamen arbitror, ita ingenio suo abusum fuisse Doctissimum Viruara, cuius ceteroquin extant Observatione Anatos nicae elegantissimae, ut errare potuerit in mei enit 9 o processis membrano io, cras ct transversim sto. intus carneis fibris constant , ait auctor ipse loquitur g) Is est cavae superioris ipse limbus, ubi in auriculam saccumque cavarum illa descendit, parietem cavae reliquum altitudine mediocri superans. Expressi eundem pictura, ut in
192쪽
in corde seni liuius, septuaginta duos annos nati sese niihi obtulit, ex ipso schemate, etsi nullo charactere notatum, attamen super os cavae inferioris , ab uno apertae cavae superioris labio, versus partem oppositam, instar sigmatis latini inversi, procedentem, nullo negotio conspiciendum. Eadem fere de hoc processu sperat me ssenius, quae valvulae Eustachianae tribuit Lanc tu scilicet, impedire concursum sanguinis e cava superiori inferiorique
sibi obuii, carneanu ne verrae cavae valvulam nominari posse, opin tur. Quae, an eXcusare possint L. Albrechium , viderint reruni anatomicarum arbitri Ceterum hic ipse leusenu processus, cum Loveri tuberculo, a nonnullis male confunditur Nunc attingam alterum schediasmatii mei caput. Tutis1- me abdomine inciso , hepar cum suspensorio ligamento, cavaque inferiore, orificium ventriculi mistrum, 1ve posterius, ac lien, diaphragmate resolvuntur , huiusque , nisi totum separare placeat, resecta portione , ipsum cordisi vasorum systema, stiperspinam cultro deducitur, laperto thorace exemtum tabulae imponitur. Hoc modo, si leviter elevato diaphragmate per os cavae abscissum introspiciatur, protinus valvula Eustachii spectaculo eleganti in situ suo tota apparet, media parte interdum vix sesquilineae Rhenotandicae spatio, ab isto resecto ore distans. Eodem
intuitu, sub cornu eius altero, quod ostium sinus coronarii versus producitur, occurrit foramen vale, aut clausi eius vestigium,tanquam specus aliquis caesus , sub cavae 1uperioris limbo, ac processu meulfenii, in parte postica inferioris cavae, cuius directionem, ut praeclare annotavit . Nicolai foramen vale sequitur. Scio foramen hoc referri nunc passim ad parietem inter gerinum auricularum, secus ac veteres voluere sed cum valvula Eustachii, inter cavam inferiorem, dextram cordis auriculam omnium consensu posita sit, ac foramen vale sub cornu dextro
valvulae situm situm habeat non omnis deerit modeste dubitandi occasio, possintne notione ita stricta haec accipi. Ambiguum etiam est, satisne aut d commode super diaphragmate ve-
193쪽
DE VALUUI A TUSΤACHIANA. 79na resecetur, cum spatium eius tam sit exiguum, S paries exterior, statim ab ipsius auriculae sinibus , arcuato itinere dia-plaragmatis plano superiori committatur, ut observanti patebit,
orificium etiam cavae inferioris, cuius partem anteriorem maXLmamque valvula pnaecingit, nonnunquam, sternum Versu8, Valde declive sit. artem cavae posteriorem incidit instovius si δ qui sequitur illum, Nisolai L c. Quod cum non placeat Excellentissimo Trevio, suadet aperiendam auriculam iustis limitibus.
Faehitavi hoc ipsum, commode ingendi causa, eaque ratione uno obtutu orificium coronarii natis, accum cavat tun, omnemque intus auriculae ambitum exhibeo. Ac statim quidem ista duo cornua, cum per resect ae sub diaphragmate cavae os introspicerena observavi reticuli vero tum temporis nihil. Fereque opinabar, partem illam aut fieri demum, si incisa a parte polleriore vena violentius distraheretur, aut statu quodam morbido, polypis, aesi quando vim paterentur auriculae, venae cavae, ab impedito sanguinis per arteriam pulmonalem in venam sociam transitu, ut fit in iis, quibus aut aqua, aut elisae laqueo fauces, vitae sanem faciluit. Qui quidem, ob interceptam, stricta clausaque glottide, respirationem, collectoque in arteria ni monali, ventriculo auriculaque dextra, cavis, iugularibus vertebralibusque venis,itemque
crassae meningis sinibus, sanguine, ut eleganti experimentostus- gravi apud Guileis ium Derbam constat , pressisque , qui per idem cum sinibus lateralibus cranii fora inen decimum, descendunt, paris vagi, o spinalibus Villis nervis, hoc est , poplexi acutissima, pereunt aut cum non dissimili ratione, venae cavaein reliqua illa vasa onerarentur atque afficerentur, tum in quibusvis respirationis dissicilis generib ns, tum praesertura, in frigore intermittentium febriuri cui, ut pridem praeclare notasse video Har- Seium, Jac G. Entium n),eadem Omnia,polypique in auricula dextratum coacti, secundum illustrem senem, H. Boephaave n , acci 'dunt,
IJ Exercit Anat. I. c. 6. f. 8a.
194쪽
mentu an frigori nonnunquam obviam, tum fortasse etiam febrem illam tertianam quotidianamve epidemiam, soporosaria, celerique apoplexi sub ipso frigore letalem , quam a Clarissimis Commercii literarii Noribergensis Auctoribus publice propositam , Commentario Practico, Observationibus eruditionis admirandae, prosecutus est Illustris atque Excellentissimus Veribosius, Medi cus in Aula Regis Magnae Britanniae, multis in remp. medicam meritis inclytus, Maecenas meus pio clientis ritu colendus. Neque digressionis benevolam veniam a lectoribus meis precato, reticendum esst, extraxisse me polypum e deXtro huius ipsius cordis ventriculo, per auriculam libere productum quod potissimum, attritae valvulae sinus coronarii causa, de qua deinceps dicetur,addendum censui. Etsi enim ipsum valvulae Eustachianae reticulum, tam artificiosum, S aequalibus fere lacertulis, limboque, satis pro conditione sua robusto , instructum, a sanguine , in systole potissimum auriculae ad polypum allis repercussin, mancnon deduco spectare tamen simile reticulum in corde, vacuo apol3 pis , c morte , respirationi non Violenta , Xtin ecto, aut infantili Orculo , operae pretiUna est. At brevi nos , cum cornu duplicati illam partem, quae cavam inferiorem spectat in reliquum valvulae limbum complicatum conspicerem, usus consilio Vmluvii so), aquae immis cor totum, ac protinus explicari limbum in elegantissimum rete, vidi. Situs valvulae optime ex ipso schemate cognoscitur, neque longo sermone indiget. Dillincte ac luculenter longeque clarius, quam ab ipso factum est Eustachis, designatur a Vinfluvio is , cuius verba praeclare traducta, apud Lxc Treuiui3a l. c. legi possimi. Di ameter cavae inferioris hic erat linearum Rhenotandicarum fere I . adeoque peripheria ψO, 82 . Sed alia est orificii cavae inferio
ris conditio. Cum enim in eo omnes conVeniant, valvulam Eu-sachii praeesse maximae eius parti anteriorique sternum versus determinabitur illud orificium, ut ipsa etiam imago docet, ab eadem
195쪽
DE VALVULA EUSTA CHl ANA. 48s valvilla, ubi ea deficit, a processit Vieressenii parte, convalle
ea, ubi tuberculum Mineri statuunt, per C inferius otata, atque opposito brevi spatio , ab auriculae limite. Rursus, cum pars cavae inferioris posterior, sub Vieusem processu, venae pulmonali communi intergerino pariete contigua, tibi foramen est ovale, aut specus ab oblitteratione relichiis , altior sit longiorque parte anteriori, respiciente steria Irin patebit, sive cava inferior pro cylindro ira circulo genit , ive pro cono detruncato inverso habeatur, directricem , secundum quam: cava inserior secta intelligitur, ut risicitum eius, quale per naturam eae emergat, in homine normaliter ad 1Origontem e- re sto, huic parallelam non esse, sed a parte cavae posteriore anteriorem versus declinare, adeoque peripheriam eius orificii esse prorsus ellipticam. Atque hic obsequiosam es lato modestiam subdubitare liceat, sitne valvulae convexa superficies obvia cavae,
i ConcaVa auriculae, ut nonnullis magnis viris cum Vim lovio placuit an secus Neque vero adversus tanta nomina audacter aliquid assero, quorun venerabilis est auctoritas, nisi ipsa rerum natura adversetur, utique suis ab utroque subreptionis vitio esse postilius, .ut secundum illud Terentii, in prologo Andriae Horum imitari exoptem negligentiavi Potius , quam alioruum obscurami diligentiam. Qtioties ramen secandi copiam facere arithi potui, semper auriculam versus conveXam valvulam, conca Vana versus inferiorem cavam, observare memini. Atque in infantili corculo qnod immisse per cavam superiorem spiritu, siccatum fuit , comperi nihilo secius, superficiem lunatae valvulae conveXam, adversam esse auriculae, quae depris i tamen debuistet, adacto per contrariam viam flatu, nisi haec ellet , valvulae naturalis conditio. Neque patet, quomodo sanguini, per caVam inferiorem continuo allabenti, pars convexa i ta Venire possit, cum expandi valvulam a fanguine, per eandem cadam a uente, oppod tune adverterit ipse Excizr u s . Ceterum ad taurum orificii cavae, seu Aium mu
196쪽
tuam sectionem, idem praeclare monente Ill Walthero l. c. valvula 11ondiun pertigit, etsi explicata, libereque fluctuans, neque etiam latitudo eius maxima lineas quinque excessit. In specu illo P, qui foraminis ovalis obstructi vestigium est, superstitia erant duo mediocria foramina diametri circiter unius lineae, coeca quidem, attamen spatio quodam producta inter valvulam illam quae foramen vale clausit, ct parietem pulmonalis Menae, ut loquitur Morgagnus r), qui similia attulit. Reliqua e characterum explicatione cognoscenda sunt. Tota ceteroquin valvula aequalis ubi que erat roboris, paris omnino cum tricuspidibus dextri ventriculi, aut semilunaribus arteriae pulmonariae, hi cornua ista duo, pro
diversis lamellis distractae valvulae haberi vix possint, praesertim cum fere sesqui lineae spatio distarent, fundo adnata, priusquam
paulatim coirent. Sinus venarum coronariarum a valvulae cornu
dextro distabat lineis iisdem circiterquatuor hiabatque re prorsUS elliptico, cuius axis maior esset linearum 3 minor linearum . Visum est Excellenti sivio Trevi s , amulam coronariae nil esse 'Iliud, quam latus sui canalis exterius, in cavitatem sique auriculae dextrae prolongatum atque illam omnino, ut a Clarissimo Viro imaginibus d eleganti descriptione proposita est, in corculis infantum conspexi aliquoties, iuxta valvulae Eustachianae mediam insertionem, a parte fundi auriculae anteriore versus ostium sinus coronarii, fere ut fornicem alveo superinductum. Sed in hoc sene rudimentum eius, aliove quadragenario homine , in quo valvula Eustachii sine reti lunata occurrebat, itidem valvula semili naris, 1nus coronarii partem superiorem praecinxit. Quo praeter illos, quos valvulam coronariae attigisse, si1pra memoravi,
pertinent etiam Observationes Morgagni t , de Vinflavi a , inquientis: Le tron des eines coronaires foenure principalementdans ι' oreilette Boite , par an or ce particulier, qui est garni, 'uno petite valvula θωlunaire. Non dedignatus est Vir multis in Ana-
tomen meritis dilustris, Magnificus atmis, Praeceptor meus long
197쪽
longe honoratis inaus, quin cor hoc penui suae anatomicae benevoliis adderet, quam artificiis cerae miniatae, Ru'schianis omnino aemulam , aliisque praeparatis longe ditissimam , domi suae iam pride in instruxit, Sed de usu valvulae dicere pauca reliquum est. Quo tempore restituerat eandem IVinslουius, soli foetui a natura nuncupatam ratus xl voluit illa=n non solum impedire sanguinea cavae superioris, ne collidatur nimium cum sanguinae inferioris, quemadmodum bene observavit Lancisius, sed etiam, coercere illum ipsim sanguinem, tum istima etiam venae coronariae, O si quis posset per ora
men vale in cavam inferiorem evadere hummatim etiam, quod maxima foret attenden nin , morari cauae inferioris sanguinem, ne supinus relabatur, si quando vianti in superaverit. Quorum quaedam ut nemo negaverit, praesertim quae de regressu sanguinis in cavam inferiorem, coercendo coronariae seu guine, dicta sunt ita dubiis suis cetera non vacant. Nemini, qui vel mediocriter operamia dedit rebus Physiologicis, ignota est potest controversia illa deci culo sanguinis in foetu, quam 1603 primo excitabat o Me us, Anatomiciis apud Parisienses exercitatissimus , nactus deinceps sententiae socium Littrium, aliqua etiam ex parte Roubauitium , flatim etiam adversarios Duvernoum, auu , mar nonum I). brevique post alios complures. Nam, cuin creditum hactenus esset, sanguinem in foetu non aeque libere transire pulmones, ac
in adultis, cillius quidem, qui per cavas potissimum inferio
rem adducitur, magnam partem, traiecit foramine ovali, parieti intergerino eiusdem cavae, venaeque pulmonalis , sive septo auricularum, ut aliis placet, insculpto, pergere ad venam pulmonalem, auriculamque sinistram, insflanti cordis systole inmortam elidendum , partem vero alteram in auricillam ventriculumque dextram immisam, eadem cordis systole in arteriam pulmonariam exprimi, sed&huius maximam portionem per canalem arterio sum, ab arteria pulmonaria aortam versus tum declivem, in hanc immitti, exiguas vero reliquias, pulmones otiosos , in diaphra Smate, magnam thoracis partem occupante, compressbqUe tho
198쪽
ce, coactos, placide perlabi, peri venam pulmonariam redituras, nutritis interea pulna oniblis advecto per bronchialem arteriamRa schii sangliine, redacendo per venam postea inventam Sinchetii: coepit ea res displicere Me o, cumque analogico ratiocinio a corde testudinis uitis estet, sanguinem per pulm0nes foetus transire voluit non miniis ac in adultis, sed quod corculo vix satis roboris esset toti sanc uini per omne corpusculum circumagendo, duos hie esse distinctos inter se circulos sangiuinis, quorum alter pulmoneS
solos emetiretur , alter corpori reliquo prospiceret. Ac totius quidem sanguineae massio e deXtro foetus ventriculo per arte Tiam plumoyamam eruisiae, partem unam e hac arteria per camnalem arteriosum inisoriam descendentem illabi non vero per pulmones circularici alteram deinde sanguinis partem , per Pulmones traductam , c postea auriculam sinistram repetentem , in duas denuo partes dividi , quarum una per O-
Tamen vale e vena pulmonali in venam RVIIII, Ventricti-lumque dextrmia immittatur , omissa circulatione per ortam corpUSque totiun alteram consueto modo systole ventriculi si i Inistri inmortam propelli per totiun corpus circumagi. Non licet hac de controversia dicere plura tum scripta tum Xperimenta, scripsis experimentisque contraria, persequi. Igitur huius rei cupidi, thun ad Historiam acta Academiae Parisinae, tinnad laudatissimi Trevi libelltun tanquam elegantissimum aliquotc Impendituri sunt ablegandi. Neque de sententia sua discessit
Meryus, ut aliquando, citantibus multo Auctore Duuerne δί
capable de legatis ire, tollite cadaures nisI, quod demum ordinaritim ciculum vitulini foetibus concesserit, commotus fortasse chordulis illis, tiae his in animalibus limbiun valvulae ad venae pni monaris anticam partem alligant, vilis primum a Ridleio Q. ,